mércores, xuño 02, 2010

A mantenta da chamada "Reforma Laboral": Todos teñen présa, menos as traballadores e traballadores

"Non é de recibo nin xusto coa sociedade española que levemos dous anos pendentes da reforma laboral sen que haxa froito algún". -Mariano Rajoy, presidente do Partido Popular-

Por Isaac Rosa [*]
02.06.2010


Mentres os sindicatos o pensan, a moitos entroulles a présa coa reforma laboral, que xa sabemos é "urxente", "imprescindible", "necesaria" e "inaprazable"; palabras repetidas onte desde goberno, oposición e CEOE, que comparten présa cos organismos internacionais, o gobernador do Banco de España e por suposto os mercados.

Pero díganme, coñecen a algún traballador que comparta esa présa? Seguro que non oíron a ningún compañeiro chegar hoxe ao traballo dicindo: "bo, esperemos que por fin hoxe acorden a imprescindible e urxente reforma laboral que este país necesita". Nin sequera na cola do paro vese moita impaciencia.

Todos teñen présa pola reforma laboral menos os destinatarios da mesma. E tampouco creo que a maioría de empresarios estea impaciente, pois mentres non se recupere a actividade económica non van contratar por moi barato que sexa despedir. Ninguén con dous dedos de fronte pensa en serio que esa reforma laboral nos vaia a sacar da crise nin vaia acabar co paro.

Segundo pasaban os meses foi cambiando a situación económica, pero a reforma sempre é a mesma. Inicialmente ía servir para amortecer a crise, pero non chegou a tempo. Despois, para frear a destrución de emprego, pero tampouco chegou. Máis recentemente, para acelerar a saída da crise, pero xa a retardou o goberno co seu plan de axuste. Todas as xustificacións da reforma foron quedando atrás, pero esta segue sendo urxente e imprescindible. De feito, estes días dá a sensación de que a principal razón para a reforma é o tempo que levan negociando, coma se fose un fracaso acabar en nada tras tantos esforzos, e coma se a longa espera fose en si mesma unha razón.

Pois nada, non se preocupen, que non nos imos a sentir decepcionados. Os traballadores, polo menos os que eu coñezo, non temos urxencia, nin vemos imprescindible unha reforma nos termos en que se expón. Así que por nós non se angustien, non corran tanto. Se teñen que seguir negociando outro ano, esperaremos sentados. Que as présas son moi malas.

Publicado no xornal estatal "Público", ao que recomendamos entrar onde poden-se ler interesantes comentarios.


[*] Isaac Rosa (Sevilla, 1974) publicou as novelas A malamemoria (1999), posteriormente reelaborada en ¡Outra maldita novela sobre a guerra civil! (2007), O van onte (2004) e O país do medo (2008). Co van onte obtivo o Premio Rómulo Galegos, o Premio Ollo Crítico e o Premio Andalucía da Crítica, e foi levada ao cine por Andrés Linares co título da vida en vermello. A súa última novela, O país do medo, recibiu o Premio Fundación José Manuel Lara á mellor novela de 2008.
_____________________________


Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.

Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.

Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon