Da SIDA ao omicrón: o apartheid farmacéutico preséntanos a todos, ... Por Amy Goodman

O 1 de decembro conmemorouse o 'Día Mundial contra a Sida'. Nesta data, hai corenta anos, rexistráronse por primeira vez os síntomas e desde entón máis de 36 millóns de persoas morreron en todo o mundo por enfermidades relacionadas coa sida. A taxa de mortalidade está a diminuír a medida que se expande a distribución de tratamentos farmacolóxicos eficaces. Con todo, a desigualdade que durante moito tempo alimentou a epidemia de sida aínda existe e ten consecuencias terríbeis, especialmente para os pobos do sur de África. A persistencia e os impactos altamente desiguais desta epidemia aínda en curso serven de advertencia contra a incipiente circulación da nova variante Omicron do virus COVID-19 en todo o mundo.

Pouco se sabe actualmente sobre esta variante do SARS-CoV-2 identificada recentemente, especialmente sobre se se propaga con máis facilidade ou pode causar síntomas de COVID-19 máis graves. Pero o que se sabe débese en gran medida á rápida identificación da variante por parte dos científicos de Botswana e Sudáfrica. En conversa con Democracy Now! Fátima Hassan, fundadora da Health Justice Initiative, eloxiou a estes científicos: "Creo que se debe apreciar a forma en que traballaron, sen crear un manto de segredo ao redor desta variante concreta".

Porén, en lugar de ser recoñecidos, as nacións do sur de África están sendo illadas. Estados Unidos acordou rapidamente unha prohibición de viaxes que restrinxe a entrada de persoas de oito países do sur de África. Brasil, Canadá, Unión Europea, Irán e Reino Unido seguiron o exemplo.

"Unha prohibición de viaxes desigual foi imposta para moitos países do sur de África", sinalou Fátima Hassan. "En realidade é bastante racista".

En resposta ás prohibicións, o presidente surafricano Cyril Ramaphosa dixo: "A aparición da variante omicron debería ser unha chamada de atención para que o mundo deixe de permitir un acceso desigual ás vacinas. Ate que todos esteamos vacinados, todos seguiremos correndo risco. En lugar de prohibir as viaxes, os países ricos do mundo deberían apoiar as iniciativas presentadas polos países en desenvolvemento para obter e fabricar a cantidade necesaria de doses para vacinar á súa poboación sen demora".

O secretario xeral das Nacións Unidas, Antonio Guterres, cualificou as prohibicións de viaxes de "apartheid de viaxes", o que só serve para agravar a crecente división mundial causada polo apartheid das vacinas. Nun artigo de opinión publicado recentemente, o director xeral da Organización Mundial da Saúde, Tedros Adhanom Ghebreyesus, cualificou o acaparamento de doses de vacinas por parte dos países ricos, cuxas poboacións están moi vacinadas e mesmo teñen doses de reforzo, como unha "loucura epidemiolóxica e moralmente repugnante".

Sería máis doado vacinar ao mundo que tentar vanamente impedir que as variantes do COVID-19 traspasen as fronteiras. Ómicron é un exemplo diso; segundo detallou esta semana o xornal The New York Times, a variante xa estaba presente nos Países Baixos antes de que se anunciase a súa existencia en África. Os pasaxeiros de avións procedentes de Sudáfrica trouxeron a variante a Europa, onde as restricións de viaxe variadas, que se contradín dun país a outro, e os protocolos de corentena inadecuados levaron a que os funcionarios holandeses obrigasen a moitos viaxeiros potencialmente con omicrones positivos a marchar para os seus destinos finais, acelerando a difusión da nova variante.

As compañías farmacéuticas que se benefician financeiramente da pandemia están a frear a vacinación nos países pobres e de ingresos medios. Con patentes sobre vacinas, empresas como Pfizer, BioNTech e Moderna están a utilizar os dereitos de propiedade intelectual para evitar compartir as súas fórmulas secretas de vacinas.

O profesor de xornalismo Steven Thrasher ve un paralelismo entre a forma en que as grandes farmacéuticas están lidando agora co COVID-19 e a forma en que os países do Sur Global, e principalmente en Sudáfrica, foron e seguen a ser afectados pola SIDA.

