O Decreto Stop Desafiuzamentos sae desvirtuado fronte á emerxencia residencial; o lobby financeiro impón a dirección ao Goberno de Sánchez, amparados por Economía e Xustiza - É unha inmoralidade e un disparate que se destine diñeiro público á banca rescatada pendente de devolver 65.000 millóns e a fondos voitre e socimis, quen se permiten o luxo de non pagar impostos ao estar en paraísos fiscais ou ter un trato fiscal de favor - Mais son importantes os aspectos positivos das medidas que contén o decreto froito da mobilización social dos movimentos antidesafiuzamento e por unha vivenda digna

O Decreto Stop Desafiuzamentos sae desvirtuado fronte á emerxencia residencial; o lobby financeiro impón a dirección ao Goberno de Sánchez, amparados por Economía e Xustiza.

Unha vez analizado no BOE o Real Decreto-lei 37/2020, de 22 de decembro, de medidas urxentes para facer fronte ás situacións de vulnerabilidade social e económica no ámbito da vivenda, desde a PAH vemos, como aspectos negativos:

A curta duración da súa vixencia, só ate o fin do vixente estado de alarma. Desde a PAH sabemos que as consecuencias socio-económicas da crise sanitaria vai ser máis prolongada, por iso seguiremos insistindo que debe ter vixencia, polo menos, ate o 31-12-2021 ou ate a publicación da Lei de Vivenda Estatal que responda ás demandas da PAH.

As compensacións que se establecen para grandes administradores, quen xamais nos compensaron do rescate na crise anterior. É unha inmoralidade e un disparate que se destine diñeiro público á banca rescatada pendente de devolver 65.000 millóns e a fondos voitre e socimis, quen se permiten o luxo de non pagar impostos ao estar en paraísos fiscais ou ter un trato fiscal de favor. Non entendemos nin aceptamos esta cesión do Goberno a corporacións cuxo único obxectivo é gañar canto máis diñeiro mellor, permitindo que a vivenda sexa obxecto de especulación en lugar dun dereito con función social.

Tamén alertamos que se caeron da protección algunhas das situacións de ocupación forzosa, á que por necesidade se viron obrigadas familias vulnerábeis, a quen ningunha Administración Pública foi capaz de ofrecerlles unha alternativa de vivenda digna e adecuada, e para as que, ao contrario que para os grandes administradores, non se establece compensación algunha. As presións dos lobbies financeiro/inmobiliarios sobre os ministerios de Calviño e Campos, lograron en parte, os seus obxectivos.

Con todo, como aspectos positivos a mobilización conseguiu a prohibición dos desafiuzamentos de alugueiro, tanto por non pago como por finalización de contrato (aínda que só sexa, de momento, ate a finalización do estado de alarma), ou os de precario ou recuperación da posesión por distintas vías do artigo 250.1 LEC (civís), para persoas cuxa vulnerabilidade comezase tamén antes da pandemia. E, aínda que con algunhas lagoas este decreto garante que non poidan ser cortados os subministros básicos a moitas persoas vulnerábeis.

Desde a PAH anunciamos que seguirá habendo desafiuzamentos tras este decreto, por iso seguiremos loitando por conseguir a extensión da prohibición a todas as familias vulnerábeis sen alternativa de vivenda digna e adecuada, e cunha duración temporal suficiente como para que as Administracións Públicas dispoñan de Parque Público para poder ofrecer esas alternativas e recuperen vivenda da banca para o alugueiro social.

Empezamos xa, poñéndonos inmediatamente en contacto co Goberno para trasladar o noso absoluto rexeitamento a estas modificacións, ao obxecto de que se emenden nunha próxima corrección de erros no BOE. O contrario, será froito da presión da banca e grandes empresas ao Goberno, e vannos a ter totalmente en fronte.

Síntese xurídica do contido completo deste Decreto en materia de vivenda

1. Desafiuzamentos de alugueiros

Suspensión de desafiuzamentos. Novo prazo: desde a entrada en vigor do RDL ate o fin do estado de alarma (09/05/21). Agora, ate o 31/01/21.

Vincúlase a suspensión á prórroga do estado de alarma do RD 956/2020. Si se prorrogase unha vez máis, deberíase engadir para estender o prazo.

Clarifica por primeira vez que afecta tanto a desafiuzamentos por non pago como finalización de contrato.

Si non hai data de lanzamento, pódese pedir a suspensión da vista.

A parte demandada debe acreditar vulnerabilidade, de acordo ao artigo 5 do RDL 11/2020. O arrendatario debe acreditar ALGUNHA das situacións dos supostos das letras a) e b):

- Pase a estar en situación de desemprego (de forma extensiva, interpretamos que si xa se atopaba en paro, entra igual), ERTE, ou reduza a súa xornada por motivo de coidados, en caso de ser empresario, ou outras circunstancias similares que supoñan unha perda substancial de ingresos, cumprindo uns límites de ingresos o mes anterior.

- Que a renda do alugueiro + gastos e subministros básicos ≥35% dos ingresos netos do conxunto da unidade familiar. Gastos e subministros básicos = subministros de electricidade, gas, gasóleo para calefacción, auga corrente, telecomunicación fixa e móbil, e contribucións á comunidade de propietarios, todos eles da vivenda habitual.

Cando o demandado acredite a súa situación de vulnerabilidade, o LAX (secretario xudicial) comunicarallo ao demandante en 10 días (2 semanas sen festivos), quen pode acreditar tamén vulnerabilidade ou risco de situarse nela.

Unha vez recollidos todos os escritos, o LAX comunicará a situación aos Servizos Sociais, quen en 10 días (2 semanas sen festivos) deberán valorar a vulnerabilidade das partes e indicar as medidas a tomar.

O xuíz, unha vez dispoña de toda a documentación do caso, deberá ditar auto acordando a suspensión si a vulnerabilidade está acreditada. Si non o está, tirará adiante co procedemento.

O auto debe indicar que unha vez deixe de estar en vigor o estado de alarma, os prazos renovaranse automaticamente.

Si acredítase a vulnerabilidade, a Administración ten que adoptar as medidas que se indiquen no informe de Servizos Sociais (haberao?) durante o prazo de suspensión (é dicir, durante o estado de alarma). Cando se adopten as medidas (pasará algunha vez?), a Administración comunicarao ao Tribunal para que levante a suspensión en 3 días.

2. Suspensión doutros desafiuzamentos.

Prazo: desde a entrada en vigor do RDL ate o fin do estado de alarma (09/05/21).

Abarca: precario, ocupación, execución de títulos xudiciais. Finalmente non entran procesos penais.

Suxeitos afectados: persoas xurídicas e persoas físicas con máis de 10 vivendas.

Redacción confusa: ...pertenzan a persoas xurídicas ou a persoas físicas titulares de máis de dez vivendas... Requírese que as xurídicas tamén sexan titulares de máis de 10 vivendas.. Loitemos para que se interprete así en Xulgados.

Persoas afectadas deben cumprir cos supostos da letra a) do art. 5 do RDL 11/2020:

- Pase a estar en situación de desemprego (de forma extensiva, interpretamos que si xa se atopaba en paro, entra igual), ERTE, ou reduza a súa xornada por motivo de coidados, en caso de ser empresario, ou outras circunstancias similares que supoñan unha perda substancial de ingresos, cumprindo uns límites de ingresos o mes anterior.

O Xuíz deberá tomar a decisión ponderando as seguintes circunstancias:

- Entrada ou permanencia motivada por situación de extrema necesidade, - valorando o informe de Servizos Sociais.

- Cooperación dos ocupantes coa Administración para buscar unha alternativa.

Ademais no fogar deberá atoparse algunha persoa que cumpra co seguinte:

- Dependente
- Vítima de violencia contra a muller
- Menor de idade

O LAX, unha vez recollida a documentación, trasladaraa ao demandante/denunciante e aos Servizos Sociais, quen deberán emitir informe en 15 días (3 semanas sen festivos).

Si a situación de vulnerabilidade queda acreditada, o Xuíz ponderará as demais circunstancias e ditará auto no seu caso acordando a suspensión do lanzamento ate a finalización do estado de alarma.

