Nacido no seo dunha familia de marcado carácter republicano e de esquerdas, veu ao mundo o 10 de Marzo de 1935 nun vello caserón da rúa Bo Pastor de Zaragoza.
Quinto de seis irmáns, tivo unha infancia difícil, pero tamén feliz. Marcado polo medo e a represión, os seus amigos e as súas ansias de liberdade equilibraron a balanza durante os primeiros anos da súa vida. A Guerra Civil tocou á súa familia, que rexentaba o colexio Santo Tomás de Aquino, máis concretamente ao seu pai. Profesor de Latín, foi detido ao comezo da contenda e foille retirada a súa cátedra para sempre. No entanto, o pequeno Labordeta conseguiu ter unha educación lonxe dos principios franquistas no colexio Alemán de Zaragoza.
Aínda que durante a súa nenez non se consideraba bo estudante, o referente do seu irmán Miguel sempre estivo presente. Considerado por moitos un dos grandes poetas do século XX, a influencia deste na persoa e a literatura do cantautor aumentou tras falecer o seu pai en 1959. Nese momento, Miguel Labordeta toma as rendas do colexio familiar e José Antonio empeza a desenvolver o seu don para as letras. Influído por César Vallejo, León Felipe e, como non, polo seu irmán, viron a luz os seus primeiros versos, recollidos na revista do colexio, 'Samprasarana'. Tamén foi a man de Miguel a que lle conduciu aos faladoiros Niké. A súa morte o 1 de agosto de 1969 foi un gran golpe.
Tras finalizar o bacharelato no colexio da súa familia, decide probar sorte coa carreira de Dereito. No entanto, dous anos despois cambia de rumbo e entra na facultade de Filosofía e Letras. En 1960 finaliza os estudos cunha escasa asistencia a clase e, a partir dese momento, enfoca a súa vida profesional cara á docencia "en 1964 saca as oposicións de catedrático de instituto en Xeografía e Historia". ... Logo de máis 20 anos dando clases, en 1985 pide unha excedencia para poder dedicar todo o seu tempo á música, a literatura e o xornalismo.
"Haberá un día en que todos / Ao levantar a vista / Veremos unha terra / Que poña liberdade". Sempre levou Aragón nos seus poemas, nas súas notas, nas súas reivindicacións. Foi a súa paixón e a súa obsesión. Nunca cesou na súa loita por sacalo do anonimato. Inesquecible é o seu 'Canto á liberdade', un auténtico himno 'non oficial' para a Comunidade.
A paixón pola súa terra compartiuna con Juana de Grandes, a muller coa que casou en 1963. Tamén dedicada á docencia "impartía clases de Latín", ambos conseguiron praza no instituto de Teruel Ibáñez Martín. Alí permaneceron durante seis anos, antes de regresar de novo ao seu Zaragoza natal.
A finais dos 60 entra no mundo da música xunto a Joaquín Carbonell e Cesáreo Hernández. A súa voz rasgada escoitouse por primeira vez en 'Andros II', composto por catro cancións e secuestrado polo Goberno nese momento. No 74 chegou o famoso 'Cantar i calar' e un ano despois 'Tempo de espera', onde está incluído o xa mítico 'Canto á liberdade'. A súa traxectoria musical seguiu ao longo de toda a súa vida con traballos como 'Cancións de amor' (1993), 'Reconto. Labordeta en directo' (1995), 'Paisaxes' (1997) ou 'Coa voz ao lombo' (2003).
Outra da facetas que desenvolveu foi a de xornalista. Entre 1958 e 1959 dirixiu a revista 'Orejudín' e a finais dos 60 colaborou na xestación do quincenario 'Andalán' que finalmente chegou aos quioscos en 1972. Eloy Fernández e outros intelectuais do momento estiveron xunto ao cantautor neste proxecto. Tamén publicou varios artigos noutros rotativos como 'O Día de Aragón' ou 'Diario 16'. No entanto, non se limitou aos medios escritos, nin a pequena nin a gran pantalla resistíronselle. Imposible esquecer 'Un país na mochila'.
Aínda que el mesmo chegou a recoñecer que houbo un tempo no que a ditadura fixo que se esquecese de rir, o seu carácter reivindicativo e as súas ideas fixéronlle formar parte do PSA . No entanto e a pesar da súa loita e a súa implicación política, a evolución da transición chegou acompañada do escepticismo. En 1983 desaparece o PSA e tres anos despois nace a Chunta Aragonesista (CHA), partido nacionalista aragonés. En 1999 é elixido deputado ás Cortes de Aragón por CHA e en 2000 convértese en deputado no Parlamento como representante de devandito partido.
Enviado por:
Asociacion Veciñal Fontelonga
-avvfontelonga@mundo-r.com-
25 de setembro de 2010 11:55
__________________________
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon