Ría de Ferrol, ¡perigo!, de Ignacio Ramonet

Ría de Ferrol, ¡perigo!

A pretensión de instalar unha planta de gas no interior da ría de Ferrol próxima a un complexo petroquímico, esta suscitando unha gran alarma social. Diferentes colectivos, como o Comité Cidadán de Urxencia da Ría de Ferrol (CCE) e a Asociación Socio Cultural Fuco Buxán, veñen denunciando estes perigos desde fai anos. Fuco Buxán elaborou un rigoroso informe no que expón os riscos, e denuncia os silencios das administracións públicas implicadas. O documento recorda que a Comisión Europea enviou un apercibimiento a España exhortándoa a transponer de xeito correcto a Lei Seveso II. Esta lei é de vital importancia á hora de asignar chan para unha instalación de gas natural licuado, como a que se pretende situar dentro de ríaa de Ferrol, para evitar catástrofes como a de Seveso (Italia) en 1976, de Bhopal (India), en 1984, que provocou máis de 3.000 victimas, e de San Juan de Ixhautepec (México), que causou máis de 500.

Ríaa de Ferrol posúe unha configuración especial. Os grandes buques, deben entrar coa pleamar diurna, dado que o calado en bajamar é duns 11 metros. É unha de ríalas máis pequenas de Galicia. Cunha alta densidad de poboación nas súas costas. Na beira sur está Punta Promontorio, en Mugardos, onde se pretende situar a planta. En Punta Promontoiro atópase xa o complexo petroquímico de Forestal do Atlántico pertencente ao grupo Tojeiro, cuxos depósitos teñen capacidade para almacenar 283.000 metros cúbicos de combustibles, ademais doutros tanques con sustancias químicas perigosas, como metanol, urea e formol. Pola natureza das súas actividades, a este complexo petroquímico élle aplicable a directiva europea Seveso II.

O escaso calado da ría e a configuración da canle que a comunica co océano fai imposible que un buque metanero poida, en caso de urxencia, abandonar ríaa polos seus propios medios e á maior rapidez posible.Ante a imposibilidad de saír o buque ata que veña a pleamar, habería que evacuar a toda a poboación de Ferrol, e tratándose dun accidente con gas non daría tempo, polo cal produciríase unha catástrofe con miles de vítimas.Un estudo do ano 1994 realizado pola prestixiosa empresa internacional M.W. Kellogg definía claramente os riscos dunha planta de gas dentro e fóra da ría, descartando expresamente a súa ubicación en Punta Promontoiro.

Algúns irresponsables declararon que o gas natural licuado non arde nin explota e que non é un produto perigoso sempre que se manteña a 163 grados baixo cero. Afirmación falsa, pois unha fuga de gas natural licuado á temperatura de menos 163 grados mataría por congelación instantánea a todo ser vivo que atope, roubaría calor do medio ambiente ata converterse nun gas en cuxo momento mesturado co aire pode arder ou explotar. En canto ao gas metano, mesturado co osíxeno do aire dá o tristemente soado gas grisú, que causou miles de mortos na minería. Se se producise a desgasificación rápida dos 135.000 metros cúbicos contidos nun buque metanero, a nube tería varios quilómetros de lonxitude e un volume de 81 millóns de metros cúbicos.

Por outra banda, ao acharse tan preto dunha instalación militar da OTAN -Punta Promontoiro está a 600 metros do Arsenal de Ferrol- convértese en obxectivo tentador para os terroristas. Nunha reunión celebrada en marzo do 2006 polos profesionais de urxencias (bombeiros, ATS...) de Ferrol, estes afirmaron que a ubicación dunha planta de gas en Mugardos é un risco innecesario de catástrofe cun elevadísimo e terminante poder destructor, contra a que non servirían de nada os plans de evacuación ou confinamiento da poboación. Por conseguinte, unha única solución: desprazar a planta de gas ao porto exterior.

Escrito por Ignacio ramonet, publicado en El País, o 2 de maio de 2007

Enlace co artigo orixinal en El País