Amy Goodman e Denis Moynihan [*]
24.08.2013
"Ningunha bandeira é o suficientemente grande como para cubrir a vergonza do asasinato de persoas inocentes", escribiu o historiador Howard Zinn, autor do libro "A outra historia dos Estados Unidos". As súas palabras foron citadas na declaración que escribiu o soldado Manning tralo anuncio de que sería condenado a pasar 35 anos nunha prisión militar por filtrar centos de miles de documentos ao sitio web de denuncia WikiLeaks. A declaración, que foi lida polo seu avogado, David Coombs, durante unha conferencia de prensa, acompaña unha solicitude de indulto de Manning ao Presidente Barack Obama.
Do outro lado do Océano Atlántico, David Miranda, a parella do xornalista do xornal 'The Guardian Glenn Greenwald', foi detido no aeroporto de Heathrow, en Londres, en virtude da lei antiterrorismo de Gran Bretaña. Antes de deixalo en liberdade, confiscaron os seus dispositivos electrónicos, interrogárono e ameazaron con envialo a prisión.
Ambos acontecementos intensificaron o xa alto nivel de cuestionamento ao crecente grado de intervención e vixilancia, aparentemente sen límites, do Goberno de Estados Unidos. Miranda sufriu un forte impacto, pero permanece en liberdade. Manning pronto será enviado, coas mans encadeadas, ao lugar onde deberá cumprir a súa condena. O informante da NSA Edward Snowden permanece nalgún lugar incerto de Rusia, onde recibiu asilo político temporal, mentres que o fundador de WikiLeaks, Julian Assange, continúa vivindo no exilio, preto de Heathrow, encerrado na Embaixada de Ecuador en Londres. É sorprendente que este variado conxunto de individuos faga cambalear o actual estado de vixilancia e guerra global impulsado polo goberno de Estados Unidos.
Manning escribiu no comunicado de prensa lido polo seu avogado David Coombs: "Foi recentemente en Irak, tras ler os informes militares segredos a diario, que comecei a cuestionar a moralidade do que estabamos facendo. Foi nese entón que me dei conta de que no intento de combater a ameaza do inimigo, esquecémonos da nosa humanidade. Decidimos conscientemente desvalorizar a vida humana tanto en Irak como en Afganistán. Ao atacar a quen percibimos como o inimigo, moitas veces matamos a civís inocentes. Cada vez que matamos a civís inocentes, en lugar de asumir a responsabilidade dos nosos actos, decidimos ocultarnos baixo o veo da seguridade nacional e a información clasificada para evitar asumir a responsabilidade pública".
Como dixo ao comezo do consello de guerra iniciado na súa contra, Manning publicou os documentos confidenciais para "xerar un debate nacional sobre o papel das forzas armadas e a nosa política exterior". O exemplo máis claro diso foi a publicación do vídeo da masacre cometida desde un helicóptero Apache en Irak, no que polo menos unha ducia de civís foron asasinados. O video contén comunicacións entre os soldados, que chancean achega dos actos violentos que están cometendo.
Mentres o video, publicado por WikiLeaks co título "Asasinato colateral", é moi gráfico, os outros documentos filtrados por Manning arroxan luz sobre as guerras clasificadas que o Goberno estadounidense está librando lonxe da mirada pública. Os Diarios da Guerra (http://wardiary.wikileaks.org) inclúen centos de miles de informes no terreo das guerras de Afganistán e Irak. En xerga militar, os documentos clasificados revelan o nivel de brutalidade da guerra, a violencia sistemática e o asasinato diario de civís.
David Coombs continuou lendo a declaración de Manning: "No noso afán por matar ao inimigo, debatemos internamente achega da definición de tortura. Detivemos a persoas en Guantánamo durante anos sen cumprir co debido proceso. Fixemos a vista gorda á tortura e as execucións do Goberno iraquí e toleramos moitos outros actos en nome da guerra contra o terrorismo".
Glenn Greenwald e Laura Poitras son dous xornalistas que colaboraron no proceso de difusión das filtracións de Snowden desde o comezo. O fin de semana pasado, David Miranda, un cidadán brasileiro, foi detido polas autoridades británicas durante nove horas en virtude do artigo 7 da Lei Antiterrorista de Gran Bretaña do ano 2000.
O ex Secretario de Estado británico Lord Charles Falconer, que co-auspiciou o proxecto de lei na Cámara dos Lores de Gran Bretaña, afirma que a detención de Miranda foi un abuso da lei. "A publicación en 'The Guardian' non constitúe unha instigación ao terrorismo", Falconer escribiu no xornal. E agregou: "Quizá o Estado pretenda que os xornalistas non publiquen materiais sensibles, pero depende dos xornalistas, e non do Estado, determinar onde establecer o límite". Aínda que Miranda non é xornalista, axudou durante moito tempo á súa parella, Glenn Greenwald, no seu traballo, e as autoridades británicas sabían moi ben que non se trataba dun terrorista, entre elas, o Primeiro Ministro David Cameron, que supostamente tiña coñecemento previo da detención de Miranda.
A violación dos dereitos de Miranda xerou unha tormenta política en Gran Bretaña, onde o Cuartel Xeral de Comunicacións do Goberno (GCHQ, polas súas siglas en inglés), o equivalente á Axencia de Seguridade Nacional en Estados Unidos, sufriu cuestionamentos similares por realizar espionaxe xeneralizado.
En Estados Unidos, David Coombs terminou de ler a declaración de Manning durante a conferencia de prensa posterior á súa condena: "Son consciente de que os meus actos foron contrarios á lei. Lamento si os meus actos prexudicaron a alguén ou provocaron algún dano a Estados Unidos. Non era a miña intención danar a ninguén, simplemente quería axudar á xente. Cando decidín revelar a información clasificada, fíxeno por amor ao meu país e por un sentido de deber cara aos demais". David Coombs continuou lendo a declaración de Manning, que conclúe cun pedido directo ao Presidente Obama: "Si rexeita a miña solicitude de indulto, cumprirei a condena sabendo que ás veces hai que pagar un prezo moi alto por vivir nunha sociedade libre. Pagarei ese prezo con gusto si significa que poderemos vivir nun país realmente concibido sobre a base da liberdade e dedicado ao principio de que todos, mulleres e homes, somos iguais".
A mañá posterior á sentenza, Manning emitiu outro comunicado, no que informou: "Ao iniciar esta nova etapa da miña vida, quero que todo o mundo coñeza quen son realmente. Son Chelsea Manning. Son unha muller. Pola forma en que me sento e en que me sentín desde a infancia, desexo comezar unha terapia hormonal en canto sexa posible. Espero que me apoien nesta transición".
Publicado o 23 de agosto de 2013 en Democracy Now.
© 2013 Amy Goodman
Texto en inglés traducido por Mercés Camps. Edición: María Eva Blotta e Democracy Now! en español, spanish@democracynow.org
Denis Moynihan, é o co-fundador de Democracy Now! Desde 2002, el participou da distribución da organización en todo o mundo, o desenvolvemento de infraestruturas, e a coordinación dos complexos transmisións en directo de varios continentes. Vive en Denver, onde está a desenvolver unha nova estación de radio non comercial comunitaria.
Escoitar:
_____________
Texto traducido, ao Galego, por Ártabra 21, apoiando-se nos recursos públicos de tecnoloxía lingüística desenvolvidos polo o Seminario de Lingüística Informática (SLI) da Universidade de Vigo.
Enlaces de interese:
- Democracy Now!
http://www.democracynow.org/ - Difundindo Democracy Now! desde Galiza
http://democracia-xa.blogspot.com/
"Democracy Now!"
-boletin@democracynow.org-
24 de agosto de 2013 04:51
__________