Lembrando a Carmelo Teixeiro, quen fora o primeiro Coordinador do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol e de todas as compañeiras e compañeiros que nos acompañaron nestes 22 anos de actividade en defensa da nosa Ría, contra o despropósito gasista de Reganosa

Ofrendas florais en Parque Carmelo Teixeiro

O 15º aniversario do pasamento de Carmelo Teixeiro, Coordinador deste Comité Cidadán de Emerxencia.

O Concello de Ferrol lembrou o 15º aniversario do falecemento de Carmelo Teixeiro, cunha ofrenda floral, no parque de Caranza que leva o seu nome.

“PARQUE CARMELO TEIXEIRO MENÉNDEZ (Mugardos 1937 – Ferrol 2008). O Excmo. Concello de Ferrol en sesión plenaria do 26.02.2009, acordóu nomear este espazo público na memoria deste activista social, sindical e político, que foi Coordinador do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, polo seu labor na transición, a súa implicación sindical, a defensa das liberdades e da nosa ría e a súa coherencia na loita polos principios democráticos. 8 de xuño de 2018. Memoria de Ferrol”.

O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, depositou hoxe unha ofrenda floral no Parque Carmelo Teixeiro de Caranza, en memoria de quen fora o primeiro Coordinador deste Comité e de todas as compañeiras e compañeiros que nos acompañaron nestes 22 anos de actividade en defensa da nosa Ría, da legalidade e da vida das persoas que habitan na súa contorna, sempre coa ameaza presente dunha Planta de Gas no centro dela, que, a pesar dos permisos que unhas administracións cómplices lle conceden, segue incumprindo todas as normas de seguridade segundo demostraron as cinco sentenzas xudiciais en contra dela.

Hoxe cúmprense 15 anos do pasamento de Carmelo pero lembramos tamén a:

José Gabeiras - presidente de honra do Comité Cidadán in aeternum (Xaneiro de 2005), Xaime Quessada autor do mural contra a imposición de Reganosa, mural que agora se expón no Auditorio Municipal de Ferrol (Decembro de 2007), Santiago Torrente 'Tito' (Marzo de 2009), Tino Deibe autor do logotipo do Comité (Maio de 2010), José Luís Estévez Barros 'Seli' (Decembro de 2011), Regino Varela (Xullo de 2014), Victoria Fernández Paredes, (compañeira de Carmelo, falecida o 8 de novembro de 2014), Ramón Capotillo (Febreiro de 2015), Luís Matalobos (Outubro de 2015), Julio Videira (Xuño de 2016), Joaquín Cupeiro (Decembro de 2016), Julio Pico (Xuño de 2017), Bernardo Bastida, (Xaneiro de 2018), Emilio Romero "Milín" (Marzo- 2018), Mel Sanxoán (Abril de 2018), José Luis Rodríguez Pardo (Xuño de 2018), Helena Sánchez (Novembro de 2018), Pepe Leira (Outubro de 2019), Ricardo González Costas "Cardín" (Xaneiro de 2020), Víctor Agulló López (11 de Xullo de 2021),  Eugenio Pereiro Couce (4 de novembro de 2021), Marichy Cuadrado Caruncho (14 de xaneiro de 2022) e Antonio Dopico Carro (23 de xaneiro de 2022).

Todas e todos sempre na nosa memoria!

Enviado por:
Comité Cidadan de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
5 de fevereiro de 2023 às 17:1
_______

O H2Med protagonizará o cume hispano-francesa a pesar da súa dubidosa viabilidade - A rede 'Gas Non é Solución' sobre o hidroducto-proxecto H2Med

O H2Med protagonizará o cume hispano-francesa a pesar da súa dubidosa viabilidade

O proxecto H2Med/BarMar protagonizará as negociacións do cume hispano-francesa coa complicidade do President da Generalitat, Pere Aragonès.

Esta infraestrutura foi contestada por expertos e a sociedade civil organizada. A rede Gas non é Solución [*] e a Plataforma Resposta ao BarMar, radicada en Barcelona, sinalan este proxecto como unha falsa solución á crise enerxética actual.

