martes, marzo 31, 2015

Un relato compartido, ... Por Manuel Dios Diz

Por Manuel Dios Diz [*]
31.03.2015


Está moi de moda, nalgúns ambientes, falar da necesidade de que Santiago de Compostela escriba un novo relato de cidade. Non serei eu quen contradiga semellante aspiración. Entre outras razóns, porque entre as personalidades que o reclaman teño bos amigos. Sen embargo, como picheleiro vello, penso que aquí e hoxe, como sempre, conviven varios relatos, ou mellor dito, ideas e modelos de cidade que debemos compartir, asumindo que Santiago nace e se desenvolve, durante séculos, arredor dun único relato, tan eficaz como ficticio…

Coa modernidade, en paralelo co proceso de secularización, imos debuxando relatos novos, máis laicos, máis públicos, máis políticos, o que non significa que o orixinal non o fose, que o era. En calquera caso, ademais da Igrexa, a Universidade, o Movemento Obreiro, a tradición republicana, o galeguismo… van aportando os seus propios relatos, matices, visións e enfoques novidosos, miradas intercambiadas, de fronte ou de esguello, con máis ou menos complicidade, asegún, interactuando, entre pedras, campás, martelos e rezos, mercados, historia viva...

Para compartir relatos, que teñen que ver coas clases, coas procedencias, co nivel de estudios, cos modos de vida, coa ubicación de cada quen, coas correntes de pensamento, as ideoloxías… sería previo compartir diagnósticos, aínda que non sexa na súa totalidade. Non sempre é posible. Creo que, agás excepcións raras, hoxe, a maioría da cidadanía desta vella aldea europea coincide en sinalar que Santiago de Compostela está en aluguer ou en venta, triste, silenciosa, sen nenos pola rúa, sen vida, apática, como paralizada, zombie, e non debemos atribuílo, exclusivamente, ás consecuencias da crise ou da burbulla inmobiliaria, que tamén.

Non sería allea a esta percepción cidadá a situación insólita vivida nos últimos catro anos nos que, cunha maioría absoluta do PP no concello, a inestabilidade política, a incerteza, a corrupción e o desgoberno foron norma e portada dos medios de comunicación, aquí e no conxunto do estado, enchendo de indignación e vergoña á cidadanía.

Durante estes anos, a condena do alcalde Gerardo Conde Roa, a imputación do seu sucesor (e por el nominado), Angel Currás, ou as conversas telefónicas coñecidas entre membros da súa Xunta de Goberno, deterioraron, ate a náusea, a imaxe e a marca dunha cidade construídas con tanto esforzo.

Falamos moito de rexeneración democrática, de cambios profundos nas maneiras de gobernar, de vella e nova política, pero creo que, para algúns, o seu tempo xa pasou, está esgotado, trátase dun fin de época, as súas posibilidades autoestragaronse, non lles queda xa fondo de credibilidade algún para, desde un goberno municipal deteriorado, abandeirar o cambio e a renovación. Non vai máis. Compre reiniciar, resetear o sistema. Darlle a oportunidade a outras persoas, con outros proxectos máis abertos, con miradas distintas, por saúde e hixiene democrática, para que, coa cidadanía empoderada, debuxemos -conxuntamente- relatos e solucións compartidas.


Publicado no seu blogue 'A paz é o camiño' | 10.09.2014.

[*] Manuel Dios Diz -Santiago de Compostela 1953, é mestre, licenciado en Xeografía e Historia, doutorando en Estudios Contemporáneos pola Universidade de Santiago de Compostela, fundador e presidente do Seminario Galego de Educación para a Paz (1985-2008), profesor xubilado. Activista pola non violencia, pola Paz e a concordia. Escritor, articulista, investigador, ... foi varias veces premiado polos seus numerosos contributos sociais e pedagóxicos. Leva un interesante blogue persoal: A Paz é o Camiño ... [+info].

Enviado por:

Educación e Paz
-paz@sgep.org-
11 de setembro de 2014 08:23
_________________

Segundo publica o BOE, Alberto Nuñez Feijóo gastará dous millóns de euros en publicitar, as supostas bondades, das medidas de innovación e emprendemento da súa Xunta, no que traducido a linguaxe común quere decir: dar-se autobombo co diñeiro público, o de tod@s nós


Continua o saqueo das arcas públicas

O Partido Popular, instalado na Xunta de Galicia, con Alberto Nuñez Feijóo de presidente, prepara un gasto millonario en dar-se autobombo co diñeiro público, de tod@s nós, dos impostos que pagamos.

Feijóo gastará dous millóns en publicitar as medidas de innovación e emprendemento da Xunta. | Recalca o seu "esforzo intenso" para xerar riqueza e emprego. | Custará dous millóns de euros e publicarase en 2015 e 2016.


Cada ano, a Xunta de Galicia pon en marcha unha campaña de publicidade institucional vinculada á innovación e o emprendemento para "sensibilizar á poboación sobre os valores de Galicia como unha terra liquide para o desenvolvemento de proxectos e investimentos que a levarán cara ao crecemento e a xeración de emprego". A última delas, publicada hoxe no BOE, titúlase A innovación e a competitividade na industria de Galicia: cara á fábrica do futuro e, como marcan os pliegos, deberá reflectir "que a Xunta quere acompañar ás empresas no impulso da innovación".

De feito, na introdución que deben ter en conta a empresa que resulte elixida para realizar os anuncios, na que se fala de "industria 4.0", insístese en que "o Goberno galego está traballando no asentamento dunhas bases sólidas que permitan fortalecer a economía e articular un modelo produtivo xerador de riqueza e emprego [...] Así, a Xunta de Galicia está levando a cabo un esforzo intenso".

A campaña está presupostada en dous millóns de euros: 70.000 para a creación de anuncios, espots e cuñas (lote 1); e 1.930.000 para o seu reparto entre os medios de comunicación (lote 2). Levarase a cabo durante un máximo de oito semanas en 2015 e outras oito en 2016. A empresa encargada do deseño terá dez días para enviar as súas propostas. Pola súa banda, as datas de execución da difusión arrincan trala data de firma.

En 2014, Feijóo adxudicou unha campaña case idéntica, entón por 1,4 millóns de euros. Era case o triplo que o ano anterior, 2013, cando destinou pouco máis de medio millón para a difusión de Galicia Emprende. En 2012, a campaña denominouse Galicia Competitiva e custou un millón.
___

Por Eva Belmonte | 18 marzo, 2015, publicado no BOE noso de Cada Día (El BOE nuestro de Cada Día). 'O BOE noso de cada día' é un proxecto da Fundación Cidadá Civio creado por Eva Belmonte e  grazas a Fernando Ripoll pola súa axuda co rediseño da web. Baixo Licenza Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 (CC BY-SA 3.0).
_______________

Grupos scouts de toda Galiza realizan unha actuación de voluntariado ambiental na praia Grande erradicando plantas invasoras e recollendo lixo


Grupos scouts de toda Galicia realizan unha actuación de voluntariado ambiental na praia Grande erradicando plantas invasoras e recollendo lixo


MIÑO, 30 DE MARZO DE 2015

Na pasada fin de semana, grupos scouts de toda Galicia, membros da Federación de Scouts-Exploradores de España (ASDE), estiveron a celebrar en Boebre a súa concentración anual. Respondendo a unha invitación de Fragas do Mandeo de facer voluntariado ambiental na bisbarra, decidiron aproveita-la ocasión para colaborar na erradicación de especies exóticas invasoras e na retirada de lixo da praia Grande de Miño.

Os scouts chegaron o domingo día 29 á praia ás 10:30 horas, onde recibiron explicacións sobre o ecosistema dunar e a flora autóctona especializada en sobrevivir no ambiente areoso e salino. Coñeceron tamén o grave impacto que supón a invasión de especies exóticas, pois están consideradas unha das principais causas de perda de biodiversidade a nivel planetario. Con respecto dos plásticos que compoñen a maioría dos refugallos presentes na praia, foron informados de que causan anualmente a morte dun millón de aves mariñas e de 100.000 mamíferos e tartarugas mariñas. Os 52 voluntarios, entre os que tamén se contaban sete voluntarios de Fragas do Mandeo e cinco empregados do concello que axudaron nos traballos, dividíronse en equipos repartidos polas dunas da praia para arrincar manualmente varias manchas de especies exóticas: uña de gato (Carpobrotus edulis), vinca (Vinca difformis), plumachos (Cortaderia selloana), crocosmia (Crocosmia x crocosmiiflora), margarida africana (Arctotheca calendula), yuca (Yucca gloriosa) e lirio azul (Iris germanica). Deste modo evitaron que estas plantas sigan colonizando as dunas, desprazando no seu avance a vexetación autóctona.

Unha vez rematado o traballo coas invasoras, percorreron a praia recollendo lixo e continuaron polas dunas até deixar limpo todo o areal, marchando ás 18:30 horas coa satisfacción do deber cumprido.

O resultado desa xornada de voluntariado foron cinco tractores de restos vexetais de invasoras, refugallos e leña. Non se rematou con tódalas especies exóticas invasoras, pero deuse un enorme pulo na mellora do estado de conservación desta praia que está proposta oficialmente para formar parte da Rede Natura na súa futura ampliación.

Tódalas especies exóticas erradicadas son plantas usadas en xardinería. Por iso os organizadores insisten na importancia de que os veciños tomen conciencia do problema e non tiren restos vexetais dos seus xardíns en calquera lugar, se non que os destrúan e fagan con eles abono para o xardín.

Os scouts son un movemento xuvenil que promove un sistema de valores co obxectivo de construír un mundo mellor, máis xusto e solidario. As actuacións en favor da conservación do medio ambiente forman parte do seu ideario de servizo á sociedade a través da responsabilidade persoal e comunitaria.

Fragas do Mandeo agradece ós scouts —así como ó Concello de Miño e ós voluntarios que se sumaron á iniciativa— o seu esforzo pola conservación dos nosos espazos naturais.

FUNDACIÓN F RAGAS DO M ANDEO
Marea de scouts en Miño

Remitimos en ficheiro adxunto unha nota de prensa da actividade de voluntariado ambiental realizada onte domingo día 29 na praia Grande de Miño na que participaron scouts de toda Galicia. Acompañan tamén algunhas fotos.

Fernando Bandín
Fundación Fragas do Mandeo
Información enviada por:
Fragas do Mandeo
-correo@fragasdomandeo.org-
30 de março de 2015 23:38
Esperando que sexa do seu interese, reciban un cordial saúdo.
______________________

luns, marzo 30, 2015

A Comisión Europea investiga o posíbel incumprimento da Directiva europea sobre tratamento de augas na Ría de Ferrol - Lidia Senra reclama que, no caso de existir sancións, estas estean orientadas a subsanar os danos e non simplemente a "pagar por contaminar"


A CE investiga o posíbel incumprimento da Directiva europea sobre tratamento de augas na Ría de Ferrol. | Resposta a unha pregunta de AGEe sobre a contaminación da Ría de Ferrol por parte de Forestal del Atlántico ca complicidade da Xunta. | Lidia Senra reclama que, no caso de existir sancións, estas estean orientadas a subsanar os danos e non simplemente a "pagar por contaminar".

A Comisión Europea (CE), a través do Comisario de Medio Ambiente, Asuntos Marítimos e Pesca, Karmenu Vella, vén de confirmar a Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe) que está a investigar o posíbel incumprimento por parte do Estado español dos  requisitos sobre o tratamento de augas residuais establecidos na Directiva 91/271/CE[1] en relación ás "aglomeracións urbanas" Ferrol-Narón e Ares-Mugardos-Fene[2].

A eurodeputada de AGE denunciou diante da Comisión Europea, a través dunha pregunta parlamentaria escrita[3] rexistrada no mes de xaneiro, a irresponsabilidade do Goberno da Xunta ao ter concedido o pasado 25 de febreiro unha autorización ambiental integrada  ao complexo industrial Forestal del Atlántico que lle permite verter cerca de 27 millóns de toneladas anuais de residuos contaminantes durante oito anos, obviando o Goberno galego o feito de que a depuradora ubicada na parte sur da ría unicamente ten capacidade para tratar aproximadamente seis millóns de toneladas ao ano.

Pola súa banda, a CE sinala na súa resposta a responsabilidade dos Estados de garantir que "tanto as empresas como as autoridades competentes adopten as medidas apropiadas para cumprir as condicións aplicábeis aos permisos e que se respecten as normas de calidade medioambientais, incluso recorrendo a inspeccións e sancións en materia de medio ambiente".

Sen embargo, cómpre lembrar tamén que nos últimos anos a Comisión Europea ten iniciado varios procedementos de infracción contra o Estado español, sendo determinado polo Tribunal de Xustiza da Unión Europea o incumprimento da Directiva sobre moluscos no ano 2005 (asunto C-26/04) e, no ano 2011, a Directiva sobre o tratamento de augas residuais (asunto C- 343/10) e a Directiva Marco sobre o auga (asunto C403/11).

Para a eurodeputada Lídia Senra,  as sancións por incumprimento de normativas europeas, en lugar de ter como única consecuencia o retraemento de recursos públicos, "débense materializar na resolución do problema causado; os Gobernos non deben entrar na dinámica de poder destruír o medioambiente a cambio do prezo estipulado nunha sanción, iso é como pagar polo dereito a contaminar", denunciou.

Bruxelas, 30 de Marzal 2015. 

Lídia Senra, eurodeputada de Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe), integrada no Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL) | Tlf: 609 845 861, lidia.senra@europarl.europa.eu | http://lidiasenra.com/

[1] DO L 135 de 30.5.1991, pp. 40–52.
[2] Resposta da Comisión de Medio Ambiente, Asuntos Marítimos e Pesca: Acceder.
[3] Pregunta de Lidia Senra. PE Autorización ambiental integrada a Forestal del Atlántico 15-01-15 gal.pdf | Acceder/Baixar.

Enviado por:
AGEe Europa
-ageeneuropa@gmail.com-
30 de março de 2015 17:43
_________________

Convocatoria de Asamblea Urxente do Círculo de Podemos Narón, a celebrar o mércores 1 de Abril, ás 20:30hs, no local da Asociación Veciñal d'O Alto

Tags
Convocatoria e orde do día da Asemblea Urxente
Círculo Podemos Narón

Data: Mércores 1 de Abril de 2015
Hora: Ás 20:30hs.
Lugar: Local Social da Asociación Veciñal d'O Alto.

Puntos da orde do día:

1. Lectura e aprobación, se procede, do acta da reunión anterior.
2. Información sobre a reunión do CCM co Consello local de Esquerda Unida de Narón e traslado de propostas ao Círculo.
3. Informe sobre o CC.
4. Actividades promovidas polo CCMN.
5. Rogos e preguntas.

Isabel Allegue.
Prensa e Redes de Podemos en Narón



Enviado por:
Podemos Narón
-podemos.naron@gmail.com-
30 de março de 2015 17:11
Un saúdo, Isabel Allegue. Prensa e Redes Podemos Naron.
__________

Hai un ano Compostela acolleu o encontro galego pola auga, que reuniu a máis dunha ducia de persoas expertas e colectivos, agora presentamos unha Crónica audiovisual destas Xornadas Galegas da Auga 2014 organizadas por Enxeñería Sen Fronteiras de Galicia


Xornadas galegas da auga


Onte, 29 de marzo de 2015, foi publicada, pola asociación Enxeñería Sen Fronteiras Galicia, a Crónica audiovisual das Xornadas Galegas da Auga 2014, organizadas pola mesma entidade, onde se contou con relatores que falaron do marco da xestión da auga en Galiza, e con persoas que deron a coñecer distintos conflitos en Galiza coa auga como protagonista.

A Comisión Social de Seguimento da construción da infraestrutura de depuración e saneamento da marxe norte da ría de Ferrol e a Iniciativa cidadá pola xestión pública e social do ciclo da auga e do saneamento en Ferrol, estivo presente nas Xornadas Galegas da Auga, celebradas en Santiago de Compostela, coa participación do noso compañeiro Chema Hernádez.

Este encontro galego pola auga, reuniu a máis dunha ducia de persoas expertas e colectivos. A Escola Técnica Superior de Enxeñaría da USC albergou unha longa xornada de debate sobre os servizos de abastecemento e saneamento. As Xornadas Galegas da Auga organizaron-se coa vontade de ser un espazo de encontro do sector público e organizacións da sociedade civil, no que se debateu e reflexionou sobre as diferentes vertentes que engloban á xestión do ciclo integral da auga. O evento tivo lugar, hai un ano, o 29 de Marzo do pasado 2014.


https://youtu.be/jQam1RXIdSU


Web da asociación Enxeñería Sen Fronteiras Galicia - ESF-Galicia:

http://esfgalicia.blogspot.com.es/

Blogue da Iniciativa cidadá pola xestión pública e social do ciclo da auga e do saneamento en Ferrol:

http://augaesaneamentodeferrol.blogspot.com.es/

Información baseada na enviada por:
xose manuel ribeira garcia
-serribeira@gmail.com-
30 de março de 2015 14:37
_______________

Podemos, Cidadáns e o pastoreo dos medios, ... Por Pascual Serrano


Por Pascual Serrano [*]
30.03.2015


A estas alturas xa case ninguén dubida de que a lúa de mel de Podemos cos medios chegou ao seu fin. Unha das preguntas máis recorrentes que se facían os cidadáns de esquerda era que explicación darlle ao feito de que medios con accionistas claramente de dereitas como La Sexta (Planeta) ou Intereconomía desen tanto protagonismo a Pablo Iglesias e a Podemos. Preguntado un alto directivo televisivo respondía: "é o home do momento e calquera programa que o teña dispara as súas audiencias" [1]. A iso engadíase que a primeira reacción desde o poder político era ignoralo ("Primeiro ignóranche, despois rinse de ti, logo atácanche", dicía Gandhi). Ignorarche desde o poder político inimigo si o mediático dáche protagonismo é o mellor que che pode suceder. Pero os atractivos televisivos son moi perecedoiros, xa todos e todas o sabemos. Si a imaxe vai resultando aburrida, e encima, algún poder político comeza a presionar ás televisións, a estrela pode empezar a apagarse. O seu tirón baixa, algunhas entrevistas defraudan (non se pode triunfar sempre) e a demanda televisiva cae. A iso engádese que o poder político comeza a atacar en clave pública e mediática (caso Monedero e caso Errejón). É entón cando os de Podemos entenden que tamén é bo limitar a súa presenza mediática, que de exitosa pode pasar a cansina e contraproducente.

O preocupante é que o patrimonio (sustento cidadán) adquirido por Podemos, no seu intento de que sexa o máis amplo posible, é demasiado heteroxéneo, demasiado ambiguo, sen un ideario definido. En realidade é o reflexo da propia sociedade, de aí o éxito fulgurante. Por todo iso é un apoio facilmente dirixíbel, pastoreábel, atreveríame a cualificar. Pastoreábel por quen mellor pastorean a unha cidadanía de ideoloxía indefinida (nin de dereitas nin de esquerdas) nunha sociedade da comunicación: os medios e especialmente a televisión. Bastaba buscar outra figura nova, que dese ben en pantalla, resolta e cun discurso minimamente rupturista para que seduza a unha poboación indignada cos políticos tradicionais. Ou sexa: Albert Rivera e Cidadáns. En realidade os medios estarían facendo o que mellor saben facer e que levan facendo toda a vida: substituír un cantante de moda que se apaga por outro novo, ou un presentador, ou un humorista, ou unha modelo... Si ademais se trata de cambiar un líder político posibelmente díscolo por outro máis centrado, que se axusta mellor ao ideario neoliberal dos propietarios das teles, os mercados e os bancos, a operación ponse en marcha coa precisión e eficacia dun reloxo suízo.

Seica non comprobamos sorpresivamente como os diarios tradicionais e as televisións envorcáronse co partido de Albert Rivera nas últimas semanas? O pastoreo resultou perfecto. Un sector da poboación que apoiaba a Podemos coa mesma profundidade ideolóxica coa que segue unha serie de televisión de moda ou unha marca de pantalóns, é pastoreado cara a Cidadáns polos mesmos medios que o convenceron con Podemos. E o que nos queda por ver.

A idea dos dirixentes de Podemos quizais non fose mala nin deshonesta: manterse nunha calculada ambigüidade ideolóxica, situándose só en cuestións básicas que puidesen unir a grandes sectores da poboación para lograr aglutinar en torno a eles unha masiva cantidade de votos. O problema é que a fórmula é tan sinxela e obviar que outros a poden copiar. E que cando vendes fume, o éxito non o garante o produto (o partido político co seu programa), senón o axente comercial (o medio que o anuncie). O máis preocupante é si apostando a esa carta perdemos unha oportunidade, e ao final todos terminamos perdendo a partida.

[*] Pascual Serrano (Valencia, 1964), xornalista e escritor, ensaísta, analista de medios e os seus grupos empresariais. Escribiu numerosos libros moi críticos cos medios de comunicación como grandes grupos empresariais. Foi cofundador do xornal dixital Rebelion.org, xornal senlleiro da media alternativa, coñecido e consultado millóns de veces en todo o mundo. Colabora con varios medios españois e latinoamericanos abordando medios de comunicación e política internacional. O seu último libro é A prensa morreu: viva a prensa! (La prensa ha muerto: Viva la Prensa!  - Editorial Península. Barcelona).

http://www.pascualserrano.net

Contas do xornalista en facebook e twitter.

Buscando a Pascual Serrano no buscador libre DuckDuckGo.

[1] No xornal dixital prprensa | 23 de marzo de 2015.
_____________

Quique Costas da Plataforma Galega de enferm@s de hepattite C, estará en Ferrol, o mércores 1 de Abril, nunha Charla Coloquio na Galería Sargadelos, organizada pola Marea Ártabra


O vindeiro Mércores 1 de Abril, ás 7 da tarde na Galería Sargadelos de Ferrol (esquina rúa María - rúa Rubalcaba), celebrarase unha charla coloquio sobre a loita das persoas enfermas da hepatite C a cargo do voceiro da Plataforma Galega de enfermos de hepattite C Quique Costas.

CARTA ABERTA A UN/HA DEPUTADO/A DO PP NO PARLAMENTO DE GALICIA (Este texto foilles remitido por correo electrónico a cada un/ha dos/as deputados/as do PPdG na Cámara do Hórreo).

Diríxome a Vostede, en nome dun colectivo de persoas que vivimos angustiadas pola certeza de padecer unha enfermidade mortal. Unhas persoas plenamente conscientes de que o tempo corre na nosa contra, de que o noso estado de saúde tende irremisiblemente a empeorar cada día que pasa. A algunhas vímolas morrer impotentes tras meses de espera por un tratamento que non chegou a tempo, outras levan ata un ano e dous transplantes de agónica agarda.

Esas persoas acudimos hai algo máis dun mes ao Parlamento, buscando o amparo e o apoio de quen (supoñíamos) ostentan a nosa representación. Críamos que o Parlamento mantiña a función co que esa institución naceu hai séculos: a defensa da cidadanía fronte ao poder. E, atónitos, asistimos ao terrible e cruel espectáculo de ver como a maioría da cámara (Vostede e as persoas da súa bancada) votaban contra unha proposición que parecía do máis elemental sentido humanitario (ata común, diría eu). Tanto máis atónitos nos quedamos por canto o texto que se sometía a votación lle foi presentado ao seu Grupo en reunión mantida na Cámara o día 7 de decembro, nunha reunión na que se nos ofreceu apoio e na que invitamos a ese Grupo Parlamentario a facernos chegar calquera suxestión referente á redacción do texto coa fin expresa de que este fose asumible por Vostedes. O voto que Vostede emitiu na votación desa proposición o pasado día 11 semella máis un asañamento ou unha vinganza por ignoramos que causas que o froito dunha decisión consciente e meditada. O feito de ter votado en contra, sen ternos feito ningunha proposta de modificación do redactado aparenta unha especie de manobra traizoeira e deliberada. Comprende Vostede o anoxo que provocou o seu voto entre aquelas e aqueles que seguíamos esperanzados o debate desde a tribuna? Entende as bágoas de frustración e rabia que o seu acto fixo correr pola meixelas de moitas de nós? E consciente da severidade do dano inflixido e da gratuidade do mesmo?

É por iso, porque supoñemos que o seu comportamento ten que ter algún tipo de explicación, que lle rogo, en nome deste colectivo, que teña a ben explicar a súa conduta. Podería Vostede explicarnos que parte, palabra, xiro ou expresión do texto o moveu a premer un botón que nos fixo tanto dano?

Voulle refrescar a memoria, por se se dá o caso de que para Vostede o asunto non tivera tanta transcendencia como para recordalo. Aquelo ao que votou NON di exactamente: “O Parlamento de Galicia insta á Xunta de Galicia a ao Goberno de España a garantir que o acceso ás novas terapias para os doentes de Hepatite C que o precisan se produza de acordo co criterio dos médicos especialistas que os atenden en cada caso, dispoñendo todos os recursos que sexan precisos para a atención dos casos definidos como de tratamento urxente pola Asociación Española para o Estudo do Fígado na súa recente reunión co Ministerio de Sanidade, Igualdade e Asuntos Sociais. Así mesmo insta ao goberno da Xunta de Galicia a tomar as medidas necesarias para que a terapia cos novos fármacos para a Hepatite C se dispense nas farmacias hospitalarias a aqueles doentes aos que lles sexa prescrita polos seus médicos especialistas do Servizo Galego de Saúde, de xeito inmediato á súa prescrición”.

Na confianza de que Vostede non terá ningún problema en dar cumprida satisfacción ao que lle demando, quedo á espera da súa resposta

Enrique Costas Bastero, é o Voceiro da Plataforma Galega de Afectados pola Hepatite C.
---

Mareaartabra.gal | #MareaArtabra | @mareaartabra | info@mareaartabra.gal | Facebook

A Marea Ártabra é un proceso asambleario para acadar unha maioría social ferrolá, unha candidatura de unidade popular para as eleccións municipais.
Marea Ártabra é unha iniciativa cidadá que quere para Ferrol un goberno transparente, honesto, e solidario.

Imos defender os servizos públicos, protexer o territorio, e impulsar a economía e a cultural local.

A Marea Ártabra está composta por xente de  a pé, mulleres e homes,  coma ti, que queren poñer a funcionar este concello.

Ferrol precisa que o pobo asuma a súa responsabilidade, e o protagonismo; por iso Marea Ártabra se presenta as eleccións municipais de maio.

Únete á marea, únete ao cambio!
Como asinar o manifesto e unirse á 'Marea Ártabra'
Pode-se asinar o manifesto de apoio cubrindo un formulario no seu sitio na rede: Acceder.

Enlaces relacionados:
  • A 'Marea Ártabra' en Ártabra 21 | Acceder.
  • A 'Marea Ártabra' desde o buscador libre DuckDuckGo. | Ir a Web.

Información baseada na enviada por:
MAREA ÁRTABRA
-mareaartabra@gmail.com-
30 de março de 2015 11:25

_______________

A Lei Mordaza, máis odio e menos esperanza, ... Por André Abeledo Fernández

Por André Abeledo Fernández [*]
30.03.2015

A chamada lei mordaza non rematará co a protesta, e moito menos cos motivos da lexitima protesta, pode que nun principio o medo a paralice, pero os problemas van a seguir presentes, a frustración, a impotencia, a desesperación, chegarán a matar o medo, entón as protestas volverán as rúas, con máis forza, con menos que perder. Seguro que esta lei mordaza axudará a esnaquizar mais vidas, pero a miseria continuara crecendo, os traballos serán cada vez máis miserables, os contratos máis abusivos, as oportunidades menos e peores, a desigualdades máis, crecera o número de obreiros na cadea, de persoas con antecedentes penais, de xuízos, de sentencias inxustas, de inxustizas sen sentenzas, os invernos tamén serán mais fríos para os que sofren a pobreza enerxética provocada pola estafa enerxética, esa estafa legal filla do estado da corrupción, os desafiuzamentos continuarán, cada vez haberá mais xente sen casa, e mais casas se xente, a impunidade seguira sendo para os que teñen máis, e as leis inxustas castigarán máis duramente os que menos teñen, seguira crecendo a fame de comida e de dignidade, a desnutrición infantil xa non será noticia si non costume, a sanidade de calidade será un privilexio para os máis ricos, e a educación un luxo fora do alcance dos mais pobres... e neste contexto de que serve a lei mordaza?, ou calquera lei de represión da protesta?, cando a situación e tan grave, cando cada día se eleva a taxa de suicidios, como non entenden que como se perde o medo á morte perderase tamén o medo a lei mordaza, perderemos o medo a represión.

Leis tan inxustas como a lei mordaza so poden traernos, máis odio, máis violencia, máis sufrimento, máis inxustiza.

[*] André Abeledo Fernández, é un activista sindical, social e político de Ferrolterra; traballador e membro do Comité de Empresa de Mercadona; e coordinador de Esquerda Unida de Narón. Contas de André no facebook e no twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
29 de março de 2015 20:47

____________

A Columna Galega das Marchas da Dignidade, estivo en Madrid o pasado 21 de Marzo de 2015 - Vídeo e Fotos


A Columna Galega das Marchas da Dignidade participou na mobilización estatal das Marchas de todos os territorios, pobos e nacións do, polo de agora, Reino de España. O evento reivindicativo histórico, continuador do anterior do 22 de Marzo de 2014, tivo lugar en Madrid o pasado 21 de Marzo de 2015. Ao berro unitario "a Pan, Traballo e Teito o Pobo ten dereito", a diversidade de cores e linguas, e un mar de reivindicacións e conxuncións de loitas, marcharon centos de miles de persoas, camiño da Folga Xeral convocada para o 22 de Outubro.


https://youtu.be/oUduwryKUT4 - Galiza Contrainfo

Galería de Fotos de Galiza Contrainfo: Accede/Baixa.


