‘Car free’, un novo urbanismo

Por Carme Miralles Guasch
11.06.2009

Se os tempos demandan novos modelos, máis ideas e outras coordenadas de pensamento, creo interesante e útil facer un oco ás propostas que, desde distintas miradas, van perfilando un novo concepto de barrio ou ata de cidade, onde os coches non son benvidos. Non se trata de penalizar o uso da vía pública, como a famosa taxa do centro de Londres ou do aparcadoiro na rúa coas zonas azuis ou verdes das nosas cidades. Trátase de construír barrios onde non se poida circular en coche, onde a vida cotiá se desenvolva sen este dispositivo. Nun espazo onde só poden entrar algúns transportes públicos e só en contadas e especiais ocasións os privados.

Poida que algúns pensen que é unha broma de mal gusto nos tempos que corren, cando o diñeiro público destínase á compra e á fabricación de automóbiles. Con todo, tanto en EEUU como en Europa se está xestando unha certa corrente de opinión, minoritaria pero crecente, desde puntos de vista, enfoques e disciplinas científicas diversas, que conflúe en formular unha cotidianidad libre da dependencia do automóbil. Unhas ideas que van tomando forma e organizan unha tipoloxía urbana onde os espazos públicos son só para os peóns, as bicicletas e os transportes públicos. E onde as escolas, os servizos, e os lugares de traballo son accesibles con estes medios de transporte. É o que se empeza a coñecer como Car free cities.

Esta idea aliméntase desde distintos argumentos. Algúns están relacionados co medio ambiente, pois os automóbiles son os responsables do 30% das emisións de gases de efecto invernadoiro. E o cambio climático advírtenos cada día con máis urxencia do abuso dos medios de transporte mecánicos e do risco de non transformar os nosos hábitos de mobilidade. Outros argumentos están relacionados coas redes sociais que se xeran nas nosas cidades entre veciños, comerciantes e paseantes do espazo público. Unhas redes que se debilitan na medida que este se vai enchendo de coches, ruídos e fumes. Tamén desde os que apostan pola calidade de vida relacionada coa tranquilidade, as slow cities, onde o tempo se poida consumir de forma máis lenta.

Mais non todo é retórica. En Alemaña, en 2006, inaugurouse un barrio inspirado nesta nova forma de ver o urbanismo.

En Vauban, nos arredores de Friburgo, preto da fronteira con Francia e Suíza, viven unhas 5.000 persoas nunha superficie de 40 ha. A idea vertebradora do proxecto é a seguinte: os habitantes do mundo desenvolvido somos responsables do 80% da contaminación mundial; é a nosa tarefa, xa que logo, atopar respostas técnicas e ata un novo estilo de vida que nos permitan vivir segundo un modelo sostible. E parece que os habitantes deste barrio estano conseguindo. É un barrio atractivo para familias con nenos, pois máis do 20% son menores de 10 anos e a demanda de chan, especialmente para proxectos de cooperativas, superou o número de parcelas ofertadas.

Non é unha opción para todos, pero tería que ser unha opción para aqueles que o desexasen. Responsables municipais tomen nota.

Carme Miralles Guasch é profesora de Xeografía Urbana

Fonte: publico.es

Outros artigos en publico.es

Enviado por:
Alexandre Carrodeguas -republicadetraballadoras@gmail.com- 9 de julho de 2009 02:14
_____________