Tres interesantes artigos de José María Villot: "A eses nin auga", ... "Que nos rescaten", ... "Tres en un"

A eses nin auga
Por José María Villot
13.10.2012

Ademais do bochorno que produce escoitalo ou lelo, está a indignación por ter un Goberno que se nutre desa clase de tropa. O que foi parlamentario por Galicia e aparece nas fotos ben con Fraga ou con Beatriz Mato, e a quen pagamos os cidadáns e a quen destaca o PP nomeándoo presidente do Consello da Cidadanía no Exterior vénse a unir á parlamentaria do “joderos” ou ao ex que confesou estar na política para forrarse ou ao propio Fraga, a quen lle recordaban na tele outra frase altisonante e brutana a unha manifestante en Pontevedra que lle reprochaba o papelón que xogou a  Xunta no caso “Prestige”.

Vaia tropa, compañeiros…

Como eu sé que hai moitos cargos e militantes do PP que teñen nai, fillas, esposas ou noivas… e que hai, tamén, cargos e militantes que son noivas, esposas, fillas ou nais, creo que a conta de José Manuel C. (non me dá a gana de poñer completo o seu primeiro apelido) Bragaña, non se salda coa dimisión. É necesaria a expulsión, a golpe de trompetas e timbales, para resarcir o honor, o bo nome do partido, os seus militantes e os seus votantes.

¡E falan de chiringuitos…! Que cona é iso do Consello da Cidadanía no Exterior, cando aquí –no interior– se cercenan as liberdades dos nacionais, se arrincona o regulamento de participación cidadá e póñense límites ao exercicio da democracia á que reducen ao acto de votar… e, aí, de pedir o voto? Imaxino que visto, oído ou lido o que di,  o expresidente da cousa esa non pedirá nin auga.

Pero é que hai máis: segundo a referencia deste xornal, a frase final de que as leis e as mulleres están para violala, vén precedida doutra lindeza que copio literalmente: cando este individuo reclamaba a acta de reunión da mesa de educación do consello no que participan emigrantes, ao faltar un voto para formalizar o documento, dixo: “Non pasa nada. Hai nove votos? Poñede dez. As leis son como as mulleres, están para violalas”.

Cantas leis violou este cargo do Goberno de Mariano e parlamentario polo PP galego? Cantas normas saltouse á torera, pasouse polo arco do triunfo, pois as leis están para violalas?

Que tropa. A esa xente nin auga.


Que nos rescaten

Por José María Villot
13.10.2012

Apártese do ruído dos anuncios e dedique uns minutos a pensar no que pasa ao seu ao redor. Mentres vostede aquí ráscase o peto á hora do “repago” das medicinas, un dos nosos políticos viaxa en avión para explicar aos galegos –que nunca pagaron aquí os seus impostos– que el promete gratis a sanidade.

Mentres a propaganda oficial anuncia en “a radio” que toda a educación aquí é orégano, sesenta mil moz@s altamente cualificados marcháronse a buscar traballo ao estranxeiro.

Mentres Mato, unha ministra de Sanidade altamente perigosa para a saúde, espera a que pasen as eleccións para outro “subidón” no traslado de enfermos, as prótesis, etc.
O Consello de Contas dille ao señor Feijóo que se deixe de contos. O Consello, di don Alberto, é un reducto de bolcheviques e aí estamos de novo no debate quen mente, mete a pata ou mete a man? Beneficiou a Xunta a unha empresa da que a súa irmá e xerente?

Talvez sería bo reflexionar por que entre as vintetantas candidaturas que se presentan en Galicia, nin unha ofrécese, ou postula, para pactar cos populares, o que podería o PP facerse mirar por que ninguén quere ir con eles.

E alguén entende como, co que aquí está caendo, os nosos líderes (Rajoy, De Guindos, a Casa Real) vanse de paseo con grandes empresarios animándoos a que invistan en Marruecos, Panamá ou o quinto pino, cando tiñan que ser ao revés. É que non creen no seu país, nos seus nacionais?

Non é para pensarllo que tras catro, cinco anos, con duros recortes en Grecia, Portugal e España o paro aumentou do mesmo xeito que a miseria e que o aumento de impostos ás clases medias coincidiu coa amnistía aos ricos que se levaron a Suiza miles de millóns?

Pódese confiar nun partido ao que a xustiza amonestou até oito veces por violar as normas electorais?

É certo que ao candidato da Xunta, pola dereita, recibíronlle ao baixar do avión o embaixador de España en Arxentina, o delegado do goberno galego na capital daquel país e o secretario xeral de Emigración? ¡E eles falaban de embaixadores, viaxes en “falcon”, malgasto!

Necesitamos que nos rescaten ¡e xa!
Este mes, por exemplo e en domingo.


Tres en un

Por José María Villot
13.10.2012

Troliñas, trampas e escapismo. Resulta que Rajoy conta aos que se quedan en casa nas manifestacións e os españois –os que se tiran á rúa e os que se quedan no salón da súa casa– dinlle (¡o 78 por cento!!) que non lle queren, que lles defrauda, que non funciona a súa política e que cada vez están peor e máis indignados.

Aquí Feijóo cóntanos que a ingeniería contable permite facer trampa no solitario dos orzamentos e rebaixa a nivel de anécdota que o señor Orza pertenceu á Nova Garda Vermella ou era o home forte do goberno de Fraga? repróchelle que faga trampa. Pois  unha son as contas e outra os contos…

Feijóo, que presidindo o país das marabillas, adiantou as eleccións pois isto vénse abaixo e rompen todas as costuras, recoñeceu nos almorzos de TVE (logo de presumir de non pedir nin un euro ao estado) que pide os cuartos a bancos españois e europeos… o que significa engordar a débeda.

Cando o candidato do Partido Popular pinta un país marabilloso (é que sae moito ao estranxeiro, voa moi alto, e pouco por aquí) oculta que en 2008 Galicia alcanzou un crecemento do 1,8 o dobre da media española e ocupaba o terceiro posto entre as autonomías para descender ao posto número doce en 2011 con el de presidente…

Nos tres anos Feijóo multiplicou por catro  o déficit da Xunta; os investimentos reducíronse á metade e os gastos de persoal e compra de bens e servizos incrementouse en setenta millóns de euros…

Nos anos de Feijóo perdéronse ao redor de douscentos mil empregos: entre finais do 2009 e o verán deste ano, exactamente 113.700 parados máis…

Estes datos, señor Feijóo, non aparecen no “manifesto comunista”, no anuario do “movemento bolchevique” aínda que si no chamamento da  Cruz Vermella que pide para  repartir comida entre os nosos conciudadanos ¡por primeira vez na historia!…

Estes son datos que poden consultarse na contabilidad xeral do Estado, nos estudos e estatísticas que manexan empresarios, banqueiros e estudantes de economía…

Claro que, ao peor, as leis, as mulleres e os números, están –como dixo un dos seus– para cambialos, violalos…

Pero xa son moitos os que seguiremos o consello de Jenaro pois ¡non somos parvos!

Publicados no xornal comarcal Diario de Ferrol, baixo  a sección "Balcon do Pobo"


[*] José María Villot y Villot, xornalista e escritor, foi Director do Centro Territorial de Televisión Española en Galicia entre o 1 de xaneiro de 1988 e o 30 de Abril de 1989. Director das Xornadas de Análise con motivo do 50 aniversario da TVE e o 20 aniversario da TVG celebradas n'A Coruña en Outubro de 2006.
_________________