Xurdimos a favor dunha política xusta, democrática, participativa e sustentábel, responsábel cara o futuro da humanidade e do resto das especies, respectuosa e defensora do medio natural, na convicción de que un outro mundo non só é posíbel senón que é necesario.
Unha vez máis, o ATENEO FERROLÁN na súa aposta polo audiovisual organiza a IV MOSTRA DE DOCUMENTAIS EN GALEGO. Mostra que naceu no 2011 como plataforma para impulsar e difundir os documentais en galego.
Neste ano os documentais seleccionados son os seguintes:
15 anos da Fundaçom Artábria. O documentário. [37'] Gravado no ano 2014 e editado no 2016. Este documental é un proxecto colectivo e amósanos a historia da Fundaçom Artábria durante os seus primeiros quince anos de vida.
O Moredo. A resistencia do Entroido Ribeirao. [28'] Gravado no ano 2016 e dirixido por David Vázquez. O documental lévanos ao Entroido Ribeirao, unha festa ancestral que se celebra na parroquia de Santiago de Arriba en Chantada (Lugo). O documental trata da súa resistencia no tempo, xa que primeiro tivo que loitar contra a opresión da ditadura e a igrexa e na actualidade contra o despoboamento que sofre o rural no interior de Galicia. Antes celebrábase en moitas parroquias das ribeiras chantadinas pero na actualidade só resiste no Moredo.
Rádio Filispim. 10 anos de rádio libre e comunitaria. [34'] Gravado no ano 2016 baixo a dirección de Óscar Quant e coa colaboración de Xende López na producción e de Juanpa Ameneiros na gravación e na edición. O documental recolle os dez primeiros anos de historia da Rádio Filispim, a Radio libre e comunitaria da Terra de Trasancos que emite no 93.9 da FM.
Esta IV MOSTRA DE DOCUMENTAIS EN GALEGO DO ATENEO FERROLÁN decorrerá o vindeiro xoves 23 de marzo de 2017 ás 19 horas no Salón de Actos do Ateneo Ferrolán e a entrada será de balde.
Canto tempo máis poderemos esperar para que se produza un cambio de paradigma a nivel mundial?
É posible vivir felices reducindo drasticamente as nosas necesidades?
Stop! Rodando o cambio é un documental gravado por un equipo de mulleres e financiado colectivamente. Durante un mes viaxaron por distintas alternativas entre os estados Español e Francés en busca doutras formas de vida máis respectuosas coa contorna e as persoas que habitamos nel. A teoría do decrecimento na que nos baseamos alértanos da imposibilidade de seguir producindo como até agora nun planeta cuxos recursos son finitos. Estes niveis de consumo conducíronnos á desaparición dos bosques, a ter ríos e mares contaminados, sistemas de alimentación intoxicados... todo iso alimentado pola especulación financeira e unha clase política despreocupada tanto a nivel social como ambiental.
FICHA TÉCNICA Título: Stop! Rodando el cambio Dirección: Alba González de Molina Soler, Blanca Ordóñez de Tena Productora: La Semilla País: España Formato: Full HD Duración: 90´
Ayudante de dirección: Paula Pérez-Cossio Arias Cámaras: Irene Tomé Magán,Alba González de Molina Soler, Paula Pérez-Cossio Arias, Blanca Ordóñez de Tena Periodismo e investigación: Elena Muñoz Martínez, Jenn Dávila Arencibia, Alba González de Molina Soler, Blanca Ordóñez de Tena, Paula Pérez-Cossio Arias Entrevistadoras: Jenn Dávila Arencibia, Elena Muñoz Martínez, Paula Pérez-Cossio Arias Montaje: Blanca Ordóñez de Tena, Alba González de Molina Soler, Paula Pérez-Cossio Arias Postproducción de video: Blanca Ordóñez Postproducción de sonido: JL Canalejo Música original: Javier Ochoa Locución: Katy Lema Diseño gráfico: Blanca Ordóñez, Paula Cano
"Lembranzas dun pobo" é unha curta documental de TeinocoFilms sobre o barrio ferrolán de San Felipe e a súa tradición mariñeira.
TeinocoFilms é unha productora audiovisual dedicada á creación de publicidade, televisión e cine, que opta con esta curtametraxe ao premio do público Olloboi 2012 na categoría de "Premio do público", categoría aberta à participación d@s internautas. Se queres votar ou ver os 87 trabalhos presentados, pincha no enlace Olloboi 2012.
No "Día Internacional da Seguridade e Saúde no Traballo", este Luns 28 de Abril, dentro dos actos organizados pola Confederación Intersindical Galega -CIG- proxectarase o Documentario "Bhopal, a traxedia esquecida". A primeira proxección terá lugar ás 13:00 hrs e logo desde as 16:30 hrs, documentario proxectarase pola tarde de maneira ininterrompida na Praza do Pazo Municipal do Concello de Ferrol.
Ignacio Ramonet escribía este artigo que sigue a continuación, aos 20 anos da traxedia, reproducido en ducias de blogs e webs en todo o planeta e en diferentes linguas.
Lembrando Bhopal
FAI VINTE ANOS, o 2 de decembro de 1984, cara á unha da madrugada, en Bhopal, cidade dun millón de habitantes situada no centro da India, estalaba un depósito de metilisocianato (MIC) da empresa estadounidense Union Carbide. Unhas trinta toneladas dese composto químico volátil, inflamable e explosivo, libéranse na atmosfera. A nube blancuzca de gas letal esténdese, levada polos ventos nocturnos, a través duns corenta quilómetros cadrados, intoxicando a canto ser vivo, persoa ou animal, acha no seu camiño.
A nocturnidade do accidente agrava as súas consecuencias; moitos inhalan o gas asasino mentres dormen e familias enteiras falecen en silencio. Os socorros tardan en chegar e fano coa maior confusión, despavoridos pola dantesca dimensión da traxedia : 2.500 mortos nas primeiras horas e mais de 250.000 feridos É a peor catástrofe química do século XX, e tamén un accidente industrial de dimensións históricas e ata políticas, pola implicación dunha empresa multinacional norteamericana nun país do terceiro mundo. Bhopal é, ademais, sinónimo de crise da todopoderosa técnica, e de fallo dos sistemas de seguridade na manipulación de substancias perigosas. Con este desastre xurdía, a escala planetaria, un novo temor colectivo: o terror industrial.
«Na historia das colectividades -afirma o historiador Jean Delumeau-, os medos cambian, pero o medo persiste». Ata o século xx, os grandes males da humanidade tiñan a súa orixe na natureza, o frío, os rigores do clima; as inundacións, as devastaciones, os incendios, o fame e azoutes como a peste, o cólera, a tuberculose e a sífilis. Outrora, o ser humano vivía baixo a constante ameaza da contorna. A desgraza axexábao cotidianamente.
A primeira metade do século XX estivo marcada polos horrores das grandes guerras mundiais de 1914-1918 e 1939-1945. A morte a escala masiva, os éxodos, as destrucións, as persecucións, os campos de deportación e exterminio. Tras a Segunda Guerra Mundial e a devastación atómica de Hiroshima e Nagasaki en 1945, o mundo viviu baixo a ameaza do holocausto nuclear. Un medo que foi tranquilizándose aos poucos cara ao final da guerra fría e tras a firma de tratados internacionais que prohibían a proliferación nuclear.
Pero a existencia deses tratados non eliminou todos os perigos. O 26 de abril de 1986, a explosión da central nuclear de Chernobil provocou un agravamento do terror nuclear. Máis recentemente, o 1 de outubro de 1999, produciuse un accidente na planta nuclear da localidade xaponesa de Tokaimura. Estupefacta, a opinión pública internacional descubriu que, ata nun país como Xapón, reputado polo seu rigor técnico, se transgreden principios elementais de seguridade e arríscase a saúde e a vida de centenares de millóns de persoas.
O día en que os historiadores das mentalidades pregúntense polos medos de comezos do século XXI, descubrirán que, a excepción do terrorismo, que obsesiona ás sociedades desde o 11-S, os novos temores son non só de orde política ou militar (conflitos, persecucións, guerras...) senón de carácter económico e social: desastres bolsistas, hiperinflación, quebras empresariais, despedimentos masivos, precariedade, agravamento da pobreza... Así como ecolóxico -trastorno da natureza, recalentamiento climático, calidade sanitaria da alimentación, contaminacións de todo tipo...- e sobre todo industrial : accidentes tan graves como os de Toulouse, Minamata, Seveso ou o que agora recordamos con horror e compaixón, de Bhopal.