O 19 de xaneiro celebrarase en Barcelona o cume hispano-francesa na que se tratarán varios asuntos, entre eles o H2Med, que aspira a ser a principal infraestrutura de hidróxeno verde entre España e Francia. A capital catalá foi especialmente escollida para centrar as discusións neste proxecto que conectará Barcelona con Marsella, tal como aseguraba a portavoz do Goberno español, Isabel Rodríguez, hai unha semana. O proxecto, ademais do apoio da Comisión Europea, Francia e Portugal, conta coa complicidade de Pere Aragonès. O President da Generalitat subliñaba hai uns días a súa vontade de aproveitar este cume para concretar e impulsar o H2Med.

Pero o avance das conversacións está a ser contestado pola sociedade civil. A rede Gas non é Solución (en diante, a rede), formada por máis de 30 organizacións, rexeita firmemente este proxecto. A esta oposición súmase a Plataforma Resposta ao BarMar, anteriormente conformada para responder á construción do gasoduto MidCat, xa abandonado.

O H2Med é unha aposta que pon en risco a viabilidade da transición enerxética, desviando para a exportación unha enerxía imprescindíbel para a descarbonización da demanda estatal. Ademais de usar un vector enerxético como o hidróxeno (H2) moi ineficiente, este tipo de infraestruturas perpetúan un modelo centralizado que vai en contra das persoas, o medio ambiente e segue privilexiando ás grandes empresas enerxéticas como Enagás.

O pasado xoves 15 de decembro presentouse ao fin o H2Med no rexistro de proxectos candidatos a recibir financiamento europeo. Esta infraestrutura suporá a construción sen precedentes dun conxunto de gasodutos que transportarán en principio hidróxeno producido a partir de enerxías renovábeis. Será adxudicada a Enagás e custará entre 2.500 e 3.000 millóns de euros procedente das arcas públicas. Comezará en Portugal co tramo Celorico-Zamora (CelZa) e continuará co tramo submarino Barcelona-Marsella (BarMar). O H2Med non se entende sen outras interconexións que involucrarán a Huelva, Cartaxena, Puertollano, Zamora e Xixón creando unha rede moito máis ampla e paralela á nosa rede actual de gas. Ademais, o proxecto presentado expón dous almacenamentos subterráneos de hidróxeno situados en cavidades salinas de Cantabria e o País Vasco.

A rede aclara que o hidróxeno verde pode axudar a alcanzar un sistema enerxético 100% renovábel. Pero a súa utilización debe reservarse para casos concretos nos que sería inviábel utilizar outro tipo de enerxía renovábel, especialmente para substituír o uso do hidróxeno como materia prima en determinados procesos industriais, así como naqueles que requiren de altas temperaturas que non teñen polo momento outras opcións de descarbonización.

Con todo, denuncia que esta aposta pola exportación de hidróxeno a gran escala implica grandes riscos debido á inmadureza da tecnoloxía que se contempla tanto na produción como no transporte de hidróxeno. O investimento público estaría mellor empregada en medidas cuxo funcionamento xa foi comprobado como o é a electrificación, a aposta por proxectos renovábeis con participación cidadá, o autoconsumo, as comunidades enerxéticas e melloras na eficiencia enerxética dos fogares.

Ademais, ás limitacións e riscos xa mencionados, as organizacións agrupadas na rede engaden as seguintes consideracións:

– Exportar grandes cantidades de hidróxeno implicaría a implantación de moitísimos máis proxectos de renovábeis de grandes dimensións que poderían ter un  alto impacto ambiental e territorial. Tamén existe o risco de que, ao non haber suficiente excedente de enerxía renovábeis, caia en producir o hidróxeno con gas fósil como é o caso do 99% do H2 obtido na actualidade.

– O anterior risco aumenta debido á baixa eficiencia enerxética do H2, como sinalou xa o instituto de investigación independente Hydrogen Science Coalition. No proceso de produción de hidróxeno por electrólise a partir, por exemplo, de fontes renovábeis e durante o seu transporte por gasoduto, pódese chegar a perder ate un 80% da enerxía investida.

– Se finalmente o H2Med inclúe-se na lista de Proxectos de Interese Común (PICs), aspirando a financiamento europeo, podería acollerse aos controis ambientais menos esixentes introducidos polo REPowerEU. Como denunciou xa ClientEarth, este paquete de medidas destinadas a substituír o gas ruso outorga aos PICs a posibilidade de saltarse o principio de “Non Dano Ambiental Significativo” (ou “Do Non Significant Harm” en inglés) e estar exentos de avaliacións de impacto ambiental exhaustivos.

– Isto último faise especialmente relevante se temos en conta que atravesará o Golfo de León, un dos ecosistemas con maior índice de biodiversidade no Mediterráneo, onde se atopan espazos mariños protexidos, un corredor de cetáceos e o Santuario de Pélagos.

Por todas estas razóns, a rede Gas non é Solución denuncia a postura do executivo do Estado español. Tamén sinala o apoio que recibe da Generalitat, que ve o H2Med e concretamente no tramo Barcelona-Marsella (BarMar) “positivamente, no sentido de que marca a Catalunya e Barcelona como un punto neurálxico da nova estrutura enerxética europea”, en palabras de Aragonès. Os riscos asociados a este megaproxecto urxen a un debate social moito máis amplo, transparente e que involucre á cidadanía.

18 de xaneiro de 2023

A rede 'Gas Non é Solución'

[*] Os colectivos que integran esta rede son: 350 Bcn, Aliança contra la Pobresa Energètica, Amigos de la Tierra, Asamblea Ciudadana contra el Gas en Gran Canaria, Asociación de Cultura Popular Alborada (Gallur), Berriztu!, Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol (Galiza), Ecologistas en Acción, Enginyeria Sense Fronteres (ESF), Equo, Equo Huelva, Ferrol-Cape, Fracking Ez, Fundación Renovables, Fundación Ecología y Desarrollo, Greenpeace España, Instituto Internacional de Derecho y Medio Ambiente, No Més Gas,Observatorio Crítico de la Energía, Observatori del Deute en la Globalització, Plataforma Ciudadana Zaragoza sin Fractura, Plataforma por un Nuevo Modelo Energético, Plataforma Resposta al Midcat, Plataforma Salvemos Doñana, Podemos, SEO/BirdLife, Transport & Environment, WWF España, Xarxa per la Sobirania Energètica.

Enviado por:
Manuel Amorim
-m.amorim@telefonica.net-
18 de janeiro de 2023 às 10:53
_______

A Ecomarcha ciclista 2022 chegou onte a Reganosa, onde se realizou un acto nas inmediacións da planta de regasificadora

A Ecomarcha ciclista 2022 chegou onte a Reganosa

Hoxe mércores 20 de xullo, una representación do Comité Cidadán de Emerxencia acudiu a Mugardos, para diante da Planta de Gas de Reganosa recibir á Marcha Ciclista de Ecoloxistas en Acción que co lema “Sempre Mais” recorre Galicia reivindicando causas sociais e ambientais.

Un representante da Ecomarcha 2022, Fixo a presentación do Informe “GNL: Ao caos climático pola vía líquida”, intervindo tamén, en nome do CCE, para salientar as irregularidades o perigo e o fraude de REGANOSA, o Coordinador Manuel Rodríguez Carballeira, o membro do mesmo Carlos Álvarez e a avogada Patricia Gabearas.

A Continuación tivo lugar un xantar de confraternización no Campo dos Carneiros.

Álbum Fotográfico (fotos de Lupe Ces e Fer OM) . Acceder/Baixar.

No actopresentou-se o Informe "GNL: AO CAOS CLIMÁTICO POLA VÍA LÍQUIDA . 10 razóns polas que o gas fósil licuado non é unha opción" | Acceder/Baixar.

O COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA PARA A RÍA DE FERROL, TAMÉN NECESITA NESTES MOMENTOS AXUDA ECONÓMICA, PARA CONTINUAR COS PROCESOS XUDICIAIS E ADMINISTRATIVOS ABERTOS: COLABORA.

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc

Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
20 de julho de 2022 22:20
_______

De fondo Reganosa - Desenterrar a verdade do gas natural como gas de efecto invernadoiro - É o carbón 'mellor para o clima' que o GNL?

Tendo en conta o conflito en curso en Ucraína, case parece non apropiado discutir outros asuntos. Cando hai vidas en xogo, todo o demais vólvese secundario. Mais talvez estea xustificado tendo en conta que esta situación política en Europa tamén ten que ver co acceso á enerxía.

Un novo artigo de investigación científica do Dr. Lars Schernikau e o Prof. William Smith (Universidade de Washington, St. Louis), 'Impactos climáticos dos combustíbeis fósiles nos sistemas enerxéticos de hoxe', recibiu recentemente unha revisión por pares e publicouse (dispoñíbel en liña en SSRN ou en YouTube), dá un exemplo do distorsionante e custosa que pode ser a política enerxética cando trata de dar conta dos desafíos medioambientais sen ter en conta o ciclo de vida completo dos sistemas enerxéticos e toda a información dispoñíbel.

Presentado como un documento de investigación simple, só utiliza información oficial do IPCC e a IEA sobre o potencial de quentamento global dos gases de efecto invernadoiro (GEI) e as emisións antropóxenas (causadas polo home) de CO2 e CH4. Conclusións crave dos resultados da investigación:

✔ Primeiro, a investigación confirmou que menos da metade do CO2 emitido, o 46% segundo o IPCC, en realidade termina na atmosfera, e loxicamente só esta porción de CO2 pode contribuír ao quentamento. O outro 54% do IPCC que non está no aire ocúpao a natureza e os océanos, o que contribúe á ecoloxización do noso planeta (confirmado polo IPCC e a NASA). Polo tanto, debemos deixar de falar das emisións de CO2 xeradas pola enerxía humana e comezar a falar dos cambios no equivalente de CO2 no aire, xa que só estes poden contribuír ao quentamento.

✔ En segundo lugar, a investigación baséase nos datos de emisión de CH4 resumidos pola AIE por primeira vez a escala mundial en 2020 e actualizados en 2021. Aproximadamente o 40 % das emisións de metano proveñen de fontes naturais. As emisións antropoxénicas de metano ascenden a ~60%, sendo a agricultura o maior emisor de CH4. A enerxía representa ~20% e quéimaa de residuos/biomasa ~15%. Segundo, os datos da AIE, poida que non sexa sorprendente que, das emisións coñecidas de metano enerxético, a maioría proveña do gas natural e o carbón. Usando o potencial de quentamento global de 20 anos do IPCC [1] (GWP20) de 84x, pódese calcular que as emisións antropóxenas actuais de CH4 representan case o 65 % de todos os gases de efecto invernadoiro humanos transportados polo aire que chamamos CO2eq. O CO2 antropoxénico transportado polo aire "só" representa o 35% de todo o CO2eq transportado polo aire con GWP20.

✔ En terceiro lugar, debido a que os impostos actuais sobre o carbono non inclúen as emisións do ciclo de vida de ningunha fonte de enerxía, senón que se enfocan só na combustión, o prezo do carbono é erróneo e distorsiona a política enerxética a expensas do medio ambiente e a economía. Si acéptase o GWP20 do IPCC's, unha perda de CH4 ~2 % [2] maior en toda a cadea de valor antes da combustión do gas natural fronte ao carbón poñería ao carbón e ao gas natural en "paridade climática".

Ao analizar os datos públicos, as cadeas de valor do gas natural teñen altas perdas de CH4 e CO2 non documentadas. En promedio, a nivel mundial, o gas natural emite 15 % máis CO2eq que o carbón extraído ao descuberto, nun horizonte de 20 anos. Esta diferenza aumenta a medida que se expande o uso de gas de esquisto e GNL. Tendo isto en conta, segundo o IPCC e a AIE, o GNL é, en promedio, "menos favorable para o clima" que calquera carbón. Os resultados foron sorprendentes ata para os autores. A industria do gas utilizou as súas emisións de CO2 aparentemente máis baixas durante décadas para aumentar a participación de mercado nun mercado enerxético moi competitivo, con todo, esta nova investigación proporciona á industria do carbón a xustificación necesaria para fortalecer o caso da súa importancia para a combinación de enerxía.

Ademais, as conclusións subliñan un punto de importancia crítica para a enerxía e o medio ambiente. Necesitamos analizar as emisións reais do ciclo de vida e o impacto ambiental non relacionado cos GEI para toda a cadea de valor de todas as enerxías convencionais e renovábeis, incluído o hidróxeno, as baterías e os vehículos eléctricos. Facer estas análises sen dúbida significaría sorpresas. Imaxine que a Unión Europea (UE) prometa que o carbón e a enerxía nuclear son "verdes" en lugar do gas natural e a enerxía nuclear.

Os autores creen explicitamente que hoxe en día o mundo require todos os combustíbeis fiábeis e alcanzábeis para a xeración de enerxía, incluídos o gas, o carbón, a enerxía nuclear, a hidroeléctrica, a xeotérmica e, de forma selectiva, a eólica e a solar. Só unha combinación de enerxía equilibrada pode evitar a escaseza de electricidade e os efectos devastadores nos seres humanos e as industrias como se experimentou a nivel mundial durante os últimos 18 meses.

Con todo, non existe unha solución de enerxía única para todos. Os inversores deben apoiar todos os sistemas de enerxía dun xeito que evite unha crise enerxética, incluídos os sistemas intermitentes de enerxía renovábel cando teñan sentido. Si é necesario reducir as emisións de CO2, unha das formas máis efectivas sería a instalación de centrais ultrasúper críticas con tecnoloxía CCUS. Con todo, os beneficios do CO2 a través da fertilización deben considerarse e avaliarse de xeito xusto.

A política enerxética debe volver centrarse nos seus tres obxectivos, a seguridade enerxética, a accesibilidade enerxética e a protección do medio ambiente. Isto tradúcese en dous camiños para o futuro: 1) investir en educación e investigación básica para aplanar o camiño cara a unha Revolución de Nova Enerxía; e en paralelo, 2) apoiar o investimento en sistemas enerxéticos para mellorar a súa eficiencia e reducir a carga ambiental da enerxía necesaria para as nosas vidas.

notas

[1] O potencial de quentamento global (GWP) é un tema moi debatido, e o GWP20 potencial de quentamento global de 20 anos do IPCC parece disputarse na ciencia. Ademais, a concentración atmosférica de CH4 alcanza só 0,0002 %, mentres que o CO2 representa 0,04 %. Aínda que os autores tamén teñen reservas sobre o GWP do IPCC, para este traballo de investigación utilizáronse os números oficiais do IPCC. Isto débese a que son utilizados polos gobernos e hai moita discusión sobre a urxencia inmediata de resolver a 'crise climática' agora mesmo, non en 20 anos. Cabo sinalar que o GWP100 de 100 anos é menos discutido. Isto tamén se discute no documento e todos os cálculos móstranse tanto para 20 como para 100 anos.

[2] Esta cifra de equilibrio do carbón/gas aumenta de 2 % a 5,5 % de perda de metano utilizando o potencial de quentamento global de 100 anos GWP100 do IPCC en lugar do GWP20 de 20 anos. Os cálculos detallados menciónanse no documento.

Fonte: World Coal. | Published by Will Owen, Deputy Editor | World Coal, Wednesday, 06 April 2022 11:00

Foto: Acción de Greenpace en Reganosa (Ría de Ferrol - Galiza). | 15 de novembro de 2021. | Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol.
_______

Non ás falsas solucións para o sistema enerxético - Escapar do gas para construír un mundo pacífico e resiliente - O gas non é solución

Non ás falsas solucións para o sistema enerxético

Escapar do gas para construír un mundo pacífico e resiliente

· A rede GAS NON é SOLUCIÓN, [*] queremos expresar a nosa solidariedade con toda a poboación afectada pola guerra de Ucraína e por todos os conflitos en activo.

· Desexamos que o conflito bélico acabe canto antes e instamos a todas as partes a respectar o dereito internacional humanitario que protexe á cidadanía civil dos ataques. Por iso, demandamos un alto ao lume inmediato.

Somos conscientes de que en todo o mundo as persoas sofren enormemente polos impactos do cambio climático, a pandemia da COVID' 19 e polas guerras en curso. O recente informe do IPCC arroxa unha imaxe aterradora dos impactos que xa se están sentindo en todo o planeta, e que resultan moito máis duros no Sur global. Non queremos que outro conflito armado traia máis inestabilidade e perda de vidas. Necesitamos unidade e capacidade para afrontar os retos que nos esperan.

A situación actual pon de manifesto que os combustíbeis fósiles e os impactos do cambio climático exacerban os conflitos, facendo sufrir aínda máis ás persoas máis vulnerábeis. Por esta razón, un maior investimento en combustibles fósiles e infraestruturas relacionadas aumentará as perforacións, o fracking, as emisións asociadas e só servirá para empeorar os impactos no planeta e a saúde das persoas.

Esta guerra deixou aínda máis claro a gran dependencia europea e do Estado español dos combustíbeis fósiles, en especial do gas fósil. Tamén arroxou luz sobre a importancia das nosas finanzas públicas e o relevante que é ser conscientes de en que mans acaban e que apoian. As compañías gasistas beneficiáronse enormemente da crise dos prezos da enerxía e pretenden sacar máis provecho da guerra.

Necesitamos unha eliminación progresiva dos combustíbeis fósiles, no Estado español, en Europa e en todo o mundo. Para iso, debemos impulsar unha transición enerxética rápida e xusta que nos afaste do carbón, o petróleo, o gas e a nuclear, para conducirnos á democratización da enerxía, ao aforro enerxético e ás enerxías renovables. Este é o único camiño viable para reducir rapidamente a dependencia dos combustibles fósiles, contribuíndo ao mesmo tempo de forma xusta a alcanzar o obxectivo do Acordo de Parides de limitar o aumento da temperatura a 1,5 °C.

Con todo, non se están tomando as medidas necesarias nin no Estado español nin na Unión Europea (UE). Esta guerra debe de ser un punto de inflexión para a transición enerxética, para iso débese:

✅ Aumentar a ambición climática e garantir a seguridade enerxética. A UE e os Estados Membros deben asegurar a integridade e ambición do paquete lexislativo sobre clima e enerxía "Fit for 55" e outras ferramentas, como os Plans Integrados de Enerxía e Clima (PNIEC).

✅ Sacar ao gas e á nuclear da taxonomía verde. O conflito actual pon de manifesto que estas enerxías non cumpren co obxectivo de Non Causar Dano Significativo (DNSH polas súas siglas en inglés) nin producen unha contribución substancial aos obxectivos climáticos, senón que son a orixe de conflitos xeopolíticos e obxectivos militares altamente perigosos.

✅ Lograr un sistema enerxético 100 % renovábel antes de 2040. A UE e os seus membros deben acelerar urxentemente as medidas para reducir significativamente a demanda de enerxía e promoción de enerxías renovábeis. Para iso, o gas fósil debe quedar fóra dos fogares como tarde en 2035.

✅ Evitar a expansión de infraestruturas de combustíbeis fósiles e outras falsas solucións. As medidas a curto prazo adoptadas polo Estado español e a UE para facer fronte á crise enerxética non deben poñer en perigo o camiño xa percorrido en materia de acción climática, evitando por todos os medios a expansión das infraestruturas de combustíbeis fósiles e outras falsas solucións que se están suscitando estes días. Unha delas é a posta en marcha da regasificadora do Musel. Ademais de ilegal, é totalmente innecesaria pola capacidade de almacenamento e regasificación xa existentes. Ou o resurximento do proxecto do gasoduto MidCat, que non resulta unha solución en ningún dos horizontes enerxéticos si queremos cumprir co Acordo Verde Europeo. Doutra banda, o hidróxeno non pode converterse nunha falsa coartada que fortaleza o papel do gas fósil no mix enerxético.

✅ Impulsar a transición xusta para protexer á poboación vulnerábel dos prezos volátiles da enerxía. O acceso á enerxía limpa debería garantirse mediante unha tarifa social efectiva, fomentando ao mesmo tempo o cambio masivo de caldeiras de gas por sistemas térmicos renovábeis e o investimento en eficiencia enerxética nos edificios.

✅ Desvincular o prezo da luz do gas. As medidas de redución da demanda xunto coa electrificación son a mellor alternativa ao gas fósil. Con todo, actualmente é o gas fósil quen acaba marcando os prezos, aínda cando só unha pequena parte da electricidade prodúcese a partir de gas (17 % en 2021). Este sistema perverso fomenta o empobrecemento da poboación en favor das ganancias das grandes compañías enerxéticas, ademais, distorsiona os sinais de prezo, dificultando a aposta pola electrificación.

✅ Prohibir a publicidade que promova o uso de calquera combustíbel fósil como combustíbel de transición ás enerxías renovábeis. A promoción dos combustíbeis/enerxía fósil como transitorios supoñería unha resistencia ao cambio ás enerxías renovábeis e, xa que logo, un freo na aposta por un futuro sostíbel.

Necesitamos construír un futuro máis resistente, pacífico e seguro, no que a acción climática e o compromiso da poboación nos leve a consumir menos enerxía e que a consumida sexa sostíbel, renovábel, alcanzábel e libre de conflitos. Unha sociedade con enerxía renovábel accesíbel para todas as persoas non só axudará a afrontar a crise climática, senón que tamén garantirá a seguridade enerxética, sendo o mellor seguro contra futuras subidas de prezos da enerxía e unha forma de protexer ás persoas máis vulnerábeis.

Mentres facemos un chamamento á paz, tratamos de manter o noso traballo sobre a acción climática nestes tempos difíciles. Non hai tempo que perder.

[*] Os colectivos que integran esta rede son: 350 Bcn, Aliança contra la Pobresa Energètica, Amigos de la Tierra, Asamblea Ciudadana contra el Gas en Gran Canaria, Asociación de Cultura Popular Alborada (Gallur), Berriztu!, Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol (Galiza), Ecologistas en Acción, Enginyeria Sense Fronteres (ESF), Equo, Equo Huelva, Ferrol-Cape, Fracking Ez, Fundación Renovables, Fundación Ecología y Desarrollo, Greenpeace España, Instituto Internacional de Derecho y Medio Ambiente, No Més Gas,Observatorio Crítico de la Energía, Observatori del Deute en la Globalització, Plataforma Ciudadana Zaragoza sin Fractura, Plataforma por un Nuevo Modelo Energético, Plataforma Resposta al Midcat, Plataforma Salvemos Doñana, Podemos, SEO/BirdLife, Transport & Environment, WWF España, Xarxa per la Sobirania Energètica.350 Bcn, Aliança contra la Pobresa Energètica, Amigos de la Tierra, Asamblea Ciudadana contra el Gas en Gran Canaria, Asociación de Cultura Popular Alborada (Gallur), Berriztu!, Comité Cidadán de Emerxencia da Ría de Ferrol, Ecologistas en Acción, Enginyeria Sense Fronteres (ESF), Equo, Equo Huelva, Ferrol-Cape, Fracking Ez, Fundación Renovables, Fundación Ecología y Desarrollo, Greenpeace España, Instituto Internacional de Derecho y Medio Ambiente, No Més Gas, Observatorio Crítico de la Energía, Observatori del Deute en la Globalització, Plataforma Ciudadana Zaragoza sin Fractura, Plataforma por un Nuevo Modelo Energético, Plataforma Resposta al Midcat, Plataforma Salvemos Doñana, Podemos, SEO/BirdLife, Transport & Environment, WWF España, Xarxa per la Sobirania Energètica.

Gas ruso para Reganosa - Un novo buque gaseiro, o 'LNG Vladimir Voronin', está previsto que entre a última hora desta tarde na Ría de Ferrol, para descargar en Reganosa o GNL, aumentando unha vez máis, de xeito exponencial, o perigo que xa de por si ten a planta de gas localizada en Mugardos, proxima aos núcleos de pobación e á beira dun complexo petroquímico

O "LNG VLADIMIR VORONIN", vai arribar a última hora desta tarde ao porto de Mugardos, para descargar en Reganosa. Actualmente o buque está navegando baixo bandeira de The Bahamas. Un buque de grande porte, de 299 metros de eslora e 50 de manga, construído en 2019.

O "LNG Vladimir Voronin", cargou o GNL no porto ártico de Sabetta, na Federación Rusa.

O buque gaseiro "LNG Vladimir Voronin", vai descargar en Punta Promontorio, miles de toneladas de GNL para Reganosa, farao-no perante 24 horas que dura o transvase do gas natural licuado aos tanques, aumentando exponencialmente o perigo que xa de por si supón a localización da planta de gas no corazón da Ría de Ferrol, para as miles de persoas que moran na súa contorna.

O gaseiro "Vladimir Voronin" atracará no peirao de punta Promontorio para descargar decenas de miles de toneladas de gas natural licuado, na terminal regasificadora de Mugardos. Unha vez máis negocio para ao holding multinacional do gas no que se converteu Reganosa e pobreza para a nosa Ría que vai sofrer o arrefriamento duns 2.500 millóns de litros das súas augas (entre 4 e 7°C), un proceso de esterilización das augas e a creación de Sopa Química. Son sobre uns 2,5 millóns de toneladas de auga mariña, por medio dos vaporizadores con auga do mar, os que se van a utilizar na regasificación dos aproximadamente 160.000 m3 de GNL que descargará o buque.

Perante as 24 horas que vai durar a de descarga do GNL no peirao de Punta Promontorio, aumentará exponencialmente o perigo, para a poboación da contorna, perigo que xa de por si ten a Planta de Gas instalada no corazón da Ría de Ferrol, á beira do dun complexo petroquímico [Forestal del Atlántico e Imelgasa] onde se almacenan sobre uns 280.000 metros cúbicos de productos altamente perigosos e tóxicos [fueloleos; resinas; as colas de Urea-Formol, Melamina-Urea-Formol, Melamina-Formol, Fenol-Formol, Resorcina-Formol e disolucións acuosas de formol; residuos MARPOL tipos A, B e C] e hai a poucos metros [80 m] unha planta de coxeneración eléctrica que funciona queimando gasóleo. E para máis desgraza (polo aumento exponencial do perigo), o Grupo Tojeiro, proxecta a ampliación do complexo de Punta Promontorio cunha planta de fabricación de metanol.

Desde Ártabra 21 seguimos apoiando a loita do Comité Cidadán de Emerxencia.

O COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA PARA A RÍA DE FERROL, TAMÉN NECESITA NESTES MOMENTOS AXUDA ECONÓMICA, PARA CONTINUAR COS PROCESOS XUDICIAIS E ADMINISTRATIVOS ABERTOS: COLABORA.

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc
_______

14 aniversario do pasamento de Carmelo Teixeiro

14 ANIVERSARIO DO PASAMENTO DE CARMELO TEIXEIRO

Este 14 aniversario do pasamento de Carmelo Teixeiro, o primeiro Coordinadodor do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, a súa lembranza segue presente en todas e todos nos, igual que a dos restantes compañeiros e compañeiras que nos deixaron nestes máis de 20 anos de loita na defensa da Legalidade, da Ría e da Vida, contra a ameaza mortal que a Planta de Gas de REGANOSA representa para esta comarca.

A causa da pandemia non celebramos o acto público de costume pero a súa perseverancia e sacrificio polo ben común continúan sendo un exemplo para nos.
Agradecemos a ofrenda floral do Concello de Ferrol e continuamos esixindo: PLANTA DE GAS, FÓRA DA RÍA ¡!

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc

Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
5 de fevereiro de 2022 17:34
_______