TELÉFONO DE CONTACTO:
603 213 863

ENDEREZO DE CORREO-E:
marchasdadignidadeferrolterra[arroba]gmail.com





Enlaces de interese
.-
Ferrolterra:
http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/
Galego:
http://marchasdadignidade.blogspot.com/
Estatal:
http://marchasdeladignidad.org/
Redes da Columna Galega:
https://twitter.com/galizaMarcha22M
https://www.facebook.com/MarchasDignidade
https://www.facebook.com/groups/265451853621237/
https://www.youtube.com/channel/UCaOvAhPYKR43taxbOKCCreg


PAN, TRABALLO E TEITO !!
Á RÚA QUE XA É HORA !!

_________________

Asemblea Xeral Extraordinaria da Marea Ártabra este Luns 30 de Marzo, no seu local electoral de Ferrol (rúa Rochel, Nº14 e rúa Madalena, Nº5)


ASEMBLEA XERAL EXTRAORDINARIA

Nas últimas semanas, coñecíase en Ferrol a decisión das forzas políticas (Anova-EU) de retirar o seu apoio á Marea Ártabra e constituír, xunto a persoas inscritas en Podemos, unha nova proposta electoral, Ferrol en Común. Nas aparicións nos medios de comunicación, reiteradamente se publicita o convite desta nova formación á Marea Ártabra para que se inclúa no novo proxecto. A Marea Ártabra acordou convocar unha Asemblea Xeral Extraordinaria, para este Luns 30 de Marzo, ás 7 da Tarde, no Local Electoral da "Marea", sito na rúa Rochel, Nº14 e rúa Madalena, Nº5, para informar, analizar, clarificar e resolver sobre esta situación.
---
Que é a Marea?
Marea Ártabra naceu para alentar un proceso asembleario que rescate a esperanza e poña fin a esa indefensión na que se encontra a maioría social promovendo candidaturas de unidade popular, para as vindeiras eleccións municipais, un proceso para un novo suxeito político do que saia un programa e unha candidatura do pobo e para o pobo. Facebook e Twitter.

Como asinar o manifesto e unirse á 'Marea Ártabra'

Pode-se asinar o manifesto de apoio cubrindo un formulario no seu sitio na rede: Acceder.

Para contactar
Presentou-se o manifesto que se pode ler nun blogue que abriron no seguinte enderezo: http://mareaartabra.blogspot.com.es/  ou mareaartabra.gal. Tamén hai un enderezo de correo electrónico: mareaartabra[arroba]gmail.com.

A Marea Ártabra nas redes sociais:
Enlaces relacionados:

A 'Marea Ártabra' en Ártabra 21 | Acceder.
A 'Marea Ártabra' desde o buscador libre DuckDuckGo. | Ir a Web.


Información baseada na enviada por:
marea artabra
-mareaartabra@gmail.com-
27 de março de 2015 17:10

___________________

sábado, marzo 28, 2015

O 'basta xa', insoportable, ... Por Rafael Pillado


Por Rafael Pillado [*]

28.03.2015

Cando pensaba que esgotara a miña capacidade de asombro, chega a noticia de que Navantia nomea a José Antonio Oliva xefe de persoal nos estaleiros da ría de Cádiz. Nada menos. Analizar por que se chegou a esta situación, require percorrer os pasos dados na negociación do último convenio. Incluso analizar o comportamento dos comités, cando a empresa reduciu o incremento salarial dos prexubilados no ano 2008, aínda sen cobrar. Pois ben, despois de moito tempo de prórroga do anterior convenio, e cando só faltaban meses para concluír aquel, a empresa tivo moita présa para que se negociase un novo.

No mes de xullo de 2013 asinouse un preacordo por parte da comisión negociadora. Inmediatamente, no que toca a CCOO, a federación decidiu apoiar a firma definitiva dese “convenio”. Pouco importaba se con elo se liquidaban conquistas históricas; importaba saír da situación para logo negociar outro e o plan de empresa. Con ese obxectivo se desprazou por todas as factorías, conminando ás seccións sindicais, para que asinasen mesmo sen consultar aos traballadores. Tiñan presa, tiñan moita présa por contentar a Navantia. Incluso, na factoría de Puerto Real, o comité invitou ao xefe de persoal para que na asemblea convencera aos traballadores. E logrouno.

En plena negociación do convenio, alá polo mes de xullo, un antigo dirixente da empresa preguntoume: “... de onde sacou Comisións Obreiras a este personaxe?”, referíase a Oliva. Non tiven resposta. Agora, si a teño. Este individuo era presidente do comité intercentros de Navantia, nomeado por CCOO. E esa designación modificou a tradicional elección dun representante de Ferrol, dada a maioría da plantilla nesta comarca. E agora, cando a Audiencia Nacional anula o “convenio asinado, aparece a decisión empresarial de nomear a Oliva xefe de Recursos Humanos. Este personaxe manipulou todo o proceso. Postulouse para o intercentros, dirixiu a negociación do convenio e tamén o pretendido plan de empresa. Intimidou aos traballadores para que aceptasen o preacordo, incluso acudiu á chamada da empresa en contra da opinión do sindicato, arrastrando a outros representantes para firmar, e logo deixou a todos plantados, salvo a Navantia. Todo unha burda maniobra.

Claro que, quen a fixeron fracasar foron as asembleas de Bazán e Astano. Non contaban cos cadros de persoal, coa súa experiencia. Pensaron que “todo o monte era orégano”. Equivocáronse. E iso despois de que os dirixentes das seccións sindicais de Fene e Ferrol manifestaran publicamente a súa aceptación. Foi a recollida de firmas, o debate interno, tamén a acción dos xubilados, que obrigaron a consultar e por absoluta maioría os traballadores rexeitaron a firma. Aqueles quedaron desautorizados.

Dende o punto de vista sindical temos antecedentes de comportamentos semellantes. Recordamos que non hai moito tempo, Xosé Manuel Lado Lestón, secretrario xeral de A Coruña, dun día para outro, pasou a ser xefe de persoal de Monbus, por certo que o seu patrono Raúl López acaba de ser detido na operación condor. Son os dirixentes de CCOO intercambiables coa patronal? ¡Ten moito que ver coa selección dos cadros sindicais e a concepción dos órganos de dirección!

Ninguén se decatou da actuación de Oliva? Porque con ser grave descubrir que un dirixente do sindicato estivo traballando para Navantia, o verdadeiramente grave é que os responsables das seccións sindicais de cada factoría e da federación, tragaran aquel enxendro de convenio. Estaban máis atentos ás indicacións do sindicato que á opinión dos traballadores. Todos eles están desautorizados para a función representativa. Se foron incapaces de ver o que era visible a todas luces, en futuras negociacións poden asumir “gato por lebre”.

E temos a actuación da empresa: compra ao máximo representante sindical que negociou o convenio recompensando os servizos prestados. Non tería sentido, si este tivera defendido os intereses das traballadoras e traballadores. Polo tanto, ese acto, con nocturnidade e aleivosía, convértese nun feito de corrupción política. E con iso Navantia, empresa pública, actúa como o corruptor necesario, que paga con diñeiros públicos. Estamos diante dun feito moi grave, que os sindicatos e ata os partidos políticos deben levar ao Parlamento, para esixir ao Goberno responsabilidades e rexeitar a acción corruptora. Non pode quedar sen consecuencias esa actuación. Ten que ser cesado o corrupto e destituído o corruptor. Esa dirección que, dende a chegada do PP o goberno, non acadou nin un só contrato, vende fume, sobre todo cando chegan as eleccións, e favorece a perda de potencial industrial. ¡E xa pasaron catro anos! Lonxe de traballar polo futuro da empresa, e mentres despedía a miles de traballadores, favoreceu a privatización de áreas específicas, a entrada de amiguetes, á vez que se esforzou por debilitar a acción sindical, enfrontando ás factorías dende o autoritarismo. Buscou que a tradicional combatividade do naval, se convertera nunha renuncia de dereitos históricos, como exemplo para outros sectores. ¡Precisamente, cando máis falta fai a acción sindical de clase!

Si, hai que aprender desta experiencia. E de forma urxente, recuperar a vixencia do convenio anterior, que é obrigado para a empresa dende a sentenza. Na mesma liña, recompoñer a unidade e o acordo entre sindicatos e centros de traballo, relevando a cantos personaxes están involucrados nesta operación. A clave está tamén en que sexan os traballadores os que deben elixir os mellores compañeiros, ou non haberá recuperación posible.

O anuncio de novas mobilizacións parece indicar un novo impulso. A ver se é así. A esa tarefa debe contribuír todo traballador consciente, porque non está so en cuestión Navantia, senón toda a comarca. É hora de saír da contemplación con que se actuou nos últimos tempos. Para defendermos todos, contade tamén comigo.

Publicado polo en Diario de Ferrol, 27.03.2015

[*] Rafael Pillado Lista, San Cibrao (Cervo) o 12 de xuño de 1942, xubilado de BAZAN,  é Vicepresidente da A.C. Fuco Buxán e membro do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol. Foi un activista sindical e político nos anos da ditadura franquista, sen deixar nunca a súa actividade social e política. Participou no Encontro Social e na Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra. Agora fai-no nas Marchas da Dignidade de Ferrolterra. Escribe artigos sobre a actualidade nos medios locais. Ten escrito un importante e moi interesante libro sobre unha parte da nosa historia recente "O Latexo da vida e da conciencia - Memorias Colectivas de Rafael Pillado - I (Primeiro Volume)".

Enviado por:
A.C. Fuco Buxán Fuco Buxán
-fucobuxan@gmail.com-
27 de março de 2015 21:32
http://www.fucobuxan.net
__________

venres, marzo 27, 2015

Moi interesante informe con datos estatísticos fundamentais sobre o Panorama dos sete grandes concellos de Galiza que publica hoxe o Instituto Galego de Estatística (IGE)

Tags

Desde o Servizo de Difusión e Información Estatística do IGE envían-nos unha información de moito interese para a elaboración de análise de conxuntura socioeconómica dos sete grandes concellos de Galiza (A Coruña, Santiago de Compostela, Lugo, Ourense, Pontevedra, Vigo e Ferrol). Análise necesario para a actividade social e política de quen pretende a transformación das institucións municipais e de elaboración de alternativas para a transformación dos concellos, barrios e parroquias en espazos para o ben común e o benestar social. Desde Ártabra 21 queremos contribuír á difusión desta ferramenta estatística que se pode utilizar de apoio para mellor coñecer a realidade sobre a que se quere intervir. A ferramenta estatística, con táboas, gráficos e mapas, presentan datos o máis actualizados posíbeis sobre Territorio, Poboación, Mortalidade (Movemento natural da poboación), Traballo, Vivenda e Pensións contributivas da Seguridade Social.


O IGE publica hoxe o Panorama dos sete grandes concellos de Galicia.


O obxectivo do Panorama dos sete grandes concellos é por a disposición dos usuarios aquela información dispoñible sobre os sete grandes concellos de Galiza que se poida desagregar a nivel de distrito ou sección censual. En todos os apartados ofrécese :
  • Información para o total municipal
  • Información por distritos censuais
  • Información por seccións censuais
Esta actividade estatística acompáñase dunha aplicación que permite visualizar en mapas toda a información inframunicipal dos sete grandes concellos de Galiza.

Territorio.-

Dos sete grandes concellos de Galiza, Lugo é o de maior extensión, con preto de 33.000 hectáreas de superficie. No outro extremo atópase A Coruña, con 3.783 hectáreas.

No tocante á densidade de poboación, A Coruña, con aproximadamente 6.500 habitantes por quilómetro cadrado, é o que presenta unha maior densidade mentres que en Lugo a densidade non acada os 300 habitantes por quilómetro cadrado.

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galiza, os datos de superficie e densidade por distritos e sección censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos e seccións.
Acceder aos gráficos e táboas:
http://www.ige.eu/estatico/estat.jsp?ruta=html/gl/PanoramaConcellos/01_Territorio.html

Poboación.-

Estrutura da poboación.-

A poboación de Galiza no ano 2014 alcanzou a cifra de 2.748.695 persoas. Destas, o 36,2% reside nunha das sete grandes cidades de Galicia. Vigo é a que conta con maior poboación (con 294.997 persoas), seguida a pouca distancia da Coruña (con preto de 245 mil persoas), Ourense e Lugo. Pecha a lista dos sete grandes a cidade de Ferrol, co 2,6% da poboación de Galiza.

O xénero feminino supera ao masculino en número de efectivos: o 51,8% da poboación galega son mulleres. No referido á estrutura por idades, o 11,9% dos habitantes de Galiza ten menos de 15 anos, o 64,5% está comprendido entre os 15 e os 64 anos, e o 23,6% xa cumpriu os 65 anos de idade. As cidades de Pontevedra, Vigo, Santiago e Lugo presentan unha estrutura por idades menos envellecida que a galega (teñen porcentaxes de poboación menor de 15 anos superiores á media galega, e porcentaxes de poboación maior de 64 anos inferiores á media galega). A Coruña e Ourense presentan unha estrutura por idades moi similar á rexistrada no conxunto da Comunidade, e Ferrol rexistra maior porcentaxe de poboación maior de 64 anos (o 25,7% dos residentes na cidade).

Indicadores de envellecemento

A estrutura poboacional galega está bastante envellecida. Diso dan mostra indicadores demográficos como a idade media da poboación ou o índice de envellecemento. No referido ao primeiro deles, os galegos temos unha idade media de 45,9 anos. A idade media nos sete grandes núcleos poboacionais de Galiza tamén sobrepasa os 40 anos, máis, con todo, e agás no caso de Ferrol (que está moi por encima da media galega 47,4 anos), este indicador sitúase por debaixo da media galega. A cidade co indicador máis baixo é Pontevedra, cunha idade media de 42,8 anos en 2014, seguida de Vigo, con 44 anos.

O índice de envellecemento mide a relación entre a poboación maior de 64 anos e a poboación menor de 20 anos. En Galiza no ano 2014 toma o valor 150,1, o que quere dicir que, por cada 100 menores de 20 anos hai aproximadamente 150 persoas de 65 ou máis anos. Os sete grandes concellos galegos presentan valores máis baixos deste indicador que a media galega, agás Ferrol, que, cun índice de 173,8, supera ao galego. O concello co índice de envellecemento máis baixo é Pontevedra, onde a relación non chega a 100 (sitúase no 98,8%). En todos os restantes concellos, o indicador está por riba do 100%, o que implica que hai máis poboación maior de 64 anos que menor de 20.

Poboación segundo o lugar de nacemento e poboación estranxeira

O 56,3% da poboación galega reside no mesmo concello no que naceu; o 30,5% noutro concello ou provincia distinto ao de nacemento, e o 13,2% naceu noutra comunidade autónoma ou no estranxeiro. Nos sete grandes concellos galegos, a poboación que reside no mesmo concello no que naceu oscila entre o 46,6% de Ourense e o 60,9% de Ferrol.

O 3,6% da poboación residente en Galiza é de nacionalidade estranxeira. Seis dos sete grandes concellos galegos posúen porcentaxes de poboación estranxeira superiores á media galega. Lugo acada o valor máis alto en 2014 (o 5,2% dos residentes no municipio de Lugo teñen nacionalidade estranxeira), seguido de Vigo e a Coruña (co 4,9%). En Ferrol a porcentaxe de estranxeiros sitúase no 2,6% da poboación total.

Información inframunicipal

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galiza, os datos de poboación, da súa estrutura e dunha serie de indicadores demográficos básicos, por distritos e sección censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos e seccións.
Acceder aos gráficos e táboas:
http://www.ige.eu/estatico/estat.jsp?ruta=html/gl/PanoramaConcellos/02_Poboacion.html

Mortalidade.- (Movemento natural da poboación)

Información para os sete grandes concellos

A taxa de mortalidade defínese como o número defuncións por cada mil habitantes. Ao comparar distintas poboacións, a taxa de mortalidade verase influenciada pola proporción de individuos en cada grupo de idade de cada poboación. A taxa estandarizada de mortalidade elimina o efecto da estrutura por idades.

En Galiza a taxa estandarizada de mortalidade sitúase no ano 2013 en 11 defuncións por cada mil habitantes. Neste ano dos sete grandes concellos de Galicia, Ferrol e Santiago de Compostela son os que teñen maior taxa (11,6), a menor taxa dáse en Vigo con 10,2 defuncións por cada mil habitantes.

Polo que respecta á mortalidade segundo o sexo, os homes presentan en todos os grandes concellos taxas superiores ás das mulleres.

Información inframunicipal

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galicia, os datos da taxa estandarizada de mortalidade por distritos e sección censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos e seccións.
Acceder aos gráficos e táboas:
http://www.ige.eu/estatico/estat.jsp?ruta=html/gl/PanoramaConcellos/03_Mortalidade.html

Traballo.-

Afiliados á Seguridade Social en alta laboral

A continuación móstrase o número de afiliados á Seguridade Social en alta laboral segundo o concello de residencia do traballador correspondentes ao día 1 de xaneiro de 2014. Segundo esta información, Vigo é o concello galego onde reside o maior número de traballadores afiliados á Seguridade Social (95.919) seguido da Coruña con preto de 81.000 traballadores.

Os sete grandes concellos galegos suman o 37,1% dos traballadores afiliados á Seguridade Social en Galicia e residentes na comunidade autónoma.

Atendendo á idade, o 29,9% dos traballadores galegos ten 50 ou máis anos. Agás Vigo, o resto de grandes concellos presentan unhas porcentaxes de afiliados neste grupo de idade superiores á media galega.

Nacionalidade dos afiliados

O 3% dos afiliados á Seguridade Social residentes en Galiza teñen nacionalidade estranxeira. Ferrol é o único concello galego con máis de 50.000 habitantes que presenta unha porcentaxe de traballadores afiliados de nacionalidade estranxeira inferior á media galega (2%). Pola súa banda, A Coruña, Lugo, Ourense e Vigo presentan porcentaxes moi similares (entre o 4% e o 4,3%), mentres que en Santiago e Pontevedra o peso destes traballadores é do 3,1%.

Afiliados entre a poboación de 16 a 64 anos

Como indicador de ocupación, pódese calcular o número de traballadores afiliados á Seguridade Social entre a poboación de 16 a 64 anos (ambos inclusive). Dos grandes concellos, Santiago é o presenta un maior indicador, con 52,6 afiliados en alta laboral por cada 100 persoas entre 16 e 64 anos. No outro extremo atópase Ferrol con menos de 40 afiliados por cada cen persoas neste grupo de idade.

Afiliacións segundo o sector de actividade
No tocante aos sectores de actividade, o 71,4% das afiliacións de residentes na comunidade autónoma de Galiza corresponde ao sector servizos. Nos municipios con máis de 50.000 habitantes esta porcentaxe sobe até valores que roldan o 80%. Destaca Santiago de Compostela co 87,1% de afiliacións no sector servizos.

Para o sector industrial, Vigo é o concello con maior porcentaxe de afiliacións neste sector (16,8%) seguido de Ferrol (13,8%). No outro extremo sitúase Santiago de Compostela onde as afiliacións na industria apenas supoñen o 7% do total de afiliacións de residentes neste concello.

Información inframunicipal

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galiza, os datos de traballadores afiliados á Seguridade Social en alta laboral por distritos e sección censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos e seccións.
Nota metodolóxica

A data de referencia dos datos contidos no ficheiro de afiliacións á Seguridade Social en alta laboral é o 31 de decembro de 2013. Para calcular os indicadores pertinentes e construír os mapas por seccións e distritos consideráronse a poboación e os mapas de distritos e seccións a 1 de xaneiro de 2014, de aí que as táboas e os resultados finais teñan ano de referencia 2014.

Acceder aos gráficos e táboas:
http://www.ige.eu/estatico/estat.jsp?ruta=html/gl/PanoramaConcellos/04_Traballo.html

Vivenda.-

Información para os sete grandes concellos

Dos sete grandes concellos de Galicia, Vigo é o que ten maior número de bens inmobles de uso residencial, que representan o 63,5% dos bens inmobles deste concello. Nos concellos de A Coruña e Ferrol a porcentaxe de bens inmobles de uso residencial é case do 75% mentres que no concello de Ourense esta porcentaxe non chega ao 50%.

O concello, dos sete grandes, que ten maior número de bens inmobles de uso comercial é A Coruña, seguido de Vigo. En ambos os dous concellos o número de bens inmobles deste tipo supera os 10.000. Pola outra banda nos concellos de Ferrol, Lugo e Pontevedra os bens inmobles de uso comercial non acadan os 4.000.

Información inframunicipal

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galiza, os datos de bens inmobles segundo uso e distritos censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos.
Acceder aos gráficos e táboas:
http://www.ige.eu/estatico/estat.jsp?ruta=html/gl/PanoramaConcellos/06_Vivenda.html

Pensións contributivas da Seguridade Social

Pensionistas

A continuación móstrase o número de pensionistas que perciben pensións contributivas da Seguridade Social segundo o concello de residencia do pensionista correspondente ao 31 de decembro de 2013 (ver nota metodolóxica). Segundo esta información, Vigo é o concello no que reside un maior número de pensionistas (58.851), seguido da Coruña con algo máis de 51.000.

Nos concellos das sete cidades galegas reside o 31% dos pensionistas galegos que perciben pensións contributivas da Seguridade Social.

No ano 2014, case 1 de cada 4 persoas residentes en Galiza percibe pensións contributivas da Seguridade Social. Nos sete grandes concellos o número de pensionistas por 1.000 habitantes é inferior ao valor de Galiza. Os que presentan un maior valor do indicador son Ourense e Ferrol, con 227 e 223 pensionistas por cada 1.000 habitantes, valor moi próximo ao dato de Galiza. Pola contra, Pontevedra, onde 1 de cada 6 residentes no concello é pensionista, é o concello dos sete grandes no que se rexistra o valor máis baixo do indicador.

Importe medio

O importe medio calcúlase como a media da suma dos importes percibidos en pensións contributivas da Seguridade Social por cada pensionista. En Galiza, no ano 2014, este importe situouse en 833,61 euros. Nos sete grandes concellos, o importe medio que perciben os pensionistas en termos de pensións contributivas é superior ao dato de Galiza. O concello de Ferrol é no que se rexistra o valor más alto deste importe, que é un 29,4% superior ao dato de Galiza.

O importe medio que perciben os homes galegos en pensións contributivas (963,03 euros) é un 36,7% superior ao que perciben as mulleres (704,43 euros). O importe medio en pensións contributivas dos homes supera en seis dos sete grandes concellos os 1.000 euros mentres que no caso das mulleres non chega a alcanzar os 850 euros en ningún deles.

Información inframunicipal

Nas seguintes ligazóns están dispoñibles, para os sete grandes concellos de Galicia, os datos de número de pensionistas e importe medio por distritos e seccións censuais. Ademais, pódese acceder a unha aplicación que permite representar os datos de cada un dos concellos en mapas de distritos e seccións.
Nota metodolóxica

A data de referencia dos datos contidos no ficheiro de pensións contributivas do sistema da Seguridade Social é o 31 de decembro de 2013. Para calcular os indicadores pertinentes e construír os mapas por seccións e distritos consideráronse a poboación e os mapas de distritos e seccións a 1 de xaneiro de 2014, de aí que as táboas e os resultados finais teñan ano de referencia o 2014.

Información xeral.-

Acceso ás táboas de datos (Até por Seccións censuais e con mapas ligado ao goole-maps):
http://www.ige.eu/igebdt/esq.jsp?ruta=sCensales.jsp

Contido:
Enlace á información xeral e táboas estatísticas:
http://www.ige.eu/web/mostrar_seccion.jsp?idioma=gl&codigo=0703


Servizo de Difusión e Información Estatística
Complexo Administrativo San Lázaro s/n
Instituto Galego de Estatística
15703 Santiago de Compostela
Telf: 981 541589 de 9 a 14 horas, Fax: 981 541323
contacto: http://www.ige.eu/catalogo/peticioninfo.jsp
web: http://www.ige.eu


Información baseada na enviada por:
Servizo de Difusión e Información Estatística
-ige.novidades@ige.eu-
27 de março de 2015 09:19

____________

Asemblea Aberta de 'Ferrol en Común', este Sábado 28 de Marzo, ás 12 do mediodía, no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño


Para este Sábado 28 de Marzo de 2015, ás 12 do mediodía, no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño, en Ferrol, está convocada unha Asemblea Aberta para aprobar o Manifesto Constituinte e o Código Ético da Candidatura promovida polas organizacións locais de Esquerda Unida, Anova-IN e un colectivo que se denomina Asemblea Cidadá Aberta, a súa vez promovida por inscrit@s ao Círculo de Podemos do Concello de Ferrol.

A continuación, polo seu interese, transcribimos o Manifesto Inicial que se vai levar a Asemblea de Ferrol en Común, mais no final deste artigo, pode-se descargar a mesma proposta de Manifesto e a do Código Ético.

Proposta de Manifesto de para Ferrol en Común para a Asemblea do 28 de Marzo de 2015

Ferrol afúndese nun estado de agonía social e desprotección institucional. A cidade de Galicia coa taxa de desemprego máis alta do país, onde só un de cada tres poden traballar, coa metade da súa poboación por enriba dos cincuenta anos e coa mocidade condenada ao exilio en busca das oportunidades laborais que aquí se lles negan, merece outros gobernos. Gobernos da xente construídos e lexitimados coa forza social dos partidos, do tecido social, da veciñanza e da cidadanía indignada. A política normalizada, ancorada nas vellas formas de electoralismo e malgasto en forma de obras faraónicas, dá as costas a unha situación de emerxencia que o bipartidismo nega coas cifras macroeconómicas, mentres o pan, o traballo e o teito quedan afastados dos intereses dos poderes políticos e económicos que usurparon o que lexitimamente corresponde ao pobo: a soberanía, a democracia plena, o dereito a unha vida digna e exclúennos dun sistema para elites que condena ao sufrimento á maioría social.

A dignidade, o empoderamento das nosas rúas, barrios e parroquias, a participación decisoria nas políticas de competencia municipal son os factores que debemos impulsar para un novo Ferrol, un Ferrol en Común construído entre todos e todas, que aparte as gadoupas do poder das empresas e dos partidos do réxime sobre os recursos municipais.

Queremos un Ferrol en Común de construción colectiva, en creación constante en cada rúa e centro de traballo, unha acumulación de forzas para un novo goberno coa xente e non para a xente, que pule por servizos públicos de calidade, pola remunicipalización, a renda básica municipal e o emprego garantido. Propoñemos un Ferrol en Común de portas abertas á cidadanía, para artellar entre todos e todas un programa político de esquerdas, asembleario e rupturista, de onde saia unha candidatura plural por primarias abertas de cara a recuperar Ferrol para a súa veciñanza.

Democracia participativa, fomento do asociacionismo e cooperativismo, creación de emprego, protección do comercio local, unha cidade compacta con trato igualitario para todos os barrios e cidadáns, tolerancia cero coa corrupción e gobernar obedecendo son os obxectivos dos asinantes deste manifesto.

Enlaces de interese:

Conta no facebook:
https://www.facebook.com/ferrolencomun

Páxina web:
http://www.ferrolencomun.es/

Correos-e:
  • ferrolencomun@gmail.com
  • ferrolencomun@gmail.com
Manifesto Inicial de Ferrol en Común:
https://drive.google.com/file/d/0By24jKds2T1PTHdaalN4NlAtRWM/view?usp=sharing

Código Ético de Ferrol en Común:
https://drive.google.com/file/d/0By24jKds2T1PUGFOZDYyZGJiOW8/view?usp=sharing
______________

Marchas da Dignidade, ... Por André Abeledo Fernández


Por André Abeledo Fernández [*]
26.03.2015


Vivimos unha terrible realidade, pero as veces parece que non queremos vela, ten xente que perde a súa casa, ten nenos que non poden comer cando teñen fame, formanse colas da vergoña nos comedores sociais e nos contenedores do lixo, a dignidade do pobo traballador é pisoteada, o paro é unha lacra que trae a miseria, pero tampouco ter traballo garante sair da pobreza, rouban os poucos dereitos que quedan mentras reprimen brutalmente a quen protesta, esta realidade trae da man a morte, unha epidemia de suicidios azota o estado español, a sanidade pública esta sendo afogada e cada día mais xente morre por "decisións politicas".....ante este escuro panorama nos últimos tempos so puiden ver unha luz de esperanza chamada Marchas da Dignidade.

[*] André Abeledo Fernández, é un activista sindical, social e político de Ferrolterra. Traballador e membro do Comité de Empresa de Mercadona; e coordinador de Esquerda Unida de Narón. Contas de André no facebook e no twitter.

Fotos do Colectivo Audiovisual Galiza Contrainfo baixo licenza Ceative Commons.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
25 de março de 2015 19:32

____________