Cen anos logo da Masacre Racial de Tulsa, as reparacións aos sobreviventes e os seus descendentes aínda están pendentes, ... Por Amy Goodman - Fai cen anos, na cidade de Tulsa, estado de Oklahoma, unha violenta turba de persoas brancas incendiou por completo o próspero barrio afroestadounidense de Greenwood

Cen anos logo da Masacre Racial de Tulsa, as reparacións aos sobreviventes e os seus descendentes aínda están pendentes

Fai cen anos, na cidade de Tulsa, estado de Oklahoma, unha violenta turba de persoas brancas incendiou por completo o próspero barrio afroestadounidense de Greenwood, coñecido como o "Wall Street negro", por ser sé dunha gran cantidade de prósperos comercios dirixidos por persoas de cor. A violencia xurdiu tras un enfrontamento que tivo lugar fronte ao tribunal de Tulsa, onde unha multitude de persoas brancas congregouse para secuestrar e linchar a un home afroestadounidense que estaba alí detido e que fora acusado inxustamente de agredir sexualmente a unha muller branca. Un grupo de residentes negros de Greenwood chegou ao lugar para deter o linchamento. Producíronse disparos e, tras eles, a turba branca procedeu a devastar Greenwood. Foron 18 horas de asasinatos masivos, incendios e saqueos que logo se coñecerían como a "Masacre Racial de Tulsa de 1921".

Estímase que ao redor de 300 afroestadounidenses morreron e máis de mil resultaron feridos durante os tráxicos feitos. Así mesmo, calcúlase que 10.000 persoas quedáronse sen fogar tralo terrorífico ataque da turba racista contra a poboación negra. Algúns integrantes da turba contaban con apoio e armamento das propias forzas da orde de Tulsa e outros eran membros do Ku Klux Klan. Utilizáronse avións para lanzar dinamita e bombas incendiarias sobre Greenwood, o que provocou que 35 mazás do distrito quedasen completamente destruídas polo lume. Máis de 1.250 vivendas e unha infinidade de negocios foron arrasados. O número real de mortos desta terrible matanza nunca se saberá, xa que os corpos foron enterrados en fosas comúns ou arroxados ao río.

A Masacre Racial de Tulsa de 1921 foi un dos maiores actos de terrorismo racista na historia de Estados Unidos. A poboación branca de Tulsa fixo todo o posíbel por ocultar a verdade dos feitos e intimidouse aos afroestadounidenses para que gardasen silencio. Os esforzos realizados nas últimas décadas para que este terríbel feito sexa recordado como corresponde na historia de Estados Unidos están dando os seus froitos, e a conmemoración do centenario talvez logre, por fin, que estes tráxicos incidentes formen parte dos currículos escolares e universitarios, así como da conciencia colectiva estadounidense. Este centenario sucede apenas unha semana despois do primeiro aniversario da morte de George Floyd a mans da policía de Mineápolis. As dúas datas marcan fitos dentro dunha cronoloxía de violencia que, como sociedade, xa non podemos seguir tolerando.

Recentemente, un subcomité xudicial da Cámara de Representantes de Estados Unidos reuniuse na cidade de Washington D.C. para abordar o perdurábel impacto da masacre de Tulsa. Nesa ocasión, unha das oradoras foi Viola Fletcher, unha muller afroestadounidense de 107 anos, aínda sumamente lúcida e vivaz, que é a sobrevivente de maior idade da masacre.

Fletcher expresou ante o comité: "Nunca esquecerei o que vin cando saímos da nosa casa. A violencia desa turba de racistas brancos. Aínda vexo a eses homes negros caendo abatidos polos disparos e aos seus corpos negros tirados na rúa. Aínda cheiro o fume e vexo o lume. Aínda vexo como se queiman os negocios da comunidade negra. Aínda escoito os avións voando por encima. Escoito os gritos. Non hai un só día que non reviva a masacre".

Viola Fletcher continuou explicando o impacto que a traxedia tivo na súa vida: "Cando a miña familia viuse obrigada a abandonar Tulsa, non puiden seguir estudando. Non puiden terminar a escola, non pasei de cuarto grado. A maior parte da miña vida traballei como empregada doméstica ao servizo de familias brancas. Nunca gañei moito diñeiro. Ate o día de hoxe, apenas podo cubrir as miñas necesidades diarias".

Os outros dous sobreviventes da masacre sobre os que se ten noticia e aínda viven son o irmán de Fletcher, Hughes Van Ellis, de 100 anos, e Lessie Benningfield "Nai" Randle, de 106 anos, quen tamén testificaron ante o Congreso. "Nai" Randle expresou: "A maior parte da miña vida fun pobre. Quitáronme as oportunidades [de progresar]. E a miña comunidade, a comunidade negra do norte de Tulsa, aínda está devastada. Non a reconstruíron. Está baleira. É un gueto".

Greenwood e o Wall Street Negro demostraron que os descendentes das persoas escravizadas podían prosperar si só se lles daba a oportunidade. Tras fuxir da violencia supremacista branca que se desatou no sur profundo de Estados Unidos nos anos posteriores á época da Reconstrución, os descendentes de escravos puideron acceder a algunhas terras no estado de Oklahoma e formaron máis dunha ducia de poboacións negras a principios do século XX. Cando Oklahoma se converteu en estado en 1907, a primeira lei que se aprobou foi unha lexislación que impuxo a segregación racial en todas as viaxes en tren. A ela seguiron máis leis segregacionistas, coñecidas como "leis de Jim Crow". Malia iso, o barrio de Greenwood converteuse nun próspero centro comercial afroestadounidense, o que permitiu aos descendentes directos de escravos desenvolver negocios e acumular riquezas. Un estudo da organización Human Rights Watch realizado en 2019 concluíu que a taxa de pobreza da comunidade negra en Tulsa é do 34%, case tres veces maior que a da poboación branca. O estudo tamén atopou que o índice de pobreza é aínda máis alto no área norte de Tulsa, onde se atopa o barrio de Greenwood.

"Ningunha persoa branca foi condenada por ningún delito relacionado co asasinato de persoas ou a destrución da propiedade no distrito de Greenwood. Ningunha", sinala o investigador e ensaísta Hannibal Johnson en "Tulsa Burning" (Tulsa en chamas), un novo documental sobre a masacre lanzado pola canle de televisión History Channel, que conta coa dirección de Stanley Nelson e a produción executiva da estrela da NBA Russell Westbrook, quen xogou durante anos para o equipo Oklahoma City Thunder.

Os cimentos de ladrillo da Igrexa Episcopal Metodista Africana Vernon na avenida Greenwood é a única estrutura previa á masacre de 1921 que aínda perdura. Aínda continúan os esforzos para localizar as fosas comúns onde foron enterradas as vítimas. A Masacre Racial de Tulsa comezou o 31 de maio de 1921, fai un século. As reparacións aos sobreviventes da matanza e os seus descendentes están aínda pendentes.

© 2020 Amy Goodman - Columna do 28 de maio de 2021

Amy Goodman é a condutora de Democracy Now!, un noticiario internacional que se emite diariamente en máis de 800 emisoras de radio e televisión en inglés e en máis de 450 en español. É co-autora do libro "Os que loitan contra o sistema: Heroes ordinarios en tempos extraordinarios en Estados Unidos", editado por Le Monde Diplomatique Cono Sur.

The orixinal content of this program is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Non Derivative Works 3.0 United States License. Please attribute legal copies of this work to democracynow.org. Some of the work(s) that this program incorporates, however, may be separately licensed. For further information or additional permissions, contact us.

Fonte: Democracy Now . | 28 de maio de 2021

Enviado por:
Columna de Amy Goodman - Democracy Now!
-boletin@democracynow.org-
29 de maio de 2021 15:00
_______