Amosando publicacións coa etiqueta Reindustrialización. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Reindustrialización. Amosar todas as publicacións

xoves, xaneiro 02, 2020

Nacionalismo Electrointensivo, ... Por Iolanda Teixeiro Rei - A mantenta da proposta de Estatuto da industria electrointensiva


Por Iolanda Teixeiro Rei ][*]
02.01.20120

NACIONALISMO ELECTROINTENSIVO


Entrementres os turistas e romeiros deslumbran coas xanelas de aluminio do casco monumental compostelán, nas tendas non se atopa unha tixola que non leve o prolífico metal e unha nai le abraiada do perigo desta neurotoxina presente en todo, desde as vacinas ate os dentífricos, que afecta aos nosos miolos con níveis moi altos en pacientes de Alzheimer e cancros.. entrementres Néstor Rego, o nacionalista que acaba de recuperar unha cadeira no Congreso, rexistra como primeira iniciativa a urxencia do Estatuto da industria eletrointensiva co fin de garantir o mantemento dos postos de traballo de Alcoa-San Cibrao, complexo adicado á produción de Alúmina-Aluminio e outras externalidades.

Non vou ser eu quen deixe de me solidarizar cos traballadores de Alcoa e con toda a Mariña luguesa. Faltaría máis. Pero o mesmo que non pido a continuidade de Ence en nome dos traballadores da multinacional celulósica tampouco podo pedir privilexios públicos para esta multinacional e menos aínda por ser grande consumidora de electricidade.

Que tipo de nacionalismo pode entrar no congreso con semellante proposta e apoiar a un tempo as manifestacións internacionais -nas que Galiza fai parte activa- que demandan medidas efectivas para deter o cambio climático?. Nacionalismo eleitoralista, burgués, colonizado? Que proposta de nazón espella a petición do nacionalismo galego ao governo español para favorecer ao xigante estadounidense do aluminio Alcoa por despilfarrar enerxía elétrica a custa do erario público? Foi para iso que nos desfixemos de Inespal, da industria española do aluminio? Canda menos esta era pública. Que nacionalismo solidario é aquel que acepta gasoductos para reducir os custes dunha empresa estranxeira que trae ese pó albo de terra roiba do colonialismo da Guiné Conakri? Pode o nacionalismo galego darlle as costas á chegada da bauxita polas portas abertas ao mar da piratería occidental? Bauxita procedente da costa dos escravos, terra rica en minerais, diamantes, ouro e aluminio do que seu povo fuxe en pateras cara o noso mundo expoliador e xenófobo. Pateras de bauxita para un nacionalismo miope.

Esa Guiné que, á morte de Sekou Turé, líder do anticolonialismo, voltou ser expoliada polas larvas do norde. Terra dos ghinawen, da xente queimada tamén pola epidemia do Ébola, ese virus de raigames biotecnolóxicas da europea Marburg. (A guerra bacteriolóxica  de control xeopolítico).

Electricidade a borbollóns para os lambiróns que esfregan xa as maus de luva verde en reviravolta lucrativa ecofascista?.

O nacionalismo reclama no Congreso, e en defensa da nazón galega, a electricidade a borbollóns para que unha empresa estranxeira se lucre no mercado global co aluminio das tixolas, xanelas, portas, tubaxes, fibra,  automóbiles, a metade dos utensilios de cociña, láminas papeis, envases, dentífricos... ate as lixeiras bicicletas, no canto de defender un programa de industria ecolóxica galega alternativa a este abuso. Entramentres, nas palestras  do capitalismo verde defenden o consumo responsábel e incluso permítense criticar os préstamos ás empresas da megaminería nos suplementos dominicais.

Electricidade a borbollóns, porque ser nacionalistas obríganos a incentivar das arcas públicas á multinacional de Cervo que deslocalizou xa os seus negocios de A Coruña e Avilés e segue a pedir privilexios estatais como ese Pai Larva do videoxogo que cando lle arrecadamos os seus fillos é para comelos de contado.

Será esa economía circular a noria na que a Galiza e a Guiné como larvas cativas moeremos o pó branco para aluminizar o planeta e abrillantar as xanelas dos mercados?. Entrementres os nacionalistas para non deslumbrar na noite, coas curtas sempre acesas, ano tras ano, no Coliseo dos Insensatos, a defender a un tempo o escravo e a tralla.

[*] Iolanda Teixeiro Rei, Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Sermos Galiza.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
8 de dezembro de 2019 21:03
_________________

venres, marzo 09, 2007

Defenderán a creación dunha mesa pola reindustrialización

De: eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
Para: artabra21@gmail.com
Data: 9 de marzo de 2007 18:05
Asunto: Defenderán a creación dunha mesa pola reindustrialización


ESQUERDA UNIDA-IU VAI DEFENDER A CREACIÓN DUNHA MESA POLA REINDUSTRIALIZACIÓN. CHAMAMENTO A PARTICIPAR A TODOS OS SECTORES SOCIAIS DA COMARCA.

ESQUERDA UNIDA-IU quere denunciar as fórmulas de ramplón oportunismo electoralista que veñen de practicar tanto o BNG como o PP, que amosan nunha alianza co empresariado que sempre quiso privatizar e precarizar o emprego, a desconsideración con @s traballador@s, alianza de ocasión preñada de obscenidade para a base social de esquerdas e progresista desta bisbarra.

Se trata de non repetir unha política de devastación e privatización dun riquísimo tecido industrial e de coñecemento, que leva sufrindo os embates repetidos das políticas neoliberais, incapaces de sacar da crise ao sector.

Para ESQUERDA UNIDA-IU é indispensable desenvolver co maior acordo social – e non sementando enfrontamentos oportunistas – unha mesa reindustrializadora que comprometa alomenos unha serie de compromisos, que terán que contar cun calendario e cun orzamento e plan de acción pautado.

Defenderemos o desenvolvemento do plan industrial de Navantia, o cal terá como liñas senlleiras un forte investimento en investigación.desenrrolo, e innovación. Terá que detallar un desarrollo dunha carga de traballo real: E habrá de contar coa nova incorporación de man de obra moza, nunha acción coordinada destes factores.

EU-IU reclama un estudio independente que faga unha análise en profundidade do desarrollo comarcal. Non necesitamos literatura e sí unha esculca científica das nosas eivas e das nosas potencialidades.

Non podémonos esquecer da importancia de renegociar a limitación dun 20% de tope para a construcción civil. Carce de calquer atisbo de racionalidade técnica e económica esta cadea, mais cando pesa sobre unha zona en profundo declive económico e demográfico, propiciado - querémolo reiterar – pola aplicación brutal das máximas económicas e sociais do neoliberalismo. A nosa organización entende que as lóxicas unívocas requiren ser superadas por fórmulas que acollan a complexidade e a cooperación, e da implicación das adminsitracións públicas para darlle saída nunha clave social e progreisita a situación da nosa bisbarra.

O noso compromiso virá tamén pola vía de propiciar unha diversificación industrial, que só pode redundar en beneficio de tod@s.

Para ESQUERDA UNIDA-IU é indispensable defender un sector público que sexa ferramenta de cohesión social tamén no eido industrial. A industria segue a ser aínda hoxe unha garantía de creación de riqueza social.

Rematar pedindo a todos os sectores sociais da bisbarra unha actitude responsable e con miras non cortoplacistas, que permita reconstruir nesta cidade un renovado tecido industrial que nos cohesione no social e nos entregue como sociedade un futuro de maior justicia social.