Despabílate amor que o horror amence

Correo enviado pola socióloga ferrolá, María Castro Serantes, cooperante en Honduras.

"Despabílate amor que o horror amence".

NOTA QUE EXPRESA MOI BEN O QUE SENTIMOS MOITOS/AS EN HONDURAS...

Compártovos esta nota que escribiu unha boa amiga, coa que compartimos debates, frustracións e alegrías durante esta tolemia hondureña. Recoñezo que, a pesar que se me fixo difícil, aprendín moitas cousas e fíxome reflexionar sobre a cantidade de hipocrisía que existe no noso "mundo". O bo destas situacións é que as máscaras caen. O malo é que a amnesia colectiva nas fonduras é un mal común (e fóra das fonduras tbn...), así que quizais ataque á poboación.

un abrazote e boa vibra
mari

Despabílate amor que o horror amence

Despabílate amor
que o horror amence.
Mario Benedetti

Dirannos que mañá será outro día, que os resultados das eleccións son a solución á "crise hondureña". Dirán que os hondureños e hondureñas queren a paz, que o pasado queda atrás e o que importa é o futuro.

Dirán que a xornada electoral desenvolveuse pacíficamente, sen incidentes (unas cantas mortes son só danos colaterais). Dirán que triunfou a "democracia", sacarán as súas bandeiras e os soldados da patria pisarán co paso firme da impunidade. Farán do cinismo o seu sorriso, a nosa dor será a súa alegría.

Dirannos que os comicios estiveron supervisados por observadores internacionais, que a nación máis potente do mundo recoñece e avala os resultados das eleccións.

A comunidade internacional irase sumando lentamente ao circo, á fin e ao cabo Honduras é terra de ninguén e patio de todos, o que interesa é a calma, a submisión.

Dirannos que triunfou o ben sobre o mal. Os predicadores de "todo por cen" farán lecturas mesiánicas da realidade, e nacerán novos redentores nun país onde poderiamos exportar predicadores sen lamentar ningunha perdida.

Os "progres de festas" alegraranse de recuperar os seus espazos de lecer os fins de semana.

Os "mall adictos" poderán volver consumir ata morrer.

Os apolíticos sairán do armario e exhibirán a súa vitoria.

Os avestruces que traballan en organismos internacionais sacarán a súa cabeza do chan e poderán seguir comendo dos dereitos humanos e da cooperación ao terceiro mundo, aínda que cando falen de democracia xa non poderán facelo sen cargos de conciencia.

Pintarán as paredes e calarán as rúas.

Esqueceranse as 30 vidas perdidas, os nosos mártires non terán mausoleos, nin placas.

Pero quedarán silencios marcados para sempre nos corpos mutilados, nas cicatrices que deixa a tortura, na rabia contida para quen a dignidade é a única forma de vida. A casa da xustiza seguirá sendo ese niño de encantadores de serpes que recitaba o poeta Eslamiada.

Mais nos levantaremos coa conciencia tranquila coa certeza de defender as ideas. Seremos máis humanos. Roubarannos a democracia, pero non o pensamento. Seguiremos alerta e non permitiremos que nos volvan a roubar a memoria.

"A liberdade non pode ser fecunda para os pobos que teñen a fronte manchada de sangue". José Martí

Autora Anónima

__________________

feminismo. (Do lat. fem na, muller, femia, e -ismo).

1. m. Doutrina social favorable á muller, a quen concede capacidade e dereitos reservados antes aos homes.

2. m. Movemento que esixe para as mulleres iguais dereitos que para os homes.


feminista.

1. adx. Pertencente ou relativo ao feminismo.

2. adx. Partidario do feminismo. U. t. c. s.
___________________________

Enviado por:
maria castro serantes
-seralgomas@yahoo.es-
2 de dezembro de 2009 20:32
________________________