As mentiras do discurso de Mariano Rajoy sobre Bárcenas, cita a cita, ...Por Ignacio Escolar

Por Ignacio Escolar
02.08.2013

En negrita, algunhas frases do discurso sobre o caso Bárcenas de Mariano Rajoy.

Mariano Rajoy: "Non é a primeira vez que falo desta materia. Xa o fixen nunha comparecencia aberta para todos os españois a principios do pasado mes de febreiro"

Falso. Aquela "comparecencia aberta para todos os españois" foi o seu famoso discurso a través dunha pantalla de plasma. Naquela ocasión, nin sequera atreveuse a pronunciar a palabra 'Bárcenas' nin tampouco quixo cuestionar a actuación do seu extesoureiro, malia que xa entón apareceran os seus millóns en Suíza.

"En numerosas ocasións e en diversos escenarios preguntáronme sobre o mesmo. Outra cousa é que as miñas explicacións non gusten"

Falso. O problema non é que as súas explicacións non gusten. O problema é que non deu ningunha. Dicir "a segunda xa tal" non é dar explicacións. Dicir "todo é falso salvo algunhas cousas" non é dar explicacións. Manipular as poucas preguntas que permite á prensa para poder ler un papel como resposta non é dar explicacións. E comparecer ante os deputados como fixo hoxe, sen permitir un debate parlamentario máis fluído e evitando a cambio a habitual roda de prensa de verán non é dar explicacións.

"Non comparezo por ningunha outra razón, Señorías, e moito menos porque me inquiete no persoal esa irreflexiva Moción de Censura, da que falarei logo e que eu tería especial gusto en debater, si iso fose gratuito para España"

Falso. A súa intención inicial foi irse de vacacións sen acudir antes ao Congreso; por iso o seu partido rexeitou as peticións doutros grupos para que falase alí. Só fíxoo despois de que a oposición ameazase cunha moción de censura para obrigarlle a comparecer, despois de que a prensa internacional cuestionase os seus silencios e despois de que os seus propios votantes dean máis veracidade á palabra do imputado Bárcenas que á súa.

"Esta é unha historia que comezou fai máis de catro anos, a principios de 2009, cando, un bo día, decatámonos de que ao tesoureiro do Partido Popular imputárono polo chamado "caso Gürtel"

Falso. Esta é unha historia que comezou moito antes, fai máis de dúas décadas, cando o caso Naseiro quedou pechado en falso e o PP botou ao xefe pero mantivo no posto aos demais homes da tesourería, incluído Luís Bárcenas. Ou é que seica o presidente do PP, que leva lustros en cargos de dirección, quere facernos crer que non sabía absolutamente nada sobre como funcionaba o financiamento do seu partido?

"O xuíz Garzón, que era o instrutor, acusaba ao señor Bárcenas de cobrar comisións ilegais. Pouco despois soubemos que a operación xudicial había vindo acompañada dunha cacería na que, entre outros, participaron o xuíz instrutor e o entón ministro de Xustiza, que tivo que presentar a dimisión por este episodio"

Falso. O ministro de Xustiza dimitiu por cazar sen a licenza adecuada para a comunidade autónoma na que estaba, non por coincidir en público "xunto con decenas de persoas máis" co xuíz Garzón. Si Bermejo quixese conspirar con Garzón faría o que fixo o actual ministro de Xustiza, Alberto Ruiz Gallardón, que se reuniu en segredo cun dos avogados dos procesados na Gürtel.

"Estaba moi recente un episodio no que unha persoa que hoxe, con toda xustiza, se senta no banco azul, o ministro de Industria, Enerxía e Turismo, experimentara en carne propia unha inxustificada persecución por acusacións que despois se revelaron como totalmente falsas"

Falso. As acusacións contra o ministro José Manuel Soria non se revelaron falsas. O que pasou foi algo moi distinto: que o presunto delito de 'cohecho prescribira.

"Aínda baixo o anterior Goberno, en xullo de 2011, o Tribunal Superior de Xustiza de Madrid arquiva a causa contra el e en outubro dese mesmo ano ratifica o arquivo"

Falso. O Tribunal Superior de Xustiza de Madrid depende en gran medida da Asemblea de Madrid, que era e segue sendo do PP. Ademais, o xuíz Pedreira retirou a imputación a Luís Bárcenas logo de innumerables presións por parte do PP, tras varias xestións da súa intermediario, o avogado Trías Sagnier, e baixo a solapada ameaza de acabar como Baltasar Garzón por non rexeitar escóitalas en prisión que serviron para sacar da Audiencia Nacional ao xuíz que destapou a Gürtel.

"Cando tras varios recursos sobre a competencia do Tribunal o sumario volve á Audiencia Nacional, o instrutor nese órgano xurisdiccional, en marzo de 2012, decide reabrir a causa contra o extesoureiro. É dicir, baixo o Goberno anterior arquívase a causa e baixo este Goberno vólveselle a imputar"

Falso. Non foi o xuíz: foi a sala. E fíxoo porque as evidencias eran máis que claras, como despois se demostrou.

"A Xustiza actuou neste caso sen interferencia algunha do poder político"

Falso. As presións do PP sobre o caso Gürtel foron innumerables e bastante obvias. Non só sacaron da carreira xudicial ao xuíz Garzón, logo de cuestionar a cada paso a súa investigación. Non só presionaron ao xuíz Pedreira ata que retirou a imputación a Luís Bárcenas. Non só acudíronse como acusación popular no caso para, desde dentro, torpedear a investigación e intentar que a xustiza retirase as acusacións contra o extesoureiro. Non só cambiaron ao fiscal en canto chegaron ao poder, e tamén á cúpula antifraude que investigaba o caso. Non só o propio Rajoy chamou por teléfono ao presidente do CGPJ para interesarse polo tema un día antes de que Barcenas acudise a testificar. É que as "interferencias" continúan hoxe para apartar do caso ao titular do xulgado número cinco, Miguel Carmona.

"Dei crédito ao señor Bárcenas, Señorías. Era unha persoa de confianza no partido. Non foi tesoureiro máis que un ano, pero desde moito antes había ter responsabilidades importantes como xerente"

Falso. Luís Bárcenas estivo oficialmente como tesoureiro un ano, pero extraoficialmente continuou levando as contas do PP un ano máis.

"Crin na súa inocencia. Fíxeno ata o momento en que, aos catro anos de iniciadas as investigacións, chegaron datos que confirmaban a existencia de contas millonarias en Suíza, non declaradas á Facenda Pública, a nome do señor Bárcenas"

Falso. O apoio de Mariano Rajoy a Luís Bárcenas non terminou cando o presidente soubo dos seus millóns en Suiza. O Goberno tivo noticia desas contas a finais de novembro de 2012 e o extesoureiro seguiu con secretaria, despacho, coche oficial, soldo e avogados pagos polo PP ata que se foi da lingua, e apareceron os seus papeis no País. É máis, ao día seguinte de que se publicasen en prensa os detalles sobre a conta en Suíza, Mariano Rajoy seguiu mandando abrazos e o seu apoio por SMS a Bárcenas. "Se forte", dicía Rajoy.

"Equivoqueime ao confiar nunha persoa inadecuada? Si. Cometín o erro de crer a un falso inocente, pero non o delito de encubrir a un presunto culpable"

Falso. As manobras para protexer ao presunto culpable seguiron logo de aparecer o diñeiro en Suiza; unha das máis obvias foi a presión para que Gómez Bermúdez non se quedase co caso Bárcenas. E tamén é falso que Rajoy encubrise a un falso inocente. Só aplicou o protocolo do partido, o mesmo que segue facendo, por exemplo, con Carlos Fabra.

"Pagáronse soldos? Si. Pagáronse remuneracións complementarias por razón do cargo? Si. Pagáronse anticipos ou suplidos a xustificar por gastos inherentes ao desempeño do cargo? Tamén, como en todas partes"

Falso. En "todas partes" non se pagan eses "suplidos a xustificar por gastos inherentes ao desempeño do cargo" que o resto do país chama sobresoldos. A maior parte dos partidos non pagan sobresoldos aos seus cargos públicos. O normal en moitos deles é xusto o contrario: que os cargos públicos aporten unha porcentaxe do seu soldo ao partido, no canto de duplicar ou triplicar o soldo público grazas ao partido (cuxo diñeiro é tamén público). A diferenza é que non todos os partidos, ou case ningún, nada na abundancia, como o PP.

"Declarar os ingresos privados a Facenda xa é unha responsabilidade individual. Diso, nin o señor Bárcenas nin ninguén que non sexa a Facenda Pública sabe nada"

Falso. Non se sabe "nada" porque os seus principais dirixentes incumpriron un compromiso que o propio Rajoy asumiu: mostrar as súas declaracións da renda. E pagar en negro é un delito dobre: do que non o declara e do que o utiliza.

"As miñas declaracións de renda e de patrimonio dos últimos dez anos están á vista de todo o mundo, Señorías, e paréceme que teñen bastante máis valor que un renglón escrito ao voo nun papel engurrado"

Falso. O que o presidente define como "un renglón escrito ao voo nun papel engurrado" é unha proba sometida a investigación xudicial na Audiencia Nacional. E os peritos que avaliaron esa proba concluíron que o papel é orixinal e que se escribiu ao longo de 20 anos. Ademais, gran parte dos "renglones" están avalados por outra documentación, empezando pola propia contabilidade oficial do PP depositada no Tribunal de Contas.

"O que si sabemos é que o único feito probado ata hoxe é o do diñeiro que apareceu nas contas do señor Bárcenas na banca suíza"

Falso. Tamén está probado, entre outras cousas, que Luís Bárcenas traballou durante máis de dúas décadas na cociña do PP e que nunca tivo responsabilidade directa en ningunha adxudicación nin recualificación. E que, xa que logo, é moi difícil que puidese roubar unha fortuna así sen a axuda de máis dirixentes do PP.

"Ese o único feito certo ata agora, como é certo que desde fai catro anos o señor Bárcenas xa non é tesoureiro do Partido Popular e que desde fai máis de tres non ostenta ningunha representación política, nin sequera militancia nese partido."

Falso. O único feito certo sobre a relación de Luís Bárcenas e o PP que ata fai só cinco meses cobraba o segundo soldo máis alto do PP. Non está mal, para non ser sequera militante.

"Nós non presentamos imputados nas listas electorais"

Falso. Aí está o grupo parlamentario Gürtel das cortes valencianas para demostrar que é mentira.

"Deixemos que os xuíces traballen, Señorías. Unha vez que a especie está lanzada, o único sensato que se pode facer non é axitarse, nin amplificala, senón dar tempo a que o xuíz resolva o que proceda"

Falso. O único sensato que se pode facer é dimitir.

[*] Ignacio Escolar é xornalista. É o director de eldiario.é. Fundador e primeiro director de Público. Autor de escolar.net. Analista político en radio e televisión: en Neste momento da Cadea SER ou nas Mañás de Catro. Máis en www.escolar.net/.

Fonte: http://www.eldiario.es/escolar/mentiras-discurso-Rajoy-cita_6_159994012.html | Publicado 01/08/2013 - 14:35h

Recomendamos entrar na noticia orixinal onde están postados máis dun cento de comentarios.
______________