Seis entidades de dereitos de infancia e dereitos da muller piden a xuices e fiscais que apliquen todos os recursos legais para garantir a protección das vítimas menores de idade - A mantenta da nova coñecida esta semana sobre a entrega dunha nena de seis anos ao pai, denunciado por abusos sexuais, para o período de vacacións que lle corresponde - A entrega realizouse no xulgado de familia de A Coruña

Agamme, Rede de Mulleres de Vigo, Marcha Mundial das Mulleres, Asocim, Secretaría das Mulleres do Sindicato Labrego Galego, Adavas Baixo Miño e a Asociación Cultural Fuco Buxán alertan do retroceso que se está a producir en dereitos de certos colectivos, como é o de nenos e nenas vítimas. Esta semana a prensa galega fíxose eco da situación dunha nena de seis anos que foi entregada ao proxenitor sobre quen pesan denuncias de abuso sexual que están a ser tramitadas por un xulgado de Málaga. A nena deberá pasar no domicilio do proxenitor o período de 15 días de vacacións que lle corresponde por sentenza. Nin o xulgado de civil nin o de penal consideraron necesaria ningunha medida de protección, o cal contravén as normas estatais e internacionais sobre os dereitos das vítimas do delito.

Sete entidades galegas de dereitos de infancia e dereitos da muller piden a xuíces e fiscais que apliquen todos os recursos legais para garantir a protección das vítimas menores de idade.

Segundo figura en prensa, este martes unha nena de seis anos foi entregada polo xulgado de familia de A Coruña ao pai para o cumprimento do período vacacional. O xulgado non considerou suficiente para establecer unha medida de protección o feito de que haxa en trámite denuncias por abusos sexuais contra o proxenitor. Sete entidades - AGAMME, Rede de Mulleres de Vigo, Marcha Mundial das Mulleres, ASOCIM, ADAVAS Baixo Miño, Asociación Cultural Fuco Buxán e Secretaría das Mulleres do Sindicato Labrego Galego- reclaman a necesidade de que se garantan os dereitos dos nenos e nenas en procedementos xudiciais, especialmente cando acoden en calidade de vítimas. A lexislación vixente ofrece ferramentas xurídicas suficientes para que tanto na vía penal como na vía civil os xulgados poidan adoptar medidas de protección inmediatas, cando a urxencia da situación o requira. Do mesmo xeito, é potestade do Ministerio Fiscal interesar a aplicación destas medidas cando se observe un risco para a integridade ou o benestar do neno ou da nena. Habendo un procedemento aberto por abusos sexuais contra un proxenitor, permitir ou amparar o cumprimento dun réxime de estancia ten varias consecuencias prexudiciais: en primeiro lugar, a máis evidente, o risco dunha nova exposición á violencia que se está a investigar por parte dun xulgado de instrución de Málaga. Unha exposición por un período de quince días durante os cales as decisión sobre asistencia a servizos sanitarios, etc quedan en mans do proxenitor denunciado; en segundo lugar, como testemuño dun posible delito sexual, a nena debería ser protexida do contacto co presunto agresor, tal e como sinala toda a normativa internacional e estatal a respecto das medidas de protección de vítimas do delito; por último, para as vítimas é profundamente danoso verse desprotexidas pola administración, esa sensación de abandono causa unha segunda vitimización con consecuencias a curto, medio e longo prazo.

As entidades lembran que existe un informe da Axencia Europea de Dereitos Fundamentais que advirte de que a xustiza española non atende adecuadamente ás vítimas de violencia sexual e que isto é percibido de maneira moi negativa por parte das propias vítimas. Ademais o informe de Save the Children “Ojos que no quieren ver” sinala que a violencia sexual ten unha taxa de sobresementos moi elevada. Tan só 3 de cada 10 casos denunciados chegan a xuízo, os 7 restantes morren na fase de instrución, habitualmente por falta de probas. Dese 30% de casos que van a xuízo, só o 15% levan a unha condena por delito sexual.

