 |
| Clicar acima da imaxe para ampliar |
As Vivendas Protexidas de Recimil - Ferrol | Informe realizado pola Asociación San Fernando. | Aprobado pola Xunta Directiva o 24 de Abril do 2017.
RECIMIL
A lei do 19 de Abril de 1939 establece un réxime de protección á vivenda de renda reducida e crea un Instituto Nacional da Vivenda, encargado da súa aplicación. [BOE do 20 de Abril de 1939].
O Decreto do 8 de Setembro do 1939 aproba o Regulamento para a aplicación da Lei do 19 de Abril de 1939, de protección á Vivenda de Renda Reducida [BOE do 2 de Outubro de 1939].
No BOE número 149, do 28 de maio de 1940, páxina 3.624 aparece unha comunicación do Ministerio de Traballo, que di:
 |
Datos de interese do Regulamento, referidos aos usuarios.
1.- Definición da Renda Reducida.- [Capítulo II - artigo terceiro]
Enténdese por "Renda Reducida" a que supoña un alugueiro mensual non superior ao importe de seis días do xornal ou a quinta parte do soldo mensual do seu presunto usuario.
2.-Dos plans e proxectos.- [Capítulo IX - artigo quincuaxesimoséptimo]
Ao fixar o prezo de cada casa aos efectos de fixar a cota de amortización, acumularase ao importe da súa construción, o valor do seu solar e a parte alícuota dos terreos de uso común e das obras de urbanización e de instalación dos servizos xerais.
Ao determinar os alugueiros terase en conta, ademais do valor asignado á casa, os gastos de gardería ou portería, consumo de auga, luz e demais servizos e os que deban calcularse para ocos e reparos, sen cargar nada pola parte de contribucións, impostos e arbitrios.
3.- Uso das vivendas.- [Capítulo XII - artigo septuagésimotercero]
As vivendas protexidas poderá o construtor dalas en alugueiro, cedelas gratuitamente ou a censo e venderse en man ou a prazos. Tamén se poderá enaxenar por separado os distintos pisos dunha casa.
Será preferido o sistema que permita aos usuarios o acceso á propiedade das vivendas mediante o pago de cotas de amortización, sempre que altas razóns non se opoñan a iso.
Datos de interese dos primitivos contratos.
1.- Na carátula do contrato aparece o escudo de Ferrol e os nomes de: "Instituto Nacional da Vivenda" e "Concello do Ferrol do Caudillo" e está definido como "Contrato de Beneficiario".
Á metade do folio aparece un espazo dedicado á ?Renda mensual? e debaixo outro dedicado á ?Cota de amortización?. Máis abaixo tres apartados: ?Nome do Fiador?, ?Importe da garantía? e ?Data de arrendamento?.
2.- Na 2ª páxina, a cláusula 1ª fixa o prezo do aluguer e especifica que: ?o beneficiario satisfará por mensualidades adiantadas? e que, ?O importe do auga e da luz será de conta do Inquilino.?
A cláusula 2ª establece a obrigación de satisfacer a cantidade de ... pesetas mensuais polos gastos de gardería, consumo de luz nos portais e corredores exteriores, ocos e demais servizos. [Nos primitivos contratos, a cantidade estipulada coincidía co 10% dos distintos prezos de alugueiro]
A cláusula 4ª establece que: "No seu concepto de Beneficiario propietario satisfará como cota de amortización a cantidade de ... Pesetas".
3.- Na 3ª páxina, o apartado H) da cláusula 5ª non permite "subarrendar a vivenda nin transmitila, a menos que sexa por herdanza, aínda no caso de que a haxa pago totalmente, nun período de vinte anos, a partir do momento en que lle foi adxudicada, salvo a excepción...".
A cláusula 6ª expón que: "Son dereitos do Beneficiario os apuntados no Regulamento por que se rexe o da utilización das vivendas protexidas".
As cláusulas 7ª e 8ª refírense á Fianza para danos e os datos do Fiador.
4.- Na 4ª e última páxina aparecen as firmas do Alcalde, do Beneficiario, do Fiador e de dúas testemuñas.
Diferenzas entre o Regulamento e os contratos aplicados.
1.- Con respecto á Renda Reducida, os alugueiros fixados excedían moito a quinta parte do soldo mensual dos beneficiarios ou o importe dos cinco días do xornal, establecidos no Regulamento. (Existen documentos demostrativos dos soldos e xornais da época)
2.- Ademais dos alugueiros abusivos, cargouse un 10% do prezo de aluguer..., co cal os beneficiarios de maior alugueiro pagaban máis polo mesmo concepto de "gastos de gardería", consumo de luz nos portais e corredores exteriores, ocos e demais servizos, dándose a circunstancia de que ningún dos servizos aludidos existiu nunca nestas vivendas, a non ser unha bombilla de 25 W en cada planta das escaleiras e cuxo custo habería que dividir entre os dous pisos, dereita e esquerda.
Este outro abuso resulta máis escandaloso aínda, pois segundo a Tarifa Provisional da Sociedade Xeral Galega de Electricidade, de 31 de Agosto de 1946, "o custo mensual dunha lámpada de 25 W. custará, sen impostos, 2´40 pesetas". ¡¡¡Por ese consumo, os dous "beneficiarios" de cada piso pagaban cada un por "a mesma" bombilla entre 13 e 8 pesetas mensuais, segundo o alugueiro correspondente!!!