Si non se acredita a vulnerabilidade, non cumpren requisitos ou se dan outras circunstancias (que a continuación resumimos), o procedemento tira para adiante.
Durante a suspensión, a Administración deberá tomar as medidas indicadas no informe si se cumpre a situación de vulnerabilidade ou outras adecuadas para "satisfacer a necesidade residencial" da persoa e "que garantan o seu acceso a unha vivenda digna".

Circunstancias que non permiten a suspensión:

- Vivenda de persoa física que non sexa domicilio habitual ou segunda residencia.
- Vivenda de persoa xurídica cedida a persoa física para domicilio habitual ou segunda residencia.
- Entrada ou permanencia consecuencia de delito.
- Indicios racionais de que se están realizando actividades ilícitas (narco-pisos, proxenetismo...).
- Ocupación posterior á entrada en vigor do RDL.
- Vivendas públicas ou privadas destinadas a vivenda social.

3. Compensación para arrendadores (pequenos e grandes administradores) afectados pola suspensión do desafiuzamento.

Só se poderá pedir compensación si a Administración non tomou as medidas do informe de Servizos Sociais en 3 meses.

Valor medio de alugueiro de vivenda na contorna (vía índices de referencia ou outros criterios obxectivos).

Súmanse gastos correntes acreditados (IBI, subministros, comunidade...).

Compensación desde a suspensión ata a súa levantamento ou fin do estado de alarma. Non ate a data do desafiuzamento.

Si o prezo medio do alugueiro é superior á renda do alugueiro, compensarase coa renda do alugueiro.

Non distingue entre pequenos ou grandes administradores.

A solicitude poderá realizarse ate 1 mes despois do fin do estado de alarma e o arrendador deberá presentar escrito coa cantidade adecuada de acordo ao comentado antes.

Compensación a cargo do Plan Estatal de Vivenda 2018-2021 e xestionada polas CCAA.

4. Compensación para propietarios dos demais casos (ocupación).

Só se poderá pedir compensación si a Administración non tomou as medidas do informe de Servizos Sociais en 3 meses.

Só se poderá pedir compensación si o propietario acredita que a suspensión do lanzamento supuxo un prexuízo económico ao atoparse a vivenda ofertada en venda ou alugueiro antes da entrada no inmóbel dos ocupantes.

Valor medio de alugueiro de vivenda na contorna (vía índices de referencia ou outros criterios obxectivos).

Súmanse gastos correntes acreditados (IBI, subministros, comunidade...).

Compensación desde a suspensión ate o seu levantamento ou fin do estado de alarma. Non ate a data do desafiuzamento.

A solicitude poderá realizarse ate 1 mes despois do fin do estado de alarma e o arrendador deberá presentar escrito coa cantidade adecuada de acordo ao comentado antes.

Compensación a cargo do Plan Estatal de Vivenda 2018-2021 e xestionada polas CCAA.

Texto baseado no enviado pola PAH. | 23.12.2020

#DecretoStopDesafiuzamentos

Documentación:

✔ Real Decreto-lei 37/2020, de 22 de decembro, de medidas urxentes para facer fronte ás situacións de vulnerabilidade social e económica no ámbito da vivenda. | Ir ao BOE.

✔ Artigo 5. Definición da situación de vulnerabilidade económica a efectos de obter moratorias ou axudas en relación coa renda arrendaticia da vivenda habitual, do Real Decreto-lei 11/2020, de 31 de marzo, polo que se adoptan medidas urxentes complementarias no ámbito social e económico para facer fronte ao COVID-19 | Ir ao BOE.

---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

O Goberno segue dando as costas aos dasafiuzamentos - ... nos primeiros nove meses deste ano, producíronse 18.138 lanzamentos, entre hipotecas, alugueiros e en precario - #DecretoStopDesafiuzamentos Xa !

O Goberno segue dando as costas aos dasafiuzamentos

PSOE segue buscando escusas e alargando o sufrimento da xente, ante a presión dos lobbies inmobiliarios e financeiros

Como denunciamos a semana pasada, en función dos datos publicados polo Consello Xeral do Poder Xudicial, nos primeiros nove meses deste ano, producíronse 18.138 desafiuzamentos, entre hipotecas, alugueiros e en precario. Datos alarmantes en plena pandemia e a pesar do confinamento que durante 3 meses freou toda a actividade xudicial.

O sufrimento de cantas familias máis necesita un goberno, que presume de progresista e de ser o máis social da historia, para facer un Decreto Stop Desafiuzamentos que pare esta alarma social? Para que valen os compromisos políticos das forzas parlamentarias no Congreso? Ou non son eles os que gobernan?

Unha vez máis, vemos que unha solución de mínimos e de xustiza social, como é deter os desafiuzamentos e os cortes de abastecemento de familias e persoas vulnerábeis, volve intentar frearse por aqueles cuxa única preocupación é maximizar os seus beneficios, sen importarlles o custo social.

Non pode ser que os bancos, fondos voitre, grandes propietarios e as enerxéticas deste país continúen ditando ao suposto goberno progresista as leis que se aproben e as que non. Quedamos-nos perplexas coa noticia de que desde o Goberno non só aprazan o #DecretoStopDesafiuzamentos, senón que encima póñenlle trabas.

É hora de escoitar e dar resposta ás familias vulnerábeis que están sendo desafiuzadas e vendo as súas subministracións básicas cortadas. Hai que deixar de lado a supostos "expertos" como o BBVA (1.258 millóns de euros de beneficio ordinario só no primeiro trimestre 2020), ao Banco Santander (1.909 millóns de euros de beneficio ordinario no primeiro trimestre 2020), a Blackstone (490 millóns de euros de beneficios no segundo trimestre 2020, un 86% máis que en segundo trimestre 2019) ou a Endesa (beneficio ordinario neto ao peche de setembro 2020 de 1.700 millóns de euros, cun crecemento do 38,4%). As cifras demostran en que son expertos en realidade.

Quedamos-nos perplexas coas noticias que chegan, que desde o Goberno non só aprazan o #DecretoStopDesafiuzamentos, senón que encima póñenlle trabas. Nada xustifica que non gobernen para atender e amparar ás persoas vulnerábeis e en precario, que son desafiuzadas sen alternativa de vivenda. Nada xustifica que sigan poñendo vidas en xogo, como a da persoa falecida fai só cinco días en Collado Villalba. Vemos só parches para eludir a súa responsabilidade e compromiso, atendendo máis aos intereses de quen provocan esta situación que ao sufrimento das familias.

Sinalamos por iso a este goberno como cómplices de que se queden atrás miles de persoas, botándoas á rúa tal e como reflicten os últimos datos do CGPX e os desafiuzamentos practicados. O Goberno deber recordar que TODOS os desafiuzamentos que se están producindo nestes momentos son responsabilidade directa súa, xa que é a súa falta de vontade política para aprobar unha verdadeira moratoria o que os permite.

Xa denunciamos cando as anteriores medidas tomadas polo Goberno deixaron fóra a moratoria no pago das hipotecas, o que levará parello dentro dun ano un incremento considerábel na cifra de desafiuzamentos por este motivo, por non pago e máis endebedamento non asumíbel.

O Goberno debe empezar a estar á altura e sumarse aos esforzos diversos que, día a día, conflúen para paralizalos. Como o das 31 familias da Pobla de Vallbona (Valencia). Sen eles desaloxou-se das súas vivendas a 94 persoas: é necesario o Decreto, que non pase nin un día máis. Non se pode consentir, por exemplo, que BBVA-Divarian-Cerberus-Haxa desafiuzaren a bloques enteiros. É necesaria unha clara determinación fronte a esta confabulación superagresiva do capital, imperturbábel cos 25 menores, 3 discapacitados e unha compañeira embarazada. É momento de dar pasos, e non só este de paralizar os desafiuzamentos, senón de ofrecer alternativas: obrigar a banca rescatada, Bankia, Sareb e fondos a xerar o necesario parque público.

A estas alturas, non se entenden as dúbidas xurdidas por parte do PSOE, aínda que entran dentro da súa lóxica política e capitalista. Meses han ter para liquidar esta situación e o urxente non pode esperar máis. A todos os partidos que apoiaron o documento #DecretoStopDesafiuzamentos da PAH (Máis País, Compromís, Unidas Podemos, BNG, EH ildu, CUP, Junts per Catalunya, Esquerra Republicana de Catalunya, Nova Canarias) pedímos-lles que, como se comprometeron, condicionen a aprobación dos orzamentos á aprobación dunha verdadeira moratoria.

Tendo en conta todo o que vimos expresando, esiximos que sexa aprobado no próximo Consello de ministros, do día 15 de decembro, o #DecretoStopDesafiuzamentos e que non se queden atrás máis familias polos efectos da crise económica que está provocando a sanitaria.

A PAH estará vixiante e mobilizada e non permitirá máis atrasos nin recortes no texto xa acordado.

Fonte: A PAH | 10/12/2020.

#DecretoStopDesafiuzamentos

---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

Intervención da PAH ante o grupo de traballo Políticas Sociais e Sistema de Coidados da Comisión para a Reconstrución Social e Económica do Congreso - Vídeo da intervención e resposta ás preguntas das deputadas e deputados

Intervención da PAH, a través de Francisco Morote Vidal, dentro da Grupo de Traballo 'Políticas Sociais e Sistema de Coidados' da Comisión para a Reconstrución Social e Económica, do Congreso dos Deputados na sesión do Venres, 5 de xuño, de 2020, ás 09:00 hs.

Quero, en primeiro lugar, agradecer en nome da PAH a oportunidade que se nos brinda para reiterarlles a Vostedes algo que por forza teñen que coñecer: A posibilidade de exercer o Dereito de acceso a unha Vivenda digna e adecuada está constrinxida ao nivel de renda dispoñíbel de cada persoa, o que afasta a millóns de persoas desa posibilidade, agravado iso pola inexistencia dun Parque Público de Vivenda (menos do 2% do total fronte a unha media próxima ao 20% en países da nosa contorna) destinadas a alugueiro accesíbel e de carácter social, en cantidade suficiente para que non quede ninguén sen fogar.

En definitiva, o dereito consagrado no artº 47 da Constitución, é un dereito de pago, a diferenza do Dereito á Sanidade por exemplo, para cuxo goce basta co pago normal de impostos, tendo garantido ate as persoas que non os pagan por carecer de ingresos, poidan utilizar a Sanidade Pública. Para acceder ao dereito Vivenda, ademais de pagar os impostos, hai que poder pagar a casa, destinando a iso en moitos casos máis do 30% do orzamento familiar, o que non só é que dificulte chegar a fin de mes, senón que é unha bomba de reloxería en situacións de crises.

A PAH somos un movemento social con 11 anos de historia, xurdido como resposta popular á anterior crise: a pandemia financeira que segundo datos do CGPX provocou máis de 1.020.000 desafiuzamentos, duras traxedias a varios millóns de persoas, e un número incalculábel de suicidios que asolaron o noso país na crise anterior. A forza de loita, tesón, sufrimento, ser criminalizados, multados ... etc. Conseguimos demostrar que si se podían facer cousas que as autoridades nos negaban: dacións en pago, alugueiros sociais, recuperacións de vivendas... A nosa loita serviu tamén para demostrar o inxusto do procedemento xudicial de execución hipotecaria, ou a multitude de estafas que contiñan os contratos hipotecarios que eran soportadas pola lexislación e a Xustiza españolas, a nós non nos crían, e tivo que vir o TXUE a poñer un pouco de orde, revogando ese inxusto procedemento, e sinalando en cada unha das súas sentenzas sobre as cláusulas abusivas, que unha Directiva comunitaria, a 93/13 seguía (segue aínda hoxe) sen aplicarse en España. Non só nos tivemos que enfrontar á banca, causante da crise, tamén ás autoridades que a protexeron en todo momento. Así que sabemos do que falamos e das consecuencias de non tomar medidas sociais suficientes a tempo.

Na crise actual, é certo que se adoptaron medidas diferentes e positivas na dirección de non deixar a ninguén atrás. Á PAH, como movemento social que loita por lograr o exercicio do Dereito á Vivenda digna e adecuada, correspóndenos valorar as medidas aprobadas nesta área, e recoñecemos pasos en boa dirección, aínda que de escaso alcance, moi curta duración, con trato discriminatorio e multitude de familias cuxa casuística está excluída, e moi inxustas, xa que fan recaer o seu peso económico sobre a cidadanía, sen intentar recuperar os máis de 60.000 millóns do rescate anterior, que só o Banco de España dá por perdidos, desde logo nin a cidadanía, nin por suposto a PAH nos resignamos a perdelos. Ademais, non se inclúen medidas que garantan o cumprimento dos ditames do Comité DESC de Nacións Unidas.

"Todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo este dereito, regulando a utilización do chan de acordo co interese xeral para impedir a especulación. A comunidade participará nas plusvalías que xere a acción urbanística dos entes públicos"

Isto non é o manifesto da PAH, é o artigo 47 da Constitución de 1978, e hoxe 42 anos despois, este dereito segue fóra do alcance de miles de familias, porque as súas rendas, as dos que as teñen, non llo permiten, e moitas máis, ven en serio perigo o seu permanencia nas que están agora residindo, unha vez que caduquen os 6 meses de suspensión para os desafiuzamentos derivados da LAU, xa que non todos están suspendidos pese á magnitude da crise, a precariedade e a falta de alternativa residencial adecuada e segura. Non é suficiente, e ademais é terribelmente inxusto, protexer unicamente a quen caeron en vulnerabilidade como consecuencia do Covid'19, e deixar fóra da protección aos xa eran vulnerábeis antes do Covid'19, xa que a pandemia empeorou necesariamente a súa situación anterior.

Durante os nosos 11 anos de historia a PAH caracterizouse, non só por loitar contra a emerxencia, senón por ser un movemento propositivo porque sabemos que só cambiando as leis a nivel estatal, autonómico e local poderemos garantir o dereito á vivenda para todas. No 2013 recollemos 1,5M de firmas para conseguir, entre outras peticións, a dación en pago, só a maioría absoluta do PP impediu a súa aprobación, en Cataluña conseguimos aprobar a lei 24/2015 a lei máis garantista que existe en Europa xa que co responsabiliza ao sector privado das consecuencias das súas actividades e queremos que se estenda a todo o territorio xa que non é xusto que só os cataláns teñan unha maior protección que o resto de cidadáns. Noutras comunidades conseguimos melloras en leis, protocolos ou normas. As nosas propostas demostraron que acabarían coa emerxencia residencial en España e con todo moitos de vostedes prefiren continuar escoitando a supostos "expertos" que volven ofrecer as mesmas receitas que nos levaron a esta situación insosteníbel. Son receitas que non miran polo ben común e por garantir un dereito básico como a vivenda. Son expertos afines a quen queren gañar até o último euro posíbel, aínda que iso signifique deixar a familias, menores, enfermos, na rúa sen alternativa algunha.

Para que o Dereito á Vivenda poida chegar a ser un dereito exercíbel para calquera persoa, requírense medidas a curto prazo, que garantan que as familias non pagan coas súas casas ou cos seus Dereitos o custo da crise, esas medidas, están contidas no documento de emendas que lles remitimos, e nas que non me estenderei agora posto que xa as teñen, e poden Vostedes preguntar respecto diso. Só vou destacar dous:

➤ O cumprimento por parte de España dos seus compromisos internacionais en materia de Dereitos Humanos, en concreto do Pacto Internacional polos Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (Nova York, 19 de decembro de 1966), cuxa ratificación por parte de España aparece no BOE do 30 de abril de 1977, e cuxo protocolo facultativo (Nova York, 10 de decembro de 2008) aparece ratificado no BOE do 25 de febreiro do 2013. O incumprimento deste pacto, provocou desde 2017, que o Comité DESC de Nacións Unidas condene a España 3 veces, por vulnerar o Dereito á Vivenda.

➤ O inicio da creación do Parque Público de Vivenda, coas que obran a día de hoxe en poder da SAREB e de Bankia, entidades ambas con maioría de capital público creada unha, para sanear a banca, e rescatada a outra con 24.0000 millóns. Tamén con vivendas desocupadas en propiedade tanto da banca rescatada, como dos fondos voitre, especuladores radicados en paraísos fiscais que xestionan as súas vivendas nos paraísos fiscais nacionais que son as SOCIMIs (Sociedades Anónimas Cotizadas de Inversión no Mercado Inmobiliario - Réxime Fiscal).

Tamén se requiren medidas a medio prazo: unha lei estatal de vivenda, tralo bloqueo imposto ao trámite da Lei de Vivenda da PAH, que o Pleno do Congreso votou tomar en consideración o 18/9/18. Este foi ate agora o único intento de facer unha lei destas características, e tróuxoa a PAH ao Congreso. A futura lei debe establecer a condición de ben social da vivenda; as garantías de acceso á mesma; a definición xurídica de "vivenda desocupada" que permita actuacións en situacións de necesidade; definir o Parque Público de Vivenda para alugueiro accesíbel e de carácter social; as condicións necesarias para que unha vivenda poida ser cualificada de digna e adecuada; debe establecer obrigacións das Administracións Públicas para a creación do mesmo; prohibindo expresamente a venda de vivendas públicas; establecendo mecanismos que permitan a utilización temporal de vivendas desocupadas como parque público; así como medidas que permitan limitar os prezos dos alugueiros.

Fai falta establecer un mínimo vital en materia de subministros básicos e de telecomunicacións, que garanta a permanencia no servizo de familias en situación de vulnerabilidade.

Débese reformar tamén a lei de crédito inmobiliario, dotándoa dos estándares europeos en materia dos dereitos dos consumidores reiterados na xurisprudencia do TXUE, e establecendo a dación en pago como forma de resolución dos contratos en casos de incapacidade sobrevinda, para facer fronte ao pago, e a responsabilidade limitada para non endebedar a familias para sempre, o que constituíu a morte civil das mesmas.

É necesario tamén reformar a LAU, de forma que se garantan prezos xustos, a estabilidade dos inquilinos, e se impida as subidas especulativas de prezos.

Desde a PAH, propoñemos-lles a todos en xeral, e moi especialmente a quen conforman a maioría progresista desta Cámara, unha tregua consistente en acabar dunha vez coas sucesivas prórrogas e iniciar dunha vez o trámite como PL do RDL11/2020, xa que o próximo día 22 iníciase a conta atrás para os desafiuzamentos suspendidos e outras axudas, e aprobar con urxencia nosas emendas, para dar así un respiro aos centos de miles de familias en situación actual de vulnerabilidade pre e post Covid'19, e que sexamos capaces de aproveitar o tempo desa tregua para afrontar as medidas de longo alcance que tamén lles estamos propoñendo.

Na PAH estamos afeitos a que nos digan que non se poden facer certas cousas, pero ao final, demostramos moitas veces que Si se pode!

Madrid, 5 de xuño, de 2020

No vídeo a intervención na Comisión e as respostas ás preguntas das deputadas e deputados dos diferentes grupos parlamentarios.


https://youtu.be/4ifZiuHR3J0
Canle da PAH

Fonte: PAH
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

En Ferrol, como noutras cidades de Galiza e do resto do territorio do Estado, tivo lugar un acto de protesta ante os Xulgados, para parar xuntas a curva dos desafiuzamentos - #VivendaPorDereito

En Ferrol, como noutras cidades de Galiza e do resto do territorio do Estado, tivo lugar un acto de protesta ante os Xulgados, para parar xuntas a curva dos desafiuzamentos

➤ Paremos xuntas a curva dos desafiuzamentos!

➤ Por unha xustiza que garanta unha vivenda digna !

➤ Por unha nova normalidade sen desafiuzamentos !

➤ Por un parque público de vivenda !

➤ Ningún desafiuzamento sen alternativa residencial !

#VivendaPorDereito
#DesafiuazamentosNuncaMais

O día en que pretenden renovar os desafiuzamentos, fumos aos xulgados a esixir cero desafiuzamentos!

A mediados de marzo declarouse o estado de alarma no estado español para enfrontar a grave crise sanitaria da Covid'19. Baixo a mensaxe de "frear a curva dos contaxios" o Goberno declarou que se pararían os desafiuzamentos de familias vulnerábeis para poder "quedarnos en casa". As organizacións sociais denunciamos no seu momento que as medidas de vivenda eran claramente insuficientes, que non se pararon realmente todos os desafiuzamentos e que os realoxos indignos obrigábannos a preguntarlle aos poderes públicos, en que casa me quedo?.

Hoxe denunciamos que, o que o Goberno vendeu como unha "moratoria dos desafiuzamentos" de 6 meses, só afecta a algúns desafiuzamentos de alugueiro nos cales se acredite nos xulgados vulnerabilidade producida pola Covid'19, segundo a reducida definición do Real Decreto Lei 11/2020. O resto de desafiuzamentos, que non estaban parados por unha suposta moratoria senón pola suspensión dos prazos procesais, poden renovarse a partir de hoxe xoves 4 de xuño grazas a unha modificación legal aprobada polo Consello de Ministros a finais de maio, contida no artigo 8 do RDL 537/2020 de prórroga do estado de alarma.

Isto significa que todos os desafiuzamentos de alugueiro que non entren na reducida definición de vulnerabilidade do real decreto antes nomeado, xunto aos hipotecarios ou de persoas que ocupan vivendas, poden volver aos nosos barrios, pobos e cidades a partir de hoxe mesmo! [neste documento explícase como pode preverse esa volta]

Ademais, habilitou-se parcialmente o mes de agosto como mes hábil do 11 ao 31 de agosto, cando antes era só para actuacións urxentes e o único mes do ano que non saían dos xulgados comitivas xudiciais e policía co obxectivo de desafiuzar a familias, o que supón unha vulneración dos dereitos fundamentais que foi denunciada durante os últimos 11 anos polos movementos de loita polo dereito á vivenda ante todo o mundo.

Cando se declarou a pandemia a mesma Relatora da ONU do dereito á vivenda, Leilani Farha, declarou con moito acerto que "a vivenda, é a primeira liña de defensa fronte ao brote de COVID-19". É un escándalo que para contentar os intereses dos de sempre (bancos, fondos voitres e especuladores), con 27.127 persoas falecidas e en plena pandemia mundial, se permita agora a volta dos desafiuzamentos cando a crise do coronavirus non será superada ate que exista unha vacina, hai risco de rebrotes ou necesidade de posíbeis novos confinamentos; poñendo claramente en risco, non só o dereito á vivenda das familias, senón o dereito á saúde de toda a poboación.

As organizacións sociais levamos moitos anos loitando contra os desafiuzamentos, co apoio e a solidariedade do 99% da poboación. A crise sanitaria demostrou que, como vimos gritando desde o primeiro día, si se quere pode-se, poden-se suspender os desafiuzamentos. Polo que agora non imos permitir de ningún dos xeitos que volva "a curva da vergonza, a dos desafiuzamentos".

Por este motivo, hoxe convocamos á cidadanía nos xulgados de todo o Estado, para deixar ben claro desde o primeiro día que non queremos máis desafiuzamentos, que non permitiremos que volva esta barbarie e que ¡imos facer todo o que estea na nosa mans para paralos!

Para iso, ademais de convocar nos Xulgados, hoxe publicamos varios documentos útiles xurídicos para que as persoas con ameaza de desafiuzamentos poida recorrer este flagrante atropelo dos dereitos humanos.

➤ O primeiro para solicitar a moratoria de 6 meses en desafiuzamentos de alugueiro e vulnerabilidade pola COVID19.

➤ O segundo para parar calquera tipo de desafiuzamentos sen alternativa residencial.

¡Inundemos os xulgados de escritos e persoas para esixir os nosos dereitos!

Pedimos solidariedade de toda a poboación para facer realidade o lema #StopDesafiuzamentos !

¡Esiximos ao Goberno e ao poder xudicial que respecten e garantan o dereito á vivenda e á saúde das persoas!

Baseado no publicado pola PAH.
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

O acto nos medios:

2020.06.04 - La Voz de Galicia. | Concentración ante los juzgados contra los desahucios sin alternativa residencial. | En el partido judicial de Ferrol se tramitan algo más de 140 procedimientos de lanzamientos al año. | Ir á Web.

2020.06.04 - Diario de Ferrol. | La reactivación ayer de la actividad judicial tras el parón por el estado de alarma llevó a la plataforma Stop Desafiuzamentos y a la Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra a celebrar una concentración ante las puertas del Juzgado ferrolano para protestar contra los desahucios “sen alternativa residencial”, por el derecho a una vivienda digna y accesible y por un parque público de vivienda social. | Ir á Web.

2020.06.04 - El Correo Gallego. | Con aplicación a partir del 2 de abril, el Gobierno central había suspendido los desahucios mientras durase el estado de alarma. Pero según denuncian entidades sociales, con el reinicio de la actividad judicial también se retoman los lanzamientos de estos procedimientos. Ante los juzgados gallegos, representantes de estas plataformas se concentraron este jueves para reclamar que se respete el derecho a una vivienda. Afirman que además las administraciones no solucionan ahora el problema de dar alternativa residencial. | Ir á Web.

2020.06.04 -  Radio Ferrol - Cope. | La Red de Apoyo Mutuo de Ferrolterra Stop-Desafiuzamentos, secundó en la mañana de este jueves, delante de los juzgados ferrolanos, una concentración del alrededor de 10 personas. Las movilizaciones estaban convocadas en todo el país. | Ir á Web.
_______

Ante a reactivación dos desafiuzamentos a cidadanía responde - Ante esta inminente nova vulneración de dereitos humanos convocamos o xoves 4 de xuño, ás 10:30hs na porta de todos os xulgados do Estado - Non imos permitir que en plena pandemia da COVID-19 pretendan deixarnos na rúa sen ningún tipo de alternativa residencial

Concentración diante dos Xulgados de Ferrol
Xoves 4 de xuño, ás 10:30hs.

Ante a reactivación dos desafiuzamentos a cidadanía responde

Segundo a normativa publicada en relación aos desafiuzamentos e na experiencia que temos tras anos de loita defendendo o dereito á vivenda digna debemos estar preparadas, non imos permitir de ningún xeito que volva "a curva da vergonza, a dos desafiuzamentos".

Ate agora:

Os prazos procesais quedan suspendidos desde o 14 de marzo de 2020 por vía da disposición adicional cuarta do Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo, polo que se declara o estado de alarma para a xestión da situación de crise sanitaria ocasionada polo COVID-19.

"Disposición adicional cuarta. Suspensión de prazos de prescrición e caducidade. | Os prazos de prescrición e caducidade de calquera accións e dereitos quedarán suspendidos durante o prazo de vixencia do estado de alarma e, no seu caso, das prórrogas que se adoptaren."

O mesmo 14 de marzo faise pública a Resolución do Secretario de Estado de Xustiza sobre servizos esenciais na Administración de Xustiza, que establece os servizos esenciais que si se prestarán durante o estado de alarma. Aínda que non se fai mención específica aos lanzamentos, inclúese a posibilidade de levar a cabo "Calquera actuación que, de non practicarse, puidese causar prexuízos irreparábeis". De facto, suspéndense todos os procedementos de desafiuzamentos, aínda que se atopen en fase de execución.

A partir de agora:

Primeiro, o 29 de abril publícase o Real Decreto-lei 16/2020, de 28 de abril, de Medidas procesais e organizativas para facer fronte ao Covid-19 no ámbito da Administración de Xustiza, que marcará a pauta unha vez levante a suspensión dos prazos xudiciais e reactívese a actividade xudicial.

Establécese a priorización de determinados procedementos desde a data do levantamento ate o 31 de decembro. Aos procedementos que contarán cunha tramitación prioritaria son:

a) Xurisdición voluntaria con medidas a favor de menores.

b) No ámbito civil, moratorias hipotecarias Covid, moratoria de alugueiro Covid e concursos de persoas físicas non empresarios.

c) No ámbito contencioso, recursos por si denegan axudas para paliar os efectos da crise.

d) No ámbito social, ERTEs, despedimentos, etc.

Se habilita parcialmente o mes de agosto como mes hábil (antes só para actuacións urxentes). Para facelo, decláranse como urxentes todas as actuacións xudiciais e decláranse hábiles para a súa realización do 11 ao 31 de agosto, excepto sábados, domingos e festivos.

Reinícianse os prazos procesais desde cero sen ter en conta si transcorreran días antes da declaración do estado de alarma. O primeiro día do cómputo será o seguinte día hábil ao que deixe de estar operativa a suspensión. Xa que logo, o 5 de xuño.

Para os recursos contra sentenzas ou resolucións que poñen fin ao procedemento, a pesar durante o estado de alarma seguíronse notificando, o prazo para recorrer empeza desde 0 e amplíase ao dobre do previsto para cada recurso para evitar aglomeracións os primeiros días. Esta ampliación tamén afecta a aquelas que se publiquen durante os primeiros 20 días no levantamento da suspensión.

O 9 de maio publícase a Orde JUS / 394/2020, de 8 de maio, pola que se aproba o Esquema de Seguridade Laboral e o Plan de desescalada para a administración de xustiza a ante o Covid-19. No seu Anexo 1 establécese o seguinte:

"As actividades en relacións coas dilixencias de levantamento de cadáveres e os lanzamentos ou os rexistros domiciliarios teñen consideracións de exposición de baixo risco, que requirirán a utilización de EPIs adecuados."

O 25 de maio publícase o Real Decreto 537/2020, de 22 de maio, polo que se prorroga o estado de alarma declarado polo Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo, polo que se declara o estado de alarma para a xestión da situación de crise sanitaria ocasionada polo COVID-19. A disposición inclúe a reactivación dos prazos procesais a partir do 4 de xuño:

Artigo 8. Prazos procesais suspendidos en virtude do Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo.

Con efectos desde o 4 de xuño de 2020, alzarase a suspensión dos prazos procesais. | As dúbidas, que cada Xulgado resolverá segundo a súa organización (é necesario que as PAHs estean alerta), son:

1) Os lanzamentos decretados antes do estado de alarma para unha data posterior ao 4 de xuño seguen vigentes.?

Teoricamente si e non habería máis aviso. É dicir, para un desafiuzamento xa decretado para o 15 de xuño, é moi posíbel que non recibamos ningunha notificación máis  e a comisión xudicial poida-se presentar ese día.

Haberá que ver si os Xulgados os atrasa para dar saída aos que se ían a producir durante o estado de alarma. É dicir, como existían desafiuzamentos previstos para os meses de marzo, abril e maio, que se tiveron que suspender, cabería a posibilidade de que os xulgados atrasasen os previstos para xuño e xullo para priorizar estes, dado que deberían haberse producido antes. Non hai que descartar ningún escenario, pero a intuición dinos que non será así e que os lanzamentos suspendidos durante o estado de alarma se recolocarán no medio ou logo dos xa decretados, pero non temos seguridade 100% de que así sexa e hai que estar alerta.

2) Que ocorre cos lanzamentos suspendidos automaticamente durante o estado de alarma?

É dicir, como actuarán os xulgados con aqueles desafiuzamentos que se decretaron para a segunda quincena de marzo ou os meses de abril, maio e primeiros días de xuño e que se suspenderon por mor do estado de alarma. Pois que si ou si se deberán volver a decretar, o que permitirá volver presentar recurso, agora en tempo e forma, e incluír entre as alegacións a situación de vulnerabilidade que se pode agravar coa actual pandemia. A dúbida que nos queda é si os Xulgados os decretarán de oficio ou esperan a que a parte demandante os volva a solicitar (poida que algúns demandantes xa pidan que se fixe data).

Ante esta inminente nova vulneración de dereitos humanos convocamos o xoves 4 de xuño, ás 10:30hs na porta de todos os xulgados do Estado.

Non imos permitir que en plena pandemia da COVID-19 pretendan deixarnos na rúa sen ningún tipo de alternativa residencial.

Fonte: PAH.
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

As organizacións impulsoras do Plan de Choque Social consideramos que o RDL 8/2020 de medidas urxentes extraordinarias para facer fronte ao impacto económico e social do COVID-19 se queda moi curto na protección da maioría da sociedade e, en especial, da clase traballadora

Comunicado das organizacións impulsoras do Plan de Choque Social sobre as Medidas de Emerxencia acordadas polo Goberno Español

As organizacións impulsoras do Plan de Choque Social consideramos que o Real Decreto Lei 8/2020, de 17 de marzo, de medidas urxentes extraordinarias para facer fronte ao impacto económico e social do COVID-19 se queda moi curto na protección da maioría da sociedade e, en especial, da clase traballadora.

Si o Goberno realmente non quere deixar a ninguén atrás, como sucedeu en 2008, debe ampliar as súas miras. Hai medidas que se teñen que aplicar de forma urxente para deixar de poñer en risco vidas e evitar un colapso sanitario e social.

O Goberno ten que escoitar a centenares de sindicatos, organizacións e plataformas antirracistas, feministas, ecoloxistas e sociais que esiximos unha saída desta crise sanitaria, social, de coidados, climática, ecolóxica e económica que poña a vida no centro e non os beneficios das grandes empresas. Deixar en mans da boa vontade do IBEX 35, os especuladores e outros poderes económicos a protección da sociedade e o medio ambiente non é unha opción si se quere evitar que se dispare, aínda máis, a desigualdade social, o deterioro climático e ambiental e a destrución de dereitos.

A continuación resumimos algunhas propostas urxentes que esiximos e que imos defender desde a solidariedade, a organización colectiva e a mobilización:

REFORZAR A SANIDADE PÚBLICA.
UNIVERSALIDADE DA COBERTURA SANITARIA.
INTERVENCIÓN DA SANIDADE PRIVADA SEN COMPENSACIÓN ECONÓMICA.

Os próximos días prevese que os sistemas sanitarios dos territorios onde se concentran máis casos de Covid-19 cheguen ao colapso. Non é casual porque o límite de capacidade da sanidade pública viuse reducido por máis dunha década de recortes e privatizacións.

É imprescindíbel e urxente dotar de recursos suficientes aos centros sanitarios. Da mesma forma, a escaseza de Equipos de Protección Individual (EPI) para todo o persoal destes centros pon en risco as súas vidas e a das persoas doentes e envía centenares de profesionais á corentena, debilitando aínda máis o sistema sanitario. A intervención da sanidade privada ten que traducirse xa na mobilización de todos os recursos privados ao servizo do interese xeral e a saúde pública. Esta mobilización masiva de recursos non pode traducirse nunha factura millonaria das empresas sanitarias privadas que provoque novos recortes logo da emerxencia.

Estas empresas deben deixar de parasitar recursos públicos nun momento en que son aínda máis necesarios que nunca. Na situación extraordinaria que vivimos, é importante reforzar a información e os servizos básicos de emerxencia para garantir Dereitos Sexuais e Reproductivos. A Interrupción Voluntaria do Embarazo (IVE) e a Anticoncepción de Urxencia (AU) seguen sendo servizos de urxencia para todas as mulleres independientemente da idade e de si teñen ou non tarxeta sanitaria.

PROTEXER ÁS TRABALLADORAS DE SERVIZOS ESENCIAIS

No medio desta emerxencia hai millóns de persoas traballadoras sostendo a vida en multitude de sectores ademais do sanitario: residencias, Servizo de Atención Domiciliaria, sociosanitarios, coidados, fornezo de auga e enerxía, transporte, limpeza, alimentación, farmacias e moitos outros. A maioría son traballadoras con condicións precarias e traballos pouco valorados socialmente. Esta primeira semana de estado de alarma desde todos estes sectores chegan denuncias da irresponsabilidade empresarial, a falta de aplicación de protocolos sanitarios e a práctica inexistencia de Equipos de Protección Individual (EPI). En moitos servizos externalizados polas administracións públicas reprodúcese esta situación. Ate agora Inspección de Traballo non está reaccionando coa rapidez e a contundencia necesarias á denuncia por parte dos sindicatos de situacións dramáticas.

É especialmente preocupante a situación en sectores en contacto permanente con grupos de risco como residencias ou o Servizo de Atención Domiciliaria que se atopan xa en colapso. Sen a precariedade que sofren as xeroculturas e o resto de traballadoras de coidados evitáronse contaxios e mortes. Tamén nos preocupa a situación de extrema vulnerabilidade na que se atopan as xornaleiras e xornaleiros migrantes do campo andaluz. Moitas viven en asentamentos de chabolas, sen acceso a auga ou a luz e sen ningún tipo de asistencia sanitaria e xurídica. Hai que intervir xa e obrigar ás empresas a adoptar medidas de protección inmediatamente.

Hai que sinalar a situación de abandono e vulnerabilidade das traballadoras do fogar e os coidados. O réxime especial da Seguridade Social priva-as do dereito ao paro e deixa-as con pensións máis minguadas que ao resto de traballadoras. Nesta crise sanitaria e de coidados están sufrindo despedimentos, as internas están encerradas cos seu empregadores e sen medidas de protección sanitaria nas que a inspección de traballo poida intervir. Para que a situación deixe de ser tan precaria débese ratificar o Convenio 189 da OIT. Mentres tanto, é improrrogábel a inclusión deste sector na provisión de Equipos de Protección Individual para evitar a propagación do contaxio.

PARALIZAR TODA ACTIVIDADE ECONÓMICA E PRODUTIVA NON ESENCIAL E LANZAR UN PLAN INDUSTRIAL DE PRODUCIÓN DE EPISs, TEST e EQUIPOS DE VENTILACIÓN

As medidas de protección da saúde pública quedáronse na porta das empresas. É unha irresponsabilidade que mentres se restrinxe a mobilidade e en pleno Estado de Alarmase permita que empresas con actividades que non son imprescindíbeis continúen coma se nada coa produción. Na maioría dos casos as empresas ademais funcionan con escasas ou nulas medidas de protección de riscos laborais. Durante a semana multitude de sindicatos, comités e persoais pararon a actividade dos seus centros de traballo a través da aplicación do artigo 21 Lei de Protección de Riscos Laborais.

Con todo, de novo, o Goberno non pode mirar cara a outra parte nin deixar en mans dos intereses privados a vida e saúde da xente. Hai que decretar a pechadura de toda actividade non esencial e evitar que sigan propagandose contaxios. Á vez hai que lanzar un plan industrial para producir todos os test, EPIs e equipos de ventilación necesarios, utilizando as instalacións e recursos das industrias paralizadas.

PROHIBIR OS DESPEDIMENTOS E INTRODUCIR UNHA RENDA BÁSICA DE CORENTENA UNIVERSAL E INCONDICIONAL

A patronal está aproveitando o shock para cargar nas costas da clase traballadora os custos desta crise. É urxente prohibir os despedimentos e anular os que se produciron desde o inicio da emerxencia. Ademais, a avalancha de ERTE case non diferenza entre pequenas empresas (50 traballadoras ou menos) sen ingresos que se xogan o seu viabilidade e multinacionais con beneficios millonarios, cunha exoneración do 75% das cotas da seguridade social. Hai que darlle a volta á situación e que as mutuas privadas e grandes empresas paguen o seu parte. Unha posibilidade é un permiso retribuído de 4 semanas asumido pola patronal sen prexuízo do que se poida acordar na negociación.

Ningunha despedida e ninguén exposta de xeito innecesario

Pero sen ou con traballo contractual, ninguén se pode quedar sen ingresos mentres dure a emerxencia sanitaria ou as consecuencias sociais serán devastadoras. Por iso é imprescindíbel introducir unha "renda básica de cuarentena" que garanta ingresos de xeito universal e incondicional mentres dure o estado de alarma. Esta renda básica debe garantir a substentabilidade da vida a traballadoras por conta allea, autónomas e profesionais que teñan que parar a súa actividade. Tamén deben protexer ás pequenas e medianas cooperativas que traballan desde a Economía Social e Solidaria, a quen subsisten en sectores máis precarios e desprotexidos como as traballadoras do fogar ou sectores da economía informal e a quen se dedican aos coidados de menores, dependentes e persoas maiores sen remuneración. O acceso á renda básica debe garantirse a toda persoa sen importar a súa nacionalidade, status de residencia ou situación administrativa.

Ademais, debe garantirse toda a potencialidade dos servizos sociais "sen funcionamento na maioría de administracións, ou ao mínimo da súa actividade" para que ningunha familia quede desprotexida sen alimentación nin bens básicos que son procurados por estes hoxe inexistentes servizos sociais.

RECURSOS PARA A INTERVENCIÓN EN VIOLENCIA MACHISTA

A estratexia do confinamento traslada toda a tensión, a carga dos coidados e a vulnerabilidade sobre as familias e outras unidades de convivencia, e especialmente sobre as mulleres. Necesítanse medidas de choque que manteñan activados e reforcen os recursos sociais de prevención, detección da violencia machista e apoio ás mulleres expostas a situacións de violencia neste contexto, para que o confinamento non se converta nun illamento e unha condena para elas.

LIBERACIÓN PRESAS VULNERÁBEIS

Nos cárceres as condicións de vida son xa de seu pésimas e a desatención sanitaria é unha constante. Ningún dos centros penitenciarios no Estado español ten capacidade para illar en condicións adecuadas (non en celas de castigo) aos internos que poidan presentar síntomas, nin moito menos tratar de forma adecuada a aqueles que poidan presentar unha sintomatoloxía grave. É por iso que esiximos que as presas que sexan clasificadas como poboación de risco pola súa idade ou por ter enfermidades previas sexan excarceraras de xeito inmediato.

SUSPENDER DO PAGO DE ALUGUEIROS, HIPOTECAS E SUBMINISTROS BÁSICOS E PARALIZACIÓN DE TODOS OS DESAFIUZAMENTOS

Esperar que se xere unha cadea de solidariedade por parte dos especuladores está condenado ao fracaso. Son necesarias medidas que lles freen. Hai que exonerar o pago de hipotecas e alugueiros (con compensación aos arrendadores particulares que o requiran) para que esta crise sanitaria non provoque que máis familias perdan o seu fogar. A moratoria do pago das hipotecas aprobada polo Goberno consiste nunha simple suspensión temporal con criterios moi restritivos. Cando finalice as persoas hipotecadas terán que seguir facendo fronte aos seus pagos -a diferenza das empresas que soliciten ERTEs, que quedarán exoneradas do pago das cotas de Seguridade Social-. Para a banca, só apraza o cobro e, de novo, non asumen ningún custo desta situación. Esiximos a exoneración dos pagos mentres dure esta situación e, polo tanto, que non se acumule débeda.

No mesmo sentido, hai que garantir o acceso a todos os subministros básicos (auga, luz, gas e telecomunicacións), sen restricións e cunha expresa prohibición de corte en todo o ámbito doméstico, e que as grandes empresas asuman o custo cos seus beneficios millonarios. Estes servizos esenciais para a vida deben ser xestionados de forma pública e democrática.

Para cumprir cos Ditames do Comité de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais das Nacións Unidas, é tamén necesario alargar a paralización de todos os desafiuzamentos sen alternativa residencial máis aló da duración estrita do estado de alarma, dado que os seus efectos veranse nos próximos meses. Para paliar o efecto da crise a medio prazo débese constituír un parque público de vivenda suficiente.

PECHE DOS CIES, FIN DAS DEPORTACIÓNS E DERROGACIÓN DA LEI DE ESTRANXEIRÍA

Os dereitos civís, políticos, económicos, sociais e culturais das persoas migrantes e racializadas deben estar garantidos nesta situación de emerxencia sanitaria. A situación dos CIEs é moi similar á das prisións polo que se impón a necesidade de pechar todos os CIEs. Ademais, deben elaborarse medidas encamiñadas a evacuar ás persoas internas nos CETI's en Ceuta e Melilla e permitir o seu acceso á península.

Así mesmo urxe evitar que as medidas especiais das forzas e corpos de seguridade do estado sexan utilizadas para dar cobertura a redadas racistas. Hai que asegurar a protección os centros de acollida, poñendo especial atención á situación dos Menores Estranxeiros Non Acompañados (MENAS), e manter a cobertura das persoas que cumpran a maioría de idade e estean en situación de tutela, non deixándoas desamparadas. Para evitar poñer en especial situación de risco ás persoas migrantes é necesario derrogar a lei de estranxeiría e emitir a orde para que teñan validez identificativa os documentos caducados.

Tamén esiximos que se garanta a tradución de todas as instrucións gobernamentais, as recomendacións sanitarias e os recursos comunitarios que se habiliten, en varios idiomas atendendo a criterios de diversidade cultural de cada comunidade, así como a elaboración de material informativo de prevención en diversos idiomas.

GARANTIR RECURSOS PÚBLICOS SUFICIENTES PARA A APLICACIÓN DO PLAN DE CHOQUE SOCIAL

As medidas aprobadas polo Goberno ate o momento baséanse nun aumento do gasto público e á vez a exoneración do pago de impostos, é dicir, un descenso de ingresos cun sistema fiscal xa fortemente regresivo. Os miles de Expedientes de Regulación Temporal de Emprego poden baleirar a caixa da Seguridade Social para protexer os beneficios das grandes empresas privadas. Centenares de miles de soldos e cotizacións sociais van ser sufragadas con diñeiro público sen case condicións nin contrapartidas. Na crise global de 2008 o rescate ao sector bancario desprazo un problema de débeda privada ao sector público e isto non se pode volver repetir.

A banca debe asumir perdas económicas e devolver á sociedade o rescate non pagado que ascende a 65.725 millóns de euros. Tras máis de 23.000 millóns de beneficios declarados pola banca en 2019, hai que facerlles asumir a súa responsabilidade. Da mesma forma o IBEX 35 e o resto de empresas con enormes beneficios teñen que asumir a súa parte do custo desta crise. Non pode recaer de novo unicamente sobre as costas da maioría social mentres unha minoría segue enriquecéndose.

Estas medidas son imprescindíbeis, posíbeis e urxentes para unha saída da crise do coronavirus diferente á de 2008. Neste comunicado limitámonos a sinalar as liñas mestras dun Plan de Choque Social e non podemos detallar toda o seu concreción nunha batería máis concreta de propostas. As diferentes organizacións, sindicatos e plataformas impulsoras do Plan de Choque Social traballamos e seguimos traballando no seu desenvolvemento nos ámbitos de loita aos que nos dedicamos. Si o Goberno non aplica estas medidas ou as aplica parcialmente buscaremos todas as vías colectivas para presionar e garantir os dereitos de millóns de persoas.

Animamos a todas as persoas afectadas por esta crise a autoorganizarse e impulsar xuntas esta loita. Non imos consentir que a crise sanitaria e a paralización económica se convertan nunha nova escusa para aumentar o deterioro ecolóxico e climático, o empobrecemento da maioría da sociedade e a vulneración dos dereitos máis elementais.

Publicado pola PAH en 23.03.2020

Asinan máis dun cento de organizacións sociais, sindicais, veciñais, ... de todo o estado. | Ver.

#PlanDeChoqueSocial

#FicoNaCasaMaisConRendaBasica
--

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

Evolución dos desafiuzamentos na Galiza segundo os datos publicados polo CXPX - En Ferrol pasaron os desafiuzamentos de 120 do ano 2018 a 146 en 2019, mais a maioría son de alugueiro 118 o pasado ano

En Ferrol pasaron os desafiuzamentos de 120 do ano 2018 a 146 en 2019, mais a maioría son de alugueiro 118 o pasado ano.

Na Galiza produxeron-se o pasado ano 2019, o 4,7% dos desafiuzamentos do total do Estado. Foron en termos absolutos 2.271, fronte aos  48.660. Sendo os desafiuzamentos de alugueiro, moi superiores aos derivados de execucións hipotecarias. Segundo os datos publicados do último trimestre, 410, fronte a 149. Sendo a relación case de 3 lanzamentos de alugueiro por cada 1 de hipotecario.

A falta de suficientes recursos económicos e os abusivos prezos das vivendas, son as causas destes aumentos nos desafiuzamento de vivendas en alugueiro.

 Os datos son referidos en base ao número de lanzamentos practicados polos xulgados, tanto os derivados da aplicación da Lei de Arrendamentos Urbanos (LAU) como os derivados das execucións hipotecarias, segundo o estudo "Os efectos da crise económica nos órganos xudiciais" publicado o 9 de marzo pola Sección Estatística do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPX).

Desafiuzamentos na Galiza por ano.

Período     |   Desafiuzamentos
⇾ 2013     -----    2.404
⇾ 2014     -----    2.519
⇾ 2015     -----    2.432
⇾ 2016     -----    2.384
⇾ 2017     -----    2.493
⇾ 2018     -----    1.709
⇾ 2019     -----    2.271

Desafiuazamentos na Galiza no 4º trimestre.

Período     |   Desafiuzamentos
⇾ 2013     -----    614
⇾ 2014     -----    695
⇾ 2015     -----    610
⇾ 2016     -----    635
⇾ 2017     -----    624
⇾ 2018     -----    645
⇾ 2019     -----    521

Desafiuazamentos na Galiza no 4º trimestre, deferenciado entre alugueiro e execución hipotecaria.

Período     |   Hipoteca     |   Alugueiro
⇾ 2013     -------    149     -----    410
⇾ 2014     -------    211     -----    434
⇾ 2015     -------    236     -----    356
⇾ 2016     -------    194     -----    426
⇾ 2017     -------    175     -----    423
⇾ 2018     -------    135     -----    481
⇾ 2019     -------    071     -----    432

Nota.- As diferencias nas cifras, entre os totais e os separados son por mor dos casos son os lanzamentos por outras causas.

Unha vez pechado o ano 2019, segundo os datos publicados polo CXPX (Consello Xeral de Poder Xudicial), a nivel de Estado producen-se de media 250 desafiuzamentos ao día. O organismo publicou os datos sobre desafiuzamentos do do pasado ano. En canto aos lanzamentos, un 67,5 por cento do total, 36.467, foi consecuencia de procedementos derivados da Lei de Arrendamentos Urbanos (LAU), mentres que outros 14.193 (o 26,3%) deriváronse de execucións hipotecarias. Os 3.346 restantes obedeceron a outras causas.

As cifras de 2018 comparadas coas 2019, amosan un significativo descenso no conxunto do Estado (o 9,5% menos). No que se refire a Galiza, aumentan en 562 os casos de desafiuzamento (un 32,88%), mais estes datos que amosan un significativo aumento, deben-se a que en 2018, na Galiza tivo lugar unha moi importante folga en Xustiza que durou 114 días.

As cifras de desafiuzamentos son pavorosas, a pesares dos avances na presión social. As sentenzas do TXUE que puxeron en xaque á lexislación hipotecaria española; o pronunciamento de organismos internacionais, como foi o da Comisión de Dereitos Sociais e Económicos de Nación Unidas, na defensa do dereito á vivenda como un dereito fundamental; mesmo en Catalunya, coa recuperación e entrada en vigor da Lei 24/2015, de 29 de xullo, de medidas urxentes para afrontar a urxencia no ámbito da vivenda e a pobreza energética, impidiron un grande número de casos, aínda que Catalunya, segundo a PAH sigue á cabeza en casos de desafiuzamentos co 23% do total estatal, seguida por Andalucía e a Comunidade Valenciana.

Os desafiuzamentos silenciosos

Tanto na Galiza como no resto do Estado, advertimos que malia ser oficiais, os datos publicados polo CXPX, mostran só unha parte da realidade dos desafiuzamentos, pois non se contemplan os desafiuzamentos silenciosos, os que se producen sen orde xudicial.

É o caso das familias que se viron obrigadas a abandonar o seu fogar ante a finalización do seu contrato de alugueiro, ou por falta de recursos económicos suficientes, ao non poder asumir os recibos de alugueiro, e menos as subidas impagábeis da renovación. Por outra banda son miles de familias que teñen o seu proceso de desafiuzamentos conxelado por mor das moratorias das execucións hipotecarias ou agardando unha resolución sobre a cláusula abusiva por vencemento anticipado. Situacións que fan que non aumenten os desafiuzamentos por hipoteca, pero engrosan a lista de espera a unha solución digna, mais que en moitas ocasións so é atrasar a perda do seu fogar por culpa das leis criminais predominantes que permitiron os abusos bancarios.

A moratoria de desafiuzamentos hipotecarios prorrógase ate maio de 2024

Desde o 12 de marzo de 2020, a moratoria de desafiuzamentos hipotecarios prorrógase ate maio de 2024, amplía as posibilidades para acollerse a un maior número de familias en situación de vulnerabilidade e paraliza as execucións hipotecarias das vivendas en mans de fondos voitre e subasteros. Demanda dos movementos antidesafiuzamentos que foi recollida nas medidas do Goberno. Miles de familias estafadas pola banca van-se beneficiar desta medida que alivia  o sofrimento das familas que vían proximo a finalización do prazo inicial que estaba establecido para maio deste ano e agora será para maio de 2024.

Os desafiuzamentos por non pago de alugueiro, pendente dunha moratoria anunciada polo Goberno

Tamén aledamos-nos do compromiso do Goberno a unha nova moratoria para que se poidan acoller os desafiuzamentos por non pago de alugueiro, cerca do 68% do total, aínda que esta medida non vai ser de xeito inmediato, malia a urxencia. Descoñecemos os términos nos que se está suscitando, pero estaremos mobilizadas e atentas para que sexa o máis completa posíbel ata lograr os cambios estruturais necesarios para que se garanta dunha vez por todas o dereito a unha vivenda digna e adecuada.

Conquistar #VivendaPorDereito

Xa se van cumprindo algunhas importantes demandas dos movementos antidesafiuzamentos e por unha vivenda digna e adecuada e outras temos que facer que se cumpran.

⏩  A promulgación dun Real Decreto que inclúa prórroga da moratoria e suspensión de todo desafiuzamento, xa sexa por impago de hipoteca, de alugueiro ou ocupación, promovido por grandes tenedores de vivenda a familias en situación de vulnerabilidade e sen alternativa residencial adecuada, xunto cunha renovación dos alugueres sociais asinados con entidades financeiras e fondos de investimento.

⏩ Establecemento urxente de mecanismos de interlocución entre a PAH e resto de organizacións sociais co Goberno, que inclúa todos os Departamentos que teñen competencias en materia de vivenda e Dereitos Humanos, para desenvolver o dereito a unha vivenda digna e unha futura Lei de Vivenda.

⏩ Que o Goberno adopte as medidas necesarias para cumprir fielmente o contido dos dictames do Comité DESC de NNUU.

⏩ Un parque público de vivenda social de alugueiro na Galiza.

⏩ Elaboración dunha Lei Galega de medidas urxentes para afrontar a emerxencia no ámbito da vivenda e a pobreza enerxética. Lei que estea en corcondancia co disposto na Declaración universal dos Dereitos Humanos, no Pacto internacional dos Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (PIDESC) e as diferentes obserbación sobre o dereito á vivenda do Comité de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais das Nacións Unidas (CDESC das NN.UU.), onde se recoñece o dereito á vivenda digna e adecuada, o acceso aos recursos naturais, a auga potábel, ao saneamento e a enerxía (para a cociña, a calefacción e a luz), á protección contra os desafiuzamentos forzosos das persoas sen recursos, facilitando unha alternativa residencial.

Fonte: Propia, do CXPX e da PAH.

Datos estátisticos:
- Series efecto da crisis nos órganos xudiciais ate Cuarto Trimestre 2019.
- Nota de prensa sobre os efectos da crise 4T de 2019.docx.
- Datos de Lanzamentos practicados por Partidos Xudiciais 2013 - 2019.
- Datos dos lanzamentos no Partido Xudicial de Ferrol 2013 - 2019.
- Datos dos lanzamentos nos partidos xudiciais de Galiza 2013 -2019.

Fonte: CXPX.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Telefono para asuntos urxentes: 645158113
_______