Crise civilizatoria, ecosocialismo e Bo Vivir - Encontro internacional sobre crise civilizatoria, ecosocialismo e Bo Vivir - Declaración de Quito - Domingo 16 de xuño de 2013

Un grupo de militantes, activistas, profesoras e profesores de diferentes países americanos, africanos e europeos reunímonos en Quito do 10 ao 12 de xuño de 2013, en tres intensas xornadas de debate e elaboración colectiva sobre "Crise civilizatoria, ecosocialismo e Bo Vivir". Agradecemos ao Instituto de Altos Estudos Nacionais (unha institución ecuatoriana que se acha en pleno proceso de refundación para poder contribuír mellor ás transformacións que busca a Revolución Cidadá en Ecuador) esta ocasión de encontro, que tratamos de aproveitar para profundar en mutuas aprendizaxes e diálogos de saberes. Valoramos de xeito positivo o achegamento entre as propostas ecosocialistas e os desenvolvementos vinculados ao Bo Vivir (así como outras nocións análogas). Pois estamos convencidos de que se trata de respostas moi próximas, por non dicir irmás, fronte á catastrófica crise ecolóxico-social da moderna civilización capitalista mundial.

É importante que este seminario internacional teña lugar en América Latina, un continente onde as resistencias populares, indíxenas, campesiñas, ecoloxistas e das mulleres contra a expansión destrutiva das multinacionais capitalistas avanzaron moito; e tamén un continente onde as ideas do Bo Vivir e o ecosocialismo coñeceron un desenvolvemento notable entre moitas forzas da esquerda da rexión, co acompañamento e protagonismo dos movementos sociais.

Tamén nos parece significativo que este seminario internacional teña lugar en Ecuador, país que adoptou unha iniciativa exemplar, a escala mundial, para indicar cal debería ser a estratexia contra as emisións de gases de efecto invernadoiro e o quecemento global: deixar o petróleo e os demais combustibles fósiles debaixo da terra, respectando ao mesmo tempo ás poboacións locais e canalizando a sociedade cara á era post-carbono. Trátase da Iniciativa Yasuní-ITT, a cal "creemos" debería ser profundada, fortalecida e imitada noutros lugares como unha política pública ecosocialista.

Somos farto conscientes dos enormes obstáculos que tiveron e teñen que superar as loitas sociais e ecolóxicas en países como Venezuela, Bolivia ou Ecuador para modificar as correlacións de forzas "en lentos procesos que a miúdo duraron decenios" e finalmente diminuír o poder das oligarquías vinculadas ao capitalismo neoliberal, espertando inmensas esperanzas no mundo enteiro. Creemos que entre as cuestións crave para apoiar e fortalecer as iniciativas ecosocialistas dos gobernos de esquerda (ás veces máis ambiguamente chamados "progresistas") en América Latina atópase desde logo a superación das situacións poscoloniais de pobreza e exclusión, pero sostemos que facer fronte a esas inmensas necesidades sociais non debe dar ás a un neodesenrrolismo extractivista que ignore outras cuestións básicas:

• A relación constructiva "e respetuosa da súa autonomía" coas loitas populares e os movementos sociais que reivindican a defensa dos bens comúns, a esfera do público, a supervivencia e emancipación.
• O estímulo das iniciativas comunais e comunitarias a escala local, nacional e rexional (resultan inspiradores os avances na construción dun Estado comunal en Venezuela, a Rede Brasileira de Xustiza Ambiental, o movemento anglosaxón de Cidades en Transición ou as ecoaldeas en Europa e outros lugares).
• A aceptación dos límites biofísicos e ecosistémicos para a produción material.
• A loita contra a mercantilización da natureza, os ecosistemas e os bens comúns.
• A defensa da biodiversidade e a frontal loita contra a maquinaria corporativa que busca apropiarse da mesma mediante manipulacións xenéticas, patentes e outras formas de privatización do coñecemento.
• O camiño para a superación do extractivismo depredador, con plans concretos para cambiar a matriz enerxética baseada en hidrocarburos fósiles e reducir o malgasto de recursos.
• A integración rexional latinoamericana (con iniciativas como CELAC, Unasur, o Banco do Sur, ALBA-TSP, Petrocaribe?), para unha inserción mancomunada na economía mundial en pos dun verdadeiro internacionalismo ecosocialista, que favoreza a cooperación Sur-Sur e contribúa á modificación das desiguais relaciones Norte-Sur.
• O recoñecemento dos saberes ancestrais e o seu fortalecemento.
• A loita contra os modelos consumistas, a construción de subxectividades antagonistas e a concreción do Bo Vivir nas prácticas cotiás.

Queremos reafirmar o noso compromiso cos esforzos que en todo o mundo, e especialmente en América Latina, tratan de materializar os principios do Bo Vivir, o ecosocialismo, o ecofeminismo, a ecología política radical, a Xustiza Ambiental e as demais correntes emancipatorias. Pedimos o respecto á autodeterminación dos pobos e a integridad dos seus territorios, de maneira que se intensifiquen as condicións de paz e harmonía que deben existir entre os pobos irmáns. Recomendamos un esforzo especial para crear as condicións que permitan o exercicio da prospectiva e a previsión a longo prazo. E reafirmamos igualmente a nosa vontade de tecer as redes internacionais que nos permitan afianzar todos estes esforzos.

12.06.2013

As e os participantes no seminario internacional sobre crise civilizatoria, ecosocialismo e Bo Vivir:

Carlos Prieto, IAEN, Ecuador; Michael Löwy, Centro Nacional da Investigación Científica, Francia; Joel Kovel, Rede Ecosocialista Internacional, EEUU; Joao Alfredo Telles Melo, PSOL, Brasil; Matthieu Lle Quang, IAEN, Ecuador; Tamia Vercoutère, proxecto Yachay, Ecuador; Ximena Gonzáles Broquen, Instituto Venezolano de Investigacións Científicas, Venezuela; Miguel Angel Núñez, Instituto Universitario Latinoamericano de Agroecologia "Paulo Freire" Venezuela; Daniel Tanuro, Clima e Xustiza Social, Bélgica; Terisa Turner, Universidade de Gelph, Canadá; Guido Galafassi, Universidade de Quilmes, Arxentina; Jorge Riechmann, Universidade Autónoma de Madrid, España; Miguel Ruiz, IAEN, Ecuador; John Fagan, Earth Open Source, EEUU; Gian Carlo Delgado, UNAM, México; Fabio Grobart, Universidade da Habana, Cuba.

Fonte: http://www.vientosur.info/
_______________