A pobreza, que abarca a máis de 3.000 millóns de persoas no planeta, podería incrementarse como consecuencia da pandemia xerada polo novo coronavirus, si as nacións máis ricas non mobilizan recursos urxentes cara ás poboacións máis vulnerábeis dos países dependentes.
Outros 500 millóns de persoas poden sumirse na pobreza ao cabo da actual pandemia covid-19 si non se emprenden medidas urxentes en favor dos países en desenvolvemento, advertiu un informe da coalición Oxfam divulgado este xoves 9.
A pandemia "está tendo consecuencias devastadoras en todo o mundo, pero nos países máis pobres, onde as persoas xa se enfrontaban a grandes dificultades para saír adiante, apenas hai redes de seguridade para evitar que caian na pobreza", dixo o director executivo de Oxfam, José María Beira.
Oxfam encargou ao británico King´s College e á australiana Universidade Nacional un estudo que se proxecta consecuencias da covid-19 sobre as nacións en desenvolvemento e titulou-no "Elixamos dignidade, non indixencia".
O estudo proxectou reducións de ingresos de cinco, 10 e 20 por cento entre as poboacións máis pobres do globo, e concluíu que a pobreza podería aumentar por primeira vez desde 1990 e incrementarse, no peor dos escenarios, entre 341 e 611 millóns de persoas, cunha media de 500 millóns.
Utilizou os limiares de pobreza de 1,90, 3,20 e 5,50 dólares diarios como ingreso por persoa que emprega o Banco Mundial. Segundo as cifras deste organismo para 2018, últimas dispoñibles, 3.400 dos 7.700 millóns de habitantes do planeta sobreviven con menos de 5,5 dólares ao día.
En África subsahariana, por exemplo, os actuais 853,9 millóns de persoas que viven con menos de 5,5 dólares ao día poderían chegar a 864,7 millóns si os seus ingresos só merman cinco por cento, pero alcanzarían 897,5 millóns da perda alcanza a 20 por cento.
Dentro dese volume de poboación subsahariana que vería os seus ingresos caer, os máis pobres, que sobreviven con menos de 1,9 dólares ao día, poderían pasar dos actuais 419,6 millóns de persoas a 531,5 millóns si concretásese unha redución de ingresos de 20 por cento.
En América Latina e o Caribe o número de persoas con ingresos inferiores a 5,5 dólares ao día, 162 millóns na actualidade, pode pasar a 174,6 millóns si as perdas son de cinco por cento, pero si os ingresos merman 20 por cento a cifra chegaría a 216,3 millóns, é dicir, habería 54 millóns de novos pobres.
En Asia meridional os pobres, actualmente 1.422 millóns, poden aumentar a 1.457 millóns ou chegar a 1.551 millóns, segundo os mesmos esquemas de cálculo.
E na rexión de Oriente Próximo e Norte de África, os pobres con menos de 5,5 dólares por día, 153,5 millóns, poden chegar a ser 163,8 ou 198,4 millóns de persoas, si a perda de ingresos cífrase en cinco ou en 20 por cento.
Para axudar a visibilizar o drama, o estudo incluíu algúns testemuños. "Este virus mataranos de fame antes de enfermarnos", dixo na pesquisa Micah Olywangu, taxista en Nairobi con tres fillos, unha recentemente nada, e quen co toque de queda imposto pola pandemia non ten un cliente desde fai tres semanas.
Ou Tarawati, de 35 anos, traballadora do fogar cun marido zapateiro que "non gañou nin unha rupia" desde que comezou o confinamento, e con sete fillos, dos cales tres reciclan obxectos que buscan no lixo, pero todos quedáronse sen diñeiro para comprar comida. "Este virus está destruíndo as nosas vidas", resumiu.
Como resposta á pandemia, Oxfam propón "un novo contrato social" entre a cidadanía, os gobernos e os mercados, que "reduza drasticamente a desigualdade e sente as bases para unha economía máis humana".
Os gobernos do Norte industrializado deberían mobilizar polo menos 2,5 billóns (millóns de millóns) de dólares para deter a pandemia e evitar o colapso económico mundial, segundo o plan de Oxfam, que coloca en primeiro lugar as subvencións en efectivo ás persoas máis necesitadas.
Para posibilitar a medida debería suspenderse de inmediato o pago de débedas por parte dos países pobres e drenar novos recursos desde o Fondo Monetario Internacional (FMI), así como crear novos estímulos impositivos e atender á recuperación das empresas que sexan social e ambientalmente responsábeis.
Por exemplo, Ghana podería "proporcionar 20 dólares ao mes a cada un dos 16 millóns de nenos, discapacitados e anciáns do país durante seis meses si liberásese dos prazos de pago da débeda externa", que pasa de 30.000 millóns de dólares.
O estudo recomendou que o FMI emita dereitos especiais de xiro como nova axuda aos países pobres, e que as nacións máis ricas establezan impostos de solidariedade de emerxencia, gravando grandes fortunas, produtos financeiros especulativos e actividades con impacto negativo no ambiente.
Londres, 9 abr 2020
A-E/HM | Por Corresponsal de IPS
Foto: Scott Wallace/BM
10 de abril, 2020
Axencia de Noticias
INTER PRESS SERVICE
Xornalismo e comunicación para o cambio global
http://www.ipsnoticias.net/
#Coronavirus
#Covid'19
Enviado por:
IPS Noticias
-boletines@ipslatam.net-
10 de abril de 2020 16:42
______
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon