Presentamos e rexistramos a proposta alternativa ao Goberno en materia de dereito á vivenda - Máis de 150 entidades e 9 grupos parlamentarios esixen a Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada - Vídeo

A Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra - Stop-Desafiuzamentos, é unha das entidades que amosaron o seu apoio á iniciativa duna proposta de
Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada.

Presentamos e rexistramos a proposta alternativa ao Goberno en materia de dereito á vivenda

Máis de 150 entidades e 9 grupos parlamentarios esixen a Lei de garantía do dereito á vivenda digna e adecuada

Esta Proposta de Lei foi elaborada por organizacións da sociedade civil que levan moitos anos traballando sobre o terreo a problemática da vivenda ante a falta de solucións e a escaseza de recursos por parte da administración pública, e conta co respaldo de máis de 120 organizacións de todos os ámbitos: sociais, sindicais, xuvenís, de pensionistas, de consumidores...

A nosa Lei de Garantía do Dereito á Vivenda Digna e Adecuada afronta os diferentes aspectos que se deben abordar si quérese garantir o Dereito á Vivenda e resolver a crise residencial que se arrastra no conxunto de nacións e pobos do Estado.

Para o seu rexistro, contamos co apoio dos partidos políticos Unidas Podemos, ERC, EH-Bildu, JuntsxCat, Máis País, CUP, Compromís, Nova Canarias e BNG, que comprometeron coas súas firmas o apoio tanto a esta lei, como ás medidas que contén.

Un paso adiante fronte ao bloqueo do PSOE

Pero esta lei non xorde dun conflito entre socios, senón dun conflito social que enfronta a poderosos lobbies financeiros e inmobiliarios que ven na vivenda unha forma de especulación e enriquecemento, co resto da sociedade: nos primeiros 6 meses de 2021 levamos acumulados

22.532 desafiuzamentos malia as medidas especiais de protección pola pandemia confirmando o carácter sistémico da urxencia residencial que sufrimos no Estado. Precisamente é un dos estados do mundo nos que as familias destinan maior proporción dos seus ingresos a pagar o alugueiro por mor das desproporcionadas subidas durante os últimos seis anos, feito que xerou un empobrecemento sistémico nos fogares inquilinos.

Por todo iso, as organizacións que defendemos a vivenda damos un paso adiante e rexistramos esta lei para garantir a protección do Dereito á Vivenda. Este xesto facémolo acompañadas dunha gran maioría social representada a través de máis de 120 organizacións sociais, sindicais, xuvenís, de pensionistas, de consumidores... en definitiva cunha transversalidade tan ampla como o é este Dereito.

O contido da lei

Esta lei desenvólvese en cumprimento dos compromisos internacionais do Estado en materia de Dereitos Humanos, así como do propio mandato constitucional, para garantir o Dereito á Vivenda e eliminar as trabas que impiden por centos de miles de cidadás o acceso a unha vivenda adecuada e digna.

A Lei que rexistramos hoxe se estrutura en nove títulos, cun total de 94 artigos, nos que se establecen as bases para facer efectivo o dereito á vivenda. Como aspectos fundamentais:

✔ Establécese o Dereito á Vivenda como dereito subxectivo exixíbel para asegurar a súa protección, e establécense novas garantías xudiciais moi definidas para evitar o abuso de Dereito contra os habitantes susceptíbeis de desafiuzamento, o que foi condenado reiteradamente polos Tribunais de Xustiza Europeos e o Comité DESC de Nacións Unidas.

✔ En materia de desafiuzamentos, a lei prohibe os desafiuzamentos a persoas ou familias vulnerables mentres non haxa garantía dun realoxo digno e adecuado, e obriga aos grandes propietarios a facer alugueiros sociais como opción prioritaria ante o desafiuzamento. Prohíbense expresamente os desafiuzamentos con data aberta e se lexislan diferentes medidas para evitar o sobre endebedamento, como son a dación en pago e limítase a responsabilidade ao ben hipotecado incluíndo maior selectividade a unha segunda oportunidade e lograr deixar atrás a lei hipotecaria inxusta que se levou por diante o soño de miles de familias e das súas avalistas.

✔ En materia de alugueiros, a lei presentada, complementa unha regulación dos alugueiros flexíbel en base a un índice de mercado co obxectivo de limitar e baixar o prezo das rendas para que supoñan un custo asumible para a maioría da poboación. Así mesmo, a renovación automática e obrigatoria dos contratos de arrendamento a condición de que a inquilina cumpra coas súas obrigas e o arrendador non precise da vivenda para goce propio ou dun familiar. Os honorarios, serán sempre a cargo da parte arrendataria.

✔ No ámbito do sinfogarismo, a Lei establece o Dereito á Vivenda como Dereito subxectivo e garante a protección inmediata en aloxamentos adecuados para toda persoa que caia ou se atope en situación de sinfogarismo.

✔ En canto ao parque de vivenda pública, co obxectivo de protexelo e amplialo prohíbese a súa venda e fíxase un obxectivo de solidariedade urbana do 20% antes do ano 2050 para mobilizar vivenda mediante diferentes ferramentas como son a cesión obrigatoria, o tenteo e retracto de grandes propietarios como pode ser a SAREB e entidades financeiras rescatadas con diñeiro público en 2009.

✔ Así mesmo garántese o acceso a subministracióna básicos, creando unha tarifa social e prohibindo os cortes de auga, luz ou gas a persoas en exclusión residencial.

✔ Para finalizar a Lei desenvolve a participación cidadá en políticas de vivenda e abórdase o réxime de control e sancionador para desenvolver as diferentes medidas explicadas.

Este conxunto de medidas estruturais son necesarias para revertir un modelo anti social de vivenda baseado no trasgase sistemático de diñeiro público a petos privados, sen xerar ningún valor ao patrimonio público (a libre especulación) que levou a decenas de miles de persoas a perdelo todo ante a inacción dos diferentes Gobernos.

Neste momento e cos apoios parlamentarios que xa se comprometeron a apoiala, só a negativa do PSOE impide que o Dereito á Vivenda pase a estar protexido con todas as garantías.

Agradecemos aos partidos asinantes o seu compromiso para defender dentro do Congreso a aprobación desta Lei de Garantía do Dereito á Vivenda, e esiximos ao PSOE que se poña tamén ao lado da cidadanía e achaie o camiño para a aprobación desta Lei, comezando por axilizar o seu paso pola Mesa do Congreso e por dar luz verde votando Si á súa toma en consideración.

Pola nosa banda desde hoxe mesmo comezamos a organizarnos para redobrar a presión e mobilizar á poboación xeral para conseguir este obxectivo e garantir o acceso a unha vivenda digna, adecuada, alcanzábel e accesíbel.

Pode-se!

Consulta a Lei e a campaña en iniciativaleyvivienda.com.

Fonte: PAH.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (Menos festivos), vemo-nos en Caranza, pola tarde entre as 5 e as 7 da tarde, no local da Asociación Fuco Buxán (Local Social Tino Deibe, Rúa Armada Española, 32 Baixo). Estamos xente de Stop Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra. se queres participar achega-te! - No caso de Urxencia chama ao 645158113
_______

Unha lei de Vivenda que non poña fin aos desafiuzamentos, nin é lei nin é nada - 1.044.507 no período 2007-2020 son demasiados motivos como para non poñer fin a tanto sufrimento

A sangría dos desafiuzamentos pasou por varias fases, foi un drama silenciado, que pasou por unha fase de eclosión mediática para volvelo a silenciar, coma se dunha moda pasaxeira se tratase. Nada máis lonxe da realidade. Nin se frearon nunca, nin se puxeron xamais solucións para iso.

A nova crise económica derivada da COVID-19, xunto ao clamor social, volvéronos a poñer en primeira liña. Os 29.406 desafiuzamentos producidos en 2020 dannos a razón e mostran as mentiras do Goberno que se tirou meses afirmando que estaban suspendidos. Tamén poñen en evidencia o que nos queren vender os neoliberais, a banca, os fondos voitre, as inmobiliarias, as patronais e todo ese sector capitalista disposto a derramar sangue para non ver afectados os seus intereses.

Mentres o ministro Ábalos fala de seguridade xurídica, para quen?, nós falamos de vidas, de persoas con elas en xogo, que ven como os seus dereitos máis fundamentais son tratados como bens de mercado e unha mercancía para enriquecer a uns poucos.

É imprescindíbel que a futura Lei de vivenda acabe con isto. Dita lei debe contemplar, sen discusión, o Stop Desafiuzamentos de persoas vulnerables sen alternativa de vivenda digna e adecuada. Para iso debe obrigar aos grandes especuladores a ofrecer alugueiro social estable e, para o resto de casos, garantir o realoxo digno e adecuado a cargo dos poderes públicos.

A Lei debe recoller o mandato dado polo Comité DESC de Nacións Unidas en canto aos desaloxos de vivenda sen alternativa residencial; cambiando a situación actual para impedir que se execute un desaloxo mentres non haxa unha garantía de vivenda alternativa que cumpra as características mencionadas. Unha habitación de hostal ou un albergue non cumpren as condicións adecuadas.

No caso de procedementos de desafiuzamento en vivendas propiedade de grandes propietarios, a obrigación de ofrecer alugueiro social dos mesmos deberá ser a concesión dun aluguer social na propia vivenda para evitar o desarraigamento

Para que a proposta poida ser considerada de alugueiro social, debe cumprir os seguintes requisitos, fixando rendas que garantan que o esforzo polo pago do aluguer non supere:

✔ o 10% dos ingresos ponderados da unidade familiar, si están por baixo do 0,89 do Indicador Público de Renda de Efectos Múltiples (IPREM), ou

✔ o 12% dos ingresos ponderados da unidade familiar, si están por baixo do 0,95 do IPREM, ou

✔  o 18% dos ingresos ponderados.

Sen estas medidas, o Goberno seguirá de xeonllos fronte aos lobbies, seguirannos expulsando das nosas casas e non terminaremos co derrame de bágoas de sangue.

Non poderemos avanzar como sociedade ate que non solucionemos este problema.

Fonte: PAH - 11.03.2021

#InicitivaLeiVivenda #StopDesafiuzamentosSenAlternativaResidencia

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE AS RESTRINCIÓNS, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

A futura Lei de Vivenda debe, ante todo, garantir a vivenda como Dereito fundamental - A primeira Lei de vivenda presentada por un partido en máis de 40 anos, debe estar á altura das necesidades da xente e deixar de tratala como un ben de mercado

A futura Lei de Vivenda debe, ante todo, garantir a vivenda como Dereito fundamental. | A primeira Lei de vivenda presentada por un partido en máis de 40 anos, debe estar á altura das necesidades da xente e deixar de tratala como un ben de mercado.

Levamos meses oíndo falar das intencións do Goberno a presentar no Congreso unha Lei de Vivenda. Unha proposta que, de realizarse nas condicións necesarias, abriría unha porta a que dunha vez por todas  se cumpra o artigo 47 da Constitución, así como empezar a lexislar segundo marcan os ditames de Nacións Unidas e as sentenzas do Tribunal Europeo.

Os constantes titulares deixan ver o descafeinada que pode chegar a ser esta lei. Para que a lei sexa realmente o que a cidadanía sexa o que necesitamos e que o Goberno deixe de afincar o xeonllo ante a presión dos lobbies, a sociedade civil organizamonos.

Medio centenar de organizacións impulsamos a Iniciativa por unha Lei que Garanta o Dereito á Vivenda. Xuntas elaboramos un decálogo de 8 puntos imprescindíbeis, que a lei debe recoller, así como unha batería de medidas para facelos efectivos.

O primeiro punto e dunha importancia vital, é que a lei, debe garantir o dereito a unha vivenda digna, como dereito subxectivo. Garantindo así, que esta protección sexa efectiva e evitando que ningunha persoa sufra situación de sinfogar.

O recoñecemento do Dereito á Vivenda como dereito subxectivo, implica que pase a ser exixíbel ante Administracións e Tribunais. É dicir, creando a obrigación dos poderes públicos de dispoñer os medios precisos para garantilo desde o mesmo momento da aprobación desta Lei.

Para que isto sexa así, a vivenda debe ser:

Digna: con condicións materiais aceptábeis en canto a habitabilidade, seguridade, illamento térmico, garantía de subministros básicos (luz, gas e auga) e telecomunicaciones para evitar a brecha dixital.

Adecuada: en función do número de membros da unidade familiar e as súas necesidades.

Alcanzábel: o esforzo das familias para o pago da vivenda, incluídos os gastos fixos e de subministros básicos, non debería exceder do 30% dos ingresos.

Accesíbel: para todas as persoas que teñan necesidades de accesibilidade especiais.

En España hai máis de 32.000 persoas sufrindo senfogar, 12 millóns de persoas en risco de exclusión social, máis de 1 millón de desafiuzamentos entre 2008 e o 3º Trimestre do 2020.

O 36,1% da poboación destina máis do 40% dos seus ingresos ao pago de vivenda e subministros básicos, e unicamente o 18,5% da poboación entre 18 e 29 anos emancipouse polas enormes dificultades para acceder e manter unha vivenda estable.

Mentres, hai 3,4 millóns de vivendas baleiras, moitas delas en mans de grandes propietarios (INE 2011) e o Parque de Vivenda Pública e Social é entre 7 e 10 veces menor que o doutros países desenvolvidos de Europa.

Tras 42 anos de absoluta vulneración deste dereito humano, a Lei polo Dereito á Vivenda será papel mollado si non protexe e garante de xeito efectivo o Dereito en todo o territorio.

Fonte: PAH. | 10 de Marzo de 2021

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE AS RESTRINCIÓNS, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

A Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra apoia o Manifesto da Iniciativa por unha Lei que garanta o Dereito á Vivenda Digna e adecuada - Texto completo do Manifesto - Enlace de acceso ao formulario, para asinar o apoio á mencionada iniciativa

Movementos de vivenda, sindicatos laborais, Mareas, Pensionistas, Sanidade, ONG e decenas de organizacións facemos fronte común de presión ante a inminente Lei de Vivenda anunciada polo goberno español. A Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra apoia o Manifesto da Iniciativa por unha Lei que garanta o Dereito á Vivenda Digna e adecuada.

POR UNHA LEI QUE GARANTA O DEREITO A UNHA VIVENDA DIGNA E ADECUADA

O Goberno está preparando a chamada Lei polo Dereito á Vivenda; de feito, parece que o borrador da lei entrará no Consello de Ministros de xeito inminente e remitirase de inmediato ao Congreso para o seu debate e aprobación.

Tras 42 anos de absoluta vulneración deste dereito humano, debemos remarcar que a nova Lei será papel mollado si non protexe e garante de xeito efectivo o Dereito en todo o territorio. Non deixaremos escapar a oportunidade que brinda a elaboración da primeira lei estatal na materia para conseguir un avance histórico na cobertura deste dereito fundamental.

A crise residencial é innegábel: Máis de 32.000 persoas sufrindo senfogar, 12 millóns de persoas en risco de exclusión social, máis de 1 millón de desafiuzamentos [1] entre 2008 e o 3Tr do 2020, moitos agravados con cláusulas abusivas e executados cunha lexislación contraria aos estándares europeos sen importar que houbese menores ou anciáns dependentes. Por iso, as abaixo asinantes non estamos dispostas a permitir que sexan o sector financeiro, as grandes inmobiliarias e os fondos voitre quen diten o texto desta Lei. Contra as presións dos especuladores, chamamos á xente do común a sumarse á mobilización necesaria para asegurar a protección deste Dereito humano no conxunto do Estado.

No Estado, o 36,1% da poboación destina máis do 40% dos seus ingresos ao pago de vivenda e subministros básicos [2], e outros miles de fogares novos nin sequera poden formarse, de feito unicamente o 18,5% da poboación entre 18 e 29 anos emancipouse [3] polas enormes dificultades para acceder e manter unha vivenda estábel.

Mentres segundo o INE (2011) hai 3,4 millóns de vivendas baleiras, moitas delas en mans de grandes posuidores, o Parque de Vivenda Pública e Social é entre 7 e 10 veces menor que o doutros estados desenvolvidos de Europa.

No estado español as vivendas sociais representan só un 2,5% do parque de vivendas principais, nada que ver coas porcentaxes dalgúns países europeos da nosa contorna [4] (Holanda 30%, Austria 24%, Reino Unido 17,6%. Francia 16,8%).

Logo de entregar máis de 60.000 millóns [5] de diñeiro público para o rescate bancario que non foron devoltos, é de xustiza que a nova Lei faga fronte á emerxencia residencial que sufrimos. Garantindo, así, unha vivenda para quen o necesite mediante un orzamento suficiente en políticas de vivenda pública e establecendo mecanismos legais que obriguen, aos responsábeis financeiros da crise inmobiliaria e aos grandes posuidores de vivenda, a asumir responsabilidade social e evitar novas burbullas especulativas.

Levamos demasiados anos sufrindo a quen pon os seus beneficios privados por encima da vida e saúde de millóns de persoas. É o momento de que as Administracións públicas asuman a súa responsabilidade e cumpran coa súa deber de protexer e garantir un dereito humano que é básico para asegurar a integridade física, a dignidade, o acceso a outros dereitos fundamentais e o desenvolvemento persoal que todos nos merecemos.

As organizacións asinantes deste manifesto unimos forzas para lanzar unha campaña estatal de mobilización cidadá e conseguir que a Lei polo Dereito á Vivenda inclúa como mínimo estas 8 medidas de aplicación directa en todo o territorio:

1. A lei debe garantir o dereito a unha vivenda digna, alcanzábel, accesíbel e adecuada como dereito subxectivo, garantindo que esta protección sexa efectiva e evitando que ningunha persoa sufra situación de senfogar.

2. Stop desafiuzamentos de persoas vulnerábeis sen alternativa de vivenda digna e adecuada, así como a obrigación de alugueiro social estábel para os grandes posuidores e no resto de casos realoxo digno e adecuado a cargo dos poderes públicos.

3. Asegurar e ampliar o parque público de alugueiro social, como mínimo ao 20% do conxunto de vivendas en vinte anos, facendo fronte á urxencia residencial de forma prioritaria.

4. Regulación estatal de alugueiros a prezos adecuados aos salarios da poboación en cada zona do territorio. Modificación da lei de arrendamentos urbanos para dar protección e estabilidade aos inquilinos do conxunto do país.

5. Garantir os subministros básicos de auga, luz, gas e acceso ás telecomunicacións para evitar a brecha dixital como parte dunha vivenda digna.

6. Garantir unha segunda oportunidade efectiva para os fogares con débedas hipotecarias, e desenvolver medidas contra o sobreendebedamento e os abusos financeiros e inmobiliarios.

7. Ampliación orzamentaria para vivenda social e políticas sociais de vivenda ate chegar á media europea de parque público, destinando como mínimo o 2% do orzamento estatal. Asignación dunha parte suficiente dos fondos europeos de recuperación a este obxectivo.

8. Participación activa da poboación en toda a política de vivenda e urbanismo.

É imprescindíbel que a Lei polo Dereito á Vivenda incorpore estas demandas de afectadas e sociedade civil, que afectan á dignidade das persoas e aos Dereitos Humanos, blinde as lexislacións autonómicas máis progresistas e dea cumprimento, dunha vez ao PIDESC [6] e aos ditames de Nacións Unidas e dos Tribunais Europeos, sen atrasar a súa aplicación a desenvolvementos normativos posteriores.

Por imperativo constitucional e estatutario corresponde ás Comunidades Autónomas definir e desenvolver as políticas de vivenda, pero o establecemento das condicións básicas que garantan a igualdade dos cidadáns no exercicio do dereito constitucional á vivenda é competencia irrenunciábel do Estado, debendo ser comúns as bases deste dereito esencial, conforme ao disposto no artigo 149.1.1.a de a Constitución.

Existe unha maioría social e tamén parlamentaria que apoia estas medidas, pero temos claro que só coa mobilización de toda a poboación conseguiremos que esta Lei sexa a garantía do Dereito á Vivenda.

¡Sumar! ¡Non che quedes SEN casa!

✔ Enlace para apoiar e asinar o Manifesto. | Ir ao formulario de apoio.

✔ Texto completo do manifesto en pdf, 9 páxinas en Galego. | Acceder/Baixar.
 
✔ As notas no texto completo.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE AS RESTRINCIÓNS, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

Carlota no Corazón

"Foi-se unha grande da loita, artífice do sorriso de centos de familias, cómplice e fundadora de @PAHVIGO TUI, loitadora incansábel polos DDHH até o último día, pero sobre todo foi-se unha persoa marabillosa, valente, leal e xenerosa"

"Carlota sempre compañeira, amiga e loitadora.... Non che esquecemos!"

Este mércores 3 de febreiro de 2021, deixaba-nos a nosa compañeira Carlota

Carlota Pérez, formaba parte da Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH) Vigo-Tui, só tiña 52 anos unha cruel enfermidade acabou coa súa vida en poucos días.

Desde 2011 Carlota estivo presente no movemento antidesafiuzamentos e por unha vivenda digna. O seu compromiso, a profunda solidariedade e a súa xenerosidade, estivo sempre na intensa actividade polos dereitos civís e humanos. Un traballo incansábel e un compromiso coas "Condenadas da Terra", na loita polo dereito a unha vivenda e vida dignas. Combateu os abusos bancarios e buscou solucións residenciais a quen o necesitaba. Denunciaba a falta de investimentos en vivenda pública social, reivindicaba un parque de vivenda pública e promoveu a nosa alternativa de Lei de Vivenda da Galiza.  A loita de Carlota está na mente de moitas e moitos de nós e a de todas as persoas que nos momentos máis difíciles sentiron o seu apoio e compromiso.

As compañeiras e compañeiros da Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra - Stop Desafiuzamentos só temos palabras de agradecemento e lembranza, para tanta xenerosidade e amor. Carlota sempre na nosa memoria.

Ferrol, a 3 de febreiro, de 2021

---

_______

O Tribunal Constitucional tumba a Lei de Catalunya de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda - O ataque do PP e a pasividade do PSOE, deixan a Lei 24/2015 sen o alugueiro social obrigatorio en extincións de alugueiros e ocupacións e anula as renovacións de alugueiros sociais - O Tribunal Constitucional anula a ampliación das medidas antidesafiuzamentos da Lei 24/2015 conseguida co Decreto lei 17/2019 - A protección en desafiuzamentos de hipoteca e non pago de alugueiro segue vixente

Moitas das reivindicacións do movemento antidesafiuzamentos e por unha vivenda digna foran recolleitas na normativa catalá sobre dereito á vivenda, varias leis foron configurando unha lexislación avanzada ao respecto da normativa existente a nivel estatal e autonómico. Que era como un camiño a seguir, para conformar unha lexislación mais de acorde coas nosas reivindicacións. O Tribunal Constitucional nun adianto da sentenza que vai ditar, anuncia que vai tumbar a lexislación de  Catalunya de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda, por considerar a sentenza un argumento central e básico consistente "en que non concorren os requisitos do presuposto habilítante que esixe o art. 86.1 CE para regular a materia sobre as medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda, resultando insuficiente o rango da norma".

"O Pleno do Tribunal Constitucional examinou o recurso de inconstitucionalidade interposto por 86 deputados do Grupo Parlamentario do PP en o Congreso contra o Decreto-lei do Goberno da Generalitat de Catalunya 17/2019, de 23 de decembro de medidas urxentes para mellorar o acceso á vivenda e contra o artigo único de decreto-lei do Goberno da Generalitat de Catalunya 1/2020, de 21 de xaneiro, polo que se modifica o anterior, así como contra o Acordo do Parlamento de Cataluña de 4 de marzo de 2020 de validación do último decreto-lei 1/2020"


O Tribunal Constitucional anula a ampliación das medidas antidesafiuzamentos da Lei 24/2015 conseguida co Decreto lei 17/2019.

O ataque do PP e a pasividade do PSOE, deixan a Lei 24/2015 sen o alugueiro social obrigatorio en extincións de alugueiros e ocupacións e anula as renovacións de alugueiros sociais.

A protección en desafiuzamentos de hipoteca e non pago de alugueiro segue vixente.

A semana pasada advertimos nunha rolda de prensa diante do Parlament e acompañadas dunha ampla representación da sociedade civil e política catalá, do inminente e grave risco dunha sentenza do Tribunal Constitucional que recortase a ampliación da Lei 24/2015, conseguida en decembro de 2019 grazas á aprobación do Decreto lei 17/2019.

Así mesmo, aproveitamos para esixir ao PSOE, titular do Ministerio que se ocupa das relacións coas Comunidades Autónomas, que aceptase un acordo coa Generalitat, para defender ante o Tribunal a constitucionalidade das medidas antes de que se debatese a sentenza, o que non sucedeu.

Onte á noite, logo de varias filtracións sobre a posíbel sentenza, o mesmo Tribunal Constitucional publicou unha nota de prensa onde listan os artigos que quedarían anulados. Á espera de que se publique a sentenza, onde veremos de forma definitiva como quedan realmente as medidas e cales son os argumentos do Tribunal, o Grupo Promotor da Lei 24/2015 publicamos hoxe un comunicado de urxencia para clarificar o escenario actual e colaborar co fin de evitar confusións.

As medidas da Lei 24/2015 contra os desafiuzamentos e os cortes, tendo en conta as orixinais e as que se introduciron na súa ampliación, que son as que o Tribunal habería anulado, quedarían do seguinte xeito (cando se publique a sentenza ampliaremos):

A) Medidas que seguen vixentes: (Lei 24/2015 recuperada da anterior impugnación):

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerables en execucións hipotecarias.

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerábeis en non pagos de alugueiro.

✔ Interrupción dos procedementos xudiciais de execución hipotecaria e de non pago de alugueiro ate que se produza a oferta de alugueiro social.

✔ Cesión obrigatoria de vivendas baleiras de grandes tenedores.

B) Medidas que se anulan: (ampliación Lei 24/2015 polo DL 17/2019):

✔ Renovacións obrigatorias unha vez os alugueiros sociais chegan ao seu fin.
Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerábeis en extincións de contratos de alugueiro.

✔ Alugueiros sociais obrigatorios para fogares vulnerables nalgúns casos de ocupación.

✔ Duración dos contratos de alugueiro social (5/7 anos). Neste caso, habería que acudir á LAU, na cal establécese o mesmo prazo.

Tendo en conta todo o exposto, queremos manifestar que:

1.- As filtracións da sentenza cando non foi publicada cuestionan de novo a imparcialidade do Tribunal. O feito de que o Decreto lei 17/2019 incluíse outras medidas de vivenda tamén impugnadas (definición vivenda baleira, incumprimento función social e expropiación de uso, etc.), engadiu aínda máis ruído. Por outra banda, esta mesma semana o Tribunal admitiu a trámite outro recurso do PP contra a Lei 11/2020 de regulación dos alugueiros impulsada polo Sindicato de inquilinas, que nos indigna, pero non a suspende (!), que é o que os lobbies e a prensa afín queren facer crer.

2.- Si a xustificación da anulación é que a ampliación aprobouse pola vía do decreto lei, limitado aos casos de urxencia, demóstrase unha vez máis como os grandes poderes do Estado son totalmente alleos á actual situación de emerxencia residencial e o drama de miles de familias á espera dun desafiuzamento.

3.- Si o motivo para anular o decreto lei é de forma e non de fondo, esiximos desde este momento ao futuro Goberno da Generalitat e ao próximo Parlament, que a primeira lei que aprobe de urxencia a nova cámara sexa artigo por artigo o texto anulado polo Tribunal Constitucional.

4.- Ate entón, faremos responsables ao PP "por recorrer a ampliación" e ao PSOE "por bloquear calquera acordo coa Generalitat" de todos os desafiuzamentos que se produzan e que se poderían evitar.

5.- Ante a avalancha de desafiuzamentos que podemos vivir unha vez levántese o estado de alarma e as moratorias parciais de desafiuzamentos e como efecto da anulación, imos esixir ás Administracións públicas o realoxo adecuado de todas as familias desafiuzadas, tal como marca a Lei 24/2015: un desahucio?, ¡un realoxo!

Non nos imos a quedar de brazos cruzados e reaccionaremos a todos os niveis ante este novo ataque da banca, os especuladores, os voitres e os partidos e tribunais ao seu servizo.

Onte comezou a campaña electoral: advertimos a quen serán cabeza de lista que convocaremos accións de protesta en todo o territorio para deixar claro que non toleraremos máis desafiuzamentos en ningún sitio.

Polo menos 3.289 familias poden ser desafiuzadas en Catalunya nos próximos meses por haberse anulado o alugueiro social que esperaban.

¡Non o permitiremos! ¡Recuperaremos as medidas antidesafiuzamentos anuladas!

#DefensemLa24 #DefensemHabitatgeDigne

Fonte: PAH - 29/01/2021

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______

As ocupacións a grandes propietarios denunciadas polo penal, agora protexidas pola modificación do novo decreto antidesafiuzamentos aprobado polo último Consello de Ministros - Unha vitoria do movemento antidesafiuzamentos e polo dereito a unha vivenda digna

A vivenda é Saúde. Si queren axudar a favorecer a economía da xente deste país, deben protexer, por Lei, o carácter de Ben Social da vivenda, establecer o Dereito Subxectivo, castigar os usos anti sociais, regular os prezos do aluguer e crear un Parque Público suficiente. A vivenda é futuro.

Vitoria da PAH para moitas familias vulneràbeis ocupando vivendas da banca

O pasado martes (19.01.2021) o Consello de Ministros aprobou engadir, ao Decreto Stop Desafiuzamentos do 23 de decembro, as ocupacións a grandes propietarios denunciadas polo penal.

Desde marzo, a PAH, levamos denunciando os desafiuzamentos en pandemia de familias vulnerábeis e sen alternativa de vivenda. Pese ao goteo de decretos-parche, o cacarexado escudo social deixa xente desprotexida, a cada paso que dá, alimentando a discriminación entre vulnerábeis.

O decreto do 23 de decembro para suspender os desafiuzamentos protexía unicamente a vía civil. Isto abría a porta a que todos os grandes propietarios escollesen a vía penal, facendo totalmente ineficaz e absurdo o decreto. Porque unha norma que quere prohibir realmente os desafiuzamentos, non pode deixar unha vía aberta para que se produzan.

Nada máis aprobarse devandito Decreto, a PAH puxémonos a traballar para ampliar a cobertura e que tamén se protexese ás familias denunciadas por ocupación de vivendas da banca. Froito desta loita, logramos que o Goberno de España contemple, por primeira vez e só mentres dure o actual estado de alarma, unha prohibición parcial de desafiuzamentos a un segmento de familias vulnerábeis que ocupaban vivendas de forma irregular antes da pandemia.

É unha reivindicación fundamental situar o fenómeno da ocupación como un grave problema de vivenda. E que necesita unha solución que non pase polo discurso habitual de criminalizar a pobreza de familias que se ven obrigadas a ocupar, a maioría con nenos.

Este avance fai xustiza ás recomendacións de non discriminación en materia de desafiuzamentos, que o Comité DESC de Nacións Unidas vén reiterando a España desde 2017.

Con todo, a banca, os fondos voitre, xunto aos partidos políticos oportunistas e prol-desafiuzamentos, verteron desinformacións para perverter a realidade.

Unha vez máis queren romper calquera mellora social, vendéndoa como un atentado á propiedade privada e un estímulo á ocupación. Algo totalmente falso, cando o decreto exclúe, explicitamente, os allanamentos de primeiras e segundas residencias, como tamén exclúe casos onde medie violencia ou actividade ilícita. Xa que logo, trátase de vivenda baleira da banca, ocupada por familias en necesidade, debido á falta de parque público (só un 2% fronte ao 15% de media na UE).

Desde a PAH, reiteramos o noso rotundo desprezo polas mafias que se lucran coa miseria, aproveitando a tormenta perfecta que constitúe a ausencia de parque público, prezos de alugueiro inalcanzábeis para os salarios e un moi elevado nivel de pobreza (patente en informes demoledores de Cáritas e relatores ONU), traficando coas casas sen distinción de propiedade ou situación das mesmas.

A PAH nunca defendemos nin alimentado a ocupación a pequenos propietarios, nin o imos a facer. A nosa loita está en recuperar as vivendas baleiras roubadas pola banca ás familias, ou que con estes pisos devolvan o importe, dado por perdido, do rescate bancario. En definitiva, recuperar a función social da vivenda a prezos alcanzábeis para a xente en vulnerabilidade económica.

É indignante a manipulación mediática dalgúns medios ao servizo da banca e a dereita reaccionaria. Ignorar como banca e fondos voitre adquiren as vivendas a prezos ridículos, eluden o pago de impostos mediante socimis, non teñen intención de devolver o rescate bancario, pero que aínda así, van ser compensados economicamente a prezos de mercado, sobre vivendas que tiñan pechadas e que se construíron moitas a través de axudas públicas.

Fraco favor fan á sociedade en xeral, manipulando a opinión da xente e alimentando que se siga violando un dereito tan básico como é o dereito a teito, auga e luz.

Tamén son lamentábeis as palabras do ministro Ábalos, no sentido de que non haberá prórrogas, e que tralo estado de alarma, pero en plena e aguda crise económica, permitirán un novo aluvión de desafiuzamentos. Debería o ministro recordar que, aínda que non é o único culpábel da inexistencia de Parque Público de Vivenda, si é o responsábel de adoptar as medidas necesarias para que se desenvolva. Non pode seguir obviar a falta de aplicación do artº 128 da Constitución, para que as casas desocupadas propiedade de grandes tenedores, poidan ser utilizadas, polo menos temporalmente, como Parque Público.

O Goberno de Pedro Sánchez, teranos en fronte ate lograr unha solución definitiva que contemple a próxima Lei estatal de vivenda. A PAH, xunto a todas as organizacións que o desexen, ímonos a empregar a fondo para que a próxima Lei Estatal de Vivenda que salga do Congreso dos Deputados, termine sendo en realidade a Lei polo Dereito á Vivenda.

A vivenda é Saúde. Si queren axudar a favorecer a economía da xente deste país, deben protexer, por Lei, o carácter de Ben Social da vivenda, establecer o Dereito Subxectivo, castigar os usos anti sociais, regular os prezos do aluguer e crear un Parque Público suficiente. A vivenda é futuro.

O presente é salvar vidas. Esiximos ao Goberno que decrete, no próximo Consello de Ministros, a paralización de todos os desafiuzamentos das familias vulnerábeis aínda non protexidas. Non cabo seguir desafiuzando en plena pandemia a unha cidadanía exposta a un virus mortal, moito máis, si cabo, nesta situación de risco extremo de contaxio.

Con vidas en xogo, a PAH segue loitando para que non se discrimine a ninguén vulnerábel e que a protección non sexa só temporal. Fronte a quen desinforman e, vía discurso do odio, criminalizan a recuperación por necesidade de vivendas da banca rescatada, seguiremos empuxando pola xustiza social.

Fonte: PAH.

Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (menos festivos), vemo-nos en Caranza (Ferrol), entre as 5 e 7 da tarde, no local da Fuco Buxán A.C. (Local Social Tino Deibe, na Rúa Armada Española, 32 Baixo). | Se queres participar achega-te! | POLO DE AGORA MENTRES DURE O TEMPO DE CONFINAMENTO, POR MOR DO ESTADO DE ALARMA, NON HAI XUNTANZAS PRESENCIAIS. | Teléfono para asuntos urxentes: 645158113
_______