Amosando publicacións coa etiqueta O Galego. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta O Galego. Amosar todas as publicacións

luns, marzo 06, 2017

Festival solidário para a semente 2017 - Quenindiole, Vero Rilo-Daboapipa e Roger de Flor - Domingo 12 de março às 17:30 horas no Auditório de Narom


Festival Solidário para a semente 2017 
Domingo 12 de março às 17:30 horas no Auditório de Narom
Já vam três anos desde o lançamento do primeiro festival da Semente Trasancos. Desde aquela muitas cousas mudárom para bem no nosso projeto:  temos espaço, as crianças desfrutam num entorno estupendo e cada dia mais pessoas se sumam à família Semente. Aliás, temos duas pessoas fixas trabalhando no nosso espaço situado em  Sam Mateu de Trasancos (Narom).

Conseguimos que as crianças podam viver em galego num entorno amável, mas para continuarmos com este sonho precisamos autofinanciar-nos e mais unha vez contamos com o apoio de grandes artistas para realizar um novo festival. Desta vez quigémos que todas as pessoas fossem da nossa comarca, mais também , que o evento servira para conmemor o centenário da fundaçom da Irmandade da Fala de Ferrol. Pois é unha boa maneira de promover a cultura da nossa contorna. Fanno Vero Rilo – Daboapipa (narradora oral)Roger de Flor (cantor de intervençom swing) e Os Quenindiole (grupo tradicional infantil) participarám de maneira altruísta e todo o arrecadado será para financiar o projeto, pagar salários, reformar parte da nossa escola de ensino galego e continuar a ter um espaço único na nossa comarca onde o valor mais apreciado que temos como povo existe e tem futuro: a língua.



Por isso esperamos ver-te domingo 12 num espetáculo para todas as idades e que contém música, monólogos e umha curta sobre a nossa escola, e onde ademais sortearemos umha pandeireta. Podes colher os teus bilhes de forma anticipada na Fundaçom Artábria ou no Muinho do Fabal, e se nom o próprio dia do concerto na bilheteira do Auditório de Narom (Praça de Galiza). 
O preço é de 8€, e as crianças menores de 8 anos entram de balde.
Ademais contamos com fila zero para quem quiger colaborar:

martes, decembro 29, 2009

Daniel Salgado fai unha análise da proposta de Decreto da Xunta que restrinxe o Galego no ensino


[O Decreto da morte do Galego no Ensino]

Os pais galegos votarán en que idioma escolarizan aos seus fillos

Os alumnos de infantil aprenderán na lingua que decida a maioría do aula


DANIEL SALGADO - Santiago
EL PAÍS - Sociedade - 29-12-2009

A Xunta pretende que os pais voten en cal das dúas linguas oficiais de Galicia prefiren que os seus fillos aprendan a ler e a escribir no sistema público de ensino. E farao mediante un proceso de votación no que os proxenitores decidirán, en cada aula de Educación Infantil e coas opcións de galego ou castelán, o idioma preferente de lectoescritura. Ademais, o Goberno galego intentará garantir a introdución educativa á lingua menos apoiada das dúas. Esta é, segundo fontes gobernamentais, unha das principais novidades introducidas polo borrador do decreto que regulará a aprendizaxe das linguas en Galicia e que a Secretaría Xeral de Política Lingüística, dependente da Consellería de Educación, presentará mañá.

Na educación infantil, ata os seis anos, a diferenza respecto do decreto vixente en Galicia -elaborado en 2007 polo anterior Executivo de socialistas e nacionalistas, coa retirada a última hora do PP- resulta substancial. Ata agora, as escolas debían impartir as clases na lingua materna predominante entre o alumnado. E era o claustro de cada centro, baseándose nos datos achegados por sociolingüistas e pais, o que determinaba o que se entendía por "lingua materna predominante". A normativa reforzaba así mesmo a presenza do galego, sobre todo nos ámbitos urbanos, onde os estudos científicos constatan a debilidade da lingua vernácula.

A aprobación da lexislación do anterior Goberno de Emilio Pérez Touriño provocou que, por primeira vez na historia da autonomía, a dereita atacase frontalmente a normalización do galego. E iso a pesar de que o decreto educativo de 2007 non facía máis que desenvolver o Plan de Normalización Lingüística que o Executivo de Manuel Fraga que aprobou no Parlamento co apoio dos tres partidos. A norma establecía unha presenza mínima da definida polo Estatuto como lingua propia de Galicia do 50%.

O avance do decreto, que a actual Xunta presentará a tarde do penúltimo día do ano, 24 horas antes de que se cumpra o prazo comprometido polo presidente Alberto Núñez Feijóo para facelo, pasará entón por unha rolda de consultas. Polo menos así reza a promesa do propio Feijóo, reiterada fai dúas semanas no Parlamento de Galicia, de someter o texto á avaliación da Real Academia Galega e o Consello da Cultura. Estas dúas institucións, de tradición prudente, mostráronse moi críticas, a través de comunicados e declaracións, coas actitudes e as políticas lingüísticas despregadas polo novo PP no poder.

O Partido Popular de Galicia converteu a suposta imposición do galego nun dos seus principais arietes para arremeter contra o Goberno de PSdeG e BNG. No fragor da campaña electoral, e xa despois elevado á presidencia da Xunta, as promesas de Núñez Feijóo sobre o ensino das dúas linguas oficiais en Galicia apareceron trufadas de conceptos como "liberdade de elección". Para cumprir con iso, a Consellería de Educación realizou unha enquisa entre os pais de nenos matriculados no sistema público. Os resultados, que tardaron varios meses en coñecerse e fixérono nunha rolda de prensa o 31 de xullo, omitían a cociña da sondaxe e reflectían a querenza da maioría de participantes pola aprendizaxe dos dous idiomas. A "liberdade de elección" transformouse no novo texto, polo menos nas aulas de Educación Infantil, nunha votación de pais.

A implantación dun modelo de educación pública trilingüe, desenvolvido a partes iguais en galego, castelán e inglés, foi outro dos repetidos eslóganes do presidente da Xunta. A partir desa formulación, o Goberno popular fichou ao actual responsable de Política Lingüística e principal arquitecto do decreto que se presentará mañá, Anxo Lorenzo, ata entón un reputado sociolingüista colaborador dos socialistas.

Ao longo destes axitados meses, en materia lingüística, Galicia asistiu ás dúas maiores manifestacións en defensa do galego que se recordan. A última, o pasado 18 de outubro, reuniu en Santiago a máis de 50.000 persoas, entre elas o ministro de Xustiza, Francisco Caamaño (PSOE).



O bilingüismo nas escolas


- Cataluña. O modelo educativo catalán baséase na chamada "inmersión lingüística" e funciona desde a restauración da Generalitat. No seu día, os partidos cataláns rexeitaron crear unha dobre liña escolar (en catalán e castelán) para evitar a segregación da comunidade escolar en función do idioma. A similitude entre as dúas linguas foi un punto adicional a favor daquela decisión. A lingua vehicular no colexio é, pois, o catalán. Aínda así, as sucesivas leis de política lingüística aprobadas polo Goberno catalán (en 1983 e 1998) outorgan aos pais o dereito a escolarizar aos seus fillos en castelán. Algúns pais denunciaron obstáculos para facer efectivo ese dereito, aínda que en xeral non hai conflitos lingüísticos, segundo o Departamento de Educación, que defende que os nenos cataláns posúen a mesma competencia en castelán que os do resto de España.

- País Vasco. Euskadi atópase en pleno proceso de desandar o camiño tomado en febreiro polo entón conselleiro de Educación, Tontxu Campos (EA), quen decretou que o eúscaro debe ser a lingua vehicular no ensino. O novo Executivo socialista presentou en novembro os cambios dos decretos, entre os que destaca a igualdade por norma dos dous idiomas oficiais. Esta decisión non terá consecuencias no día a día debido á autonomía dos centros. En Euskadi, as familias poden elixir un dos modelos lingüísticos. En educación básica, o modelo D, co eúscaro como lingua vehicular, é o elixido no 71% dos casos, o modelo B -intercala materias en eúscaro e castelán- está implantado no 24% e o A, en castelán, no 5%. A aposta polo "bilingüismo integrador" súmase agora ao futuro marco trilingüe.

Publicado no xornal  El País
___________________________

Ante a inminente presentación, por parte da Xunta de Galicia do novo decreto que restrinxe, aínda máis, o uso do galego no ensino, a Plataforma Cidadá Queremos Galego mobiliza-se na defensa da Lingua


URXENTE: ENVIO MASIVO DE POSTAIS, CON ACTOS EN CIDADES E VILAS DA GALIZA, O MÉRCORES 29 DE DECEMBRO, E CONCENTRACIÓN NACIONAL O DÍA 30, ÁS 17:00 HORAS NO OBRADOIRO

Este Martes 29 de Decembro realizará, en Ferrol, unha concentración na oficina de correos, na Praza de Galiza -fronte ao teatro Jofre- para realizar un envío masivo das tarxetas postais de felicitación do nadal recollidas istos días. Contaran coa participación do Portavoz nacional da plataforma QUEREMOS GALEGO e Vicepresidente da Mesa pola Normalización Lingüística, Fran Rei.

Será ás 11 da mañá e é moi importante a presenza do meirande número de persoas posíbel.

Por outra banda, preséntese ou non o anunciado decreto, ante a política galegófoba do actual goberno da Xunta e contra o idioma propio da Galiza: o Galego, convócase unha concentración na Praza do Obradoiro de Santiago para a cuarta feira (mércores) 30 de Decembro ás 5 da Tarde.

É moi importante o esforzo pois atravesamos intres cruciais no proceso de normalización do noso idioma.

Insistimos na importancia que ten a participación neste acto e na súa difusión.







Enviado por:
Colectivo A Revolta
-a.revolta.de.trasancos@gmail.com-
28 de dezembro de 2009 17:52
http://a-revolta-de-trasancos.blogspot.com/
_________________________

Sitio web oficial da Plataforma:

http://www.queremosgalego.org/
______________________________

mércores, marzo 12, 2008

A mala fe de Galicia Bilingüe

A mala fe de Galicia Bilingüe
Manuel de Castro García
Martes, 11 de marzo de 2008

Nas clásicas películas de guerras coloniais, o exército imperial afai enviar por diante unha marea de nativos de recheo que se deixan a vida na primeira andanada. Con todo, a música non se pon tráxica e o protagonista non se bota as mans á cabeza ata que morreu o seu amigo blanquito. Onde o guionista ve un amigo morto na batalla eu vexo miles de mortos, un deles máis blanquito que os demais e que, encima, adoita ser do bando invasor. Cun pouco de sentido común e de sentido da xustiza, conviremos en que a segunda visión é máis honesta que a primeira. Se non miramos con perspectiva e limitámonos a unha parte, estaremos expondo unha mentira. Iso pasa coas polémicas lingüísticas no Estado español.

Está recibindo certo eco mediático -e eu súmome como un altofalante máis- unha nova organización aplaudida pola extrema dereita política e pola extrema dereita ideolóxica (ás veces, algúns progres só son progres en catro pinceladas externas) que se chama Galicia Bilingüe, e que ten como finalidade devolver o idioma galego á caverna e aos complexos de inferioridade nos que se sumiu durante o franquismo e en escuras épocas do alto Medievo. Para haberse erixido en pobres vítimas, dispón dun bo aparello de propaganda para denunciar a suposta tiranía do idioma galego sobre o castelán. O castelán é o idioma que emprego libremente para escribir este artigo nun medio que se chama Xornal.com, o mesmo no que están escritos a práctica totalidade dos medios de comunicación de Galicia, as películas nos cines, a publicidade en todas partes. Por suposto, o castelán é o idioma oficial dos personaxes máis poderosos de Galicia: os grandes empresarios, os presidentes das caixas, os políticos fóra das cámaras e, sobre todo e por encima de todo, rúbelos que aspiran a ocupar un sitio aos pés destes poderosos. Eu mesmo, que traballo como xornalista para diversas empresas galegas, admito que me quedou sen clientes e sen traballo se iniciase os meus contactos cos empresarios en galego. Esta é unha descrición con perspectiva e con xustiza da situación lingüística na Comunidade autónoma de Galicia aínda que haxa, excepcionalmente, algún blanquito morto entre unha marea de vítimas. Pretender colocar ao castelán no papel de vítima en Galicia non pode ser considerado unha opinión senón unha mentira con mala fe, e ás mentiras históricas non opinables debería porlle freo a Fiscalía por propia iniciativa. Salvando as distancias de fondo, xuridicamente debería ser como negar o Holocausto en Alemaña. Pódese opinar contra o galego, e ata propugnar a súa desaparición, pero non se pode facer negando e deformando a dolorosa historia do idioma autóctono deste país.

Sabe, lector, onde está a verdade? Nos avós, que non poden ser acusados de manipuladores de última hora. Os avós, nos seus pobos de orixe, falaron exclusivamente no seu idioma autóctono porque foi a súa realidade lingüística máis íntima, aínda que moitos evitáronlla aos seus fillos por un complexo histórico ou para atopar traballo nun mercado laboral no que o idioma propio estivo abertamente vetado e desprezado. Ten graza que a persoa que me topei estes días defendendo Galicia Bilingüe (que dá toda a súa información en monolingüe castelán) sexa incapaz de sacudirse de encima un forte acento da terra. Ese é o panorama xusto, con perspectiva, de Galicia. Encantoume que aos meus fillos, se os tivese, ou a min mesmo educáronme en galego para engrandecer o meu patrimonio cultural, pero na miña infancia o profesor ou o pai que o suxeriu terían que saír como un lóstrego.

Por iso, con perspectiva, ninguén ten dereito a denunciar os presuntos abusos do galego nun lugar no que o idioma castelán impúxose pola forza, moitas veces a forza bruta. É como o escándalo que montou o PP -teoricamente con razón- polo malgaste da Consellería de Cultura en Cuba, durante a feira editorial da Habana. A min tamén me parece un escándalo o desembarco de ostentación galega no país do mundo que máis en serio se toma a austeridade institucional, pero me pregunto que autoridade moral pode ter o Partido Popular para criticar ao departamento de Cultura galego cando ese partido deu o dobre de diñeiro, o dobre, a un só cantante de Miami (Xullo Igrexas) para fomentar nosequé cultura galega, unha cultura que existe e non só consiste en cantar o "Juendolín" nas verbenas. A acusación do PP exclúe unha comparación previa que habería que pór sobre a mesa, do mesmo xeito que Galicia Bilingüe pretende tomarnos por bobos esaxerando algún problema puntual coas normas para defender o galego. Aprovéitase dos nosos complexos lingüísticos para tratar de estender unha difamación.

Nota: a definición de extrema dereita non é un insulto; é unha colocación no espectro político. Para algunhas cousas, eu situaríame a min mesmo na extrema esquerda, tendo en conta que me sinto á esquerda dos actuais grandes partidos que incumpren a Constitución, que fomentan as desigualdades económicas e que permiten que millóns de compatriotas sobrevivan con menos de mil euros ao mes. A liberdade da que tanto se fala empeza, de entrada, cobrando máis de mil euros. Con menos non existe nin o principio de liberdade e a palabra democracia resérvase para uns poucos privilexiados que, como eu, gañamos máis que esa cantidade e podemos pensar en escoller ou ata en non ir votar.

Enlace co artigo orixinal en Xornal.com

Outros artigos de Manuel de Castro en:
Xornal.com

Outros interesantes artigos de Manuel de Castro en:
Rebelión
____________