DN!: Informe Especial Honduras e a Columna de Amy Goodman - 24 de Setembro, 2009 - "
Democracy Now! en español" emitido ás 22:00 horas.
- Boletín Especial / Crise en Honduras: Columna de Amy Goodman (audio en español)
- Informe de Andrés T. Conteris desde a Embaixada de Brasil en Tegucigalpa (audio 1 e audio 2)
- Entrevista ao especialista Mark Weisbrot (só texto)
Ao envío habitual da columna, esta semana sumamos outros dous artigos referidos ao tema que Amy Goodman aborda na súa columna de opinión semanal, a crise en Honduras e o regreso do Presidente Zelaya ao seu país.
Andrés T. Conteris, de Democracy Now! en Español, atópase na Embaixada de Brasil en Tegucigalpa, cubrindo todas as instancias da volta de Zelaya a Honduras. Desde alí envía o informe que copiamos abaixo.
Mark Weisbrot traballa no Centro de Investigacións Económicas e Políticas de Estados Unidos e é un especialista en asuntos latinoamericanos. Na entrevista que incluímos aquí dá a súa visión sobre o papel de Estados Unidos nesta crise e as posibilidades que se abren coa volta de Zelaya a Honduras.
Democracy Now! -- "
O Informe de Guerra e Paz"
www.democracynow.org/es
O Presidente Zelaya e a valentía dunha acción
Por Amy Goodman
Manuel Zelaya, o presidente democraticamente electo de Honduras, está de regreso no seu país tras ser derrocado por un golpe militar o 28 de xuño. Zelaya apareceu alí de forma inesperada o luns pola mañá, anunciando a súa presenza na capital, Tegucigalpa, desde a Embaixada de Brasil, onde se refuxiou. Os hondureños comezaron de inmediato a dirixirse á embaixada a mostrar o seu apoio. A valente acción de Zelaya prodúcese nunha semana moi importante, na que os líderes mundiais atópanse en Nova York para participar da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, á que lle seguirá a reunión de presidentes e ministros de economía do G-20 en Pittsburgh. O goberno de Obama podería verse obrigado, finalmente, a sumarse á opinión mundial de oporse decisivamente ao golpe.
Aínda non queda claro como ingresou Zelaya a Honduras. Díxolle á prensa o luns: "
Tiven que percorrer durante quince horas, unhas veces camiñando, outras veces marchando, en diferentes lugares, a medianoite, porque eu quería celebrar o aniversario da patria co pobo hondureño". Unha fonte da Embaixada de Brasil dixo que é probable que se ocultou no baúl dun auto, atravesando ata 20 postos de control en forma exitosa.
Preto da madrugada do martes, os seguidores que desobedeceron o toque de queda imposto polo goberno e que se atopaban fronte á Embaixada de Brasil foron dispersados en forma violenta con gases lacrimóxenos e canóns lanza auga. Cortáronse os servizos de electricidade, as liñas telefónicas e a auga da embaixada, e as forzas armadas hondureñas puxeron un camión con altoparlantes alí, co himno nacional hondureño a todo volume. O luns, a
Organización de Estados Americanos (OEA) reiterou o seu reclamo por "
a firma inmediata do Acordo de San José", o acordo negociado polo
Presidente de Costa Rica Oscar Arias, que reclama o regreso de
Zelaya como presidente, con membros do réxime golpista dentro do goberno e amnistía para todos os que participaron no golpe.
Zelaya estivo de acordo cos termos propostos, pero o presidente do réxime golpista,
Roberto Micheletti, rexeitounos.
Logo do golpe do 28 de xuño, a OEA suspendeu de inmediato a Honduras do sistema de dereitos da OEA e solicitou a restitución inmediata de Zelaya. O 30 de xuño, a Asemblea Xeral da ONU emitiu un pedido unánime para "
o reestablecimiento inmediato e incondicional de Zelaya no poder".
De modo similar, a
Unión de Nacións Suramericanas, UNASUR, no seu cume en Quito, Ecuador, denunciou formalmente o golpe. A
Comisión Interamericana de Dereitos Humanos da OEA viaxou a Honduras a fins de agosto e informou que as manifestacións a favor de
Zelaya "
foron interrompidas polas forzas de seguridade pública, tanto a policía como as forzas armadas, provocando mortes, casos de tortura e malos tratos, centos de feridos e miles de detencións arbitrarias".
O 29 de xuño, o
Presidente Barack Obama dixo claramente: "
O Presidente Zelaya foi electo democraticamente. Aínda non cumprira o seu mandato. Cremos que o golpe non foi legal e que o Presidente Zelaya continúa sendo o presidente de Honduras, o presidente electo democraticamente alí". Pero as subseguintes accións -
ou a inacción- de
Obama e da
Secretaria de Estado Hillary Clinton enviaron sinais confusos. Mentres
Obama utilizou nun principio a palabra golpe, os pronunciamientos oficiais sobre o tema evitaron o termo, que, de ser utilizado, provocaría a suspensión obrigatoria da axuda estranxeira. En cambio,
o goberno de Obama despregou unha estratexia de castigo selectivo ao réxime golpista, rescindindo vísalas a
Micheletti e a outras figuras crave do golpe, e detendo o envío da suma relativamente simbólica de 30 millóns de dólares en axuda.
A
Secretaria de Estado,
Clinton, dixo o luns nunha reunión co presidente de Costa Rica, Oscar Arias: "
É imperativo que comece o diálogo, que haxa unha canle de comunicación entre o Presidente Zelaya e o réxime de facto en Honduras. E tamén é imperativo que o regreso do Presidente Zelaya non provoque ningún conflito nin violencia, senón que todos actúen en forma pacífica para tratar de achar os puntos en común". As Nacións Unidas probablemente tomen medidas esta semana en apoio a
Zelaya.
Zelaya dixo o martes desde a
Embaixada de Brasil en Tegucigalpa acerca do que espera agora de Estados Unidos: "
Que fagan respectar a Carta Democrática da OEA. Que se convoque de xeito urxente ao Consello de Seguridade de Nacións Unidas e que se preparen para actuar con todas as actividades comerciais e económicas para facer que esta ditadura entenda a mensaxe".
Está previsto que o
Presidente Obama presida unha sesión do
Consello de Seguridade da ONU, sendo esta a primeira vez que un
Presidente de Estados Unidos preside a sesión. Costa Rica actualmente ten un lugar no
Consello de Seguridade, e podería, en teoría, expor o tema de Honduras. Logo en Pittsburgh, onde se reúne o G-20 para avaliar e actuar sobre a crise financeira mundial, o apoio de Brasil a Zelaya podería ser un factor crave. Brasil, un dos membros do G-20, é por lonxe a maior economía de América do Sur e é un aliado e socio comercial clave de Estados Unidos. Cos gases lacrimóxenos flotando na Embaixada de Brasil en Tegucigalpa e un posible ataque armado contra a embaixada por parte do réxime golpista para arrestar a
Zelaya, esta semana Obama e Clinton finalmente poderían verse obrigados a axudar ao pobo hondureño a reverter o golpe.
Escoitar o Artigo de Amy en Español
Notas. -
- Denis Moynihan colaborou na produción xornalística desta columna.
- Texto en inglés traducido por Mercés Camps e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org
- Amy Goodman é a presentadora de Democracy Now!, un noticiero internacional diario dunha hora que se emite en máis de 550 emisoras de radio e televisión en inglés e en 200 emisoras en español. É coautora do libro "Standing Up to the Madness: Ordinary Heroes in Extraordinary Estafes", recentemente publicado en edición de peto.
Informe de Andrés T. Conteris desde a Embaixada de Brasil en Tegucigalpa
23 de setembro de 2009
Andrés Conteris, do
Programa Noviolencia Internacional e
Democracy Now! en Español, atópase na embaixada de Brasil e está cerca do
Presidente Zelaya.
Escoitamos o seu segundo informe, en español:
Audio 1
Infórmalles
Andres Thomas Conteris desde a embaixada de Brasil en Tegucigalpa, Honduras. Aquí, nesta sede diplomática, esta o señor presidente
José Maual Zelaya Rosales. Desde fai dous días estivo aquí coa súa familia, co seu equipo de seguridade e apoio e coa prensa nacional e internacional. Aquí na embaixada sentiuse a represión deste réxime golpista. Xusto onte, o martes ás cinco e media da mañá, logo dunha noite de celebración nas rúas acá en fronte da embaixada, sentiuse a represión despois do xúbilo. Ou sexa, un xubileo incrible nas rúas que enfronta un abuso total por parte deste réxime de facto. Acatacaron na rúa á fronte da embaixada, con gases lacrímogenos e eses gases entraron e encheron completamente toda a sede da embaixada de Brasil, aquí en Tegucigalpa. Todos nós e nosostras sufrimos ese ataque de gases, pero na rúa sufriron moito máis, porque aí golpeáronlles, feríronlles con balas, tamén xente hospitalizada, centos de persoas detidas e centos de persoas feridas tamén. O que pasa é que este réxime golpista esta completamente desesperado e xa ven que están nun camiño sen saída. Ou sexa, mañá día xoves, vaise a reunir o Consello de Seguridade das
Nacións Unidas para tocar o tema de Honduras de xeito de urxencia. O Chanceler de Brasil solicitou esta reunión de urxencia e foi aceptada para que se convoque mañá xoves. Van tratar o tema do feito que este réxime golpista atacou non soamente a sede, pero en particular atacaron máis intensamente ao pobo de Honduras. Pero o que pasou aquí é que o pobo levantouse, obedecendo o terceiro artigo da Constitución, que cando un goberno é usurpador do poder, o pobo ten dereito á insurrección. E o presidente Zelaya dixo que esa insurrección ten que ser de xeito pacífico, e el pon moito énfase no feito de que ten que ser da non violencia activa.
DN!é: Andrés, e desde dentro da embaixada, desde o que se comenta na contorna do presidente Zelaya, eles están tendo contacto con representantes do réxime de facto? Está habendo negociacións ou aínda non hai ningún tipo de contacto?
Audio 2
O presidente Zelaya viño a Honduras e aquí está na embaixada do Brasil, e o dixo moi moi claramente, está super aberto ao diálogo. O estea querendo que esta crise termine nunha negociación, para que non se teña que derramar máis sangue. Sangue que se ha derramdo tantas veces nestes días [inaudible]. O presidente dixo que está aberto ao diálogo e soamente onte escoitouse por primeira vez en palabras que o señor Roberto Micheletti quere entrar nun diálogo, pero ben sabemos que todo o proceso que ocorreu por semanas, no proceso de San José Costa Rica, non terminou en nada. O señor presidente Zelaya aceptou todos os puntos desta negociación e o réxime golpista con Micheletti non puideron aceptar que o presidente, electo democraticamente polo pobo de Honduras, regrese ao poder, como el ten o dereito de facer. Entón, non se sabe o que quere signifcar o feito de que por fin Micheletti esta dicindo que está aberto ao diálogo. Pero o que estamos vendo son as accións, as accións deste réxime de facto son moi claras, ou sexa, a represión contra esta embaixada de Brasil e a xente que está aca dentro, cortando a luz eléctrica, cortando a auga, previndo que traian medicamento e comida. Estas son medidas de guerra psicolóxica en contra do presidente Zelaya, a súa familia, do equipo que está aquí e a prensa que tamén estamos presentes.
Entrevista ao especialista Mark Weisbrot (
só texto)
Informe desde Honduras:
o presidente deposto Manuel Zelaya regresa a Honduras desafiando ao goberno de facto
22 de Setembro, 2009
Imos en directo á embaixada de Brasil en Tegucigalpa, capital de Honduras, onde
Manuel Zelaya pediu refuxio. Tras o dramático regreso de Zelaya, o goberno de facto ordenou un toque de queda, pero miles de seguidores de Zelaya desafiaron a prohibición e manifestáronse ante a embaixada de Brasil. A policía lanzou esta mañá gases lacrimóxenos nos arredores da embaixada para dispersar á multitude. Escoitamos as palabras de Zelaya desde o interior da embaixada e falamos con
Andrés Conteris e
Mark Weisbrot.
SHARIF ABDEL KOUDDOUS: O presidente hondureño Manuel Zelaya tivo un dramático regreso ao seu país case tres meses despois do golpe militar que o obrigou a exiliarse. O luns, Zelaya reapareceu na capital de Honduras, Tegucigalpa, refuxiándose na embaixada de Brasil. Falando desde o teito da embaixada, Zelaya dixo que chegara logo dunha longa viaxe, viaxando ás veces a pé para evitar que o detectasen.
PRESIDENTE MANUEL ZELAYA: "
Tiven que percorrer durante quince horas, unhas veces camiñando, outras veces marchando, en diferentes lugares, a medianoite, porque eu quería celebrar o aniversario de l apatria co pobo hondureño. Os que creron que gobernar é cousa fácil, equivocáronse. Gobernar non é tarefa de iracundos nin de irascibles. Gobernar é cousa seria. Gobernar require talento, dedicación e amor ao pobo".
SHARIF ABDEL KOUDDOUS: Zelaya non deu detalles, pero é pouco probable que puidese regresar sen a axuda de funcionarios do exército hondureño ou dos servizos de intelixencia. Esa posibilidade podería significar un novo revés para o réxime de facto de Honduras, que viña contando co apoio militar para resistir os disturbios internos e desafiar ao illamento global.
O xefe do réxime golpista, Roberto Micheletti, nun principio acusou as noticias sobre o retorno de Zelaya como, cito, "
terrorismo mediático". Pero a medida de que miles de seguidores de Zelaya comezaron a achegarse á embaixada de Brasil,
Micheletti, impuxo un toque de queda nacional e falou por cadea de radio e televisión. Acompañado polo seu gabinete e os altos mandos militares, Micheletti pediulle a Brasil que entregue a Zelaya para a súa detención.
ROBERTO MICHELETTI: Non queda claro por que regresou agora a Honduras o Sr. Zelaya. Só el sábeo. Pero eu non podo arribar a outra conclusión máis que está aquí para continuar obstaculizando a celebración das nosas eleccións o próximo 29 de novembro, como o viñeron facendo el e os seus seguidores desde fai varias semanas. Fago un chamado ao goberno de Brasil a que respecte a orde xudicial ditada contra o Sr. Zelaya, entregándoo ás autoridades competentes de Honduras. O Estado de Honduras está comprometido a respectar os dereitos do Sr. Zelaya ao debido proceso. Os ollos do mundo están postos sobre Brasil e tamén sobre Honduras. Non deixemos que as paixóns duns poucos manchen a reputación e imaxe da nosa xente.
AMY GOODMAN: Os partidarios de Zelaya informaron sobre a intención de marchar facía o palacio presidencial durante a tarde de hoxe. Aquí en EE.UU., a Secretaria de Estado, Hillary Clinton, instou a ambas as partes a establecer o diálogo.
HILLARY CLINTON: É imperativo que o diálogo comece, que exista unha canle de comunicación entre o Presidente Zelaya e o réxime de facto en Honduras. E tamén é imprescindible que o regreso do Presidente Zelaya non conduza a ningún conflito ou violencia, senón que todos actúen de xeito pacífico para tratar de atopar algún terreo común. Unha vez máis, os costarriqueños van utilizar os seus bos oficios para tratar de promover que iso ocorra.
AMY GOODMAN: Clinton falou no marco da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, onde se reuniu co presidente de Costa Rica, Oscar Arias. Logo da reunión, Arias dixo que estaría disposto a viaxar a Honduras co obxectivo de renovar os esforzos para conseguir unha solución negociada.
PRESIDENTE OSCAR ARIAS: Creo que esta é a mellor oportunidade, o mellor momento, agora que Zelaya volveu ao seu país, para que as dúas partes asinen o acordo de San José. É todo o que temos sobre a mesa. Non hai un plan B. E cando se escribiu este acordo de San José, foi logo de escoitar a todo o mundo. Tomamos as suxestións de cada unha das partes. Eu estaría disposto a ir, pero se ambas as partes ... se ambas as partes pídenme ir a Tegucigalpa, sen dúbida estaría máis que compracido de ir ver o que podo facer.
AMY GOODMAN: Escoitamos recentemente ao Premio Nobel da Paz, o presidente costarriqueño Oscar Arias. Agora imos directamente á embaixada de Brasil en Tegucigalpa. Andrés Conteris, que traballa connosco en Democracy Now! e é o director do Programa para as Américas da organización Non Violencia Internacional, atópase no interior da embaixada. Dámosche a benvida a Democracy Now!, Andrés. Que está pasando agora mesmo?
ANDRES CONTERIS: Amy, que bo falar contigo. Fai uns corenta minutos, militares e policías dispersaron moi violentamente aos máis de 500 manifestantes que se atopaban fóra da embaixada, que habían estado danzando e celebrando con alegría toda a noite. Puiden ver o seu incrible, incrible espírito de xúbilo, xa que se expresaron dese modo desde que se coñeceu a noticia de que o presidente Zelaya regresara ao país. Logo, fai corenta minutos, houbo un masivo ataque con gases lacrimóxenos e un desaloxo violento das máis de 500 persoas que se atopaban fronte á embaixada.
Estou dentro da embaixada, con preto de 150 persoas que están dentro. Non houbo un ataque directo contra a propia embaixada, pero o gas lacrimóxeno introduciuse, e afectou a todos e cada un de nós que estamos dentro da embaixada. Agora estou na habitación onde dorme o Presidente, e estou preto da Primeira Dama. Todos estamos afectados por este ataque con gases lacrimóxenos. Pero, afortunadamente, non hai lesións permanentes. Non estamos ao tanto dos feridos, pero estou seguro de que debe haber moitos entre os que protestaban e celebraban fóra da embaixada.
AMY GOODMAN: Andrés, podes dicirnos como fixo o presidente Zelaya para regresar a Honduras?
ANDRES CONTERIS: As noticias son? Amy, preguntóuselle iso directamente e contestou dun xeito moi xeral, pero as noticias son que voou desde Nicaragua ao Salvador e logo chegou á fronteira nun lugar chamado O Amatillo e ocultouse no maleteiro dun coche e cruzou uns cincuenta, desculpen, unha vintena de barricadas da policía e nunca foi detectado. Dirixiuse directamente?o seu chofer levouno directamente á embaixada de Brasil.
Os primeiras informacións eran que o Presidente estaba en Honduras e que estaba na sede das Nacións Unidas. Así que a marcha inicial de celebración foi ás Nacións Unidas. Había miles e miles de persoas celebrando o seu retorno. E logo sóubose que estaba na embaixada de Brasil, e entón esa celebración trasladouse aquí.
SHARIF ABDEL KOUDDOUS: E Andrés, por que os brasileiros déronselle refuxio naEmbaixada de Brasil en Tegucigalpa?
ANDRES CONTERIS: Está moi claro que Brasil foi un defensor moi forte do Presidente Zelaya durante toda esta crise. E polo poder e o simbolismo da forza de América do Sur e de Brasil, que é o máis forte e máis grande deses países, está claro, creo, que o Presidente Zelaya decidiu que este era o mellor lugar. E cando el chegou, por suposto, abríronlle as portas. As autoridades brasileiras informaron que non sabían de antemán que ía vir aquí, pero foi ben recibido cando chegou. E a súa familia reuniuse aquí con el, na embaixada, por primeira vez logo de oitenta e seis días de estar separados.
SHARIF ABDEL KOUDDOUS: E o Presidente, o xefe do réxime golpista, Roberto Micheletti, continuou co seu chamado para a detención de Zelaya. Que di o Presidente Zelaya agora de todo isto?
ANDRES CONTERIS: O Presidente Zelaya fala moi positivamente, nun modo moi conciliador. Nin sequera tómase en serio o que o líder do réxime golpista, Micheletti, está dicindo. Micheletti di que hai un espazo no cárcere esperando polo Presidente Zelaya. Con todo, o Presidente Zelaya está realmente centrado no xeito de como resolver realmente esta crise a través da mediación.
Espérase que hoxe arribe o Sr. Insulza, o Secretario Xeral da OEA. Con todo, pecháronse os aeroportos e non é seguro que vaian permitir a aterraxe do avión co señor Insulza da OEA.
AMY GOODMAN: Andrés Conteris comunícase connosco desde o interior da embaixada brasileira en Tegucigalpa. Roberto Micheletti di que quere que Brasil entregue ao presidente destituído. Andrés, Hai algunha resposta de Zelaya sobre esa petición?
ANDRES CONTERIS: En termos desa petición, non, non houbo unha resposta directa. El, realmente, trata a este réxime golpista coma se non existise, na medida do posible, e non recoñece a súa autoridade. Moitos dos que estaban nas rúas oíron falar do toque de queda que foi imposto ás 4:00 da tarde de onte, e que se mantivo durante toda a noite, e non responderon a esa orde porque cren que o Presidente Zelaya é o presidente e é o único que pode dar a orde para un toque de queda. E por iso seguiron celebrando nas rúas.
SHARIF ABDEL KOUDDOUS: Andrés comunícase connosco desde o interior da embaixada de Brasil en Tegucigalpa. Tamén temos desde Wáshington, DC a Mark Weisbrot. El é co-director do Centro de Investigacións Económicas e Políticas e presidente de Just Foreign Policy. escribiu cumpridamente sobre a crise de Honduras e é un veterano analista de asuntos latinoamericanos. Mark, podería explicar a importancia do retorno de Zelaya, en particular en vésperas da Asemblea Xeral das Nacións Unidas?
MARK WEISBROT: Si. Bo, creo que marca unha gran diferenza. houbo unha gran diferenza desde o principio, desde o golpe de estado do 28 de xuño. houbo unha gran brecha entre Estados Unidos e o resto do mundo desde o principio acerca desta situación. A Asemblea Xeral das Nacións Unidas, a Organización de Estados Americanos, a Unasur, a Unión de Nacións Suramericanas, todos dixeron desde o primeiro momento que querían o retorno inmediato e incondicional do presidente electo, Zelaya. E Estados Unidos nunca dixo iso, en realidade. De feito, o acordo proposto por Arias puxo todo tipo de condicións ao seu regreso, incluíndo a incorporación das persoas que encabezaron o golpe ao seu goberno e o adiantamento das eleccións. E de feito, como Andrés mencionou, Brasil foi un forte defensor de Zelaya, e o ministro de Relacións Exteriores de Brasil dixo un par de meses atrás ... queixouse ante Hillary Clinton de que estas condicións fosen incluídas no acordo de Arias, xa que, como se sabe, nin a Organización de Estados Americanos, nin as Nacións Unidas ou calquera outra persoa querían un acordo dese tipo. Así o dixo publicamente. Isto quere dicir que sempre houbo esta gran diferenza, pero o goberno de Obama foi capaz de pasar o tema sen máis, porque non houbo moita atención sobre Honduras.
E así, agora, coa Asemblea Xeral e coa atención centrada no retorno dramático de Zelaya, Obama vai ter que inclinarse por unha das partes máis de que o fixo ata agora. O goberno de Obama foi moi ambivalente. Foron e viñeron, primeiro sostiveron a postura de que debe ser restituído no seu cargo e logo chegaron a dicir case o contrario. E o 4 de agosto, o goberno enviou unha carta, por exemplo, ao
Presidente Lugar [
Senador Lugar], na que retrocedían bastante no seu apoio a Zelaya. E Zelaya estivo aquí seis veces desde que foi derrocado, aquí en Wáshington, e o presidente Obama non se reuniu con el nin unha vez, a pesar de recibir solicitudes de persoas que son amigos próximos e aliados del e tamén de membros demócratas do Congreso.
Este é o tipo de sinais, sinais mixtos, que este goberno enviou aos líderes do golpe de estado e que fortaleceron a súa vontade ao longo de todo este tempo. E teñen moita razón agora, por exemplo. Haberá que facer moita máis presión para sacalos de alí, moita máis, tanto internacional como nacional, dentro de Estados Unidos. Haberá que facer moita máis presión sobre o goberno de Obama para que realmente fórceos a deixar o goberno.
AMY GOODMAN: E exactamente que podería facer a administración Obama se se compromete a soster o apoio ao líder democraticamente electo, Manuel Zelaya? Cal é a relación que EE.UU. ten con Honduras?
MARK WEISBROT: Oh, eles poderían facer bastante máis. En primeiro lugar, o 11 de agosto, dezaseis membros do Congreso enviaron unha carta ao Presidente Obama e á secretaria de Estado, Hillary Clinton, na que pediron que se conxelen os activos dos líderes do golpe, e ata do goberno?tamén poden conxelar os activos do goberno. Cando Aristide, o Presidente Aristide de Haití, foi derrocado por primeira vez, George Bush pai conxelou algúns dos activos da ditadura e deullos ao goberno no exilio, ao Presidente Aristide. E isto foi, bo, durante unha presidencia republicana que, en realidade, inicialmente apoiara ou había estado involucrado no golpe. E isto é o mínimo que poderían facer agora.
Poderían pór todo tipo de presións, algo que non fixeron ata agora. E, de novo, vemos á nosa Secretaria de Estado que está tratando de dicir, "
bo, ambas as partes deben facer isto, ambas as partes", ata onte á noite dixo que apoiaba o toque de queda que este goberno impuxo para evitar que as persoas maniféstense de forma pacífica. E así pois, todo este tipo de cousas.
Ademais, non houbo unha soa palabra deste goberno sobre as múltiples violacións aos dereitos humanos cometidas pola ditadura, os miles de arrestos e detencións arbitrarias, as golpizas. dispararon contra os manifestantes e houbo mortos. Estes abusos de dereitos humanos foron denunciados por
Human Rights Watch,
Amnistía Internacional, pola
Comisión Interamericana de Dereitos Humanos da Organización de Estados Americanos, por grupos de dereitos humanos de Honduras, por Europa. E nada, nada saíu deste goberno. Creo que realmente di moito. Que lle di o moito que este goberno non quixo debilitar á ditadura en Honduras. Iso é o que vai ter que cambiar. E creo que vai haber máis presión internacional, e esperamos máis presión interna, tamén, para cambiar iso.
AMY GOODMAN:
Mark Weisbrot, ante a sorpresa do réxime golpista, Zelaya regresou a Honduras, que está agora na embaixada de Brasil en Tegucigalpa. Pero se estivese en Nova York e quixese falar, dirixirse á Asemblea Xeral das Nacións Unidas, que ocorrería? Quen o recoñecería?
MARK WEISBROT: Bo, o reconecerían a el e recibiría un enorme apoio. E ese era, estou seguro, o seu outro plan: se non regresase a Honduras, falaría alí. Pero isto, creo eu, é moito máis potente. Quero dicir, que tería talvez unhas poucas liñas aquí e alá nas noticias. Isto atrae agora á atención do mundo. Imos ver unha chea de apoio nas Nacións Unidas e de varios xefes de estado a Zelaya, moita máis presión, e aquí no Congreso, tamén, por certo.
E se os espectadores queren facer algo, poden porse en contacto con membros do Congreso, e xa sabe, haberá outra carta dos membros do Congreso que indica que Zelaya debe volver. E tamén o Observatorio da Escola das Américas pediu ás persoas que escriban e chamen ao Departamento de Estado. Así que, vai ver moita máis presión sobre eles.
E a pregunta é, realmente farán o que hai que facer para librarse deste goberno? Porque o goberno aínda ten amigos aquí. bo, vostedes entrevistaron a Lanny Davis. Eles coñecen persoas influentes. Teñen aos republicanos, e teñen a favor, vostedes saben, grandes intereses neste goberno, incluídos os militares, que queren manter a súa base alí. E hai moitas forzas aquí que realmente non queren que Zelaya volva, ou se están dispostos a que volva, non queren que sexa como un triunfador. Vostede sabe, iso é outra cousa pola que están moi preocupados, que el salga gañando e os seus amigos no goberno, no réxime de facto, terminen perdendo. Así que, de novo, vai ter que haber moita presión, pero sen dúbida a presión incrementouse bastante co regreso de Zelaya.
AMY GOODMAN: Mark Weisbrot, quero volver a Andrés na embaixada de Brasil en Tegucigalpa. Andrés Conte
ris, de Democracy Now! en Español, que está xusto á beira do presidente agora, que está falando cos xornalistas. Andrés, describe o que está sucedendo.
ANDRES CONTERIS: Si, Amy, estou aquí co Presidente, e el está falando. Vou deixar oír a súa voz e tratar de facer a tradución.
PRESIDENTE ZELAYA: "
e obriguemos á ditadura a que entre en diálogo para solucionar estes problemas canto antes. [?] ...
cando invadiron a miña casa, provocando este Estado de facto e represivo que ten hoxe ao pobo hondureño sometido e secuestrado".
ANDRES CONTERIS: O Presidente está tomando un vaso de auga agora, e imos facerlle unha pregunta. Non é posible facer unha pregunta neste momento, pero imos escoitar a súa resposta a outras preguntas.
AMY GOODMAN: Andrés Conteris estalle facendo ao Presidente Zelaya unha pregunta.
ANDRES CONTERIS: De EE.UU., Sr. Presidente, queren saber que é o que Ud. pídelle ao pobo e ao goberno de EE.UU.
PRESIDENTE ZELAYA: "
Que fagan respectar a Carta democrática da OEA. Que se convoque de xeito urxente ao Consello de Seguridade de Nacións Unidas e que se preparen para actuar con todas as actividades comerciais e económicas para facer que esta ditadura entenda a mensaxe"
ANDRES CONTERIS: Esta é a pregunta que logramos facerlle ao Sr. Presidente.
AMY GOODMAN: Andrés Conteris, moitas grazas por estar connosco. Imos seguir de cerca esta historia, achegarémoslle máis información mañá. Unha vez máis, a última noticia é que o Presidente, o presidente democraticamente electo de Honduras, Manuel Zelaya, regresou a Honduras logo de tres meses, non está exactamente claro como o fixo, como cruzou a fronteira, pero dixo que camiñou, viaxou, non está claro quen o axudou nisto, e logo terminou dentro da embaixada de Brasil. O líder dos golpistas, Roberto Micheletti, esixe a Brasil a entrega de Zelaya para poder detelo.
Escoitar - Ver - Ler [en inglés]
Texto en Galego traducido por Ártabra 21, utilizando os recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvolvidos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo.
Artigo basado no información enviada por:
"Democracy Now! en español"
-spanish@democracynow.org-
24 de setembro de 2009 22:00
______________
Enlaces de moito interese:
_____________________
