De Santa Mariña á Meca, ... Por Iván Rivas Rico

Por Iván Rivas Rico [*]
17.04.2019

Días atrás reunímonos coa subdelegación do goberno respecto ao desplome do talude de Santa Mariña, propiedade do ADIF e que este se nega a reparar.

O goberno do Estado asegurou que nada podía facer, que non era un problema político pese a tratarse dunha empresa pública dirixida por un cargo político.

Mentres o Tribunal de Contas Europeo asegura que o ADIF dispuxo dunha inxente cantidade de cartos para as obras da alta velocidade e que a súa distribución estivo politizada.

A CNMC sanciona con 118 millóns de euros a 15 empresas por amañar contratos durante 14 anos. O Tribunal de Contas atopa máis de 7.000 millóns de euros en sobrecustes das obras. 

E a Fiscalía Anticorrupción investiga subornos a funcionarios e mordidas na adxudicación destes contratos millonarios, como o do AVE á Meca.

Pero non se preocupen que unha empresa pública como o ADIF que manexa miles de millóns de euros, con amaños, sobrecustes, fraude e subornos polo medio e co horizonte da privatización á vista que aquí significará o desmantelamento non é un problema político.

E nós algo máis teremos que facer que unha foto montando en bicicleta.

[*] Iván Rivas Rico, -A Pontenova 1976, é arquitecto de profesión, concelleiro e portavoz do grupo municipal do BNG en Ferrol desde xaneiro de 2012, na anterior etapa e na actualidade. Vai ser cabeza de lista polo BNG, para as eleccións locais de maio deste 2019.| No buscador libre: DuckDuckGo. BNG - Ferrol: Web | Facebook | Twitter.

Artigos de Ivan Rivas no Diario de Ferrol.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
17 de abril de 2019 08:20
__________

Trama en Precimil, ... Por Amadeo Varela - Historia dun acoso - Conto por entregas: 2 e 3 de 10 e un máis - Aquel barrio que antes estaba nas aforas, converteuse nun espazo céntrico cando a cidade creceu. Mais os problemas nos edificios ían en aumento pola falla de mantemento, o que fixo que os 'depredadores urbanísticos'...

Por Amadeo Varela [*]
26.09.2018

TRAMA EN PRECIMIL
Historia dun acoso
Conto por entregas: 2 e 3 de 10 e un máis.

II

Aquel barrio que antes estaba nas aforas, converteuse nun espazo céntrico cando a cidade creceu. Mais os problemas nos edificios ían en aumento pola falla de mantemento, o que fixo que os “depredadores urbanísticos” puxeran os ollos no barrio, para derrubalo e reconstruír, cunha clara intención especulativa, que foi coñecida como “o negocio do século”. Entón, o goberno do concello, despois de rachar aquel acordo unánime, expuxo a súa intención de derrubar as vivendas. Nembargante, a asociación veciñal conseguiu convencer ao grupo de goberno, para que renunciasen ao derribo. Cando houbo novo cambio de goberno, os veciños tentaron de novo mercar as vivendas, conseguindo un segundo acordo plenario unánime e se crea outra comisión institucional para ese asunto, acordándose contratar a unha empresa especializada para realizar os trámites. Mais un novo cambio volve poñer no goberno aos que racharan o primeiro acordo e, incriblemente, rachan por segunda vez o acordo plenario unánime!! E agora, con máis forza que antes, propoñen o derribo do barrio e a súa reconstrución, mais a forte protesta dos veciños, apoiados pola oposición, evitan o novo o intento.

III

Algún tempo despois, a A. de VV. do barrio recibe una oferta da empresa “TAÚRES Promociones”, para “Remodelación do barrio de Precimil”, a realizar en 10 anos, presentando un informe, con planos e debuxos, datos de obra, superficies de locais e de garaxes, tipos de vivendas, orzamentos, gastos e ingresos, fases de construción e prezos das vivendas. A oferta, que incluía condicións “especiais” para os dirixentes da asociación, foi rexeitada, pola maioría dos directivos. Seguidamente, xurde un novo intento de dous grupos políticos que gobernan xuntos no concello, propoñendo o derribo de Precimil e afirmando contar co apoio da A VV. Varios xornais, daban xa por feita a demolición do barrio e o anuncian con grandes titulares. O presidente da asociación veciñal aconsella calma e agardar tranquilos, pero estaba claro que non ían de “farol”. Alertados os veciños, realízase unha reunión nunha praza do barrio, con máis de 200 persoas, que deciden loitar na defensa dos seus fogares. Os asistentes organizaron unha recollida de firmas, manifestacións e protestas, e crearon a asociación “Sanfer” comezando unha longa loita contra o derribo e pola rehabilitación.

---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
_______________

Trama en Precimil, ... Por Amadeo Varela - Historia dun acoso - Conto por entregas: 1 de 10 e un máis.

Por Amadeo Varela [*]
24.09.2018

TRAMA EN PRECIMIL
Historia dun acoso
Conto por entregas: 1 de 10 e un máis.

Había unha vez un barrio nunha cidade mareira, a carón dunha fermosa ría, que polas súas características fora incluído no Censo do Patrimonio Histórico. O barrio chamábase “Precimil” e fora edificado para acubillar a unhas mil familias, das clases humildes da cidade, coa intención de lles permitir o acceso á propiedade, despois de certo tempo.

Os primeiros adxudicatarios das vivendas daquel barrio, firmaron os contratos nunhas duras condicións económicas, porque na cidade non había casas dabondo para todos os veciños e, pensando en chegar a propietarios, tal como se lles prometera. Mais os contratos non foron respectados polo Concello, que se fixo propietario daquelas vivendas. Despois dun tempo, os edificios comezaron a ter problemas, mais o Concello, malia ingresar cada mes moitos cartos polos alugueiros, non facía nada por amañar os estragos. Ante a falta de interese dos responsables do Concello en facer un mantemento axeitado, os veciños quixeron mercar as vivendas e conseguiron un acordo plenario unánime para o estudo da cuestión; mais malia a unanimidade do acordo, os políticos dun novo goberno, racharon despois, ilegalmente, aquela decisión, que eles mesmos votaran.

---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
_______________

Que di Feijoo que o PP non está condenado por corrupción. Páxina 155 da sentenza da #Gürtel - Creou-se en pararalelo un auténtico y eficaz sistema de corrupción institucional a través de mecanismos de manipulación da contratación pública central, autonómica e local a través da súa estreita e continua relación con influintes militantes de dito partido...

Sentenza da Gúrtel. SENTENZA Nº20/ 2018. XULZGADO CENTRAL DE INSTRUCIÓN Nº5 - 1.687 páxinas en formato pdf. | Acceder/Baixar.
_____________

Unha esterqueira na Porta do Sol, ... Por Xosé Manuel Galdo-Fonte - O cúmulo de escándalos e procesos xudiciais sobre corrupción, abertos contra destacados membros do PP madrileño, é de tal calibre e impacto, que esixe a celebración de novas eleccións e a dimisión de Rajoy pola súa complicidade

Unha esterqueira na Porta do Sol

Por Xosé Manuel Galdo-Fonte [*]
28.04.2018

O cúmulo de escándalos e procesos xudiciais sobre corrupción, abertos contra destacados membros do PP madrileño, é de tal calibre e impacto, que esixe a celebración de novas eleccións e a dimisión de Rajoy pola súa complicidade.

Os tránsfugas que no ano 2003 facilitaron coa súa vendetta que o PP se fixese co Goberno da Comunidade de Madrid, non só traizoaron naquel momento a vontade das urnas, senón que coa súa felonía facilitaron a institucionalización da corrupción como así o expresa a degradación incesante que desde entón e ata a actualidade acompañou a todos e cada un dos máximos Executivos que durante os últimos 15 anos non cesaron de saquear o patrimonio común da sociedade madrileña en beneficio propio e das siglas políticas de pertenza.

Tal parecer non debe entenderse como unha apreciación subxectiva deste autor, pois aínda que os directos afectados ademais de negarse a asumir o evidente, tratando de ocultar de todas as formas posibles as súas andanzas impúdicas, son os seus excesos os que saturan os xulgados, ateigan a función operativa de a Garda civil e nos medios de comunicación e plataformas sociais son cabeceira iterativa do desenfreo e a perversión política.

A complexa trama que burlando o resultado electoral cambiou a cor política do goberno de Madrid e permitiu que Esperanza Aguirre chegase á presidencia da Comunidade, foi tecida desde a cúpula do propio PP, cuxos máximos dirixentes fuxindo de  toda ética política non dubidaron en utilizar para a consecución dos seus perversos fins a dous subornados tránsfugas, conseguindo así que desde o mesmo momento da súa chegada ao poder a corrupción fose a práctica xeneralizada na súa denominada función de Goberno.

Pero co paso do tempo a ganduxada sucesión de todo tipo de prácticas delituosas mais alá de quedar en conxecturas evidenciou a todas luces que a podremia política e moral dexenerou nunha metástase que invadiu ao completo a estrutura da organización conservadora ata o extremo de consolidar un estado de corrupción sistémica e sistemática cuxo nivel de degradación alcanzou tal transcendencia que fai quimérico todo intento de rexeneración.

Os desencontros posteriores á "unidade de acción" que caracterizou desde o "tamayazo" o harmónico modus operandi do triunvirato conxurado conformado por Aguirre, González e Granados desde o 2003, é a reacción propia de quen sorprendido na súa “fechoría” tenta evadirse de culpa delatando aos seus cómplices; unha actitude confidente que entre delincuentes políticos dada a súa baixa talla moral faise mais habitual que entre a delincuencia común, e iso, en razón ao carácter de conveniencia que caracteriza a súa alianza de intereses e a nula integridade dos compoñentes que conforman estes clans delituosos.

E así a presidenta Aguirre instigadora daquel transfuguismo pestilente, que se progresou politicamente ao mesmo tempo que no seu feudo institucional cometíanse os sonoros escándalos como 'Gürtel', 'Púnica' e 'Lezo', foi vítima das súas propias prácticas ao ser a explosión dos devanditos casos, a causa que forzou que inesperadamente no ano 2012, ante a súa implicación vísese obrigada a presentar a súa dimisión como presidenta da Comunidade, aínda cando xustificaba o seu abandono aducindo como coartada a necesidade de dedicar mais tempo aos membros da súa unidade familiar.

Aquela saída forzosa, facilitou que o seu lugartenente González, tomase en substitución os bártulos do Goberno ata o final de mandato no ano 2015, que resultou ser tamén o punto final da súa carreira política pola súa implicación como beneficiario nunha turbia operación inmobiliaria como adquirente dun ático de luxo, que pasado o tempo, resultaría ser un anécdota no contexto dunha trama de corrupción de maior escala que lle conduciu ao cárcere e desatou o  proceso xudicial no que está implícito.

Foi por tanto a complicidade dos seus antecesores co mundo do hampa quen facilitou a candidatura de Cifuentes á Presidencia da Comunidade, aínda que contra todo prognóstico, aquela que se arrogaba honradez e honestidade política facendo gala da súa desvinculación co pasado e proclamaba afán rexenerador auspiciando un PP á marxe da corrupción; o certo foi que no transcurso dos últimos meses a imaxe proxectada e as expectativas creadas ao redor da súa persoa déronse de bruzos coa realidade ata o extremo que a súa enfermiza cleptomanía e os seus trastornos de mitomanía conducísena a idéntica situación que os seus predecesores acabando por situala fóra de circulación política.

Pero se o período do “tamayazo” mantén momentaneamente un "impasse" á espera de substitución da dimitida Cifuentes, a actualidade xudicial obríganos a retrotraernos ao ciclo inmediatamente anterior, ou sexa, as dúas lexislaturas que desde 1995 a 2003 ostentou Gallardón a función de Presidente da Comunidade , tendo en conta que o referido ex mandatario foi citado a declarar polo xuíz do 'caso Lezo' en condición de investigado (antigo imputado), pola súa implicación na compra presuntamente fraudulenta no ano 2001 da empresa colombiana Inassa por parte da Canle de Isabel II.

Unha turbia operación mercantil na que se albisca un presunto desfalco de varios millóns de euros, unha operación que, segundo Anticorrupción, estivo controlada por el ou por «a súa xente» e pola que imputa delitos de prevaricación e malversación; extremo que de confirmarse elevaría a 23 os anos do histórico de corrupción do PP madrileño, o que en boa lóxica, non se resolve coa substitución da Presidencia do Executivo senón coa convocatoria de novas eleccións previa expurga de candidatos concorrentes e a renuncia de Rajoy engadida pola súa condición de máximo responsable do partido.

---
Publicado no seu blogue de opinión: Que non se pare o tempo - "puntadas, pespuntes e ganduxes". | La Opinión - A Coruña. | 28 de abril de 2018.| Ir a Web.

[*] Xosé Manuel Galdo-Fonte, foi traballador de ASTANO e sindicalista, perante varias lexislaturas foi concelleiro polo BNG en Fene, dentro do Colectivo Avante, posteriormente pasou ao mundo empresarial, formando parte da Iniciativa Empresarial del Noroeste que se integrou en 2007 en IEN por Europa, da cal formou parte da súa xunta directiva. É articulista e analista político, os seus artigos están publicados en moitos dos xornais galegos, tanto impresos como dixitais. A súa última aposta política foi por Podemos Fene, na promoción da Agrupación Política de Electores Avante Fene (Grupo no Facebook).

Blogue:
http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/
Conta facebook:
https://www.facebook.com/galdofonte
Conta no twitter | @galdofonte:
https://twitter.com/galdofonte
Escritos publicados no Diario de Ferrol:
http://www.diariodeferrol.com/opinion/autor/000045/xose-manuel-galdo-fonte
____________

Máis info en 'Casos Aislados':

Caso Gürtel. | En todo o territorio do Reino de España desde o ano 2007, cun coste aprox.: 201.400.000 euros, 175 implicadas | Ir á Web.

Caso Púnica. | En todo o territorio do Reino de España desde o ano 2004, cun coste aprox.: 500.000.000 euros, 145 implicadas. | Ir á Web.

Caso Lezo. | Na Comunidade de Madrid, cun coste aprox.: 23.500.000 euros, 57 persoas implicadas. | Ir á Web.

Tamayazo. | Nome que se lle dá ao caso da Asemblea de Madrid de 10 de xuño de 2003, onde os entón parlamentarios do PSOE, Eduardo Tamayo e María Teresa Sáez (supostamente foron comprados polo PP), non acudiron á votación para nomear a Rafael Simancas como presidente da Comunidade de Madrid, candidato dunha alianza entre PSOE e IU. A ausencia de Tamayo e Sáez naquela votación derivou na convocatoria de novas eleccións que, o 26 de outubro de 2003, gañou por maioría absoluta o PP, converténdose Esperanza Aguirre en presidenta da Comunidade de Madrid. | Ir ao Buscador.
_____________________

Fene : Xuntoiro de tránsfugas e corruptos, ... Por Xosé Manuel Galdo Fonte

Por Xosé Manuel Galdo Fonte [*]
07.04.2018

Sen erradicar da vida política prácticas ilexítimas como o "transfuguismo". resultará imposible vigorizar a democracia, pois mantendo o acceso aberto a quen antepón o seu propio aproveito á defensa do interese xeral, a vía da involución farase endémica.

No coruñés concello de Fene a axitación política fíxose dona da actualidade, e todo, como consecuencia da Moción de Censura interposta contra o actual alcalde do BNG por quen foi o seu antecesor no cargo e politicamente membro do super-corrupto Partido Popular, que sorprendentemente contou para tal manobra de derrocamento co apoio explícito de dous concelleiros tránsfugas.

Despois de ser vangarda e referente do municipalismo mais alá dun cuarto de século tras a instauración da democracia, o Concello vive actualmente as horas mais convulsas da súa historia, tal é así, que tras 39 anos de corporacións democráticas, -en segundo intento- esta é a primeira ocasión que unha Moción de Censura altera o normal funcionamento de a institución municipal fenesa.

Non debendo estrañar á veciñanza do Concello a súa entrada en escena, considerando os factores de dependencia laboral e económica que acompañan a boa parte dos corporativos promotores da mesma; que coa súa aprobación ademais de ver resoltas as súas limitacións pecuniarias, ven protexido o seu  status e blindada a súa revogación.

Protección, que anacronicamente outorga a estes tránsfugas a indemnidade para pasarse de bando e traizoar aos seus electores baixo prezo ou mercé; a teor da feble integridade moral dos seus membros e a súa total ausencia de vocación de servizo público.

Si alarmante é, deixar de novo o goberno municipal de Fene en mans dos artífices de esnaquizar as institucións coa súa corrupción, moito máis pavoroso resulta comprobar que quen a través da Moción de Censura facilitáronlle ao PP o acceso ao poder, son dous concelleiros que pescaron a súa credencial de representación institucional no caladoiro electoral da esquerda, e que para maior engano, nos comicios municipais ilusionaban á sociedade proclamando aos catro ventos xusto o contrario da felonía que agora viñeron a consumar 

Estou a referirme  aos "zascandiles" de Somos Fene, aos membros daquela candidatura que en campaña electoral en clara alusión ao Alcalde que agora promoven, prometían  rexenerar o ente municipal; e que actualmente polo seu repelente transfuguismo ideolóxico e o radical cambio de parecer resultan non ser de fiar.

Nun municipio onde continuadamente desde a instauración da democracia a esquerda no seu conxunto sumou máis votos que a dereita, como actualmente segue ocorrendo; por aritmética electoral resulta imposible que un partido como o PP que conta co apoio dun terzo escaso dos votos, tivese  posibilidade algunha de facerse co bastón de mando da alcaldía, a non ser que se impuxese a bastardía política sobre a dinámica democrática, de tal modo que os pactos contra natura e a confluencia de intereses persoais prevalecesen sobre a vontade popular.

Isto é xusto o que aquí veu acontecer  coa rocambolesca Moción de Censura, secundada desde Somos Fene, utilizando artificios gansteriles, conseguiu que o voto limpo e progresista depositado no seu favor polos electores, se transmutara na emblemática gaivota do PP que agora xa aniña na alcaldía do Concello; un obsceno proceder dos que van á política para lucrarse dela, nunha tentativa máis que evidente de facilitar que a indecencia se apropie da democracia. Un comportamento nauseabundo e vomitivo

Xa que logo, aos  inimigos da esquerda na localidade non hay que buscalos entre os seus votantes, toda vez  que  o apoio electoral cara ao progresismo mantense inalterable co paso do tempo a pesar da variable  diversidade  das formacións que  conforman  o seu ámbito.

Onde realmente radica a  descapitalización da esquerda no municipio, é na total ausencia de integridade e na falta de honradez dunha boa parte do seu sector dirixente, como pon de manifesto a vendetta consumada por Somos Fene contra a vontade dos seus enganados electores; como tamén, o implícito apoio do PSOE á Moción de Censura  que sibilinamentre  disfrazou  de abstención buscando gardar as aparencias.

En contraposición é de salientar á actitude firme e de compromiso co progresismo mostrado por PODEMOS, EU e BNG a través do rexeitamento da Moción de Censura  e defensa da continuidade do Goberno municipal,   o que de seu lles confire por consecuente proceder a autenticidade representativa  de esquerdas.

Queda visto por tanto, que foron os transfugas de Somos Fene e a falsa esquerda do PSOE, os que sen fundamento argumental probado, nun Concello con maioría electoral de esquerdas, regaláronlle a alcaldía á mafia política  do PP, razón sobrada para desenmascarar entre todos aos membros desta trama de indecentes e aos propios beneficiarios da felonía, coa finalidade de ir limpando o Concello de arribistas, aproveitados e persoeiros sen ética  para exercer a actividade política con integridade e en suxeición á vontade expresada nas urnas polos electores.

Mentres isto non aconteza, a alcaldía usurpada polo "farolas" non deixará de   ser unha apropiación indebida

Publicado no seu blogue de opinión: Que non se pare o tempo - "puntadas, pespuntes e ganduxes". La Opinión - A Coruña. | Ir á Web.

[*] Xosé Manuel Galdo-Fonte, foi traballador de ASTANO e sindicalista, perante varias lexislaturas foi concelleiro polo BNG en Fene, dentro do Colectivo Avante, posteriormente pasou ao mundo empresarial, formando parte da Iniciativa Empresarial del Noroeste que se integrou en 2007 en IEN por Europa, da cal formou parte da súa xunta directiva. É articulista e analista político, os seus artigos están publicados en moitos dos xornais galegos, tanto impresos como dixitais. A súa última aposta política foi por Podemos Fene, na promoción da Agrupación Política de Electores Avante Fene (Grupo no Facebook).

Blogue:
http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/
Conta facebook:
https://www.facebook.com/galdofonte
Conta no twitter | @galdofonte:
https://twitter.com/galdofonte
Escritos publicados no no Diario de Ferrol:
http://www.diariodeferrol.com/opinion/autor/000045/xose-manuel-galdo-fonte
____________

Juízes encontram provas 'esmagadoras' da contabilidade paralela no PP espanhol - O escândalo de corrupção 'Gürtel', que envolve subornos ao partido que governa Espanha, conheceu esta semana a acusação e dá como provada a 'caixa B' do PP.

Juízes encontram provas “esmagadoras” da contabilidade paralela no PP espanhol

O escândalo de corrupção “Gürtel”, que envolve subornos ao partido que governa Espanha, conheceu esta semana a acusação e dá como provada a "caixa B" do PP. Jornalistas da TVE abriram um inquérito sobre a ausência de destaque à notícia.

A leitura do despacho final de acusação por parte da procuradora anticorrupção Concepción Sabadell durou três dias e põe no banco dos réus 37 pessoas, incluindo o ex-tesoureiro do PP, Luís Bárcenas -que arrisca uma pena até 39 anos de prisão- e os empresários do grupo Correa, suspeitos de terem corrompido dirigentes e autarcas do partido da direita espanhola em troca da adjudicação de contratos.

“Os factos provados são de extrema gravidade, não só pela sua natureza e o prejuízo que causaram, mas porque se realizaram como um modo corrente de contratação pública; durante um longo período de tempo e em diversas administrações governadas pelo PP, nas quais algumas das suas autoridades e cargos públicos aceitaram subornos para enriquecerem-se à custa dos fundos públicos que tinham obrigação de conservar, de proteger e salvaguardar”, diz o texto da acusação, citado pelo Publico.es.

Para além do ex-tesoureiro do PP, que geria a contabilidade paralela do partido e terá escondido dez milhões de euros em contas na Suíça, faltando ainda localizar o paradeiro de 4.1 milhões, a acusação aponta também o dedo a Ana Mato, ex-ministra do PP, por ter beneficiado dos subornos recebidos pelo seu marido, Jesus Sepúlveda, senador do PP e autarca da localidade de Pozuelo de Alarcón, na região madrilena, em troca de contratos adjudicados ao grupo Correa. Para além de dinheiro, Sepúlveda obteve automóveis de luxo, viagens de férias e até festas de aniversário pagas pelo grupo Correa.

Um dos processos extraídos deste "caso Gürtel" -"Gürtel" é a tradução alemã de "Correia"- , que diz respeito à contabilidade paralela no Partido Popular, foi agora reaberto pela justiça, depois do ex-tesoureiro ter reconhecido a existência da “caixa B”. Bárcenas foi obrigado a admiti-lo após o principal corruptor do caso Gürtel, Francisco Correa, ter confessado que pagava as comissões a Bárcenas em envelopes que levava à sede do PP. Para além dos testemunhos, também os documentos reunidos ao longo do processo levaram a procuradoria a concluir que ficou “inteira e esmagadoramente” provada a existência da contabilidade paralela no PP, um esquema de corrupção em proveito do próprio partido e não apenas do grupo municipal, sublinha a procuradora.

“Os acusados conseguiram que uns mecanismos viciados se consolidassem como algo estrutural. Atentaram contra o Estado de Direito e será muito difícil a reparação social”, reconheceu a procuradora.

TVE promete investigar “apagão” da notícia sobre existência da “caixa B” do PP

No dia em que a procuradora anticorrupção anunciou a estar provada a existência de contabilidade paralela no partido que governa Espanha, a notícia passou despercebida a boa parte da opinião pública. As capas dos principais jornais nacionais não trouxeram nenhuma referência ao assunto e o canal público de televisão remeteu a notícia para 22 minutos após o início do serviço informativo, com uma peça de apenas 45 segundos.

Esto empieza a ser mas que preocupante: la Fiscal nos dice q estamos gobernados por una banda organizada y ni una mención en las portadas⤵️ pic.twitter.com/a9oZve1mUR [1]

— Pedro Arancón (@Pedro_Arancon) 25 de outubro de 2017 [2]

O Conselho de Informação da TVE anunciou que vai dar início a um processo deontológico e questionar os responsáveis editoriais sobre o tratamento dado ao assunto, uma vez que “chama a atenção que o tema, sendo de enorme gravidade, não tenha estado entre os principais assuntos tratados no telejornal”.

“Esta é uma cobertura insuficiente a um assunto tão grave que, além disso, afeta o partido do governo e transmite esta imagem de submissão e falta de independência da televisão pública que tanto mal nos faz”, afirmou ao Publico.es o presidente do Conselho de Informação da TVE, Alejandro Caballero.

No dia em que foi dada como provada a existência da “caixa B” para ocultar os subornos recebidos pelo principal partido espanhol, o serviço público de informação optou por destacar as notícias acerca da subida das temperaturas ou do ritmo das vendas da lotaria do Natal. Aqui, o realce foi para o facto de terem esgotado as cautelas com a terminação 155, o número do artigo da Constituição que o PP vai aplicar para suspender a autonomia da Catalunha.

Publicado em Esquerda (http://www.esquerda.net) 26 de Outubro, 2017 - 11:59h

URL de origem: http://www.esquerda.net/artigo/juizes-encontram-provas-esmagadoras-da-contabilidade-paralela-no-pp-espanhol/51595

Ligações:
[1] https://t.co/a9oZve1mUR
[2] https://twitter.com/Pedro_Arancon//923067742261039106?ref_src=twsrc%5Etfw
[3] http://www.esquerda.net/breves/corrupcao-rajoy-obrigado-testemunhar-em-tribunal
[4] http://www.esquerda.net/artigo/espanha-%E2%80%9Cbomba-at%C3%B3mica%E2%80%9D-atinge-dirigentes-do-pp/26530
________