Unha reforma... para destruír emprego, ... Por Alfonso Prieto e Antonio González - Vídeo de interese - Xa decía o Ministro Español De Guindos a Rehn -Comisario Europeo de Economía: a reforma laboral será 'extremadamente agresiva'

De Guindos a Rehn -Comisario Europeo de Economía:
a reforma laboral será 'extremadamente agresiva' - Febreiro de 2012

Por Alfonso Prieto e Antonio González [*]

06.03.2012

Unha reforma... para destruír emprego

A reforma laboral é un tsunami de incalculables consecuencias. Neste momento inicial, o noso propósito é describir os efectos das medidas máis graves para sinalar que terá consecuencias económicas e laborais intensamente negativas, e que é inútil e innecesaria. Utilizaremos para iso parte da análise realizada por "Economistas Fronte á Crise".

I. A reforma, en primeiro termo, promove o despedimento. Para iso, adóptase toda unha batería de medidas polo que resulta absurdo que agora líderes do PP traten de negalo.

Un, rebáixanse até un 43% as indemnizacións por despedimento sen xustificación (improcedente) dos novos contratos indefinidos.

Dous, esa mesma redución aplícase tamén, a partir da entrada en vigor do Decreto lei, aos case nove millóns de asalariados do sector privado (e a unha parte do sector público) que agora teñen contrato indefinido. Unha regresiva novidade nas reformas laborais, que nunca afectaran aos contratos vixentes.

Tres, refórmase o despedimento obxectivo por causas económicas: unha simple diminución conxuntural de ingresos, non de beneficios, durante tres trimestres, xustifica o despedimento.

Catro, facilítanse os despedimentos colectivos incorporando a causa económica anterior e eliminando a autorización administrativa para converter a decisión empresarial en soberana.

Cinco, créase un novo contrato indefinido para as empresas de menos de 50 traballadores (máis do 95% do total) cun período de proba de ¡un ano!, durante o cal loxicamente non rexen as regras nin as indemnizacións por despedimento.

As medidas, xa que logo, son múltiples. Supón a maior rebaixa cuantitativa da indemnización por despedimento, e o maior volume de traballadores afectados, que se realizou até a data. É necesario unha detida análise dos seus efectos conxuntos, pero se poden expor xa algunhas cuestións relevantes:

se o obxectivo da reforma fose facilitar o despedimento xustificado, por que se rebaixa o custo do improcedente?;

se a pretensión fose crear emprego, por que se reducen as indemnizacións aos xa empregados?;

se non se quixese aumentar o dano social do despedimento, por que se incrementa tanto a facilidade dos despedimentos colectivos?;

se en suma, o propósito da reforma fose que o despedimento sexa o último recurso das empresas, por que se fomenta aínda máis o despedimento?

Ademais, a creación dun contrato cun período de proba dun ano vai causar un desastre incalculable: ao non necesitar xustificación para a súa rescisión durante ese prazo, por que non van substituírse por este, cuxo custo de rescisión é cero, todos os contratos temporais? O Goberno deu por fin coa pedra filosofal para eliminar a temporalidade: millóns de contratos "indefinidos" pero de menos dun ano de duración.

No outro gran ámbito da reforma, a negociación colectiva, outórgase prioridade ao convenio de empresa e invalídase toda a negociación colectiva de ámbito superior, que aos poucos será superflua. Se o tamaño medio das empresas nos convenios sectoriais son 7 traballadores e traballadoras, realmente non haberá negociación colectiva.

Doutra banda, limítase a 'ultraactividade' do convenio a dous anos, ofrecendo unha posición de infinita vantaxe á parte empresarial: sabendo que nun par de anos todo o que hai no convenio (salarios, xornada, todo) lévallo o vento, nunca chegará a acordos, agás se son draconianos para os traballadores e se iníciase un proceso de rápida rebaixa dos estándares de traballo.

II. A reforma é, polo tanto, terriblemente máis dura que as abordadas no anterior período de goberno, 1996-2004. Unha reforma tan propia do á máis radicalmente neoliberal do PP como completamente inútil.

Primeiro, sen crecemento económico, ningunha reforma creará emprego. Nin sequera esta, por máis cruel e desreguladora que sexa. Alguén, dentro ou fóra do Goberno, está disposto a asegurar que creará emprego antes de que a economía recupere o crecemento? Comprometerase publicamente a iso o Presidente? Os máis agudos afirman que a reforma mellorará o emprego cando creza a economía. Pero o emprego xa crecía cando crecía a economía: España é o país da OCDE que rexistrou o maior crecemento do emprego no período expansivo 1994-2007, e coa regulación laboral de entón.

Segundo, toda a evidencia económica permite asegurar que a estratexia de baixar o custo do despedimento non é adecuada para crear emprego. Lean, ata, os informes do FMI.

Terceiro, non só a evidencia económica senón o sentido común desaconsellan vivamente facilitar o despedimento no medio dunha recesión.

Cuarto. Outro argumento para xustificar a reforma é provocar unha depreciación interna para recuperar a competitividade perdida e crear condicións para xerar emprego. Pero isto é pouco rigoroso. Por unha banda, non parece moi clara a perda de competitividade cando España é dos poucos países que mantivo a súa cota no mercado mundial. Por outro, a idea de ser competitivos baixando salarios é ?aparte de desastrosa- sinxelamente quimérica: un somero análise da estrutura das nosas exportacións indica inequivocamente que os nosos problemas non son salariais.

En canto ao funcionamento do mercado de traballo, menos xustificada é unha reforma que se dirixe a facilitar os despedimentos. Porque, acudindo á fonte máis fiable, os indicadores de protección do emprego da OCDE, a situación española non é especialmente desfavorable. É intermedia, moi próxima á media europea, e inferior á de países a miúdo mencionados como modelo, como Alemaña, Holanda ou Suecia.

A reforma vai aumentar a curto prazo os despedimentos e, a medio e longo prazo, un dos nosos grandes problemas, a inestabilidade no mercado de traballo, incrementando os fluxos de entrada e saída, e elevando a volatilidade do emprego. Non é esperable, en consecuencia, que estimule a mellora da formación e a produtividade do traballo. Se esta reforma, como di o Goberno, pretende terminar coa segmentación do mercado de traballo e aumentar a súa estabilidade, non puido adoptar medidas máis equivocadas.

En síntese, a reforma laboral é inútil para lograr os obxectivos que se establecen: non pode crear emprego e o Goberno apróbaa porque non sabe como facer que creza a economía mentres as súas medidas fomentan os despedimentos, agravando os problemas do noso mercado de traballo. A reforma é, ademais, inxusta: desequilibra as relacións laborais en favor dunha das partes e, aproveitando a conxuntura económica, reduce os dereitos dos traballadores. Diríase que o seu propósito é dar satisfacción aos grupos máis radicais que apoian ao PP desde posicións neoliberais.

[*] Antonio González e Afonso Prieto, son economistas e membros de "Economistas Fronte á Crise" www.economistasfrentealacrisis.com

“Claro que hai loita de clases. Pero é a miña clase, a dos ricos, a que empezou esta loita. E imos gañando” (Warren Buffett): http://www.escolar.net/MT/archives/2011/09/matematicas-y-lucha-de-clases.html

Enviado por:

Fernández Sixto, Juan - Monturas (FE)

-jefernandez@navantia.es-

6 de março de 2012 12:52

_________________

De Guindos a Rehn: a reforma laboral será "extremadamente agresiva" e abaratará o despedimento. -Febreiro de 2012.

As cámaras de televisión estaban gravando, De Guindos explicou a Rehn que "mañá (polo venres) aprobamos a reforma do mercado laboral e vai ver que será extremadamente agresiva, con moita flexibilidade na negociación colectiva e reducimos a indemnización por despedimento. É unha verdadeira modificación". O comisario europeo de Economía valorou positivamente as indicacións do ministro español, ao que respondeu que "iso sería estupendo. Moi ben".


http://youtu.be/XSrGrU_H-O4

___________________