luns, febreiro 25, 2013

Na Graña celebrara-se, hoxe luns 25 de febreiro, a Asemblea Cidadá Aberta que agrupa ao movimento opositor ao trazado sur do tren a Caneliñas

Hoxe, 25 de Febreiro, ás 7 da tarde, está convocada a Asemblea Cidadá Aberta para as persoas e entidades que nos opoñemos ao trazado sur para a vía do tren ao Porto Exterior (Caneliñas). A xuntanza, está previsto que se celebre nos locais da Asociación Veciñal d'A Graña.

Enlace ao blogue:
http://oqueescondeotrenaoportoexterior.blogspot.com.es/

Enlace conta no facebook:
http://www.facebook.com/pages/O-que-esconde-o-tren-ao-Porto-Exterior-de-Ferrol/490570557646538

Espalla e difunde:

Prega-se toda a difusión posíbel do vídeo, do enlace ao blogue e da conta no facebook. Pouca xente coñece cal é a razón que hai detrás deste trazado e queremos que todo o mundo coñeza a verdade desta grave situación.


Enlaces de interese:
______________

A disxuntiva no Psoe hoxe, ... Por Luis Matalobos

Por Luis Matalobos [*]
25.02.2013


Bea, eu teño por costume diferenciar entre as siglas e as persoas; agora ben, cando unha persoa ostenta un cargo público dun partido e pertence á dirección do mesmo, ten que ter presente que publicamente ten que asumir as críticas á ese partido, ao marxe da súa postura persoal, incluso se é de loita dentro do mesmo partido. Ninguén discute que o PSOE, en unión co PP e CIU, venderon aos cidadás, cambiando o artigo 135 da Constitutución, e iso fainos corresponsables de que os bancos tomaran o poder por encima das cidadáns. O indulto a Alfredo Sáez, xa é o colmo dese empoderamento bancario en contra do pobo. Coma ben dicía Ada Colau no discurso na Comisión Parlamentaria da ILP da PAH, que era o discurso da cidadanía (Sociedade Civil) que é quen ten que ter o poder, hai unha estafa das entidades financeiras, na que son corresponsables os partidos que a propician e legalizan, que chega a responsabilidade criminal no caso das mortes por suicidio. Isto é moi grave, e é froito da aplicación das políticas neoliberáis por parte dos partidos da dereita, e tamén do PSOE. Resolver esta disxuntiva dentro do teu partido, non é cuestión de persoas se non de programas, nos que claramente se decida apostar por unha economía marxista, de claro compoñente social, que se una á loita dos traballadores e dos parias da nosa sociedade (enfrontándose con claridade ao poder da banca). En tanto isto non ocorre aos militantes do PSOE, non lles queda outra que aguantar o rexeitamento público manifesto e incluso subido de ton.

Esta realidade non se pode tapar, e cada quen pódea expresar. Que ex ministros abandonen unha manifestación onde estorban, pola presión da cidadanía indignada, é normal mentres non rectifiquen. Ti mesma, Bea, marchaches dunha concentración contra os deshafiuzamentos, na praza do Concello de Ferrol, despois da lectura do manifesto, supoño que chea de vergoña; tan só Celso tomou a palabra a micrófono aberto, para desculpar a actitude do PSOE.

Alexandre, Bea, é un dos nosos; que as formas, que a min me parecen satíricas e axustadas, non sexan vistas así por Martín e Ocampo é normal, que o digan estes compañeiros tamén. Agora, iso non pode tapar a realidade e as responsabilidades dun Partido. ¡A loitar, Bea, e se non consegues que o partido cambie, pois xa sabes: non o representes.

Nota.- Artigo publicado por Luís Matalobos na súa bitácora persoal o 21 de Febreiro de 2013.

[*] Luis Matalobos
, activista social, participa no Encontro Social de Ferrol Terra, e é membro de Stop-Desafiuzamentos.

Bitácora persoal:
http://ateo-poeta.blogspot.com.es/2013_02_01_archive.html

Enviado por:
Terra lmatalobos
-lmatalobos@terra.es-
22 de fevereiro de 2013 03:22
_________________


Egipto pecha a billa do gas licuado ao Reino de España - Unha planta de Unión Fenosa Gas, parada desde Decembro de 2012

Tags

Planta de licuefacción e regasificación en Damietta, Exipto. (Sedigas)

O maior investimento privado español en Exipto, a planta de licuefacción de gas de Damietta, atopa-se parada desde fai máis de dous meses. A partir do pasado verán, as autoridades exipcias comezaron a recortar o envío de gas á factoría, controlada por Unión Fenosa Gas (UFG), polo que a súa actividade viuse interrompida de forma intermitente desde entón. Pero desde principios de decembro de 2012, Exipto pechou a billa de forma total, reservando esta materia prima para consumo interno.
A fábrica de Damietta -situada ao norte do país- produce a gran parte do gas licuado que chega a España procedente de Exipto. As exportacións estan-se esborrallando nos últimos anos. En 2009 o país norteafricano pugnaba con Catar e Nigeria por ser o segundo suministrador deste tipo de enerxía a España, sempre por detrás de Arxelia. Naquel ano os seus abastecementos de gas representaban un 12,3% do total, segundo os datos da Comisión Nacional da Enerxía. En 2010, a cota baixou até o 7,7%; en 2011, ao 6,5,m e, segundo as últimas cifras, o ano pasado o gas exipcio só supuxo o 1,6% do conxunto.

España importa a práctica totalidade do gas que consume e aínda que, debido á crise económica, a compra de gas licuado reduciuse nos últimos anos -é máis caro que o gas natural convencional- aínda representa o 60% do aprovisionamiento desta materia prima. A escaseza de gas exipcio supliu-se cun maior fornezo a través de gasoductos desde Noruega e, sobre todo, desde Arxelia; a puxanza de Catar, líder mundial en gas licuado; e a irrupción doutros mercados, como o peruano.

Unión Fenosa Gas (propiedade a partes iguais por Gas Natural Fenosa e a italiana Eni) ostenta o 80 por cento da joint venture exipcia, que posúe a planta de licuefacción de Damietta. O 20 por cento restante controla-no dúas empresas estatais. A entidade hispanoitaliana asegura que foron estas dúas corporacións, dependentes do Ministerio de Petróleo, as que decidiron -de forma unilateral- cesar o envío de gas. As autoridades competentes consultadas polo Confidencial confirman o parón, pero evitan ofrecer máis detalles.

O xigante, que comezou a operar en 2005, supuxo un investimento total duns 1.200 millóns de euros e converteu-se nunha das xoias da coroa para UFG. Pese ás dificultades actuais, fontes da gasista afirman -rotundamente- a este diario que non teñen vontade de saír de Egipto, xa que se trata dun -activo clave.

De exportador a importador

A interrupción no envío de gas non só afecta a España. O pasado ano Exipto cortou o fornezo a Israel e Xordania, con quen comerciaba a prezos inferiores aos do mercado, grazas a acordos bilaterais con ambos países. Varios empresarios ligados a este negocio, como o millonario detido en España Husein Salem, foron xulgados por corrupción por estas prácticas. O entón ministro de Petróleo exipcio asegurou que o Goberno estaba disposto a renegociar os contratos, aínda que a prezos superiores e destinando unha cantidade menor. Nos últimos meses, estas conversacións chegaron a bo porto co Estado xordano, onde de novo volve chegar o gas exipcio.
Até agora o consumo de gas en Exipto estivo moi por baixo da produción de gas no país, exportador neto deste tipo de enerxía. Pero a finais de 2012 o titular da carteira de Petróleo sorprendeu cunhas declaracións nas que aseguraba que comezarían a importar gas natural doutros países nas próximas semanas.
Desde Unión Fenosa Gas insisten en que lles suscitaron ás autoridades exipcias distintas alternativas, aínda que polo momento non houbo ningunha resposta positiva do outro lado. A compañía insiste en que a planta está lista para retomar a actividade no momento en que alcancen un acordo.

Até agora, o consumo de gas en Exipto estivo moi por baixo da produción no país, exportador neto deste tipo de enerxía. Pero a finais de 2012 o titular da carteira de Petróleo sorprendeu cunhas declaracións nas que aseguraba que comezarían a importar gas natural doutros países nas seguintes semanas. Os seus motivos son que o aumento de demanda local, os retos de crecemento económico e o cumprimento dos contratos internacionais, que esixen abastecerse dun gas natural máis barato que o que se exporta.

Desde fai meses os cidadáns sufriron cortes de enerxía e, á marxe do tirón do consumo, escóndese a sospeita de que o Goberno non quere desprenderse de todas as súas reservas enerxéticas. A venda final destes produtos está fuertemente subvencionada polo Estado. Con todo, a concesión do préstamo que o Executivo
negocia desde fai meses co FMI está condicionada a un programa para a redución do déficit público, que difícilmente escaparía do recorte nos subsidios.

A compra de gas a outros países prexudicaría aínda máis a maltrecha economía local. A Libra exipcia atopa-se nos seus niveis máis baixos con respecto ao dólar e as reservas de moeda estranxeira baixaron en picado desde a caída de Hosni Mubarak. Segundo os datos do Banco Central exipcio, as exportacións de gas reduciron-se progresivamente desde 2008. Exipto necesita vender, pero non pode, e somete-se a comprar aínda que todo sexan problemas.

Un artigo de Ismael Monzón - O Cairo | 25.02.2013
Fonte: elconfidencial.com

Enviado por:
Ferrol CAPE
-ferrol.cape@gmail.com-
25 de fevereiro de 2013 10:20
http://www.f-cape.org/
_________________

domingo, febreiro 24, 2013

Un novo buque gaseiro, o LNG "Methania", cargado con miles de toneladas de GNL/LNG anuncia a súa entrada na Ría de Ferrol, para este Luns 25 de Febreiro - O Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha acción de protesta e denuncia, na Praza Amada Garcia diante do Edificio da Xunta

Tags

O "LNG Methania", un antigo buque gaseiro, de máis de 35 anos, de grande porte, cargado con miles de toneladas de GNL/LNG para a ilegal e perigosa Reganosa, ten anunciado a súa entrada na Ría de Ferrol, para este Luns 25 de Febreiro de 2013. Esta entrada dun buque cargado con gas natural licuado para Reganosa, supon xa a 136, desde que o fixera o LNG "Galicia Spirit" en Maio de 2007.

Diante do aumento da ameaza contra a seguridade e a vida, que supón a entrada do buque gaseiro, xunto á propia instalación da Planta de Gas en Mugardos, o Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha acción de protesta e denuncia, consitente nunha Concentración Sonora, o mesmo Luns, ás 7 da Tarde, mais desta volta a Concentración terá lugar, en Ferrol,  na Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia.

10 razóns para preguntar-se ... Por que Reganosa ten que saír da nosa Ría e das nosas Vidas ?.

CONCENTRACIÓN EN FERROL,
PRAZA AMADA GARCIA
DIANTE DO EDIFICIO ADMINISTRATIVO DA XUNTA DE GALICIA,
ÁS 7 DA TARDE, DO LUNS 25 DE FEBREIRO.



Características do buque:
Nome.- Methania, Ano Construción.- 1978, Bandeira.- Belgica, Eslora.- 280 m, Manga.- 41.6 m, Puntal.- 27.6 m, Calado.-11.72 m, Capacidade.- 131.235 m³ de GNL,
  • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
  • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
  • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org



Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
24 de fevereiro de 2013 18:47
---

APOIO ECONÓMICO

O Comité Cidadán de Emerxencia, necesita apoio económico, para que poida desenvolver a súa actividade

CONTA DO COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA

Para axudas económicas pode-se ingresar na conta corrente aberta no Banco Santander ao nome de:
Luz Marina Torrente e outros

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
00493315772894017995

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
ES 71 00493315772894017995
______________________

A Plataforma de defensa do río Baa valora a sanción á empresa Manmer polos depositos de residuos asfálticos tóxicos no polígono 'Vilar do Colo'

Tags

Resíduos asfálticos: Intervención administrativa

Recentemente o Diario de Ferrol publicou a noticia da forte sanción económica imposta pola  Consellería de Medio Ambiente á empresa Manmer por incumprir a orde de retirada dos áridos contaminantes, segundo avalan  diferentes informes, depositados en San Lourenzo, Cabanas e no porto exterior de Ferrol.

A Plataforma de defensa do río Baa integrada pola SGHN, Verdegaia, Adega, Plataforma de defensa dos camiños e Plataforma de afectados polo polígono industrial de Vilar de Colo, denunciou en repetidas ocasións ante a fiscalía de medio ambiente e a Consellería de Medio Ambiente as irregularidades deste depósito e a necesidade de retirada dos refugallos.

A vulneración da normativa urbanística e medio ambiental propiciou esta “forte sanción económica”, a segunda que afecta á devandita empresa, sen que ata a data de hoxe se teñan acometido medidas correctoras.

Comprobada a existencia de hidrocarburos policíclicos poliinsaturados no material depositado, de alto valor contaminante, así como a proximidade ao cauce fluvial do río Baa, fan inaprazable a retirada dos mesmos dun entorno tan sensible polo risco evidente de paso á cadea trófica.

A Plataforma valora positivamente a sanción por esta grave irregularidade pero demanda máis actuacións correctoras.

Á vista de que no tempo transcorrido non se tomaron medidadas definitivas, esta Plataforma solicita á Consellería de Medio Ambiente unha actuación como responsable subsidiaria consistente na total retirada dos refugallos deste entorno, restituíndo as condicións medio ambientais que este ecosistema nunca deberá ver alteradas.

Enviado por:
Antonio Gª
-angaji@yahoo.com-
24 de fevereiro de 2013 12:56

_______________

A Marcha Mundial das Mulleres intervirá no vindeiro pleno do Concello de Ferrol


A Coordenadora Comarcal da Marcha Mundial das Mulleres ven realizando dende hai anos concentracións de repulsa cada vez que asasinan a unha muller vítima da violencia machista na Galiza, nesas concentracións pintamos a silueta da muller asasinada.

Nas dúas últimas concentracións non podemos pintar as siluetas porque a Policía Local tiña orde da Concelleira de Igualdade de prohibirnos pintalas.

Mantivemos unha reunión coa Concelleira de Igualdade Verónica Casal Míguez, e mantense na súa postura de prohibirnos pintar a silueta da muller asasinada, baseando a súa prohibición na Ordenanza municipal de Limpeza e recollida de residuos. Pensamos que nin á Marcha nin á cidadanía da Comarca nos pode valer que o PP nos poña esta ordenanza como desculpa absurda.

Polo que mantivemos xunta cos grupos da oposición que no vindeiro Pleno do día 28 de febreiro van presentar unha moción, e unha representante da Marcha vai intervir no Pleno.

Pedimos-vos que acudades a este Pleno para amosar o voso apoio a esta moción, e en apoio da Marcha Mundial das Mulleres, cando non teña máis remedio que pintar unha silueta cando asasinan a unha muller vítima da violencia machista, agardemos que non teñamos que pintar nunca unha silueta máis.

Imos acudir a este Pleno vestidas todas de negro como medida de protesta, todas as persoas que poidades, por favor, facede o mesmo.

Esperámosvos o xoves 28 de Febreiro, ás 19.00h no salón de plenos do Concello de Ferrol.

Agradécese difusión

Evento no facebook:
http://www.facebook.com/events/127949470716176/

Para contactar coa Marcha nesta Comarca:
Marcha Mundial das Mulleres
Coord. Ferrolterra: 696732735
Comunicación: 698159764

http://www.feminismo.info

 "PARA CAMBIAR O MUNDO, ACABAR COA VIOLENCIA MACHISTA" 


Que é a Marcha ?

A Marcha Mundial das Mulleres é un movimento mundial de accións feministas que reúne grupos de mulleres e organizacións que actúan para eliminar as causas que orixinan a pobreza e a violencia contra as mulleres. Loitamos contra todas as formas de desigualdade e de discriminación sufridas polas mulleres. Os nosos valores e as nosas accións orientan-se cara un cambio político, económico e social. Os mesmos que se articulan ao redor da mundialización das solidariedades, a igualdade entre mulleres, entre mulleres e homes, e entre os pobos, o respecto e a valoración do liderazgo das mulleres e o fortalecemento das alianzas entre mulleres e cos outros movimentos sociais progresistas.

Enlaces de interese:

____________

#24F Marea Obreira en defensa do Sector Naval - Polo presente e o futuro das Comarcas


#24F Marea Obreira en Ferrol en defensa do Sector Naval

Onte sábado 23 de Febreiro tiña lugar na Galiza e no resto do Estado unha moi importante mobilización social, a Marea Cidadá contra o Golpe de Estado Financeiro. En Ferrol, foi este #24F a Marea Obreira polo futuro das Comarcas. Este domingo 24 de Febreiro de 2013, tivo lugar unha marcha popular en defensa do Sector Naval. As traballadoras e traballadores dos estaleiros públicos, de Navantia Fene e Ferrol, saíron á rúa co apoio do resto dos sectores porque estes saben que o naval segue sendo un sector clave para as Comarcas, son miles as persoas que viven do traballo nos estaleiros. Comercio, hostalería, pequenas empresas de servizos e da industria auxiliar, son miles os postos de traballo en perigo. son miles as familias que viven do seu traballo na industria naval e os gobernos corruptos, non fan nada para facilitar carga de traballo ás factorías, nen o dique prometido, nen outras promesas en tempo electoral.

Con esta Marea Obreira, pode-se, xunt@s podemos. A unidade é imprescindíbel, mais a vontade de loita, accionar para vencer, conseguir unha solución viábel, facer ver que imos loitar polo noso medio de vida, polo que é xusto, polo que esta comarca necesita. Xa vivimos unha falsa reconversión, que en realidade era un desmantelamento, non podemos caer no mesmo. Son moitos os postos de traballo que desapareceron en pouco máis dun ano, case 2000 das compañías auxiliares, e ameazan con máis e logo ...

Fotos: Susete'70.
________

#23F - "Non ao golpe do Estado financeiro. Non debemos, non pagamos!"


O capitalismo non se reforma destrúe-se


En toda Galiza houbo mobilizacións da Marea Cidadá: "Unid@s contra o golpe de Estado Financeiro, pola Liberdade, pola Democracia, polos dereitos sociais e ambientais", como no resto do territorio do polo de agora Reino de España, foi este 23 de Febreiro de 2013. En Ferrol Terra, un grupo de persoas non quixeron deixar pasar esta convocatoria e de xeito simbólico, concentraron-se na Praza Amada García, ás 6 da tarde onde se deu lectura a un comunicado e houbo varias intervencións a micro aberto. Mais a Marea Cidadá, está convocada para hoxe ás 12 do mediodía, unha grande manifestación que partirá desde o Inferniño até a Praza do Concello, diante do Pazo Municipal. Defender o naval é defender a Comarca. Son miles de postos de traballo en perigo, toda a economía da Comarca. Comercio, hostalería, pequenas empresas, ... dependen dun sector que se está deixando esmorecer. Até políticos hipócritas do Partido Popular anuncian que estarán presentes na protesta que mellor protesta sería que presentaran a súa dimisión ou que abandonaran o partido político que nos somete a este declive industrial e social que recorta os nosos dereitos e nos afunde nunha profunda depresión social e económica, coas súas políticas de recortes sociais e económicos.


#23F na Galiza

Unha 'marea cidadá' de centos de persoas levou este sábado ás rúas das principais cidades galegas diversas reivindicacións en contra da corrupción e recortes, así como en defensa dos servizos públicos, nas que participaron decenas de colectivos de diversa índole.

Deste xeito, unha das protestas máis temperáns tivo lugar ao mediodía na Coruña, na que centenares de persoas manifestáronse convocados por esta denominada "marea cidadá", versión galega das protestas do "23-F contra o Golpe de Estado Financeiro" que se produciron en diversas localidades de todo o Estado, e que transcorreu baixo o lema "Non ao golpe do Estado financieiro. Non debemos, non pagamos!".


Vigo

A marcha popular de Vigo baixo o lema "Imos xuntos, podemos: Unid@s contra o golpe de Estado Financeiro, pola Liberdade, pola Democracia, polos dereitos sociais e ambientais", promovida polas Asembleas herdeiras do Movimento 15M, rematou na Porta do Sol onde se pasou á lectura dun comunicado final, contra a política social e económica dos gobernos do PP. Esta foi unha marcha de indignad@s resolt@s a cambiar o rumbo das cousas, por un outro mundo de igualdade e xustiza.


A Coruña

A mobilización foi promovida pola Asemblea Aberta, herdeira do Movimento 15M. Na Coruña á Marea Cidadá sumou-se outra marea a das persoas estafadas pola Preferentes e Subordinadas: "Estafados polos bancos, expropiados polo Goberno", caixas e bancos roubando descaradamente a pequen@s aforradores, persoas enganadas por banqueiros sen escrúpulos. A Marea Amarela ocupou as rúas e avenidas da Coruña, con forza e indignación contra un réxime político que se desmorona, "Rouba o político, rouba o banqueiro, rouba El-Rey e tamén o clero". Segundo denunciaron na manifestación da Coruña, un home de Melide, que "foi ao banco a pedir o seu diñeiro e cando volveu á súa casa aforcouse", foi o primeiro suicidio dun afectado pola estáfa das preferentes.

A Marea Cidadá na Coruña, inicio-se no Obelisco, por onde pasaou a Marea Amarela de miles de afectados por participacións preferentes e obrigacións subordinadas que reclamaron a devolución dos seus aforros. "Morra o Mal, morra o Capital", a marcha popular discurreu por diversas rúas, diante do Pazo de Xustiza, berou-se contra as taxas xudiciais impostas polo ministro Gallardón e máis adiante tocou-lle á reforma dereitista do ministro Wert onde se berou en defensa do ensino público, contra a política educativa dos gobernos do PP.

Ao rematar a marcha popular da 'marea cidadá' leuse un manifesto contra as políticas "austericidas", a corrupción e en favor dos servizos públicos. No transcurso da mobilización clamou-se pola confluencia das mobilizacións dos colectivos e sectores afectados polas políticas de desmantelamento, privatizacións e recortes dos gobernos do Partido popular -PP, tomemos as rúas para acabar con este réxime político, corrupto e empobrecedor da clase traballadora e outros sectores populares.

Os inxustos depexos da vivenda habitual e o dereito a unha vivenda digna, estiveron presentes na marcha popular a través de Stop-Desafiuzamentos. O caso de Aurelia que aos seus 85 anos ía ser depexada da súa vivenda, só impedido pola mobilización popular. A Marea cidadá, pasou por diante da súa vivenda para mostrar-lle o seu apoio.


Pontevedra

"Contra os recortes e por unha verdadeira democracia", a marcha popular da Marea Cidadá, percorreu as rúas de Pontevedra, facendo un circulo reivindicativo, onde participaron centos de persoas. Sucursais de entidades financeiras que situadas no percorrido da manifestación foron simbolicamente precintadas co cartaz "Clausurado polo pobo" na manifestación participu un "Mariano Rajoy" que lle saían sobres cheos de diñeiro, remitidos poolo "Sr. Bárcenas".


Compostela

Desde a Praza do Toural, pasadas as 6 da tarde, partiu a manifestación compostelán do #23F Contra os Golpe de Estado Financeiro secundada por centos de persoas. Stop-Desafiuzamentos estivo presente na Marea Cidadá.
______________

Concentración Soberanista ante a sede do PP: Polo dereito ao traballo, á igualdade, aos servizos públicos e á plena soberanía nacional galega


O pasado venres 22 de Febreiro de 2013, en toda Galiza, estaban convocadas concentracións ante as sedes do Partido Popular -PP. Con estas concentracións, pretende-se denunciar a corrupción e a de destrución social e cultural da Galiza. En Ferrol, a concentración, tivo lugar na rúa do Sol ás 8 da tarde. Convocaban a protestas as organizacións: BNG, CIG, FRUGA, COMITÉS, GN, MPB, COG, NÓS-UP, CCPI, AGIR, AMI, BRIGA, ISCA e LEG, baixo o lema: "Polo dereito ao traballo, á igualdade, aos servizos públicos e á plena soberanía nacional galega". Mesmo suman-se, agora, ao discurso político, que analiza que estamos nunha situación de emerxencia social e que o réxime da segunda restauración borbónica chega ao seu fin, discurso que a Alternativa Galega de Esquerda -AGE, levou nas bases programáticas e espallou por toda Galiza, para contenda electoral galega do 21 de Outubro do pasado ano 2012 e que lle deu tan bos réditos electorais: "Por un proceso constituínte e de ruptura democrática".

As organizacións convocantes teñen previsto a realización dunha Manifestación Nacional, o vindeiro Domingo 3 de Marzo en Compostela, con saída ás 12 do mediodía desde a Alameda.

Fotos: Susete'70.
________________

sábado, febreiro 23, 2013

En Ferrol Terra, como no resto do territorio do polo de agora Reino de España, este 23 de Febreiro mobilizamo-nos: "Unid@s contra o golpe de Estado Financeiro"


En Ferrol Terra, do territorio do polo de agora Reino de España, este 23 de Febreiro mobilizamo-nos

"Unid@s contra o golpe de Estado Financeiro"

IMOS XUNT@S, PODEMOS!!

En Ferrol, na Praza Amada Garcia (Diante do Edificio da Xunta), ás 6 da tarde
.

MANIFIESTO

POLA LIBERDADE. POLA DEMOCRACIA. POLOS DEREITOS SOCIAIS E AMBIENTAIS

A presión dos mercados financeiros, a débeda ilexítima creada polo propio sistema financeiro especulativo e as brutais políticas de axuste dirixidas contra a maioría da sociedade, xunto coa corrupción e a perda de lexitimidade das institucións, están causando no noso país a maior crise da democracia das últimas décadas.

O crecente desemprego, o ataque á Sanidade e a Educación públicas, ós dereitos laborais e sociais, ao medio ambiente, fíxonos confluír nas rúas, nas mareas cidadás, branca, verde, vermella, laranxa, groga, amarela, negra, azul, violeta, ... Defendendo os nosos dereitos.

Unha sociedade xusta e viable só será posible si a cidadanía únese para defender os dereitos sociais por riba dos mercados e a política honesta e a xustiza social por riba dos intereses das élites financeiras.

A reforma do artigo 135 da Constitución española, sen consulta algunha á cidadanía, supedita todos os recursos do Estado ó pago desta débeda ilexítima a costa de recortar todos os servizos públicos e de poxar a prezo de saldo o patrimonio do Estado. Esta reforma supuxo un "golpe de estado financeiro", pois maniata ao goberno primando ó pago dos intereses fronte ás obrigacións propias dun Estado Social e de Dereito.

En 1981, tralo golpe militar, a cidadanía manifestouse masivamente en defensa da Liberdade e a Democracia. Agora, 32 anos despois, chamamos a toda a cidadanía, a todas as mareas, asembleas, organizacións e colectivos a confluír nunha xornada de mobilización o próximo 23 de febreiro en defensa dunha verdadeira Democracia, a Liberdade e os Dereitos sociais.

Non ó golpe de estado financeiro. Non debemos, non pagamos.

Hai alternativas. Hai solucións:
  • Pola Xustiza social e ambiental.
  • Pola Transparencia e a Democracia participativa.
  • En defensa duns Servizos Públicos e Universais.
  • Por unha Auditoría Cidadá da Débeda. Contra a Débeda ilexítima.
"Expresións violentas, racistas, xenófobas, machistas, homófobas, ou fascistas quedan fóra desta convocatoria"

Marea Cidadá

______________

venres, febreiro 22, 2013

Mudando, cos pés na terra, ... Por Xavier Vence Deza (A mantenta do Relatorio Político para a Asemblea Nacional do BNG)

Por Xavier Vence Deza
22.02.2013


Nos momentos de mudanza dous riscos teñen que ser vencidos: o medo ao cambio e os preconceitos. O medo ao cambio pode levar ao enroque e a tentación de meterse na cova e agardar que escampe. Por outro lado, os preconceitos tenden a facer crer que só un mesmo quere mudar e todos os demais seguen ancorados nas rotinas do pasado. Os dous son riscos paralizantes e disgregadores.

Non querer mudar e non aceptar que os demais poden mudar ao mesmo tempo que si propio son problemas que se resolven sobre todo rompendo a incomunicación, socializando os diagnósticos e tratando de poñer en común as liñas de futuro nas que existe coincidencia. Se despois dun aberto e sinceiro proceso dese tipo, algunhas cousas só son vistas por unha parte é moi probábel que precise máis tempo para verificar a súa oportunidade. Cómpre partir da base de que, tratándose de seres racionais e comportando obxectivos esenciais, cando algo deixa de funcionar ou de ser útil acabará sendo admitido e mudado.

Ben, todo isto ven a conto polo que está a acontecer no BNG desde que se puxo en marcha o proceso “propón connosco” e se abriu o proceso para a elaboración dos relatorios de cara a XIV Asemblea Nacional.

O que eu puden observar moi de preto foi a apertura dun claro e profundo período de reflexión. Por parte dunha inmensa maioría tomouse clara consciencia de que son necesarias mudanzas moi importantes. Sen arrombar a avenza de acertos e experiencias é necesario interpretar con valentía os profundos cambios que se derivan dunha crise económica e social devastadara pero tamén do fracaso e esgotamento dun modelo político-institucional que definiu o escenario en Europa e no Estado Español nas tres últimas décadas.

Antes algúns pedían cambios para adaptarse a unha realidade que se consideraba consolidada, agora é ao revés, cómpre adaptarse para actuar no marco dunha realidade convulsa. Son escenarios de radical incerteza e vertixe que calquera estrutura ou organización -como o BNG ou calquera outra- non é fácil que os asimile e se adapte a eles instantaneamente. As rotinas instaladas nas estruturas e nas cabezas de cada un precisan tempo para mudar. Para empezar cómpre saber en que e cara onde.

En circunstancias como estas, partir de cero pode parecer máis fácil porque non hai ataduras nen historia que marque pero o problema é que as estruturas non se improvisan. E o que un día pode parecer espontaneidade e frescura pode de pronto transformarse en ridículo e impotencia. Por iso seguramente ten moito máis futuro un cambio sobre a base de estruturas sólidas aínda que sexa máis lento que o fulgor da improvisación, que pode esvaecer como flor dun día. Mudar as rotinas das organizacións é traballoso porque afecta ás estruturas e ás persoas. De feito, acometer cambios importantes nas organizacións pasa por mudar as persoas para que non estean marcadas por esas rotinas mentais e de comportamento que acaban petrificadas no seu ADN. E iso afecta a todo o mundo, a destra, sinistra e medio campistas.

Eu persoalmente aprecio unha sinceira vontade de cambio na inmensa maioría do BNG. Non para mudar os obxectivos últimos mais si nas prioridades e nas formas da acción política no novo contexto. Sería iluso pensar que iso poida ser o caso da totalidade -polo que dicía- mais si da inmensa maioría. E dígoo non só por verbas senón por feitos concretos. No Relatorio para a XIV AN aprobado case por unanimidade no Consello Nacional do 16 de febreiro vai recollida unha batería de propostas que definen as apostas novidosas na acción política e tamén no funcionamento interno e no relacionamento coa sociedade, os movementos sociais e as institucións.

Comentarei tan só dous aspectos concretos que poden ilustrar isto que digo. Un no plano político e outro no organizativo.

O que está a pasar no mundo, onde moitos países estan a saír do burato neoliberal cunha aposta soberanista, como vemos en boa parte de Lationoamérica; o que pasa en Europa e no estado español coas nazóns sen estado, son feitos que non poden deixar indiferente a ninguén e menos aos nacionalistas. Somos conscientes do ponto no que está a conciencia nacional en Galiza e a urxencia de activala, non só por emulación positiva senón porque a realidade da crise económica e institucional evidencia que as solucións aos nosos principais atrancos pasan por aí. Por iso o BNG aposta pola unidade do nacionalismo e proponse ser parte activa dun amplo movemento a prol da soberanía e faino desde a vontade de compartir ese proceso con todas as organizacións e persoas que desexen participar activamente nese debate, que pretende ser capilar en toda a sociedade. É un reto estratéxico para o País e a forma de encaralo ten que ser novidoso e creativo. E así o está a entender a inmensa maioría no BNG. Hai que poñelo en marcha para que sexa a bandeira de todos, para que una e faga País independentemente das siglas.

Algúns parecen non captar a profundidade dos cambios que trae esta crise total e mesmo cren que iso nos separa dos problemas cotiáns da cidadanía, das urxentes prioridades dunha crise devastadora ou que leva a abeirar a importancia da xestión diaria nas institucións nas que gobernamos. Nada máis lonxe. Trátase de todo o contrario, poñer os problemas de cada día na axenda de todos os militantes e aportar solucións concretas e inmediatas ao tempo que se apuntan as consecuencias nefastas da ausencia de soberanía. En todo caso, sería estúpido non ter habelencia pedagóxica para distinguir níveis e circunstancias. Do mesmo xeito que ninguén pode pretender que alcaldes e concelleiros se convertan en monotemáticos predicadores de ningunha boa nova, tampouco ninguén debera pretender que a política nacional, para o conxunto do país, sexa a mera extrapolación dos problemas de xestión municipais ou parroquiais. Cada nivel ten as súas prioridades, os seus discursos, os seus xeitos e a súas persoas. Non poden ser contradictorios pero teñen que ser complementarios.

Do meu ponto de vista así é como se están a enfocar e propoñer as cousas de cara a Asemblea Nacional.

Outro exemplo podemos tomalo das propostas organizativas e de funcionamento. O BNG ten unha estrutura interna con grupos organizados e algúns consideramos que iso pode ter algunha virtude cando é entendido como ferramenta temporal para galvanizar a confluencia de organizacións preexistentes pero, como configuración estable, coloca tamén problemas e disfuncionalidades, sobre todo por exacerbar os factores de diferenciación interna fronte aos de semellanza. Moita militancia individual leva terciando historicamente nesa dirección, con maior ou menor intensidade. Algún dos grupos organizados cre agora que a solución a case todos os males pasa pola desaparición desa configuración e a conversión nunha organización internamente unitaria. Agora ben, mesmo situándose nesa perspectiva hai algo que debera ser considerado con tino. Para empezar, tal paso só é posíbel se hai acordo de todos e, para segundar, un cambio dese tipo non é algo que poida improvisarse da noite para a mañán. Só pode ser o resultado dun proceso reflexivo, demorado e -para que funcione- partillado. Máis aínda, cabe perguntarse, arránxase todo cun cambio formal ou pode ser máis útil e pragmático empezar por corrixir as eivas de mal funcionamento derivadas daquela configuración?

Se hai compartimentos estancos, con ideas, culturas e mesmo vocabularios diferentes, non será máis razoábel comezar por elaborar en común diagnósticos e propostas? Unificar vocabulario antes de unificar estruturas. Acordar unha orde de prioridades na acción política non por votación senón por elaboración en común.

Sexa cal sexa o destino final pretendido o primeiro e urxente é socializar transversalmente todas esas cousas que conforman a acción política a curto e mediano prazo sobre a base dunha progresiva desactivación das fronteiras e das disciplinas de grupo para favorecer a conversión das estruturas do BNG nun espazo común e partillado de debate individual, de iniciativa individual e de responsabilidades individuais, sen corsés nin apriorismos de grupo. Pois ben, iso está en marcha. Está empezando a practicarse. Desde o “proceso propón connosco” e neste proceso de elaboración dos relatorios para a Asemblea Nacional. De feito, todos os membros do Consello Nacional que participaron na Comisión aberta redactora e logo nos debates das emendas no propio Consello fixérono como individuos e sen disciplinas grupais. Todos salvo Abrente, que decidiu presentar o seu voto particular como grupo sen que os seus membros fixeran ningunha achega ao relatorio común.

O certo é que esa nova forma de funcionar é a que se propón no relatorio asemblear e xa se está practicar. Como proba diso abonda con mirar as votacións das emendas aprobadas e rexeitadas no Consello Nacional. Non houbo disciplina de voto dos grupos que participaron. Iso explica que algunhas emendas de persoas significadas dun grupo obtiveran votos suficientes para ser aprobadas en tanto que outras das mesmas persoas resultaran rexeitadas. Esa disparidade de votacións a emendas dunha mesma persoa significa que non funcionaron criterios de grupo senón que cada persoa votou co seu persoal criterio. Como debe ser. E o resultado é moi razoábel.

Por iso resulta totalmente incongruente e paradoxal que o grupo que agora di facer causa da eliminación da estrutura frontista sexa o único que segue a actuar como grupo estanco. Sen facer o esforzo de partillar valoracións e propostas con disposición a acordar e atopar os pontos en común que, do meu ponto de vista, son moitos. Por non dicir a inmensa maioría, se nos atemos aos papeis.

Se foramos capaces de abeirar apriorismos, creo que hai moitas razóns para ser optimistas. O que non é razoábel é tentar manter fronteiras e balados baseándose só en prexuizos, suposicións ou presuncións que veñen fundadas en experiencias pasadas ou facendo interpretacións extemporáneas de expresións máis ou menos afortunadas de voces singulares, tentando convertelas no que non son, na expresión de grupos enteiros. Son optimista porque creo que a inmensa maioría vai na dirección antedita. E os que aínda non van hai que convencelos.

Se a actuación política está guiada por valores e obxectivos colectivos e non é unha mera tirapuxa iso é perfectamente posíbel. O que non é de recibo é construír discursos cara a galería deturpando a realidade interna e os acordos maioritarios para logo presentar como trazo diferenciador cousas que, na realidade, están nos documentos maioritariamente aprobados. As terxiversacións non axudan a recuperar a confianza interna e menos aínda externa.

Se partimos de obxectivos políticos comúns non debería haber impedimento para acordar o camiño, desde a aceptación da diversidade de matices inherente a todo colectivo humano, que nos enriquece e -se sabemos administrala- nos fortalece.

En definitiva, tamén para mudar hai que ter os pés na terra e aterse aos feitos, tanto se tratarmos do país como se tratarmos da organización.

Enlace ao Relatorio Político para a Asemblea nacional do BNG (en formato pdf):
http://www.bng-galiza.org/wp-content/uploads/Relatorio-Asemblea-Nacional-2013.pdf
Nota.-
Artigo publicado o 21 de Febreiro de 2013 no blogue persoal do autor:
http://xaviervence.blogspot.com/

[*] Xavier Vence Deza (Rodeiro en 1961) é Catedrático de Economía Aplicada da Universidade de Santiago de Compostela, escritor, comentarista político, ... Foi director do Idega no período 1991-95. Profesor invitado en diferentes universidades estranxeiras, formou parte de diversos comités de expertos de organismos internacionais. É coordinador do grupo de investigación ICEDE e da área de Economía do Seminario de Estudos Galegos. Publicou máis dun centenar de artigos e libros en revistas profesionais de ámbito galego e internacional sobre economía da innovación e políticas tecnolóxicas, sistema galego de innovación, disparidades rexionais na UE, industria, servizos, mercado de traballo, sistemas produtivos e planificación estratéxica, desenvolvemento local ...
____________________

xoves, febreiro 21, 2013

Presentación, en Ferrol, do libro "A política e a organizaçom exterior da UPG (1964-1986), de Luis Gonzales Blasco (Foz)

O día 22 de fevereiro venres, ás 19:30 na galería Sargadelos, vai ter lugar a apresentación do libro “A política e a organizaçom exterior da UPG (1964, 1986)” editado pola editorial Laiovento. Unha  achega importante á historia do nacionalismo galego contemporáneo.

O autor Luis Gonzales Blasco (FOZ) foi fundador da UPG e promotor da organización de núcleos no exilio europeo. Neste cometido foi asinante da chamada Carta de Brest, alianza de organizacións de países sen estado para unha Europa socialista e dos pobos.

Militante do independentismo despois do abandono da UPG, milita hoxe en ANOVA-Irmandade nacionalista.

Profesor de galego hoxe retirado, ten participado en varias obras de carácter colectivo, sempre desde unha óptica de reintegracionismo militante.

O acto complétase con diversas intervencións, coloquio e sinatura de exemplares polo autor.

Convoca: Colectivo cultural Memoria de nós.

Enviado por:
Joam Tavia
-jtavia@gmail.com-
21 de fevereiro de 2013 17:28

_______________

En Ferrol, como no resto da Galiza, tamén houbo concentración en Defensa dos Servizos Públicos


En Ferrol, como no resto da Galiza, tamén houbo concentración en Defensa dos Servizos Públicos. A chuvia non impideu a mobilización contra o desmantelamento dos servizos públicos e os recortes dos dereitos das traballadoras e traballadores públicos.

Centrais Sindicais

_____________

NÓS-UP participa na campanha pola “plena soberania nacional galega” e pola “ruptura democrática”

Tags

Na manhá de hoje foi apresentada em Compostela, sob a legenda ”Polo direito ao trabalho, à igualdade, aos serviços públicos e à plena soberania nacional galega. Por um processo constituinte e de ruptura democrática. Chega já de corrupçom e de destruiçom social e cultural”, a campanha que diversas organizaçons políticas, juvenis e sindicais desenvolverám nos próximos dias.

A iniciativa, da qual NÓS-Unidade Popular é umha das organizaçons convocantes, contará com duas jornadas mobilizadoras que tenhem como eixo reivindicativo “um processo constituinte e de ruptura democrática” que permita avançar para a “plena soberania nacional galega”, rompendo com o corrupto regime bourbónico. Da mesma maneira, também se tenciona contestar na rua a “destruiçom social e cultural”, assim como denunciar a vaga de corrupçom.

A primeira das jornadas será nesta sexta-feira, 22 de fevereiro, na qual há convocadas concentraçons nas principais cidades  da Galiza:

Ferrol às 20hs diante da sede do Partido Popular

Vigo às 19hs na Farola de Urzáiz

Ponte Vedra às 20.30hs Praça da Peregrina (26 de fevereiro)

Lugo às 20hs diante da sede do Partido Popular

Corunha às 20hs na Subdelegaçom de Governo espanhol

Compostela às 20hs diante da sede do Partido Popular

Ourense às

A atividade central será umha manifestaçom nacional no próximo dia 3 de março, que marchará polas ruas de Compostela, com saída às 12hs da Alameda.

Polo direito ao trabalho, à igualdade, aos serviços públicos e à plena soberania nacional galega

Por um processo constituinte e de ruptura democrática

Chega já de corrupçom e de destruiçom social e cultural

Herdeiras e herdeiros da esperança de Celso Emilio, erguemos a voz num tempo obscuro para convocar a sociedade galega, essa imensa maioria social trabalhadora, a umha resposta de dignidade e de luita para enfrentar o tempo da devastaçom social e cultural, política e económica, que estám a provocar as políticas do capitalismo ultraliberal no nosso país, Galiza.

Esta convocatória quer assinalar como responsáveis os governos fantoches que atendem submissos às imposiçons dos mercados capitalistas e dos especuladores, grandes empresários e defraudadores em prejuízo do acervo de direitos económicos, sociais e culturais, e das liberdades políticas que precisamos as galegas e galegos para podermos exercer a nossa condiçom de cidadania social. Ese complexo de direitos e liberdades constitui os alicerces do outro país que arelamos, livre do complexo de violências estruturais que em todos os ámbitos da vida social ferem as condiçons materiais de vida da imensa maioria trabalhadora do País.

O regime político da II Restauraçom esmorece, provocando umha violenta destruiçom social, económica e cultural sobre o nosso povo, cuja maioria trabalhadora contempla a destruiçom de emprego e o crescimento do desemprego, dessa Galiza que já tem mais de 350.000 pessoas sem trabalho e que contempla como a juventude tem como único futuro emigrar; a voadura dos setores produtivos estratégicos do País, do naval ao agropecuário, passando polo estrangulamento da investigaçom e do desenvolvimento;  a privatizaçom e o espólio do aforro galego que se quer entregar ao grande capital financeiro; a degradaçom e a privatizaçom dos serviços públicos educativos, sanitários, sociais e mesmo da justiça; o roubo e o escándalo dumha corrupçom funcional às relaçons sociais de produçom capitalistas; ou o emprego do governo autonómico para destruir a nossa língua e cultura; ou o incremento continuado da repressom policial, judicial e carcerária, como estamos a ver, contra aqueles movimentos sociais, sindicais e políticos que rejeitam este regime. E, como corolário dessas agressons, o medo, a pobreza, a precariedade social, a dor, a angústia e inclusive os suicídios. Denunciamos un regime político e de acumulaçom de capital que amortalha vidas, esperanças e mesmo cadáveres para entesourar moedas, cobiça e egoísmos.

Um regime em que os setores mais conservadores ganham tempo numha das suas batalhas mais mediáticas: a eliminaçom de direitos sexuais e reprodutivos das mulheres. Este ataque contra o direito a decidir sobre a reproduçom nom é acidental e está marcada pola ofensiva contra os direitos conquistados polas mulheres nos últimos anos. Ao questionar a sabedoria das mulheres para decidirem sobre seus corpos e criminalizar aquelas que nom querem ser maes, as posiçons antiabortistas reforçam o seu papel como maes e esposas no ámbito doméstico.

Estamos diante de um modelo político e social que mete água por todos os lados e do qual nada se pode esperar, porque foi protegido de qualquer tipo de mudança e rejeita mesmo discutir. A sua legitimidade do ponto de vista político está cada dia mais deteriorada e só lhes fica o recurso permanente à repressom para enfrentar as legítimas demandas do povo.

Só nos deixam um caminho para as transformaçons que as pessoas precisamos: A MUDANÇA DE SISTEMA.

Os senhores de negro, com a cumplicidade do grande capital, imponhem o seqüestro dos direitos fundamentais do nosso povo: económicos, sociais, lingüísticos e nacionais; utilizando a Constituiçom de 1978 como útil ferramenta ao serviço dos interesses de umha poderosa minoria oligárquica empenhada, em nome da ilegítima dívida e da “unidade de mercado”, na precarizaçom e espanholizaçom definitivas da Galiza.

Encontramo-nos num momento decisivo para configurar o futuro: o velho está a morrer e ainda nom surgiu o novo. Todos os dias afrontamos umha luita decisiva entre o poder económico de banqueiros, especuladores e grandes empresários que contam com a cumplicidade dos partidos do regime e nós, a maioria do povo trabalhador, para defender umhas condiçons de vida dignas. Essa luita requer da soma de forças e esforços partilhados para construir um futuro distinto e melhor para o nosso povo; povo que se achega a essa luita necessária com os “poderes da fouce i-os poderes da frol/ os poderes do trabalho, do pranto e do pam”, a luita germinal que aventurou o verso de Lorenzo Varela.

Fazemos um chamado ancorado na razom emancipatória à cidadania consciente deste país e ao conjunto das forzas sociais e políticas e ao sindicalismo de classe do País, a essa imensa maioria que vive do seu trabalho, para se mobilizar numha primeira açom pública que afirme a determinaçom e a vontade de produzir de modo compartido um novo quadro político, social e cultural, que sirva a toda a sociedade galega e permita o despregamento de todas as capacidades e potências que possuímos e que se acham, na atualidade, lastradas por um regime político e social esgotado e que nom dá garantido condiçons de vida digna à maioria da sociedade, condenando à pobreza mais de meio milhons de galegas e galegos.

Hoje em dia, cumpre articular umha aliança para produzir um novo processo que permita recuperar os nossos direitos políticos, económicos, sociais, lingüísticos e culturais como povo, de modo que nom tenhamos que emigrar para ganhar a vida, que nom seja possível sofrer um despejo, que as mulheres e homens que vivem e trabalham na Galiza, com independência da sua situaçom administrativa, tenham acesso livre aos serviços públicos da nossa sociedade. Nom haverá direitos, liberdades e soberania nacional galega se nom ultrapassarmos os estreitos e antidemocráticos muros deste regime e damos carta de natureza às práticas da democracia participativa e direta. Quando se afasta o povo, o vazio ocupam-no os interesses do capital. Quando o comum enche as ruas, ganha o interesse geral e o bem público.

Para sermos mais e maioria na tarefa de construir umha Galiza soberana de iguais em liberdade, convocamos quantas pessoas e entidades acreditam na urgência e na importáncia de articular um espazo plural e partilhado de açom política e luita social que resgate os poderes públicos do seqüestro que sofrem polo capitalismo da globalizaçom ultraliberal e permita o exercício da dignidade, da justiça e da plena soberania nacional ao povo galego.

Direçom Nacional de NÓS-Unidade Popular

Correio-e: nacional@nosgaliza.org | nosup.imprensa@gmail.com | Telefones:
Porta-Vozes: 651 089 971 (Alberte Moço) 659 306 973 (Rebeca Bravo) | Responsável Nacional de Imprensa: 616 868 589 (Carlos Morais) | Responsável Nacional de Organizaçom: 669 778 474 (Bruno Lopes Teixeiro) | Sede Nacional: Rua Costa do Vedor 47, rés-do-chao. Compostela. Galiza | web: www.nosgaliza.org | twitter: @nosgaliza






Enviado por:
NÓS-Unidade Popular NÓS-UP
-nosup.imprensa@gmail.com-
21 de fevereiro de 2013 17:15

___________________

martes, febreiro 19, 2013

Catro notas sobre Aurelia, ... Por David Rodríguez


Por David Rodriguez [*]
19.02.2013


Kortatu. Deste grupo vasco gústame moito unha canción titulada La línea del frente pero, sobre todo, gústanme os catro primeiros versos da letra: Siempre me ha interesado/ esa jerga que emplean los rastas/ hablan de batallas / que no puedes encontrar en los mapas. A pequena grande vitoria conseguida hoxe nunha rúa da Coruña ao deterse o desafiuzamento que se pretendía aplicar a unha muller de 85 anos, cunha pensión raquítica e que só se retrasara algún mes no pago do seu aluguer de renda baixa, é unha desas batallas que debemos situar, para recordar, no mapa particular dos de abaixo. E na súa historia. Unha historia que nada ten que ver coa dos de arriba. Nin coas batallas e os mapas que para eles son importantes. É do cúmulo destas pequenas batallas nosas que se constrúe un mundo novo.

Eichmann. Hannah Arendt, no seu Eichmann en Xerusalén. Un informe sobre a banalidade do mal, xustificou, dalgún xeito, a contribución na Solución Final do Eichmann home, por non ser este máis ca unha peza conformista do verdadeiro culpable: o nazismo en si. Nesta banalidade do mal, a banalidade da persoa concreta que encarna, nun contexto dado, unha razón de Estado superior a el é na que se escuda todo aquel que necesita sentirse inocente ao tempo que continúa colaborando, coa súa acción, a que o mecanismo burocrático que ordea algún tipo de política de dubidosa ética continúe reproducíndose imparable. Algún día teremos que recordar a todos eses policías e xuíces que non se negan a executar desafiuzamentos que non acreditamos no desdobramento entre persoa e función, nin pensamos que exista unha ética diferente para cada situación, senón que pensamos que ambas van unidas e que de ambas deben responder por igual.

Rosa Parks. Ás veces os xestos máis humildes poden provocar terremotos. A muller de Alabama que se negou a mudar de asento no autobús segregado difícilmente sabía que amplificaría a loita polos dereitos civís dos negros estadounidenses do xeito en que o fixo. Os primeiros bombeiros que acudiron á rúa Padre Feijóo e se negaron a rachar a cadea que apresaba a porta do predio no que vive Aurelia están a repetir o heroico xesto de Parks. E quen sabe se tamén se acaban convertindo nun símbolo de algo moito máis grande que o acontecido hoxe na Coruña.

Fraternidade. Os centos de persoas, os afectados pola problemática dos desafiuzamentos e, máis importante, os que non estando afectados directamente tamén se presentaron á chamada para frear esta inxustiza, entenderon ben por que fámulo, de onde provén o termo familia, significa escravo e por que, para combater esa escravitude exercida polo pater, o señor feudal, os igualmente oprimidos, os fratri, se unían e loitaban xuntos coma irmáns. A fraternidade, que é unha estratexia de guerra, acaba sendo tamén unha forma de vida e unha bola de neve que se fai máis grande canto máis se pon a rolar e que xera un ben que ningunha contabilidade consegue rexistrar: a solidariedade; que non é máis que o outro nome do Amor. Isto, hoxe, tamén  o entendeu ben Aurelia que, despois de comprobar que poderá permanecer na súa casa polo menos un día máis grazas ao apoio de tantos, afirmou: "eu pensei que tiña algo, pero tiña moito máis."

Fonte: http://ofunambulistacoxo.blogspot.com.es/2013/02/catro-notas-sobre-aurelia.html 

[*] David Rodríguez Rodríguez (Vigo, 1975) mantén o blogue http://ofunambulistacoxo.blogspot.com desde o ano 2005. É autor das obras de teatro radiofónico O Bambán e Nunca me esquecerei de ti (gañadora e finalista respectivamente do I e IV Premio de Teatro Radiofónico do Diario Cultural). Escribiu o poemario Lapidarias. Os versos escuros e participou no libro colectivo Non conciliados. Argumentos para a resistencia cultural.
___

Posibilidades, ... Por Amadeo Varela

Por Amadeo Varela [*]
19.02.2013

Algúns cerebros privilexiados –que disfrutan de privilexios– xustifican a crise dicindo que “a xente vivía por enriba das súas posibilidades”, nun torpe intento de botarlle as culpas aos máis inocentes.

Eu coido que, ninguén vive por enriba das súas posibilidades, a menos que “alguén” os engane, facéndolles crer nunhas posibilidades que no existen.

Mais non é o caso de quen merca un piso porque o convenceron de que pode facelo, pagando só un pouco máis do que paga de aluguer.

Esa persoa pide os cartos a un banco, que llos empresta xa que hai unhas “posibilidades”. Faise a compravenda e o novo propietario comeza a disfrutar dunha vivenda ao alcance das súas posibilidades, ata que, de súpeto, “outro alguén” encárgase de destruír esas posibilidades.

E o infeliz propietario atópase na rúa, sen cartos, sen piso, sen traballo e o que é aínda peor, sen posibilidades. E agora si terá que vivir por enriba das súas posibilidades, xa que non ten ningunha.


Publicado no "Diario de Ferrol"

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida".) publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
________________

A Fundaçom Artábria a ponto de conseguir os 5 mil euros necessários para realizar o vídeo dos 15 anos da entidade


A Fundaçom Artábria fai neste ano 2013 quinze anos desde que abriu o seu Centro Social e iniciou as suas atividades como Fundaçom de Interesse Galego em Ferrol.

Com motivo do 15 aniversário, a Fundaçom Artábria lançou umha proposta através da internet: umha campanha de crowfunding para que com o contributo da base social defensora da língua e da cultura galega, conseguir 5 mil euros de orçamento para realizar um documentário.

A campanha tem umha duraçom de 40 dias e só terá êxito se se conseguirem os 5 mil euros na sua totalidade.

Quando faltam 9 dias para que conclua o prazo, a campanha conseguiu 4.100 euros, comprometidos por 136 pessoas de toda a Galiza que figérom contributos de diferente quantia para ajudar a atingir o objetivo económico.

Durante o primeiro mês de campanha, dúzias de grupos musicais, escritores e escritoras, pessoas do mundo da cultura e ativistas em defesa da língua contribuírom de diferente maneira na animaçom da campanha, que inclui obséquios às pessoas que colaboram na mesma.

A Fundaçom Artábria quer agradecer todos os contributos e pedir um esforço final nos últimos 9 dias de campanha para conseguirmos os 900 euros que ainda faltam para completar com êxito o objetivo. Dessa forma, poderemos financiar um documentário histórico sobre os 15 anos de atividades do primeiro Centro Social normalizador e reintegracionista aberto na Galiza, em 1998.

Força e avante polos 5 mil!
Trasancos, Galiza, 19 de fevereiro de 2013
--
Travessa de Batalhons nº7   Esteiro
15403 Ferrol - GALIZA
Telefone:  +34 981 35 29 86
www.artabria.net

Segue-nos em twitter @fartabria e em facebook!

A Fundaçom Artábria é um projecto popular em defesa da língua e cultura nacional, os valores solidários e os direitos históricos da Galiza. Entidade de carácter sociocultural sem ánimo de lucro que está declarada de Interesse Galego e classificada de interesse cultural, com o nº 54 no registo de fundaçons da Xunta de Galicia.

Enviado por:
Fundaçom Artábria
-artabria@artabria.net-
19 de fevereiro de 2013 00:46

______________

Nón señora Sestayo a rúa non é sua, ... Por Alexandre Carrodeguas


Por Alexandre Carrodeguas [*]
19.02.2013


A diputada Sestayo arremete no seu último artígo contra aqueles que se sentiron molestos coa presencia dunha tal Talegón que iba acompañada polo ex-ministro de xustiza Lopez Aguilar, nas últimas mobilizacións da plataforma polos afectados polas hipotécas Non sei que era o que esperaba a esquerdista diputada Sestayo dos manfestantes: Agardaba acaso que se aplaudise o indulto de Zapatero o banqueiro Alfredo Saez, agardaría tamén que felicitasen os "socialistas y obreros" pola pinza co PP cando reformaron a constitución en dúas tardes, con nocturnidade e alevosia para primar o pago da débeda os chamados mercados.

Ou tiñan que aplaudir os descorteses manifestantes as reformas, (non seí  se nos deixarian chamarlles recortes) do governo Zapatero de Maio do 2010, que como eran dun chamado governo "progresista" fomentaron como todo o mundo sabe o benestar dos máis débiles; recortando as pensións, baixado os salarios dos funcionarios, e desregulando o mercado laboral, para ben "das maiorías sociais" e de "nuestros jovenes". Polo cal os cidadáns máis "débiles" debemos estarlles eternamente  agradecidos.

De que se pode sorprender a defensora das "camadas populares" cando o PSOE veu facendo políticas que beneficiaron a expansión da burbulla inmobiliaria, ou promovendo xulgados para axilizar os desafiuzamentos como presumía a defensora dos pobres inquilinos: Carme Chacón. E tendo todo isto en conta a diputada ferrolán ainda quere que lle pidamós perdón para que non  compare os dignos manifestantes co dereitoso Fraga e a súa famosa : "La calle es mía".

Señora Setayo vai sendo hora de que deixe de ser un anuncio de Ikea andante e poña os pés na realidade, na terra. Abra os ollos para darse conta que a loita social non se realiza no Twitter na hora da perruqueria. De que hai mais vida que a dos Pazos institucionais que tanto frecuenta como lle corresponde o seu partido. Vostede milita nun partido que forma unha pinza de ferro co outro partido sistémico e como tal formán A trave de ouro deste estraribel que tanto nos oprime. Son as dúas caras do rexímen do 78 que agora se tambalea.

Deixe xa de  xogar a política "progre"
Nón señora Sestayo a rúa non é sua.

[*] Alexandre Carrodeguas, activista social de Ferrol Terra, membro do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol.

Enviado por:
Alexandre Carrodeguas
-republicadetraballadoras@gmail.com-
19 de fevereiro de 2013 12:44
_____________________

O que esconde o viaducto do tren ao porto exterior de Ferrol - Vídeo

O pasado 30 de Xaneiro de 2013, o salón de actos da Escola Oficial de Idiomas de Ferrol, acollía unha Asemblea Cidadá Aberta, onde o único punto da orde do día era o de organizar a oposición ao trazado sur do tren de enlace co Porto Exterior de Ferrol. Días antes, desde Madrid, chegaba a decisión de que este trazado sur para a vía do tren a Caneliñas, fora a alternativa escollida polo Goberno Español, unha alternativa elaborada pola Autoridade Portuaria de Ferrol. Alternativa que sacrifica, unha vez máis,  unha parte moi importante da nosa Ría.

Un dos acordos da Asemblea, foi o da elaboración dun vídeo co material que serviu, a Cesar Bedoya Díaz, de exposición, na mesma asemblea, da agresión á Ría que supuña a alternativa Sur. Este vídeo xa está subido na rede, nunha conta de youtube, e colgado nun Blogue que nos envía o compañeiro Xandro, e que vai ser o punto de encontro da Asemblea Cidadá Aberta, para centralizar a información sobre a loita, que continua, en defensa da Ría de Ferrol, contra o trazado sur do tren a Caneliñas..

Este vídeo, "descobre
a verdade sobre a construción do tren ao porto exterior de Ferrol. Unha infraestrutura que vai ser construída do peor xeito posíbel, causando o maior impacto medio ambiental e provocando o maior prexuízo posíbel aos sectores produtivos da Ría".

"Esta infraestrutura, si se constrúe pola alternativa sur será o último paso para rechear a enseada da Malata, a máis grande das enseadas da ría de Ferrol (uns 1.200.000 metros cadrados de mar)".

"Este proxecto, aínda que é financiado polo Ministerio de Fomento (e a Unión Europea?) está promovida pola Autoridade Portuaria de Ferrol - San Cibrao que ganaría 1.200.000 metros cadrados de terreo, para alugar, vender ou especular".

Enlace ó blogue:
http://oqueescondeotrenaoportoexterior.blogspot.com.es/

E da páxina do facebook:
http://www.facebook.com/pages/O-que-esconde-o-tren-ao-Porto-Exterior-de-Ferrol/490570557646538



http://youtu.be/ui4UQA4MAus

Espalla e difunde:
Prégase toda a difusión posíbel deste vídeo, do enlace ao blogue e da conta no facebook. Pouca xente coñece cal é a razón que hai detrás deste trazado e queremos que todo o mundo coñeza a verdade desta grave situación.


Enlaces de interese:
Información baseada na enviada por:
Xandro García
-babor6@gmail.com-
18 de fevereiro de 2013 23:47
____________