Estímase que o 85% do abuso sexual é totalmente invisible, nunca será denunciado. Entre o 80 e o 90%, dependendo dos estudos, o abuso prodúcense no propio ámbito familiar. Con todo este ronsel de datos desastrosos, certas accións por parte da xustiza española non só non contribúe a mellorar as cifras de denuncia senón que serven para alertar de que denunciar abusos cara un fillo ou filla comporta un risco real. Non se observa por parte dos executivos estatal e autonómico ningún interese en mellorar a calidade do sistema xudicial no que se refire á investigación de delitos cometidos contra nenos, nenas e adolescentes. Seguimos co mesmo tipo de equipos de hai dez anos, que seguen a ser seleccionados sen criterios específicos de formación en avaliación de maltrato infantil e abuso sexual e en avaliación do testemuño de menores de idade.No ano 2017 o Parlamento Europeo aceptou a trámite a petición presentada por AGAMME, a Rede de Mulleres de Vigo e o Grupo de investigación Antígona (UAB) en 2015. Fíxoo despois de que a Comisión Europea vise unha posible desconformidade entre a normativa europea relativa á investigación dos delitos sexuais contra menores de idade e a normativa española, así como a práctica levada a cabo por parte da administración e a xustiza españolas. A día de hoxe a investigación continúa aberta. En xaneiro deste ano, a Comisión Europea abriu expediente sancionador contra o Estado Español polo seu atraso en aplicar a devandita normativa europea.

As sete asociacións reiteran a súa preocupación pola situación de nenos e nenas que, como no caso presente, son entregadas a proxenitores sobre os que caen denuncias por presunta violencia. Pola dor que se causa innecesariamente a estes nenos e nenas e pola vulnerabilidade na que se lles sitúa. Ademais, indirectamente marca unha liña de pensamento arredor do abuso sexual infantil e da violencia dentro da familia, prexuízos contra os que o movemento asociativo leva décadas loitando e que dificultan ás vítimas atopar xustiza e protección. As entidades denuncian que no momento actual se está a producir un retroceso en dereitos dos colectivos menos favorecidos, entre eles nenos, nenas e adolescentes, e que se está a devolver ao ámbito do privado e á condena do silencio esta realidade dramática. Por último, anuncian que se dirixirán nos próximos días á Fiscalía Superior e ao Tribunal Superior de Xustiza de Galicia para pedir que se establezan protocolos garantistas dos dereitos das vítimas menores de idade.

18 de xullo de 2019

---

Agamme.org

FACEBOOK | TWITTER

Asociación Galega contra o Maltrato a Menores (AGAMME): Asociación sen ánimo de lucro, fundada en 2010. Os seus obxectivos principais son a visibilización da problemática do maltrato infantil, e de forma sinalada o abuso sexual incestuoso, ofrecer apoio e información a vítimas e as súas familias ou profesionais que traballan habitualmente con nenos, nenas e adolescencia. Para rematar a participación en procesos lexislativos e a presentación de demandas á administración para o cumprimento da lexislación vixente [+Info].

Enviado por:
Agamme Ferrol
-agammeferrol@gmail.com-
18 de julho de 2019 18:52
______________________

AGAMME ante a reunion de Pedro Sánchez e a ministra de xustiza, Dolores Delgado, con Save The Children e o pianista James Rhodes - A Lei Integral Contra a Violencia cara á Infancia no horizonte

A situación de vulnerabilidade das crianzas, garda relación coa febleza e incipiencia do movemento na defensa dos Dereitos da Infancia. Un movemento que ten como reto a dificultade da autoorganización  do propio suxeito do movemento, as crianzas. É por iso que cada vez que unha iniciativa, por pequena que sexa, aparece no camiño como oportunidade para avanzar, non queda outra que parabenizarse.

Este é o caso do efecto que produciu, e mesmo que poida producir, a figura mediatica de James Rhodes, vítima de agresións sexuais continuadas na infancia, redactando unha carta e conseguindo unha entrevista co Presidente do Goberno e a Ministra de Xustiza Dolores Delgado, co acompañamento de Save The Children. Unha carta e entrevista que centrou por uns días o interese mediatico nun dos problemas máis agochados da nosa realidade, a violencia contra a Infancia, e o tabú de todos os tabús, o abuso sexual de menores e a resposta institucional ante estes delitos.

AGAMME, ante a posibilidade de que no mes de setembro comece unha iniciativa para a aprobación dunha Lei Integral Contra a Violencia cara á Infancia, quere manifestar:

1º Que a iniciativa debera recoller as propostas de asociacións e profesionais que levamos traballando neste campo, levando adiante iniciativas como a que conseguiu que se abrise unha investigación por parte da Comisión Europea, sobre a praxe xudicial no estado español en relación, entre outras, aos nenos, nenas e adolescentes vítimas de violencia sexual.

2º Que o goberno español debe comprometer enerxía e orzamentos, non só para promover e aprobar a lei, senón para desenvolvela e facela cumprir.

3º Que paralelamente á redacción e aprobación da lei, debe impulsar iniciativas que comecen a paliar os danos que a mala praxe xudicial infrinxe sobre as crianzas vítimas de violencia sexual e as súas familias, maiormente nais, froito da aplicación do SAP, inexistente Síndrome de Alienación Parental; aplicación da terapia da ameaza; falta de formación de funcionariado, operadores xudiciais e resto de profesionais que interveñen no proceso, ou a falta de medios (cámaras Gesell..) Trátase de comezar a aplicar, por exemplo, medidas como as que propón a UNICEF, publicadas no 2013, na “Guía de Boas Prácticas para a abordaxe de crianzas e adolescentes vítimas ou testemuñas de abuso sexual e outros delitos”

Desde AGAMME facemos un chamamento aos movementos sociais, e ás organizacións e redes de profesionais para que podamos converter esta oportunidade que se abre, nunha realidade de avance na defensa dos dereitos das crianzas.

Contacto:

Agamme Asociación Galega contra o Maltrato a Menores, nace co obxectivo de conseguir melloras na protección á infancia e a adolescencia e na defensa dos seus dereitos.
agammeferrol@gmail.com

http://www.agamme.org/

https://www.facebook.com/Agamme.org

https://twitter.com/_AGAMME
____________

Dereito ou castigo?

A Asociación Galega contra o Maltrato a Menores (AGAMME), envianos a seguinte análise sobre a decisión xudicial que concede visitas coa súa filla (de catro anos) a unha persoa que na actualidade está en prisión e que presuntamente asasinou á súa muller e nai da pequena. Desde Ártabra 21 difundimos o texto d@s compañeir@s de Agamme e recomendamos a súa lectura, por ser de grande interese.

Dereito ou castigo?

Conceden visitas coa súa filla a un preso que presuntamente asasinou á súa muller e nai da pequena. A nena de Aranjuez, de catro anos de idade, terá que acudir ao punto de encontro unha vez ao mes para realizar a visita que terá unha duración de catro horas. A medida xudicial acórdase en contra da opinión profesional da psicóloga e a psiquiatra que atenden á nena.

A sentenza ditada polo maxistrado de Aranjuez confirma o que vimos denunciando as asociacións de dereitos de infancia: a interpretación perversa do dereito dos nenos e das nenas a manter contacto cos seus proxenitores, convertido en dereito parental incluso cando estamos a falar de vítimas no ámbito familiar, é unha práctica común nos nosos xulgados.

A recente resolución da ONU de condena ao Estado español por non protexer aos menores vítimas de violencia de xénero non parece ter producido o efecto agardado, é dicir, unha mellora na atención das vítimas de violencia -mulleres, nenas e nenos- dende o estamento xudicial. Pola contra, case de inmediato, atopámonos de fronte coa reprodución do mesmo patrón. Pode ser casualidade. Porén, é un fenómeno social documentado que cando un grupo social en inferioridade logra dar un paso na consecución dos seus dereitos, o grupo dominante reacciona violentamente en contra dese logro. Backlash en lingua inglesa.

Voltando ao asunto concreto que nos ocupa, analizaremos os datos do caso, a partir da información que figura en prensa.

Que se entende como “o máis beneficioso”?

Segundo informa a Cadena Ser, todo parte dun informe psicosocial do equipo adxunto ao xulgado que propón as visitas como o máis beneficioso para a nena.

Preguntámonos que clase de metodoloxía aplicaría o equipo para chegar a tal conclusión, no caso de que aplicase algunha. Preguntámonos onde queda o código deontolóxico cando un/unha profesional da psicoloxía recomenda que unha nena de catro anos teña que visitar a quen presuntamente a deixou sen nai. Preguntámonos que é o que se agocha detrás de cada informe asinado polos equipos psicosociais e forenses dos xulgados nos que unha e outra vez as vítimas ven pisoteada a súa palabra e que son a chave que pecha a porta para a súa liberación.

Sobre a interpretación dos informes como proba

En última instancia, e por moito que o informe estea avalado por un instituto público, é o maxistrado/a quen ten a potestade para interpretar a proba en base á súa argumentación científica. Polo tanto a responsabilidade é de quen decide adoptar a proposta duns/dunhas profesionais e desoír as advertencias doutros/as. Existe unha tendencia a delegar nos equipos forenses ou psicosociais a decisión sobre custodia, visitas e testemuño de nenos e nenas, o cal pode simplificar o labor dos maxistrados/as pero conduce a non poucas situacións de indefensión para as vítimas menores de idade.

Para mostras un botón, neste caso adóptase a recomendación do equipo psicosocial do xulgado. É preciso puntualizar que estes equipos adoitan realizar unha única entrevista co neno ou nena e dese único contacto suponse que son quen de extraer información suficiente para decidir sobre unha custodia ou réxime de visitas. En canto á súa especialización e experiencia en atención a nenos e nenas vítimas é polo xeral pouca ou nula e nalgunhas Comunidades Autónomas non se exixe como requisito no proceso de selección.

En canto ao diagnóstico e opinión profesional de quen se manifestou en contra do réxime de visitas, unha psicóloga e unha psiquiatra que atenden á nena, habería que considerar que o seu grao de coñecemento sobre o estado psíquico e emocional da nena sen dúbida é maior, así como a súa especialización e experiencia (non esquezamos que están atendendo a unha nena que con tres anos perdeu violentamente á súa nai).

Hai outro tema que poñer sobre a mesa: a sentenza impón unha medida que é contraria á medida terapéutica proposta polas especialistas que atenden á nena, co que se podería ter entrado nun conflito entre o xurídico e o sanitario, Iustitia vs Salus.

Sobre a protección da nena como testemuño

O réxime de visitas concédese antes de que se tivese celebrado xuízo. A sentenza inclúe, segundo a Ser, unha serie de medidas que se entende poderían ir encamiñadas a impedir que a nena, como posible testemuño dun delito, reciba presións: o pai non poderá manipular á nena nin cuestionar ou descalificar á familia materna e só poderá falar coa nena sobre o colexio e as actividades diarias. Como sabe toda vítima, a violencia non é necesariamente explícita, un ton de voz, unha mirada, un xesto aparentemente inofensivos poden ir cargados de  significado para a vítima e o vitimario. Polo tanto non se está exercendo unha protección efectiva da nena como posible testemuño, a única medida razonable é preservala de todo contacto co presunto agresor.

Sobre os prazos do proceso xudicial

A nena de Aranjuez non pode esperar. Canto tempo pode tardar en ser visto un asunto pola Audiencia Provincial? Seis meses, nove, máis?. A Fiscalía debe interesar a suspensión da medida, mentres se tramita o recurso. O Consello Xeral do Poder Xudicial debe inspeccionar a acción do maxistrado por se tivese cometido neglixencia ou ilícito. O Estado debe asegurar que as súas institucións son respectuosas co marco lexislativo de dereitos de infancia, polo tanto non pode amparar o sometemento dos nenos e das nenas aos intereses de presuntos maltratadores.

Liberdade para a nena de Aranjuez. Non máis visitas co presunto agresor.

Web oficial da Asociación Galega contra o Maltrato a Menores (AGAMME):
http://www.agamme.org/

Enviado por:
Agamme
-agammeferrol@gmail.com-
30 de setembro de 2014 12:22
____________________

Nova relacionada:

Un xuíz outorga visitas a un preso acusado de matar á súa esposa e nai da menor | Permítelle saír do cárcere para ver á nena nun punto de encontro | MARIOLA LOURIDO 29.09.2014 - 12:24 CET | Ir a Web.
_____________________________