Amosando publicacións coa etiqueta #MulleresGalegasAbolicionistas. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta #MulleresGalegasAbolicionistas. Amosar todas as publicacións

domingo, maio 29, 2022

Foi a concentración en Ferrol a favor da Lei para a Abolición da Prostitución - Mercar mulleres para uso sexual é Violencia Patriarcal - Comunicado - Vídeo


Comunicado leido na concentración celebrada hoxe (28.05.2022) pola mañá en Ferrol, ás 12:30hs na Praza de Armas, coincidindo coa celebración, este sábado 28 de maio, coa grande manifestación feminista que reivindicou a Lei para a Abolición da Prostitución polas rúas de Madrid.

Compañeiras, estamos aquí porque por razóns moi diversas non podemos estar en Madrid, xunto a miles de mulleres que hoxe están reivindicando a abolición do sistema prostitucional. Un sistema que consideramos fundacional do sistema patriarcal, un sistema que se basea na explotación sexual de mulleres e nenas en todo o mundo, onde os proxenetas e puteros prostituintes, exercen todo tipo de violencia contra as nenas e mulleres prostituídas.

Anunciaron estes meses os medios de comunicación, que as mulleres e nenas ucraínas que fuxen da guerra polas distintas fronteiras, teñen aos proxenetas agardando por elas para captalas para o seu negocio criminal. Isto lémbranos unha vez mais, que todas as mulleres, todas as nenas somos susceptíbeis de ser prostituídas, só temos que estar na situazón de vulnerabilidade onde esta industria criminal poida atraparnos.

O abolicionismo, que nace no século XIX como parte constituínte do movemento feminista considera a prostitución como unha forma estrema de desigualdade e violencia contra as mulleres, que se materializa na explotación sexual das mesmas mediante pago. Considera aos proxenetas como os que obteñen beneficio da prostitución allea, directa ou indirectamente, e aos prostituidores ou puteros, como os homes que exercen violencia contra as mulleres, demandando, aceptando ou obtendo actos de natureza sexual mediante pago.

Proxenetas e puteros son homes que asumen a deshumanización das mulleres, naturalizan a violencia e asumen o que é, abuso, violencia e dominio, como un dereito de consumidor. O dereito a que, sin desexo, só con consentimento non probado, mais pagado cun billete,  penetra-las pola vaxina, polo ano, pola boca; o dereito a que lles chupen o pene, o ano; o dereito a acceder ao corpo dunha muller en grupo, en manada (o chamado “bautismo”); o dereito a mexar, defecar, cuspir sobre o corpo das mulleres;  o dereito a asfixialas, apalizalas, cortalas… Eles teñen dereito como consumidores a elixir, elas a ser elixidas para sobrevivir.

Proxenetas e puteros prostituintes, constitúen o sistema prostitucional, un sistema que no século XXI toma a forma dunha potente industria do sexo, que coloca ao estado español no terceiro posto do mundo despois de Tailandia e Puerto Rico. O estado español é o burdel de Europa, movendo máis de 30.000 millóns de euros anuais, explotanto e violentando entre 300.000 e 500.000 mulleres e nenas.

A nosa comarca non queda atrás. Segundo informaban nun medio de comunicación mais de 40 pisos, mais dum centenar de mulleres e nenas na nosa idade explotadas e violentadas sexualmente. De cada 100 homes 40 foron ou son demandantes de prostitución. Desde o movemento feminista non dubidamos que a prostitución xunto á pornografía son reprodutoras de violencia machista: a pornografía é a escola, a prostitución é a práctica. Unha practica que se está a reproducir noutros ámbitos da nosa sociedade, co incremento das agresións sexuais, mesmo as violacións en grupo.

Por todo isto cumpre que se aprobe a Lei para a Abolición do Sistema Prostitucional.

* Unha lei que desmantele a industria da explotación sexual e as actividades dos proxenetas que, con medios coercitivos, ou só por ánimo de lucro, interveñen ou median na prostitución allea en beneficio ou proveito propio, de forma directa ou indirecta.

* Unha lei que desactive a demanda de prostitución, por constituír a mesma un elemento esencial e clave para a pervivencia desta forma de violencia e explotación das mulleres.

* Unha lei que garanta ás mulleres e nenas en situación de prostitución todos os dereitos e os recursos necesarios para a súa recuperación integral dos danos infrinxidos polo sistema prostitucional, e a sua integración social.

O abolicionismo ábrese paso en todo o mundo como a única alternativa á explotación sexual e á violencia exercida contra mulleres e nenas. O abolicionismo ábrese paso en todo o mundo como o único xeito de combate contra a industria criminal do sexo, obstáculo de enormes dimensións no camiño da igualdade entre mulleres e homes. O abolicionismo é a alternativa que está probada como a única que debilita ao sistema prostitucional e asegura dereitos ás mulleres prostituídas.

Precisamos logo un forte posicionamento social a favor do abolicionismo, ollando para Suecia, Francia, Islandia, Irlanda do Norte ou Noruega, onde leis abolicionistas están freando ás mafias e destruíndo o sistema prostitucional. As compañeiras sobreviventes da prostitución nos ensinan cada dia a verdade do inferno no que viviron. Delas collemos forza e exemplo para acabar coa nova escravitude das mulleres e as nenas, a escravitude do século XXI.

Abaixo o sistema prostitucional!
Abaixo o patriarcado!
Viva a loita feminista!

Ferol, 28 de maio, de 2022


Plataforma Abolicionista Ferrolterra

💚💚💚💜💜💜

Contacto:
abolicionistasferrolterra@gmail.com

ENLACE DE INTERESE:

https://leyabolicionista.es/

#LoitaFeminista
#MulleresGalegasAbolicionistas
#AbolicionProstitucion
#leiabolicionista

Enviado por:
Abolicionistas Ferrolterra
-abolicionistasferrolterra@gmail.com-
28 de maio de 2022 23:44

_______

sábado, maio 28, 2022

Concentración en Ferrol, ás 12:30hs na Praza de Armas, coincidindo coa celebración, este sábado 28 de maio, coa grande manifestación feminista que reivindicará a Lei para a Abolición da Prostitución polas rúas de Madrid - Mercar mulleres para uso sexual: Violencia Patriarcal


CONCENTRACIÓN EN FERROL

Este sábado, 28 de maio, unha grande manifestación feminista reivindicará a Lei para a Abolición da Prostitución polas rúas de Madrid


Esta manifestación convocada pola "Plataforma Estatal de Organizacións de Mulleres pola Abolición da Prostitución" quere mostrar a necesidade de acabar nos nosos territorios coa impunidade do Sistema Prostitucional, que exerce violencia e explotación sexual nas mulleres e nenas prostituidas, e dotalas dos dereitos e recursos necesarios para unha recuperación integral e asegurar a súa integración social e laboral.

A Plataforma Abolicionista de Ferrolterra vai realizar unha concentración de apoio a esta reivindicación, na Praza do concello ás 12:30hs, a mesma hora que arranca a manifestación na capital do estado, recollendo a vontade de todas as abolicionistas da nosa comarca que non poden acudir a Madrid, pero non queren deixar de mostrar a urxencia de rematar cunha das manifestacións mais cruentas da violencia machista contra as mulleres e as nenas.

A Xanela das Fucas convidou-nos ao seu programa en Rádio FilispiM, no 93.9 da FM, por internet e en diferido que presentamos a continuación.

Descripción de A Xanela das Fucas, programa nº 73 (26-5-22). | "A Xanela das Fucas querese acercr a dous feitos que van a suceder nos próximos días: Concentración Abolicion da prostitución , o sábado 28 as 12.30 e o dia 31 as 20 h concentración para pedir o indulto Pintos xa e derogación da Ley Mordaza . Convidamos a Lupes Ces , quen puxo de manifesto a importancia de unha ley para abolir a Prostitución e Pintos para relatar como está o seu tema xudicial". | Convidados: Lupe Ces; Xesús A. López Pintos. | Fucas presentes: Chelo Carballal Balsa, Laura Couto Vilches, Ana B. López Verez; Eva Tizon Bouza. | A música que escoitamos: A sintonía do programa: La Vita E Bella, (Nicola Piova); Que non mo neguen (Tanxugueiras) ; Cedeira ( Gaudi Galego- Ivan Ferreiro); O Baile de Noró (Xavier Díaz e Aduferias de Salitre).


Plataforma Abolicionista Ferrolterra

abolicionistasferrolterra@gmail.com

ENLACE DE INTERESE:

https://leyabolicionista.es/

#LoitaFeminista
#MulleresGalegasAbolicionistas
#AbolicionProstitucion
#leiabolicionista

Enviado por:
Abolicionistas Ferrolterra
-abolicionistasferrolterra@gmail.com-
27 de maio de 2022 11:01

_______

domingo, marzo 20, 2022

O feminismo tem que apagar a luz vermelha, ... Por Lupe Ces - Vídeos da charla-debate celebrada em Vigo o 17 de março co título: 'A mercantilización da muller'


Por Lupe Ces [*]
19.03.2022


O FEMINISMO TEM QUE APAGAR A LUZ VERMELHA

Em primeiro lugar agradecimento enorme às companheiras de Vigo, por termos dado este espaço para escuitar e ser escuitadas. Em tempos de censura e política da cancelaçom, em redes sociais, médios convencionais, dentro da esquerda, e também dentro dos próprios movimentos sociais, é de agradecer que se abra umha janela para que se escuite o que estamos a debater e a contestar as feministas, umha vez apagada a lanterna que nos visibiliza cada 8 de março.

A atrocidade da guerra, oculta e semelha pôr em segundo plano qualquer outra questom. Assim devera ser, em todo caso, em resposta a todas as guerras que se estám a desenvolver no planeta. Agora, só semelha que exista umha guerra, a retransmitida, a que tem o foco mediático, a que interessa à geopolítica do bloco que nos influi por pertença. As feministas na Galiza berramos, quando a guerra do Afeganistam, “nem guerra que nos mate nem paz que nos oprima”, e berramos o mesmo quando a guerra de Iraque. Agora volvemos a dizer “nem guerra que nos mate nem paz que nos oprima” porque a guerra é o máximo exponente da cultura patriarcal, a cultura da violência como forma de relacionar-se entre os seres humanos, a cultura da destruçom frente a cultura da vida que é a cultura na que nos socializamos às mulheres, reprodutoras e mantedoras da vida. A cultura da paz, neste momento mais que nunca como a cultura de sobrevivência da humanidade.

Na guerra de Ucraína o patriarcado volve a fotografar-se tal como é. Mulheres com crianças, pessoas de idade e enfermas, fugindo da guerra; homens obrigados a ficar contra da sua vontade a tomar as armas, a fazerem-se violentos e assassinos; nas fronteiras máfias aguardando a nova mercadoria, mulheres e nenas vulneráveis para substituçom nos macroburdeis de Europa, Asia ou América; bebes comprados nas granjas de mulheres baixo contrato de explotaçom reprodutiva, sem direitos, entre outros o direito de filiaçom. O feminismo é o antídoto fronte às guerras, porque o feminismo luita polo fim do sistema patriarcal, esse sistema que se monstra tal qual o estamos vendo nas imagens de televisom estes dias.

Quando me convidarom a dar esta charla, falarom-me de desenvolver o tema da mercantilizaçom do corpo das mulheres. As análises mais conhecidas que se vinham fazendo desde o feminismo nas últimas décadas do século passado, monstravam a cousificaçom do corpo das mulheres sobre todo na publicidade e nos mandatos da moda. Denunciavamos como nos utilizavam como reclamo para vender um carro de alta gamma, um licor…, ou como para a moda eramos simples perchas onde colgar a imagem que desejavam ver os homens, nom importando o que isso de sofremento poidera ter para nós: roupas incómodas, corpinhos de tortura, tacons impossíveis… todo limitante e mesmo contraindicado para a nossa saúde. Mentres nos dedicávamos, com todas as nossas energias, a denunciar a violência machista, aparcavamos o debate da prostituiçom, era um tema que nos dividia. As abolicionistas, agora o sabemos, carecíamos do argumentário, das análises e investigaçons, que nos dessem a força necessária para enfrenta-lo.

Agora a palavra mercantilizaçom soa moi cativa em relaçom ao salto qualitativo que deu o patriarcado da mam do neoliberalismo. A realidade nos convida a utilizar palavras mais ajeitadas para defini-la. Podemos afirmar que o neo-liberalismo aplica um modelo extrativista a respeito dos corpos das mulheres e da sua capacidade reprodutiva. Como o extrativismo mineiro, agrário, gandeiro ou forestal, a extraçom da matéria prima vai-se fazer sem a penas respeito médio ambiental, no nosso caso, sem respeito à integridade e à consideraçom das mulheres como pessoas humanas com direitos. Como no extrativismo a materia prima vai-se extrair nos territórios onde exista menos regulaçom, menos garantias legais que protejam o território, mais pobreça, estados corruptos ou endividados, e umha cultura de conceptualizaçom patriarcal das mulheres fortemente enraizada. Como no extrativismo, a matéria prima vai-se exportar aos países mais desenvolvidos onde produzirá pingües benefícios para as industrias extrativas.

A industria criminal do sexo, a prostituiçom e a pornografia, junto com a incipiente industria dos ventres de alugueiro, som modelos extrativistas que funcionam pola simbiose patriarcal-capitalista, que reduzem às mulheres a mercadorias, infraseres sem direitos, para isso utilizam métodos violentos e de anulaçom.

O aumento exponencial da industria criminal do sexo vem acompanhado dum movimento extrativo de mulheres dos países mais pobres, em direçom aos países mais ricos. O consumo de corpos de mulheres associado ao ócio e aos negócios, impom a necessidade de renovar constantemente a mercadoria para manter a demanda, e satisfazer a um cliente que exige porque paga. Rocío Mora, da  Asociación para a Prevención, Reinserción e Atención à Mulher Prostituida "Apramp" di que no passado ano 2020, se registrou umha reduçom de mulheres de Brasil, e um incremento de colombianas, dominicanas, paraguaias e venezolanas. Em menor percentagem, também, cubanas, peruanas e uruguaias.

Esta industria, na sua maior parte ilegal,  tem o reto de converter-se em legal, para superar umha das suas maiores dificuldades, o branqueio de capitais que provenhem da explotaçom dos corpos de mulheres e crianças. O modelo regulacionista agora também chamado modelo de direitos, aponta nessa direcçom. Nom podemos deixar de nomear às instituiçons que promovem este extrativismo. O Banco Mundial, e o Fondo Monetário Internacional, com os seus planos de ajuste estrutural, proponhem empréstimos aos Estados com dívidas externas, para desenvolver empresas de turismo e entretimento, entenda-se turismo sexual e entretimento masculino.

O 40% dos homens do estado espanhol som puteros. Som homens que compartem a ideia de que podem aceder ao corpo das mulheres sem que elas os desejem, ainda que estejam baixo os efeitos do álcool e as drogas; sejam ou nom vitimas de trata; que estejam nessa situaçom por pobreza e desamparo; se forom captadas em situaçom de vulnerabilidade... Situaçons como da que se aproveitam nestes momentos as redes proxenetas na fronteira polaca.

Os puteros som homens que assumem a deshumanizaçom das mulheres, naturaliçam a violência e assumem o que é, abuso, violência e domínio, como um direito de consumidor. O direito a que, sem desejo, só com consentimento nom provado, mas pagado com um bilhete,  penetra-las pola vagina, polo ano, pola boca; o direito a que lhes chupem o pene, o ano; o direito a acceder ao corpo dumha mulher em grupo, em manada, o chamado "bautismo"; o dereito a orinar, defecar, cuspir sobre o corpo das mulheres;  o direito a axfisia-las, apaliza-las, corta-las… Eles tenhem direito como consumidores a eleger, elas a ser elegidas para sobreviver.

O pago por um bebe nascido dum ventre de aluguer acada na Ucránia 40.000 €. Nesse país nascem entre 2.000 e 2.500 bebes ao ano, em 33 clínicas privadas, que polo tanto facturam 100 milhons de euros anuais. Esta industria em expansom florece também na ultracatólica Polonia, em Canadá, Estados Unidos, Reino Unido, India, Nepal, México, Tailandia, Rusia, Grecia, Portugal, Sudáfrica  Georgia, Vietnam, Kazajistán,Tailandia e India. Esta-se introduzindo em Portugal, Bélgica, Dinamarca e Irlanda, onde estám levantando restrinçons. No estado espanhol está proibida pero as corporaçons que atuam noutros países podem publicitar-se, podes trazer um bebe nascido por contrato e registra-lo como próprio. Uns 1000 bebes ao ano registram-se no estado espanhol por este método.

Esta industria extrativa funciona do mesmo jeito que a industria do sexo, mas nom está a precisar de redes de tráfico nem de branqueio à escala do que a prostituiçom. O produto final tem aguardando unha parelha de semblante feliz que vê os seus desejos cumpridos, ainda que esses desejos o fossem a costa de direitos de mulheres empobrecidas, que internadas em espaços onde já nom som consideradas pessoas, senom, como na gandeiria intensiva, matéria prima onde assegurar um produto de qualidade, onde vigiar e ter controlo sobre a trazabilidade do produto, e baixo um contrato onde renunciam a direitos, incluindo o de filiaçom, o do controlo do próprio corpo, ou o da liberdade de movimentos, até o momento do parto.

Nom é difícil intuir a relaçom que existe entre sistemas como o prostitucional, industrias como a do aluguer de ventres, com a violência sexual que medra nas nossas sociedades. Nom é difícil intuir que a violência sexual nom vai desaparecer, mesmo seguirá a aumentar se a pornografia erotiza entre os moços e homens a violência contra as mulheres, chamando-lhe sexo, sexualidade. Podemos  ter umha venda diante dos olhos, mas seguiremos a ser testemunhas de que pese às medidas institucionais que conquistamos ou que vaiamos ampliando em relaçom à violência machista, se nom tocamos o sistema prostitucional, a pornografia e a industria que se apropria da nossa capacidade reprodutiva a costa dos nossos direitos, a violência contra as mulheres nom cessará, mesmo se acrescentará. Nom podemos aceitar os argumentos que se baseiam nas opçons individuais, na liberdade de eleger frente a fenómenos sociais que estam mechados por industrias do crime organizado, fundamentadas na desigualdade, na pobreza e na violência, Aí o consentimento, a livre eleiçom ficam fagocitados.

Nom quero que este argumentário fique reducionista. As causas de que a violência machista pese a todos os esforços e iniciativas nom esteja a desaparecer das nossas sociedades, também hai que busca-las, entre outras, na reacçom dos homens contra a perda de privilégios fronte à autodeterminaçom das mulheres ao conquistar e praticar os seus direitos. Mas insisto, hai que busca-la sobretudo,  naquelas instituiçons que as reproduzem, as alimentam e som o adestramento na violência ou na submissom, das geraçons mais novas.

Aí vam jogar para nós um papel importante, mais umha vez, as nossas mestras, as pensadoras, as investigadoras, as estudosas da nossa realidade. Estas companheiras feministas vam situar faros de conhecimento que vam iluminar aquelas instituiçons e realidades que estam a impedir os avances das mulheres, reproduzindo violência, explotaçom e opressom.  

Elas vam definir claramente a prostituiçom e a pornografia como duas instituiçons patriarcais onde se reproduze a violência machista, diretamente nos corpos das mulheres e nenas prostituídas, e violência simbólica para o resto de mulheres e nenas. Vam definir claramente o sistema prostitucional, onde a industria da explotaçom sexual desde a década dos noventa acadou dimensons nunca vistas, convertendo-se junto ao tráfico de armas e drogas, na atividade mais lucrativa da economia criminal. Um sistema onde os prostituidores, puteros, exercem violência sexual, física e psicológica contra as mulheres e nenas, e som invisíveis e impunes. Um sistema onde os proxenetas aplicam métodos criminosos para manter e ampliar as suas redes de negócio.

Vam sacar à luz os vínculos entre esta industria da explotaçom sexual, que se nutre fundamentalmente da trata de mulheres e nenas, e o capitalismo criminal, onde a prostituiçom e a pornografia vam ajudar aos processos de acumulaçom capitalista, como o foi no seu momento a escravitude, e mesmo se convertem em estratégias de países pobres para fazer frente ao problema da dívida, e onde grandes multinacionais que cotizam em bolsa tenhem ramas de negócio que obtenhem grandes benefícios através desta atividade criminal.

No feminismo temos suficientes estudos empíricos sobre a realidade do sistema prostitucional como para dizer que nom conhecemos, tanto as suas normas e o que o alimenta, como as consequências que derivam da sua existência para as mulheres e nenas. Na Galiza, na Universidade de A Corunha, temos um referente internacional, a profesora Rosa Cobo, ela à sua vez nos achega a estudos de Sheila Jeffreys, Melissa Farley, María José Barahona, Natasha Walter, Richard Poulin, ou a referentes europeus como Kajsa Ekis Ekman. Também existem estudos institucionais, como o realizado por Esther Torrado, da Universidade da Laguna para o Parlamento Canário, que demostra que o 100% das mulheres prostituídas forom vitimas de violência machista.

Aqui em Vigo sempre estiverom Maria Xosé Queizán, a Ana Miguez da Asociacion Alecrin e a Luisa Ocampo de Mulheres Nacionalistas Galegas. Umha lembrança especial merecem as já falecidas Begonha Caamanho e Rosa Bassave, e muitas outras ativistas que levam anos denunciando o sistema prostitucional. Novas ativistas e organizaçons estam tomando o relevo nesta cidade, como a associaçom Faraxa, ou a Rede Galega contra a Trata sexual, com a incansável Silvia Pérez Freire. Agora o ativismo abolicionista que está a criar redes cada vez mais extensas, reclama o ponto central que lhe corresponde na agenda feminista do século XXI.

Quero sinalar especialmente, o estudo da professora catedrática da Universidade de Salamanca Carmen Delgado, porque para mim aporta aspetos que eu desconhecia e nunca os tinha visto incorporados ao relato feminista da prostituiçom e a pornografia. Carmen Delgado comparte a importáncia dos fatores económicos como fatores que propiciam a entrada de mulheres e nenas no sistema prostitucional, também os vetores de racialidade e classe, e até aí nada novo. Ela incorpora os fatores psicosociais, que vam reforçar definitivamente a tese de que a pornografia e a prostituiçom som atividades onde se violenta às mulheres e às nenas para sacar beneficio.

Carmen afirma que a violência sexual é previa à captaçom para o sistema prostitucional. Entre o 85% e o 90% das mulheres e nenas prostituídas sofreram agressons sexuais, violaçom, pederastia... antes de se incorporar ao sistema prostitucional. Os dados e conclusons do seu estudo botam por terra os argumentos da livre eleiçom e do consentimento no sistema prostitucional. Ademais aporta o dato  de que o 89% estam buscando ativamente umha saída dessa situaçom. Mas o certo é que ademais da falta de expectativas, é tam grave o dano psicológico que se sofre, que muitas fracassam nesse intento, pola dificuldade para restabelecer vínculos fora do sistema prostitucional.

As feministas, ante esta evidencia empírica nom deveríamos aceitar a argumentaçom do regulamentarismo que ignora estas circunstancias. Ao regulamentarismo nom lhe interessam, pero está provado o dano psicológico grave que sofrem já antes, as mulheres que som captadas pola industria da explotaçom sexual. Segundo os estudos de Richard Poulin, a idade media de captaçom para o sistema prostitucional som os 14 anos, a livre eleiçom fica em falacia. E como denuncia a própria Silvia P. Freire, falar só da trata invisibiliça a realidade de violência sexual extrema que representa a prostituiçom.

Pero o estudo de Carmen Delgado, onde se nomeam outros estudos referenciais de Rosa Cobo, Sheila Jeffreys, Melissa Farley, María José Barahona,… afunda  também na situaçom de violência que vivem as mulheres e nenas dentro do sistema prostitucional. Um 92% sofrem acosso sexual, um 92% violência explicita, do 62 ao 72% violaçom, e um 25% intento de suicídio.

O caso de July, dominicana de 42 anos, que intentaba salvar a Mónica, rumana de 30 anos, que ao grito de “quero ser feliz” intentou e conseguiu tirar-se ao trem arrastrando com ela a July, em Cantabria, nom conseguiu o que consegui o de Ana Orantes, nom foi televisado. No prostíbulo no que eram explotadas sexualmente “Parada de postas”, os seus proxenetas e prostituidores ficarom anónimos. Agora é  Mila a que vai petando porta a porta no Carvalhinho pedindo ajuda, a dizer  que tem medo pola sua vida até aparecer assassinada no medio do lixo da vila. Os seus proxenetas foram condenados por tráfico de mulheres, o prostíbulo segue aberto.

Umha violência que supom, por exemplo entre outros danos psicológicos, que o 68% sofra transtorno de stress postraumático. Para que esta cifra seja ainda mais significativa Carmen Delgado sinala que no caso de ex-combatentes de guerra a cifra é só do 20%. A este trastorno se somam umha ristra mais que dam ideia do campo de concentraçom, tortura e exploraçom que é o sistema prostitucional, onde o varom prostituinte usa o corpo das mulheres e nenas para dominar, exercer o poder através do sexo. Carmen conclui que se pode identificar perfeitamente como Síndrome de Estocolmo, a situaçom psicológica provocada polo sistema prostitucional nas mulheres e nenas, onde para sobreviver desenvolvem  trastorno de disociaçom, um trastorno que deixa lesións psicolóxicas graves, que estám bem documentadas nas mulheres que sofrem violência machista nas relaçons de parelha, e que agora também o está nas mulheres e nenas vitimas do sistema prostitucional.

Pero ademais dos estudos e investigaçons,  que se incorporam ao relato feminista sobre a prostituiçom e a pornografia, o feminismo conta com a força das vozes das mulheres feministas sobreviventes ao sistema prostitucional. Companheiras feministas que com o seu relato pessoal de chegada e saída do inferno prostitucional, completam a legitimaçom do discurso abolicionista que vai tomar forma e fundo nestes últimos anos. Nunca poderemos agradecer suficientemente a mulheres como Amelia Tiganus ou Sonia Sánchez pola sua valentia, por abraçar com tanta lucidez a consciência feminista e representar-nos a todas nesse discurso liberador de “ningumha mulher, ningumha nena nasce para puta”.

Pois depois de todo este estudo sobre violência ao redor do sistema prostitucional, as dimensons da industria da explotaçom sexual no estado espanhol teriam que colocarmo-nos às feministas em estado de alarma permanente: de cada 100 homens, 40 som prostituidores; Espanha ocupa o número 3 em quando a demanda de prostituiçom a nível mundial, despois de Tailandia e Puerto Rico, e ocupa o número 1 a nível europeio. Máis de 30.000 milhons de euros anuais, entre 300.000 e 500.000 mulheres e nenas. Espanha é o burdel de Europa.
Denunciam desde o Observatorio contra a Violencia que desde que começou a guerra de Ucrania, a búsqueda de termos como "porno ucraniano", "adolescente ucraniana","chica ucraniana" dispararom-se em google e numha das webs pornográficas mais visitadas do mundo, Pornhub.

Estudos recentes, como a investigaçom titulada "Nova pornografía e cambios nas relacions interpersonais" publicada en 2019, amossam o impacto que tem a pornografia na construçom dos desejos sexuais. Se temos em conta que, como explica a experta Mónica Alario, as mensagens que transmite a pornografia aos varons que, por tanto, construem o desejo sexual masculino, som a erotizaçom da dor física das mulheres, da sua falta de desejo, sofrimento e humilhaçom, assí como dos abusos sexuais a menores e do consumo de prostituiçom, entom podemos concluir que a pornografia construi os desejos sexuais dos homens baseados na violência e o sofrimento das mulheres.

Considerando que a pornografia erotiza a violência sexual cara as mulheres, observar como num entorno de guerra (com consequências humanas e económicas devastadoras) aumenta o consumo de pornografía com búsquedas específicas em relaçom às mulheres que estam sofrendo os seus efeitos, é quando menos aterrador. Si a doutora alemá Ingeborg Kraus, especialista em trauma, denunciava no seu artigo que “O modelo alemám está criando um inferno na Terra”, seria o momento de ampliar o título “A industria criminal do sexo é o inferno na Terra para as mulheres e as nenas

Sabemos que alí onde se aplicaram políticas regulamentaristas da prostituiçom, a demanda nom recuou, a industria expandiu-se e a trata nom rematou, Holanda e Alemanha som exemplos disto. Sucede o contrário naqueles países onde se estam a aplicar políticas abolicionistas: Suecia, Islandia, Noruega, Canadá, Irlanda do Norte, Francia, República de Irlanda e Israel. É polo tanto inaprazável que as feministas consigamos umha lei pola aboliçom da prostituiçom e a pornografía. A Plataforma pola Abolición da Prostitución, que preside Charo Carracedo tem elaborada umha proposta de lei e está intentando que o governo, e os partidos políticos no Congreso dos Deputados a tenham em consideraçom, sem muito sucesso polo de agora.

Na Galiza ainda nom conseguimos que ningum partido político assuma como própria a necessidade dumha Lei Galega Abolicionista. Todas sabemos que se nom se pressiona na rua, é difícil conseguir avances de calado nas instituiçons. Se a leitura e interpretaçom da realidade por parte de todos estes estudos feministas mostram à pornografia e à prostituiçom como um verdadeiro gerador de violência contra as mulheres, deveremos desde o movimento feminista exigir políticas públicas que o desmantelem, e conseguir o status de vitima de violência machista para todas  as mulheres e nenas prostituídas.

Hai medidas concretas que se podem aplicar com carácter imediato, como impedir que a pornografia siga emitindo-se em aberto, que chegue via internet com tanta facilidade a menores desde os 8 anos, que seja a primeira escola em relaçons sexuais, polo tanto em inoculadora de misoginia e violência machista e criadora da erótica da violência contra as mulheres e nenas para conseguir prazer. Desde o feminismo devemos artelhar campanhas de conscienciaçom onde denunciemos a pornografia como fonte de violência e misoginia “o teu prazer nom pode construir-se a conta da violência contra as mulheres”.

Hai que conseguir que no código penal se penalize aos proxenetas e pornógrafos, e também a colaboraçom alugando pisos, locais, serviços de limpeza, abastecimento de bebidas, transporte… e todo o que signifique apoio a esta atividade económica criminal. O código penal deve considerar delito a demanda de prostituiçom, porque sem demanda nom hai negócio. O putero, o prostituinte que agora também sabemos que comparte características do perfil psicológico do violador (masculinidade hostil, sensibilidade e fustraçom ante o rechaço das mulheres, consumo de pornografía, sexo impersoal, narcisismo, permissividade com as agressons sexuais, relaçons de parelha dominantes, falta de empatia sexual...) deve saber que aceder ao corpo das mulheres por preço estará penado por lei, e polo tanto vai ser perseguido.

As mulheres e nenas em situaçom de prostituiçom devem poder acolher-se a planos integrais de recuperaçom integral, com atençom psicosocial e apoio económico para sair dessa situaçom de violência.

O feminismo tem que apagar a luz vermelha nos prostíbulos. Também nas esquinas dos polígonos industriais, nos pisos dos proxenetas, nas canles como OnlyFans, ou negócios como Sugar Dady. Tem que apagar a luz vermelha que todo o oculta, o sensualiza, e abrir as janelas para deixar entrar a luz que ilumine o dia a dia das mulheres e nenas prostituídas.

Ao feminismo se lhe ameaça dizindo-lhe que se nom pom por diante a luita contra o racismo, a denuncia do capitalismo, a luita pola vivenda, os direitos das pessoas trans, o ecologismo, o pacifismo… e todas as luitas e colectivos discriminados ou oprimidos que existem, todas elas loitas justas, vai-se converter num feminismo burgués, inútil, tipo “Hilari Clintom” ou como dim nos círculos de apoio à Ministra de Igualdade, um feminismo de “Kamala Harris” (por certo, a primeira mulher que ocupou por uns dias a presidencia de EEUU).

Ao feminismo nom se lhe permite ser o movimento que defende por riba de todo, os direitos da metade da humanidade, das mulheres. Ao feminismo se lhe di que tem a obriga de cargar com a mochila da merenda e a roupa suja de outras luitas. Pola contra, desde o feminismo temos o dever de antes de assumir como próprias estas luitas, com as suas reivindicaçons, ver de que jeito estas afetam às mulheres e polo tanto as que devem cambiar para nom bater com os nossos direitos, para que nom afortalezam o sistema que nos oprime, o patriarcado.

Precisamos logo um forte posicionamento do movimento feminista a favor do abolicionismo, olhando para Francia, Islandia ou Suecia onde leis abolicionistas estam freando às mafias e destruindo o sistema prostitucional.

Precisamos logo um forte posicionamento do movimento feminista em contra da industria dos ventres de aluguer, para que nom se avance na permissividade dessa prática, se persiga a propaganda das clínicas e se proíba às parelhas contratantes, o registro de bebes nascidos baixo contrato.

No programa 8 de Las Claves, da televisom espanhola, perguntavam num minidebate se sería possível rematar com a prostituiçom. As regulamentaristas alí presentes diziam que nom, que sempre existiria. As abolicionistas contestamos “pudemos abolir a escravitude, poderemos abolir a prostituiçom, e fecharemos as granjas de mulheres gestantes, a nova escravitude das mulheres e as nenas, a escravitude do século XXI

Vigo, 17 de Março 2022


PRIMEIRA PARTE (CHARLA)



SEGUNDA PARTE (DEBATE)


Salom de Actos da Fundación ONCE - Vigo, 17 de Março 2022

[*] Lupe Ces Rioboo -Caranza Ferrol 1958, pertence à directiva de AGAMME. É mestra xubilada, feminista e activista social (serviços públicos, água, remunicipalizaçom, medio ambiente...). Forma parte do Colectivo Ártabra 21.  Blogue persoal: Caranza free opiniom | Facebook | Twitter | Instagram | Youtube | Artigos em: Praza Pública | Nós Diario | Ollaparo | Ártabra 21

#MulleresGalegasAbolicionistas

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
19 de março de 2022 00:08

_______