A andrómena da nova farsaOnte á noite empezou a campaña electoral. Rectifico: onte á noite iniciáronse as dúas semanas legalmente asignadas aos partidos políticos para que fagan campaña electoral. Porque todos sabemos por abafadora experiencia que fai xa meses que a campaña electoral está en marcha.
A maioría fala desa evidencia con hastío: "Mira que son aborrecidos!". A min a charanga electoreira tamén me aburre, por suposto. Atafégame o seu inacabable ritual monocorde, tan propicio ás caricaturas, ás simplificacions demagóxicas e ás referencias persoais burdamente faltonas.
Pero o que me preocupa máis desta larguísima campaña de meses e máis meses de mitins por toda España, de espectáculos cheos de gorras, banderiñas, faixas e pins, de taboleiros de rúa, de publicidade descarada ou implícita en prensa, radio e televisión (de omnipresencia diaria, en suma), non é o seu carácter soporífero senón, moi en especial, o feito de que converteu máis que nunca as eleccións, formalidades aparte, nunha pugna só accesible para os dous partidos que xa teñen nas súas mans un moi importante poder decisorio, o que fai que as súas arcas poidan afrontar tamaño dispendio, sexa porque están xa ben abastecidas, sexa porque poden estalo aínda máis e mellor grazas ao apoio de quen dan por feito que seguirán tendo un peso decisivo no porvir inmediato.
Considerando o obxectivo da Moncloa como o crucial, o que vivimos desde onte á noite é o tramo final dunha poxa que xa foi deixando fora de xogo aos que non estaban en condicións de puxar tan alto.
É un círculo vicioso: só pode aspirar a ser importante mañá quen xa o é hoxe. A maquinaria supostamente democrática perfecciónase cada vez máis para favorecer o bipartidismo a todos os niveis. Do bipartidismo do noso tempo, cuxo modelo máis acabado é o dos Estados Unidos de América.
Estamos ante a expansión incontida da moderna plutocracia, na que, como sucede coas grandes corporacións empresariais, non fai falta que o propio executivo sexa moi rico. Abonda con que represente ben o papel que lle corresponde na andrómena da nova farsa.
2008/02/22
Javier Ortiz
http://www.javierortiz.net
______________
Enlace orixinal no Blog de Javier Ortiz con comentarios ao artigo
[Publicado no xornal estatal Público o 22 de febreiro de 2008]
____________________