O Valedor do Pobo censura ao Concello de Ferrol polo desaloxo do veciño de Canido

De: Expropiados Ferrol -expropiadosferrol@gmail.com-
Para: artabra21@gmail.com
Data: 19 de setembro de 2008 10:38
Asunto: Un xulgado condena ao Concello de Compostela a retirar as cámaras de vídeo vixilancia da zona vella

O Valedor do Pobo censura ao Concello de Ferrol polo desaloxo do veciño de Canido

O Valedor do Pobo, Benigno López, terminou a súa investigación polo desaloxo de Constantino Seoane [nas fotos durante o derrube da súa casa en Decembro de 2007 - Fotos: Kiko Delgado], veciño do barrio de Canido, en Ferrol. No seu informe conclúe que "a actuación do Concello de Ferrol non foi adecuada" polo que realizará "un comentario crítico da actuación municipal no Informe anual que se dirixa ao Parlamento de Galicia".
O pasado día 12 de decembro, a Policía Local e as pas escavadoras presentáronse no domicilio de Seoane. A pesar de que ao afectado non se lle ensinou en ningún momento unha orde xudicial, retiráronselle os mobles da súa casa, expulsouse á súa familia do domicilio e posteriormente derrubouse o inmoble. O veciño de Canido ten que vivir de aluguer desde entón.

Para xustificar a súa actuación ante o Valedor, o Concello envioulle a solicitude de entrada nos domicilios dirixida ao Xulgado. Segundo indica Benigno López esta petición non se realizou correctamente. "Obsérvase que a exposición dos feitos nos que se basea a solicitude fai referencia única e exclusivamente ao expediente de tasación conxunta, é dicir á expropiación", asegura López. Isto significa que o Goberno local meteu no mesmo saco aos afectados pola expropiación de vivendas para a realización da nova urbanización e a Constantino Seoane, que é membro da xunta de compensación encargada da promoción da obra. Ao conceder a autorización o xulgado asegura facelo unicamente para os expropiados, a pesar de que na lista de nomes aparece tamén o de Seoane. O Valedor considera que o Concello debeu abrir un expediente distinto para o integrante da xunta de compensación, "que non se deu ou non se coñece". Segundo Benigno López á hora de conceder o auto de entrada nos domicilios a Xustiza limítase a "examinar a aparencia de legalidade do solicitado pola Administración". No caso de Seoane, indica, "todo parece apuntar que a aparencia trasladada polo Concello resultaba unha circunstancia que non respondía á realidade".

A historia da derriba da vivenda de Constantino Seoane comeza fai máis de seis anos. Nesa época os responsables da promotora madrileña Albantur explicáronlle que a súa vivenda tería que desaparecer, a pesar de ser unha construción perfectamente legal, xa que se decidiu que na zona levantaríanse máis de 260 pisos novos. Así mesmo, indicáronlles que o Concello aprobara que o método de urbanización sería o denominado xunta de compensación. Así, Constantino Seoane, que tiña en propiedade un terreo de 1.200 metros cadrados e un edificio con dúas vivendas e un ático acondicionado, podería dalgún modo asociarse coa firma madrileña e sumarse á promoción da obra. En caso contrario, advertíronlle os representantes de Albantur, sería expropiado.

Naqueles días, os responsables de Albantur dedicáronse ameazar a boa parte dos veciños de Canido cos baixos prezos que conseguirían polos seus inmobles no caso de que o Concello taxáseos. Algo que, como xa é coñecido, sucedeu despois realmente. Constantino Seoane, ao que nunca se lle pasou pola cabeza meterse en negocios inmobiliarios, decidiu sumarse á promoción da obra. Pero os seus problemas lonxe de terminar, incrementáronse. Os integrantes da xunta de compensación son os encargados de urbanizar a zona, é dicir, deben pagar os gastos correspondentes á construción das rúas, a rede de sumidoiros... A cambio recibirán un solar, no que poder levantar vivendas, segundo a porcentaxe que lles corresponda. Constantino tiña o 5%. Albantur reclamoulle máis de 120.000 euros polos gastos de urbanización e o afectado pediulles que lle ensinasen os orzamentos que certificasen que esa cantidade correspondía a cemento e materiais construtivos e non a viaxes de avión, comidas ou outro tipo de despilafarros. Os orzamentos non lle foron presentados e ese foi o motivo polo que decidiu que non debía abonar a cantidade ata que as contas non estivesen claras. Albantur intentou entón comprarlle o seu partipación na xunta de compensación, como tamén fixo con máis veciños da zona que nun primeiro momento sumáronse a ela. Ofreceulle polas súas propiedades dous pisos na nova urbanización e un apartamento. O trato non era xusto. Seoane xa tiña dous pisos e un apartamento, pero ademais posuía 1.200 metros de terreo. -Que pretendían que llos regalese?-, indica o veciño. Outra cuestión importante quedaba no aire. Onde ía vivir a familia Seoane mentres se levantaban as vivendas? En ningún momento ofrecéuselle un reacollo e nin sequera a oferta de permuta presentóuselle por escrito.

_______________________

Documento do Valedor do Povo:
[Cicar acima de cada imaxe para ampliar]
_____________











________________

Enlace Relacionado en "Galicia-Hoxe" dun interesante artigo de Rebeca Fernández:

O drama de Canido ou como perder toda a túa vida en vinte minutos
Dor, humillación, impotencia e rabia. Isto é o que sente Constantino Seoane, veciño de Canido que viu como a promotora Albantur o deixaba sen nada tras derrubar a súa casa para facer unha urbanización
REBECA FERNÁNDEZ - Galicia-Hoxe - Sábado 22.12.2007
______________________