Paro, ... Por Hector Tejón

Por Hector Tejón [*]
07.01.2016

PARO

Caras tristes. Poemas de corpos desgastados. Mulleres. Homes. A exclusión laboral sempre nos iguala, o sistema capitalista empérrase en separarnos por número, xénero e cupo. Choros dun bebé. Sona no meu smartphone (ese que ten calqueira) It's a New Day for love. E nos miramos. E nos alienamos. E agardamos a paulatina caída do número que marca o turno. Din que isto mellorou. Non o vexo, a verdade. Con ou sen formación, somos a merda cantante e danzante do mundo. Patria? Matria? Por favor. E son eles os que din representarnos. Non o creo, a verdade. Outra cousa é a función que cumpren. Escoito verbas de carraxe e resignación. De prestacións esgotadas. De nais que loitan e pais que morren na bastarda cola do Inem. E Neil, di que It's a New Day for love... esperemos...

[*] Héctor Tejón Sáez -A Coruña 1981, sociólogo e activista social, participa en Stop-Desafiuzamentos da Coruña e no Centro Social A Comuna. Licenciado e doutorando en Socioloxía pola Universidade da Coruña, onde traballou como investigador social e docente. Como sociólogo é co-autor do libro "La Siniestrabilidad Vial. Un problema desconocido". Actualmente atópase realizando a tese doutoral: "A construcción da identidade posmoderna a través do consumo de cine de masas do século XXI". Autor de diferentes artigos de actualidade política e social. | Praza Pública |  Galicia Confidencial | ClasesHistoria | Facebbok e Twitter.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
07 de janeiro de 2016 18:47
_____________