Queirámolo ou non, somos multitude. Só nos queda recoñecernos - Feliz 2014

Feliz 2014
31 de dezembro de 2013

Deséxovos, cuns versos que andaban por aí, un perfecto remate do ano 2013 e un moi feliz 2014. E que de aí para adiante sexa todo aínda mellor, aínda máis alegre, aínda máis feliz.

Queirámolo ou non, somos multitude. Só nos queda recoñecernos. Continuaremos.

Évos o que hai...

Subiremos a montaña dunha nube enferma
para conquistar a era das avelaíñas
e estendela coma abidueira sobre un leito de mar
bicaremos os labios que cumpra morder
abrazaremos os ollos que nos esquiven as miradas
levaremos esvaecidas as contornas da desolación
porque o tempo perderá entre os nosos dedos
a navalla da última ferida
non
nós non somos Sísifo
somos multitude que arderá cos montes e as ribeiras
de binomios e plasma
como ardemos sendo nada
ou apenas unha triste tribo en derrota
unha fenda sísmica nos sumidoiros da cidade dolorosa e profunda
e sangraremos
se é preciso sangrar
coas nosas lanzas de afiar hortensias
coseremos con óso de arxila
o corazón do horizonte
ás nosas lágrimas
ás nosas lágrimas de multitude sen nome nun lugar sen nome
baixo a montaña dunha nube enferma

Nota.- post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
31 de dezembro de 2013 20:30http://espazoartabro.blogspot.com/


______________

"Hoxe percibimos que a realidade organizativa e política de Anova se afasta dunha maneira progresiva do proxecto orixinario e camiña cara a un partido de corte clásico dominado por unha elite na que reside toda capacidade de decisión e de control" - Mar Blanco Casais, Xiana López Penedo, Xurxo Martínez González e Antón Dobao deixan a Comisión Permanente da Coordinadora Nacional de Anova-IN

CARTA DE DIMISIÓN DA COMISIÓN PERMANENTE DE ANOVA-IN

Onte ao mediodía, as compañeiras Mar Blanco Casais e Xiana López Penedo e mais o compañeiro Xurxo Martínez González e Antón Dobao, enviámoslle á Responsable de Organización de Anova - Irmandade Nacionalista unha carta coa nosa renuncia ás nosas responsabilidades na Comisión Permanente da organización para que fose trasladada con carácter inmediato a todas as compañeiras e compañeiros da Coordinadora Nacional. Por algunha razón que descoñecemos e non queremos avaliar, a nosa carta de renuncia segue sen ser comunicada á militancia de Anova, e iso obríganos a facela pública nas redes sociais para evitar interpretacións incorrectas produto de filtracións á prensa.

Pedimos desculpas ás nosas compañeiras e compañeiros da Coordinadora Nacional e tamén a toda a militancia de Anova por este bloqueo de información que, por suposto, queda moi fóra das nosas intencións

A carta é a que reproducimos a seguir:

Compañeir@s da Coordinadora Nacional de Anova-Irmandade Nacionalista:

Con este escrito comunicámosvos a nosa renuncia a continuar coas nosas responsabilidades como membros da Comisión Permanente desta Coordinadora Nacional.

O nacemento de Anova foi a conclusión dun proceso previo de intercambios, recoñecementos e encontros en espazos comúns dunha militancia diversa, organizada ou non en siglas partidistas. Foi unha chamada á cidadanía máis lúcida para impulsar un partido-movemento que asumise unha ética republicana, dende principios independentistas, disposta a abrir un novo escenario político que rachase coas vellas formas de comprender e practicar a política, unha organización que apostase por ser a ponte entre a cidadanía e as institucións, que puxese cabo á visión do partido como fin e non como ferramenta. Hoxe percibimos que a realidade organizativa e política de Anova se afasta dunha maneira progresiva do proxecto orixinario e camiña cara a un partido de corte clásico dominado por unha elite na que reside toda capacidade de decisión e de control.

Non podemos tampouco permanecer impasibles ante os graves acontecementos que están inxectando unha dose letal nunha organización que, conforme aos seus principios éticos e políticos, está obrigada a resolver as súas inevitables e necesarias contradicións mediante o diálogo e a práctica do consenso e nunca mediante a imposición de exiguas maiorías nin a práctica punitiva. Porque unha organización é tamén no seu modo de actuar un reflexo da sociedade que desexa e proxecta. E Anova proxecta unha sociedade xusta, libre, democrática e plural. A lóxica de maiorías sobre as minorías impúxose sobre os espazos de debate político e de consenso.

O noso compromiso coa idea orixinaria de Anova non mingua con esta renuncia. Continuamos comprometidos con Anova e con AGE. Seguiremos a traballar por esta organización desde as nosas asembleas de base e desde a responsabilidade que asumimos perante a Asemblea Nacional como membros da Coordinadora Nacional. E tamén nos espazos sociais nos que Anova ten que se converter en instrumento de transformación para a cidadanía do común.
Apertas.

Asinado,
Mar Blanco, responsábel nacional de lingua.
Antón Dobao, responsábel nacional de cultura.
Xiana López, responsábel nacional de igualdade
Xurxo Martínez, responsábel nacional de formación.

Galicia, Mes de Nadal de 2013

Os comentarios na carta publicada no facebook:
https://www.facebook.com/anton.dobao/posts/10202924480541744

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
21 de dezembro de 2013 11:26
http://espazoartabro.blogspot.com/
________________

Para superarmos a pobreza, para a destruírmos, temos que odiala e comprendela, ... Por Antón Dobao

Por Antón Dobao [*]
14.09.2013

Hai xa anos que Jarvis Cocker lle cantou á Xente Común con esa súa sorna tan aguda. Nesta canción sempre me pareceu ver esa distancia traxicómica entre a realidade da xente do común, da pobreza -porque a xente común é sempre pobre-, e certas posicións progresistas (aparentemente) pero escindidas (vitalmente) e arredadas (socialmente) non da pobreza como concepto e si da xente común como individuos.

"Because you think that poor is cool", di nalgún momento a canción. E entón a pobreza convértese en ficción literaria e perde a súa potencia indignante de transformación, de volvelo todo do revés e escachizar os marcos da realidade.

Para superarmos a pobreza, para a destruírmos, temos que odiala e comprendela. Entón, procuraremos cortarlle todas as vías respiratorias ata asfixiala.

A estética da pobreza non ten glamour, ofrece arrepío.

Porque é a xente a que importa, non as abstraccións que pode inspirarnos.

http://youtu.be/_cNboIC4aC4

Nota.-  post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:
Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
14 de setembro de 2013 09:20
________________

11 de Setembro de 1973 "Golpe de Estado en Chile" promovido polos Estados Unidos de América, o mesmo xendarme que hoxe está anunciándolle ao mundo a súa intención de soltar en Siria uns centos de milleiros de paquetes de democracia explosiva e con efectos secundarios

Por Antón Dobao [*]
06.09.2013

De aquí a uns días cumpriranse corenta anos da morte violenta de Salvador Allende, Presidente de Chile, líder do goberno da Unidad Popular, aquela Fronte Ampla derrotada por un golpe de estado que deixou mortos e mortas e desaparecidos e desaparecidas. Inspirado, financiado, promovido polos Estados Unidos de América, o mesmo xendarme que hoxe está anunciándolle ao mundo a súa intención de soltar en Siria uns centos de milleiros de paquetes de democracia explosiva e con efectos secundarios.

E, non sei por que, talvez porque nos excitan a memoria os bombardeos e os crimes masivos contra os pobos, nos que o capitalismo é un especialista de práctica viciosa, veume á cabeza esta vella canción e eses versos case finais:

Compañeiro presidente
Allende
Presente!
recollendo de Marx a súa máxima achega:
intervención
fronte á interpretación da acción
reacción, acción
Atención!

Por todos, por todas. Respecto, máximo respecto!

http://www.youtube.com/watch?v=DISHuXgSy_I

Nota.-  post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:
Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
6 de setembro de 2013 17:25
________________

Vaiamos ao que nos permite xuntarnos nunha praza pública, que é opoñernos a unha intervención militar asasina, depredadora, imperial, e esixirmos liberdade, soberanía e xustiza para o pobo sirio, ... Por Antón Dobao

Por Antón Dobao [*]
31.08.2013

Hai moitos anos que teño a sensación de que a esquerda de tradición marxista (e a min con iso xa me chega) necesita un bo reseteo, recuperar o espírito da I Internacional, comprender que o mundo e as forzas produtivas cambiaron máis do que aos sacerdotes lles apetecería e que o inimigo está aí fóra, ou sexa, aquí dentro, e é moi poderoso, demasiado como para perder o tempo criminalizando a aqueles e aquelas que, cos matices que sexan e as discordancias precisas (benvidas!), comparten a necesidade dunha sociedade poscapitalista. Entrementres, o proletariado real, máis aló de mistificacións pasadas xa de rosca e de modelos produtivos, segue desorganizado, irrecoñecible, sen capacidade de construír unha identidade e unha organización eficaz, fragmentado, atacado por todos os flancos. Así nos vai. Sentirse vangarda en soidade pode ser reconfortante, pero é socialmente inútil.

Eu creo que non podemos confundir a xeopolítica co proxecto de emancipación social. Entendemos o valor xeopolítico do réxime sirio no contexto mundial actual, pero, é ese o modelo social que ten que defender a esquerda revolucionaria e marxista hoxe? Francamente, teño a sensación de que non.