3.- No Regulamento exponse a forma de calcular ambos sistemas de alugamento e amortización. Neste caso, os prezos establecidos nos contratos, parecen apuntar máis á amortización que ao alugueiro, pero, aínda que non se pode asegurar que esa fose a fórmula elixida, tampouco constan en ningún escrito coñecido, as "altas razóns" que impedirían a amortización.
4.- En calquera caso, tanto no acta do Pleno Extraordinario do 24 de Novembro de 1939, como no acta do Pleno Extraordinario do 25 de Xaneiro de 1940, ao especificar o custo das diferentes obras e servizos, indícase que: "Se fai constar que o grupo escolar e o mercado, aínda que se inclúen no orzamento, non cargan o seu importe sobre o das vivendas para o cálculo de amortización".
Segundo o recolleito nestas dúas actas, parece clara a intención da Corporación de facer amortizables as vivendas. Ademais, hai constancia de que os primeiros contratos asinados tiñan cuberta a cláusula de amortización pero, sen que se coñeza ao autor desa iniciativa, case todos foron retirados aos adxudicatarios substituíndoos por outros coa amortización sen cubrir. Por este motivo só se puido atopar un contrato con dita cláusula cuberta.
Este feito pode demostrarse coa existencia dos contratos de arrendamento de dúas vivendas iguais, do mesmo prezo, un con data 1 de Febreiro de 1949, coa cláusula de amortización estipulada, a nome de Leonardo Merino Muiños, cuberto correctamente a máquina e coa firma do Alcalde; o outro con data do 15 de Febreiro do 1945, a nome de Manuel Lence Rodríguez cuberto a man e coa firma do Alcalde substituída por un tampón, no cal non aparece cuantificada a cláusula de amortización. É dicir, o máis antigo é unha chapuza que substituíu ao verdadeiro contrato.
5.- A cláusula 6ª, referente aos dereitos dos beneficiarios, debe referirse, entre outras posibles, a dúas cuestións concretas: unha, a que se refire á Renda Reducida; a outra, a preferencia ao sistema de amortización. En ambos casos e en calquera outro dereito que puidese existir, o Concello incumpriu e segue incumprindo claramente esta cláusula contractual.
Diferenzas entre o Regulamento e os contratos aplicados.
6.- Tomando como referencia o contrato de Leonardo Merino Muiños, asinado o 1 de Febreiro do 1949, coa cláusula de amortización cuberta e o de Alfonso Varela Espiñeira, asinado o 1 de Xuño do mesmo 1949, coa cláusula de amortización sen cubrir, sería lóxico deducir que, no intervalo deses catro meses producísese un acordo no goberno municipal para o cambio de amortización a alugueiro. Pois ben, consultadas no arquivo municipal as Actas dos Plenos mensuais e as das Comisións de Goberno, correspondentes a ese intervalo, non se atopou referencia algunha a devandito cambio, o que suxire unha decisión arbitraria por parte dalgún funcionario, suxestión reforzada coa chapuza realizada no cambio de contratos explicado no punto 4. E si a iso engadimos a inexistencia de "altas razóns" que impedisen a amortización, resulta claro que os primitivos adxudicatarios foron claramente prexudicados, por unha decisión incorrecta de quen non estaba legalmente facultado para decidir.
Conclusión.
Coa redacción deste informe, do que por suposto, posuímos todos os documentos citados, non pretendemos que se nos dea a razón como aos tolos e esquézase o tema, senón que alguén nos demostre que estamos equivocados, co cal poñeriamos fin a esta longa e infrutuosa loita. Pola contra, esiximos que se faga o posible, para que o Concello cumpra en todas os seus cláusulas aqueles contratos asinados; porque si seguimos recibindo o silencio como resposta, si como de costume ignóranse as nosas lexítimas aspiracións, teremos que considerar que somos vítimas dun acto de covardía política colectiva. E que non nos falen de acudir á custosa Xustiza, pois entendemos que esta é unha cuestión política. Si o Concello incumpriu leis, regulamentos e contratos, prexudicando aos adxudicatarias primitivas, el é quen debe rectificar.
Pola Xunta Directiva da Asociación San Fernando, o Presidente.
Amadeo Varela Rodríguez
Asociación San Fernando. | Para a Conservación do Patrimonio Histórico do Barrio de Recimil - Ferrol. Inscrita no Rexistro Xeneral de Asociacións e do Concello, en xaneiro de 1998. |sanfernandorecimil@mundo-r.com
Para máis información ver a nosa páxina Web - http://sanfernandorecimil.galeon.com [*]
[*] Esta páxina Web deixará de existir a partir do próximo verán.
Enviado por:
Amadeo varela
-sanfernandorecimil@mundo-r.com-
24 de junho de 2017 14:48
______________
Enlace de interese:
http://ferroldondeyonaci.galeon.com/index.htm
https://urbancidades.wordpress.com/2009/11/17/recimil-un-barrio-obrero-de-ferrol-a-coruna/
______________
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon