Concentración na Coruña contra o asasinato en Guatemala dun Líder Comunitario por dous empregados da empresa con sede na Coruña Hidralia Energía - Deteñen a dous pistoleros españois polo asasinato de líder comunal - Os sicarios da empresa Hidro-Santa Cruz recoñecen súa relación coa empresa española - Os escuros negocios de Hidralia Energía en Guatemala

Hoxe ás 20 horas na Avenida do Exército da cidade da Coruña decorrerá unha concentración contra o asasinato en Guatemala a mans de dous traballadores da empresa con sede na Coruña Hidralia Energía do campesiño e Líder Comunitario Andrés Francisco Miguel.

GUATEMALA: Deteñen a dous pistoleros españois polo asasinato de lider comunal.  

correovermello-noticias
Cidade de Guatemala, 01.06.12

Segundo informan axencias de noticias e xornais da capital, a policía detivo a dous cidadáns españois, gardas de seguridade da empresa Hidro Santa Cruz. S.A. subsidiaria da empresa galega Hidralia Energia, como presuntos responsables do asasinato do dirixente comunal Andrés Francisco Miguel, o pasado 1 de maio.

O Grupo Hidralia Enerxía con sede central na Coruña (España) e desde a súa Delegación en Cidade de Guatemala, acomete traballos en diversos países: España, Guatemala, Nicaragua, Panamá, Fonduras, Ecuador ou Venezuela.

Este crime foi o detonante das mobilizacións de protesta, que serviron como escusa, ao goberno da burguesía burocrática que preside Otto Perez, para decretar o Estado de Sitio no municipio de Barillas (departamento de Huehuetenango ), onde a transnacional pretende construír unha represa hidroeléctrica sen o consentimento das comunidades, baixo o argumento de loita contra o narcotráfico e o crime organizado, nunha zona ecolóxica na que a poboación oponse taxantemente, desde o 2009, á construción dunha hidroeléctrica, no río Cambalá, unidades militares estan hostigando aos pobladores que rexeitan o proxecto feitos denunciados ao Alto Comisionado para Dereitos Humanos da ONU.

A sede central da Empresa Hidralia Enerxía,que dirixe Luís Castro Valdivia* foi recentemente trasladada a unhas novas oficinas en A Coruña (Galicia), situadas na Avenida do Exército nº 10. E segundo o seu páxina web: "Conta con amplos espazos de traballo e office, así como unha equipada sala de xuntas con equipos para videoconferencias e chamadas internacionais. dirixíndose a área de Ingeniería así como os labores de Administración e Dirección da empresa".

*Imputado xunto ao dirixente da patronal CEG Antonio Fontenla e Francisco Vazquez nun delito de trafico de influencias por a Fiscalía do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) no caso das centrais éolicas.

Máis noticias da captura:

PL / Capturan a dous homes pola morte dun campesiño en Barillas: A Policía Nacional Civil (PNC) e o Ministerio Público (MP) capturaron hoxe a dous homes, traballadores da hidroeléctrica Hidro Santa Cruz, a quen sindican da morte do campesiño Andrés Miguel, en Barillas, Huehuetenango, que orixinou os disturbios que ameritaron o estado de Sitio.
http://www.prensalibre.com/noticias/xustiza/Estado_de_sitio-costo-seguridade-MP-Otto_Perez_Molina-Santa_Cruz_Barillas_0_707329359.html

S21 / Dous capturados por morte de campesiño en Barillas: En conferencia de prensa, o Ministerio Público e o ministro de Gobernación, Mauricio López Bonilla, informan de dous capturas pola morte dun campesiño perpetrada en Santa Cruz Barillas, Huehuetenango.
http://www.s21.com.gt/capturas/2012/05/26/dúas-capturados-morte-campesiño-barillas 

EP / Capturan a presuntos asasinos de campesiño en Santa Cruz Barrillas: A Fiscalía reportou este sábado captúraa de dous sospeitosos do asasinato fai un mes dun campesiño en Barillas, Huehuetenango, que xerou disturbios por parte dos pobladores e obrigou ao Executivo a decretar un estado de sitio que xa derrogou.
http://www.elperiodico.com.gt/é/20120526/pais/212755/ 

EU / Capturan a dous homes polo asasinato de campesiño en Santa Cruz Barillas: Dous homes foron detidos como supostos responsables do asasinato dun campesiño en Santa Cruz Barillas, Huehuetenango, segundo informou o ministro de Gobernación, Mauricio López Bonilla.
http://noticias.emisorasunidas.com/noticias/nacionais/capturan-dous-homes-sindicados-asasinato-campesiño-santa-cruz-barillas 

Os sicarios da empresa Hidro-Santa Cruz recoñecen sua relación coa empresa española

Os sicarios Ricardo Antonio Lopez e Óscar Ortiz Solares autores dos disparos que custaron a vida ao dirixente comunal Andres Pedro Miguel e feridas de gravedade a outro campesiño.

O xuíz ligaos ao proceso. 
Ricardo Antonio García López e Óscar Armando Ortiz Solares quedaron ligados ao proceso por asasinato e homicidio en grao de tentativa, según resolvió Óscar Sagastume, xuíz terceiro da instancia Penal.

Ambos-los dous foron acusados polo Ministerio Público de matar ao campesiño Andrés Pedro Miguel, o 1º de maio pasado, en Santa Cruz Barrillas, Huehuetenango, o cal xenerou disturbios que motivaron que o Goberno decretara o estado de Sitio nesa localidade.

Os acusados fixeron a sua primeira declaración e coincidieron en que foron provocados polos poboadores. García López afirmou que un dos campesiños disparoulle e que él respostou coa sua arma*, o que terminou coa vida de Pedro Miguel e deixou ferido a outra persoa. Relatou que foi contratado por un executivo da hidroeléctrica** , proxectada no río Cambalá naquel municipio, para capacitar a empregados que serían os encargados da construcción.

*Arma incautada ao detido que coincide coa utilizada nos disparos contra os campesiños, non sendo atopada ninguna outra arma na escena do crime.
**Hidro Santa Cruz SL, empresa filial da empresa Grupo Hidralia Energia con sede na Coruña e dirixida polos hirmans Castro Valdivia empresarios galegos relacionados co Presidente da Patronal CEG Antonio Fontenla Ramil.

Artigo extraído de Prensa Libre Prensa Libre

Persoas das comunidades indíxenas despois do ataque do exército © Plaza Pública

Santa Cruz Barillas

Os escuros negocios de Hidralia Energía en Guatemala

O pasado 1 de maio foi asasinado en Santa Cruz Barillas, unha pequena e illada vila de Guatemala, Andrés Francisco Miguel. Era un líder da comunidade, un líder indíxena oposto ao proxecto de construción dunha central hidroeléctica na zona por parte de Hidralia Energía, unha empresa coruñesa propiedade de Luis e David Castro Valdivia, cun conflitivo pasado cheo de denuncias e condenas en Galicia pola actividade das súas minicentrais e centrais eólicas, a chamada trama enerxética na que tamén estiveron acusados Francisco Vázquez, Antonio Fontenla e o ex director xeral de Industria da Xunta, Ramón Ordás Badía, cuñado de Luis Castro Valdivia.

Non se puido probar este vencello directo entre a súa morte e a súa oposición ao proxecto, aínda que as autoridades se apresuraron a desementir toda relación e culparon a un enfrontamento entre veciños e mesmo a un asunto relacionado con drogas (Santa Cruz Barillas sitúase preto da fronteira con México e os cárteles mexicanos estenden a súa actividade a estas zonas). Sexa como for, nos días seguintes o autoritario goberno de Guatemala presidido por Otto Pérez, decretou o estado de sitio na rexión e 600 soldados tomaron a vila, botando abaixo as portas das casas, destrozando as colleitas, detendo 21 persoas e traendo á memoria os tempos do xenocidio indíxena no país. Hai uns días foron detidos como sospeitosos do asasinato dous españois, gardas de seguridade das obras da central eléctrica.

A historia comeza antes. Hidralia Energía instálase en Guatemala en 2008 e comeza a traballar nunha serie de proxectos de produción de enerxía hidroeléctrica en centroamérica coa conivencia dalgúns gobernos da rexión, comezando polo guatemalteco. Entre eles está o de Santa Cruz Barillas, unha pequena central de apenas 5.000 kW, xestionado pola empresa Hidro Santa Cruz e que dende o inicio contou coa oposición das comunidades indíxenas da zona. Non tanto porque se trate dun macroproxecto que podería borrar do mapa literalmente as súas comunidades, senón porque estas persoas se opoñen ao modelo enerxético proposto: explotación para a exportación e porque din que a empresa se negou a negociar con eles en todo momento. Ademais, argumentan quen en 2007 os habitantes da rexión votaron masivamente en referendo contra a instalación na zona de explotacións mineiras, petrolíferas ou eléctricas.

O proxecto de Hidralia conta coa aprobación dun informe da Corporación Interamericana para el Financiamiento de Infraestructuras (CIFI), unha entidade participada por Bankia e polo Banco Mundial e que non só garatiu que a hidroeléctrica tería un efecto lesivo limitado, senón que lle concedeu á empresa un empréstito de 11 millóns de dólares para a súa construción. Toda unha mostra dos intereses cruzados entre entidades financeiras, empresas, organismos internacionais e gobernos.

Son moitas as denuncias que nos últimos anos se dirixen contra a actividade de empresas eléctricas europeas (moitas delas españolas e algunhas galegas) en América Latina. Por exemplo, en 2011 Emgesa (filial de ENDESA) iniciou a construción da central hidroelétrica do Quimbo, no departamento de Huila, Colombia e toda a rexión se está a ver afectada xa na súa actividade produtiva, baseada na pesca e no agro, polo asulagamento de 2.000 hectáreas de cultivos. Ou podemos falar igualmente da falida aventura hidroeléctrica de Nova Caixagalicia en Perú, que rematou coa súa reventa ao seu primeiro dono.

No caso de Hidralia, ademais, cómpre poñer sobre a mesa, como xa o fixeron algúns medios latinoamericanos, coma a Agencia Latinoamericana de Información, o seu documentado pasado de conflitos e ilegalidades. Foi fundada en 2006 polo empresario Luis Castro Valdivia, agora tamén representante legal de Hidro Santa Cruz; o seu irmán David é CEO de Hidralia e propietario e accionista maioritario de Hidro Santa Cruz.Porén, xa dende os anos oitenta Luis Castro Valdivia creou unha multitude de sociedades interpostas que foron recibindo distintas concesións para a construción de minicentrais e centrais eólicas.

Foi no momento en que era máis forte a presión contra os Castro Valdivia que decidiron iniciar a súa aventura americana, que polo que se ve tampouco está ausente de conflitos e polémicas.

Nesta trama enerxética, revelada polos medios de comunicación e denunciada polo TSXG, tamén foron acusados Francisco Vázquez, Antonio Fontenla e o ex director xeral de Industria da Xunta, Ramón Ordás Badía, cuñado de Luis Castro Valdivia. As acusacións por tráfico de influencias, prevaricación e fraude foron desestimadas polo Xulgado de Instrución número 1 da Coruña en 2010, pero unha sentenza do TSXG de 23 de xuño de 2011 confirma as malas prácticas do proxectos. Foi no momento en que era máis forte a presión contra os Castro Valdivia por parte de medios de comunicación coma La Opinión, organizacións ecoloxistas coma ADEGA ou partidos coma o BNG, que decidiron iniciar a súa aventura americana, que polo que se ve tampouco está ausente de conflitos e polémicas.

Artigo extraído de Praza Pública
________________

Imprescindíbel documentario onde se evidencia a relación entre a actual Guerra Global Contra o Terror e a Crise Enerxética: "Petróleo Fume e espellos" -video dobrado ao castelán

Persoalidades de renome e que desempeñan ou desempeñaron significativas responsabilidades, participan neste documentario, como son: Richard Heinberg [Autor do protocolo para o cénit do petróleo], Colin Campbell [Xeólogo - Fundador da Association for the Study of Peak of Oil and Gas], Michael Meacher MP [Ex-ministro británico de medio ambiente - parlamentario do R.U.], Darley Julian [Fundador do Post Carbon Institute], Chris Sanders [Economista Político da Sanders Research Associates], Mosaddeq Nafeez Ahmed [Analista político e autor de "A guerra contra a verdade"], Philip J. Berg [Advogado de Estudantes pola Verdade do 11S], Webster G. Tarpley [Investigador, xornalista e escritor], Andreas Von Beulow [ex-ministro de Enerxía e Tecnoloxía de Alemaña], David Shayler [Ex-oficial anti-terrorista do MI-5 do R.U.], Bollyn Christopher [Editor en Europa de American Free Press], Paul Roberts [Xornalista e Escritor, autor do famoso libro "O fin do Petróleo"].

"O petróleo Smoke & Mirrors" presenta-nos unha seria crítica de certos acontencementos recentes da historia contemporánea, da actual situación mundial, e do que nos agarda nun futuro inmediato, sobre todo ao respecto das fontes enerxéticas. Son entrevistas ben articuladas e documentadas, onde se menciona que acontecementos recentes nos que se inclúe os sucesos do 11S, e a chamada polos poderes dominantes "guerra contra o terrorismo", poden-se entender máis e mellor no amplo contexto dunha diverxencia inminente e crítica entre a oferta global de petróleo dispoñíbel e a demanda de petróleo global crecente.

"Oil, Smoke & Mirrors" é un documentario que expón unha serie de ideas que axudan a pensar. Son ideas tráxicas que costa aceptar, máis ... necesita-se moita forza e vontade para entende-las e actuar en consecuencia, na investigación, actuando con espíritu crítico e pasando na necesaria acción por un outro mundo posíbel.

O DVD, con 60 minutos de material adicional, entrevistas, ... pódese mercar en: http://oilsmokeandmirrors.net/osm/catalog/




Fonte: http://video.google.com/videoplay?docid=6874865766680234839#

Os fundamentos esquecidos da crise enerxética. Crise enerxética. Cenit do petroleo. Enerxía nuclear. Sustentabilidade. Enerxías alternativas. Desenvolvimento sostíbel. Crecimento.

Para profundizar máis sobre a Crise energetica e o Cenit petroleo. Ver tamén Aritmética, Poboación e Enerxía

http://video.google.com/videoplay?docid=-6283775130407828859#

Máis info tamén en:

• www.ninuclearniotras.blogspot.com
• www.crisisenergetica.org

_________________

Sobre a próxima subida da tarifa electrica e a liberación do mercado da electricidade

PRÓXIMA SUBIDA DA TARIFA ELÉCTRICA

As empresas eléctricas están enviando un comunicado informando de que, a partir do 1º de xullo, se liberalizará o mercado da electricidade en España e cada consumidor pode elixir tanto a compañía eléctrica como a tarifa que máis lle conveña.

Tal como informamos no noso anterior comunicado o goberno equivocouse na forma e no momento de levar a cabo este "cambio" na facturación eléctrica.

Primeiro, porque empezou creando unha confusión grande ao aceptar unha facturación mensual xa que ao ser provisional e estimativa xerou desconfianza e receos nos consumidores.

Segundo, porque non obrigou ás eléctricas a aumentar a eficiencia na xeración eléctrica pois, por exemplo e como todos sabemos, xérase electricidade en Galicia para logo distribuíla a outras comunidades, algunhas tan afastadas como é o caso de Valencia, Murcia e Andalucía coa consecuente perda enerxética por transporte. Ademais unha importante parte do mix enerxético realízase en Centrais de Ciclo Combinado que consomen gas natural un combustible moi caro en España xa que máis do 70 % do mesmo compra en estado líquido (Gas Natural Licuado - GNL) nun mercado moi especulativo e que en ocasións duplica o prezo normal de tarifa por gasoduto.

Terceiro, porque estamos nun momento de crise que afecta seriamente ás economías máis débiles da nosa sociedade e supomos que "liberalizando" o mercado, as tarifas van subir substancialmente pois o Déficit de Tarifa está aí cun 30% de desfasamento. Recordamos as palabras de María Teresa Costa (presidenta da Comisión Nacional de Enerxía) pronunciadas hai unha semana á saída da reunión anual de SEDIGAS no recinto feiral de IFEMA: as novas tarifas enerxéticas "non deberían estar por baixo do prezo de mercado", como ocorría coas anteriores tarifas integrais, co que se evitará que os prezos regulados entren "en competencia" cos do modelo liberalizado.

Tamén o Director Xeral de Política Enerxética e Minas, Jorge Sanz Oliva informou nese mesmo foro que o Ministerio de Industria comunicará o próximo 29 de xuño, dous días antes da súa entrada en vigor, a Tarifa de Último Recurso (TUR) de electricidade, que será o resultado da aplicación dunha nova metodoloxía de cálculo. Sanz Oliva indicou ademais que as tarifas, tanto de gas como de electricidade, serán "aditivas" (subidas en cadea?), de modo que reflictan "o custo real da enerxía".

Entendemos que está liberalización habería que facela. Mais insistimos, non agora e sempre a través dun estudo eficiente de custo de produción. Non de malgasto. Os consumidores teremos que apertar de novo o cinto. E as eléctricas?. De onde saen esas cuantiosas ganancias que tanto publican os medios de comunicación ante o asombro dos consumidores?

Achegamos unha nota aclaratoria [Transcrita máis abaixo] sobre o comunicado que están enviando as compañías eléctricas aos consumidores.

Máis información en : publico.es

Saúdos,
www.f-cape.org
Colectivo Universitario Opositor á Planta de Gas (GNL) dá Ría de Ferrol (Galicia)

Anexo.-

Nota aclaratoria sobre o comunicado que están enviando as compañías eléctricas aos consumidores

As empresas eléctricas están enviando un comunicado informando de que, a partir do 1º de xullo, se liberalizará o mercado e cada consumidor pode elixir tanto a compañía eléctrica como a tarifa que máis lle conveña.

O escrito aínda que claro, pero conciso, non é comprensible para moitos cidadáns pois non explica as "regras de xogo". O máis importante é que o consumidor pode elixir entre a tarifa regulada polo Ministerio de Industria ou optar por un prezo "libremente pactado" cunha empresa comercializadora.

A decisión non é fácil se non se coñece a situación do mercado en España. Analizámolo como segue:

• Déficit de tarifa: É a diferenza entre o custo de producir a electricidade e o prezo regulado que se está cobrando na actualidade. Esta diferenza está estimada nun 30 % segundo a Comisión Nacional da Enerxía (CNE). Ver en europapress.es
  
  Isto significa que as eléctricas teñen que subir os prezos pois nun mercado liberalizado os custos (gastos) débense cubrir coa facturación (ingresos).
  
  
• Tarifa de Último Recurso (TUR): É o novo nome que terá a tarifa regulada polo goberno e que non foi revelada aínda. Xa que logo non podemos elixir aínda nestas circunstancias.
  

• Tarifa Social: A este contrato poden optar os consumidores de vivendas habituais cunha potencia contratada inferior a tres (3) quilovatios, a condición de que a instalación dispoña dun interruptor de control de potencia. Tamén se contemplan outras circunstancias sociais de colectivos máis desfavorecidos.
  

Tarifa máis vantaxosa para o consumidor: Non se sabe nestes momentos polas seguintes razóns:

• As eléctricas que operen no mercado libre non deron a tarifa que ofertarán por quilovatio/hora. Algúns analistas informan que as eléctricas ofertarán un desconto dun 2% con respecto á tarifa regulada polo Goberno (non se explica xa que segundo eles a tarifa regulada actual é inferior nun 30% con respecto ao custo de xeración).
• Por outra banda o Ministerio de Industria ten previsto levar a cabo outra subida na tarifa regulada a primeiros do mes de xullo. Algúns analistas sospeitan que poderías ser un incremento algo avultado para "animar" aos consumidores a optar polo mercado libre.
  

Conclusión: A falta de datos por parte do Ministerio de Industria a opción máis lóxica (e conservadora) é a de continuar coa Tarifa de Último Recurso (TUR) regulada polo goberno tal como informan as asociacións de consumidores. No suposto de non querer cambiar de empresa eléctrica, entón, NON SE FARÍA NADA. A empresa actual entendería que se opta pola tarifa TUR e pasaría a facturación á súa empresa filial comercializadora.

Os consumidores actuais que teñan un contrato cunha compañía eléctrica "pequena" deberán estar atentos por se esta empresa transfire o contrato a unha regulada polo goberno pero en base a "tarifa de mercado libre" e non de tipo TUR.

No entanto, sempre se podería cambiar de tarifa e de comercializadora cando se considere oportuno. Ata ao día seguinte do 1 de xullo. O mellor é ter paciencia e esperar que o mercado comece a ensinar as súas "cartas". Unha vez que se coñezan as tarifas ofertadas polas comercializadoras do mercado libre, poderá realizarse a comparativa e optar pola que interesa.

Enviado por:
Ferrol CAPE -ferrol.cape@gmail.com-
21 de junho de 2009 22:45
___________________

Máis Información na Rede
_________________________

Os partidos galegos fronte ao teito do petróleo

En Galiza só os partidos minoritarios teñen propostas fronte ao teito do petróleo

Os programas electorais de PP, PSOE e BNG dependen de que haxa petróleo barato durante décadas

[Parte I de V]

Como xa vimos informando desde Altermundo, desde este blog e desde o FSGal, a cuestión da inminente chegada da produción mundial de petróleo ao seu cénit ou teito é unha cuestión política e social de máxima trascendencia e que debe estar enriba da mesa para saírmos da tixola da recesión actual sen caermos no lume do colapso enerxético.

Sobre todo porque segundo concordan os expertos (Informe Hirsch e outros), sería preciso poñer en marcha con anos de anticipación decididas medidas de transformación a todos os niveis do tecido social e económico para evitar as peores consecuencias deste límite físico ao medre continuado das sociedades industrializadas. Lembremos que a práctica totalidade do noso transporte é movido por derivados do petróleo, e que a agricultura convencional depende tamén en grande medida dos insumos fósiles para a mecanización, fertilización, control de pragas, etc. É dicir: o noso modelo enteiro de sociedade depende de que haxa sempre petróleo abundante e barato. Pero a partir da chegada ao denominado teito da produción mundial, cada ano se ha producir menos petróleo, este non chegará para todos os sectores nin para todos os países e será demasiado tarde para buscarlle un substituto que a día de hoxe simplemente non existe, nin para os niveis de consumo actuais nin para os previstos (aínda con destrución de demanda pola recesión).

Parecería lóxico esperar que os gobernos de todo o mundo estivesen tomando cartas sobre o asunto, a todos os niveis (estatais e sub-estatais). E o primeiro paso necesariamente debería ser o recoñecemento do problema; sen ir moi lonxe, o pasado mes de xaneiro o Goberno Vasco sumábase aos que xa deron ese paso ao analizaren nunha publicación monográfica os impactos para a economía vasca dos prezos do petróleo, traballando sobre varios escenarios de futuro a partir dunha constatación: Los síntomas de que nos acercamos, si no estamos ya, a un techo en la producción mundial de crudo parecen cada vez más claros. O informe engadía que basta conocer el destino final del contenido de un barril para comprender la gravedad potencial de la situación. E namentras aquí, as opcións electorais entre as que optarmos o 1 de marzo… que nos propoñen ao respecto? Témonos posto en contacto con esas principais opcións electorais e velaquí presentamos o que nos propoñen:

En primeiro lugar chama a atención a escasa atención que os tres principais partidos teñen amosado perante a nosa pregunta acerca de como abordaban esta cuestión nos seus programas. Os que responderon limitáronse a dicirnos onde descargar os seus PDFs correspondentes (o PP unicamente os PDF sobre economía e enerxía, quizáis entendendo que a cuestión enerxética non é absolutamente trasversal a todos os aspectos de goberno, como ben denunciaba hai pouco un artigo de Xoán Doldán para a Revista Galega de Economía). Isto resulta moi significativo do seu interese na cuestión e revelador do claras que teñen as súas ideas ao respecto do que significa o teito do petróleo.

• Os partidos galegos fronte ao teito do petróleo (II - PP e PSOE) - domingo, febreiro 22nd, 2009

• Os partidos galegos fronte ao teito do petróleo (III - BNG) - luns, febreiro 23, 2009

• A evolución programática da enerxía no BNG - martes, febreiro 24, 2009
  

• Os partidos galegos fronte ao teito do petróleo (IV - FPG e Nós-UP) - mércores, febreiro 25, 2009

______________________

Un dos socios maioritarios de REGANOSA pretendía queimar toneladas de residuos nucleares na Central Térmica de Meirama, procedentes da C. N. de Zorita

Un dos socios maioritarios de REGANOSA pretendía queimar toneladas de residuos nucleares na Central Térmica de Meirama, procedentes da Central Nuclear de Zorita. Pola importancia da noticia transcribimos a de Irene Bascoy que publicou o xornal "La Opinión de A Coruña" na súa edición de hoxe, 21 de decembro de 2007.


____
Fenosa suspende o envío de residuos da planta nuclear de Zorita a Meirama

Innovación asegura que "en ningún caso" o Goberno galego permitirá a quéima de restos radioactivos. A empresa afirma que non vai enviar ningún tipo de material a Cerceda.

IRENE BASCOY.SANTIAGO

Unión Fenosa mudou onte pola mañá de plans, dando marcha atrás na súa decisión de queimar na central térmica de Meirama, no concello coruñés de Cerceda, entre 15 e 40 toneladas de residuos procedentes da central nuclear de Zorita, en pleno proceso de desmantelamento.

Foi o Bloque de Cerceda o que destapou a polémica, ao denunciar que antes de que terminase o mes íanse a trasladar desde Zorita palés "radioactivos" a Meirama. A edil nacionalista Rocío da Igrexa defendía que ese material fora clasificado pola propia empresa como "pouco contaminante ou de baixa radioactividad". Con todo, fontes da Xunta sosteñen que se trataba de "material da construción que fora desclasificado polo Consello de Seguridade Nuclear", é dicir, cualificouse de non radioactivo.

O temor ao escándalo e a oposición da Xunta convenceron a Fenosa, dona da térmica de Meirama e da central nuclear de Guadalaxara, da conveniencia de recular. A Consellería de Innovación confirmaba onte que cando "extraoficialmente" tivo coñecemento dese traslado de material púxose en contacto coa empresa para manifestarlle o seu "rexeitamento" á operación. Foi entón cando a compañía comunicou ao departamento do nacionalista Fernando Branco que o transporte e quéimaa en Meirama de desfeitos de Zorita quedaba "en suspenso". Fernando Branco declarou onte que "en ningún caso o Goberno galego permitirá quéimaa en Galicia de residuos procedentes de centrais nucleares".

A Consellería de Medio Ambiente tampouco fora informada dos plans de Unión Fenosa e cando saltou a controversia á luz pública púxose en contacto coa dirección da empresa que lle garantiu que non se trasladaron nin se trasladarán a Galicia residuos da central nuclear". Fenosa tamén se comprometeu a que no futuro advertiría con antelación ás autoridades de calquera plan desta natureza. Pola súa banda, a empresa limitábase a confirmar a este xornal que non se van a enviar a Meirama nin residuos radioactivos nin non radioactivos de Zorita". Á pregunta de se no futuro podería cambiar de opinión e queimar desfeitos da central nuclear en Cerceda, desde Fenosa limitáronse a contestar "non se sabe" e que en todo caso faríase "cos permisos pertinentes".

A asociación ecoloxista Adega tamén reaccionaba e pedía "a vixilancia con lupa" de Meirama. O seu coordinador, Fins Eirexas, preguntábase por "a razón oculta" para "decidir atravesar medio Estado para queimar uns residuos". A Eirexas o sucedido parécelle "moi raro", pois preto de Zorita hai outras plantas onde se poderían destruír os palés. Tamén advirte de que Fenosa incorrería nun "delito" se queimase residuos nucleares en Meirama e recorda que Galiza foi declarada polo Parlamento territorio desnuclearizado, no que non se pode producir nin almacenar material nuclear.

Enlace coa noticia orixinal no xornal "la Opinión de A Coruña"
_________

20 de Nadal de 2007. ADEGA esixe das consellerías de Industria, Medio Ambiente e Sanidade que non autoricen a entrada e/ou tratamento de refugallos radiactivos en Galiza. FENOSA tiña previsto queimar nas súas instalacións de Meirama unha cantidade indeterminada de palés “radiactivos”, que transformados en serrín, proviñan do desmantelamento da Central Nuclear de Zorita. O material trasladado está cualificado pola propia empresa como “pouco contaminante e de baixa radiactividade” e a cantidade a queimar oscila entre as 15 e as 40 Tm. O que nos faltaba! [Entrar]
__________

A Central Térmica das Pontes, as emisións de CO2, Kioto, o AVE,

De: calareo -calareo@yahoo.es-
Para: artabra212gmail.com
Data: 22 de marzo de 2007 0:59
Asunto: GALIZA REGALA ENERXÍA PARA O BENESTAR DAS REXIÓNS RICAS DE ESPAÑA


Ao fío de todo isto, non está nada mal a opinión de Couselo
(http://acentogallego.typepad.com/about.html)


GALIZA REGALA ENERXÍA PARA O BENESTAR DAS REXIÓNS RICAS DE ESPAÑA

A maior central térmica de España está no municipio galego das Pontes de García Rodríguez. Os seus 1.400 MW de potencia instalada multiplican por dez a media das 200 térmicas que deben funcionar en España. Nas Pontes existía unha mina de lignito pardo, moito azufre e escaso poder calorífico, 20 quilómetros cadrados de superficie, cunhas revervas estimadas en 154 millóns de toneladas. En 1949 comezou Encaso a súa explotación para alimentar unha térmica de 32 MW e dez anos despois tamén unha planta de fertilizantes. En 1972, o Consello de Ministros transferiu o patrimonio minero eléctrico de Encaso a Endesa. A crise do petróleo de 1973 deu valor aos lignitos pardos, o que fixo rendible queimalos para xerar enerxía eléctrica. Durante varios anos as extracciones superaron os 12 millóns de toneladas para alimentar o consumo dos catro grupos de 350 MW, así que ultimamente a térmica abastécese en maior medida de carbón de importación. A alta produción de enerxía da central das Pontes propiciou que en 1978 construísese a factoría de Alúmina-Aluminio, na costa lucense. O deporte preferido do Estado é succionar a Galicia, porque os galegos déixanlle, claro. A Galicia endosáronlle dous impactos ambientais de xeito extraordinario á grande. Seguro que se se organizasen competicións sobre contaminación, As Pontes en CO2 e San Cibran en lodos vermellos serían campións de Europa. Pero o provecho destas industrias básicas foise a outras rexións. Galicia, ademais de quedarse sen un recurso non renovable -lignito-, cargou e carga cos custos ambientais que permiten máis benestar ás comunidades ricas. ¿E que recibe como compensación? Incomprensión, marginación, agravios.. Un amigo madrileño que visitou Galicia en Semana Santa para atiborrarse de marisco de ... Irlanda, Escocia, Francia e Túnez (o bo marisco galego cómese en Madrid, pero é caro), espetoume que "os galegos estamos inundando España de CO2". Deume a risa mirando cara ás árbores que cobren palmo a palmo o monte Castrove. Os montes galegos alimentan unha inmensa fábrica de osíxeno. Pero non dan abasto. Sosteñen os investigadores que a contaminación das chemineas industriais expulsan tanto CO2, que se necesitaría unha superficie de absorción de 4,6 millóns de hectáreas e a superficie galega é só de 2,9 millóns de hectáreas. Entón, hai que deixar de queimar carbón e alimentar as centrais con gas natural.

O caso é que a Comunidade de Madrid produce o 0,1 por cento da electricidade de España, pero consome o 11,4, segundo Unesa. ¿De onde sae a diferenza? Pois de Asturias, Galicia, Estremadura e Castilla e León. Madrid non ten centrais nucleares nin xeradores eólicos. Só unha miseria hidráulica e outra pouca térmica. Pero goza dun bo fornezo, ao prezo único nacional. Non é milagre que o PIB per cápita dun galego sexa o 61,8 por cento do dun madrileño. Os residentes na vila do oso e o madroño alcanzan por este concepto 10.409 euros anuais máis que os habitantes da esquina occidental de Europa. O PIB por habitante de 16.870 euros de Galicia esperemos que non mengue por culpa do CO2 se hai que pagar plusvalías na bolsa de dereitos de emisión por esixencias do guión de Kioto e dos mercadores de Bruxelas. Resulta irritante que circulase o rumor de que o AVE a Galicia podía quedar para 2020 porque non hai suficiente enerxía eléctrica para tirar das máquinas. E Galicia, ademais da gran produción térmica, ten o 16,7 por cento da potencia hidráulica instalada e o 24,2 da eólica. (Galicia é campioa de España en produción de enerxías renovables). Ocorre que desde que chegou a democracia, no canto de gobernos autonómicos, temos como unha sucursal do Goberno central. É como correr cen metros lisos con muletas. Non se chega á meta.


Enlace orixinal do artigo


Saúdos