luns, outubro 05, 2009

Igualdade na diferenza


Por Decresita
5 de Outubro de 2009


Vivimos nunha sociedade estruturada pola dominación. O dominio dunhas persoas sobre outras, que permite transformar a diferenzas en desigualdades.

Exemplos para reflexionar: Por que na nosa sociedade esta mal visto a murmuración, con todo falar de fútbol está considerado unha asunto serio?. Por que está máis penalizado socialmente comprar nun mercadillo que nun gran centro comercial?. Por que ter vehículo privado dá máis prestixio que utilizar transporte público?

O poder permite poder mandar, poder facer, poder ser, dominar e administrar os recursos, permite elixir o modo de estar no mundo.

Se todos temos que ser iguais, a que suxeito témonos que igualar; no mundo que nos tocou vivir está claro todas deberiamos ser: home / branco / rico / heterosexual / urbano / mozo / san / cidadán / universitario / propietario / con patria?

Que ocorre entón co modo de ser muller, ser negra, ser xitana, ser pobre, ser campesiña, ser vella, ser nena, ser enferma, ser sen papeis, ser apratida, ser precaria, ?

O xenérico procrea identidades que é o oposto ás diferenzas.

Se a aspiración é que as persoas cheguemos a ser suxeitos con todas as prerrogativas do "suxeito universal", estaremos lexitimando as leis que fan invisible o dominio social.

Penso que hai que construír o "suxeito diferencial" capaz de pactos e transaccións, reclamamos a diferenza porque somos diferentes fronte ao modelo hegemónico.

Soñamos voluptuosamente con "un paraíso perdido" no que comernos todas as mazás prohibidas. A vida non é negociable. A nosa liberdade nace da nosa natureza, que a dota tanto de posibilidades como de límites. utilizaron as nosas diferenzas para someternos. As diferenzas de idade, de raza, de relixión, de lingua, de etnia, de clase e de sexo deron lugar a múltiples desigualdades. Pero a diferenza nada ten que ver conceptualmente coa desigualdade. Esta foi unha consecuencia perversa.

Na nosa civilización xerarquizada, os que están arriba son os que foron construíndo un modelo no que o significante, o valioso, é aquilo que se axusta máis facilmente aos esquema á clases hegemónicas. A valoración que se fai de determinadas funcións, roles, actitudes ou aptitudes é o que define que o fútbol é un asunto serio, que os centros comerciais son os novos templos sacros e o vehículo privado é un novo deus. O esquema do triunfador está moi preto do financeiro, do político con éxito, do presentador mediático, do futbolista goleador.

Existe, non só unha dominación real, senón tamén unha dominación simbólica que nin sequera a vemos porque aniña no noso inconsciente. Vemos, pois, que existen explotacións visibles e materiais que son posibles porque previamente existe unha dominación tácita e simbólica que consegue facer pasar por normal o que é aberrante.

O imponderable polo que se decide o que existe e o que non, o que é valioso e o devaluado, o éxito e o fracaso non é outro que o código implícito nas sociedades de dominación.

Por isto reclamamos a igualdade na diferenza.

Fonte: decrecimiento.info
____________________________


Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.

Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.

Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon