Ferrolterra soma-se ao Día de Acción Global (18 de abril do 2015) para deter os Tratados de libre comercio e investimentos - A Plataforma Cidadá de Ferrolterra contra o TTIP convoca unha concentración aberta, unitaria e participativa, ás 12:30hs na Praza de Armas

Día de acción global - 18 de abril do 2015

As Persoas e o Planeta antes que o Beneficio Corporativo

Chamamento de acción global para deter os Tratados de libre comercio e investimentos

Nós, organizacións da sociedade civil, sindicalistas, campesiñas e campesiños, xuventude, mulleres e homes activistas de movementos da  Galiza xunto con outras de todas as partes do mundo, chamamos a un Día de acción global a realizarse o 18 de abril do 2015 co fin de parar os acordos de libre comercio e investimentos e promover unha economía que funcione para cada unha das persoas, e para o medio ambiente.

Ao longo das últimas décadas, as empresas transnacionais e os gobernos impulsaron tratados de libre comercio e de investimentos ás costas da cidadanía, vulnerando os nosos dereitos e os do medio ambiente.

Ao longo das últimas décadas, vimos loitando pola soberanía alimentaria, polos nosos bens comúns, pola xestión dos nosos recursos, pola defensa dos nosos empregos, os nosos territorios, as liberdades en internet, mentres esixiamos democracia. No camiño, crecemos como movemento, logramos que escoiten as nosas voces e logramos moitas vitorias.

Entre todas podemos parar os acordos que se están negociando ás nosas costas e traballar para revertir os impactos nocivos dos tratados pasados. Xuntas impulsamos as nosas alternativas que se fundamentan na primacía dos dereitos humanos e na defensa do Medio Ambiente por encima dos privilexios e beneficios das grandes empresas.

Facemos un chamamento á cidadanía ferrolterrán e a todas as organizacións presentes em Ferrolterra a que se mobilicen o 18 de abril contra este tipo de tratados de libre comercio que pretenden facer máis efectivo o trasvase de riqueza cara as elites. Sumámonos cunha concentración en Ferrol, na Praza de Ármas, ás 12:30 horas á diversidade de tácticas e accións solidarias que se preparan a redor de todo o planeta para contribuir a informar buscando a participación e mobilización da xente, rumbo a un novo modelo económico e de comercio que funcione para o beneficio de todas as persoas e o planeta, agora e no futuro.

PLATAFORMA CIDADÁ DE FERROLTERRA CONTRA O TTIP

E-mail: cidadaniacontrattip@gmail.com
Blog: http://ferrolterracontraottip.blogspot.com.es/
Grupo Aberto no facebook: https://www.facebook.com/groups/459321740892228/

Folla Informativa e Convocatoria, para imprimir e difundir, en formato pdf: Acceder/Baixar.

Enviado por:
Plataforma Cidadá de Ferrolterra contra o TTIP Ferrolterra
-cidadaniacontrattip@gmail.com-
10 de abril de 2015 00:22
____________

A negociación do Acordo Transatlántico (TTIP) a debate, o vindeiro venres 10 de Outubro ás 7 da tarde no Ateneo Ferrolán - Ao día seguinte Sábado 11 de Outubro, está convocado un Día de Acción Europea contra o Acordo - En Ferrolterra unha Concentración con Asemblea Aberta, ás 6 da tarde no Cantón de Ferrol

As Marchas da Dignidade Ferrolterra organizan unha acto público baixo o titulo "A negociación do Acordo Transatlántico (TTIP) a debate", este vai ser o vindeiro venres 10 de Outubro ás 7 da tarde no Ateneo Ferrolán, que ten como fin informar sobre o denominado Tratado de Libre Comercio e Inversións entre EEUU e a Unión Europea que se está a negociar de costas á cidadanía e sen intención de solicitar a súa aprobación en referendum. Un tratado que, de firmarse segundo as directrices das corporacións e lobbys industriais e financeiros que dirixen dende a sombra a negociación, pode supoñer unha catástrofe para as persoas e os pobos en materias como a saúde, a educación, as relacións laborais, a alimentación, o medioambiente e a economía en xeral.

Contaremos coa destacada intervención de Isabel Vilalba Seivane, labrega que traballa unha explotación de vacún de leite e fabas en Lourenzá, Secretaria Xeral do Sindicato Labrego Galego e integrante da coordinación europea da Via Campesiña e Manuel Martín, médico especialista en medicina familiar e comunitaria portavoz da Plataforma SOS Sanidade Pública e presidente da Federación de Asociacións para a Defensa da Sanidade Pública. Presentará o acto o compañeiro das Marchas da Dignidade, Celso Posada.

Outra importante:

Ao día seguinte Sábado 11 de Outubro, está convocado un Día de Acción Europea contra o Acordo Trasnatlántico (TTIP). En Ferrolterra constituíu-se unha Plataforma Cidadá que convoca para ese día unha Concentración con Asemblea Aberta, ás 6 da tarde no Cantón de Ferrol -Diante do Palco da Música (+ info), como mellor xeito de contribuír a acción contra un tratado que se vai poñer por encima dos dereitos humanos e dos pobos, unha supra-constitución antidemocrática que antepón os intereses das grandes corporacións multinacionais, fronte aos dereitos das persoas. Non podemos deixar que se nos impoña un acordo escurantista e antidemocrático, paremos o TTIP.

Máis información en:

http://noalttip.blogspot.com.es/

http://www.stop-ttip-ceta-tisa.eu/

Marchas da Dignidade Ferrolterra
Contacto: marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com  | Blogue de apoio ás Marchas de FerrolTerra: http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/ | Blogue Galego: http://marchasdadignidade.blogspot.com/ | Grupo no facebook:
https://www.facebook.com/groups/265451853621237/
 | Conta no facebook:
https://www.facebook.com/MarchasDignidade | No twitter:
https://twitter.com/galizaMarcha22M | Web Estatal: http://marchasdeladignidad.org/.

PAN, TRABALLO E TEITO - Á RÚA, QUE XA É HORA!!!
________________

EE.UU. - UE: Axenda Oculta

Dende mediados de 2013, a Unión Europea e os EE.UU. están a negociar o Tratado Transatlántico de Comercio e Investimentos (TTIP polas súas siglas en inglés) que pretende crear a maior zona de libre comercio do mundo. Non son secretos os principios neoliberais nos que se inspiran os negociadores, pero si todo o que está ligado á cociña das negociacións. É precisamente a falta de información respecto de como se están decidindo acordos absolutamente transcendentais para a marcha do mundo e as condicións de vida das cidadás e cidadáns, de todos e cada un de nós, o que esixe acender tódalas alarmas. Con maior razón cando, malia o secretismo e a confidencialidade aos que se comprometeron os negociadores, sabemos por algunhas filtracións de determinados acordos previos que desactivan os mecanismos que, mal que ben, viñeron facendo con relativo éxito de muro de contención contra os mercados e os especuladores internacionais, facilitándolles así o camiño para o asalto definitivo.

Porén, escamotear a información á que a comunidade internacional e a cidadanía dos estados e países democráticos que conformamos a UE teñen dereito, coa finalidade de impedir desa maneira o debate público e o xuízo crítico, non constitúe máis ca a punta do iceberg dese asalto. Tras as filtracións, grazas unha vez máis ao poder de fiscalización que facilitan as novas tecnoloxías da comunicación, a Comisión europea temeu que a contestación fixese abortar o andado, e optou por amolecela mediante unha iniciativa que, permitíndolle aparecer como unha institución de talante aberto e participativo, non pasa na práctica dun ritual enmascarador: unha consulta en liña sobre a protección de investidores e o mecanismo de resolución de disputas entre investidores e Estado, certamente un dos asuntos máis polémicos do Tratado.

Por que o dicimos? Porque a consulta resulta practicamente impermeable para o cidadán común, pois que no caso de querer acceder a ela coa intención de pronunciarse ao respecto, verase abocado a todo tipo de dificultades –preguntas técnicas de elevada complexidade, redaccións ambiguas e linguaxes técnicas que impiden a necesaria comprensión da documentación legal e especializada que se lle ofrece–, o que leva a pensar se en lugar de propiciar a participación, o que realmente tenta conseguir a Comisión é botar para atrás a cantos e cantas se propuxeran cívica e democraticamente influír para que todo se faga con luz e taquígrafos, primeiro, e teña deseguido unha plasmación nos acordos finais. Porque, contra o que puidese parecer a primeira vista, a consulta así formulada nada ten a ver coa cidadanía á que en teoría se destina, senón cos que controlan os procesos dos que se valen os poderes establecidos para seguiren tendo a tixola polo mango. A consulta está formulada á medida de tecnócratas, de lobbistas e de expertos.

Porén, o que está detrás dese polémico asunto posúe tódalas características dun auténtico tsunami. Non se poden traducir mellor os efectos que producirá o dereito das empresas para reclamar calquera lucro cesante que derive das decisións dos Estado. Este dereito será reclamado ante un tribunal ad hoc cuxas resolucións non serán recorribles, actuando sempre baixo o principio de primacía do dereito internacional e, xa que logo, impoñéndoo ao dereito interno de cada Estado. É este tipo de mecanismos o que lle permitiu a Phillip Morris demandar aos gobernos de Uruguai e Australia polas súas normativas antitabaco.

O anterior é simplemente un exemplo dunha lóxica que tende a supeditar o interese público ao dereito privado, e máis especificamente aos intereses das corporacións, de maneira que a promulgación de normativa sanitaria, alimentaria, ambiental, laboral ou de calquera outro tipo estaría sempre subordinada a que non afectase os intereses mercantís. O pasado 24 de xuño, o ministro García-Margallo deixaba moi clara a idea de xustiza subxacente cando declaraba que “o goberno se compromete a atender as preocupacións das multinacionais”, e que estas “teñen dereito a impoñer determinadas condicións para instalarse debido ao seu poder económico”.

Claro que a Comisión Europea ten un longo historial de supeditación dos dereitos civís aos mercantís. Abonda con reler algunhas das más polémicas propostas aparecidas na falida constitución europea, como aquela na que se dicía que “os cidadáns europeos terán dereito a buscar un traballo” (sic). Maastricht antes e Lisboa despois adoeceron dese mesmo mal deixando de prestarlle atención a todo o que non fose cederlle espazos ao mercado á custa da sociedade. Neste proceso negociador con representantes dunha e outra beira do Atlántico atrévense ao máximo nesa dirección, porque xa non é que lles entreguen ás empresas o construído cos impostos de todos, é que lles entregan directa e gratuitamente o cadro de mando. Nas negociacións en curso están a discutir en secreto a creación dun Consello de Cooperación Regulatoria, no que as empresas multinacionais terían voz respecto de normas e regulacións europeas e norteamericanas. Unha voz amparada por un tratado internacional e, polo mesmo, superior ás constitucións dos estados.

Non se trata só dun ataque á democracia, senón tamén dun ataque ao propio concepto de estado. Durante moitos anos, os pregoeiros neoliberais trataron de convencernos de que o estado-nación era unha reliquia do século pasado que agora resultou anegado polo tsunami da globalización. Non era teoría, era propaganda. O que aparece nos documentos filtrados da negociación EE.UU-UE amosa que están en sancionar algo tan perigoso e obsceno como isto: lonxe da lei natural que impoñería a desaparición dos Estados existiría unha lóxica depredatoria que, mediante o dinamitado da capacidade reguladora, quere reducir os cidadáns a simples operarios-consumidores. O que fai pensar, en definitiva, na destrución controlada dos seus dereitos.

Coa crise económica no disparadeiro, pensaron algúns que o capitalismo se tería que refundar –ata un conservador como Sarkozy o dixera a micrófono aberto–, e que as condutas de risco se moderarían para non acabarmos todos no abismo. Pero non. Son eses mesmos os que se empeñan en darlle fol. Como sucede agora cos protagonistas que toman parte nas negociacións transatlánticas e tentan que todo o acordado nolo acaben impoñendo como feitos consumados. Non o podemos consentir. Facéndoo en secreto e sen información, de costas aos intereses da cidadanía en xeral e da europea en particular, carecen de lexitimidade e reverten de maneira salvaxe nos sistemas democráticos as perversións máis destrutivas do capitalismo de sempre.

Como queira que o Tratado ten que ser ratificado no seu día polo Parlamento Europeo, nada mellor que tomar conciencia desa nova espada de Damocles que pendura sobre a nosa condición de cidadáns libres, aproveitar as filtracións que rebentan a axenda oculta dos negociadores, e tomar partido a prol da esixencia de transparencia e democratización dos procesos nos que se adoptan decisións que teñen, como é o caso, efectos directos sobre as nosas vidas. Antes de que sexa demasiado tarde.

Publicado en Tempos Dixital | Opinión - Editoria| 29.09.2014.

Enlaces relacionados:

O 'Acordo Transatlántico' en Ártabra 21. | Acceder.
___________________

Seguimos marchando cunha nova Asemblea Aberta das Marchas da Dignidade de Ferrolterra que terá lugar este mércores 1 de Outubro, no Ateneo Ferrolán

XII Asemblea Aberta das Marchas da Dignidade Ferrolterra

Nova Asamblea Aberta das Marchas da Dignidade Ferrolterra, que terá lugar o mércores 1 de Outubro, no Ateneo Ferrolán, ás 18:30hs.

Esta Asemblea é aberta a todas as persoas que queiran participar, mais pregamos especial asistencia de todas aquelas asociacións, organizacións, partidos, etc ... adheridos a este movemento, xa que se debatirán puntos fundamentais sobre a mobilización que se planea celebrar o vindeiro 29 de Novembro en Santiago de Compostela.

Os puntos a debatir serán os seguintes:

1.- Elección de moderador/a.

2.- Preparación do acto e mobilización para a acción europea do 11 de outubro, contra o Acordo Transatlántico (Tratado de Libre Comercio entre os EEUU e a UE).

3.- Rogos e preguntas.

Non faltes, participa !!

Marchas da Dignidade Ferrolterra
Contacto: marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com  | Blogue de apoio ás Marchas de FerrolTerra: http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/ | Blogue Galego: http://marchasdadignidade.blogspot.com/ | Grupo no facebook:
https://www.facebook.com/groups/265451853621237/
 | Conta no facebook:
https://www.facebook.com/MarchasDignidade | No twitter:
https://twitter.com/galizaMarcha22M | Web Estatal: http://marchasdeladignidad.org/.

PAN, TRABALLO E TEITO - Á RÚA, QUE XA É HORA!!!

________________

Este luns 29 de setembro, ás 6 da tarde autoconvocatoria do tecido social, veciñal, cultural, sindical e político de Ferrol Terra, para preparar a Mobilización Europea contra o Acordo Transatlántico (Tratado de Libre Comercio entre a Unión Europea e Estados Unidos TTIP), a xuntanza será no Ateneo Ferrolán

En Ártabra 21 recebimos esta mensaxe que consideramos de moito interese, co prego de espallar e difundir, polos medios que podamos. Convidamos a que "rule" esta autoconvocatoria e o vindeiro luns 29 de setembro, ás 6 da tarde sexamos unha numerosa, animada e combativa Asemblea.

CONVOCATORIA DUNHA XUNTANZA ABERTA E UNITARIA PARA O LUNS 29 DE SETEMBRO, ÁS 6 DA TARDE NO ATENEO FERROLÁN, CO OBXECTIVO DE ORGANIZAR A PARTICIPACIÓN DE FERROLTERRA, O SÁBADO 11 DE OUTUBRO, NA GRANDE MOBILIZACIÓN EUROPEA CONTRA O 'ACORDO TRANSATLÁNTICO' TRATADO DE LIBRE COMERCIO ENTRE A UNIÓN EUROPEA E ESTADOS UNIDOS (TTIP) E OUTROS TRATADOS (CETA E TISA)* QUE SÓ BENEFICIAN AO 'DEUS MERCADO'.

Desde hai anos os Estados Unidos e a Unión Europea, veñen negociando en segredo un pacto económico e de modelo de relacións comerciais. Desde hai pouco máis dun ano, estas negociacións xa son públicas, continuando na actualidade. Pretende-se acordar un Tratado de Libre Comercio entre a Unión Europea e Estados Unidos (TTIP, polas súas siglas en inglés).

Formalmente o TTIP ten como obxectivo "eliminar as barreiras comerciais entre os Estados Unidos e a Unión Europea (suprimir aranceis, normativa innecesaria, restricións ao investimento, etc.)" e segundo as súas propias palabras "simplificar a compravenda de bens e servizos entre estes dous espazos. Eliminar esas barreiras suporá crecemento económico, creación de empregos e unha diminución dos prezos. O Centre for Economic Policy Research (CEPR), calcula que a economía europea podería beneficiarse con 119.000 millóns de euros ao ano e a estadounidense cuns 95.000 millóns de dólares". O que traducido a feitos reais quere dicir que os donos e controladores dos grandes fondos de inversións e corporacións multinacionais, van ser os grandes beneficiados deste Tratado. Os miles de millóns en dólares e euros, son para eles, non para o pobo. Van ter o camiño doado para facer-se, a prezos de ganga, cando non de balde, coas propiedades do pobo, servizos públicos (sanidade, educación, dependencia, ...), empresas públicas, infraestruturas, fondos de pensións públicos, Seguridade Social, a xestión e propiedade da auga,  xestión dos fondos de desemprego, Fogasa, ..., cárceres, universidades, servizos municipais, ..., en definitiva todo é un negocio, todo se privatiza ou se dá en propiedade, na agricultura será a introdución de produtos tranxénicos, compra de sementes, ... compra de terras, ... empeoramento do medio ambiente e a aceleración do cambio climático, ... control de internet e das aplicacións informáticas libres, ...

A clase  traballadora, as demais clases populares e os pobos sen soberanía como o Galego, imos ser os grandes perdedores deste tratado dos ricos (TTIP) contra @s pobres. Máis miseria, máis desemprego, salarios máis baixos, menos prestacións, peor seguridade social, peores servizos públicos, peor alimentación, menos saúde, ..., menos democracia, ..., máis autoritarismo, máis control policial sobre a poboación, ..., máis corrupción, ...

Contra esta venda dos bens do pobo, esta-se organizando unha grande mobilización europea, para o sábado 11 de Outubro. Nas comarcas de Ferrol, o pobo traballador non deberíamos quedar ao marxe desta Mobilización Europea. Amosar a nosa non conformidade con estas negociacións, denunciar o Tratado (TTIP) e rebelar-nos contra quen pretende vender as nosas vidas, seguridade, terras, .. contra quen pretende impoñer-nos un pensamento único, ... un modelo social e económico en beneficio duns poucos, contra a maioría da poboación.

Por todo isto,

consideramos que as persoas, sindicatos, partidos, colectivos, asociacións que estamos contra este Tratado (TTIP), poderíamos facer unha mobilización unitaria o vindeiro 11 de Outubro en Ferrol.

Polo que,

pedimos-vos que participedes, para organiza-la, nunha xuntanza unitaria e aberta o vindeiro luns 29 de Setembro, ás 6 da tarde, nos locais do Ateneo Ferrolán.

Todas as mans e as ideas son necesarias participa aínda que sexa a titulo persoal.

Obrigad@s !

Ferrol, a 25 de Setembro de 2014

MÁIS INFORMACIÓN:
http://www.stop-ttip-ceta-tisa.eu/

[*]  Notas.-

TTIP - O Acordo Transatlántico de Comercio e Investimento (tamén chamado TAFTA, Tratado de Libre Comercio Transatlántico) estase negociando entre EEUU e a Unión Europea desde Xullo de 2013 | Ir á Web.

CETA - O Acordo Económico e Comercial Global xa foi negociado entre a UE e Canadá e estase finalizando agora | Ir a Web.

TISA - E o Acordo sobre o Comercio de Servizos está agora en proceso de negociación entre 50 países, incluíndo a UE | Ir a Web.
_________________

En Ártabra 21 publicamos un interesante artigo de Ignacio Ramonet o pasado 11 de Abril de 2014, con importantes enlaces e referencias:

¡Perigo! Acordo Transatlántico, ... Por Ignacio Ramonet.

____________________________________

Coincide que o mesmo día, 11 de Outubro, co día de loita mundial contra o Frackdown (A fractura hidráulica para a obtención de petróleo e gas).

¡Global Frackdown!
Día internacional para poñer freo ao fracking
11 de outubro de 2014

¡Únete ou sofre a fractura!

Misión: A fractura hidráulica para a obtención de petróleo e gas é de por si moi insegura, e a lexislación que a regule non pode mitigar completamente os danos que provoca esta industria. Rexeitamos a campaña de imaxe multimillonaria que levan a cabo as grandes empresas petroleiras e do gas e instamos aos nosos representantes políticos locais, rexionais e nacionais a rexeitar a fractura hidráulica. Somos un movemento global unido e apelamos aos cargos electos de todos os niveis para que impulsen un futuro con enerxías renovábeis e para que non permitan a fractura hidráulica nin ningunha das infraestruturas asociadas, xa sexa nas nosas comunidades ou en calquera outra comunidade. Somos comunidades que loitan contra a fractura hidráulica, a minería de area para inxección, gasodutos e oleodutos, estacións de compresión, terminais de gas natural licuado, exportacións de gas natural, gas de vapor de carbón, gas metano de carbón e similares. A fractura hidráulica non forma parte da nosa visión para un futuro con enerxía limpa, e debe ser prohibida. | Ir a Web.
_____________

O SLG participa con organizacións sociais de toda Europa nas estratexias contra o tratado de libre comercio cos EEUU (Acordo Transatlántico)

A secretaria xeral do Sindicato Labrego Galego, Isabel Vilalba Seivane [*], vén de participar no II Encontro da Sociedade Civil Europea contra o TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership ou Acordo Transatlántico de Comercio e Investimentos), que se desenvolveu en Bruxelas os días 14 e 15 de xullo. Xunto ao Sindicato Labrego Galego, déronse cita todo tipo de organizacións sociais (ecoloxistas, agrarias, sindicais, etcétera) para debater e acordar estratexias comúns contra un TTIP que se está a negociar de costas á cidadanía e que está a ser deseñado, fundamentalmente, por empresas privadas e transnacionais.

Dende o Sindicato Labrego Galego xa temos criticado con dureza o TTIP pois, polo pouco que puido transcender das súas negociacións, derribará as barreiras arancelarias (as máis altas protexen produtos agrícolas e gandeiros) e numerosas normativas legais que existen na na Unión Europea en materia de seguridade alimentaria, medio ambiente ou dereitos laborais. Todo en detrimento dos dereitos e a seguridade da cidadanía europea e só co obxectivo de crear un marco para que as principais multinacionais de Europa e Estados Unidos maximicen o seu lucro.

Por exemplo, para que haxa libre comercio entre Estados Unidos e a Unión Europea, primeiro debemos eliminar, nesta beira do Atlántico, as restricións que existen en materia de organismos xeneticamente modificados (OXMs), carne e leite tratada con hormonas canceríxenas como a Somatotropina Bovina Recombinante, porcos engordados con Ractopamina (prohibida en 150 países pola súa perigosidade); ou permitir os máis de 30.000 produtos químicos aínda legais e comercializados nos Estados Unidos que están asociados a doenzas e enfermidades como cancro de mama e testicular, infertilidade masculina, diabete e obesidade. O TTIP tamén afectaría á Lei de Protección de Datos ou a servizos públicos como a sanidade cobizados polas transnacionais, que achan na súa privatización un fabuloso negocio.

Para que isto sexa posible, tanto a UE como os Estados Unidos pretenden crear unha especie de tribunal para resolver litixios entre inversores e países, que sería de ámbito supranacional e estaría por riba das leis e tribunais de cada estado: o Investor-state dispute settlement (ISDS). Deste xeito, o ISDS estaría por riba da soberanía de estados e pobos, e por riba das súas lexislacións en materias como dereitos laborais, protección do medio ambiente ou seguridade alimentaria. De ir para adiante o TTIP, unha empresa podería demandar a un país que teña prohibido, por exemplo, a extracción de gas por fracturación hidráulica (fracking) ou os transxénicos, como acontece hoxe en día, por poñer só dous exemplos. O país denunciado estaría na obriga de abonar indemnizacións millonarias á empresa denunciante para compensar a súa perda de negocio, tal e como ten acontecido en máis dunha ocasión entre Estados Unidos e Canadá, que tamén constituíron unha área de libre comercio.

Outra das críticas das organizacións sociais que participamos no encontro de Bruxelas foi a opacidade coa que se están a desenvolver estas negociacións entre a Unión Europea e os Estados Unidos. Pola parte europea, quen leva a voz cantante é a Comisión, estando o meirande da información e documentos das negociacións vetados aos e ás representantes do Parlamento Europeo. Un bo exemplo desta falta de transparencia é que, entre xaneiro de 2012 e abril de 2013, antes de comezar as negociacións oficiais entre EEUU e a UE, o 92% dos encontros auspiciados por Bruxelas (520 reunións dun total de 560) foron entre a Comisión Europea e lobbies privados e empresas, e só o 4% (26 reunións) tivo á sociedade civil como protagonista, segundo datos da ONG Observatorio Corporativo Europeo (CEO). A mesma organización revelou que, entre xullo de 2013 e febreiro de 2014, das 154 reunións mantidas, 113 foron con empresas privadas, o que supón o 74%.

Para o Sindicato Labrego Galego, o TTIP é unha das máis grandes ameazas a que se enfronta a cidadanía europea, que vai perder boa parte dos seus dereitos en aras de maximizar o negocio de grandes empresas multinacionais. Tamén queremos chamar especialmente a atención sobre o impacto demoledor que este tratado tería sobre os sectores agrogandeiros e forestais europeos e galegos, xa que se eliminarían os aranceis que protexen as nosas producións, baseadas maioritariamente en economías de escala familiar e estruturadoras do medio rural; fronte a megaexplotacións de corte industrial que maximizan e abaratan a súa produción a través de prácticas prohibidas hoxe na Unión Europea por motivos medioambientais, de saúde e de seguridade alimentaria. Un dato preocupante ao respecto tamén vén revelado pola CEO: de tódalas empresas que están participando nas negociacións do TTIP, son as relacionadas coa agricultura e a alimentación as que maior presión exerceron sobre os e as representantes de Bruxelas, o cal revela que serán precisamente estes sectores os máis afectados por un posible tratado e os que ser verán sometidos a unha auténtica demolición en materia de protección arancelaria e normativa.

17 de Xullo do 2014

Fonte: Sindicato Labrego Galego

[*] Isabel Vilalba Seivane, naceu en 1975 en Lourenzá. Fixo estudos de Filoloxía Hispánica, especialidade Galego-Portugués e o 2ª ciclo de Ciencias da Información. É labrega nunha explotación de leite e de fabas no concello de Lourenzá. Pertence ao Sindicato Labrego Galego dende hai 10 anos, e dende hai aproximadamente 6 é a responsable da Secretaría das Mulleres desta entidade. Representa ao Sindicato Labrego Galego na organización internacional Via Campesina, e na Marcha Mundial das Mulleres. Participou entre outros, nos seguintes foros internacionais:

• Congreso Mundial de Mulleres da Vía Campesina (18-21 de outubro de 2006 en Compostela)
• Foro Internacional de Soberanía Alimentaria (Febreiro 2007, Mali)
• Foro Social Europeo ( Setembro 2008, Suecia)
• V Conferencia Internacional da Vía Campesina (Maputo,Mozambique)
• Reunión da Organización das Nacións Unidas para a Agricultura e a Alimentación,FAO.( Roma)
• Foro Europeo de Soberanía Alimentaria, (Krems, Austria)

No discurso de Isabel Vilalba, palabras como Soberania Alimentaria, Igualdade, produtor@s de alimentos, Xustiza... convertense en utopias postas ao noso alcance. E comprendémolas, asumímolas, e nolas apropiamos como parte do noso presente que faga posible o futuro.

De interese:

Isabel Vilalba regresa da asemblea da FAO en Roma tras defender a agricultura labrega e sustentábel como solución á fame no mundo - 15 de Outubro do 2010

Web oficial do Sindicato Labrego Galego - comisións Labregas:
http://www.sindicatolabrego.com/

Web oficial de "La Via Campesina":
http://viacampesina.org/

Web oficial da Coordenadora Europea de "La Via Campesina":
http://www.eurovia.org/
_____________

¡Perigo! Acordo Transatlántico, ... Por Ignacio Ramonet

¡Perigo! Acordo Transatlántico

Por Ignacio Ramonet [*]
10.04.2014

Dentro de dous meses, o 25 de maio, os electores españois elixirán aos seus 54 deputados europeos. É importante que, esta vez, á hora de votar se saiba con claridade o que está en xogo. Até agora, por razóns históricas e psicolóxicas, a maioría dos españois -xubilosos de ser, por fin, "europeos"- non se molestaban en ler os programas e votaban a cegas nas eleccións ao Parlamento Europeo. A brutalidade da crise e as desapiadadas políticas de austeridade esixidas pola Unión Europea (UE) obrigáronlles a abrir os ollos. Agora saben que é principalmente en Bruxelas onde se decide o seu destino.

Entre os temas que, nesta ocasión, haberá que seguir con maior atención está o Acordo Transatlántico sobre Comercio e Investimento (ATCI) [1]. Este convenio estase negociando coa maior discreción e sen ningunha transparencia democrática entre a Unión Europea e Estados Unidos (EEUU). O seu obxectivo é crear a maior zona de libre comercio do planeta, con perto de 800 millóns de consumidores, e que representará case a metade do Produto Interior Bruto (PIB) mundial e un terzo do comercio global.

A UE é a principal economía do mundo: os seus cincocentos millóns de habitantes dispoñen, en promedio, duns ingresos anuais per cápita de 25.000 euros. Iso significa que a UE é o maior mercado mundial e o principal importador de bens manufacturados e de servizos, dispón do maior volume de investimento no estranxeiro, e é o principal receptor planetario de investimentos estranxeiros. A UE é tamén o primeiro inversor en EEUU, o segundo destino das exportacións de bens estadounidenses e o maior mercado para as exportacións estadounidenses de servizos. A balanza comercial de bens arroxa, para a UE, un superávit de 76.300 millóns de euros; e a de servizos, un déficit de 3.400 millóns. O investimento directo da UE en EEUU, e viceversa, rolda os 1,2 billóns de euros.

Washington e Bruxelas quixesen pechar o tratado ATCI en menos de dous anos, antes de que finalice o mandato do presidente Barack Obama. Por que tanta présa? Porque, para Washington, este acordo ten un carácter xeoestratéxico. Constitúe un arma decisiva fronte á irresistible subida en poderío de China; e, máis aló de Chinesa, das demais potencias emerxentes do grupo dos BRICS (Brasil, Rusia, a India, Sudáfrica). Hai que precisar que, entre os anos 2000 e 2008, o comercio internacional de China creceu máis de catro veces: as súas exportacións aumentaron un 474% e as importacións un 403%. Consecuencia? Estados Unidos perdeu o seu liderato de primeira potencia comercial do mundo que ostentaba desde facía un século ... Antes da crise financeira global de 2008, EEUU era o socio comercial máis importante para 127 Estados do mundo; China só o era para 70 países. Ese balance investiuse. Hoxe, China é o socio comercial máis importante para 124 Estados; mentres que EEUU só o é para 76.

Que significa iso? Que Pekín, nun prazo máximo de dez anos, podería facer da súa moeda, o yuan [2], a outra gran divisa de intercambio internacional [3], e ameazar a supremacía do dólar. Tamén está cada vez máis claro que as exportacións chinesas xa non só son produtos de baixa calidade a prezos adquiríbeis pola súa man de obra barata. O obxectivo de Pekín é elevar o nivel tecnolóxico da súa produción (e dos seus servizos) para ser mañá líder tamén en sectores (informática, finanzas, aeronáutica, telefonía, ecoloxía, etc.) que EEUU e outras potencias tecnolóxicas occidentais pensaban poder preservar. Por todas estas razóns, e esencialmente para evitar que China se converta na primeira potencia mundial, Washington desexa blindar grandes zonas de libre cambio ás que os produtos de Pekín terían difícil acceso. Neste mesmo momento, EEUU está negociando, cos seus socios do Pacífico [4], un Acordo Transpacífico de Libre Cambio (Trans-Pacific Partnership, TPP, en inglés), xemelo asiático do Acordo Transatlántico (ATCI).

Aínda que o ATCI empezou a xestarse nos anos 1990, Washington presionou para acelerar as cousas. E as negociacións concretas iniciáronse inmediatamente despois de que, no Parlamento Europeo, a dereita e a socialdemocracia aprobasen un mandato para negociar (aceptado tamén, en España, na proposición presentada conxuntamente, no Congreso dos Deputados, polo PP e o PSOE...). Un informe, elaborado polo Grupo de Traballo de Alto Nivel sobre Emprego e Crecemento, creado en novembro de 2011 pola UE e EEUU, recomendou o inicio inmediato das negociacións.

A primeira reunión tivo lugar en xullo de 2013 en Washington, seguida doutras dúas en outubro e decembro [5]. E aínda que as negociacións están actualmente suspendidas debido a desacordos no seo da maioría demócrata no Senado de Estados Unidos [6], as dúas partes están decididas a asinar canto antes o ATCI. De todo isto, os grandes medios de comunicación dominantes falaron pouco, coa esperanza de que a opinión pública non tome conciencia do que está en xogo, e de que os burócratas de Bruxelas poidan decidir sobre as nosas vidas con toda tranquilidade e en plena opacidade democrática.

Mediante ese acordo de marcado carácter neoliberal, EEUU e a UE desexan eliminar aranceis e abrir os seus respectivos mercados ao investimento, os servizos e a contratación pública, pero sobre todo intentan homoxeneizar os estándares, as normas e os requisitos para comercializar bens e servizos. Segundo os defensores deste proxecto librecambista, un dos seus obxectivos será "achegarse o máis posible a unha eliminación total de todos os aranceis do comercio transatlántico en bens industriais e agrícolas". En canto aos servizos, a idea é "abrir o sector servizos, como mínimo, tanto como se logrou noutros acordos comerciais ata a data" e expandilo a outras áreas, como o transporte. Sobre o investimento financeiro, as dúas partes aspiran a "alcanzar os niveis máis altos de liberalización e protección dos investimentos". E sobre os contratos públicos, o acordo pretende que as empresas privadas teñan acceso a todos os sectores da economía (ata ás industrias de defensa), sen discriminación algunha.

Aínda que os medios de comunicación dominantes apoian sen restrición este acordo neoliberal, as críticas multiplicáronse sobre todo no seo dalgúns partidos políticos [7], de numerosas ONG e de organizacións ecoloxistas ou de defensa dos consumidores. Por exemplo, Pia Eberhardt, membro da ONG Corporate Europe Observatory, denuncia que as negociacións leváronse a cabo sen transparencia democrática e sen que as organizacións civís tivesen coñecemento en detalle do que se acordou até agora: "Hai documentos internos da Comisión Europea -declara a activista- que indican que esta se reuniu, na fase máis importante, exclusivamente con empresarios e os seus lobbys. Non houbo un só encontro con organizacións ecoloxistas, con sindicatos, nin con organizacións protectoras do consumidor" [8]. Eberhardt observa con inquietude unha posible diminución das esixencias para a industria alimentaria. "O perigo -comenta- confórmano os alimentos non seguros importados de EEUU que poderían conter máis transxénicos, ou os polos desinfectados con cloro, procedemento prohibido en Europa". Engade que "a industria agrícola-gandeira estadounidense esixe a supresión dos obstáculos europeos a ese tipo de exportacións".

Outros críticos temen as consecuencias do ATCI en materia de educación e de coñecemento científico, pois podería estenderse aos dereitos intelectuais. Neste sentido, Francia, para protexer o seu importante sector audiovisual, xa impuxo unha "excepción cultural". O ATCI non abarcará as industrias culturais.

Varias organizacións sindicais denuncian que, sen ningunha dúbida, o Acordo Transatlántico afondar nos recortes sociais, na redución dos salarios, e destruirá emprego en varios sectores industriais (electrónica, comunicación, equipos de transporte, metalúrxica, papel, servizos ás empresas) e agrarios (gandería, agrocombustíbeis, azucre).

As ecoloxistas europeas e as defensores do comercio xusto explican ademais que o ATCI, ao suprimir o principio de precaución, podería facilitar a supresión de regulacións medio ambientais ou de seguridade alimentaria e sanitaria, á vez que pode supoñer unha merma das liberdades dixitais. Algunhas ONG ambientalistas temen que se comece tamén a introducir en Europa o fracking, ou sexa o uso de sustancias químicas perigosas para os acuíferos, co fin de explotar o gas e o petróleo de enquisto [9].

Pero uno dos principais perigos do ATCI é que incorpora un capítulo sobre "protección dos investimentos", o que podería abrir as portas a demandas multimillonarias de empresas privadas en tribunais internacionais de arbitraxe (ao servizo das grandes corporacións multinacionais) contra os Estados por querer estes protexer o interese público, o cal pode supoñer unha "limitación dos beneficios dos inversores estranxeiros". Aquí o que está en xogo é sinselamente a soberanía dos Estados e o dereito destes para levar a cabo políticas públicas en favor dos seus cidadáns. Para o ATCI, os cidadáns non existen; só hai consumidores, e estes pertencen ás empresas privadas que controlan os mercados.

O desafío é inmenso. E a vontade cívica de parar o ATCI non debe ser menor.

Editorial do 'Le Monde Diplomatique' número 221 do Marzo de 2014.

[*] Ignacio Ramonet, redondela 1943. Xornalista, escritor e análista político. Presidente e director de redación do xornal internacional 'Le Monde Diplomatique'.

Notas.-
[1] En inglés, Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP).
[2] O valor do iuan está aliñado sobre o do dólar estadounidense.
[3] En abril de 2011, no marco da Cimeira dos BRICS en Sanya (illa de Hainan, China), asinou se un acordo de cooperación financeira entre as cinco potencias emerxentes que prevé a apertura de liñas de crédito nas súas moedas nacionais respectivas, co fin de reducir a dependencia a respecto do dólar. En 2008, xa Pequín asinara este tipo de acordo con Arxentina.
[4] Australia, Brunei, Canadá, Chile, Corea do Sur, Xapón, Malaisia, México, Nova Celandia, Perú, Singapur e Vietnam.
[5] Por parte europea, o xefe dos negociadores da UE é o español Ignacio García Bercero.
[6] Léase Le Figaro, París, 4 de outubro de 2013.
[7] Léase, por exemplo, la resolución sobre o ATCI adoptada por Izquierda Unida: http://www.izquierda-unida.es/sites/default/files/doc/RESOLUCION_TLC_UE_... E a posición de Jean-Luc Mélenchon, líder del 'Parti de Gauche' francés: http://europe.jean-luc-melenchon.fr/sujet/grand-marche-transatlantique/
[8] Léase Deutsche Welle en español, 17 de febrero de 2013, http://www.dw.de/tratado-ee-uu-ue-libertades-recortadas/a-17438697
[9] Léase “A Brave New Transatlantic Partnership”, 4 de outubro de 2013, http://corporateeurope.org/trade/2013/10/brave-new-transatlantic-partnership-social-environmental-consequences-proposed-eu-us

Fonte: http://www.monde-diplomatique.es/

Enviado por:
Fernández Sixto, Juan - Monturas (FE)
-jefernandez@navantia.es-
9 de abril de 2014 11:35
forosocialdeferrolterra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
10 de abril de 2014 01:14
--
Rede Social de Ferrol Terra

Encontro | Foro | Rede de Apoio Mutuo | Arméria Soc Coop
Directorio (Teléfonos, Correos, Blogues e Web)
http://redesocialdeferrolterra.blogspot.com.es/

Documentación:

Reportaxe en RT | EE.UU. quere colonizar Europa co Acordo Transatlántico: http://actualidad.rt.com/actualidad/view/123459-acuerdo-ttip-eeuu-europa-colonia

Documento oficial da CEOE sobre o Acordo Transatlántico:
http://www.ceoe.es/resources/image/a_fondo_negociaciones_acuerdo_transatlantico.pdf
____________