Sindicatos rendidos, ante que? e por que?

Por Zana Lord [*]

29.01.2011

"O SINDICALISMO É AO TRABALLADOR COMO A SANIDADE AO ENFERMO"

Ao fío do meu último escrito, Sindicatos e pensións, nadiña de nada de autocrítica? Ricardo facíase un par de preguntas que ampliaban e melloraban, por si soas e nunha soa unha liña, o valor de todo o artigo. Tamén Alberto e Marley fan boas consideracións [Refire-se ao comentarios no post orixinal].

Vou dar o meu particular punto de vista e intentar responder a esas dúas cuestións que considero son de vital importancia para os traballadores.

Unha nota aclaratoria inicial.

Para entender a miña opinión é necesario coñecer que penso eu de quen é e como é o sindicato. O sindicato somos tod@s, sen exclusións, desde o primeiro ata o último dos seus afiliad@s. E nesa liña defendo que o sindicato é o reflexo exacto do "cuarto de aseo", é dicir, é a imaxe exacta de todas traballadoras e traballadores. Se nós, fósemos máis reivindicativos, teríamos outros dirixentes máis reivindicativos, se o fósemos menos (poderíase?) os dirixentes seríano menos tamén.

Partindo desta, a miña persoal visión do que é un sindicato, a resposta á primeira pregunta que se facía Ricardo é sinxela, Ante que se renderon? Só poden renderse ante o inimigo, chámese patrón, banco, mercado, sistema ..., outra cousa é quen asinou o acta de capitulación. Por unha banda asinárono os nosos representantes elixidos, (con todas as carencias democráticas internas que se queira, pero ao fin elixidos e tolerados), e polo outro os representantes doutra parte, é dicir o PSOE (puido elixir en que bando estar, e elixiu) e a CEOE.

Máis complexa, de máis extensa reflexión, é o alcance da segunda pregunta, Por que se renderon? Aquí temos que partir da presunción de integridade dos nosos representantes, outra cousa é que discrepemos dos seus fundamentos, da súa actitude e ata da súa aptitude. Son, xa o dixen, o reflexo da "Clase traballadora" e hoxe esta Clase non está polo sacrificio, pola folga, pola mobilización. As cúpulas dirixentes dos sindicatos son, hoxe en día, meros xestores de servizos, expertos comunicadores, tecnócratas impasibles, flemáticos chalatáns, oficinistas aburguesados ..., son o que lles pedimos que sexan e o que lles permitimos ser.

Entón, por que se renderon? Fixérono porque lles deu medo a confrontación, porque tiveron medo a unha posible derrota (como que os sindicatos nunca perdesen unha batalla, cuestión esta, a capacidade de levantarse tras unha derrota, que é, precisamente, onde asentaron o seu prestixio). Rendéronse porque eles, persoalmente e como cúpula dirixente, non estaban dispostos a dar o paso final: desenmascarar e identificar a quen nos agrede. Porlle siglas, nome e apelido. Insisten en non informar aos traballadores e traballadoras de que a ese inimigo vénceselle tamén, e sobre xeito, nas urnas. Aí está a clave. As cúpulas sindicais esterilizarose tanto, volvéronse tan asépticas, que esqueceron cal é a esencia do seu modus vivendi.

E un xa non entende nada, ou o entende todo, cando ve a localización actual dos dous últimos Secretarios Xerais de CC.OO, (un dormitando no PSOE dos recortes laborais e o outro deixándose querer pola UPyD). Para botarse a chorar.

Sucede que aos nosos dirixentes sindicais non se lles vai da mente a derrota que sufriron, en 1984, as Trade Unions ante "a Dama de Ferro" Margaret Thatcher. No recordo pavoroso desa derrota está baseada toda a estratexia sindical (maioritaria). E equivócanse, gravemente, ao enarborar continuamente a bandeira do medo, e equivocámonos nós ao deixar que nos asusten. Pero podemos facer algo, podemos elixir representantes sindicais que, sen ser descerebrados aventureiros, sexan máis contundentes, menos medorentos. Debemos, temos, que elixir sindicalistas vocacionais non profesionais.

Un apunte que liga os dous parágrafos anteriores. Ás Trade Unions non llas derrotou só nas barricadas, a súa derrota, a súa acta de defunción estivo nas urnas cando o pobo, en 1987, volveu elixir a Margaret Thatcher como Primeira Ministra. Por iso é erróneo pensar que foi Margaret Thatcher quen executou ás Trade Unions, cando, en realidade, foi o pobo, tamén adocenado e estupidizado por "as teles", quen asinou a súa liquidación.

E aínda que pareza que me estou saíndo do tema en cuestión non o fago, daqueles pos (Tatcher-Reaganianos) veñen estes lodos actuais. O concepto de sindicato e sindicalismo, a súa forma de actuar, de ser, de pensar, de expor, de defender, de reivindicar, todo vén dado pola vitoria que o liberalismo Tahcheriano impuxo aos sindicatos en 1987. Vitoria con votos obreiros, recórdovos.

Deses lodos beberon os nosos dirixentes sindicais. E aí está a verdadeira razón de por que se renderon.

Fixérono porque teñen medo á derrota, á súa derrota, ... o que eles chaman eufemísticamente "salvar o sindicato", e porque non queren desenmascarar e situar no sitio que realmente lle concierne, con siglas, nome e apelido, ao socioliberalismo.

En definitiva Ricardo. Rendéronse ante o Poderoso e fixérono porque, os nosos dirixentes actuais, de sindicalistas teñen o que eu de bispo. E de valentes, menos aínda

Saúde, república e sindicalismo de Clase

[*] Zana Lord, mineiro, militante de IU de Gordón - León

Desde Ártabra 21 recomendamos entrar no sitio orixinal para ler o interesante debate através dos comentarios.

Fonte: Izquierda Unida en Gordón


Datos do Lugar:

24600 - La Pola de Gordón - León

Concello mineiro do norte de León, situado nun fermoso val na comarca coñecida como Montaña Central, inserido de pleno no costado meridional da cordilleira Cántabro-Astúrica. Ten pouco máis de 4.000 habitantes, nos anos 60 e 70, case chegaba a 9.000. No seu concello goberna o PP por maioría absoluta, con 7 concelleiros, 3 ten o PSOE e 1 Esquerda Unida.

O termo municipal ten unha extensión de 157,6 Km2 e está composto polos pobos de Los Barrios, Beberino, Buiza, Cabornera, Ciñera, Folledo, Geras, Huergas, Llombera, Nocedo, Paradilla, Peredilla, A Pola, Santa Lucia, Veiga, A Vide, Villasimpliz.

Cunha densidade de poboación de 27,49 Hab./Km2 esta situado a unha altitude: 1.020 m sobre o nivel do mar e a distancia con León capital é de 33 Km.

Sitio na rede do Concello:
http://www.ayto-lapoladegordon.es/inicio/
___________________________