luns, outubro 26, 2009

Unha pegada inesquecíbel

Tags



Un accidente na casa, roubou a vida de Ana Paz Rodríguez (Anita), o pasado sábado 24 de outubro. A pesar da súa prematura morte, con tan só 38 anos, deixa unha pegada inesquecíbel en moitos sectores da nosa comarca, como así o testemuña as numerosas persoas que se achegaron até o tanatorio entre o sábado e o domingo. A súa excepcionalidade queda patente non só entre a súa familia e amizades, senon tamén como profesional e activista social.

Vinculada ao barrio de Caranza, de moi nova participa na creación do grupo xuvenil "Arceibe", que chegou a aglutinar a case un cento de nenos e nenas do barrio ao redor duns monitores e monitoras que en moitos casos non superaban a maioria de idade. Os valores da paz, a solidaridade, a xustiza social e a defensa do medio ambiente, metéronse para acompañala para sempre na maleta da súa vida, e orientala cara o que sería a súa profesión de educadora social.

No concello de Valdoviño ou no de Ferrol, levou adiante iniciativas orientadas a integración social que en todos os casos daban axiña froitos. A ludoteca e a coordinación co CPI de Atios para as familias que máis necesitaban a súa labor de educadora social, no caso de Valdoviño; ou todo o traballo realizado para o empoderamento das mulleres no concello de Ferrol, son mostras delo.

Nos últimos anos a empresa xeriátrica Abrente beneficiouse do seu traballo, que significou unha loita constante para dignificar o último tramo da vida d@s usuarios. Ela defendia abrir ás ventás para que a vida entrara nos xeriátricos, así era habitual que pola sua xestión, moitos colectivos sociais e culturais participaran coas súas reivindicacións, loitas ou festas, na vida dos centros.

Anita era unha defensora dos servizos públicos. A súa aposta como nai pola escola pública e a súa participación na comunidade educativa dos centros foi sempre constante no curto tempo de escolaridade da sua filla e do seu fillo, que lle foi permitido disfrutar. Esa mesma coerencia, levouna a loitar por unha praza no que ela consideraba tiña que ser o seu lugar. Así chegou ao posto de Coordenadora do CAMF de Catabois, en Ferrol. Foron só trece meses que pola intensidade do seu traballo, a relación entre o persoal e resitentes, convertiron en perda irreparábel para este centro a súa morte.

Foi responsábel por un tempo da comisión da muller do BNG en Ferrol. Participou da secretaria da muller da CIG. Activista da Marcha Mundial das Mulleres, sendo nomeada delegada da Coordenadora galega para a mobilización mundial que tivo lugar en Burquina Fasso.

O seu paso curto por esta comarca foi intenso e produtivo, un modelo de compromiso persoal e cidadá para unha mocidade que está chamada a rescatar a esta comarca do pesimismo e a resignación, e inxectar a alegria, creatividade, e solidariedade que definian a Anita.

Mentres as cinzas de Anita (Ana Paz Rodríguez) eran incineradas no tanatorio, un grupo de persoas con distintos vínculos con ela, realizaron un itinerario por distintos lugares da cidade que dan mostra da intensidade do amor que nos brindou, na certeza de que, como dizia o poeta, "a forza do seu amor non pode ser inútil".

Galería Fotográfica do Acto:

Fonte: http://picasaweb.google.com/lupeces/LembrandoAAnita?feat=directlink


Diapositivos
:

Enlace coa galería de diapositivos en alta resolución

En lembranza de "Anita"
[24 de Outubro de 2009]

Estarás sempre con nós
Os teus amigos e amigas de Arceibe
.......

Compañeira, irmá, amiga:
Chegaches ao noso centro e entraches nas nosas vidas como un sopro de aire fresco, para encher de forza e ledicia os nosos días.
A túa forza como muller e como loitadora facíate un exemplo a seguir.
"Non te alonxará de nós a néboa dos días"
As túas compañeiras, compañeiros e residentes do CAMF de Ferrol [*]
.......


[*] Nota.- Ana María Paz Rodríguez era a Responsábel da Área Asistencial Residencial do CAMF - Ferrol
___________________

domingo, outubro 25, 2009

Video: Entrevista a Malalai Joya, activista da luta pela democracia e direitos das mulheres no Afeganistão


esquerda.net entrevistou Malalai Joya, activista da luta pela democracia e direitos das mulheres no Afeganistão e das poucas vozes que o mundo conhece da intransigência da oposição aos talibãs e aos senhores da guerra e da droga que hoje ocupam os lugares de topo no poder político, protegidos pelas tropas de ocupação. Eleita deputada no parlamento afegão, foi expulsa desse órgão por dizer que "isto não é um parlamento, é um jardim zoológico" e que "a bancada da maioria é composta por criminosos e corruptos".




________________

Carlos Luís Rodríguez entrevista a Carlos Luís Rodríguez

Tags

xoves, outubro 22, 2009

Vídeo: "Interrogatorio" ao presidente da Mesa pola Normalización Lingüística na Televisión de Galicia

Tags
Consecuencias do éxito da manifestación pola lingua II

Carlos Callón ''entrevistado'' por Carlos Luís Rodríguez





A Manipulación dunha televisión facha (Intereconomía)
En que mundo vivirá esta xente?

"El masón Francisco Caamaño ha participado esta misma tarde en una manifestación junto a independentistas gallegos en la que ha reclamado la supresión del castellano en el sistema educativo de Galicia"




Fonte: malmequer

Enviado por:
Damch GZ
-damchgz@gmail.com-
21 de outubro de 2009 11:29
_____________

Acto Pacifista en Compostela con motivo do paso por Galiza da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia


  • ACTO PACIFISTA EN COMPOSTELA
  • DOMINGO, 25 DE OUTUBRO, 12:30 HORAS
  • TEATRO PRINCIPAL

PROGRAMA

Presentación
  • Begoña Fontenla (TVG)
  • Entrega da gaita galega que percorrerá o mundo coa Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia
Actuación de:
  • Pepe Ferreirós (Milladoiro)
Intervencións institucionais:
  • Leitura do Manifesto de Compostela pola Paz Mundial e a Xustiza, por Manuel Dios Diz (Seminario Galego de Educación para a Paz)
Intervencións poéticas:
  • Luis González Tosar
  • Marilar Alexandre
  • Concha Rousia
Contacontos:
  • Anxo Moure (Bicis pola Paz)
Intervencións Musicais:
  • Pepe Costenla
  • Xoán Curiel
  • No title (Loli e Leo)
  • Emilio Rúa
Clasura:
  • Pepe Ferreirós: Himno Galego
_______________________

Manifesto de Compostela pola paz mundial e a xustiza
25 de Outubro de 2009
Con motivo da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia

Cada día morren 35,000 nenos de fame no mundo segundo a FAO. É un xenocidio de proporcións impresionantes, ao que asistimos impasibles, moitas veces sen inmutarnos. Ao mesmo tempo, calcúlase que o gasto diario en armamento é de 3.000 millóns de dólares e os subsidios agrícolas dos Estados Unidos e da Unión Europea roldan os 800 millóns diarios. Afirman que non hai fondos para o tratamento da SIDA, para acadar os Obxectivos do Milenio, para rematar coa pobreza e a miseria ... pero os Estados veñen de sair ó rescate das institucións financieiras e dos cobizosos que provocaron, coa súa ambición desmedida, o desplome da economía capitalista internacional.

Os enormes beneficios do complexo industrial bélico e militar dirixen en boa medida a economía mundial. Porque seguimos a vivir nunha economía de guerra. De feito, persisten máis de 35 conflitos armados no mundo, algúns especialmente longos e xeradores de enorme inestabilidade internacional, como é a ocupación israelíta dos territorios palestinos, a guerra de Afganistán e Iraq, ou Chechenia, por citar tan só algúns dos máis relevantes.

Derogar a guerra segue a ser un imperativo moral do século XXI.

É urxente compartir xustamente. Non hai mellor caldo de cultivo da radicalización, a animadversión e a agresividade que a humillación e a exclusión. A violencia non se xustifica, nin pode lexitimarse, pero as súas orixes deben de examinarse atentamente. 

Cómpre fortalecer o multilateralismo e dotar ás Nacións Unidas dos medios e autoridade necesarios para emprender un gran plan global de desenvolvemento en beneficio de todos.

O Norte, primordialmente, séguese a enriquecer cos recursos naturais de países aos que empobrece progresivamente e cuxa cidadanía se ve forzada a emigrar en circunstancias que con frecuencia constitúen un agravio á súa dignidade e atopando na dura viaxe a hostilidade e a restrición das leis dos Estados que, curiosamente, os explotan (Directiva da Vergoña).

Non é con votos cautivos, con obediencia cega e con temor e medo como se constrúe e consolida a democracia xenuína. Non é con guerras de cobiza, con demostracións de forza, accións bélicas e invasións dirixidas por intereses económicos e enerxéticos -que xeran unha espiral de violencia, de acción e reacción, de intervención e represalia- como podemos facer fronte aos grandes desafíos e asimetrías de todo orde que presenta a situación mundial. 

Os gobernantes abdicaron das súas responsabilidades políticas, substituíndo valores universais polas leis do mercado. O resultado foi a concentración da riqueza nunhas cantas mans e a ampliación das fendas sociais e económicas. 

¡NON Á POBREZA!

Hai que esixir aos gobernantes, a través dun auténtico clamor a escala mundial, que dean prioridade ao cumprimento dos Obxectivos do Milenio e o remate da carreira armamentística. Chegou o momento da non resignación, da implicación persoal. 

Proclamamos, unha vez máis, que non xustificamos os atentados e a violencia, veña de onde veña. Condenamos todo tipo de terrorismo: o dos grupos ocultos nas sombras e o terrorismo de Estado. Utilizouse a tortura, o trato cruel e degradante, violando reiteradamente o dereito internacional e humanitario. 

É necesario que a Comunidade Internacional poña fin á barbarie, ás masacres. Como se establece na Carta das Nacións Unidas son os pobos os que deben decidir sobre o seu destino. Debemos sumar con rapidez voces de todos os pobos do mundo para dicir:

¡BASTA! Á GUERRA E Á VIOLENCIA

Calamos en exceso. Agora acabouse o silencio. Os pobos elevarán a súa voz. A guerra é unha traxedia para todos. É urxente desarmar a razón armada. Hoxe máis que nunca son necesarios a capacidade de diálogo e de alianza, o compromiso de intentar a resolución pacífica de conflictos, fomentando actitudes de encontro e respecto aos demais, mediante a aplicación cotiá dos DereitosHumanos sustituíndo a violencia, a forza e a imposición pola Cultura da Paz

É necesario cambiar o curso dos acontecementos a través de accións colectivas, desenvolvendo a solidariedade entre os pobos. É urxente que os intelectuais, artistas, educadores, científicos .... abandonen a súa pasividade e pasen á acción. Só así os seus escritos e as súas palabras será cribles e poderán contribuír a sumar os seus esforzos aos de moitos outros para deter a tolemia da guerra, da confrontación e da violencia. 

Chegou o momento da xente. E, sobre todo, dos mozos, dos homes e mulleres que reclaman outro mundo posible. As institucións e medios de comunicación deben axudar á cidadanía mundial para que, por fin, deixen de ser espectadores e desempeñen a súa función de protagonistas no deseño do futuro. Os gobernantes, parlamentarios, membros dos Consellos Municipais ... teñen unha especial responsabilidade neste cambio histórico. 

Chegou tamén o momento das culturas e das relixións máis diversas para que, unidas pola solidariedade e o amor ao próximo que lles é inherente, se poñan a vangarda do rescate da dignidade humana. 

É necesario que os pobos asuman a resistencia social, cultural, política e espiritual a través de mobilizacións, da non cooperación á violencia e inxustiza, de sumar esforzos con outros pobos e denunciar aos responsables de dominacións e da dor que afecta a humanidade. 

Hai que poñerse en pé, en pé de paz e camiñar cara a novos horizontes de vida e non de morte. Malia todo, esa é a esperanza.

E a Marcha Mundial pola Paz e a non violencia é unha ocasión máis de poñernos en pé de paz e de camiñar xuntos pola xustiza, a paz e a solidariedade. E aquí estamos en Compostela organizacións moi diversas unidas polo noso compromiso inequívoco coa cultura da paz e a non violencia, para sustituír a forza pola palabra, a imposición polo diálogo, a confrontación pola negociación.

Por canto antecede, coa mirada posta nas xeracións vindeiras, facemos un chamamento a todos quen se sentan igualmente concernidos para que manifesten pacificamente, a través de todos os medios ao seu alcance, presenciais e virtuais, a súa adhesión á paz:

Neste sentido reivindicamos:

1º.- O desarmamento nuclear a nivel mundial

2º.- O retiro inmediato das tropas invasoras de tódolos territorios ocupados.

3º.- A reducción progresiva do armamento convencional.

4º.- A sinatura de tratados de non agresión entre países.

5º.- A renuncia dos gobernos a utilizar as guerras como medio para resolver os conflictos.

5º.- O rexeitamento de toda forma de violencia.

Reafirmamos hoxe o noso compromiso coa paz e a non violencia e dicimos, de novo,

NON Á GUERRA E Á VIOLENCIA!

SI Á PAZ E Á XUSTIZA!


 ASINAN A PRESENTE DECLARACIÓN:
  • AIS O PETO
  • ASOCIACION CULTURAL WIPALA
  • CC.OO DE GALICIA
  • COLEXIO DE EDUCACION SOCIAL
  • COLEXIO DE PSICOLOXÍA SOCIAL
  • COORDINADORA GALEGA POLA PAZ
  • FORO GALEGO DA INMIGRACION
  • FUNDACION CULTURA DE PAZ
  • INICIATIVA POLOS DEREITOS HUMANOS
  • IRIMIA
  • MEDICOS DO MUNDO
  • MUNDO SEN GUERRAS
  • OSPAAAL GALICIA
  • SEMINARIO GALEGO DE EDUCACION PARA A PAZ
  • UGT GALICIA
  • XENEME INTERVENCION SOCIAL
Información elaborada coa enviada por:
Educación e Paz
-paz@sgep.org-
www.sgep.org
21 de outubro de 2009 13:30
________________________

Iniciativas parlamentarias presentadas por Esquerda Unida no Congreso dos Deputados para demandar a reparación das estradas deterioradas polas obras do vial de acceso ao porto exterior

Tags

  • ESQUERDA UNIDA PRESENTA  NO CONGRESO VARIAS PREGUNTAS PARLAMENTARIAS  PARA REPARAR AS ESTRADAS DA ZONA RURAL AFECTADAS POLA CONSTRUCIÓN DO VIAL DE ACCESO AO PORTO EXTERIOR 
  • O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA  ALERTA DOS RISCOS DERIVADOS DE NON CANALIZAR AS AUGAS  CANDO A TEMPADA DE CHOIVAS ESTÁ AO CHEGAR
 O Grupo Municipal de Esquerda Unida quere chamar a atención dos riscos derivados da actual situación de non canalización das augas  unha vez rematado a estrada de acceso ao porto exterior. Semellante abandono supón un grave risco de riadas e inundacións que vai repercutir nos habitantes da Zona Rural afectada e asemade un perigo para a seguridade vial  na zona.

Esquerda Unida denuncia que as reiteradas e constantes demandas veciñais para procurar que se arranxen os danos producidos a causa da construción da estrada ao porto exterior seguen a caer no saco roto da neglixencia e a improvisación do Ministerio. Atopámonos agora coa chegada da estación das augas e co traballo de canalización sen facer cos riscos asociados. Urxe unha resposta e actuación ministerial veloz.

A nosa organización vén de presentar no Congreso dos Deputados unha batería de preguntas parlamentarias ao obxecto de forzar unha toma de postura do Ministerio de Fomento neste caso. Queremos que o Goberno comprometa unha actuación reparadora e rápida para atender  ás demandas veciñais.

Esquerda Unida quere con esta iniciativa  arrincar un compromiso do Ministerio para atender ás canalizacións das augas e asemade para procurar o arranxo das estradas da zona que teñen sufrido graves quebrantos polas obras da estrada ao porto exterior: a saturación do tráfico desviado e o intenso tráfico de camións  teñen orixinado un desgaste que fai imperativo o seu arranxo.

O Grupo Parlamentar de Esquerda Unida no Congreso  rexistrou no día de onte as preguntas acerca de que previsións ten o Goberno  en relación coas canalizacións  e en que prazos e partida orzamentaria se empregarían.

O Grupo Parlamentar de EU pregúntalle tamén  ao Ministerio de Fomento se a reparación das estradas deterioradas  a causa da construción do devandito vial de acceso van ser reparadas, en que prazos e con cargo a que partidas.

O Grupo Municipal de Esquerda Unida entende urxente e necesario dar unha resposta satisfactoria – polo Ministerio de Fomento – ás reivindicacións veciñais.

Ferrol, 21 de outubro  de 2009

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
21 de outubro de 2009 14:35
Prezad@s amig@s: vanvos en senllos arquivos as iniciativas parlamentarias presentadas por Esquerda Unida no Congreso dos Deputados para demandar a reparación das estradas deterioradas polas obras do vial de acceso ao porto exterior e a demanda das canalizacións para a baixada das augas. Un saúdo, Ramiro Marier
_________________

mércores, outubro 21, 2009

De que se alimenta o fame? Icaria Acción contra o fame

Tags


De que se alimenta o fame? Icaria Acción contra o fame


Mil millóns de FAMENTOS

A axuda alimentaria cae ao nivel máis baixo dos últimos 20 anos e dispárase o número de desnutridos

Como consecuencia da crise e outros factores, como os conflitos, a enfermidade, a sobrepoblación, os desastres naturais, a mala infraestrutura agrícola e a deterioración ambiental, o número de persoas que pasan fame no mundo excedeu a barreira psicolóxica dos mil millóns por primeira vez na historia.

Icaria e Acción contra o fame presentan a publicación do libro:

DE QUE SE ALIMENTA O FAME?
O impacto dos prezos de vos alimentos na desnutrición e a inseguridade alimentaria

Samuel Hauenstein Swan, Sierd Hadley e Berbadette Cichon

Achegamos un dossier con información sobre o libro e o tema.

Icaria editorial

Departamento de prensa

premsa@icariaeditorial.com

www.icariaeditorial.com

Tel. 93 301 17 23

Enviado por:
Icaria editorial
-info@icariaeditorial.com-
19 de outubro de 2009 16:24

_____________________

Orzamentos participativos...segundo unha web madrileña: "los ciudadanos castellanohablantes quedan en cierta desventaja"

Tags
Procurando noticias sobre os orzamentos participativos na nosa cidade, atopámonos con esta "interesante" noticia publicada nunha web que se definen "Weblog para la promoción de la democracia electrónica, en especial, la ayuda a la toma de decisiones por grupos a través de la web".

Continua ...

O artigo en concreto é este:

Dá gusto ver como se preocupan en Madrid polos nosos orzamentos e a nosa lingua. Como "democráticamente" nos chaman "ignorantes"...

Fonte: ferrol-fala-galego
_______________________

martes, outubro 20, 2009

As Xornadas Mouras queren ser unha fiestra aberta á actualidade do noso patrimonio cultural: 24 de Outubro n'As Pontes


XORNADAS MOURAS, 24 de outubro nas Pontes de García Rodríguez

Estimados/as amigos/as:

Enviámosvos este correo para invitarnos a participar e a asistir as "Xornadas Mouras" que organizan o noso colectivo, e que terán lugar o próximo sábado, día 24 de outubro, a partir das 10 h.

Lugar: C.P.I. Monte Caxado e Museo Etnográfico, na Rúa Monte Caxado, s/n As Pontes de García Rodríguez (A Coruña)

As Xornadas Mouras queren ser unha fiestra aberta á actualidade do noso patrimonio cultural. Un punto de encontro entre todas as persoas que dun xeito ou outro senten o patrimonio como algo propio, como algo noso. Unha oportunidade para descubrir o noso territorio: as estruturas, os espazos, os documentos, as tradicións, ... Tamén para coñecer proxectos senlleiros de recuperación e posta en valor.

En definitiva, unha xornada para coñecernos e compartir ideas, proxectos e iniciativas que poden axudar a pór en valor o legado dos nosos devanceiros.

SE VOS INTERESA PODEDES CONSULTAR TODA A INFORMACIÓN DA XORNADA NA SEGUINTE WEB, ASÍ COMO INSCRIBÍRVOS GRATUITAMENTE:

amigus.org


Unha aperta.

PLATAFORMA EN DEFENSA DO PATRIMONIO DAS PONTES





[Para ampliar o Díptico clicar acima das imaxens]


Envio por:
plataforma@amigus.org
20 de outubro de 2009 22:44

______________________

Vídeo-Fórum sobre sustentabilidade pesqueira n'A Coruña e Xornada sobre o "Cambio Climático" en Ferrol


Estimados compañeir@s:  reenvio esta información de actividades por se vos pode interesar asistir ou por se se pode difundir.

Un saúdo

A) Vídeo-forum. "Pesqueiras para o futuro"
  • O Xoves 22 Outubro, de 2009, ás 19.30h na Casa dos Peixes (Aquarium Finisterrae) Pº Alcalde Francisco Vázquez, 34 - A Coruña.
Nel proxectaranse:

"The Bottom Line" (VOS) dedicado á pesca de arrastre de profundidade.

"From Sexa to Shelf" (VOS) analiza ao papel dos distribuidores no camiño cara á sustentabilidade pesqueira.

Tras a proxección abrirase un debate-coloquio.

Moitas grazas polo teu interese:
www.greenpeace.es
acoruna@participa.greenpeace.es


B) Mesas redondas e conferencias nunha xornada sobre Cambio Climático:

  • O Sábado 24 Outubro, de 2009, de 10:00 a 14:45 horas, no Salón de Actos do Campus de Ferrol, Campus de Esteiro, da UDC.

Informacion adicional:
inice.es/

Un saúdo

Enviado por:
Antonio Gª
-angaji@yahoo.com-
20 de outubro de 2009 17:11

______________________

Preguntas presentadas no Congreso dos Deputados por Esquerda Unida en relación coa situación do Prestige


  • ESQUERDA UNIDA PRESENTA NO CONGRESO DOS DEPUTADOS DÚAS PREGUNTAS EN RELACIÓN COA IMPUTACIÓN DE LÓPEZ SORS
  • ESQUERDA UNIDA PREGUNTA POLAS CONSECUENCIAS ECONÓMICAS DERIVADAS DUNHA HIPOTÉTICA CONDENA
  • ESQUERDA UNIDA DEMANDA DO GOBERNO DO ESTADO UNHA VALORACIÓN DA IMPUTACIÓN DO EX DIRECTOR XERAL
Esquerda Unida vén de presentar no Congreso dos Deputados dúas preguntas parlamentarias ao obxecto de que o Goberno do Estado clarexe cal é a súa postura diante do xiro producido polo auto da Audiencia Provincial da Coruña, no cal volta a imputar ao que entón era director xeral da mariña mercante, José Luis López – Sors, como presunto autor dun delito medioambiental pola súa actuación na decisión de afastar o Prestige.

Segundo o exposto no seu escrito de acusación, Esquerda Unida – única organización política persoada na causa – reclamaba a imputación de López – Sors e a Audiencia vén de darnos a razón, cando no auto cualifica a decisión de afastar o buque como erro clamoroso, e cando afirma que as probas reunidas na fase de instrución do sumario amosan o seu desacerto na xestión da crise, até facer constar que as súas actuacións foron peor imposible.

No auto a Audiencia critica a compracencia cun rumbo suicida, estimando que non se valorou de maneira adecuada a situación real do buque e a decisión de afastalo non proporcionaba unha solución de intervención co obxectivo de salvar a nave.

O deputado de Esquerda Unida, Gaspar Llamazares, presenta, xa que logo, estas dúas preguntas para as que solicita resposta por escrito do Goberno central:

¿ Cal é a valoración que fai o Goberno da imputación do ex director xeral da Mariña Mercante polas súas responsabilidades na orde de alonxar o Prestige e o
conseguinte delito medioambiental cometido ?

¿ Cales poderían ser as consecuencias económicas para o Estado, no caso de condea do imputado ?

A nosa organización reclama a maior celeridade para avanzar nunha causa que arrástrase dende o ano 2003.

Compostela,20 de outubro de 2009

Envio por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
20 de outubro de 2009 17:31


Estimad@s amig@s:  vaivos unha información de Esquerda Unida nacional en relación coas preguntas presentadas no Congreso dos Deputados por Esquerda Unida en relación coa situación do Prestige. Grazas pola vosa atención. Saúdos, Ramiro Marier

______________________

Xornadas GNU/Linux no Ateneo Ferrolán



28 e 30 e 31 de Outubro
PROGRAMA

Mércores 28 de 17hs. a 21hs.: "Sen medos que é libre"
  • O proxecto GNU e o kernel Linux: GNU/Linux.
  • Software libre: filosofía e licenzas libres.
  • A comunidade: grupos de usuarios e participación.
  • Ventaxes e compatibilidade: en ocasións non todo funciona.
  • Distribucións: a variedade está chea de posiblidades.
  • Entendendo GNU/Linux: usuarios, grupos, permisos, sistema de ficheiros, carpetas...
  • Escritorios: Gnome, Kde e moitos outros...
  • Recursos en rede: Descarga, instalación e actualización.
Venres 30 de 17hs. a 21hs.: "Festa de instalación"
  • Trae o teu ordenador e un cable de rede e instala GNU/Linux compartindo espazo con windows ou mellor aínda, soamente GNU/Linux.
  • Se non podes traelo, podes ver e aprender a instalalo.
Sábado 31 10hs. a 14hs.: "Máis a fondo"
  • Instalación de aplicacións e repositorios.
  • Libre ou non libre: codecs, drivers e engadidos.
  • Aplicacións e equivalencias libres: ofimática, redes, gráficos, multimedia, xogos... e todo o que precises.
  • Configuración de redes con e sen fios.
  • Emuladores e máquinas virtuais.



Ateneo Ferrolán
Fundado en 1879 “Un Lugar de Encontro para a Cultura”
http:// www.ateneoferrolan.org
e-mail:
a_ferrol@teleline.es Telf.: +34 981 357 970 Fax: 981 354 098
Dirección Postal: Rúa Magdalena 202-204, 1º.CP.15402 - FERROL (A Coruña)
Apdo. Correos: 303
________________

Esquerda Unida comeza unha campaña contra a crise


  • ESQUERDA UNIDA PRESENTA HOXE A CAMPAÑA LOCAL CONTRA A CRISE CUN ACTO PÚBLICO NO TORRENTE
  • UN PLAN DE EMPREGO ALTERNATIVO, A ESTENSIÓN DA PROTECCIÓN SOCIAL E UNHA REFORMA FISCAL XUSTA E PROGRESIVA, EIXOS DA PROPOSTA ALTERNATIVA DE ESQUERDA UNIDA
  • ESQUERDA UNIDA DESENVOLVERÁ  ESTE TRIMESTE  UNHA SERIE DE INICIATIVAS  PARA  COADXUVAR A ARTELLAR O TECIDO SOCIAL CRÍTICO E ACUMULAR FORZAS PARA ORGANIZAR A MOBILIZACIÓN SOCIAL
O Consello Local de  Esquerda Unida quere trasladar á cidadanía unha mensaxe propositiva de rebeldía e esperanza diante da situación de crise económica que padecemos a causa das políticas neoliberais, mediante a presentación das nosas propostas alternativas.

Rebeldía e esperanza baseadas na posibilidade de desenvolver outra política económica, de emprego e fiscal, confrontada coas política neoliberais que nos conduciron a meirande crise dende os anos trinta.

A nosa organización vai presentar un conxunto de medidas para atender os aspectos económicos, de emprego e de fiscalidade necesarios para acadar unha saída social e democrática á crise, para que no la paguen, como sempre, as e os traballadores.

A nosa organización tamén vai traballar neste trimestre para coadxuvar a artellar o   tecido social crítico da nosa localidade para, de xeito colectivo, xerar rebeldía e esperanza   para facer realidade  as  demandas e arelas  da maioría social traballadora do noso país.

A mobilización semella indispensable para  – na ecuación necesaria que vai da man da proposta alternativa -   fornecer á clase traballadora e, xa que logo, acadar un novo modelo produtivo que deixe de xirar sobre os baixos salarios, a precariedade e a produción de baixo valor engadido. Esquerda Unida ten unha proposta global e alternativa para producir un cambio de modelo produtivo e , xa que logo, un cambio na realidade social favorable, neste caso, as clases traballadoras e populares.

Ferrol, 20 de outubro  de 2009
Consello Local de Esquerda Unida

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
20 de outubro de 2009 19:53


Boa tarde amig@s: no arquivo vaivos a información do comezo da campaña contra a crise que vai desenvolver o Consello Local de Esquerda Unida no vindeiro trimestre. Grazas polo voso interese. Recibide unha aperta.


Asdo. Ricardo Ledo
Secretario de Organización
_____________________

luns, outubro 19, 2009

Esquerda Unida diante da situación no CEIP Manuel Masdías de Caranza


  • O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA AMOSA A SÚA SOLIDARIEDADE COAS DEMANDAS DO PROFESORADO E DAS NAIS E PAIS DO CEIP MANUEL MASDÍAS
  • ESQUERDA UNIDA ESIXE DA CONSELLARÍA DE EDUCACIÓN QUE SE ATENDAN PRONTA E AFIRMATIVAMENTE AS DEMANDAS ACHEGADAS POLO CENTRO ESCOLAR DE CARANZA
O Grupo Municipal de Esquerda Unida quere manifestar a súa solidariedade e o seu respaldo as demandas presentadas polo profesorado e as nais e pais do CEIP Manuel Masdías, en orde a acadar o profesorado de apoio necesario para garantir a adecuada integración do alumnado con necesidades educativas especiais, que estuda no centro de Caranza.

No día de hoxe unha delegación do centro achegou ao Delegado Territorial da Xunta, José Manuel Vilariño, trala marcha que levou ao alumnado do centro dende as súas instalacións ao edificio da Xunta. O Concelleiro Javier Galán, membro do Consello Escolar, en representación do concello de Ferrol, participou tanto na marcha canto na delegación que lle entregou a petición ao Delegado Territorial da Xunta.

Javier Galán incidiu na necesidade de que o Delegado acollera con atención as demandas do centro, sendo como é bon coñecedor da súa xusteza e do moito tempo longo que levan sendo reclamadas. Pedíulle tamén que fixera todo o posible diante da Xunta para que a resposta sexa pronta e afirmativa as necesidades educativas do centro.

As necesidades que corearon os manifestantes son as que melloran a calidade do ensino facendo que sexa efectiva e real a integración ou quede en papel mollado. A composición do alumnado require que lonxe de reducirlle en medio profesor o apoio educativo, se proceda a incrementalo de inmediato para garantir a integración.

O noso Grupo Municipal esíxelle, xa que logo, á Consellaría de Educación da Xunta que se comprometa a atender as demandas educativas reclamadas con insistencia e tesón polo centro, demandas que somentes serven para mellorar a calidade do ensino público.

Javier Galán anunciou a determinación de Esquerda Unida de facer un seguimento da actuación da Xunta e no entanto a súa asistencia á xuntanza que terá mañá pola tarde a comunidade educativa do CEIP para avaliar a situación.

Grupo Municipal

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
19 de outubro de 2009 15:24


Estimad@s amig@s: vaivos un segundo Informacións en relación coa situación no CEIP Manuel Masdías de Caranza e as reclamacións formuladas polo noso Grupo Municipal encol de conquerir o profesorado necesario para atender ás necesidades educativas especiais do seu alumnado. Grazas pola vosa atención. Saúdos,Ramiro Marier
_____________________

domingo, outubro 18, 2009

Manifestación deste Domingo 18 de Outubro de 2009 en Compostela: "A forza do noso amor non pode ser inútil. Viva Galiza e viva a lingua galega!"



Toda a información no senlleiro portal galego Vieiros:

A manifestación de Queremos Galego ateigou este domingo Compostela
"A forza do noso amor non pode ser inútil. Viva Galiza e viva a lingua galega!"

16:30 - A marcha -histórica, plural e cun discurso máis positivo e aberto- terá continuidade coa recollida de sinaturas por vilas e cidades para unha iniciativa lexislativa popular. Fortes asubíos para a cobertura da TVG.
Fonte: Vieiros

Creative Commons License

Vieiros está baixo unha licenza Creative Commons.
_____________________________

Chegada á Praza da Quintana da Manifestación Nacional convocada pola plataforma cidadá "Queremos Galego", en defensa da lingua propia da Galiza: o Galego




O 18 de Outubro en Santiago de Compostela partiú ás 12 do mediodía da Alameda, a Manifestación Nacional en defensa do Galego.

Máis de 50.000 persoas participaron na marcha cidadá que percorreu as rúas de Compostela, contra as agresións que está recibindo a nosa lingua, coa política contra o galego que emana do actual goberno conservador na Xunta de Galicia, presidido polo oportunista Nuñez Feijóo membro do corrompido Partido Popular.

Cando se anunciara a mobilización, Fran Rei sinalou que era unha convocatoria na que se chama a participar ao conxunto da sociedade galega, “a esa inmensa maioría de galegas e galegos que queren o seu idioma, que o consideran un dos nosos máis valiosos patrimonios e sinais colectivos, por riba de afiliacións ou mesmo da lingua que empreguen para comunicarse no día a día”. Esa mesma chamada ao conxunto da sociedade “é válida tamén para que se sumen a esta plataforma e ás súas iniciativas as persoas e entidades que entenden o galego como un elemento a querer e a defender fronte a quen pretende agredir os nosos dereitos”.

No vídeo presenta-se un detalle da mobilización.

Web da Plataforma Cidadá "Queremos Galego":
http://www.queremosgalego.org/



Concentración no Toural polo monolingüismo




Varias asociacións que traballan a prol da normalización da lingua galega non remataron a marcha na Praza da Quintana, senón que se desmarcaron da convocatoria e realizaron un acto na Praza do Toural a favor da ''hexemonía social do galego''. Mobilizados arredor de dúas plataformas, Galego Sempre Máis e a Plataforma polo Monolingüismo Social, esta resposta crítica conformouse nun único bloque dentro da manifestación que convocara 'Queremos Galego'.
[Máis información en Galiciaé]

Web da plataforma "Galego Sempre Mais":
http://galegosempremais.net/

Editado polo: Colectivo Ártabra 21
http://artabra21.blogspot.com/

__________________

sábado, outubro 17, 2009

Este Sábado 17 de Outubro sintoniza o programa radiofónico "O Recuncho", de Fuco Buxán, no 93.9 da FM en Rádio Filispim


O sábado 17 de Outubro, de 11 a 13 horas en Radio Filispim (93.9 FM) novo espazo de “O Recuncho”, o programa da asociación cultural “Fuco Buxán”.

 No programa nº 18 trataremos os seguintes contidos:

  • Especial golpe de estado en Honduras: Teremos no Recuncho as verbas de Erasto Reyes, sindicalista, avogado e dirixente da fronte nacional contra o golpe de estado en Honduras, o cal estará o venres 16 de Outubro, ás 18.30 na galería Sargadelos.

    Tamén falaremos vía telefónica, directamente dende Honduras a María Castro, ferrolana que leva traballando dous anos en Honduras e que está a vivir dende o comezo o gole de estado.
  • Unha treintena de mestres pasaron dous días nas instalacións da escola de idiomas de Ferrol, en protesta polos recortes de plantilla previstas pola concellería de educación. Falaremos en directo con María Vilaverde, voceira dos mestres da escola de idiomas as reivindicacións.
  • O sábado 17, mentres se emite O Recuncho hai convocada a manifestación en Vigo de " Pobreza Cero". Falaremos en directo con Nuria Fernández, a cal é integrante da Rede Social Ferrolterra, a cal organizou os actos da campaña en Ferrol, falaremos con ela  dende a mesma manifestación.
  • Un programa máis, o espazo de Iago Montes: "Os menoss media" e comezaremos un novo espazo levado por José Torregrosa, director da revista de Fuco Buxán chamado "O despertar da razón".
No apartado poético: Antonio Machado

Sen máis, un saúdo dende O Recuncho
--
"O recuncho", o programa  da asociación cultural Fuco Buxán
en Radio FilispiM, 93.9 FM

Podes escoitar a repetición dos programas os domingos de 19 a 21 horas e os mércores de 15 a 17 horas ou na nosa web:

www.recunchofuco.blogspot.com


fuco buxán, a.c.
Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telef. 981325492
www.fucobuxan.com
fucobuxan@yahoo.es


Enviado por:
Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol
-fucobuxan@gmail.com-
16 de outubro de 2009 09:57

_____________________

Este Sábado 17 de Outubro, limpeza dos fondos mariños no peirao de Ferrol

Limpeza de fondos mariños na Ria de Ferrol.

A asocación  Asoar-Armega(Asociación de Armadores de Artes Menores de Galiza) xunto con CEMMA, Club do Mar  diversas asociacións de mergulladores e coa colaboración de outros colectivos (SGHN, ADEGA, Greenpeace), concello de Ferrol e persoas en xeral, organizan de novo unha xornada de limpeza de fondos mariños, nesta ocasión na ría de Ferrol, no peirao da vila. Hora de encontro 10 da mañá.

Información complementaria:
http://www.asoararmega.es/

O compañeiro Xesús de CEMMA-Ferrol, escribeu ao noso compañeiro Antonio de ADEGA sobre a "Limpeza Porto de Ferrol" que se ten previsto realizar na xornada de mañá Sábado 17 de Outubro e algúns detalles sobre a actividade a desenvolver:
    
"Convocamos á xente para mañán ás 9:30 no porto de Ferrol nas inmediacións do pantalán dende onde sae a lancha de Mugardos. Nós estaremos polo porto a esa hora así que cando vexas o coche da CEMMA acércate a nós para organizarnos e ver o que fai cada quen"·.
    
"É bo levar roupa que se poida manchar xa que te mollas e estás en contacto con fango e cousas desas. Tampouco estaría de máis levar unhas botas de auga. Seguramente se habiliten vestiarios para cambiarse polo que se recomenda que levedes unha muda limpa para despois, unha vez que se remate o traballo".
    
"A nosa función será axudar cos traballos de limpeza en terra e na recuperación da fauna que ven apegada aos obxectos que se recollan".


Informaciónm baseada na enviada por:
Antonio Gª -ADEGA-TRASANCOS
-angaji@yahoo.com-
-adegatrasancos@adega.info-
16 de outubro de 2009 19:18

_____________________

Moción do BNG sobre a Praza de Sartaña

O BNG traslada ao pleno a proposta de desestimación definitiva do proxecto de construción do Centro Deportivo, de Ocio e Saúde na Praza de Sartaña

Ferrol a 16 de outubro de 2009.

O grupo municipal do BNG no Concello de Ferrol rexistrou unha moción para proceder a desestimación definitiva do proxecto de construción do Centro Deportivo, e a licitación do proxecto de urbanización interior da Praza de Sartaña.

O portavoz municipal nacionalista, Xoán Xosé Pita, destacou que a intención do BNG levando ao pleno esta proposta é suplir a falla de xestión política do goberno de Irisarri. Asi mesmo indicou que os veciños e veciñas de Sartaña comezan a sentirse preocupados ante tanta demora en abordar esta cuestión.“O BNG está na corporación para tratar as cuestións que preocupan aos veciños lle gusten máis ou menos ao PSOE”.

O BNG aclara que con esta proposta ademais de solicitar a desestimación definitiva do proxecto de construción do Centro Deportivo, de Ocio e na praza de Sartaña se pretende que se redacte e licite o proxecto de execución de urbanización da area interior da praza de Sartaña, antes de que finalice o presente ano.

Xoán Xosé Pita considera que dous anos é tempo máis que suficiente para terlle dado carpetazo definitivo a un proxecto que formaba parte da relación de propostas a desenvolver nos 100 primeiros días do goberno de Irisarri. Asi mesmo, quer lembrar que para este proxecto, e froito da negociación co BNG, os orzamentos municipais para 2009 dispoñen dunha partida de 250.000 € destinada ao fin proposto na Moción.

Grupo Municipal do BNG no Concello de Ferrol

Documentación:
Enviado por:
BNG
-bng@ferrol.es-
16 de outubro de 2009 14:02

_____________________

venres, outubro 16, 2009

Nova redada contra a esquerda abertzale: O escritor Alfoso Sastre escribe unha carta aberta aos maxistrados españois

Carta aberta aos maxistrados españois

Quen está aplaudindo estas detencións non son partidarios da paz senón que prefiren a existencia da violencia armada. Resulta impensable que non se sintan avergoñados de que no nome da Xustiza se lle falte á mesma perseguindo a persoas pacíficas.

Ante a actual redada policíaca, o que subscribe, Alfonso Sastre Salvador, natural de Madrid, de 83 anos de idade, cidadán vasco desde fai varias décadas, solicita de vostedes que fagan urxentemente todo o posible por que se desactive e cesamento a actual redada de cidadáns vascos, e sexalles devolta a liberdade. Tamén, na presente carta, quere exporlles o que segue:

1.- Que lle resulta impensable que non haxa entre vostedes quen estean en desacordo radical -empezando desde o exercicio da súa actividade de xuristas, profesionais do Dereito- con medidas como esta e non sentan avergoñados de que en nome da Xustiza fáltese a ela perseguindo a persoas pacíficas, cuxo único «delito» é ser patriotas de esquerda e tratar de expresarse nos campos da política ou o sindicalismo. Ningún de vostedes mantén, polo menos no seu foro interno, este pensamento? Non o podo crer.

2.- Que a existencia legal dunha esquerda abertzale (patriótica vasca) que non «condene» publicamente a violencia armada de ETA non só non comporta un apoio a este tipo de loita e a consecuente tentativa de prolongala no tempo senón que, pola contra, é necesaria (esta esquerda) para a solución do conflito político, e, con iso, para o cesamento dese tipo de loita (que é unha traxedia moi dolorosa), e o desexado advenimiento da paz, sendo, como digo, a existencia legal desta forza política nada menos que unha conditio sine qua non dese feliz advenimiento. Polo demais, o patriotismo vasco é unha idea lexítima aínda que, neste momento, e aquí está unha clave do conflito, non sexa legal, feito no que se basea e explícase a violencia que padecemos.

Para min, quen están aplaudindo -en moitos casos, fervorosamente- estas detencións non son partidarios da paz senón que prefiren a existencia da violencia armada.

Polo menos algúns de vostedes, señores maxistrados, fagan o posible para, de momento, suspender a violencia destas detencións que se exerce sobre xentes de paz e, por certo, moi pacientes elas mesmas.

Fonte: Gara
__________________

O Consello Escolar do Colexio Público "Manuel Masdias", inicia un peche ante a situación "insostíbel" por falta de profesorado

Tags


O Consello Escolar do Colexio Público Manuel Masdias do barrio de Caranza, iniciou hoxe un peche en demanda dunha solución para unha situación escolar que califican de "insostíbel".

Neste curso 2009-2010, ás características dun sector do alumnado, numericamente significativo, con necesidades educativas específicas, con risco de exclusión social, que acaban de incorporarse, nalgúns casos, doutros centros da comarca, únese un recorte significativo do profesorado. Esta falta de medios está provocando que a actividade escolar non se poda desenvolver con normalidade.

O Manuel Masdias, é o único centro público de infantil e primaria, do barrio de Caranza. Un barrio que conta con 15.000 habitantes. Desde sempre este centro destacou pola sua orientación a favor dun ensino de calidade, inspirado nas correntes pedagóxicas mais inovadoras, desenvolvidas por excelentes profesionais. Todo isto contando que son os sectores máis desfavorecidos do barrio, os que teñen desde sempre, ao Manuel Masdias, como o seu centro de referencia e de pertenza.

Pero "este curso a situación non permite outra saída que conseguir un compromiso da administración para que tome consciencia da situación real do centro e envie a dotación de profesorado que estamos demandando".

Pola súa parte a ANPA do Manuel Masdías, que participa no peche a través das súas representantes, reivindica ademais, que o Concello aumente a dotación de persoal que atende o servizo de comedor escolar, por ser un ámbito educativo máis do centro, e polo tanto non é alleo á problemática que se presenta neste curso.

Ás 16:00 horas deste venres 16 de Outubro, celebrarán unha asemblea para decidir as accións a tomar a semana próxima.
__________________________

Esquerda Unida pide a exención do IBI para as e os desempregad@s con cargas familiares

Tags


  • O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA   RECLAMA   A EXENCIÓN TOTAL DO IBI PARA OS E AS DESEMPREGADAS CON CARGAS FAMILIARES
  • ESQUERDA UNIDA RECLAMA DO GOBERNO MUNICIPAL  UNHA POLÍTICA IMPOSITIVA ATENTA  ÁS NECESIDADES DOS SECTORES MÁIS GOLPEADOS POLA CRISE  

O Consello local de Esquerda Unida reclama do Goberno Municipal que desenvolva unha política impositiva favorable e atenta as situacións de necesidade derivadas da actual crise económica.

Esquerda Unida considera necesario e achega a demanda ao Goberno Municipal que diante da situación de crise, as e os desempregados da nosa cidade  con cargas familiares e cuns ingresos por unha  prestación ou polo subsidio inferiores ao salario mínimo interprofesional sexan eximidos de aboar o imposto de bens inmobles. 

A proposta da nosa organización pretende aliviar a situación económica das e dos desempregados da nosa cidade e, xa que logo,  instrumentar unha política tributaria máis xusta socialmente, por amosarse atenta as situacións derivadas da crise económica.

A merma dos ingresos  que se produza pola implementación desta medida vai recaer nunha  administración que ten uns recursos e  unha capacidade de endebedamento moi superior á dos particulares.

A nosa organización non pode compartir que as exencións recaian nas fundacións das entidades financeiras, nos poderosos da nosa comunidade, que seguen a obter grosos beneficios tras recibir as axudas públicas sen contrapartidas de ningún tipo, e que non haxa os reflexos e o sentido de xustiza para bonificar a un colectivo tan numeroso como necesitado como é o dos traballadores no desemprego.

Ferrol, 15 de outubro  de 2009
Consello local de Esquerda Unida

Web de Esquerda Unida:
http://www.esquerdaunida.org/

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
15 de outubro de 2009 17:54


Boa tarde:
No arquivo enviámosvos  unha nota de prensa en relación coa demanda de exención do IBI para as e os desempregados con cargas familiares.
Recibide un saúdo.
Asdo. Ricardo Ledo
Secretario de Organización

__________________

Esquerda Unida respalda o peche do Consello Escolar do CEIP Manuel Masdías en Caranza, diante da hostilidade da consellaría de educación do PP respecto ao ensino público negándolle ao profesorado de apoio necesario



  • O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA   SOLIDARÍZASE  COAS DEMANDAS QUE LEVAN AO PECHE NO  CEIP MANUEL MASDÍAS
  • ESQUERDA UNIDA RECLAMA DO GOBERNO MUNICIPAL   QUE LIDERE UNHA INICIATIVA DIANTE DA CONSELLARÍA DE EDUCACIÓN PARA SOLVENTAR O PROBLEMA DE FALLA DE PROFESORADO DE APOIO

O Grupo Municipal de Esquerda Unida   quere expresar a súa solidariedade e respaldo coas demandas que o CEIP Manuel Masdías de Caranza vén achegando xa dende o pasado curso, e que diante do agravamento da situación o leva a adoptar a decisión de iniciar un peche do seu Consello Escolar.

Esquerda Unida entende  que dende a consellaría de educación hai unha actitude belixerante co ensino público, tentando en todo momento minimizar os recursos e plantillas para deste xeito continuar os ataques o ensino público. Queremos, xa que logo, denunciar esta actitude hostil ao ensino público que amosa a Xunta do PP.

As demandas achegadas polo Consello Escolar do Madías semellan indispensables para garantir unha educación  que poida atender a un centro que conta cun numeroso alumnado  con necesidades educativas especiais, que esixen de maneira indispensable un reforzo na plantilla de profesorado de apoio, reforzo que como denuncia o centro lonxe de se  producir mérmase co novo curso, onde o CEIP Manuel Masdías ten que compartir  un dos tres profesores.

O Grupo Municipal de EU reclama do Goberno Municipal que lidere unha iniciativa  diante da consellaría que modifique esta intolerable situación de abandono do ensino público.

Ferrol, 15 de outubro  de 2009
Consello local de Esquerda Unida

Web de Esquerda Unida:
http://www.esquerdaunida.org/

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
15 de outubro de 2009 17:46


Prezad@s amig@s: vaivos no arquivo unha nota de respaldo ao peche do Consello Escolar do CEIP Manuel Masdías en Caranza, diante da hostilidade
da consellaría de educación do PP respecto ao ensino público negándolle ao profesorado de apoio necesario, asemade da reclamación ao Goberno
Municipal para que lidere unha iniciativa diante do conselleiro. Grazas pola vosa atención. Saúdos, Ramiro Marier
__________________

Entrevista a Oliver Stone


Unha entrevista ao cineasta e activista social, Oliver Stone, sobre o presidente venezolano Hugo Chavez, amosa unha importante análise sobre a situación de Colombia e desvela unha importante información sobre o actual presidente dese país Álvaro Uribe.


Oliver Stone: ¡Colombia esperta! mensaxe aos colombianos.

Ao sur da fronteira de Hugo Chávez.





Enviado por:
Damch GZ
-damchgz@gmail.com-
15 de outubro de 2009 09:41
_____________________

xoves, outubro 15, 2009

ADEGA pide a anulación do permiso de vertedura a Reganosa

Por reiterados incumprimentos do permiso e ocultación de información.

Ferrol, 13 de outubro de 2009.

A Planta de REGANOSA, mesmo dende a súa entrada en funcionamiento (oficial) en novembro de 2007, vén incumprindo os termos da autorización de Augas de Galiza para a vertedura de augas residuais á ría de Ferrol (Resolución do 13 de decembro de 2005). Nestes 2 anos, REGANOSA xa leva vertidos 93 millóns de m3 de auga tratada con hipoclorito sódico, ocultando as concentracions de cloro que realmente verte á ría así como as temperaturas das augas vertidas
. Solicitude VERTEDURAS REGANOSA.pdf Solicitude ADEGA VERTEDURAS REGANOSA (21 KB)

REGANOSA utiliza a auga do mar no proceso de regasificación do gas natural, xa que o gas chega á planta nos buques en estado líquido a unha temperatura de –1690C. Permanece almacenado nos tanques en forma líquida até o momento de ser introducido nos gasodutos, que é cando precisa ser quentado para lle devolver o seu estado gaseoso. Neste proceso de regasificación REGANOSA bombea auga da ría e a fai pasar por un intercambiador de temperatura, quecendo o gas natural para pasalo ao estado gasoso. No proceso, a auga mariña sufre un notable enfriamento previa a ser devolta á ría. Amáis disto, REGANOSA engádelle cloro á auga do mar en forma de hipoclorito sódico (lixivia) coa fin de esterilizar a auga captada e impedir que algas, mexilóns e outros organismos obstrúan as tubarías do sistema de refrigeración.

A autorización de vertedura a REGANOSA por parte de Augas de Galiza está sometida a certas condicións:
  • A oscilación de temperatura entre a auga captada e a vertida non sea superior a -6ºC.
  • A concentración de Cloro non pode ser superior a 0,1mg/litro.
REGANOSA presenta, tanto para o cloro como para a temperatura, uns valores promedio que non teñen correlación algunha cos valores límites autorizados por Augas de Galiza. Estas medicións teñen que ser realizadas EN CONTINUO e presentarse con periodicidade mensual e na forma establecida no permiso de vertedura, ao organismo público Augas de Galiza.

Portanto, REGANOSA está a furtar información á administración e á cidadanía, xa que a información que está obrigada a presentar nunca foi entregada por REGANOSA á administración. Por esta razón, ADEGA volta a solicitar a Augas de Galiza a información referente aos níveis de cloro e temperatura que no seu momento determinou através da resolución do 13 de decembro do 2005. E dado o reiterado incumprimento desta, solicitamos a revogación/anulación do permiso de vertedura a REGANOSA.

Documentación:

Fonte: adega.info
______________

Detalle de documento e fotos en Ártabra 21 datados en Xuño de 2007:

SOPA QUÍMICA: VERTEDURAS DE REGANOSA

As fotos que se achegan son dos vertidos de REGANOSA nunha das súas probas cando estaba descargando o metaneiro Mourad Didouche. Na escolleira e próximo a costa está a descarga dos vertidos, un tubo de dos metros de diametro, de onde sae a "sopa química de auga de mar esterilizada con restos de cloro e bisulfito". Nesas probas debe saír unha cantidade menor da que corresponde a vaporización nominal, é dicir, como son probas ese vertido pode estar moi por debaixo dos 11.000 m3/hora correspondentes aos 322.500 m3/hora de gas natural regasificado que constan na autorización de REGANOSA como capacidade nominal.


[Clicar acima das fotos para ampliar]


Enlace relacionado moi interesante:

   _______________________

A vida pirata a vida mellor... menos en Somalia

Tags

Artigo moi interesante


Por Agustín Velloso Santisteban
08.10.2009


¡Ah, os piratas! Que ben soa esta palabra e que recordos tráennos da nenez. Seres desapiadados, sen escrúpulos, taimados e hoxe en día con armas de repetición. Estamos desexando ver aos que -grazas a Garzón quen se non?- farannos unha visita esposados deica pouco. Que se quiten os corsarios da especulación urbanística e financeira, que calen os filibusteros das finanzas dos partidos políticos, que se afoguen no Mar Caribe os bandoleiros das SICAV, xa é hora de coñecer a verdadeiros piratas.

A diferenza dos primeiros que, aínda que saen na televisión e son coñecidos por todos, seguen en liberdade, non parece que estes descoñecidos váianselles a escapar aos valentes xuíces nacionais. Como se di vulgarmente, teñen todas as papeletas: son negros, están á cuarta pregunta, son musulmáns e atrevéronse a atacar a españois.

Ben pensado quizais os detidos non estean tan apesadumbrados como podería parecer. En primeiro lugar, por fin comerán quente tres veces ao día e verán a un médico, probablemente por primeira vez na súa vida. Ademais, estarán a salvo dos mísiles que lanza de cando en vez Estados Unidos sobre o seu país e tamén das balas que disparan etíopes e algúns compatriotas a soldo do imperialismo.

Aínda que lles a pesar dos que gañan diñeiro e posición co envío de barcos e avións de guerra cara ás costas de Somalia, a realidade non é que este país estea infestado de piratas que queren sacar tallada dos pesqueiros españois que faenan nas súas augas e proximidades, senón máis ben ao contrario.

Quizais os pescadores españois poderían perdoar aos somalíes o que non saiban diferenciar entre os que chegan aos seus mares sen aviso nin permiso, se son pescadores de Bermeo para levar a súa riqueza, mariñeiros de Estados Unidos en misión militar ou traballadores italianos para verter residuos nucleares.

Segundo o Programa de Nacións Unidas para o Desenvolvemento (PNUD), os pescadores somalíes viven nun dos países máis empobrecidos do mundo, cuxos habitantes teñen unha esperanza de vida ao nacer de ao redor de 48 anos, con máis do 60 por cento de analfabetismo e sen lei de escolarización obrigatoria, cun 36 por cento de nenos menores de 5 anos que non teñen o peso que deberían de ter a esta idade, con medio millón de refuxiados e un de desprazados internos, con centos de miles de persoas en condicións de vida similares ás dos anteriores ...  e con tanta carencia de todo, especialmente dos seus dereitos humanos.

A páxina web de Unicef di que "as probabilidades de que un neno somalí sobreviva ata a idade adulta están entre as máis baixas do mundo. A isto engádese que as probabilidades de que a nai morra durante o embarazo e o parto están entras as máis altas do planeta (debido a) enfermidades, deshidratación, malnutrición e carencia de auga potable. Só un 37 por cento da poboación ten acceso a condicións hixiénicas adecuadas, mentres que abunda o cólera e a tuberculose".

Quizais os somalíes poderían perdoar aos pescadores españois o que non saiban a diferenza entre pescar ilegítimamente nas costas de Somalia e nas de Noruega e que cada país teña formas diferentes de defender o que é seu.

No ano 2005 a mariña Norueguesa apresou un barco de arrastre galego por pescar ilegalmente fletán azul nas súas augas. O comunicado noruegués di: "Durante a inspección descubrimos que o pesqueiro de arrastre español tiña grandes cantidades de fletán azul peixe ilegalmente e escondido a bordo. Tamén descubrimos que a embarcación arroxaba peixe pola borda, explicou Steve Olsen, comandante-capitán e xefe do escuadrón norte da garda costeira norueguesa, nun comunicado. En declaracións á edición dixital do diario Aften Posten, Olsen chega a cualificar ata ao pesqueiro de arrastre de pirata".

E segue: "O barco da garda costeira Cabo Norte apresou ao Monte Meixuerio e mandoulle pór rumbo cara á cidade de Tromso, no noroeste de Noruega; ordes que, ao parecer, desobedeceron os pescadores españois".

Quizais se podería perdoar aos noruegueses o que sexan tan pesados, xa que ao día seguinte dese apresamento, 20 de novembro de 2005, "a mariña norueguesa apresa ao segundo pesqueiro galego en dous días. É acusado de pescar máis de cen toneladas de fletán azul do mesmo xeito que o arrastreiro vigués Monte Meixueiro detido onte".

"O pesqueiro de arrastre Garoya Segundo é sospeitoso de pescar fletán azul, sinalou a mariña norueguesa. O comunicado continúa dicindo que o capitán foi denunciado por proporcionar información incorrecta sobre as capturas ao Directorio de Pesca-organismo responsable en Bergen- e por manipulación do diario de capturas" [1].

Talvez poderíase perdoar aos medios de comunicación españois o que omitan durante estes días a historia dos barcos españois apresados ata a data, a cal se desenvolve nos sete mares, xa que o foron a man de patrulleiras de Noruega, Marrocos, Irlanda, Canadá, Sudáfrica, Reino Unido, etc.

É algo irónico que os británicos se dediquen hoxe a perseguir a piratas españois, pero se lles podería perdoar porque Sir Francis Drake inspirou a Lope de Vega, a García Márquez e a algún que outro creador dos videoxogos que tanto entreteñen aos nosos fillos.

En Somalia non hai goberno digno de tal nome desde comezos dos anos noventa, casualmente a época en que o dono dos mares (e da terra e o espazo), o pirata máis grande de todos os tempos, o presidente de Estados Unidos, ordenou realizar unha intervención militar no país, coa que logrou crebar definitivamente a súa medula espinal.

O presidente de Somalia, Siad Varre, foi cliente dos soviéticos nos anos setenta, o que non foi impedimento para que Estados Unidos apoiáselle nos anos oitenta. Cando a Casa Branca decidiu dar o seu apoio aos señores da guerra na década do 2000 para loitar contra os islamitas, tampouco tivo ningún problema.

Poderíase perdoar aos occidentais o que unicamente recorden a morte de 19 marines que participaron na operación militar de Mogadiscio -grazas desde logo a que Hollywood fixo unha película sobre os feitos-, pero os somalíes non esqueceron que uns 1000 compatriotas seus foron abatidos por soldados de Estados Unidos.

A pesar de dirixir unha ditadura sanguenta, Varre contou durante anos coa axuda internacional ao desenvolvemento estadounidense, o cal significa principalmente armas para que se maten os beneficiarios entre si e apoio político para xustificar as mortes segundo a ameaza en boga en cada momento: comunismo, tráfico de drogas, extremismo islamita, loitas tribais, etc.

A esta actividade tipicamente estadounidense, engádese a inundación do mercado alimentario somalí con cereais subvencionados e outras intervencións por intereses petroleiros e geopolíticos, o que dá como resultado unha nación esnaquizada física e moralmente na que só florece a loita pola supervivencia, que loxicamente gaña o máis forte.

Os mares somalíes tampouco se libraron da intervención estranxeira. Como sinala a principios de 2009 Johann Hari en The Independent, co seu artigo "Estanlle mentindo sobre os piratas" [Publicado en Ártabra 21], varios países occidentais aproveitaron a ausencia de Estado en Somalia para verter residuos nucleares nas profundidades oceánicas. As consecuencias para a poboación son como as das guerras que sofren en terra, aínda que de máis longa duración.

Aínda por riba de desgrazas, os pescadores somalíes observan desde a costa a enormes barcos-factoría con bandeiras estranxeiras que levan toneladas de peixe, cando eles apenas conseguen arrincar ao mar cos seus chalupas uns quilos para ir tirando.

Quizais poderían ser perdoados por non querer que os seus fillos se morran ante os seus ollos por non poder dispor dos recursos que outros levan para os seus.

Os españois que pescan en augas de Somalia e os seus arredores e os que comen esa pesca en España poderían ser perdoados por querer algo tan sinxelo e tan razoable como faenar en paz e comer proteínas respectivamente. Tamén se lles podería perdoar o que voten a políticos que lles garantan a calquera prezo, a vida outros incluída, o traballo e a comida.

Tamén se podería perdoar a eses dirixentes nacionais por aliarse cos seus veciños co fin de enviar a varios buques de guerra apoiados por avións de combate a disputarlles a comida aos desharrapados somalíes, en lugar de pagar antes os dereitos de pesca ou ata as multas despois se se fan trampas, como sucedeu en moitas ocasións con barcos españois.

O que resulta imposible de perdoar é que, sabendo como se machuca de forma inmisericorde aos somalíes, se lles culpe e persiga cando o que fan é defenderse dos verdadeiros piratas. Os piratas foron tradicionalmente ben considerados polo pobo, as películas e as novelas; desde que copan o goberno, o parlamento e as multinacionais dan noxo.

Publicada por a Revista Pueblos o Xoves, 8 de Outubro de 2009

*Grazas a Ignacio Gutiérrez de Terán, autor de "Somalia, o abismo insondable", polas súas suxestións.



[*Agustín Velloso Santisteban é profesor de Educación na UNED.

Nota moi importante:
[1] http://www.skyscrapercity.com/archive/index.php/t-283890.htm

Enviado por:
pueblos@listas.nodo50.org
13 de outubro de 2009 12:00

___________

A manifesta incapacidade de Fernández Ordóñez - A mantenta da súa intervención na Comisión de Orzamentos do Congreso dos Deputados


Por Manuel A. Cendán Dopico [*]
14.10.2009


Acaba o Gobernador do Banco de España de pasar pola Comisión de Orzamentos do Congreso dos Deputados, e segue a pedir reformas laborais, baixada de salarios e máis subempregos para os traballadores, desregulamentos e traspaso de rendas do traballo a rendas do capital. Defende que a crise a paguemos, en exclusiva, as clases populares.

Mágoa que o Sr. Fernández Ordóñez non afirmara que a crise das caixas de aforros vén dada precisamente polos métodos privados de xestión. Que non afirmara a necesidade dunha forte banca pública ao servizo de políticas expansivas, que reparen as feridas económicas produto da voracidade dunha clase empresarial especuladora.

O Gobernador tamén esqueceu falar da necesidade que ten a nosa economía dun forte sector enerxético, que só sería posible coa re-nacionalización das grandes corporacións, e que están formando un oligopolio, deixando indefensos aos consumidores fronte aos seus abusos.

Por non falar da necesaria reforma nas estruturas das empresas. Acaso non é unha medida de eficiencia económica, de antídoto contra a deslocalización, de saúde democrática, a participación dos traballadores na propia xestión nas medias e grandes empresas?

Que medidas contra a fraude fiscal das grandes empresas e fortunas propón? Acaso non é, tamén, necesaria unha reforma dos obxectivos do propio Banco de España, que lle permita implementar medidas de dinamización económica? Acaso os propios tratados europeos non son un freo para a recuperación económica?

O Sr. Fernández Ordóñez parece descoñecer que as políticas neoliberais iniciadas por Solbes en 1993, e implementadas posteriormente por Rodrigo Rato pecharon a etapa do maior desenvolvemento económico e cohesión social de España, a do Partido Socialista de 1982 a 1993. Co Goberno do Sr. Aznar -1996 a 2004, os traballadores perderon poder económico, reducindo a súa capacidade de consumo e por outra banda, o aumento desmedido das rendas do capital (produto da sobreexplotación laboral e dunha política fiscal regresiva), fixo que estas para manter a súa rendibilidade pasaran de ser investidas da economía real á especulación bursátil e do cemento; sendo un dos aportes fundamentais para a actual crise económica en España.

O propio Gobernador alimenta as posicións máis reaccionarias da dereita económica. Como exemplo, desde a patronal galega, o Sr. Fontela pide o desmantelamento dos servizos sociais, da sanidade e ensino públicos; e o día a día galego indica que o presidente Feijóo vaille facendo caso.

É evidente a manifesta incapacidade do Sr. Fernández Ordóñez para xestionar nesta fase da crise económica o Banco de España, e incluso para aconsellar ao Goberno do presidente Zapatero. O Gobernador foi incapaz de cambiar os comportamentos bancarios, e incapaz de forzar aos grupos financeiros para achegar o crédito aos cidadáns e ás empresas.

España é un dos países máis desiguais da UE. Isto débese a un escaso desenvolvemento do sector público e das necesarias infraestruturas físicas e de comunicacións, dun escaso apoio ao desenvolvemento de capital humano e social. As políticas expansivas, a fiscalidade progresiva, o emprego de calidade público e privado, o desenvolvemento dos novos sectores que amplíen o Estado de Benestar (pensións, sanidade e ensino públicos, escolas infantís, dependencia, servizos sociais, vivenda social, a loita contra a exclusión social); achegándonos ao norte de Europa, son imprescindibles. O déficit público, produto do aumento do gasto social, débese entender como un investimento para garantir unha saída máis rápida da crise e aseguralo futuro. O contrario é afondar na crise económica e aumentar o desemprego.

Os próximos Orzamentos Xerais do Estado deben ser un instrumento para unha saída progresista da crise, fronte a un PP ávido de aplicarlle o Modelo Fontela e Díaz Ferrán aos cidadáns. É imprescindible unha alianza do conxunto das forzas da esquerda política e sindical, así como a mobilización da sociedade contra esa dereita que pon en cuestión a cohesión social e a propia democracia.

Publicado no xornal comarcal Diario de Ferrol

[*Manuel A. Cendán Dopico, traballador siderúrxico, é directivo da A C. Fuco Buxán onde desempeña a función de Coordinador da Área Actividades Artísticas.
___________