As grandes eléctricas españolas duplican os beneficios das europeas
Mentres se madura a próxima subida da luz que vai afondar en que esta enerxía se converta nunha das máis caras do continente e que máis subiron (
incluíndo a subida do próximo mes de xaneiro, a electricidade pode encarecerse case un 80% na última década, profundando a crise polo medio) segue o debate do déficit tarifario e a súa posible titulización con aval do Estado, é dicir por parte de todos. As grandes empresas eléctricas xa se beneficiaron dos ingresos por custos de transición á competencia, a moratoria nuclear, as axudas ao gas, ao sector do carbón, entre outras; e todo iso na procura de máis competencia, ao compás marcado pola OCDE e as Directivas da UE, ao obxecto de lograr un mercado máis eficiente e polo tanto unha redución de custos que deberían trasladarse aos prezos.
Nun país ineficiente e mal planificado como o noso, as súas empresas eléctricas son as máis rendibles do continente
Por outra banda, non é nada evidente que a orixe do déficit tarifario, a famosa diferenza entre custo real e o calculado, que xerou unha débeda que supera actualmente os 26.000 millóns de euros, valorouse de forma correcta pois se basea en acumulacións sucesivas ao valor de orixe (
Marco Legal Estable), e ademais ese valor estimativo alcanzouse a partir dos datos das propias compañías (
iso si auditadas cara a dentro), aínda que logo sexa asumido polo Estado tras informe da Comisión Nacional de Enerxía e a aprobación de Ministerio de Industria, Enerxía e Turismo.
A análise completa do asunto do déficit eléctrico é extenso e atende a varias causas; aquí soamente apúntanse dúas delas por contradictorias: a alta rendibilidade das empresas españolas respecto á contorna europea e a debilidade da competencia do mercado.
A análise apóiase no recente artigo publicado na Revista de Obras Públicas dos Enxeñeiros de Camiños, Canles e Portos, no seu número de novembro 2013, no artigo de
Fernández Mato, E. e
Avellaner, J. "
Novas actividades e negocios no sistema eléctrico: a xeración distribuída". De devandito artigo extraéronse unha serie de análise, coa autorización dos seus autores:
Alta rendibilidade
"Debe facerse constar que as nosas empresas eléctricas teñen uns ratios de rendibilidade bastante superiores á das súas homólogas europeas. Non é lóxico que no noso país, coa crise económica que estamos soportando, todas as grandes empresas eléctricas españolas sigan tendo máis beneficios que as grandes empresas europeas".
Falta de control
"A benevolencia do regulador coas empresas eléctricas demóstrase na falta de control e a xenerosidade nos criterios de fixación de tarifas: malia a liberalización teórica, polo menos no 50 % son prezos regulados para remunerar investimentos en xeración, transporte, distribución, ademais dos custos de transición á competencia,a moratoria nuclear, 30 anos logo da decisión, e o incentivo ao carbón nacional.
A comparación dos parámetros de rendibilidade resumiuse no cadro achego que recolle as facturacións, os Ebitda, (é dicir, o resultado empresarial antes de: intereses, impostos, depreciacións e amortizaciones produtivas) e os resultados das principais empresas españolas e europeas; no que se pode ver que nun país ineficiente e mal planificado como o noso, as súas empresas eléctricas son as máis rendibles do continente".
O cadro e o texto extraéronse do artigo publicado na Revista de Obras Públicas de novembro 2013, e do artigo: "
Novas actividades e negocios no sistema eléctrico: a xeración distribuída", con permiso dos seus autores.
Media semestral das empresas analizadas. Periodo 2011, 2012 e primeiro semestre de 2013.
Clicar na imaxe para ampliar
No cadro obsérvase como as compañías españolas obteñen resultados de facturación en porcentaxe, moito maiores que as empresas europeas, con resultados finais (
en euros) similares e ata maiores que as empresas europeas. Os resultados antes de impostos Ebidta tamén son moito maiores (
excepto no caso de EDF que son similares). É dicir beneficios moi importantes nestes anos de profunda crise.
As causas que sinalan os autores no artigo sobre o mercado son: áreas de actividade máis amplas e competitivas baseadas en fortes interconexións físicas e económicas; maior fortaleza e participación das asociacións de consumidores, etc. Pero ademais cabería sinalar, entre outros, a errónea planificación empresarial e a deficiencia de supervisión da Administración, ao longo de máis dunha década e que levou ao sistema a alcanzar: un sobre-equipamento termoeléctrico inasumible, pola carga financeira que introduce no mercado, amplificado pola necesidade de levar a cabo un novo ciclo de investimento tecnolóxico avanzada no parque operativo termoeléctrico, ademais de dispoñer dun nivel de diversificación (
índice de Shanon-Wiener) desaxustado; e, finalmente, unhas perdas do sistema inaceptables.
En conclusión unha mestura explosiva de ineficiencia e ineficacia aflora neste sector. Todas estas cuestións técnicas anotadas poderán ser ou non discutibles en canto á intensidade da mesma e o seu peso no resultado final dos prezos, pero sumadas ao cadro económico-financeiro presentado anteriormente sinalan unha perda moi importante do histórico posicionamento de excelencia que a industria eléctrica española asumiu en ciclos anteriores e que serviu de motor da economía española e un intento por manter as rendibilidades aos accionistas a base de prezos altos. Esta situación require tomar decisións importantes tanto ao lado público como ao lado privado, e con carácter inmediato, a fin de recuperar o pulso que a Sociedade demanda dela en beneficio da propia Sociedade.
Competencia cuestiona a poxa do 19 de decembro
Por Redacción web
Diagonal
A poxa celebrada o 19 de decembro estableceu unha subida media do 11% das tarifas eléctricas a partir de xaneiro. O impacto da noticia levou á Comisión Nacional dos Mercados e a Competencia a invalidar póxaa Cesur pola concurrencia de "circunstancias atípicas". Nas próximas horas, Industria tense que pronunciar sobre un incremento na tarifa de último recurso que incrementa de novo un recibo que subiu un 80% desde o comezo da crise.
Artigos relacionados:
Publicado por
Juan Avellaner e
Fernando Prieto no
xornal
Diagonal | 20.12.2013
_____________________
