Por Manuel Dios Diz [*]
06.05.2014
Ben sei que o PP e os seus altofalantes non paran, nin pararán, de salientar que AGE, Alternativa Galega de Esquerda, parte da Esquerda Plural e da European Left, é unha opción política antisistema (non hai mellor louvanza hoxe), e moi experta en romper o boato parlamentario. Ocultarán, como veñen facendo, todo o traballo propositivo e de control, mesmo nunha cámara asfixiada pola maioría absoluta conservadora do PP.
Dirán o mesmo en campaña electoral. AGE en Europa non ten programa nin futuro, está dividida. Sen entrar nas pinzas e nos ataques, máis ou menos sutís, contra de Lidia Senra, a nosa candidata, que algúns medios e moitos trolls xa empezaron con entusiasmo, aínda que aburran, sería razoable que botaramos unha ollada ós documentos de cada quen. E AGE en Europa presenta un Programa Político e Social para as Eleccións Europeas de case que noventa páxinas que non pode ser todo retórica e ideoloxía baldeira. Digo eu.
Como tiven a honra de colaborar -cooperativamente- na súa elaboración, voume permitir destacar algúns aspectos que non sempre aparecen nos mitins, e sobre os que considero, desde a miña humilde perspectiva, que teñen moito interese.
Compre empezar por desmontar mitos. O acordo programático foi total entre Anova, Esquerda Unida e o Espazo Ecosocialista Galego. O Programa Político e Social agrupouse en sete grandes bloques: As razóns da política de AGE en Europa; A fronte de esquerda transformadora como alternativa; Democracia e participación; Economía e emprego; Medio ambiente e ecoloxía social. Soberanía Alimentaria e política agraria común; A Europa da Cidadanía e dos dereitos; Cultura, lingua e comunicación e, por último, A Europa da paz, da solidariedade e do internacionalismo.
Ademais de apelar á Europa dos Pobos como gran obxectivo, fixemos moito fincapé tamén na Europa da Cidadanía Democrática e das persoas, da sociedade civil, da xente do común, para facer fronte ás políticas austericidas da Troika, reclamando iniciativas como a Renda Básica Universal, a imposición sobre as transaccións financeiras internacionais (Taxa Tobin) e sobre as grandes fortunas, ou unha Axencia Europea de Rating, xunto cun Plan de Rescate das persoas e da cidadanía excluída, roubada ou desafiuzada e un Plan de Medidas Urxentes en I+D+i que facilite o regreso das mozas e mozos a Galicia e de apoio á investigación complementado con políticas activas contra da pobreza, a desigualdade e a exclusión, e un Plan Europeo de apoio á dependencia e a converxencia salarial europea.
Na profundización da democracia, democratizar a democracia que diría Boaventura de Sousa Santos, moi na liña das medidas de radicalidade democrática que compartimos, fanse propostas sobre referendos e iniciativas lexislativas populares en Europa, orzamentos participativos, consultas imprescindibles para tratados que afecten ás constitucións dos Estados, particularmente sobre intervencións militares, tratados de libre comercio, como o que se está a negociar secretamente cos EE.UU, protección ambiental e social, entre outros. Neste apartado, por exemplo, asúmense as medidas que as organizacións da sociedade civil europea, agrupadas na Alianza EYCA, fan sobre cidadanía democrática.
Quixera facer mención tamén á defensa dunha Europa Laica, o apoio á Carta Europea pola laicidade, a supresión do Concordato co Vaticano ou a materia de Educación para a Cidadanía e os Dereitos Humanos na que ocuparía un lugar relevante a educación para a igualdade entre homes e mulleres ou a prevención da violencia de xénero, aspectos que tamén teñen un lugar destacado no propio programa, feminismo e democracia paritaria, dereitos sexuais e reprodutivos, como os dereitos das persoas migrantes e xitanas, a protección e impulso do principio de xustiza universal, a protección e a tutela dos dereitos a nivel europeo e mesmo a proposta dun Relator específico de Dereitos Humanos na Unión.
O capítulo dedicado á sustentabilidade ambiental, ecoloxía social, soberanía alimentaria e política agraria común, que tan ben coñece Lidia Senra, ocupa un lugar central sobre a base da defensa dos nosos sectores produtivos estratéxicos. Compre resaltar a asunción do coñecido como Programa da Terra presentado polas principais organizacións ecoloxistas internacionais para as Eleccións Europeas, con medidas relacionadas co comercio das emisións renovables, redución de gases de efecto invernadoiro, fondo económico e tecnolóxico a prol da sustentabilidade, prohibición da técnica do fracking…
Para rematar, o capítulo 7, moi querido para min, a Europa da paz, da solidariedade e do internacionalismo, recolle moitas das reivindicacións que desde o movemento pacifista internacional, en particular, desde a educación e a investigación para a paz, vimos reclamando, como é a reforma en profundidade da ONU para que sexa realmente democrática e garante da paz, a defensa da xustiza e dos valores cívicos e democráticos, tan necesarios hoxe, xunto coa honestidade, a decencia e a honradez, parece mentira ter que reivindicalos!, do desarmamento, da prevención de conflitos, o control do comercio de armas, a independencia de Europa fronte das políticas de EE.UU e da OTAN, o rexeitamento das bases e dos drons militares, a disolución da OTAN, a promoción dunha Lei Europea de Fomento da Cultura da Paz, o respecto escrupuloso nas relacións internacionais dos dereitos humanos, a soberanía nacional e o dereito de autodeterminación, o rexeitamento da violencia armada como método para cambiar gobernos ou as ocupacións ou intervencións militares en territorios soberanos e o apoio decidido á supresión da pena de morte no mundo. Deféndese, ademais, unha Convención Internacional polo Desarmamento, a desnuclearización do planeta, a redución drástica dos gastos militares, a separación completa da presenza militar da vida civil ou a Memoria democrática fronte dos discursos racistas, xenófobos e neofascistas xunto cun Plan Europeo contra da Intolerancia e a discriminación.
Hai programa, teremos unha magnífica eurodeputada, Lidia Senra, e un moi bo candidato á presidencia da Comisión, Alexis Tsipras, líder da Syriza grega e da European Left, alternativa da esquerda transformadora europea ó bipartidismo decadente.
Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
06 de maio de 2014 12:05
http://espazoartabro.blogspot.com/
_________________
06.05.2014
Ben sei que o PP e os seus altofalantes non paran, nin pararán, de salientar que AGE, Alternativa Galega de Esquerda, parte da Esquerda Plural e da European Left, é unha opción política antisistema (non hai mellor louvanza hoxe), e moi experta en romper o boato parlamentario. Ocultarán, como veñen facendo, todo o traballo propositivo e de control, mesmo nunha cámara asfixiada pola maioría absoluta conservadora do PP.
Dirán o mesmo en campaña electoral. AGE en Europa non ten programa nin futuro, está dividida. Sen entrar nas pinzas e nos ataques, máis ou menos sutís, contra de Lidia Senra, a nosa candidata, que algúns medios e moitos trolls xa empezaron con entusiasmo, aínda que aburran, sería razoable que botaramos unha ollada ós documentos de cada quen. E AGE en Europa presenta un Programa Político e Social para as Eleccións Europeas de case que noventa páxinas que non pode ser todo retórica e ideoloxía baldeira. Digo eu.
Como tiven a honra de colaborar -cooperativamente- na súa elaboración, voume permitir destacar algúns aspectos que non sempre aparecen nos mitins, e sobre os que considero, desde a miña humilde perspectiva, que teñen moito interese.
Compre empezar por desmontar mitos. O acordo programático foi total entre Anova, Esquerda Unida e o Espazo Ecosocialista Galego. O Programa Político e Social agrupouse en sete grandes bloques: As razóns da política de AGE en Europa; A fronte de esquerda transformadora como alternativa; Democracia e participación; Economía e emprego; Medio ambiente e ecoloxía social. Soberanía Alimentaria e política agraria común; A Europa da Cidadanía e dos dereitos; Cultura, lingua e comunicación e, por último, A Europa da paz, da solidariedade e do internacionalismo.
Ademais de apelar á Europa dos Pobos como gran obxectivo, fixemos moito fincapé tamén na Europa da Cidadanía Democrática e das persoas, da sociedade civil, da xente do común, para facer fronte ás políticas austericidas da Troika, reclamando iniciativas como a Renda Básica Universal, a imposición sobre as transaccións financeiras internacionais (Taxa Tobin) e sobre as grandes fortunas, ou unha Axencia Europea de Rating, xunto cun Plan de Rescate das persoas e da cidadanía excluída, roubada ou desafiuzada e un Plan de Medidas Urxentes en I+D+i que facilite o regreso das mozas e mozos a Galicia e de apoio á investigación complementado con políticas activas contra da pobreza, a desigualdade e a exclusión, e un Plan Europeo de apoio á dependencia e a converxencia salarial europea.
Na profundización da democracia, democratizar a democracia que diría Boaventura de Sousa Santos, moi na liña das medidas de radicalidade democrática que compartimos, fanse propostas sobre referendos e iniciativas lexislativas populares en Europa, orzamentos participativos, consultas imprescindibles para tratados que afecten ás constitucións dos Estados, particularmente sobre intervencións militares, tratados de libre comercio, como o que se está a negociar secretamente cos EE.UU, protección ambiental e social, entre outros. Neste apartado, por exemplo, asúmense as medidas que as organizacións da sociedade civil europea, agrupadas na Alianza EYCA, fan sobre cidadanía democrática.
Quixera facer mención tamén á defensa dunha Europa Laica, o apoio á Carta Europea pola laicidade, a supresión do Concordato co Vaticano ou a materia de Educación para a Cidadanía e os Dereitos Humanos na que ocuparía un lugar relevante a educación para a igualdade entre homes e mulleres ou a prevención da violencia de xénero, aspectos que tamén teñen un lugar destacado no propio programa, feminismo e democracia paritaria, dereitos sexuais e reprodutivos, como os dereitos das persoas migrantes e xitanas, a protección e impulso do principio de xustiza universal, a protección e a tutela dos dereitos a nivel europeo e mesmo a proposta dun Relator específico de Dereitos Humanos na Unión.
O capítulo dedicado á sustentabilidade ambiental, ecoloxía social, soberanía alimentaria e política agraria común, que tan ben coñece Lidia Senra, ocupa un lugar central sobre a base da defensa dos nosos sectores produtivos estratéxicos. Compre resaltar a asunción do coñecido como Programa da Terra presentado polas principais organizacións ecoloxistas internacionais para as Eleccións Europeas, con medidas relacionadas co comercio das emisións renovables, redución de gases de efecto invernadoiro, fondo económico e tecnolóxico a prol da sustentabilidade, prohibición da técnica do fracking…
Para rematar, o capítulo 7, moi querido para min, a Europa da paz, da solidariedade e do internacionalismo, recolle moitas das reivindicacións que desde o movemento pacifista internacional, en particular, desde a educación e a investigación para a paz, vimos reclamando, como é a reforma en profundidade da ONU para que sexa realmente democrática e garante da paz, a defensa da xustiza e dos valores cívicos e democráticos, tan necesarios hoxe, xunto coa honestidade, a decencia e a honradez, parece mentira ter que reivindicalos!, do desarmamento, da prevención de conflitos, o control do comercio de armas, a independencia de Europa fronte das políticas de EE.UU e da OTAN, o rexeitamento das bases e dos drons militares, a disolución da OTAN, a promoción dunha Lei Europea de Fomento da Cultura da Paz, o respecto escrupuloso nas relacións internacionais dos dereitos humanos, a soberanía nacional e o dereito de autodeterminación, o rexeitamento da violencia armada como método para cambiar gobernos ou as ocupacións ou intervencións militares en territorios soberanos e o apoio decidido á supresión da pena de morte no mundo. Deféndese, ademais, unha Convención Internacional polo Desarmamento, a desnuclearización do planeta, a redución drástica dos gastos militares, a separación completa da presenza militar da vida civil ou a Memoria democrática fronte dos discursos racistas, xenófobos e neofascistas xunto cun Plan Europeo contra da Intolerancia e a discriminación.
Hai programa, teremos unha magnífica eurodeputada, Lidia Senra, e un moi bo candidato á presidencia da Comisión, Alexis Tsipras, líder da Syriza grega e da European Left, alternativa da esquerda transformadora europea ó bipartidismo decadente.
- http://www.sgep.org
- http://mdiosdiz.blogspot.com
- http://facebook.com/mdiosdiz
- https://twitter.com/ManuelDiosDiz
Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
06 de maio de 2014 12:05
http://espazoartabro.blogspot.com/
_________________
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon