O Tribunal Constitucional tumba a Lei de Catalunya de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda - O ataque do PP e a pasividade do PSOE, deixan a Lei 24/2015 sen o alugueiro social obrigatorio en extincións de alugueiros e ocupacións e anula as renovacións de alugueiros sociais - O Tribunal Constitucional anula a ampliación das medidas antidesafiuzamentos da Lei 24/2015 conseguida co Decreto lei 17/2019 - A protección en desafiuzamentos de hipoteca e non pago de alugueiro segue vixente

Moitas das reivindicacións do movemento antidesafiuzamentos e por unha vivenda digna foran recolleitas na normativa catalá sobre dereito á vivenda, varias leis foron configurando unha lexislación avanzada ao respecto da normativa existente a nivel estatal e autonómico. Que era como un camiño a seguir, para conformar unha lexislación mais de acorde coas nosas reivindicacións. O Tribunal Constitucional nun adianto da sentenza que vai ditar, anuncia que vai tumbar a lexislación de  Catalunya de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda, por considerar a sentenza un argumento central e básico consistente "en que non concorren os requisitos do presuposto habilítante que esixe o art. 86.1 CE para regular a materia sobre as medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda, resultando insuficiente o rango da norma".

"O Pleno do Tribunal Constitucional examinou o recurso de inconstitucionalidade interposto por 86 deputados do Grupo Parlamentario do PP en o Congreso contra o Decreto-lei do Goberno da Generalitat de Catalunya 17/2019, de 23 de decembro de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda e contra o artigo único de decreto-lei do Goberno da Generalitat de Catalunya 1/2020, de 21 de xaneiro, polo que se modifica o anterior, así como contra o Acordo do Parlamento de Cataluña de 4 de marzo de 2020 de validación do último decreto-lei 1/2020"


O Tribunal Constitucional anula a ampliación das medidas antidesafiuzamentos da Lei 24/2015 conseguida co Decreto lei 17/2019.

O ataque do PP e a pasividade do PSOE, deixan a Lei 24/2015 sen o alugueiro social obrigatorio en extincións de alugueiros e ocupacións e anula as renovacións de alugueiros sociais.

A protección en desafiuzamentos de hipoteca e non pago de alugueiro segue vixente.

A semana pasada advertimos nunha rolda de prensa diante do Parlament e acompañadas dunha ampla representación da sociedade civil e política catalá, do inminente e grave risco dunha sentenza do Tribunal Constitucional que recortase a ampliación da Lei 24/2015, conseguida en decembro de 2019 grazas á aprobación do Decreto lei 17/2019.

Así mesmo, aproveitamos para esixir ao PSOE, titular do Ministerio que se ocupa das relacións coas Comunidades Autónomas, que aceptase un acordo coa Generalitat, para defender ante o Tribunal a constitucionalidade das medidas antes de que se debatese a sentenza, o que non sucedeu.

Onte á noite, logo de varias filtracións sobre a posíbel sentenza, o mesmo Tribunal Constitucional publicou unha nota de prensa onde listan os artigos que quedarían anulados. Á espera de que se publique a sentenza, onde veremos de forma definitiva como quedan realmente as medidas e cales son os argumentos do Tribunal, o Grupo Promotor da Lei 24/2015 publicamos hoxe un comunicado de urxencia para clarificar o escenario actual e colaborar co fin de evitar confusións.

As medidas da Lei 24/2015 contra os desafiuzamentos e os cortes, tendo en conta as orixinais e as que se introduciron na súa ampliación, que son as que o Tribunal habería anulado, quedarían do seguinte xeito (cando se publique a sentenza ampliaremos):

A) Medidas que seguen vixentes: (Lei 24/2015 recuperada da anterior impugnación):

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerables en execucións hipotecarias.

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerábeis en non pagos de alugueiro.

✔ Interrupción dos procedementos xudiciais de execución hipotecaria e de non pago de alugueiro ate que se produza a oferta de alugueiro social.

✔ Cesión obrigatoria de vivendas baleiras de grandes tenedores.

B) Medidas que se anulan: (ampliación Lei 24/2015 polo DL 17/2019):

✔ Renovacións obrigatorias unha vez os alugueiros sociais chegan ao seu fin.
Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerábeis en extincións de contratos de alugueiro.

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerables nalgúns casos de ocupación.

✔ Duración dos contratos de alugueiro social (5/7 anos). Neste caso, habería que acudir á LAU, na cal establécese o mesmo prazo.

Tendo en conta todo o exposto, queremos manifestar que:

1.- As filtracións da sentenza cando non foi publicada cuestionan de novo a imparcialidade do Tribunal. O feito de que o Decreto lei 17/2019 incluíse outras medidas de vivenda tamén impugnadas (definición vivenda baleira, incumprimento función social e expropiación de uso, etc.), engadiu aínda máis ruído. Por outra banda, esta mesma semana o Tribunal admitiu a trámite outro recurso do PP contra a Lei 11/2020 de regulación dos alugueiros impulsada polo Sindicato de inquilinas, que nos indigna, pero non a suspende (!), que é o que os lobbies e a prensa afín queren facer crer.

2.- Si a xustificación da anulación é que a ampliación aprobouse pola vía do decreto lei, limitado aos casos de urxencia, demóstrase unha vez máis como os grandes poderes do Estado son totalmente alleos á actual situación de emerxencia residencial e o drama de miles de familias á espera dun desafiuzamento.

3.- Si o motivo para anular o decreto lei é de forma e non de fondo, esiximos desde este momento ao futuro Goberno da Generalitat e ao próximo Parlament, que a primeira lei que aprobe de urxencia a nova cámara sexa artigo por artigo o texto anulado polo Tribunal Constitucional.

4.- Ate entón, faremos responsables ao PP "por recorrer a ampliación" e ao PSOE "por bloquear calquera acordo coa Generalitat" de todos os desafiuzamentos que se produzan e que se poderían evitar.

5.- Ante a avalancha de desafiuzamentos que podemos vivir unha vez levántese o estado de alarma e as moratorias parciais de desafiuzamentos e como efecto da anulación, imos esixir ás Administracións públicas o realoxo adecuado de todas as familias desafiuzadas, tal como marca a Lei 24/2015: un desahucio?, ¡un realoxo!

Non nos imos a quedar de brazos cruzados e reaccionaremos a todos os niveis ante este novo ataque da banca, os especuladores, os voitres e os partidos e tribunais ao seu servizo.

Onte comezou a campaña electoral: advertimos a quen serán cabeza de lista que convocaremos accións de protesta en todo o territorio para deixar claro que non toleraremos máis desafiuzamentos en ningún sitio.

Polo menos 3.289 familias poden ser desafiuzadas en Catalunya nos próximos meses por haberse anulado o alugueiro social que esperaban.

¡Non o permitiremos! ¡Recuperaremos as medidas antidesafiuzamentos anuladas!

#DefensemLa24 #DefensemHabitatgeDigne

Fonte: PAH - 29/01/2021

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

As ocupacións a grandes propietarios denunciadas polo penal, agora protexidas pola modificación do novo decreto antidesafiuzamentos aprobado polo último Consello de Ministros - Unha vitoria do movemento antidesafiuzamentos e polo dereito a unha vivenda digna

A vivenda é Saúde. Si queren axudar a favorecer a economía da xente deste país, deben protexer, por Lei, o carácter de Ben Social da vivenda, establecer o Dereito Subxectivo, castigar os usos anti sociais, regular os prezos do aluguer e crear un Parque Público suficiente. A vivenda é futuro.

Vitoria da PAH para moitas familias vulneràbeis ocupando vivendas da banca

O pasado martes (19.01.2021) o Consello de Ministros aprobou engadir, ao Decreto Stop Desafiuzamentos do 23 de decembro, as ocupacións a grandes propietarios denunciadas polo penal.

Desde marzo, a PAH, levamos denunciando os desafiuzamentos en pandemia de familias vulnerábeis e sen alternativa de vivenda. Pese ao goteo de decretos-parche, o cacarexado escudo social deixa xente desprotexida, a cada paso que dá, alimentando a discriminación entre vulnerábeis.

O decreto do 23 de decembro para suspender os desafiuzamentos protexía unicamente a vía civil. Isto abría a porta a que todos os grandes propietarios escollesen a vía penal, facendo totalmente ineficaz e absurdo o decreto. Porque unha norma que quere prohibir realmente os desafiuzamentos, non pode deixar unha vía aberta para que se produzan.

Nada máis aprobarse devandito Decreto, a PAH puxémonos a traballar para ampliar a cobertura e que tamén se protexese ás familias denunciadas por ocupación de vivendas da banca. Froito desta loita, logramos que o Goberno de España contemple, por primeira vez e só mentres dure o actual estado de alarma, unha prohibición parcial de desafiuzamentos a un segmento de familias vulnerábeis que ocupaban vivendas de forma irregular antes da pandemia.

É unha reivindicación fundamental situar o fenómeno da ocupación como un grave problema de vivenda. E que necesita unha solución que non pase polo discurso habitual de criminalizar a pobreza de familias que se ven obrigadas a ocupar, a maioría con nenos.

Este avance fai xustiza ás recomendacións de non discriminación en materia de desafiuzamentos, que o Comité DESC de Nacións Unidas vén reiterando a España desde 2017.

Con todo, a banca, os fondos voitre, xunto aos partidos políticos oportunistas e prol-desafiuzamentos, verteron desinformacións para perverter a realidade.

Unha vez máis queren romper calquera mellora social, vendéndoa como un atentado á propiedade privada e un estímulo á ocupación. Algo totalmente falso, cando o decreto exclúe, explicitamente, os allanamentos de primeiras e segundas residencias, como tamén exclúe casos onde medie violencia ou actividade ilícita. Xa que logo, trátase de vivenda baleira da banca, ocupada por familias en necesidade, debido á falta de parque público (só un 2% fronte ao 15% de media na UE).

Desde a PAH, reiteramos o noso rotundo desprezo polas mafias que se lucran coa miseria, aproveitando a tormenta perfecta que constitúe a ausencia de parque público, prezos de alugueiro inalcanzábeis para os salarios e un moi elevado nivel de pobreza (patente en informes demoledores de Cáritas e relatores ONU), traficando coas casas sen distinción de propiedade ou situación das mesmas.

A PAH nunca defendemos nin alimentado a ocupación a pequenos propietarios, nin o imos a facer. A nosa loita está en recuperar as vivendas baleiras roubadas pola banca ás familias, ou que con estes pisos devolvan o importe, dado por perdido, do rescate bancario. En definitiva, recuperar a función social da vivenda a prezos alcanzábeis para a xente en vulnerabilidade económica.

É indignante a manipulación mediática dalgúns medios ao servizo da banca e a dereita reaccionaria. Ignorar como banca e fondos voitre adquiren as vivendas a prezos ridículos, eluden o pago de impostos mediante socimis, non teñen intención de devolver o rescate bancario, pero que aínda así, van ser compensados economicamente a prezos de mercado, sobre vivendas que tiñan pechadas e que se construíron moitas a través de axudas públicas.

Fraco favor fan á sociedade en xeral, manipulando a opinión da xente e alimentando que se siga violando un dereito tan básico como é o dereito a teito, auga e luz.

Tamén son lamentábeis as palabras do ministro Ábalos, no sentido de que non haberá prórrogas, e que tralo estado de alarma, pero en plena e aguda crise económica, permitirán un novo aluvión de desafiuzamentos. Debería o ministro recordar que, aínda que non é o único culpábel da inexistencia de Parque Público de Vivenda, si é o responsábel de adoptar as medidas necesarias para que se desenvolva. Non pode seguir obviar a falta de aplicación do artº 128 da Constitución, para que as casas desocupadas propiedade de grandes tenedores, poidan ser utilizadas, polo menos temporalmente, como Parque Público.

O Goberno de Pedro Sánchez, teranos en fronte ate lograr unha solución definitiva que contemple a próxima Lei estatal de vivenda. A PAH, xunto a todas as organizacións que o desexen, ímonos a empregar a fondo para que a próxima Lei Estatal de Vivenda que salga do Congreso dos Deputados, termine sendo en realidade a Lei polo Dereito á Vivenda.

A vivenda é Saúde. Si queren axudar a favorecer a economía da xente deste país, deben protexer, por Lei, o carácter de Ben Social da vivenda, establecer o Dereito Subxectivo, castigar os usos anti sociais, regular os prezos do aluguer e crear un Parque Público suficiente. A vivenda é futuro.

O presente é salvar vidas. Esiximos ao Goberno que decrete, no próximo Consello de Ministros, a paralización de todos os desafiuzamentos das familias vulnerábeis aínda non protexidas. Non cabo seguir desafiuzando en plena pandemia a unha cidadanía exposta a un virus mortal, moito máis, si cabo, nesta situación de risco extremo de contaxio.

Con vidas en xogo, a PAH segue loitando para que non se discrimine a ninguén vulnerábel e que a protección non sexa só temporal. Fronte a quen desinforman e, vía discurso do odio, criminalizan a recuperación por necesidade de vivendas da banca rescatada, seguiremos empuxando pola xustiza social.

Fonte: PAH.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

O Decreto Stop Desafiuzamentos sae desvirtuado fronte á emerxencia residencial; o lobby financeiro impón a dirección ao Goberno de Sánchez, amparados por Economía e Xustiza - É unha inmoralidade e un disparate que se destine diñeiro público á banca rescatada pendente de devolver 65.000 millóns e a fondos voitre e socimis, quen se permiten o luxo de non pagar impostos ao estar en paraísos fiscais ou ter un trato fiscal de favor - Mais son importantes os aspectos positivos das medidas que contén o decreto froito da mobilización social dos movimentos antidesafiuzamento e por unha vivenda digna

O Decreto Stop Desafiuzamentos sae desvirtuado fronte á emerxencia residencial; o lobby financeiro impón a dirección ao Goberno de Sánchez, amparados por Economía e Xustiza.

Unha vez analizado no BOE o Real Decreto-lei 37/2020, de 22 de decembro, de medidas urxentes para facer fronte ás situacións de vulnerabilidade social e económica no ámbito da vivenda, desde a PAH vemos, como aspectos negativos:

A curta duración da súa vixencia, só ate o fin do vixente estado de alarma. Desde a PAH sabemos que as consecuencias socio-económicas da crise sanitaria vai ser máis prolongada, por iso seguiremos insistindo que debe ter vixencia, polo menos, ate o 31-12-2021 ou ate a publicación da Lei de Vivenda Estatal que responda ás demandas da PAH.

As compensacións que se establecen para grandes administradores, quen xamais nos compensaron do rescate na crise anterior. É unha inmoralidade e un disparate que se destine diñeiro público á banca rescatada pendente de devolver 65.000 millóns e a fondos voitre e socimis, quen se permiten o luxo de non pagar impostos ao estar en paraísos fiscais ou ter un trato fiscal de favor. Non entendemos nin aceptamos esta cesión do Goberno a corporacións cuxo único obxectivo é gañar canto máis diñeiro mellor, permitindo que a vivenda sexa obxecto de especulación en lugar dun dereito con función social.

Tamén alertamos que se caeron da protección algunhas das situacións de ocupación forzosa, á que por necesidade se viron obrigadas familias vulnerábeis, a quen ningunha Administración Pública foi capaz de ofrecerlles unha alternativa de vivenda digna e adecuada, e para as que, ao contrario que para os grandes administradores, non se establece compensación algunha. As presións dos lobbies financeiro/inmobiliarios sobre os ministerios de Calviño e Campos, lograron en parte, os seus obxectivos.

Con todo, como aspectos positivos a mobilización conseguiu a prohibición dos desafiuzamentos de alugueiro, tanto por non pago como por finalización de contrato (aínda que só sexa, de momento, ate a finalización do estado de alarma), ou os de precario ou recuperación da posesión por distintas vías do artigo 250.1 LEC (civís), para persoas cuxa vulnerabilidade comezase tamén antes da pandemia. E, aínda que con algunhas lagoas este decreto garante que non poidan ser cortados os subministros básicos a moitas persoas vulnerábeis.

Desde a PAH anunciamos que seguirá habendo desafiuzamentos tras este decreto, por iso seguiremos loitando por conseguir a extensión da prohibición a todas as familias vulnerábeis sen alternativa de vivenda digna e adecuada, e cunha duración temporal suficiente como para que as Administracións Públicas dispoñan de Parque Público para poder ofrecer esas alternativas e recuperen vivenda da banca para o alugueiro social.

Empezamos xa, poñéndonos inmediatamente en contacto co Goberno para trasladar o noso absoluto rexeitamento a estas modificacións, ao obxecto de que se emenden nunha próxima corrección de erros no BOE. O contrario, será froito da presión da banca e grandes empresas ao Goberno, e vannos a ter totalmente en fronte.

Síntese xurídica do contido completo deste Decreto en materia de vivenda

1. Desafiuzamentos de alugueiros

Suspensión de desafiuzamentos. Novo prazo: desde a entrada en vigor do RDL ate o fin do estado de alarma (09/05/21). Agora, ate o 31/01/21.

Vincúlase a suspensión á prórroga do estado de alarma do RD 956/2020. Si se prorrogase unha vez máis, deberíase engadir para estender o prazo.

Clarifica por primeira vez que afecta tanto a desafiuzamentos por non pago como finalización de contrato.

Si non hai data de lanzamento, pódese pedir a suspensión da vista.

A parte demandada debe acreditar vulnerabilidade, de acordo ao artigo 5 do RDL 11/2020. O arrendatario debe acreditar ALGUNHA das situacións dos supostos das letras a) e b):

- Pase a estar en situación de desemprego (de forma extensiva, interpretamos que si xa se atopaba en paro, entra igual), ERTE, ou reduza a súa xornada por motivo de coidados, en caso de ser empresario, ou outras circunstancias similares que supoñan unha perda substancial de ingresos, cumprindo uns límites de ingresos o mes anterior.

- Que a renda do alugueiro + gastos e subministros básicos ≥35% dos ingresos netos do conxunto da unidade familiar. Gastos e subministros básicos = subministros de electricidade, gas, gasóleo para calefacción, auga corrente, telecomunicación fixa e móbil, e contribucións á comunidade de propietarios, todos eles da vivenda habitual.

Cando o demandado acredite a súa situación de vulnerabilidade, o LAX (secretario xudicial) comunicarallo ao demandante en 10 días (2 semanas sen festivos), quen pode acreditar tamén vulnerabilidade ou risco de situarse nela.

Unha vez recollidos todos os escritos, o LAX comunicará a situación aos Servizos Sociais, quen en 10 días (2 semanas sen festivos) deberán valorar a vulnerabilidade das partes e indicar as medidas a tomar.

O xuíz, unha vez dispoña de toda a documentación do caso, deberá ditar auto acordando a suspensión si a vulnerabilidade está acreditada. Si non o está, tirará adiante co procedemento.

O auto debe indicar que unha vez deixe de estar en vigor o estado de alarma, os prazos renovaranse automaticamente.

Si acredítase a vulnerabilidade, a Administración ten que adoptar as medidas que se indiquen no informe de Servizos Sociais (haberao?) durante o prazo de suspensión (é dicir, durante o estado de alarma). Cando se adopten as medidas (pasará algunha vez?), a Administración comunicarao ao Tribunal para que levante a suspensión en 3 días.

2. Suspensión doutros desafiuzamentos.

Prazo: desde a entrada en vigor do RDL ate o fin do estado de alarma (09/05/21).

Abarca: precario, ocupación, execución de títulos xudiciais. Finalmente non entran procesos penais.

Suxeitos afectados: persoas xurídicas e persoas físicas con máis de 10 vivendas.

Redacción confusa: ...pertenzan a persoas xurídicas ou a persoas físicas titulares de máis de dez vivendas... Requírese que as xurídicas tamén sexan titulares de máis de 10 vivendas.. Loitemos para que se interprete así en Xulgados.

Persoas afectadas deben cumprir cos supostos da letra a) do art. 5 do RDL 11/2020:

- Pase a estar en situación de desemprego (de forma extensiva, interpretamos que si xa se atopaba en paro, entra igual), ERTE, ou reduza a súa xornada por motivo de coidados, en caso de ser empresario, ou outras circunstancias similares que supoñan unha perda substancial de ingresos, cumprindo uns límites de ingresos o mes anterior.

O Xuíz deberá tomar a decisión ponderando as seguintes circunstancias:

- Entrada ou permanencia motivada por situación de extrema necesidade, - valorando o informe de Servizos Sociais.

- Cooperación dos ocupantes coa Administración para buscar unha alternativa.

Ademais no fogar deberá atoparse algunha persoa que cumpra co seguinte:

- Dependente
- Vítima de violencia contra a muller
- Menor de idade

O LAX, unha vez recollida a documentación, trasladaraa ao demandante/denunciante e aos Servizos Sociais, quen deberán emitir informe en 15 días (3 semanas sen festivos).

Si a situación de vulnerabilidade queda acreditada, o Xuíz ponderará as demais circunstancias e ditará auto no seu caso acordando a suspensión do lanzamento ate a finalización do estado de alarma.

Si non se acredita a vulnerabilidade, non cumpren requisitos ou se dan outras circunstancias (que a continuación resumimos), o procedemento tira para adiante.
Durante a suspensión, a Administración deberá tomar as medidas indicadas no informe si se cumpre a situación de vulnerabilidade ou outras adecuadas para "satisfacer a necesidade residencial" da persoa e "que garantan o seu acceso a unha vivenda digna".

Circunstancias que non permiten a suspensión:

- Vivenda de persoa física que non sexa domicilio habitual ou segunda residencia.
- Vivenda de persoa xurídica cedida a persoa física para domicilio habitual ou segunda residencia.
- Entrada ou permanencia consecuencia de delito.
- Indicios racionais de que se están realizando actividades ilícitas (narco-pisos, proxenetismo...).
- Ocupación posterior á entrada en vigor do RDL.
- Vivendas públicas ou privadas destinadas a vivenda social.

3. Compensación para arrendadores (pequenos e grandes administradores) afectados pola suspensión do desafiuzamento.

Só se poderá pedir compensación si a Administración non tomou as medidas do informe de Servizos Sociais en 3 meses.

Valor medio de alugueiro de vivenda na contorna (vía índices de referencia ou outros criterios obxectivos).

Súmanse gastos correntes acreditados (IBI, subministros, comunidade...).

Compensación desde a suspensión ata a súa levantamento ou fin do estado de alarma. Non ate a data do desafiuzamento.

Si o prezo medio do alugueiro é superior á renda do alugueiro, compensarase coa renda do alugueiro.

Non distingue entre pequenos ou grandes administradores.

A solicitude poderá realizarse ate 1 mes despois do fin do estado de alarma e o arrendador deberá presentar escrito coa cantidade adecuada de acordo ao comentado antes.

Compensación a cargo do Plan Estatal de Vivenda 2018-2021 e xestionada polas CCAA.

4. Compensación para propietarios dos demais casos (ocupación).

Só se poderá pedir compensación si a Administración non tomou as medidas do informe de Servizos Sociais en 3 meses.

Só se poderá pedir compensación si o propietario acredita que a suspensión do lanzamento supuxo un prexuízo económico ao atoparse a vivenda ofertada en venda ou alugueiro antes da entrada no inmóbel dos ocupantes.

Valor medio de alugueiro de vivenda na contorna (vía índices de referencia ou outros criterios obxectivos).

Súmanse gastos correntes acreditados (IBI, subministros, comunidade...).

Compensación desde a suspensión ate o seu levantamento ou fin do estado de alarma. Non ate a data do desafiuzamento.

A solicitude poderá realizarse ate 1 mes despois do fin do estado de alarma e o arrendador deberá presentar escrito coa cantidade adecuada de acordo ao comentado antes.

Compensación a cargo do Plan Estatal de Vivenda 2018-2021 e xestionada polas CCAA.

Texto baseado no enviado pola PAH. | 23.12.2020

#DecretoStopDesafiuzamentos

Documentación:

✔ Real Decreto-lei 37/2020, de 22 de decembro, de medidas urxentes para facer fronte ás situacións de vulnerabilidade social e económica no ámbito da vivenda. | Ir ao BOE.

✔ Artigo 5. Definición da situación de vulnerabilidade económica a efectos de obter moratorias ou axudas en relación coa renda arrendaticia da vivenda habitual, do Real Decreto-lei 11/2020, de 31 de marzo, polo que se adoptan medidas urxentes complementarias no ámbito social e económico para facer fronte ao COVID-19 | Ir ao BOE.

---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

Intervención da PAH ante o grupo de traballo Políticas Sociais e Sistema de Coidados da Comisión para a Reconstrución Social e Económica do Congreso - Vídeo da intervención e resposta ás preguntas das deputadas e deputados

Intervención da PAH, a través de Francisco Morote Vidal, dentro da Grupo de Traballo 'Políticas Sociais e Sistema de Coidados' da Comisión para a Reconstrución Social e Económica, do Congreso dos Deputados na sesión do Venres, 5 de xuño, de 2020, ás 09:00 hs.

Quero, en primeiro lugar, agradecer en nome da PAH a oportunidade que se nos brinda para reiterarlles a Vostedes algo que por forza teñen que coñecer: A posibilidade de exercer o Dereito de acceso a unha Vivenda digna e adecuada está constrinxida ao nivel de renda dispoñíbel de cada persoa, o que afasta a millóns de persoas desa posibilidade, agravado iso pola inexistencia dun Parque Público de Vivenda (menos do 2% do total fronte a unha media próxima ao 20% en países da nosa contorna) destinadas a alugueiro accesíbel e de carácter social, en cantidade suficiente para que non quede ninguén sen fogar.

En definitiva, o dereito consagrado no artº 47 da Constitución, é un dereito de pago, a diferenza do Dereito á Sanidade por exemplo, para cuxo goce basta co pago normal de impostos, tendo garantido ate as persoas que non os pagan por carecer de ingresos, poidan utilizar a Sanidade Pública. Para acceder ao dereito Vivenda, ademais de pagar os impostos, hai que poder pagar a casa, destinando a iso en moitos casos máis do 30% do orzamento familiar, o que non só é que dificulte chegar a fin de mes, senón que é unha bomba de reloxería en situacións de crises.

A PAH somos un movemento social con 11 anos de historia, xurdido como resposta popular á anterior crise: a pandemia financeira que segundo datos do CGPX provocou máis de 1.020.000 desafiuzamentos, duras traxedias a varios millóns de persoas, e un número incalculábel de suicidios que asolaron o noso país na crise anterior. A forza de loita, tesón, sufrimento, ser criminalizados, multados ... etc. Conseguimos demostrar que si se podían facer cousas que as autoridades nos negaban: dacións en pago, alugueiros sociais, recuperacións de vivendas... A nosa loita serviu tamén para demostrar o inxusto do procedemento xudicial de execución hipotecaria, ou a multitude de estafas que contiñan os contratos hipotecarios que eran soportadas pola lexislación e a Xustiza españolas, a nós non nos crían, e tivo que vir o TXUE a poñer un pouco de orde, revogando ese inxusto procedemento, e sinalando en cada unha das súas sentenzas sobre as cláusulas abusivas, que unha Directiva comunitaria, a 93/13 seguía (segue aínda hoxe) sen aplicarse en España. Non só nos tivemos que enfrontar á banca, causante da crise, tamén ás autoridades que a protexeron en todo momento. Así que sabemos do que falamos e das consecuencias de non tomar medidas sociais suficientes a tempo.

Na crise actual, é certo que se adoptaron medidas diferentes e positivas na dirección de non deixar a ninguén atrás. Á PAH, como movemento social que loita por lograr o exercicio do Dereito á Vivenda digna e adecuada, correspóndenos valorar as medidas aprobadas nesta área, e recoñecemos pasos en boa dirección, aínda que de escaso alcance, moi curta duración, con trato discriminatorio e multitude de familias cuxa casuística está excluída, e moi inxustas, xa que fan recaer o seu peso económico sobre a cidadanía, sen intentar recuperar os máis de 60.000 millóns do rescate anterior, que só o Banco de España dá por perdidos, desde logo nin a cidadanía, nin por suposto a PAH nos resignamos a perdelos. Ademais, non se inclúen medidas que garantan o cumprimento dos ditames do Comité DESC de Nacións Unidas.

"Todos os españois teñen dereito a gozar dunha vivenda digna e adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo este dereito, regulando a utilización do chan de acordo co interese xeral para impedir a especulación. A comunidade participará nas plusvalías que xere a acción urbanística dos entes públicos"

Isto non é o manifesto da PAH, é o artigo 47 da Constitución de 1978, e hoxe 42 anos despois, este dereito segue fóra do alcance de miles de familias, porque as súas rendas, as dos que as teñen, non llo permiten, e moitas máis, ven en serio perigo o seu permanencia nas que están agora residindo, unha vez que caduquen os 6 meses de suspensión para os desafiuzamentos derivados da LAU, xa que non todos están suspendidos pese á magnitude da crise, a precariedade e a falta de alternativa residencial adecuada e segura. Non é suficiente, e ademais é terribelmente inxusto, protexer unicamente a quen caeron en vulnerabilidade como consecuencia do Covid'19, e deixar fóra da protección aos xa eran vulnerábeis antes do Covid'19, xa que a pandemia empeorou necesariamente a súa situación anterior.

Durante os nosos 11 anos de historia a PAH caracterizouse, non só por loitar contra a emerxencia, senón por ser un movemento propositivo porque sabemos que só cambiando as leis a nivel estatal, autonómico e local poderemos garantir o dereito á vivenda para todas. No 2013 recollemos 1,5M de firmas para conseguir, entre outras peticións, a dación en pago, só a maioría absoluta do PP impediu a súa aprobación, en Cataluña conseguimos aprobar a lei 24/2015 a lei máis garantista que existe en Europa xa que co responsabiliza ao sector privado das consecuencias das súas actividades e queremos que se estenda a todo o territorio xa que non é xusto que só os cataláns teñan unha maior protección que o resto de cidadáns. Noutras comunidades conseguimos melloras en leis, protocolos ou normas. As nosas propostas demostraron que acabarían coa emerxencia residencial en España e con todo moitos de vostedes prefiren continuar escoitando a supostos "expertos" que volven ofrecer as mesmas receitas que nos levaron a esta situación insosteníbel. Son receitas que non miran polo ben común e por garantir un dereito básico como a vivenda. Son expertos afines a quen queren gañar até o último euro posíbel, aínda que iso signifique deixar a familias, menores, enfermos, na rúa sen alternativa algunha.

Para que o Dereito á Vivenda poida chegar a ser un dereito exercíbel para calquera persoa, requírense medidas a curto prazo, que garantan que as familias non pagan coas súas casas ou cos seus Dereitos o custo da crise, esas medidas, están contidas no documento de emendas que lles remitimos, e nas que non me estenderei agora posto que xa as teñen, e poden Vostedes preguntar respecto diso. Só vou destacar dous:

➤ O cumprimento por parte de España dos seus compromisos internacionais en materia de Dereitos Humanos, en concreto do Pacto Internacional polos Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (Nova York, 19 de decembro de 1966), cuxa ratificación por parte de España aparece no BOE do 30 de abril de 1977, e cuxo protocolo facultativo (Nova York, 10 de decembro de 2008) aparece ratificado no BOE do 25 de febreiro do 2013. O incumprimento deste pacto, provocou desde 2017, que o Comité DESC de Nacións Unidas condene a España 3 veces, por vulnerar o Dereito á Vivenda.

➤ O inicio da creación do Parque Público de Vivenda, coas que obran a día de hoxe en poder da SAREB e de Bankia, entidades ambas con maioría de capital público creada unha, para sanear a banca, e rescatada a outra con 24.0000 millóns. Tamén con vivendas desocupadas en propiedade tanto da banca rescatada, como dos fondos voitre, especuladores radicados en paraísos fiscais que xestionan as súas vivendas nos paraísos fiscais nacionais que son as SOCIMIs (Sociedades Anónimas Cotizadas de Inversión no Mercado Inmobiliario - Réxime Fiscal).

Tamén se requiren medidas a medio prazo: unha lei estatal de vivenda, tralo bloqueo imposto ao trámite da Lei de Vivenda da PAH, que o Pleno do Congreso votou tomar en consideración o 18/9/18. Este foi ate agora o único intento de facer unha lei destas características, e tróuxoa a PAH ao Congreso. A futura lei debe establecer a condición de ben social da vivenda; as garantías de acceso á mesma; a definición xurídica de "vivenda desocupada" que permita actuacións en situacións de necesidade; definir o Parque Público de Vivenda para alugueiro accesíbel e de carácter social; as condicións necesarias para que unha vivenda poida ser cualificada de digna e adecuada; debe establecer obrigacións das Administracións Públicas para a creación do mesmo; prohibindo expresamente a venda de vivendas públicas; establecendo mecanismos que permitan a utilización temporal de vivendas desocupadas como parque público; así como medidas que permitan limitar os prezos dos alugueiros.

Fai falta establecer un mínimo vital en materia de subministros básicos e de telecomunicacións, que garanta a permanencia no servizo de familias en situación de vulnerabilidade.

Débese reformar tamén a lei de crédito inmobiliario, dotándoa dos estándares europeos en materia dos dereitos dos consumidores reiterados na xurisprudencia do TXUE, e establecendo a dación en pago como forma de resolución dos contratos en casos de incapacidade sobrevinda, para facer fronte ao pago, e a responsabilidade limitada para non endebedar a familias para sempre, o que constituíu a morte civil das mesmas.

É necesario tamén reformar a LAU, de forma que se garantan prezos xustos, a estabilidade dos inquilinos, e se impida as subidas especulativas de prezos.

Desde a PAH, propoñemos-lles a todos en xeral, e moi especialmente a quen conforman a maioría progresista desta Cámara, unha tregua consistente en acabar dunha vez coas sucesivas prórrogas e iniciar dunha vez o trámite como PL do RDL11/2020, xa que o próximo día 22 iníciase a conta atrás para os desafiuzamentos suspendidos e outras axudas, e aprobar con urxencia nosas emendas, para dar así un respiro aos centos de miles de familias en situación actual de vulnerabilidade pre e post Covid'19, e que sexamos capaces de aproveitar o tempo desa tregua para afrontar as medidas de longo alcance que tamén lles estamos propoñendo.

Na PAH estamos afeitos a que nos digan que non se poden facer certas cousas, pero ao final, demostramos moitas veces que Si se pode!

Madrid, 5 de xuño, de 2020

No vídeo a intervención na Comisión e as respostas ás preguntas das deputadas e deputados dos diferentes grupos parlamentarios.


https://youtu.be/4ifZiuHR3J0
Canle da PAH

Fonte: PAH
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

En Ferrol, como noutras cidades de Galiza e do resto do territorio do Estado, tivo lugar un acto de protesta ante os Xulgados, para parar xuntas a curva dos desafiuzamentos - #VivendaPorDereito

En Ferrol, como noutras cidades de Galiza e do resto do territorio do Estado, tivo lugar un acto de protesta ante os Xulgados, para parar xuntas a curva dos desafiuzamentos

➤ Paremos xuntas a curva dos desafiuzamentos!

➤ Por unha xustiza que garanta unha vivenda digna !

➤ Por unha nova normalidade sen desafiuzamentos !

➤ Por un parque público de vivenda !

➤ Ningún desafiuzamento sen alternativa residencial !

#VivendaPorDereito
#DesafiuazamentosNuncaMais

O día en que pretenden renovar os desafiuzamentos, fumos aos xulgados a esixir cero desafiuzamentos!

A mediados de marzo declarouse o estado de alarma no estado español para enfrontar a grave crise sanitaria da Covid'19. Baixo a mensaxe de "frear a curva dos contaxios" o Goberno declarou que se pararían os desafiuzamentos de familias vulnerábeis para poder "quedarnos en casa". As organizacións sociais denunciamos no seu momento que as medidas de vivenda eran claramente insuficientes, que non se pararon realmente todos os desafiuzamentos e que os realoxos indignos obrigábannos a preguntarlle aos poderes públicos, en que casa me quedo?.

Hoxe denunciamos que, o que o Goberno vendeu como unha "moratoria dos desafiuzamentos" de 6 meses, só afecta a algúns desafiuzamentos de alugueiro nos cales se acredite nos xulgados vulnerabilidade producida pola Covid'19, segundo a reducida definición do Real Decreto Lei 11/2020. O resto de desafiuzamentos, que non estaban parados por unha suposta moratoria senón pola suspensión dos prazos procesais, poden renovarse a partir de hoxe xoves 4 de xuño grazas a unha modificación legal aprobada polo Consello de Ministros a finais de maio, contida no artigo 8 do RDL 537/2020 de prórroga do estado de alarma.

Isto significa que todos os desafiuzamentos de alugueiro que non entren na reducida definición de vulnerabilidade do real decreto antes nomeado, xunto aos hipotecarios ou de persoas que ocupan vivendas, poden volver aos nosos barrios, pobos e cidades a partir de hoxe mesmo! [neste documento explícase como pode preverse esa volta]

Ademais, habilitou-se parcialmente o mes de agosto como mes hábil do 11 ao 31 de agosto, cando antes era só para actuacións urxentes e o único mes do ano que non saían dos xulgados comitivas xudiciais e policía co obxectivo de desafiuzar a familias, o que supón unha vulneración dos dereitos fundamentais que foi denunciada durante os últimos 11 anos polos movementos de loita polo dereito á vivenda ante todo o mundo.

Cando se declarou a pandemia a mesma Relatora da ONU do dereito á vivenda, Leilani Farha, declarou con moito acerto que "a vivenda, é a primeira liña de defensa fronte ao brote de COVID-19". É un escándalo que para contentar os intereses dos de sempre (bancos, fondos voitres e especuladores), con 27.127 persoas falecidas e en plena pandemia mundial, se permita agora a volta dos desafiuzamentos cando a crise do coronavirus non será superada ate que exista unha vacina, hai risco de rebrotes ou necesidade de posíbeis novos confinamentos; poñendo claramente en risco, non só o dereito á vivenda das familias, senón o dereito á saúde de toda a poboación.

As organizacións sociais levamos moitos anos loitando contra os desafiuzamentos, co apoio e a solidariedade do 99% da poboación. A crise sanitaria demostrou que, como vimos gritando desde o primeiro día, si se quere pode-se, poden-se suspender os desafiuzamentos. Polo que agora non imos permitir de ningún dos xeitos que volva "a curva da vergonza, a dos desafiuzamentos".

Por este motivo, hoxe convocamos á cidadanía nos xulgados de todo o Estado, para deixar ben claro desde o primeiro día que non queremos máis desafiuzamentos, que non permitiremos que volva esta barbarie e que ¡imos facer todo o que estea na nosa mans para paralos!

Para iso, ademais de convocar nos Xulgados, hoxe publicamos varios documentos útiles xurídicos para que as persoas con ameaza de desafiuzamentos poida recorrer este flagrante atropelo dos dereitos humanos.

➤ O primeiro para solicitar a moratoria de 6 meses en desafiuzamentos de alugueiro e vulnerabilidade pola COVID19.

➤ O segundo para parar calquera tipo de desafiuzamentos sen alternativa residencial.

¡Inundemos os xulgados de escritos e persoas para esixir os nosos dereitos!

Pedimos solidariedade de toda a poboación para facer realidade o lema #StopDesafiuzamentos !

¡Esiximos ao Goberno e ao poder xudicial que respecten e garantan o dereito á vivenda e á saúde das persoas!

Baseado no publicado pola PAH.
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

O acto nos medios:

2020.06.04 - La Voz de Galicia. | Concentración ante los juzgados contra los desahucios sin alternativa residencial. | En el partido judicial de Ferrol se tramitan algo más de 140 procedimientos de lanzamientos al año. | Ir á Web.

2020.06.04 - Diario de Ferrol. | La reactivación ayer de la actividad judicial tras el parón por el estado de alarma llevó a la plataforma Stop Desafiuzamentos y a la Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra a celebrar una concentración ante las puertas del Juzgado ferrolano para protestar contra los desahucios “sen alternativa residencial”, por el derecho a una vivienda digna y accesible y por un parque público de vivienda social. | Ir á Web.

2020.06.04 - El Correo Gallego. | Con aplicación a partir del 2 de abril, el Gobierno central había suspendido los desahucios mientras durase el estado de alarma. Pero según denuncian entidades sociales, con el reinicio de la actividad judicial también se retoman los lanzamientos de estos procedimientos. Ante los juzgados gallegos, representantes de estas plataformas se concentraron este jueves para reclamar que se respete el derecho a una vivienda. Afirman que además las administraciones no solucionan ahora el problema de dar alternativa residencial. | Ir á Web.

2020.06.04 -  Radio Ferrol - Cope. | La Red de Apoyo Mutuo de Ferrolterra Stop-Desafiuzamentos, secundó en la mañana de este jueves, delante de los juzgados ferrolanos, una concentración del alrededor de 10 personas. Las movilizaciones estaban convocadas en todo el país. | Ir á Web.
_______

Ante a reactivación dos desafiuzamentos a cidadanía responde - Ante esta inminente nova vulneración de dereitos humanos convocamos o xoves 4 de xuño, ás 10:30hs na porta de todos os xulgados do Estado - Non imos permitir que en plena pandemia da COVID-19 pretendan deixarnos na rúa sen ningún tipo de alternativa residencial

Concentración diante dos Xulgados de Ferrol
Xoves 4 de xuño, ás 10:30hs.

Ante a reactivación dos desafiuzamentos a cidadanía responde

Segundo a normativa publicada en relación aos desafiuzamentos e na experiencia que temos tras anos de loita defendendo o dereito á vivenda digna debemos estar preparadas, non imos permitir de ningún xeito que volva "a curva da vergonza, a dos desafiuzamentos".

Ate agora:

Os prazos procesais quedan suspendidos desde o 14 de marzo de 2020 por vía da disposición adicional cuarta do Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo, polo que se declara o estado de alarma para a xestión da situación de crise sanitaria ocasionada polo COVID-19.

"Disposición adicional cuarta. Suspensión de prazos de prescrición e caducidade. | Os prazos de prescrición e caducidade de calquera accións e dereitos quedarán suspendidos durante o prazo de vixencia do estado de alarma e, no seu caso, das prórrogas que se adoptaren."

O mesmo 14 de marzo faise pública a Resolución do Secretario de Estado de Xustiza sobre servizos esenciais na Administración de Xustiza, que establece os servizos esenciais que si se prestarán durante o estado de alarma. Aínda que non se fai mención específica aos lanzamentos, inclúese a posibilidade de levar a cabo "Calquera actuación que, de non practicarse, puidese causar prexuízos irreparábeis". De facto, suspéndense todos os procedementos de desafiuzamentos, aínda que se atopen en fase de execución.

A partir de agora:

Primeiro, o 29 de abril publícase o Real Decreto-lei 16/2020, de 28 de abril, de Medidas procesais e organizativas para facer fronte ao Covid-19 no ámbito da Administración de Xustiza, que marcará a pauta unha vez levante a suspensión dos prazos xudiciais e reactívese a actividade xudicial.

Establécese a priorización de determinados procedementos desde a data do levantamento ate o 31 de decembro. Aos procedementos que contarán cunha tramitación prioritaria son:

a) Xurisdición voluntaria con medidas a favor de menores.

b) No ámbito civil, moratorias hipotecarias Covid, moratoria de alugueiro Covid e concursos de persoas físicas non empresarios.

c) No ámbito contencioso, recursos por si denegan axudas para paliar os efectos da crise.

d) No ámbito social, ERTEs, despedimentos, etc.

Se habilita parcialmente o mes de agosto como mes hábil (antes só para actuacións urxentes). Para facelo, decláranse como urxentes todas as actuacións xudiciais e decláranse hábiles para a súa realización do 11 ao 31 de agosto, excepto sábados, domingos e festivos.

Reinícianse os prazos procesais desde cero sen ter en conta si transcorreran días antes da declaración do estado de alarma. O primeiro día do cómputo será o seguinte día hábil ao que deixe de estar operativa a suspensión. Xa que logo, o 5 de xuño.

Para os recursos contra sentenzas ou resolucións que poñen fin ao procedemento, a pesar durante o estado de alarma seguíronse notificando, o prazo para recorrer empeza desde 0 e amplíase ao dobre do previsto para cada recurso para evitar aglomeracións os primeiros días. Esta ampliación tamén afecta a aquelas que se publiquen durante os primeiros 20 días no levantamento da suspensión.

O 9 de maio publícase a Orde JUS / 394/2020, de 8 de maio, pola que se aproba o Esquema de Seguridade Laboral e o Plan de desescalada para a administración de xustiza a ante o Covid-19. No seu Anexo 1 establécese o seguinte:

"As actividades en relacións coas dilixencias de levantamento de cadáveres e os lanzamentos ou os rexistros domiciliarios teñen consideracións de exposición de baixo risco, que requirirán a utilización de EPIs adecuados."

O 25 de maio publícase o Real Decreto 537/2020, de 22 de maio, polo que se prorroga o estado de alarma declarado polo Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo, polo que se declara o estado de alarma para a xestión da situación de crise sanitaria ocasionada polo COVID-19. A disposición inclúe a reactivación dos prazos procesais a partir do 4 de xuño:

Artigo 8. Prazos procesais suspendidos en virtude do Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo.

Con efectos desde o 4 de xuño de 2020, alzarase a suspensión dos prazos procesais. | As dúbidas, que cada Xulgado resolverá segundo a súa organización (é necesario que as PAHs estean alerta), son:

1) Os lanzamentos decretados antes do estado de alarma para unha data posterior ao 4 de xuño seguen vigentes.?

Teoricamente si e non habería máis aviso. É dicir, para un desafiuzamento xa decretado para o 15 de xuño, é moi posíbel que non recibamos ningunha notificación máis  e a comisión xudicial poida-se presentar ese día.

Haberá que ver si os Xulgados os atrasa para dar saída aos que se ían a producir durante o estado de alarma. É dicir, como existían desafiuzamentos previstos para os meses de marzo, abril e maio, que se tiveron que suspender, cabería a posibilidade de que os xulgados atrasasen os previstos para xuño e xullo para priorizar estes, dado que deberían haberse producido antes. Non hai que descartar ningún escenario, pero a intuición dinos que non será así e que os lanzamentos suspendidos durante o estado de alarma se recolocarán no medio ou logo dos xa decretados, pero non temos seguridade 100% de que así sexa e hai que estar alerta.

2) Que ocorre cos lanzamentos suspendidos automaticamente durante o estado de alarma?

É dicir, como actuarán os xulgados con aqueles desafiuzamentos que se decretaron para a segunda quincena de marzo ou os meses de abril, maio e primeiros días de xuño e que se suspenderon por mor do estado de alarma. Pois que si ou si se deberán volver a decretar, o que permitirá volver presentar recurso, agora en tempo e forma, e incluír entre as alegacións a situación de vulnerabilidade que se pode agravar coa actual pandemia. A dúbida que nos queda é si os Xulgados os decretarán de oficio ou esperan a que a parte demandante os volva a solicitar (poida que algúns demandantes xa pidan que se fixe data).

Ante esta inminente nova vulneración de dereitos humanos convocamos o xoves 4 de xuño, ás 10:30hs na porta de todos os xulgados do Estado.

Non imos permitir que en plena pandemia da COVID-19 pretendan deixarnos na rúa sen ningún tipo de alternativa residencial.

Fonte: PAH.
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

O dereito á vivenda como antesala do dereito á cidade: especial referencia de Judith Gifreu Font, no relatorio presentado no XV congreso da Aepda, sobre 'A cidade do século XXI: transformacións e retos' celebrado en Ibiza, os días 7 e 8 de febreiro de 2020

Dereito á cidade e dereitos nas cidades (especial referencia ao dereito á vivenda como antesala do dereito á cidade).

As cidades estanse consolidando como epicentros das dinámicas económicas, sociais e ambientais. Nun mundo irreversibelmente urbano, as cidades innovan constantemente para situarse á vanguarda do cambio e arrombar vellas inercias que non teñen cabida nas lóxicas de acción pública actuais, como a depredación do chan. Todas estas iniciativas forman parte dunha axenda urbana cuxo obxectivo é asegurar a efectividade do denominado "dereito á cidade" mediante a protección e promoción dos dereitos humanos recoñecidos aos cidadáns en diversos instrumentos nacionais e internacionais e a articulación dunha democracia activa que lles capacite para contribuír á creación da cidade que desexan. De entre todos eses dereitos que permiten o desempeño dunha vida digna na cidade destaca pola súa relevancia o dereito a unha vivenda digna e adecuada, na medida que constitúe unha precondición para o goce dunha cidadanía plena.

Relatorio de Judith Gifreu Font, Profesora Titular de Dereito Administrativo
Universidade Autónoma de Barcelona, presentado no XV Congreso Asociación Española de Profesores de Dereito Administrativo (AEPDA), baixo o título "A cidade do século XXI: transformacións e retos", celebrado en Ibiza, os días 7 e 8 de febreiro de 2020.

Dereito á cidade e dereitos nas cidades (especial referencia ao dereito á vivenda como antesala do dereito á cidade).

Sumario:

1.- O crecente peso político das cidades no contexto internacional.

2.- As cidades á vangarda da loita contra os grandes desafíos do século XXI.

2.1.- A urxente necesidade dunha reforma urbana: a procura dun equilibrio perfecto entre substentabilidade e desenvolvemento urbano.

2.2.- As megatendencias.

2.2.1- O crecemento da poboación urbana.
2.2.2- O cambio climático.
2.2.3.- O envellecemento da poboación.

2.3.- O urbanismo como vector de substentabilidade urbana.

2.4.- O "novo urbanismo" como resposta ao modelo de crecemento disperso.

2.5.- A xentrificación urbana: un palimpsesto social?.

3.- A xestión democrática da cidade: involucrarse, escoitar e transformar.

4.- O dereito á cidade, que cidade?.

4.1.- O dereito á cidade como motor de transformación política e social.

4.2.- A reivindicación da garantía e protección dos dereitos humanos na cidade.

4.3.- O dereito á cidade versus os dereitos na cidade: é o dereito á cidade un mero sumatorio de dereitos ou un dereito independente?.

4.4.- A procura de novos paradigmas: algúns modelos de cidade.

4.5.- Epílogo. O carácter xurídico dos dereitos na cidade.

5.- A importancia do dereito á vivenda na concepción do dereito á cidade.

6.- A progresiva adquisición do dereito á vivenda no ámbito internacional.

6.1.- A perspectiva internacional.

6.2.- Os avances na contorna europea.

6.3.- España: un posicionamento imperfecto.

6.4.- Os plans de promoción e protección dos dereitos humanos en España.

7.- O dereito á vivenda en España. Un "dereito aparente".

7.1.- A constitucionalización dos dereitos.

7.2.- O dereito á vivenda. A discusión sobre a súa fundamentalidade na Constitución española.

7.3.- A xusticiabilidade do dereito á vivenda. O exercicio da acción pública, como intento "errado" de acceso á xurisdición.

8.- Evolución da implantación do novo dereito en España.

8.1.- Os movementos sociais. Os novos rostros motrices do cambio social.

8.2.- A persecución dun dereito subxetivo.

8.3.- Os instrumentos para atender a perda da vivenda.

8.4.- O uso do interese social e o abuso da función social.

8.4.1.- As vivendas baleiras.
8.4.2.- A ineficacia da expropiación.

9.- A importancia das resolucións dos tribunais e organismos supranacionais no ámbito do dereito á vivenda.

9.1.- O ámbito internacional.

9.1.1.- Os informes dos relatores especiais sobre vivenda adecuada.
9.1.2.- Observacións do CDESC aos informes do Estado sobre a garantía do dereito á vivenda.
9.1.3.- Ditames do CDESC a partir do Protocolo Facultativo do Pacto  Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais de 2008.

9.2.- O ámbito europeo.

9.2.1.- A protección do dereito á vivenda polo TEDH. Especial referencia ás obrigacións positivas, o proceso equitativo e o dereito de propiedade.
9.2.2.- A proclamación polo TXUE do dereito á vivenda como dereito fundamental.

10.- A desconexión internacional do Tribunal Constitucional con respecto ao dereito á vivenda e a depreciación dos seus postulados.

11.- A modo de conclusión: novos postulados para a próxima década.

12.- Bibliografía.

13.- Abreviaturas.

⇾ Relatorio de Judith Gifreu Font, "Dereito á cidade e dereitos nas cidades (especial referencia ao dereito á vivenda como antesala do dereito á cidade)". | 119 páxinas en formato pdf. | Acceder/Baixar.
---

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
---

Evolución dos desafiuzamentos na Galiza segundo os datos publicados polo CXPX - En Ferrol pasaron os desafiuzamentos de 120 do ano 2018 a 146 en 2019, mais a maioría son de alugueiro 118 o pasado ano

En Ferrol pasaron os desafiuzamentos de 120 do ano 2018 a 146 en 2019, mais a maioría son de alugueiro 118 o pasado ano.

Na Galiza produxeron-se o pasado ano 2019, o 4,7% dos desafiuzamentos do total do Estado. Foron en termos absolutos 2.271, fronte aos  48.660. Sendo os desafiuzamentos de alugueiro, moi superiores aos derivados de execucións hipotecarias. Segundo os datos publicados do último trimestre, 410, fronte a 149. Sendo a relación case de 3 lanzamentos de alugueiro por cada 1 de hipotecario.

A falta de suficientes recursos económicos e os abusivos prezos das vivendas, son as causas destes aumentos nos desafiuzamento de vivendas en alugueiro.

 Os datos son referidos en base ao número de lanzamentos practicados polos xulgados, tanto os derivados da aplicación da Lei de Arrendamentos Urbanos (LAU) como os derivados das execucións hipotecarias, segundo o estudo "Os efectos da crise económica nos órganos xudiciais" publicado o 9 de marzo pola Sección Estatística do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPX).

Desafiuzamentos na Galiza por ano.

Período     |   Desafiuzamentos
⇾ 2013     -----    2.404
⇾ 2014     -----    2.519
⇾ 2015     -----    2.432
⇾ 2016     -----    2.384
⇾ 2017     -----    2.493
⇾ 2018     -----    1.709
⇾ 2019     -----    2.271

Desafiuazamentos na Galiza no 4º trimestre.

Período     |   Desafiuzamentos
⇾ 2013     -----    614
⇾ 2014     -----    695
⇾ 2015     -----    610
⇾ 2016     -----    635
⇾ 2017     -----    624
⇾ 2018     -----    645
⇾ 2019     -----    521

Desafiuazamentos na Galiza no 4º trimestre, deferenciado entre alugueiro e execución hipotecaria.

Período     |   Hipoteca     |   Alugueiro
⇾ 2013     -------    149     -----    410
⇾ 2014     -------    211     -----    434
⇾ 2015     -------    236     -----    356
⇾ 2016     -------    194     -----    426
⇾ 2017     -------    175     -----    423
⇾ 2018     -------    135     -----    481
⇾ 2019     -------    071     -----    432

Nota.- As diferencias nas cifras, entre os totais e os separados son por mor dos casos son os lanzamentos por outras causas.

Unha vez pechado o ano 2019, segundo os datos publicados polo CXPX (Consello Xeral de Poder Xudicial), a nivel de Estado producen-se de media 250 desafiuzamentos ao día. O organismo publicou os datos sobre desafiuzamentos do do pasado ano. En canto aos lanzamentos, un 67,5 por cento do total, 36.467, foi consecuencia de procedementos derivados da Lei de Arrendamentos Urbanos (LAU), mentres que outros 14.193 (o 26,3%) deriváronse de execucións hipotecarias. Os 3.346 restantes obedeceron a outras causas.

As cifras de 2018 comparadas coas 2019, amosan un significativo descenso no conxunto do Estado (o 9,5% menos). No que se refire a Galiza, aumentan en 562 os casos de desafiuzamento (un 32,88%), mais estes datos que amosan un significativo aumento, deben-se a que en 2018, na Galiza tivo lugar unha moi importante folga en Xustiza que durou 114 días.

As cifras de desafiuzamentos son pavorosas, a pesares dos avances na presión social. As sentenzas do TXUE que puxeron en xaque á lexislación hipotecaria española; o pronunciamento de organismos internacionais, como foi o da Comisión de Dereitos Sociais e Económicos de Nación Unidas, na defensa do dereito á vivenda como un dereito fundamental; mesmo en Catalunya, coa recuperación e entrada en vigor da Lei 24/2015, de 29 de xullo, de medidas urxentes para afrontar a urxencia no ámbito da vivenda e a pobreza energética, impidiron un grande número de casos, aínda que Catalunya, segundo a PAH sigue á cabeza en casos de desafiuzamentos co 23% do total estatal, seguida por Andalucía e a Comunidade Valenciana.

Os desafiuzamentos silenciosos

Tanto na Galiza como no resto do Estado, advertimos que malia ser oficiais, os datos publicados polo CXPX, mostran só unha parte da realidade dos desafiuzamentos, pois non se contemplan os desafiuzamentos silenciosos, os que se producen sen orde xudicial.

É o caso das familias que se viron obrigadas a abandonar o seu fogar ante a finalización do seu contrato de alugueiro, ou por falta de recursos económicos suficientes, ao non poder asumir os recibos de alugueiro, e menos as subidas impagábeis da renovación. Por outra banda son miles de familias que teñen o seu proceso de desafiuzamentos conxelado por mor das moratorias das execucións hipotecarias ou agardando unha resolución sobre a cláusula abusiva por vencemento anticipado. Situacións que fan que non aumenten os desafiuzamentos por hipoteca, pero engrosan a lista de espera a unha solución digna, mais que en moitas ocasións so é atrasar a perda do seu fogar por culpa das leis criminais predominantes que permitiron os abusos bancarios.

A moratoria de desafiuzamentos hipotecarios prorrógase ate maio de 2024

Desde o 12 de marzo de 2020, a moratoria de desafiuzamentos hipotecarios prorrógase ate maio de 2024, amplía as posibilidades para acollerse a un maior número de familias en situación de vulnerabilidade e paraliza as execucións hipotecarias das vivendas en mans de fondos voitre e subasteros. Demanda dos movementos antidesafiuzamentos que foi recollida nas medidas do Goberno. Miles de familias estafadas pola banca van-se beneficiar desta medida que alivia  o sofrimento das familas que vían proximo a finalización do prazo inicial que estaba establecido para maio deste ano e agora será para maio de 2024.

Os desafiuzamentos por non pago de alugueiro, pendente dunha moratoria anunciada polo Goberno

Tamén aledamos-nos do compromiso do Goberno a unha nova moratoria para que se poidan acoller os desafiuzamentos por non pago de alugueiro, cerca do 68% do total, aínda que esta medida non vai ser de xeito inmediato, malia a urxencia. Descoñecemos os términos nos que se está suscitando, pero estaremos mobilizadas e atentas para que sexa o máis completa posíbel ata lograr os cambios estruturais necesarios para que se garanta dunha vez por todas o dereito a unha vivenda digna e adecuada.

Conquistar #VivendaPorDereito

Xa se van cumprindo algunhas importantes demandas dos movementos antidesafiuzamentos e por unha vivenda digna e adecuada e outras temos que facer que se cumpran.

⏩  A promulgación dun Real Decreto que inclúa prórroga da moratoria e suspensión de todo desafiuzamento, xa sexa por impago de hipoteca, de alugueiro ou ocupación, promovido por grandes tenedores de vivenda a familias en situación de vulnerabilidade e sen alternativa residencial adecuada, xunto cunha renovación dos alugueres sociais asinados con entidades financeiras e fondos de investimento.

⏩ Establecemento urxente de mecanismos de interlocución entre a PAH e resto de organizacións sociais co Goberno, que inclúa todos os Departamentos que teñen competencias en materia de vivenda e Dereitos Humanos, para desenvolver o dereito a unha vivenda digna e unha futura Lei de Vivenda.

⏩ Que o Goberno adopte as medidas necesarias para cumprir fielmente o contido dos dictames do Comité DESC de NNUU.

⏩ Un parque público de vivenda social de alugueiro na Galiza.

⏩ Elaboración dunha Lei Galega de medidas urxentes para afrontar a emerxencia no ámbito da vivenda e a pobreza enerxética. Lei que estea en corcondancia co disposto na Declaración universal dos Dereitos Humanos, no Pacto internacional dos Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (PIDESC) e as diferentes obserbación sobre o dereito á vivenda do Comité de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais das Nacións Unidas (CDESC das NN.UU.), onde se recoñece o dereito á vivenda digna e adecuada, o acceso aos recursos naturais, a auga potábel, ao saneamento e a enerxía (para a cociña, a calefacción e a luz), á protección contra os desafiuzamentos forzosos das persoas sen recursos, facilitando unha alternativa residencial.

Fonte: Propia, do CXPX e da PAH.

Datos estátisticos:
- Series efecto da crisis nos órganos xudiciais ate Cuarto Trimestre 2019.
- Nota de prensa sobre os efectos da crise 4T de 2019.docx.
- Datos de Lanzamentos practicados por Partidos Xudiciais 2013 - 2019.
- Datos dos lanzamentos no Partido Xudicial de Ferrol 2013 - 2019.
- Datos dos lanzamentos nos partidos xudiciais de Galiza 2013 -2019.

Fonte: CXPX.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Telefono para asuntos urxentes: 645158113
_______

Tes dereito a... ser desafiuzada - ... cómpre organizar a loita polo dereito a unha vivenda digna ...

Nos barrios, nas periferias resoan as verbas do alcalde de Vigo: “La oficina antidesahucios es mi mesa. Llamo yo al banco y los paro”. Declaracións que son insulto para moitas de nós, as que sufrimos a violencia cotiá de vivir sen termos cubertas as necesidades básicas. Para a nosa desgraza os cartos que escasean para políticas sociais guíndanse en babecadas ao gusto dos grandes capitais e as súas amizades.

Iniciamos un novo curso na ODS-Coia con varias compañeiras sufrindo graves problemas de vivenda. Malia que son moitas as privadas do dereito a un teito, tan só unhas poucas son quen de racharen cos estigmas, os cales responsabilizan aos individuos das consecuencias de problemas estruturais, e son quen de compartir o sufrimento derivado do medo a ficar sen vivenda. Nos últimos días demos conta nas redes do inminente desafiuzamento dunha familia de Coia por falta de pagamento. Unha parellas con dúas fillas pequenas malviven coa RISGA como único ingreso. Acumularon meses de impagamento e a inicios do verán o propietario, tras varios avisos, presentaba denuncia no xulgado que iniciaba o proceso de desafiuzamento. Con agosto polo medio e cunha suspensión da vista, ao final o xuízo celebrouse o pasado mércores 16 de outubro. Agora, mentres aceleran a procura de vivenda, agardan pola sentenza firme que fixará a data de lanzamento, seica será nos primeiros días de novembro.

A situación que padecen estas compañeiras fala con claridade das desastrosas políticas en materia de vivenda que teñen Xunta de Galiza e Concello de Vigo e como estas afectan ás empobrecidas. Como di Albert Sales “a crise de acceso á vivenda das cidades europeas non se arranxa con máis axudas nin con máis servizos sociais”. Unha afirmación que non escusa para que mentres non acadamos mudanzas estruturais as respostas dadas polos servizos sociais non sexan efectivas.

Esta familia sabedora de que eles no mercado non ían atopar respostas á súa necesidade de vivenda, deron todos os pasos fixados polas administracións competentes (Xunta de Galiza e Concello de Vigo) para tratar de conseguir un teito. Explicamos a continuación as axudas en materia de vivenda que solicitaron, así como os resultados das mesmas:

1) Inscribíronse no rexistro de demandantes de vivenda protexida da Xunta de Galiza.

Resultado: ningún. A Xunta hai anos que non inaugura vivendas de promoción pública en Vigo, a última gran convocatoria foi hai dez anos coa adxudicación dos 384 pisos no “edificio branco” de Navia. Nos vindeiros meses anunciaron que van entregar 26 pisos nun edificio na rúa Canicouva e 36 noutra construción na rúa Ignacio Grobas.

2) Solicitude e incorporación no programa RECONDUCE da Xunta de Galiza [1]

Resultado: malia acudir en numerosas ocasións as dependencias que o programa ten en Vigo o despexo é inminente á espera da sentenza firme que fixe a data. Desde o programa poden solicitar que o xulgado aprace o despexo por seren unha familia vulnerable (situación acreditada co informe social dos servizos sociais municipais), mais dinlles que a solución e que continúen coa procura de vivenda.

3) Solicitude e concesión do Bono de Alugueiro Social da Xunta de Galiza [2]. Trátase dunha subvención de 225€/mes para o pagamento do alugueiro. Renóvase todos os anos até un máximo de tres, a vivenda que atopen non pode superar os 450€/mes no caso de Vigo.

Resultado: téñeno concedido, mais a Xunta non llo aboará até que consigan unha vivenda.

4) Comunicar o inminente despexo aos servizos sociais do Concello de Vigo.

Resultado: dado que son perceptores de RISGA desde hai anos, a súa situación é coñecida polos servizos sociais municipais, que visitan con regularidade en cumprimento do proxecto de inserción desta “esmola social”. Son informados que o departamento pode concederlles axuda económica para un mes ou dous de alugueiro no caso de que atopen vivenda a través das Axudas de Emerxencia Municipais (o goberno as renomeou hai uns anos como “Programa Contra Desafiuzamentos e de Emerxencia Social”) [3] .

5) Solicitar en abril as “Axudas extraordinarias a familias para gastos de aloxamento, subministros e alimentación – 2019” [4] do Concello de Vigo.

Resultado: tras agardar máis de cinco meses pola resolución do coñecido como “cheque social” concédenlle 252,38 € para gastos de vivenda e alimentación. No mes de outubro e iniciado o despexo o concello ingrésalle ao propietario da vivenda na que residen 200 € en concepto de axuda de vivenda do “cheque”.

A morea de solicitudes, de axudas concedidas durante este proceso non foi quen de evitar o desafiuzamento, e sobre todo, ningunha destas medidas aseméllase a garantir o dereito a unha vivenda digna. O mercado controla o parque de vivenda, os grandes capitais precisan aínda máis rendemento o que se traduce no crecemento do prezo dos alugueiros nos últimos anos. Suba que ven da man do endurecemento das esixencias para os futuros inquilinos (avais e seguros), da redución dos dereitos das inquilinas ou da expulsión de veciñas dos seus barrios e cidades.

Fronte a isto as administracións actúan favorecendo aos grandes capitais con regulamentos urbanísticos que desprotexen a veciñanza, mentres tratan de disimular con faragullas sociais as consecuencias das súas medidas. En Vigo, tanto Xunta como goberno municipal tratan de eludir as súas responsabilidades en materia de vivenda, as dúas administración ofrecen medidas propagandísticas que ademais de violentar ás afectadas coa súa burocracia só serven para manter privilexios e negocios dunha minoría.

Sen dúbida nesta disputa o capital rabúñanos cada día máis dereitos, por iso cómpre organizar a loita polo dereito a unha vivenda digna para todas. Temos dereito a unha vivenda, ou nola dan ou a collemos!

Outubro 2019

ODS-Coia

- -
Notas.-
[1] https://politicasocial.xunta.gal/gl/recursos/plans-e-programas/programa-...

[2] http://igvs.xunta.gal/web/actuamos/841

[3] https://sede.vigo.org/expedientes/tramites/tramite.jsp?id_tramite=379&la...

[4] https://sede.vigo.org/expedientes/avisos/aviso.jsp?id=3593&lang=gal

--

OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia). | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
23 de outubro de 2019 09:45
____



Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferroterra
forosocialdeferrolterra@gmail.com
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
@StopDesafiuzamentosDeFerrolTerra

_______________