A pandemia de COVID 19 en China: os excelentes resultados da estratexia de 'supresión' Covid cero, ... Por Pablo Gálvez Roldán - As consecuencias desta pandemia sobre a saúde dos cidadáns no mundo foron devastadoras en términos de sufrimento e morte

A pandemia de COVID 19 en Chinesa: os excelentes resultados da estratexia de 'supresión' Covid cero

Por Pablo Gálvez Roldán [*]
27.12.2020

Os primeiros casos da pandemia orixinada polo COVID-19 SARS 2 foron anunciados oficialmente pola Organización Mundial da Saúde o 31 de decembro de 2019, trala aparición deste novo coronavirus, tres semanas antes, nun dos mercados da rexión chinesa de Wuhan. En España, o primeiro caso detectouse o 31 de xaneiro na illa da Gomera.

As consecuencias desta pandemia sobre a saúde dos cidadáns no mundo foron devastadoras en términos de sufrimento e morte. Ademais, o impacto sobre a economía mundial, foi moi severo. A OCDE prevé un decrecemento do Produto Interior Bruto (PIB) mundial de -4,18% en 2020 cunha terríbel perda de postos de traballo. España ten unha previsión de variación anual do PIB 2020 do -11,63%.

A evolución da pandemia mostra cifras enormes en número de contaxios e de forma rechamante en falecidos a nivel mundial. Efectivamente, ate o momento actual contaxiáronse 67,8 M e faleceron 1,55 M de cidadáns no mundo.

Con todo, cando se analizan e comparan os datos a nivel internacional entre países, obsérvanse importantes variacións, tanto no número de contaxiados, como nos falecidos e é singularmente destacábel a evolución seguida pola pandemia en China.

Vexamos a continuación de forma breve algúns destes datos. O número de casos confirmados de contaxio en China ate o 7 de decembro de 2020 é aproximadamente de 85.500 persoas enfermas de COVID-19. Mentres, Estados Unidos alcanza unha cifra ao redor de 15,2 millóns de positivas confirmadas. En Europa, Francia presenta un total de 2,3 millóns de casos, España 1,7 M, Italia 1,74 M e Alemaña 1,2 M; en Asia destaca a India con 9,7 M.

A cifra de mortes rexistradas en China por COVID-19 é de 4.746 persoas a 5 de decembro. O incremento nos falecementos desde abril foi mínimo; así o 17 de abril o número de falecidos alcanzaba os 4.636 casos. É nesta data cando China alcanzou o dato máis alto de falecidos coincidindo co maior número de persoas contaxiadas. A partir de aí, apenas se incrementou o total de falecidos, soamente 110 casos. O maior número deuse na provincia de Hubei cunha taxa de letalidade de 2,9% que no grupo de idade de maiores de 80 anos é de 14,8% sobre o total de contaxiados.

Os datos anteriormente comentados da evolución da pandemia en China contrastan fortemente cos datos mundiais e da Unión Europea. En España, o número de falecidos a 4 de decembro, era de 46.252, polo tanto, case 10 veces máis que a de China. É necesario recordar aquí que estamos comparando ademais poboacións sensibelmente diferentes, pois China ten 1.400 M e España 46.9 M de habitantes polo que as diferenzas son aínda máis impactantes.

Como se explican estas enormes diferenzas?

A revista médica The Lancet publicou un artigo en setembro onde analiza e compara as estratexias de diferentes países. Nel, exponse a importancia crave de dispoñer dun sistema de información, control e monitorización, xunto con procedementos establecidos eficaces de diagnóstico e illamento dos casos detectados de COVID 19, acompañados da procura, rastrexo e illamento dos contactos, con sistemas de apoio (aloxamento alternativo) e de control (sistemas informáticos, apps, pulseras de localización, etc.), para asegurar o confinamento. Todo iso cunha saúde pública executiva e coordinada a nivel estatal. Ademais, o artigo sinala tamén a importancia da implicación e compromiso da cidadanía.

O goberno de China optou clara e decididamente por este modelo cunha vontade rotunda para conseguir e levar adiante a estratexia de "erradicación" ou "supresión" (COVID cero) do virus con excelentes resultados (unha estratexia de supresión con actuacións similares a China con algunhas diferenzas foi adoptada por países como Corea do Sur, Singapur, Nova Zelanda, ou Vietnam).

A estratexia sanitaria de China baseouse en elementos como: o control da mobilidade xunto cos confinamentos estritos a escala de distrito ou provincia, «xestión pechada» que permitiu ás autoridades limitar as entradas, saídas e horarios das zonas afectadas con precisión a escala de edificio ou mazá, a temperá trazabilidade dos contaxios mediante dispositivos móbiles coa utilización de medios humanos para conseguir os controis de temperatura nos espazos públicos, as medidas de prevención individual, e os test gratuítos a gran escala con obtención moi rápida de resultados, etc.

Pola contra, en España, nos países europeos e EEUU, decidiuse unha estratexia de contención do número de casos, fundamentalmente dirixida a evitar o colapso hospitalario, pero sen desenvolver todo o abanico de medidas necesarias. Esta decisión, condicionada posiblemente por formulacións a curto prazo e expectativas sobre a evolución da economía, provocou os resultados que podemos observar na denominada segunda onda. Así, desde o 1 de agosto ate o 6 de decembro producíronse nos 27 países da Unión Europea 152.216 mortes, por encima das 136.176 da primeira onda do 1 de marzo ao 31 de xullo, segundo o Centro Europeo para a Prevención e Control de Enfermidades (ECDC). En España, por exemplo, chegou a alcanzarse un pico diario de 600 casos a semana do 9 de novembro. Como sinalamos anteriormente, China unicamente ha ter no total do período 110 mortes por COVID 19.

É imprescindíbel destacar que ao mesmo tempo que se adoptaban as medidas descritas e de forma inmediata ao comezo da pandemia, China decidiu construír hospitais temporais como resposta a un posíbel incremento da demanda de coidados hospitalarios e tamén como forma de establecer circuítos de atención diferenciados para os enfermos de COVID 19 e impedir desa forma os contaxios con outros pacientes e diminuír o risco para o persoal sanitario. Estes hospitais temporais foron construídos nos primeiros dous meses de 2020, deseñados especificamente para tratar pacientes con síntomas de COVID-19. O goberno de China construíu máis de 30 hospitais temporais cunha velocidade lograda co traballo e o esforzo das traballadoras e traballadores chineses. Na rexión de Wuhan desenvolvéronse dous hospitais: o Hospital Leishenshan situado preto do lago Huangjia, distrito de Jiangxia, con 1.500 camas en dous edificios separados en 75.000 m2 de superficie, cuxa construción iniciar o 26 de xaneiro e ingresou os seus primeiros pacientes na primeira semana de febreiro; pola súa banda, o Hospital Wuhan Caidian Huoshenshan comezou a súa construción o 23 de xaneiro, coordinada por catro grupos de contratistas: Chinesa Construction Third Engineering Bureau, Wuhan Construction Engineering, Wuhan Municipal Construction Group, e o Hanyang Municipal Construction Group con ate 1.000 camas, iniciando o seu funcionamento o 2 de febreiro. Na rexión de Wuhan se implantaron ate 8 hospitais temporais adicionais.

Con todo, e de forma absolutamente rechamante, xa no mes de abril procedeuse á peche destes hospitais temporais, pois xa non era necesario o seu funcionamento dada a diminución drástica do número de ingresos polo éxito da estratexia de supresión e COVID cero.

Como conclusión, podemos afirmar que mediante as medidas adoptadas contra o COVID 19 polo goberno de China dun confinamento rigoroso, durante un tempo suficiente e asegurando a capacidade para identificar, trazar e cortar a cadea de transmisión, cun sistema de información sólido, así como un mecanismo eficaz de coordinación para adoptar medidas executivas conseguiuse un excelente resultado na saúde do pobo chinés evitando mortes innecesarias e diminuíndo o sufrimento cidadán.

A nivel económico, esta estratexia adoptada por China permitiu unha recuperación rápida e positiva. Os datos económicos revelan que, logo da contracción inicial no primeiro trimestre de 2020 da economía chinesa dun 6,8%, produciuse unha evolución favorábel. O Fondo Monetario Internacional (FMI) prevé para China un crecemento e recuperación da actividade, moi avanzada xa no conxunto do país, algo máis retardada na provincia de Hubei, orixe da pandemia. A actividade industrial recuperouse con celeridade e a actividade dos servizos, que requiren un elevado grado de interacción persoal está xa en vías de recuperación. Como sinala o Banco de España nun informe recente, a estratexia sanitaria adoptada por China desempeña un papel moi importante na recuperación económica.

Os datos expostos permiten afirmar que a estratexia sanitaria e as accións cumprimentadas polo goberno de China deron un bo resultado na saúde do pobo chinés e permitiron unha rápida recuperación económica.

[*] Pablo Gálvez Roldán, Working Group Coordinator na European Union Chamber of Commerce in Chinesa. MSc in Politics of Chinesa na School of Oriental and African Studies (SOAS) da Universidade de Londres.

Fonte: Observatorio da Política China | 20.12.2020 | In Análise, Sociedade by Xulio Ríos.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
26 de dezembro de 2020 23:55
_______