Icaria Editora presenta o libro, de Ernest Cañada, sobre a outra cara do turismo, "As que limpan os Hoteis - Historias ocultas de precariedade laboral" ("Las que limpian los hoteles - Historias ocultas de precariedad laboral"), o primeiro paso para conseguir un dereito é a visibilidade.
Praia de Palma, Mallorca, é un dos principais destinos de sol e praia no Mediterráneo. Os hoteis, que en tempada alta aloxan a miles de turistas europeos, en especial alemáns, sucédense un tras outro ao longo de quilómetros. A concentración de traballadores é tamén moi importante.
Dolores Ayas, de 57 anos, traballa para unha das principais cadeas hoteleiras de Baleares. "O máis duro é mover as camas de madeira, que son moi pesadas. Cada día son 50 camas. E os colchóns tamén pesan un morto, é horroroso. Hai días que non podo coa miña alma".
A intensidade coa que teñen que traballar é outro dos problemas das camareiras de piso. Emilia Ortega explica que "o ritmo de traballo é moi intenso, esaxerado, imos sempre a contra reloxo". Temos 4 ou 5 horas para facer 20 habitacións", explica Isabel Moreno. Con máis persoal non sería necesario forzar tanto o ritmo de traballo das camareiras, denuncia Pepi Lora: "Onde se necesitan 20 camareiras agora hai 14 ou 15". Soledad Castro expresa tamén o estado de malestar que provocan estas condicións: "Cando na mañá danche a nota de traballo, dáche de cabeza contra a parede. Xera moita frustración non poder facer ben o traballo que unha ten. E iso provoca moita tensión".
A consecuencia é que practicamente todas as camareiras acaban medicándose para poder soportar o traballo. "Estamos feitas po e traballamos todos os días a forza de pastillas. Eu tomo pastillas para o reuma, anti-inflamatorios e tamén para o corazón, porque vou moi tensa", así de contundente maniféstase Dolores Ayas.
As camareiras de piso, dedicadas basicamente á limpeza de habitacións, son un dos colectivos máis importantes dos persoais dos hoteis. Con todo, son practicamente invisíbeis para a maioría dos hóspedes. Durante a crise económica o seu traballo precarizou-se profundamente. A carga de traballo, os ritmos e as presións chegaron a extremos que están poñendo en risco o seu saúde física e psíquica.
O turismo, e en concreto a hostalaría, están xerando emprego, pero é un traballo cada vez máis precario. Hai que mellorar as condicións laborais das traballadoras e os traballadores do turismo si se quere apostar porque o turismo siga tendo unha contribución importante na economía española.
Máis información [Ir a Web]
Enviado por:
Anna Monjo
-amonjo@icariaeditorial.com-
23 de novembro de 2015 17:58
___________
Praia de Palma, Mallorca, é un dos principais destinos de sol e praia no Mediterráneo. Os hoteis, que en tempada alta aloxan a miles de turistas europeos, en especial alemáns, sucédense un tras outro ao longo de quilómetros. A concentración de traballadores é tamén moi importante.
Dolores Ayas, de 57 anos, traballa para unha das principais cadeas hoteleiras de Baleares. "O máis duro é mover as camas de madeira, que son moi pesadas. Cada día son 50 camas. E os colchóns tamén pesan un morto, é horroroso. Hai días que non podo coa miña alma".
A intensidade coa que teñen que traballar é outro dos problemas das camareiras de piso. Emilia Ortega explica que "o ritmo de traballo é moi intenso, esaxerado, imos sempre a contra reloxo". Temos 4 ou 5 horas para facer 20 habitacións", explica Isabel Moreno. Con máis persoal non sería necesario forzar tanto o ritmo de traballo das camareiras, denuncia Pepi Lora: "Onde se necesitan 20 camareiras agora hai 14 ou 15". Soledad Castro expresa tamén o estado de malestar que provocan estas condicións: "Cando na mañá danche a nota de traballo, dáche de cabeza contra a parede. Xera moita frustración non poder facer ben o traballo que unha ten. E iso provoca moita tensión".
A consecuencia é que practicamente todas as camareiras acaban medicándose para poder soportar o traballo. "Estamos feitas po e traballamos todos os días a forza de pastillas. Eu tomo pastillas para o reuma, anti-inflamatorios e tamén para o corazón, porque vou moi tensa", así de contundente maniféstase Dolores Ayas.
As camareiras de piso, dedicadas basicamente á limpeza de habitacións, son un dos colectivos máis importantes dos persoais dos hoteis. Con todo, son practicamente invisíbeis para a maioría dos hóspedes. Durante a crise económica o seu traballo precarizou-se profundamente. A carga de traballo, os ritmos e as presións chegaron a extremos que están poñendo en risco o seu saúde física e psíquica.
O turismo, e en concreto a hostalaría, están xerando emprego, pero é un traballo cada vez máis precario. Hai que mellorar as condicións laborais das traballadoras e os traballadores do turismo si se quere apostar porque o turismo siga tendo unha contribución importante na economía española.
Máis información [Ir a Web]
Enviado por:
Anna Monjo
-amonjo@icariaeditorial.com-
23 de novembro de 2015 17:58
___________