En calquera caso, eu non son un teórico social, así que opino só por impulsos derivados da observación. Opoñereime con todas as miñas forzas á intervención militar, que é imperialista e criminal, en Siria, porque ademais será un ataque contra o pobo e contra a súa soberanía e contra a súa vida e o seu benestar. Pero non me sinto con forzas nin con argumentos para defender un réxime que nin desde o punto de vista social, nin desde o económico nin desde o político sinto como meu.

Reproducir hoxe enfrontamentos de hai máis de medio século é unha auténtica aberración e, creo, unha irresponsabilidade política.

Vaiamos ao que nos permite xuntarnos nunha praza pública, que é opoñernos a unha intervención militar asasina, depredadora, imperial, e esixirmos liberdade, soberanía e xustiza para o pobo sirio.

Nota.-  post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:
Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
30 de agosto de 2013 23:27
________________

Unha manifestación é unha demostración do potencial poder constituínte da multitude, ... Por Antón Dobao

Por Antón Dobao [*]
24.06.2013

A manifestación non é a loita, como ás veces se tende a confundir, non é a totalidade da mobilización. É apenas o momento simbólico en que talvez se acumulen forzas e expresións de poder popular en construción. Só iso. Ou pode ser un simple desfile máis estético que político.

Na mobilización do Morrazo en Loita deste sábado 17 de agosto creo que se puido albiscar unha pequena parte dese novo poder constituínte que por múltiples recunchos non para de remexerse. Nin foi unha conclusión nin foi un dos desfiles nos que tantas veces temos participado. Todo está por construír, pero todo se está construíndo.

En canto a multitude vil vaia mudando as escamas iremos vendo como sae á luz o corpo máis preciso dun proletariado novo, descoñecido para moitos, certeiro, diverso, disposto a conquistalo todo. Incómodo, porque xa non acepta as vellas formas de representación e esixe que ninguén usurpe máis a súa capacidade política.

Mentres, tocará armar un, dous, tres ou infindos Morrazos en Loita. Sen exclusións.

Nota.-  post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:
Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
18 de agosto de 2013 22:25
________________

Artigo relacionado de Dario Portela, publicado en Praza Pública:
'O Morrazo en movemento'.

Outras novas relacionadas:

Venres 19, Xullo 2013 | Movementos sociais   
As manifestacións semanais en Cangas contra as políticas do Goberno chegan ao seu primeiro ano.
Xoves 8, Agosto 2013 | Movementos sociais   
O Morrazo volverá mobilizarse o 17 de agosto contra "as estafas do Goberno".

________________________

A min buscádeme sempre un lugar a carón dos de abaixo, ... Por Antón Dobao

Por Antón Dobao [*]
24.06.2013

Quen é incapaz de comprender as diferentes formas de violencia extrema que fundan o sistema baixo o que vivimos (non todos) é incapaz de comprender a propia sociedade en si. Atoutiña, no mellor dos casos. E cando non quere advertir a extrema violencia do Estado como aparello coercitivo e parcial, contra os máis débiles ou como prevención do mal exemplo, simplemente porque os medios de produción simbólica nos convidan a condenar sen termos sequera capacidade para coñecer os crimes reais, é que dalgunha maneira acaba elixindo a complicidade coa violencia que nos escinde e nos anula.

A min buscádeme sempre un lugar a carón dos de abaixo. E dos que están en prisión.

Como pode ser que haxa quen non aborrece as lexislacións e os tribunais de excepción, as diferentes varas de medir, os diferentes códigos penais, as prisións preventivas indefinidas, a doutrina Parot, as torturas, a redución de seres humanos a puros obxectos, a incomunicación, o ensañamento coas familias, a perversidade dun sistema de castigo que pena a rebelión ou os ataques á propiedade privada pero protexe os saqueos, as fraudes, a explotación, o engano, a destrución da dignidade e da vida. Ninguén cunha sensibilidade e unha razón de esquerda. Ninguén con sensibilidade. Se o déficit político e humano for tan enorme, pouca esperanza quedaría. Converter a Beiras no centro das reconvencións, equiparar en negativo as súas certeiras declaracións coa maquinaria coercitiva dun Estado que nunca rompeu lazos co fascismo franquista é politicamente deplorable. Desde un punto de vista de esquerda. Aínda que faga tales exercicios esa organización política por cuxa complicidade e acubillo devecen algúns conspicuos militantes de Anova.

Independentistas de Galicia, homes e mulleres, van ser xulgados por pertenza a unha organización fantasmagórica cuxa existencia non está sequera demostrada.

Eu tamén me solidarizo con eles e coas súas familias e amigos.

Ás veces, abondaría con ler a Kafka. Outras, cumpriría nada máis ca un mínimo de sensibilidade.

Nota.-  post de Antón no facebook.

[*] Xosé Antón López Dobao, coñecido como Antón Dobao, nado en Lugo o 16 de xullo de 1963, é un escritor, tradutor e cineasta galego. [Na Galipedia].

Enviado por:
Inácio GZ
inaciogz@gmail.com
24 de junho de 2013 22:10
________________