16.12.2009
Dinamarca é o país do recoñecido escritor de libros infantís Hans Christian Andersen. Copenhague está cheo de lugares históricos nos que Andersen viviu e escribiu. "A Pequena Sereia" é un dos seus contos máis famosos, e foi publicado en 1837, o mesmo ano en que se publicou "O traxe novo do emperador".
Mentres o cume das Nacións Unidas sobre o cambio climático, denominada "COP 15", ingresa na súa última semana, e máis de 100 líderes mundiais chegan á cidade no medio de crecentes protestas, a idea de que xurda un acordo vinculante desta conferencia parece cada vez máis un conto de fadas.
A realidade é máis crúa. As negociacións fracasaron varias veces, con divisións entre o Norte global, ou os países industrializados, e o Sur global. Estados Unidos lidera aos países do Norte. É o maior contaminador do mundo en termos históricos e lidera a lista en canto a emisións de carbono per cápita. Entre as nacións do Sur hai varios grupos, como os países menos desenvolvidos ou PMD; as nacións africanas; e as nacións da Alianza de Pequenos Estados Insulares (APEI). Trátase de lugares onde millóns de persoas viven en constante perigo, afectadas de xeito directo polo cambio climático e tendo que lidar cos seus efectos, desde ciclóns ata secas, erosión e inundacións. Tuvalu, preto de Fiji, e outras nacións insulares, por exemplo, están preocupadas de que o crecente aumento do nivel do mar borre aos seus países do mapa.
Novos conceptos sobre esta crise están xurdindo na COP 15. A xente fala de xustiza climática, de débeda climática e de refuxiados climáticos. A científica e activista india Vandana Shiva foi unha das oradoras da manifestación por xustiza climática realizada o sábado en Copenhague, onde participaron 100.000 persoas. Logo do seu discurso pedinlle que respondese ao negociador sobre clima de Estados Unidos, Jonathan Pershing, que dixo que o goberno de Obama está disposto a pagar a parte que lle corresponde, pero agregou que os doantes "non teñen fondos ilimitados para desembolsar". Shiva respondeu: "Creo que é hora de que Estados Unidos deixe de verse a si mesmo como doante e comece a recoñecerse como contaminador, un contaminador debe pagar unha compensación polos danos e debe pagar a súa débeda ecolóxica. Non se trata de caridade. Trátase de xustiza".
Shiva continuou dicindo: "Un refuxiado climático é alguén que foi arrincado do seu fogar, da terra que é o seu sustento pola inestabilidade climática. Podería tratarse de persoas que tiveron que deixar a súa agricultura debido á seca prolongada. Podería tratarse de comunidades nos Himalayas que están tendo que abandonar as súas aldeas, xa sexa debido a que as inundacións repentinas están facendo desaparecer as súas aldeas ou debido a que as correntes de auga están desaparecendo. (...) Podería tratarse das vítimas dun ciclón ... 30.000 nunha vez, 100.000 noutra. Nunca regresan ao seu lugar".
Tanto dentro como fose do cume hai unha gran diversidade de organizacións non gobernamentais, desde delegacións de pobos indíxenas ata grupos ambientalistas e de mozos. Os seus esforzos, de diverso tipo pero coordinados, consolidaron un novo movemento, un movemento pola xustiza climática. Hai amplo consenso entre as ONGs e o Sur global de que calquera acordo que xurda do proceso da ONU debe ser "xusto, ambicioso e vinculante".
Segundo informan desde as Nacións Unidas, o propio Bela Center, onde se está desenvolvendo o cume, ten a súa capacidade excedida. Miles de persoas fan cola todos os días no frío, esperando en balde ingresar á o Centro da Besta. Miles máis, das ONGs, están tendo o acceso restrinxido, aparentemente para deixar lugar aos xefes de Estado que están de visita, os seus séquitos e os seus gardas de seguridade.
Fóra da conferencia, Copenhague sofre unha represión policial sen precedentes, coa maior e máis cara operación de seguridade na historia de Dinamarca. Máis de 1.200 persoas foron arrestadas o fin de semana, e no momento en que se publica esta columna, estanse denunciando arrestos selectivos a organizadores das protestas e redadas policiais nos espazos de converxencia de protesta pública. As tácticas policiais de man dura danlle outro significado á "COP 15".
Ao finalizar a marcha do sábado, o Arcebispo surafricano Desmond Tutu falou nunha vixilia polos nenos, organizada polo grupo Avaaz.org : «O cambio climático xa é unha grave crise hoxe en día. Pero podemos facer algo respecto diso. Se non o facemos? se non o facemos, non haberá mundo para deixarlles a vostedes, esta xeración. Vostedes non terán un mundo. Estaranse afogando. Estaranse queimando na seca. Non haberá alimentos. Haberá inundacións. Soamente temos un mundo. Soamente temos un mundo. Se o arruinamos, non hai outro. E quen pensan que os ricos van escapar, ¡ja, ja, ja! Ou nadamos ou nos afundimos xuntos».
Logo, pregunteille ao Arzopbispo Tutu se pensaba que o Presidente Barack Obama estaba avanzando en propostas para solucionar o cambio climático. Respondeu: "Esperemos que si. A súa elección deulle moita esperanza ao mundo. O outro día dixen que agora el ten un Premio Nobel; debe facerlle honra ao seu premio". O propio Arzopbispo Desmond Tutu gañou o premio Nobel da Paz.
A semana pasada, mentres a estatua de xeo do oso polar se derretía no centro da cidade, revelando aos poucos o esqueleto de dinosauro que estaba oculto dentro, unha pequena réplica de xeo da famosa estatua d'A Pequena Sereia de Copenhague se derretía fronte ao Bela Center. Agora xa non queda nada dela. Obama está facendo o seu segundo intento de gañar un premio en Copenhague, logo da vergoña dos errados Xogos Olímpicos de Chicago. A menos que utilice a nova definición da Axencia de Protección Ambiental de que o dióxido de carbono é unha ameaza á saúde pública para lograr un acordo xusto, ambicioso e vinculante, quizá vexamos a obra de Hans Christian Andersen "O traxe novo do Emperador" representada no escenario mundial.
- Pode-se escoitar o artigo en español, online -formato mp3- clicando aqui
[*] Amy Goodman é a presentadora de Democracy Now!, un noticiero internacional diario dunha hora que se emite en máis de 550 emisoras de radio e televisión en inglés e en 200 emisoras en español. É coautora do libro "Standing Up to the Madness: Ordinary Heroes in Extraordinary Estafes", recentemente publicado en edición de peto.
Texto en inglés traducido por Mercés Camps e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org
Texto en Galego traducido por Ártabra 21, utilizando os recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvolvidos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo.
Escoita os titulares de hoxe, en español, clicando acima da imaxe:
__________________________________
A Axencia Pulsar/AMARC-ALC, infórmanos do que está sucedendo nas rúas de Copenhague:
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon