Por André Abeledo Fernández [*]
03.01.2016
Como sempre antes dunhas eleccións, o sistema pon en marcha a súa maquinaria de desinformación de masas que repiten karmas como "España vai ben", "a economía crece", "baixa o paro", "todo o malo é herdanza do pasado"...
Pero España vai ben para unha minoría e os seus intereses; a economía crece, pero o reparto da riqueza é cada vez máis inxusto; repítese a mentira sobre a baixada do paro, obviar realidades como que este ano se viron obrigados a emigrar un 30% máis do persoas que o ano pasado, que perdemos poboación, que a nosa sociedade envellece, que os traballos teñen peores condicións, que os soldos son máis baixos e as xornadas laborais asinadas, ou non, en contratos lixo son máis longas, que moitas familias traballadoras viven na pobreza malia ter emprego.
Cálase que os obreiros están desprotexidos ante a patronal e que as novas reformas antiobreras provocan máis abusos; que a lei do medo impera nas empresas; que moitas traballadoras e traballadores vense "obrigados" a traballar enfermos; que a conciliación da vida familiar e laboral é unha gran mentira ...
A única verdade é que todo isto é herdanza do pasado: herdanza das políticas neoliberais do PP-PSOE, herdanza dos gobernos vendidos ás oligarquías e os poderes económicos nacionais e estranxeiros, herdanza do sistema capitalista que se basea na explotación que a clase dominante somete á clase obreira.
Fai xa un tempo que os oligarcas déronse conta de que isto podía estalar, as rúas estaban cheas de manifestacións e protestas, contra a corrupción, contra a represión, contra a monarquía, en definitiva contra o sistema.
Nese momento os amos, eses que moven os fíos das marionetas que son os nosos gobernantes de quenda, puxéronse a traballar e coa axuda dos mamporreros do poder idearon un plan mestre, que ten como máximo obxectivo disolver, destruír, acabar coa esquerda organizada no estado Español.
Por desgraza as contas vanlles saíndo, as mobilizacións nas rúas case cesaron, a segunda restauración borbónica levouse finalmente adiante sen problemas e agora toca unha segunda transición que dea a impresión de cambialo todo para finalmente deixalo todo igual.
Para levar a cabo este plan necesitaban novos actores. Por unha banda, un que convencese á cidadanía indignada e en rebeldía de que é posible facer unha revolución nas urnas e manifestándose en Internet. E polo outro, un que convencese á xente da dereita, cansada de corrupción e desmanes, de que é posíbel unha nova dereita máis jovial, e menos corrupta, cousa imposible pois a corrupción forma parte do sistema capitalista.
Os dous apelan a que a solución aos problemas é acabar co bipartidismo e coa corrupción e os dous defenden a necesidade dunha "nova política", sen explicala, iso si negando a existencia de esquerdas e dereitas e, como non, a existencia e vixencia da loita de clases.
Neste plan para a segunda transición e o desmantelamento da esquerda os medios de "desinformación de masas" xogan un papel fundamental. Si fai moi pouco traballaban duramente para convencernos de que en España só se presentaban ás eleccións dous partidos e votábase ao azul ou ao vermello, agora os seus esforzos van encamiñados a convencernos de algo moi parecido, de que só hai catro partidos que se presentan ás eleccións, e de que con iso temos a fortuna de poder elixir entre o azul, o vermello, o laranxa ou o morado.
Cos seus debates a catro, as súas horas de televisión, a súa imaxe até na sopa, os poderes mediáticos tratan de implantar o tetrapartidismo.
Mais esta non será a solución para os problemas da clase obreira, pois ningún destes pintores coas súas cores teñen os pinceis ou o lenzo para poder pintar o futuro, eses continuarán en mans dos amos do sistema.
A verdadeira unidade popular capaz de cambiar as cousas, a única que pode pintar un futuro diferente a este presente, é a unidade da esquerda rupturista, esa que defende que o verdadeiro problema da clase obreira continúa sendo o sistema capitalista, pinten como o pinten.
Recuperemos a conciencia de clase para ser conscientes de nosa propia forza.
Publicado en elcomunista.net | 05.12.2015
[*] André Abeledo Fernández, é un activista sindical, social e político de Ferrolterra; traballador e membro do Comité de Empresa de Mercadona; e coordinador de Esquerda Unida de Narón. Concelleiro por esta forza política no Concello, elixido nas Eleccións Locais de Maio de 2015. Contas de André no facebook e no twitter.
Enviado por:
André Abeledo Fernández
-@facebookmail.com-
3 de janeiro de 2016 00:39
_________________________
Por favor, o contido do seu comentario debe estar relacionado co asunto do artigo.
Prega-se o maior respecto coas persoas, polo que ataques persoais e insultos serán eliminados.
Por favor, non use os comentarios, só para facer propaganda do seu sitio ou será eliminado.
EmoticonEmoticon