Presentación do libro: "Ecofascismo", de Carlos Taibo en Ferrol, da man da Rede Decrescimento (Eo-Navia | Galiza | O Bierzo) que ao día seguinte celebra o seu segundo congreso, no mesmo concello no Centro Social de Valón, onde xunto a Antonio Turiel participará o autor na clausura do mesmo.
Día: venres 28 de outubro.
Hora: 8 da tarde.
Lugar: na Fundaçom Artábria, na Travessa de Batalhons, 7 (Esteiro-Ferrol).
Presentación: Iago López.
Intervención: Carlos Taibo.
Organiza: Rede Decrescimento (Eo-Navia | Galiza | O Bierzo).
Colabora: Fundaçom Artábria.
Ecofascismo
Unha introdución
de Carlos Taibo [*]
Taibo cre que o cambio climático e a caída das materias primas están a levarnos a unha nova forma de fascismo para preservar os recursos mundiais para unha minoría.
O ecofascismo é unha aposta en virtude da cal algunhas das clases dirixentes do mundo, conscientes dos efectos do cambio climático, do esgotamento das materias primas enerxéticas e da solución de interminábeis crises paralelas, se puxeran á tarefa de preservar os escasos recursos visíbeis para unha seleccionada minoría. E marxinar, na versión máis branda, e exterminar, na máis dura, o que se entende como poboación "excedentaria" nun planeta que rompeu visibelmente os seus límites. Nesta perspectiva, o ecofascismo non sería un proxecto negacionista ligado a circuítos marxinais da extrema dereita, senón que xurdiría no seo dos principais poderes políticos e económicos. Aínda que tería como núcleo principal as elites occidentais, a elas poderían engadirse outras asentadas en espazos xeográficos diversos. O ecofascismo afundiría as súas raíces, ademais, en moitas das manifestacións do colonialismo e do imperialismo de sempre, que a partir de agora poderían apostar polo exterminio, xa suxerido, daqueles que se estima que teñen abondo para utilizar poboacións enteiras nun réxime de explotación. lembra a escravitude de moi recente. En máis dun sentido, o ecofascismo sería, finalmente, unha forma de colapso. [Catarata].
Polo seu interese destacamos o seu último libro acabado de sair do prelo este 10 de outubro pasado: "En la estela de la guerra de Ucrania. Una glosa impertinente".
[*] Foi catedrático de Ciencias Políticas na Universidade Autónoma de Madrid dende hai trinta anos. Os seus últimos libros sobre a Europa Central e Oriental contemporánea son Historia de la Unión Soviética (Alianza, 2010), La Rusia contemporánea y el mundo (Los Libros de la Catarata, 2017), La desintegración de Yugoslavia (Los Libros de la Catarata, 2018), Marx y Rusia. Un ensayo sobre el Marx tardío (Los Libros de la Catarata, 2022) y Rusia frente a Ucrania. Imperios, pueblos, energía (Los Libros de la Catarata, 2022). | Web: http://www.carlostaibo.com.
_______