Xustiza e Inxustiza, ... Por Amadeo Varela

Por Amadeo Varela [*]
07.04.2022

Estes dous termos, con significados opostos, paréceme que ademais, son excluíntes, ou sexa, sen un non podería existir o outro. É dicir, se non existise a Xustiza non podería haber Inxustiza. Isto en teoría, porque na realidade, a inxustiza prodúcese precisamente, pola falta de Xustiza. Por outra banda, pódese entender que haxa graos na inxustiza, que pode ser maior ou menor, pero, pódese entender que haxa graos na Xustiza?  Semella que non. Mais xa que logo, por que hai “Tribunais superiores de Xustiza”. Xa sei, xa sei. Diráseme que a diferenza está nos tribunais, o que significa que cada tribunal entenderá a Xustiza como lle pareza, e sempre prevalecerá o de maior grao, de xeito que a tribunal de maior grao, correspóndelle unha Xustiza maior, ou non é? E no caso da Inxustiza, tamén será de maior grao a que proceda dun tribunal maior, ou non?  Eu non sei, porque isto parece un trabalinguas. De calquera xeito, que a ninguén se lle ocorra pensar que a Xustiza en España é un “cachondeo” e se alguén o pensa, que non se lle ocorra dicilo, pois xa houbo quen o dixo, e foille moita hora. Lembrades?

E falando de Inxustizas, poderíamos expoñer algunha a xeito de exemplo: Supoñamos a historia dun cidadán que vive nun concello “pirata” –como os que había antes– e que sentíndose estafado polo concello, presenta unha petición por escrito, reclamando o que pensa que lle pertence. A súa reclamación é rexeitada polo pleno, sen permitirlle expoñer as súas razóns. Xa que logo, presenta unha demanda xudicial que é admitida a trámite e que o representante da Xustiza resolve a favor do peticionario, obrigando ao concello a que escoite os seus razoamentos;  mais o concello, desoíndo a ese tribunal,  recorre a un tribunal superior, que, sen escoitar ao demandante, resolve a favor do Concello, desautorizando á anterior representación xudicial e impedindo un novo recurso por parte de peticionario. Isto, contado así, parece indicar que neste país non hai Xustiza, pero non é así, pois dise que hai leis que protexen aos cidadáns, malia que o deus de Curros dixera que esas leis “non valen tres pitos”. Ademais, resulta que a xustiza é cara aínda que digan que hai gratuidade para os pobres. Pero se non es pobre de todo, e te metes nun lío de xustiza, ao final, pase o que pase, si que rematarás pobre de todo. Lembremos a maldición aquela : “Pleitos teñas e os gañes” Pois si.

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Forma parte do Colectivo Ártabra 21.
Artigos de Amadeo Varela no xornal comarcal Diario de Ferrol. | Ir á Web.

Enviado por:
Amadeo Varela
-avarela36@mundo-r.com-
7 de abril de 2022 10:56
_______

Marcha atrás, ... Por Amadeo Varela

Por Amadeo Varela Rodríguez [*]
21.12.2021

Fai algúns días, alguén cuestionou a plenitude da Democracia en España. Eu non sei o que haberá de certo nesa dúbida, con todo, en Ferrol, o problema non é a plenitude, pois aquí, no que se refire ao noso Concello, parece que a Democracia vai marcha atrás e costa abaixo, a xulgar polas numerosas queixas de diferentes grupos, plataformas, asociacións e cidadáns en xeral, que cualifican ao Concello como estafador, entre outras cousas, polo tema do consumo do auga, pola xestión da depuración, polo tema das vivendas de Recimil, polo incumprimento sistemático de acordos plenarios unánimes e por algún outro tema máis, como o caso omiso do Regulamento de Participación Cidadá e o desprezo que se fai a certas asociacións veciñais, en concreto á de San Fernando de Recimil, (a este barrio cáenlle todas), que é unha asociación fundada en 1997, que cumpre todos os requisitos legais e da cal son o actual presidente. Pola miña banda, quero denunciar que, sendo un representante veciñal con máis de 30 anos de dedicación a esta dura loita, habendo ocupado antes a presidencia e outros cargos na asociación veciñal de Recimil "El Pilar", fun recibido e escoitado por todos os alcaldes sen excepción, desde don Rogelio Cenalmor ata don Vicente Irisarri; con todo agora, levo case 12 anos sen poder expoñer os nosos problemas, relacionados coa posíbel estafa cometida contra os adxudicatarios orixinais das Vivendas Protexidas, porque malia os meus intentos, non fun atendido por ningún dos tres últimos gobernos municipais, polo que me sento desprezado, humillado e ofendido. A primeira ollada, pode parecer que "todos son iguais, aínda que uns máis que outros", como diría o porco Napoleón da granxa de Orwell. Por certo que hai quen pensa que estou "na lista negra", como castigo por haberlles estragado o pretendido negocio que querían facer coa derriba do o meu barrio. Será verdade? Eu non sei si crelo, pero xa se sabe que "na viña do Señor hai de todo" e polo tanto...

Presidente da Asociación San Fernando
(nacida para defender o Patrimonio Histórico do Barrio ferrolán de Recimil)

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Forma parte do Colectivo Ártabra 21.
Artigos de Amadeo Varela no xornal comarcal Diario de Ferrol. | Ir á Web.

Enviado por:
Amadeo Varela
-avarela36@mundo-r.com-
21 de dezembro de 2021 19:27
_______

Unha entrevista virtual, ... Por Amadeo Varela Rodríguez

“Unha entrevista virtual”

Nun pequeno descanso dun día de abondoso traballo, o Alcalde de Ferrol decidiu revisar a súa correspondencia atrasada, e atopou unhas cartas da Asociación San Fernando, que fora constituída para a defensa do Patrimonio Histórico do Barrio de Recimil, concretado nas chamadas Casas Baratas. De súpeto lembrou que aquela era unhas das poucas asociacións coas que nunca falara e pensou que xa era hora de chamalos para saber que querían. Sen perda de tempo, chamou á súa Secretaria e pediulle que buscara unha data e unha hora libre na súa ateigada axenda e citase aos representantes daquela Asociación.

O día elixido, os representantes de San Fernando acudiron puntualmente á cita e, despois dos saúdos de rigor, o Sr. Alcalde tomou a palabra para invitalos a falar. E o resultado daquela conversa  entre o Alcalde (A) e os Representantes da Asociación (SF) foi o seguinte:

A.- Vostedes dirán.

SF.- En primeiro lugar, queremos lle agradecer a súa amabilidade para nos conceder  unha entrevista que levamos dez anos agardando, pois os dous anteriores Alcaldes non tiveron esa atención, malia as moitas veces que a solicitamos.

A.- Ben, dos meus antecesores non teño nada que dicir, mais no que me concirne, aínda que tarde, aquí me teñen disposto a escoitalos.

SF.- Grazas. Imos aló. Para comezar, dirémoslle que a nosa intención é, acadar a rehabilitación da barriada das Vivendas Protexidas ou Casas Baratas e, devolver a propiedade das vivendas a todos aqueles adxudicatarios legais que así o desexen.

A.- No asunto da rehabilitación, supoño que xa saberán que estamos a realizar importantes traballos en varios dos bloques de edificios. E no tema da propiedade das vivendas, moito me temo que de momento non se pode facer nada. O Concello é o propietario e non podería regalarllas as pisos aos veciños así polas boas.

SF.- Precisamente, sobre a propiedade das vivendas nós sostemos a teoría de que o Concello é propietario como resultado dunha descarada estafa cometida contra os adxudicatarios hai setenta anos e continuada no tempo, sen que ninguén queira facerse coñecedor do tema.

A.- Esa é unha afirmación moi grave e non se pode soster sen demostrala.

SF.- Certo. Mais o grave non está na afirmación, senón na imposibilidade de aportar as abondosas probas que temos, porque ninguén quere velas e oílas.

A.- Como é iso? Ninguén lles impide acudir á Xustiza. Na nosa Democracia hai leis que protexen aos cidadáns.

SF- Aquí convén lembrar o que dixo o Deus de Curros: “Que leis nin que raios, se valen tres pitos, que o demo me leve”. De calquera xeito, xa o fixemos e a resposta foi, sen nos escoitar e sen posibilidade de recurso, que non tiñamos razón.  Ademais, por unha  banda, a xustiza é moi cara e a maioría dos veciños non teñen posibilidades económicas de se meter en preitos; e por outra, por riba de non confiar na Xustiza, consideramos que este é un problema para solucionar política e/ou administrativamente.

A.- Pois non sei que solución haberá, a non ser que fose mediante unha venta, pero iso semella que sería moi complicado, no caso de ser legal.

SF.- Quizabes vostede non terá ese coñecemento, pero existen neste concello dous acordos plenarios unánimes para estudar a venta das vivendas aos adxudicatarios legais. No segundo deses acordos redactouse un documento por parte do funcionario municipal correspondente, do que temos a copia, no sentido de non haber impedimento legal para dita venda. Mais ámbolos dous acordos foron ilegal e unilateralmente anulados por un mesmo partido político, cando colleu o poder, malia ter sido asinante dos acordos.

A.- E vostedes que fixeron?

SF.- E que podiamos facer? Falamos cos partidos da oposición, pero non fixeron nada.

A.- Volvamos ao asunto da estafa, segundo vostedes, cometida polo Concello. En que se basea esa acusación?

SF.- Pois verá, temos unha boa cantidade de documentos que indican que alguén fixo moitas ilegalidades no principio do problema, incumprindo a lei das Vivendas Protexidas.

A.- Moitas ilegalidades? Perdoen pero, non estarán vostedes esaxerando?

SF.- Xulgue vostede mesmo. Primeiro saltáronse o Regulamento que establecía como preferido o sistema de amortización; despois sinalaron uns prezos de adxudicación por riba do establecido nese Regulamento; como lles parecía pouco, aumentaron aqueles prezos nun dez por cento das cantidades iniciais, como importe dunha serie de servizos recollidos nos contratos, servizos que nunca existiron; e ademais, se trampearon e falsificaron contratos; e por último, que non derradeiro, nin sequera se respectaron os amañados contratos que se firmaron.

A.- Comprenderán vostedes que me resulte difícil crer todas esas ilegalidades.

SF.- Por suposto, por suposto. É difícil de crer. Pero vostede comprenderá que nós non cometeríamos a estupidez de afirmalo, sen a documentación correspondente. Por exemplo, no caso da amortización recollida no Regulamento das Vivendas, se afirmou por parte dalgún funcionario, que o arrendamento se impuxo “por vontade” do Concello. Ante esta explicación e, aparte de adxudicar vontade a un ente impersoal como é un Concello, cabe preguntar quen ou que cousa era o Concello nos anos corenta do pasado século. Sería un Alcalde nomeado “a dedo” que firmaba o que lle poñían por diante? Ou sería algún funcionario “plenipotenciario” que facía o que quería?

A.- Eran outros tempos, e se facían moitas trapalladas. En calquera caso, non parece que aí exista ningunha arbitrariedade.

SF- Non sendo o incumprimento da lei das Vivendas Protexidas, claro, pero sábese que nun principio entregáronse varios contratos coa cláusula de amortización cuberta, dos que puidemos atopar só un, porque como tamén se coñece, case todos eses contratos cubertos con prezos de amortización, foron “recuperados” polo Concello e substituídos por outros cubertos a man, dos que temos algunha copia. Certo que hai un par de actas de plenos posteriores, que falan de impoñer o sistema de alugueiro, mantendo os avultados prezos e quedando o Concello como propietario das vivendas o que deixa clara a idea da estafa: Os veciños amortizan e o Concello queda como propietario. Pois que ben, non é?

A.- Iso é o que vostedes supoñen, pero eu non o vexo tan claro.

SF- Pois aínda hai máis. Temos copias de dous contratos firmados en Febreiro e Xuño de 1949, o primeiro coa cláusula de amortización cuberta e o segundo sen cubrir dita cláusula, coa firma do mesmo Sr. Alcalde. Xa que logo, con que vontade nos quedamos? É de supoñer que nalgún pleno ou xunta de goberno deses meses habería algún acordo para o cambio de amortización por alugueiro. Pois ben, revisadas no Arquivo Municipal, todas as actas das reunións daqueles meses, non apareceu ningún acordo sobre ese punto. E por si iso fose pouco, temos a copia dun daqueles contratos feitos a man, que substituíu a un dos primitivos, pero cun “tampón” no canto da firma do Sr. Alcalde.

A.- Se todo iso que me din é certo, eu xa non sei que pensar.

SF.- Coidamos que o que procede é comprobar a nosa información e decidir darlle unha solución ao problema, dialogando e consensuando, algo ao que nós estamos, en principio, abertos.

A.- Ben, pois estudaremos a cuestión e prométolles chamalos tan pronto como sexa posible. Pola miña parte nada máis e moitas grazas.

SF.- Moitas grazas a Vostede.

E neste punto espertei... E quedei afundido na desesperanza, na impotencia e no desprezo.

Amadeo Varela Rodríguez.

Presidente da Asociación San Fernando de Recimil.

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Forma parte do Colectivo Ártabra 21.
Artigos de Amadeo Varela no xornal comarcal Diario de Ferrol. | Ir á Web.

Enviado por:
Amadeo Varela
-avarela36@mundo-r.com-
5 de dezembro de 2021 15:55
_______

Iniciativa en Recimil, ... Por Amadeo Varela - Entre os moitos e importantes problemas que terá que enfrontar a nacente asociación do barrio de Recimil, está o do recibo da auga, cuxo importe é dobremente inxusto,... - Sería un bo adestramento para ir concienciando aos futuros socios no sentido de que, sen loita nada se consigue

Por Amadeo Varela Rodríguez [*]
15.10.2018

O pasado xoves día 11 celebrouse en Recimil unha interesante asemblea, como iniciativa para a constitución dunha nova asociación veciñal, para substituír a anterior Asociación “El Pilar”, desaparecida en circunstancias lamentables. Foi aquela unha asociación case modélica, que chegou a ter máis de 800 socios e que desenrolaba unha importante actividade dirixida especialmente a fomentar o espírito de barrio e favorecer a cultura e o deporte dos máis pequenos. Pero a algúns partidos políticos estorbáballes e non pararon ata desfacela.

Desexo que a nova Xunta Directiva, composta na súa maioría por mulleres, saiba coidarse das trampas e falsas promesas dos inimigos do barrio e que  non confíen nos que se din amigos, pois despois veñen os desenganos. Esas solidarias persoas, teñen por diante un difícil traballo, tratando de convencer a todos os veciños, de que existe para Recimil, algo mellor que o derribo. Ánimo, porque estando xuntos hai futuro! Seguro que si!

Entre os moitos e importantes problemas que terá que enfrontar a nacente asociación do barrio de Recimil, está o do recibo da auga, cuxo importe é dobremente inxusto, por ser arbitrariamente imposto o volume do consumo e pola falta de contadores, que fai imposible o control dese consumo.

E velaí que, a nova directiva ten unha boa posibilidade de comezar con bo pé as súas xestións, participando o próximo xoves día 18, no acto convocado pola Plataforma dos Servizos Públicos ás sete da tarde, en protesta polos temas da auga e do saneamento, que aumentan de xeito esaxerado as facturas dos veciños, a maioría con pensións escasas e sen ter en conta o número de persoas de cada unidade familiar.

Sería un bo adestramento para ir concienciando aos futuros socios no sentido de que, sen loita nada se consigue. E o barrio de Recimil ten unha longa historia de loita contra a estafa, a marxinación, as ameazas de derribo e os abusos de todo tipo. Abofé que si.
---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
Artigos de Amadeo Varela no xornal comarcal Diario de Ferrol. | Ir á Web.
Foto de Jorge Meis. | Asemblea Constituinte da Asociación Veciñal de Recimil.
_______________

Trama en Precimil, ... Por Amadeo Varela - Historia dun acoso - Conto por entregas: 6, 7 e 8 de 10 e un máis - Na propaganda sobre o derribo de Precimil, destacaba o apoio dun xornal de fora da cidade, informando do tema case a cotío... Parecía como se tivera algún interese especial na desaparición dese barrio

Por Amadeo Varela [*]
08.10.2018

TRAMA EN PRECIMIL
Historia dun acoso

VI

Na propaganda sobre o derribo de Precimil, destacaba o apoio dun xornal de fora da cidade, informando do tema case a cotío. Parecía como se tivera algún interese especial na desaparición dese barrio. En diferentes datas publicaba extensas reportaxes cos metros cadrados do barrio, número de vivendas, locais comerciais e habitantes e incluía a foto do edificio máis deteriorado, como exemplo do estado xeral das casas. O interese deste xornal era tan grande que, segundo a súa propia información, decidiu facer unha enquisa sobre a demolición total dos edificios e afirmaba que o 70 % dos consultados apoiaba o derribo, sen que nunca se soubera se tales afirmacións eran verdade. Certas novas repetíronse ata cinco veces ao longo de catro anos, copiando datos e frases enteiras, sempre coa foto desde distintos ángulos do mesmo edificio deteriorado e, por suposto, sen descoidar entrevistas ou declaracións favorables á demolición do malfadado barrio, louvando aos detractores e ignorando aos defensores dos valores urbanísticos, históricos e sociais do conxunto, que “eles” consideraban como “zona en franco deterioro”, ou “entorno en decadencia” e outras lindezas.

VII

A insistencia dos medios de comunicación, con continuas denuncias sobre o mal estado dos edificios do barrio de Precimil, fixo espertar a aqueles incrédulos, que non consideraban posible semellante disparate. Nunha conversa cun dos máis furibundos “demoledores”, comentáronlle que a lei non permitía edificar as 2.300 vivendas que se pretendía construír. A resposta foi contundente: ”As leis cámbianse”, dixeron. Entón, os veciños comezaron a ver o derribo como unha ameaza real e, xa que logo, decidiron denunciar unha serie de feitos e circunstancias estrañas relacionadas coas súas vivendas, que parecían indicar a posibilidade da existencia dunha TRAMA contra os seus fogares. Como primeiro paso, consultaron cuns avogados que lles informaron que o derribo non podía facerse, por estar o barrio incluído no Patrimonio Histórico. Isto tranquilizou a algúns, pero outros pensaron que ese podía ser o primeiro paso dos “depredadores urbanísticos” e propuxeron manterse alerta e presentar unha petición ao Concello, para que lles entregase en propiedade as vivendas, co fin de comezar unha demanda xudicial se, como se esperaba, o concello se negaba á súa petición.

VIII

Como o asunto se poñía moi feo, os veciños da asociación opositora, ademais de insistir na súa protesta polo abandono do barrio e polos problemas que estaban a sufrir todos, redactaron unha memoria, recollendo abundantes datos e documentación, que podería aclarar o por que, da constante ameaza de derribo das casas, por parte de certos partidos políticos, algúns medios de comunicación e unha empresa de promocións inmobiliarias. E resolveron pedir axuda ao Valedor do Pobo e tamén enviaron un informe ao Fiscal Xeral poñendo no seu coñecemento todos aqueles datos que consideraban moi significativos e que poderían indicar a posibilidade da existencia dunha “trama”. Mais todo foi en vano. Ademais, aquel xornal, non só seguía apoiando aos demoledores, senón que ata parecía marcarlles o rumbo a seguir. Así, nunha das súas “ofensivas”, anunciaba tamén a preparación dun expediente ou memoria, como un primeiro paso para argumentar ante Patrimonio, a necesidade do derribo. Enseguida, o grupo de goberno formado polos dous partidos “demoledores”, encargou un expediente destinado a solicitar de Patrimonio a desclasificación do barrio, para iniciar a demolición.

Enlaces ás entregas:

⏩ Conto 1.

⏩ Conto 2 e 3.

⏩ Conto 4 e 5.

---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
_______________

Trama en Precimil, ... Por Amadeo Varela - Historia dun acoso - Conto por entregas: 4 e 5 de 10 e un máis - ... os 'demoledores' gobernaban na cidade, na Deputación, na Autonomía e no Estado; no tema da propaganda, dominaban na radio e TV locais, en tanto que, nos xornais, aparecían a diario opinións a favor do derribo, incluídas as do presidente da asociación veciñal ...

Por Amadeo Varela [*]
30.09.2018

TRAMA EN PRECIMIL
Historia dun acoso

IV

Conto por entregas: 4 e 5 de 10 e un máis. A partir do anuncio do derribo, os ataques contra o barrio foron constantes; os medios informaban a cotío da demolición das vivendas de Precimil e o asunto tiña o aspecto dunha conspiración ben organizada, pois parecían contar con todos os medios: político, de propaganda, empresarial e financeiro. No ámbito político, os “demoledores” gobernaban na cidade, na Deputación, na Autonomía e no Estado; no tema da propaganda, dominaban na radio e TV locais, en tanto que, nos xornais, aparecían a diario opinións a favor do derribo, incluídas as do presidente da asociación veciñal, que tamén facía campaña a favor; pola parte empresarial contaban coa Promotora Inmobiliaria TAÚRES, que parecía estar no tema e, no asunto financeiro, afirmaban contar co apoio de Bancos e Caixas. Os políticos máis “demoledores”, facían declaracións sobre a falta de calidade das vivendas e, presentaron publicamente unha maqueta da futura urbanización, (moi parecida ao proxecto da Promotora “Taúres”) negando a importancia histórica, urbanística e social, dunhas vivendas que foran sinaladas polos Arquitectos locais como “O fito urbanístico máis importante da cidade no século XX”.

V

A propaganda da trama en Precimil, facíase diariamente a través da radio local, por teléfono, con intervencións a favor do derribo, cualificando o barrio como ruinoso e como unha vergoña para a cidade, por estar situado na súa entrada. Case sempre eran as mesmas persoas as que falaban e tiñan o teléfono practicamente secuestrado. Na TV local, facíanse con frecuencia debates sobre o tema de Precimil aos que normalmente se invitaba aos partidarios da demolición; nun deses debates o propio presentador afirmou que as vivendas “estaban caendo”. Outro día, un dos representantes dos demoledores, recoñecía que, se as vivendas non estivesen “no centro”, non sería interesante o derribo. Estimaba en dez anos o tempo da operación (coincidindo cos cálculos de “TAÚRES”) e, minimizaba o prexuízo dos veciños afirmando que: “total, en dez anos estarán todos mortos”. Semella que os “demoledores” tíñano todo ben calculado, porque pensaban trasladar aos habitantes e reservar para eles unhas 700 vivendas, quedando preto de 1.500 para negociar, mais contaban con que, en dez anos, moitos morrerían e xa case non quedarían veciños e todas as vivendas serían para especular.
---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
_______________

Trama en Precimil, ... Por Amadeo Varela - Historia dun acoso - Conto por entregas: 2 e 3 de 10 e un máis - Aquel barrio que antes estaba nas aforas, converteuse nun espazo céntrico cando a cidade creceu. Mais os problemas nos edificios ían en aumento pola falla de mantemento, o que fixo que os 'depredadores urbanísticos'...

Por Amadeo Varela [*]
26.09.2018

TRAMA EN PRECIMIL
Historia dun acoso
Conto por entregas: 2 e 3 de 10 e un máis.

II

Aquel barrio que antes estaba nas aforas, converteuse nun espazo céntrico cando a cidade creceu. Mais os problemas nos edificios ían en aumento pola falla de mantemento, o que fixo que os “depredadores urbanísticos” puxeran os ollos no barrio, para derrubalo e reconstruír, cunha clara intención especulativa, que foi coñecida como “o negocio do século”. Entón, o goberno do concello, despois de rachar aquel acordo unánime, expuxo a súa intención de derrubar as vivendas. Nembargante, a asociación veciñal conseguiu convencer ao grupo de goberno, para que renunciasen ao derribo. Cando houbo novo cambio de goberno, os veciños tentaron de novo mercar as vivendas, conseguindo un segundo acordo plenario unánime e se crea outra comisión institucional para ese asunto, acordándose contratar a unha empresa especializada para realizar os trámites. Mais un novo cambio volve poñer no goberno aos que racharan o primeiro acordo e, incriblemente, rachan por segunda vez o acordo plenario unánime!! E agora, con máis forza que antes, propoñen o derribo do barrio e a súa reconstrución, mais a forte protesta dos veciños, apoiados pola oposición, evitan o novo o intento.

III

Algún tempo despois, a A. de VV. do barrio recibe una oferta da empresa “TAÚRES Promociones”, para “Remodelación do barrio de Precimil”, a realizar en 10 anos, presentando un informe, con planos e debuxos, datos de obra, superficies de locais e de garaxes, tipos de vivendas, orzamentos, gastos e ingresos, fases de construción e prezos das vivendas. A oferta, que incluía condicións “especiais” para os dirixentes da asociación, foi rexeitada, pola maioría dos directivos. Seguidamente, xurde un novo intento de dous grupos políticos que gobernan xuntos no concello, propoñendo o derribo de Precimil e afirmando contar co apoio da A VV. Varios xornais, daban xa por feita a demolición do barrio e o anuncian con grandes titulares. O presidente da asociación veciñal aconsella calma e agardar tranquilos, pero estaba claro que non ían de “farol”. Alertados os veciños, realízase unha reunión nunha praza do barrio, con máis de 200 persoas, que deciden loitar na defensa dos seus fogares. Os asistentes organizaron unha recollida de firmas, manifestacións e protestas, e crearon a asociación “Sanfer” comezando unha longa loita contra o derribo e pola rehabilitación.

---

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.
_______________