“Hoxe non hai razón para que alguén poida morrer de sida. É un virus de movemento lento e, polo tanto, desde o momento en que sabemos que alguén foi infectado, podemos proporcionarlle todo o apoio que precise. Temos a capacidade científica para iso. Temos as drogas para iso. [Se isto non ocorre] é simplemente unha cuestión de protexer o capitalismo e os beneficios das compañías farmacéuticas ", dixo o profesor Thrasher en conversación con Democracy Now! E engadiu: "Agora, de novo, estamos a ver dinámicas moi similares co COVID-19. Temos as vacinas e temos fármacos que son moi eficaces, e unha vez máis estase restrinxindo a súa distribución no Sur Global para protexer os beneficios das compañías farmacéuticas”.

Hai máis dun ano, Sudáfrica e a India propuxeron que a Organización Mundial do Comercio emitise unha exención temporal ao acordo sobre dereitos de propiedade intelectual, coñecido en inglés como TRIPS, co fin de acelerar a vacinación contra a COVID-19 a nivel mundial. O pasado mes de maio, o presidente Joe Biden foi aplaudido por apoiar esa exención. A semana pasada, Amnistía Internacional, xunto con membros do Congreso dos Estados Unidos e moitas organizacións sindicais, sanitarias e da sociedade civil entregaron unha petición na Casa Branca, asinada por máis de tres millóns de persoas, na que se afirmaba que “seis meses, a falta de o liderado dos Estados Unidos para chegar a un acordo de exención, a Unión Europea, en nome de Alemaña, xunto con Suíza e o Reino Unido bloquearon o avance das negociacións".

A xente está por riba do beneficio. Ese debería ser o mantra guía xa que estamos entrando no terceiro ano da pandemia de COVID-19. Se non se toman medidas urxentes, do mesmo xeito que seguimos loitando contra a SIDA hoxe en día, ben poderiamos acabar lidando co COVID durante corenta anos máis.

© 2020 Amy Goodman - Columna do 4 de decembro de 2021

Amy Goodman é a condutora de Democracy Now!, un noticiario internacional que se emite diariamente en máis de 800 emisoras de radio e televisión en inglés e en máis de 450 en español. É co-autora do libro "Os que loitan contra o sistema: Heroes ordinarios en tempos extraordinarios en Estados Unidos", editado por Le Monde Diplomatique Cono Sur.

The orixinal content of this program is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Non Derivative Works 3.0 United States License. Please attribute legal copies of this work to democracynow.org. Some of the work(s) that this program incorporates, however, may be separately licensed. For further information or additional permissions, contact us.

Fonte: Democracy Now. | 4 de decembro de 2021

Enviado por:
Columna de Amy Goodman
-boletin@democracynow.org-
4 de dezembro de 2021 14:59
_______

Revistas científicas e expertos de EEUU e Canadá destacan o éxito das vacinas cubanas contra o covid-19

Washington, 24 nov (Prensa Latina) A aposta de Cuba polas vacinas contra a COVID-19 de produción propia está dando os seus froitos, destacou hoxe "Nature".

REVISTAS CIENTÍFICAS E EXPERTOS DE EEUU E CANADÁ DESTACAN O ÉXITO DAS VACINAS CUBANAS CONTRA O COVID-19

Un artigo subscrito por Sara Reardon en "Nature", unha revista internacional semanal, con oficinas en varias cidades do mundo, destacou que datos preliminares mostran unha combinación de tres dose das vacinas Soberana 02, ten unha eficacia do 92,4 por cento nos ensaios clínicos.

Cando comezou a pandemia de Covid-19, Cuba decidiu non esperar a que o resto do mundo desenvolvese vacinas. O embargo (bloqueo) económico de 60 anos de Estados Unidos contra o país, que impide a exportación de produtos fabricados na USA, dificultaría a adquisición de fármacos, sabían os investigadores e funcionarios, sinala o artigo.

"O mellor, para protexer á nosa poboación, era ser independentes", dixo Vicente Vérez Bencomo, director xeral do Instituto Finlay de Vacinas da Habana. Ao valorar a eficacia dos inmunóxenos cubanos, a publicación destacou o caso de Soberana-02.

Engadiu que "ademais parece ser moi eficaz contra as variantes Delta do coronavirus SARS-CoV-2, altamente transmisíbel, que provocou un aumento das hospitalizacións e as mortes en todo o mundo e que agora representa case todos os casos de Covid-19 en Cuba".

A revista "Nature" abordou o traballo desenvolvido polos científicos cubanos no Centro de Enxeñería Xenética e Biotecnoloxía (CIGB) da Habana con Abdala, unha vacina de tres dose, que tivo unha eficacia superior ao 92 por cento nos ensaios de fase III que incluíron a máis de 48 mil participantes, pero os resultados completos aínda non se publicaron.

Precisou a xornalista que nos estudos desenvolvidos as vacinas do Instituto Finlay alcanzaron "unha eficacia similar á das fabricadas por Johnson&Johnson (J&J) en New Brunswick, Nova Xersei, e AstraZeneca en Cambridge, Reino Unido" e directivos dese centro indicaron que poden producir 10 millóns de doses de Soberana-02 ao mes.

As vacinas baseadas en proteínas como Soberana-02 e Abdala poderían ter algunhas vantaxes sobre outros tipos de inxeccións, dixo o experto Craig Laferrière, xefe do departamento de desenvolvemento de inmunóxenos de Novateur Ventures en Toronto (Canadá), que estivo comparando a seguridade e a eficacia das inxeccións de COVID-19.

A diferenza das vacinas de ARN mensaxeiro (ARNm) producidas por Pfizer, con sé en Nova York, e Moderna, con sé en Cambridge (Masschusetts), as proteicas como as cubanas non necesitan manterse a temperaturas extremadamente baixas, o que facilita a súa distribución en zonas remotas.

Así mesmo Laferrière estimou que o fármaco cubano "ten menos efectos secundarios que as vacinas de AstraZeneca e J&J, que utilizan un adenovirus para introducir nas células o xene dunha porción diferente da RBD e que se relacionaron con coágulos sanguíneos".

Ao valorar como as vacinas antiCovid-19 baseadas en proteínas poderían cambiar a pandemia, John Grabenstein, presidente da consultora Vaccine Dynamics en Easton, Maryland, sinalou que cre que "será un engadido útil para o mundo".

Mentres tanto, puntualizou o artigo de "Nature", Cuba segue adiante coa súa estratexia de desenvolvemento da vacina antiCovid-19, ademais das citadas, a Soberana-01 de Finlay, e a Mambisa do CIGB, que están en fase de ensaios clínicos.

Publicado en PRENSA LATINA. | 20.11.2021
_______

A xustiza ten que ser xusta e ten que ser útil, ou non é xustiza, ... Por André Abeledo Fernández

Por André Abeledo Fernández  [*]
17.07.2021

A xustiza ten que ser xusta e ten que ser útil, ou non é xustiza

Vivimos nun Estado onde os xuíces son un problema engadido ata nunha pandemia, os xuíces fan política e dedícanse a poñer paus nas rodas.

A constitución e o tribunal constitucional  estanse amosando obsoletos e un problema máis que unha solución, as herdanzas dunha ditadura non serven para construír democracia.

O Tribunal Constitucional co seu 6 a 5 amosa a súa su división, o seu partidismo, a súa politización, a súa u falta de empatía.

Amósase como un problema, como un órgano que solo representa os intereses dunha parte da sociedade, algo obsoleto que pon negro sobre branco as carencias da xustiza no Estado español.

Nunha Pandemia necesitamos unidade, non é un asunto político, é de sentido común tentar salvar vidas, é de psicópatas poñer obstáculos para provocar o caos.

É vergoñento ver como a ultradereita española (Vox, Ciudadanos e PP) abónanse ao canto peor mellor tamén ca pandemia.

É moi grave que se poña a economía por enriba da vida e do sufrimento das familias.

Pero é terrible que se utilice como arma expulsiva todo ese sufrimento e que se pretenda poñer paus nas rodas ás medidas para vencer o Covid-19.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Membro da Sección Sindical da CIG en Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
15 de julho de 2021 13:52
_______

Telemedicina, o coronavirus como coartada, ... Por Iolanda Teixeiro Rei

Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
23.02.2021

TELEMEDICINA, O CORONAVIRUS COMO  COARTADA.

Sentadas miña nai e máis eu, convivintes, arredadas por unha fita de plástico de obra, reparei no home da cadeira que tiña de fronte pois me lembrou ao agrimensor K. luitando desesperadamente por acceder ás autoridades deste castelo, centro de saúde dun sistema sanitario kafkiano. Miña nai, esvarava na cadeira, durmiñando polo efecto duns antibióticos tele-diagnosticados. Varias semanas nos levara agardar pola cita da médico e logo da enfermeira. Esta saiu e levou ao señor K. a lle facer quen sabe que probas namentres, amavelmente, nos mandava agardar. Eu botava de menos aquelas salas ateigadas de doentes cos seus lúgubres relatos públicos de escuras doenzas e remedos onde se pasava dunha dor intercostal a un abuso laboral sen solución de continuidade. Os monitores alfanuméricos acabaran con toda comunicación interxeracional, con aquel parladoiro antropolóxico que era unha sala de espera. Só se escuitava polo audio a insufrivel música enlatada para nos evadir. Cando, súpeto, Pasaba por aquí, pasaba por aquí, ningún teléfono cerca y no lo pude resistir… aquela vella canción de Aute instilouse como unha avesa premonición. Por unha vez, miña nai tiña sorte de oír mal e non ter mercado uns novos audífonos cando estes se lle quedaron obsoletos xusto cando se estava afacendo a eles. Entre iso e os tapóns de cerume, dos que era gran produtora, nin tiña coñecemento de que existisen máis ondas cas do mar.

Sorrín ao facer mentes daquela parodia premonitoria de Mr. Bean  -Mr. Feijóo para os galegos-  cando fica só na consulta do dentista e se atende el a si mesmo. A automedicina. Tamén lembrei cando as xentes rían do diagnóstico polo iris do Dr. Vander. Agora envías unha foto do dedo gordo do pé ou respondes a perguntas íntimas na tele-revisión xinecolóxica do teu útero por teléfono, esperando que alomenos unha porcentaxe da telefonía vaia para tratar o cólera na África. Ou aborreces dun contestador que te trata de parvo facéndoche repetir a data de nacemento porque non entende a túa pronuncia, como se foras ti quen necesita un logopeda e non o trebello infernal. Aínda ben que miña nai non estea soa como lles ocorre a tantas persoas maiores!. Remataría como o señor K., a personaxe literaria.

Todo este balume furavame os miolos na espera até que os meus ollos repararon nos monitores recén estreados. Eses nos que se tiraron tantos cartos da sanidade para nos acalar e tolear.  Agora xacían apagados liberándonos dos chifres entrecruzados entre salas cada vez que un código alfanumérico aleatorio mudava para avisar da veceira e obrigava a todos os ollos a se espetar no monitor.

Ao fin, a enfermeira chamounos e, tras uns intres duvitativos, -nos que eu, recordando o proceso, encomendeime ao Altísimo-, de se lle tirar os tapóns (porque polo visto tamén tiñamos que ter collido cita médica para que a doutora lle dera o visto bo), apiadouse dunha case nonaxenaria e tras cubrir e asinar un papel no que os descarregavas de calquera responsabilidade, conseguimos desfacernos do cerume cunha alegría impensavel nos tempos da medicina de familia. Lembran?. Si, aquela especialidade maravillosa pola que ía apostar o Sergas antes de que o desartellaran, viñera a pandemia e os MIR preferiran a especialidade de cirurxía estética. E tampouco os culpo porque hai que ser algo máis que heroi para traballar nun centro de saúde con triple de pacientes que hai dez anos e facer un diagnóstico de teleoperadora por moito menos salario que calquera tertuliano de telelixo e con menos aplausos.

[*] Iolanda Teixeiro Rei. Secretaria de organización de LiGanDo-LGD. Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.
Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
20 de fevereiro de 2021 22:24
_______

Crítica de LiGanDo ao goberno municipal de Ferrol - Sr. Mato Alcalde Virtual do Concello

CRÍTICA AO GOBERNO MUNICIPAL

SR. MATO, ALCALDE VIRTUAL DO CONCELLO DE FERROL

Levamos xa un ano de pandemia e vostede segue pechado no concello coa Cita Previa no momento de maior Emerxencia social.

É vergoñento que vostede se desentenda da cidadanía máis vulnerabel coa coartada da pandemia. Dá a impresión que máis que como cidadanía trátanos como a plebe que poideramos contaxiarlles o virus ao seu goberno municipal e non ao contrario.

Que fai de vostedes seres tan especiais que non poidan traballar con normalidade  de xeito presencial, se están máis protexidos que a maioría da clase traballadora?

Non todo o mundo ten unha oficina virtual para resolver as urxencias sociais a golpe de pdf.

Un ano xa e vostede mising, desaparecido!

Respecto ao escandaloso asunto das máscaras co lema Emprego Futuro Comarca que vostede agasallou a traballadores do Naval e o seu apoio a se manifestar en Madrid, sería ben aforralo para os colectivos máis necesitados da cidade e ir vostede, persoalmente, a negociar co goberno central que é do seu mesmo partido.

En canto a FeC e o BNG, dicirlles que as súas críticas chegan tarde demais e son falsarias, pois ninguén lles obrigou a asinar un cheque en branco cando decidiron apoiar a este goberno do Sr. Mato.

Así que afórrennos as súas críticas para a galería e o seu buzoneo propagandístico e panfletario.

LiGanDo-LGD

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-ligando.ferrol@gmail.com-
14 de fevereiro de 2021 20:27
_______

A 'guerra das vacinas': do egocentrismo occidental á cooperación de China e Rusia, ... Por Luís Gonzalo Segura

A vacinación quedou marcada de forma irremediable pola acumulación occidental da maioría das doses das vacinas norteamericanas "Pfizer e Moderna" e británica "AstraZeneca" ata alcanzar un nivel salvaxe "o 90%" mediante a lei do máis forte "o máis rico".

A desacertada posición egoísta occidental e a acertada posición cooperativa de Chinesa e Rusia, unidas ás dificultades que ofrecen as vacinas occidentais para a súa distribución mundial, un prezo máis alto e altas dificultades loxísticas, poden decantar a 'Guerra das Vacinas' ao lado das potencias eurasiáticas.

Por Luís Gonzalo Segura [*]
11.02.2021

Fai moitos meses que o virus contaxiou sen remedio aos políticos convertendo a política nun caso epidemioloxicamente positivo e clinicamente grave, tanto en clave interna como externa, ate o punto de ser, quizais, o ámbito máis afectado, en contra do prognóstico daqueles benaventurados que predixeron que a bondade sería "en términos positivos" a zona cero do impacto vírico. E é que a covid-19 non nos fixo mellores, nin tan sequera máis humanos, menos aínda máis humanistas, fíxonos máis maquiavélicos.

Donald Trump foi derrotado en Estados Unidos, en gran parte, polo seu ?nefasta? xestión da pandemia, un fracaso que, talvez, podería ser evitado si o anuncio da vacina de Pfizer sobre a súa efectividade do 90% produciuse só uns días antes. Isto non quere dicir que haxa que aliñarse necesariamente coa teoría da conspiración do extravagante expresidente norteamericano, pero sería desacertado obviar que o (non) anuncio dos resultados da vacina de Pfizer converteuse nun arma política? por non participar da política "intencionadamente ou por azar os positivos resultados da vacina comunicáronse días logo das eleccións de novembro".

Na outra parte do Atlántico, a xestión do impacto do coronavirus foi, igualmente, un poderoso artefacto político. De feito, a "tamén" nefasta xestión da pandemia de Boris Johnson en Reino Unido converteuse nun alicerce básico, xunto ao Brexit, para a reivindicación dun novo referendo en Escocia. E xunto á deficiente xestión atopamos, de novo, á vacina "e a vacinación", pois que os británicos se sitúen na terceira posición mundial de maior porcentaxe de cidadáns vacinados non é casualidade. Como tampouco resulta casual o enfrontamento do Reino Unido co súa exparella durante décadas, a Unión Europea, a causa do fornezo de dose. Un escándalo que revelou con nitidez a opacidade das negociacións da UE coas farmacéuticas e constatou, novamente, a posición subordinada da Unión Europea respecto de Estados Unidos "e agora tamén Reino Unido".

Vacunación mundial asimétrica, estratexia occidental egocéntrica

Igualmente, que a clasificación mundial de vacinados a lidere Israel, con case dous terzos da poboación vacinada, non parece ser fortuíta, pois nos atopamos cun proceso electoral o próximo mes de marzo "o cuarto en dous anos" ao que Benjamín Netanyahu acode en serios apuros, políticos e xudiciais "a clasificación dos países con maiores porcentaxes de poboación vacinada, a data 8 de febreiro, sería a seguinte: Israel, co 64,3%, Emiratos Árabes Unidos, co 43,6%, Reino Unido co 18,4%, Estados Unidos co 12,3%, Bahréin co 11,3%, Italia co 4,2% e Alemania co 3,9%".

Resulta evidente, pois, que a vacinación converteuse nun elemento esencial da política interior e das relacións internacionais desprazando nas últimas semanas o eixe da confrontación, que se emprazaba na xestión da pandemia, un escenario máis local. E non son poucos os que opinan que, quizais, a vacinación quedou marcada de forma irremediábel pola acumulación occidental da maioría das doses das vacinas norteamericanas "Pfizer e Moderna" e británica "AstraZeneca" ate alcanzar un nivel salvaxe "o 90%" mediante a lei do máis forte "o máis rico".

Esta monopolista e tiránica decisión occidental, máis aló do debate filosófico "que non é baladí, pois falecerán centos de miles de persoas que poderían ser salvadas seguindo criterios sanitarios a nivel mundial", terá consecuencias xeopolíticas, pois xerou, como se pode observar na clasificación de países por poboación vacinada, unhas taxas de vacinación asimétricas nas que Estados Unidos e os seus aliados atópanse en posicións privilexiadas e fano, curiosamente, case no mesmo orde que ostentan dentro da xerarquía norteamericana. Que Israel sexa o primeiro país, Reino Unido o segundo e EAU o terceiro non parece casualidade.
Chinesa e Rusia, multilaterais.

Si a pandemia reforzou a Chinesa por encima do resto do mundo, pois controlou de forma eficaz a expansión do virus, durante o ano 2020 conseguiu crecer a un ritmo do 2% e alcanzou cifras récord de exportacións nos últimos meses do pasado ano, a posición multilateral de Rusia e Chinesa poden asestar un golpe ao taboleiro xeopolítico mundial. Un exemplo diso atopámolo en México, que debido á escaseza de vacinas norteamericanas non terá máis remedio que recorrer a Rusia e China, que lle fornecerán dous terzos das máis de 21 millóns de doses coas que vacinarán a 14 millóns de persoas nos dous próximos meses. Non é un caso illado.

Tanto Rusia como China optaron por unha concepción global da vacinación ao considerar as doses como un alfil do poder brando co que obter cuantiosos beneficios. E é que esta posición de ambas potencias, moito máis cooperativa, non só adecúase mellor coa xustiza moral, mellorando enormemente a visión mundial de ambas en gran parte do planeta e establecendo vínculos de maior confianza co resto de países á vez que fire de forma considerábel a perspectiva da contorna OTAN e os seus aliados, senón que supoñerá uns réditos comerciais formidábeis.

De feito, mentres a Unión Europea mantén unha agre, egocéntrica e desafortunada discusión pública polo fornezo da vacina, o Xigante Asiático está abastecendo "ou o fará pronto" a Brasil, Indonesia, México, Emiratos Árabes Unidos, Arxentina, Chile, Jordania, Perú, Turquía, Botsuana, Marruecos ou Congo. E Rusia non se queda atrás, tras anunciar un 92% de efectividade, ratificado pola prestixiosa revista científica The Lancet, foi autorizada en máis de vinte países e sitúase como subministrador esencial para o despechado Vello Continente. E é que a día de hoxe ninguén pode descartar que a vacina Sputnik V orbite Europa e aterre no considerado de forma despectiva por Estados Unidos como 'patio traseiro' "Arxentina, Bolivia, México, Venezuela, Paraguay, Panamá e ate Brasil xa autorizaron a vacina rusa".

En definitiva, a desacertada posición egoísta occidental e a acertada posición cooperativa de Chinesa e Rusia, unidas ás dificultades que ofrecen as vacinas occidentais para a súa distribución mundial, un prezo máis alto e altas dificultades loxísticas "chegando a necesitar en ocasións de refrixeración a temperaturas extremas", poden decantar a 'Guerra das Vacinas' ao lado das potencias euroasiáticas.

Unha decisión tan egoísta como letal

Si estaba no correcto Zbigniew Brzezinski "e non pecaba de inxenuo nin de pícaro" cando afirmou en 1997 que o fin último da política norteamericana debería ser formar "unha comunidade global verdadeiramente cooperativa, de acordo cunhas orientacións de longo alcance e cos intereses fundamentais da humanidade", a xestión da pandemia, que afectou economicamente máis a Occidente "e non por casualidade", e a actual posición respecto diso da vacinación, que está deterioranando a imaxe occidental a nivel mundial, están dinamitando este obxectivo e descabalgando a Occidente da 'Guerra das Vacinas'.

Ademais, a guerra branda pola consecución e venda da vacina na que se embarcaron as primeiras potencias tamén está demolendo o que, segundo Brzezinski, quen fose conselleiro de Seguridade Nacional de Jimmy Carter, debería ser o primeiro obxectivo da xeopolítica norteamericana: impedir o surdimento dunha gran potencia en Eurasia. De feito, a xestión das vacinas e a vacinación e a correspondente guerra planetaria para a súa venda parece que se pode converter nun episodio transcendental, nunha máis das rodas que cambien a orde mundial e, aínda que a Estados Unidos e aos seus aliados sempre lles quedará a forza, a coacción, probablemente, o dano xa sexa irreparábel en términos estéticos, morais, económicos e xeopolíticos.

[*]  Luís Gonzalo Segura, ex tenente do Exército de Terra expulsado por denunciar corrupción, abusos e privilexios anacrónicos. Autor do ensaio 'O libro negro do Exército español' (outubro de 2017) e as novelas 'Un paso á fronte' (2014) e 'Código vermello' (2015) | @luisgonzaloseg.

Fonte: RT . | 9 feb 2021 12:22 GMT
_______

A Comisión Europea traballa para as farmacéuticas ou para os pobos de Europa?, ... Por André Abeledo Fernández

Por  André Abeledo Fernández [*]
28.01.2021

A Comisión Europea traballa para as farmacéuticas ou para os pobos de Europa?

Os laboratorios farmacéuticos son grandes multinacionais, son empresas que solo buscan beneficios. A Comisión Europea traballa para as farmacéuticas ou para os pobos de Europa?.

Uns laboratorios farmacéuticos que como no caso de ASTRAZENECA véndese ao mellor poxador e usan diñeiro público nas súas investigacións para logo quedarse coas patentes e seguir con o abuso.

A Comisión Europea e as farmacéuticas teñen negociado uns contratos escuros, secretos e que deixan claro que quen manda son as empresas privadas e non os gobernos. Non temos nin soberanía sanitaria.

O capitalismo é salvaxe, a barbarie do capitalismo amosamos unha vez máis a súa monstruosa faciana embrutecedora.

Namentres ao outro lado do océano un país de 11 millóns de habitantes prepara 100 millóns de vacinas.

Outro logro xigante de Cuba Socialista. Unha vez máis Cuba é un exemplo para o mundo, 100 millóns de dose da súa vacina SOBERANA para salvar vidas e ser exemplo de solidariedade internacionalista.

Como dixo Fidel Castro, "unha pequena illa e unha gran revolución", Cuba demóstranos que a investigación en mans dun Estado soberano é capaz de agasallar saúde ao mundo.

Tamén temos a vacina rusa SPUTNIK V que é máis barata e ademais máis fácil de conservar e transportar.

Ata Hungría pasouse polo forro a Unión Europea e vai vacinar coa SPUTNIK V aos seus cidadáns.

As vacinas chinas tamén dan tantas garantías como as contratadas pola Comisión Europea.

Non será que a Comisión Europea traballa para os laboratorios farmacéuticos e defenden intereses espurios e non os intereses dos pobos de Europa?.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de Persoal da CIG en Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
28 de janeiro de 2021 13:27
_______