23 de Maio de 2010
ATTAC TV editou en vídeo as Xornadas sobre "A crise global e as alternativas ás políticas de desenvolvemento nos países do sur" que organizaron ATTAC España, Economistas Sen fronteiras e a Plataforma 2015yMas, en Madrid os pasados 17 e 18 de Febreiro de 2010.Primeira Parte:
Introducción e o Relatorio de Juan Torres López na Xornada de Economía Crítica organizadas por Economistas sen Fronteiras, Attac España e Plataforma 2015.
Juan Torres López - Xornadas de Economía Crítica - Madrid 2010 from AttacTV on Vimeo.
Segunda Parte:
Intervencións de Pedro Páez, Marcos Roitman, Germán Pinazo e Alejandro Nadal.
Debate final "A crise global e as alternativas ás políticas de desenvolvemento nos países do sur" from AttacTV on Vimeo.
[*] Juan Torres López, Granada -1954-, Doutor en CC. Económicas e Empresariais, exerce na Universidade de Sevilla como catedrático de Economía Aplicada do Departamento de Teoría Económica e Economía Política. Escritor, investigador, analista de política económica e activista social. Manten unha páxina web (Ganas de Escribir: www.juantorreslopez.com) e coordena a páxina web dedicada a información económica www.altereconomia.org. Enviado por:
Juan Torres López
-juantorres@uma.es-
23 de maio de 2010 14:10
__________________
4 comentarios
Cada vez que oio, ou leo os sandios comentarios falta de rigor por cinismo da dereita-ultradereita en España, quédome atónito, e vexo como se van superando na demagoxia máis ridícula, na que se pode incorrer. Esta chusma asasina, o termo matemático de "redución ao absurdo", sitúano á altura do dogma.
Unha noticia extraída da prensa escrita do Zaratrustra español Rajoy, que non é máis que un fractal residual, da patológica ideoloxía dereitista liberal internacional.
Para Rajoy, as medidas propostas chegan por imposición da Unión Europea, xa que el mesmo suxeriu ao presidente do Goberno durante a súa reunión na Moncloa o pasado 5 de maio que había que reducir o déficit, algo que José Luís Rodríguez Zapatero non aceptou e que agora "impón" de xeito "inxusto" a "millóns de persoas". Neste sentido, o líder da oposición asegurou que "Zapatero é a persoa do mundo que menos resiste a comparación do que hoxe di co que dicía fai uns meses". "Non se viu un caso de travestismo tan espectacular como o do presidente Zapatero", subliñou.
Ese erudito da política económica (que non resiste nin o primeiro asalto na proba do acido), esqueceu no grupo de IMPOSITORES ao FMI, a City e aos financistas especuladores nacionais (Todo o sector bancario privado, e os fideicomisos dos rentistas-aforradoristas herdeiros do poder de clase outorgado polo antigo "sistema de relacións interpersoais", o fascismo ou totalitarismo español do século XX, machacador da clase traballadora, e propulsor tanto do retrogrado blanquísmo como de crenzas antidiluvianas, que na ilustración quedaron resoltas no terreo do divino ou paranormal, entre outras situacións horribles.
Este impresentable mediocre cre que a esquerda social-intelectual, non coñece que debe e en efecto vai ver unha ¡destrución da valorización accionarial de máis do 50%!, e algo menos, pero nesa liña, da capacidade instalada industrial produtiva... .Este tipo, cre que os intelectuais profesionais da esquerda son idiotas .... Tanto despreza a intelixencia da clase traballadora .... Este demagogo cínico petulante, que exerce unha anárquica oscilación entre o populismo incoherente de Samaras, e o populismo casposo de Berlusconi, pensa que non se sabe que, ese déficit tan "ignominioso e insostible, segundo o seu cortocircuitado hipotálamo" é debido ao entregado ou inxectado ao sector financeiro, xunto ás subvencións encubertas aos oligopolios industriais para facilitarlles a catarse, tras os seus erros clamorosos de investimento, e a consecuente entropía xerada a nivel social. Sendo o desastre a data de hoxe inevitable, e descargada con toda a saña e despotismo que é posible, sobre a clase traballadora. E non só en España, como xa se comentou por economistas cualificados de esquerda, nos foros especializados do pensamento político económico da esquerda social.
Cal é o seu oráculo de confianza, que lle fixo chegar á conclusión de que as emisións de cru de alta densidade, provenientes dun buque mergullado no atlántico eran "simples hilillos de plastilina". Como é posible que ese mesmo oráculo, a este Goebbels, tras dar soporte político a ansar, para segar miles de vidas INOCENTES en Iraq, non fose advertido dun posible atentado en Madrid ... . É obvio que as comparacións revalorizan a estes individuos, sobre todo a ansar. Evidentemente non chegan nin ao tacón ideológicamente e intelectualmente ao partido nazi. Estes se sabían o que facían, eran criminais orixinais e con soporte ideolóxico e filosófico. Estes só son uns paletos provincianos, caricatura e por iso bufóns dos criminais dereitistas de EEUU.
Normalmente non adoito falar do PP, xa que o provirus do SARCA (Síndrome de Analfabetismo Real Criminal Adquirido) téñeno instalado ata o tuétano, é imposible que respondan ao tratamento, debido á severa agudeza desta patoloxía ideolóxica crónica. Están desafiuzados pois, polo gran medicamento alternativo da esquerda. Co PSOE, pode haber solución polo momento, por iso as críticas.
Esquecéndonos destes impresentables, a socialdemocracia, chegou ao final do traxecto, como lle sucedeu a finais dos 80 ao socialismo real e o seu oligopólico PCUS. Por iso a aparición, de frasecillas de indixentes intelectuais socialdemócratas como Carlos Solchaga, Voltaire González e algún secretario de estado como Eguigaray , "España é o país do mundo no que máis diñeiro se gaña en menos tempo, ou a mellor política económica é a que non existe", e para perfilar mellor ese desmantelamento, só hai que observar a fins dos 90, a terceira vía do laborista Tony asasino Blair, (emulada miméticamente polos socialdemócratas europeos, dando máis peso ás finanzas e menos á economía real), por iso a impotencia e a cara de estupefacción ante os acontecementos de Giorgios Papandreu e o mismísimo Zapatero, como a dalgún líder máis, que se lles ira unindo paulatinamente , no cemiterio ideolóxico dese sofisma, dentro da esquerda.
Que cona esperaban que sucedese?. A socialdemocracia ou revisionismo, foi unha especie de pacto nas coordenadas do capitalismo histórico, entre a burguesía que cedía espazo, con concesións no social por unha banda e a clase traballadora alienada polas dadivas, evitando cuestionar a arquitectura do sistema de organización e produción capitalista polo outro. Todo este keynesianismo de estado deuse en EEUU, Europa occidental e Xapón, cada un coas súas características intrínsecas, para dar resposta e saída á parálise das economías. Xa que naquel instante, no capitalismo histórico as contradicións eran máximas. Esta utopía chegou ao seu fin. Para crear valor, non fai falta tanto factor traballo, e tampouco unha planta industrial que produce, e podería producir para varias veces a poboación do planeta (se houbesen materias primas, está claro). Sendo o desemprego unha realidade futura moi real, baixo o esquema do capitalismo, non do socialismo científico. Alguén a estas alturas pode cuestionar que na creación de valor, non se tome como referencia, entre outras situacións o benestar e necesidades das persoas, como o impacto ou pegada ecolóxica no medio ambiente, en contra posición á acumulación pura e dura ou a ganancia sen concesións .... Por iso fóronse desviado todos os investimentos á derivada financeira do capitalismo, creando unha economía inchada ou de papel, xa que a plusvalía ou excedente ían retraíndose ineludiblemente, sendo pouco rendible investir na empresa, porque devandito esquema, ao buscar a máxima ganancia, nunha dos seus compoñentes era hiper produtivo polas tecnoloxías aplicadas, e na outra o factor mano de obra, deixou de ser relevante, e por iso quedo diminuído o seu peso na riqueza nacional PIB, e na posterior diminución na remuneración (hai outras causas nese descenso nos salarios). Insisto hai que gravar ás rendas do capital e á maquina, menos ao home, hai que diminuír o consumo de todo en occidente (absolvemos o que nos corresponde e o que lle corresponde ao 90% restante), hai que cambiar de valores, débense facer menos horas na xornada de traballo, e un longo etcétera. Orientando á sociedade cara aos valores de cooperativismo e o coñecemento, non a acumulación individual etcétera. Iso denomínase socialismo democrático.
En resumo, ao corpo produtivo social, cada vez cústalle xerar máis valor relativo, e incremento do excedente, e por todo iso ao capital non lle queda outra alternativa que facelo a partir da expropiación do fondo de consumo e de vida da forza de traballo, e estendendo a superexplotación do traballo, unido á creación dunha economía artificiosa, ficticia, pantasma, virtual etcétera. Ségueme señor Rajoy?.
Non se pode materializar todo o diñeiro creado en bens e servizos. Iso debido a que estes yonkis da acumulación, como son enfermos, resolveron non pór límite á creación do diñeiro bancario (depósitos á vista), sen pensar que a riqueza real, non se puiden crear artificialmente e menos na cantidade sincrónica necesaria. Esta riqueza que é a creación de valor, fisicamente require un esforzo, tempo de alguén nalgún punto do sistema económico, e un impacto ecolóxico. Habendo agora montañas de diñeiro bancario, cun nulo grao de liquidez-convertibilidade. Sendo este tamén un medio de pago, tal como o diñeiro de curso legal. Este último fórono aumentando tanto a FED, BCE, Nippon Ginko (a triada) e outros de xeito marxinal, para compensar isto, xa que é INSOSTIBLE como é obvio. E Co consecuente abafo da clase dominante. Todo iso destapar ao parar a frauta e verse que se pode quedar un sen cadeira (quebra de Lehman Broters setembro 2008.).
Non habendo destrución dese capital, se houbese unha inxección dese diñeiro na economía, habería unha inflación, ou sobrevaloración no prezo das mercancías tremendo, como tamén INSOSTIBLE, xa que o diñeiro non valería nada, que é a realidade actual, e evidentemente as clases dominantes, que son os destinatarios do excedente, diso non queren nin falar.
A alternativa á "insostible" inxección, é unha depreciación interna da riqueza común, é o que se está facendo actualmente. Por iso o estado de bloqueo económico, afúndese o comercio, os prezos, o emprego, ¡o estado do benestar social¡ e os estados, osea e resumindo DEPRESIÓN ECONÓMICA. Coa consecuente radicalización da militancia da esquerda a nivel mundial. É o que hai.
Resta dicir que o mercado máis ríxido, é o do diñeiro, esta mercancía está altamente intervida polo sect...
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon