Amosando publicacións coa etiqueta André Abeledo Fernández. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta André Abeledo Fernández. Amosar todas as publicacións

mércores, abril 06, 2022

Pintos somos todos, deso se trata, a sentenza é contra todos, ... André Abeledo Fernández


André Abeledo Fernández [*]
06.04.2022


Desde que se soubo o procesamento de Xesús Anxo López Pintos, exsindicalista da CIG, da que chegou a ser o seu Secretario Comarcal, polos feitos que sucederon no marco dunha protesta convocada polos comités de Navantia e Poligal, con motivo dun acto electoral do PP en Ferrol, no inicio da campaña das eleccións autonómicas de 2012,  sempre me manifestei publicamente en solidariedade con Pintos.

E como concelleiro en Narón promovín a presentación de mocións nos concellos da Comarca.

Tamén son sindicalista, e membro do Comité de Empresa de Mercadona, empresa na que se deu unha importante loita contra a represión patronal, polo despido dun traballador por participar na Folga Comarcal do 12 de Xullo de 2013. Ante este despedimento, desatou-se un importante movemento de solidariedade, no que Pintos xogou un importante papel,

O caso de Pintos é un exemplo do retroceso lento pero inexorábel no exercicio dos dereitos civís que se está a vivir no Estado español  e dos métodos represivos e antidemocráticos aos que a dereita neoliberal recorre para acalar aquelas voces críticas coas súas políticas de recortes.  Fronte a isto ratifícome na defensa "intransixente" do sistema de garantías e liberdades, conquista histórica do movemento obreiro. Sen un estado garantista non hai democracia.

Manifesto o meu total apoio ao compañeiro Pintos: Non é de recibo que o noso compañeiro poida entrar na cadea por participar nunha protesta unitaria onde estabamos todas e todos aqueles que defendíamos o futuro da comarca de Ferrolterra. Naquela protesta estaban representados sindicatos, comités de empresa, partidos políticos, etc. A consigna debería ser ou todos ou ningún.

Pintos non pode ser a 'cabeza de turco que meta o medo no corpo as traballadoras e traballadores que queiran facer uso a lexítima protesta na rúa.

O xuízo contra Pintos foi un xuízo contra a clase traballadora máis consciente, e supón a aplicación máis desapiadada da inxusta 'lei mordaza'. Dende a esquerda a idea de que as traballadoras e traballadores poidan pagar con cadea a súa participación en protestas é inadmisible.

Unha sentenza para asustarnos a todos, a clase traballadora. O Supremo demostra con esta condena pola carga policial na que resultou ferido o noso camarada que é unha ferramenta política de represión, que non de xustiza.

A sentenza contra Pintos é un intento de maternos a todos o medo no corpo, para conseguir o noso silencio e que o medo nos paralice.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
3 de abril de 2022 17:29

_______

venres, abril 01, 2022

Ucraína versus Sáhara Occidental. A política internacional non ten corazón, nin vergoña, ... Por André Abeledo


Por André Abeledo [*]
01.04.2022


O Sáhara Occidental está ocupado ilegalmente e militarmente por Marrocos, unha invasión, unha guerra, miles de desprazados, todo un pobo secuestrado na súa propia terra ou vivindo nos campamentos de refuxiados en Alxeria.

Marrocos ata ten chegado a levantar un muro da vergoña ao estilo de Israel, ten levado  mesma política de colonización que leva adiante Israel en Palestina.

-Onde están as sancións económicas a Marrocos?

-  Para cando o envío de armas ao Fronte Polisario, para que poidan defenderse e loitar contra a ocupación?

-  Cando se vai a prohibir a Marrocos participar en competicións deportivas?

-  Cando imos a recoller fondos nos Supermercados para os refuxiados saharauís?

-  Cando lles imos a dar a residencia?

-  Cando se vai a prohibir a Marrocos participar nas competicións deportivas?

O Sáhara Occidental ten sido entregado a Marrocos e o pobo saharaui ten sido traizoado unha e outra vez.

España é o primeiro responsable, o Sáhara Occidental era a Provincia número 53, os saharauis eran cidadáns españois cando Marrocos invadiu o territorio na chamada "Marcha Verde". As tropas españolas se retiraron dun xeito vergoñento condenando ao Sáhara Occidental a ocupación e a unha guerra que non podían gañar, pois o seu su exército, o exército español, os tiña abandonado.

España impón sancións a Rusia, pero Marrocos non o fai. España esta na OTAN e tamén os EEUU, pero Marrocos esta sendo armado e asesorado militarmente polos EEUU.

EEUU, o seu presidente Donald Trump, como último acto do seu goberno recoñeceu a soberanía de Marrocos sobre o Sáhara Occidental. Pola súa parte Marrocos recoñeceu a Xerusalén como capital de Israel. E agora España recoñeceu a soberanía de Marrocos sobre o Sáhara Occidental.

En política internacional, xeoestratexia e xeopolítica, palabras como honor, xustiza, verdade, honestidade ou lealdade non teñen ningún valor, non ten nin corazón, nin vergoña.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
31 de março de 2022 20:44

_______

martes, marzo 29, 2022

Artigos de André Abeledo - A verdade é sempre a primeira vítima da guerra, e a información convértese en propaganda - Opinar como deporte de risco


A verdade é sempre a primeira vítima da guerra, e a información convértese en propaganda

Rusia vai ao seu ritmo na guerra da Ucraína, saben que non haberá resposta militar no territorio ruso, eso é imposible.

Rusia conta co apoio incondicional de China, un aliado que lles fará gañar tamén a guerra económica, a militar téñena gañada.

Namentres aquí a prensa cóntanos contos, dedica horas a apelar aos baixos instintos, a fomentar a rusofobia, a contarnos historias terribles sobre o que os rusos fan na guerra, historias que raramente van acompañadas de imaxes e case nunca de probas.

Rusia aínda non ten respondido as sancións económicas. Máis conta co apoio incondicional da maior potencia económica do mundo, China é un apoio sin fisuras por moito que dende Occidente taentese poñer este feito en cuestión.

Para corroboralo é suficiente con ler o Global Times, a versión exterior do Diario do Pobo, do Partido Comunista de China, un diario completamente posicionado con Rusia na guerra da Ucraína.

O bombardeo en Iugoslavia, algo que China «nunca esquecerá».

«Como remanente da Guerra Fría, a OTAN continúa expandindo o seu alcance xeográfico e rango de operacións. ¿Qué tipo de papel ten desempeñado na paz e a estabilidade mundiais?», ten dito un voceiro chino.

La estratexia rusa no ten como prioridade ocupar Kiev, ni tampouco destruílo, va paso a paso.

Rusia ten amosado ao non usar a súa abafadora superioridade aérea para bombardear a Ucraína, que non quere facer o mesmo que EEUU e os seus satélites, na guerra de Iugoslavia, de Irak, de Libia, ou máis recentemente en Siria.

Járkov e Mariupol son excepcións. Por unha banda están dentro do territorio do Donbás e deben pasar a control das repúblicas autodeterminadas; e tamén porque o exército ucraíno e os neonazis do Batallón Azov se teñen atrincheirado en ambas cidades, cos civís como escudo.

Por moito que en Occidente queira poñer a estas cidades como exemplo de unha resistencia "Numantina" contra o invasor, a realidade é que a resistencia ucraína non é tan forte como nos din, o amosan as centenares de poboacións teñen sido ocupadas polas tropas rusas sin problemas, nin resistencia.

Zelenski segue coa idea de que é preciso provocar unha terceira guerra mundial como saída a guerra, tolos no poder?, psicopatas?. "Si estos intentos de negociar fracasan, eso suporá a terceira guerra mundial", ten manifestado o presidente ucraíno.

O presidente da Ucraína, Zelenski, ten anunciado que suspende a actividade de varios partidos políticos, todos de esquerdas ou pro-autonomía. Na Ucraína xa estaban ilegalizados os partidos comunistas, agora tamén ilegalizan os socialistas. Algo dificilmente de defender dende un punto de vista "democrático".

Vladi Orlov xogador de baloncesto - nado en Jarkov -"... levamos 8 anos en guerra nos que se está bombardeando esa parte do país e iso non sae na televisión. O Exército ucraíno arrasaba con todo e non temos visto a esos mortos nos medios. Sinto moita rabia".

Occidente considérase o embigo do mundo, cando falan de comunidade internacional dende Occidente, refírense tan solo a un grupo de países que "representa", de aquela maneira, como moito a un 11% da poboación mundial.

O mundo esta cambiando e o imperio se resiste.


Opinar como deporte de risco

Os de ultradereita dinme comunista, roxo de merda, vaite para Cuba ou para Venezuela, agora tamén me din pro-ruso e vaita para Rusia, iso sí, ningún se ofrece a pagarme o billete de avión.

Tamén algúns da nova esquerda dinme fascista e acúsame de ser un infiltrado que busca romper a suposta unidade ao dicir o que penso sin autocensura.

E todos o fan polo mesmo motivo, por tentar dicir a verdade, aínda cando a verdade non esta de moda.

Vivimos tempos onde opinar é deporte de risco.

Unha das cousas que máis me fode ultimamente, é que digan que o Goberno español é social-comunista, porque que os que queremos un Goberno social-comunista estamos ben fodidos porque non o temos.

Persoalmente procuro non caer na trampa da autocensura por medo a nadar contra corrente, tento fuxir da hipocrisía.

Exemplo de hipocrisía: Rexeitar a ocupación rusa da Ucraína e aceptar a ocupación marroquí do Sáhara Occidental. Enviar armas aos ucraínos namentres traizoamos ao pobo saharauí, abrir as portas a refuxiadas ucraínas, mentres as pechamos nos fociños aos saharauís.

O "goberno máis progresista da historia", pasará aos libros de historia, por ser o que consumou a traizón definitiva ao pobo saharauí. E sinto non no poder calar ante semellante infamia indecente.

O Sáhara Occidental ten sido traizoado unha e outra vez por España. Agora se ten escrito un novo capítulo de vergoña "Made in Spain".

Non teño asimilado a nova linguaxe de "Barrio Sésamo" dos de abaixo contra os de enriba. Quédome co linguaxe de "barrio obreiro" de explotados contra explotadores.

"Non son nin de esquerdas, nin de dereitas" é o que dicía José Antonio Primo de Rivera, o fascista fundador de FALANGE, así que coidadiño cos discursos da inconsistencia progre e do fascismo que se esconde detrás do populismo da nova-vella ultradereita de VOX.

A falsa esquerda tarde ou cedo tense que posicionar, e cando se posiciona sae o "progre" que leva dentro, "non hai peor fascista que un burgués asustado".

A definitiva TRAIZÓN ao pobo saharaui, amosa a hipocrisía de Occidente. Ucraínos SÍ pero saharauis NON.

A nosa a posición ante os dramas humanos e as guerras marcada polo número de horas en televisión, a tendencia dos titulares, a raza e a relixión das vítimas, e por enriba de todo e ante todo polos intereses económicos das grandes multinacionais e das oligarquías.

Porque mira que temos tragado sapos co conto recorrente de que "ven a dereita", con as políticas do "mal menor", e claro que ven, ¿pero acaso estas estratexias a teñen freado?, ¿ou a teñen alimentado?.

A estratexia da nova esquerda de chamar a "unidade" dende o personalismo, a inconsistencia ideolóxica, e a renuncia as "liñas vermellas", para crecer electoralmente, ten axudado, ao meu xuízo, a que medre a ultradereita.

Algo que non solo ten pasado no Estado español, pero que segue acontecendo. Non sei cal é o motivo; ¿non o ven?, ¿non lles importa?, ¿son uns inconscientes?, ou simplemente pisar moqueta e ter unha posición cómoda e un salario envexable os ten feito conservadores.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
21 de março de 2022 13:42
28 de março de 2022 11:29

_______

luns, marzo 21, 2022

Artigos de André Abeledo - A traizón de España ao Sáhara Occidental, un acto vergoñento que pasará a história - Ucraína unha parte do taboleiro dun xogo perverso - Folga ou paro patronal?, o problema é si hai motivos e se poñen solucións


A traizón de España ao Sáhara Occidental, un acto vergoñento que pasará a historia

saharauí: Rexeitar a ocupación rusa da Ucraína e aceptar a ocupación marroquí do Sáhara Occidental. Enviar armas aos ucraínos mentres traizoamos ao pobo saharauí, abrir as portas a refuxiadas ucraínas , mentres as pechamos nos fociños dos saharauí.

O "goberno máis progresista da historia", pasará aos libros de historia, por ser o que consumou a traizón definitiva ao pobo saharauí.

O Sáhara Occidental ten sido traizoado unha e outra vez por España. Agora tense escrito un novo capítulo de vergoña "Made in Spain".

Venden que ten sido buscando a estabilidade nas fronteiras, di o PSOE, e os outros lo fan medido por rendibilidade electoral no caso de UP.

Pero nada pode tapar a vergoña de traizoar unha vez máis ao pobo saharaui e de entregar o Sáhara Occidental a ditadura de Marrocos.

A autonomía do Sáhara Occidental proposta pola Monarquía sátrapa de Marrocos, sin o dereito a autodeterminación, significa a adhesión do Sáhara Occidental por parte de Marrocos, significa deixar sin capacidade de decisión ao pobo saharauí, e pasar por enriba de todas as resolucións internacionais contra a ocupación ilegal, é un acto de TRAIZÓN e desleixo da responsabilidade histórica que o Estado español ten para co pobo saharauí.

Me ven a mente cando en Tinduf, en novembro de 1976. Felipe González dixo aos saharauís : "Vosa experiencia é a de ter recibido moitas promesas nunca cumpridas. Comprométome coa historia. O noso partido estará con vos ata a vitoria final”. Que vergoña.

Alxeria ten chamado a consultas ao seu embaixador en Madrid polo cambio de posición do Goberno sobre o Sáhara. Están "moi sorprendidos" polo apoio de España ao proxecto de Marrocos. Como nos corte Alxeria o gas ímonos cagar, ademais de traidores, son parvos de carallo.

Por outra banda hai que lembrar unha vez máis a UP que o Goberno é un, para o bo e para o malo, e cando non se pinta nada no goberno, si realmente se é un "0" a esquerda, para que estar?, polo salario ou polo sillón?. Non se pode ser e non ser parte dun Goberno a vez, cando conveña.

A nova traizón do Goberno progre ao Sáhara Occidental é unha canallada.

O goberno "progre" español traizoa unha vez máis ao Sáhara Occidental, por enésima vez.

O Sáhara Occidental foi ocupado ilegalmente e pola forza por Marrocos cando aínda era protectorado español.

Marrocos se ten pasado polo forro o dereito internacional e tódalas resolucións, e agora o Estado español únese aos EEUU e Israel para dar o visto bo a ocupación definitiva.

EEUU reitera o seu apoio ao plan de Marrocos para o Sáhara tras o respaldo español.

EEUU reitera o seu apoio ao plan de Marrocos para o Sáhara Occidental tras o respaldo español, que apoia a iniciativa de Marrocos para el Sáhara Occidental como o xeito "máis realista" de resolver un conflito de case cinco décadas. TRAIZÓN con maiúsculas mentres lambe as botas de EEUU.

A falsa esquerda tarde o cedo tense que posicionar, e cando se posiciona sae o "progre" que leva dentro, "non hai peor fascista que un burgués asustado".

A definitiva TRAIZÓN ao pobo saharaui, amosa a hipocrisía de Occidente. Ucraínos SI pero saharauís NON.

TRAIDORES!

Debemos recuperar a memoria sobre a nosa historia e entenderemos ata onde chega a nosa responsabilidade co Sáhara, este non é un conflito alleo, foi creado por España e temos o deber moral de non esquecer a un pobo irmá.

¡Goberno traidor!.

¡VIVA O SAHARA LIBRE!


Ucraína unha parte do taboleiro dun xogo perverso

Nestes días se teñen sucedido as execucións de ucraínos por "equidistantes", "prorrusos", ou "desertores", disto os medios non informan.

España e a UE solo dan asilo a mulleres e aos nenos, considerando aos homes que tentan fuxir do conflito como "desertores", participando da política da Ucraína de non deixar saír da Ucraína aos homes de 18 a 65 anos e obrigarlles a loitar senón queren ser executados por traidores.

Queren escapar da guerra.

Cruzando o monte o vestíndose de muller: así intentan fuxir da guerra os desertores ucraínos.

Os homes maiores de 18 anos que non teñan máis de tres fillos a cargo, sexan viúvos ou presenten problemas de saúde están obrigados a quedarse na Ucraína.

A todo eso como lle chamamos?.

É unha guerra que empezou en 2014 no Donbás, cuns 14.000 mortos antes do comezo da guerra entre Rusia e a Ucraína.

Unha guerra que non lle importou a ninguén ata que os nosos políticos e os medios de comunicación o decidiron.

Triste é a sucia realidade.

Os únicos inocentes son os civís mortos dende 2014 ata o día de hoxe, pero os únicos que importan a Occidente e os seus medios de comunicación son os dos últimos 20 días.

A OTAN quería esta guerra, que aos EEUU lles convén dende un punto de vista económico e xeoestratéxico.

Ucraína se ten deixado usar para desestabilizar a Rusia e agora Zelenski tenta conseguir unha terceira guerra mundial, e de facer a guerra o máis longa e cruenta posíbel.

Todo é beneficio para los EEUU, una guerra lonxe de sus fronteiras, en Europa, y dos economías que quedarán maltrechas, la de la UE y la de Rusia.

La UE será máis dependente dos EEUU, e  refórzase a OTAN como sempre teñen querido os Ianquis, os seus socios europeos poñerán agora máis diñeiro.

Ucraína é solo un escenario para a OTAN, unha parte do taboleiro xeoestratéxico onde se xoga a partida de quen vai a gobernar o mundo.

Ucraína e a UE son os parvos útiles dos EEUU.

Mentres China solo ten que sentarse a mirar, non é o seu problema e sacará beneficio tamén deste movemento no taboleiro xeoestratéxico.

China apoiará a Rusia porque é un socio necesario para próximas batallas no mencionado taboleiro xeoestratéxico e xeopolítico mundial.

Haberá un gran perdedor a Ucraína.

Zelenski segue defendendo os intereses da OTAN na rexión, sendo un monicreque .

A UE tamén pagará caro o seu vasalaxe aos EEUU e a OTAN, "paga pantas" se lles pode chamar.


Folga ou paro patronal?, o problema é si hai motivos e se poñen solucións

A folga é un dereito constitucional que non podemos permitir que se poña en entredito por parte de ninguén. Os paquetes informativos son unha ferramenta, como os sindicatos son un contrapoder para defender aos traballadores dos abusos e as ameazas da patronal.

Unha "folga" non é un "paro patronal", as "folgas" fan-nas os traballadores asalariados e os "paros" fan-nos a patronal.

Tamén hai que distinguir entre empresario e autónomo, moitas grandes empresas se aproveitan dos autónomos para poñer todo o peso dos custos sobre os seus ombros, algo que nestes tempos de crise se fai insostible para quen teñen que asumir custos de combustible ou enerxía.

O goberno quere atallar o "paro" do transporte reuníndose coas plataformas maioritarias, cando esas plataformas non teñen convocado a folga.

Algo parecido a cando consideran e venden a CCOO e UGT como os representantes de tódolos traballadores.

Como exemplo en Galiza, sindicato maioritario é a CIG, e en Euskadi CCOO e UGT tampouco son maioritarios.

CCOO e UGT cada día son vistos menos como sindicatos de clase e máis como parte de recursos humanos das empresas, cando non como parte del aparato represor empresarial cando os traballadores esixen os seus dereitos, como por exemplo ocorre en Mercadona, empresa onde son delegado de persoal da CIG.

Cando o Goberno di que se reúne cos representantes dos traballadores mente, se reúne cos sindicatos amigos da patronal, CCOO e UGT.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
18 de março de 2022 17:08
18 de março de 2022 17:32
20 de março de 2022 21:32

_______

venres, marzo 18, 2022

Folga do transporte, ... Por André Abeledo Fernández


Por André Abeledo Fernández [*]
18.03.2022


Folga do transporte

A folga do transporte me ten sorprendido para ben, son consciente do difícil que é sacar adiante unha folga e aínda máis cando as plataformas maioritarias do sector e a patronal non a apoian.

Nesta ocasión teñen conseguido que a pesar que non parecía que se desen as condicións obxectivas e subxectivas, e que os medios de comunicación os ignorou dende o principio, sacar adiante unha folga e facerse notar, non deixando aos medios de comunicación máis remedio que comezar a informar.

Outra cousa é que a falta dunha organización político sindical que lle dea unha dirección a protesta, provoca un caos que é contraproducente.

Non pode ser que os pescadores non podan transportar e vender o peixe fresco, ou que os pensos non cheguen as explotacións gandeiras.

Os participantes na folga e os seus convocantes deben buscar unha solución rápida, porque o desabastecemento de produtos básicos, ou non ter en conta a necesidade de que certas cousas sigan funcionando, dende hospitais, ata farmacias, pasando polos portos pesqueiros, ou as explotacións gandeiras, tarde ou cedo lles pasará factura as súas reivindicacións.

Porque as reivindicacións poden ser xustas e razoables, pero as protestas deben tamén ser xustas e razoables para non perder a razón, que a teñen.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
17 de março de 2022 13:48

_______

martes, marzo 15, 2022

Artigos de André Abeledo - Medidas reais e xustas contra as súas crises, as crises dos oligarcas, as crises que os enriquecen a eles e nos empobrecen a nós - Refuxiados de primeira, segunda e terceira categoría - Josep Borrell a voz da hipocrisía de Europa


Medidas reais e xustas contra as súas us crises, as  crises dos oligarcas, as crises que os enriquecen a eles e nos empobrecen a nós

Si estamos en guerra, si as medidas económicas que teñen tomado contra Rusia nos van a afundir nunha crise sin precedentes, tomen medidas especiais, para protexer a los máis vulnerables.

Control de prezos de combustibles, enerxía, alimentación, medicamentos, e todo o esencial por parte do Estado.

Devolución do préstamo de 68.000.000.000 de euros prestados aos bancos, nacionalización das compañías eléctricas para terminar cos abusos, control de prezos das compañías telefónicas e Internet, medidas reais para defender os intereses da clase traballadora e dos vulnerables.

Ana Botín di que temos que poñer a calefacción a 17°, eso si seguimos pagando a electricidade a prezo da enerxía máis cara, o gas, cando a maioría proveñen doutras fontes. Para Ana Botín o non querer vivir conxelado esta moi mal, pero a usura esta ben claro.

A UE o gas vaillo vender EEUU moito máis caro, tamén o trigo e os cereais os venderán a prezo de ouro, o petróleo seguirá subindo, e os combustibles, e o transporte de mercadorías que encarecerá a súa vez a cesta da compra. Perdemos os de sempre e gañan eles.

Ao renunciar a soberanía alimentaria, e decidir adicar os montes e os campos a plantar eucaliptos, estábamos sementando o que recollemos, faltan pensos e fertilizantes para a nosa gandería e a nosa agricultura, falta millo, trigo, cebada. Por politicuchos sin patriotismo e visión de futuro, renunciamos no seu momento a ter un sector primario con capacidade para abastecer o mercado interno.

Afogar economicamente a Rusia, levar a Rusia a un calexón sin saída, lévanos inexorablemente a un conflito global e seguramente atómico. Estamos dirixidos por tolos, por irresponsables, por psicópatas?, parece que non ten ninguén ao volante en ningunha parte.

En resumo, esta é unha crise provocada por as medidas dos nosos dirixentes para bloquear economicamente a Rusia, unha vez máis somos os cidadáns os que segundo os nosos dirixentes debemos apretarnos o cinto e sofrer as consecuencias, como si ese fose o único camiño, e non é verdade, existen outros camiños, que os que rouban ao pobo deixen de facelo.

Cando escoito aos nosos dirixentes, tanto no Estado español, como na UE, falar sobre o conflito na Ucraína, doume conta do drama que estamos a vivir, estamos en mans de ineptos, estúpidos, charlatáns e boca chanclas, nun momento no que precisamos estadistas.

"Qué época tan terrible esta en que uns idiotas gobernan a uns cegos" (William Shakespeare).

Si hai escaseza de alimentos, si chegamos a pasar fame, si aumenta a pobreza e as desigualdades, a culpa non será de Rusia, nin da guerra na Ucraína. A culpa será dun sistema onde as crises as pagamos sempre os mesmos, e duns dirixentes inútiles e irresponsables.


Refuxiados de primeira, segunda e terceira categoría

En Europa non todos os refuxiados son benvidos, non todos os seres humanos son iguais, non todas as guerras e invasións importan, a raza e a relixión si importan.

Os refuxiados ucraínos son recibidos cos brazos abertos, pero os sirios, afgáns, saharauís, iemenís, etc. Eso vese de outra cor e os medios xa non están preocupados por esa xente de segunda categoría nos estándares europeos racistas e xenófobos.

As caravanas de migrantes  que fuxen  de guerras, conflitos, xenocidios, fames, conflitos e a miseria son innumerábeis, as vexamos ou non na televisión.

Israel e Arabia Saudí realizan guerras de exterminio contra Palestina e o Iemen. Unhas guerras covardes que contan co silencio cómplice de Occidente. Xenocidios que deberían avergoñar e escandalizar ao mundo, pero que a ninguén parece importarlles.

Catástrofe sobre catástrofe humanitaria en Haití con protestas nas rúas contra os gobernos títeres de EEUU que matan ao seu pobo de fame e o reprime brutalmente.

Caravanas de migrantes en Centroamérica que fuxen das ditaduras impostas dende os EEUU na zona e atópanse co muro da vergoña e o odio sementado por personaxes como Donald Trump.

A ocupación ilegal do Sahara Occidental por parte do exército de Marrocos que obriga a un pobo a vivir exiliado no deserto de Alxeria dende fai máis de 40 anos, tampouco lle interesa fai tempo aos medios de comunicación e polo tanto é invisíbel.

Catástrofes humanitarias en África, Sudán, Somalia, Mozambique, vítimas de catástrofes, guerras e conflitos eternos.

A venta de escravos en Libia, despois de que Francia e EEUU decidisen destruír o Estado libio para roubar os seus recursos e a deixasen en mans de extremistas relixiosos e señores da guerra.

Todo isto e desgraciadamente moito máis, está ocurrindo agora, pero o mundo mira cara outro lado.

O mundo solo ten ollos para a Ucraína porque así o teñen decidido os gobernos e os medios de comunicación e manipulación de Occidente


Josep Borrell a voz da hipocrisía de Europa

Escoitar a Borrell, que é un señorito moi aseñorado con salario millonario e traballo garantido, facendo chamamentos a austeridade e a resistencia aos cidadáns europeos. Oílo dicir que nos vaiamos acostumado a soportar o frío, a acender as velas, a ser máis pobres, en nome da guerra na Ucraína. É dunha hipocrisía impresentable.

Josep Borrell fálanos de épica, resistencia e austeridade dende o seu cargo millonario na UE. Di que aos europeos deberíannos espertar as bombas as 5 de la mañá para abrir os ollos a realidade. Ignorante miserable, ti que saberás da vida dos cidadáns?, acaso a subida do prezo da vida vai a afectar a alguén que gaña case 400.000 euros anuais?.

"O meu consello, a miña petición, de que a xente aforre gas para non ter que importar gas ruso non vai cos españois, porque os españois non consumen gas ruso, pero para o resto de Europa si". Borrell aínda parece máis hipócrita e afastado da realidade cando tenta matizar as súas declaracións, patético.

Os discursos de Borrell ao Churchill na segunda guerra mundial, serían para rirse de non ser porque este personaxe é o voceiro de Europa, vamos que fala en nome de tódolos membros da UE cando chama a poboación a prepararse para o peor e aprender a sufrir.

Por outra banda a hipocrisía é compartida, porque Occidente na Ucraína ten unha actitude oposta que no mundo árabe. Glorifican a resistencia contra os rusos e cualifican de "heroes" a quen combate as súas tropas. Mentres os palestinos que combaten ao exército israelí nos territorios ocupados son cualificados de "terroristas"

Obradovic, técnico do Partizán de Belgrado: "Non lembro que a xente falase tanto cando o meu país, Serbia, foi bombardeado". "Non vin a xente reaccionar e falar tanto. Tamén en Irak, en Siria e en Afganistán... estou en contra de calquera tipo de guerra, é terrible...". "Non se coñece momento na historia do mundo, en que a mentira sistemática se teña practicado con menor vergoña, ou polo menos, e grazas a tecnoloxía moderna, de maneira maior e máis eficiente ou a maior escala, que polos ditados políticos desta idade"

Medidas como o adeus a tódolos McDonalds de Rusia ata novo aviso. Os rusos quédanse sin Big Macs, McNuggets e McFlurrys. A verdade non creo que poda considerarse unha mala noticia para os rusos, por riba de todo para as arterias, o colesterol alto, a obesidade infantil e a saúde en xeral.

"As sancións económicas impostas a Rusia ou a marcha das multinacionais do país buscan premer a Putin. Pero poderían ter un efecto contrario e que os cidadáns se sintan atacados e pechen filas entorno ao seu presidente". (Elena Bogush, historiadora e socióloga rusa).

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
10 de março de 2022 14:51
10 de março de 2022 20:05

13 de março de 2022 15:13
_______

xoves, marzo 10, 2022

Artigos de André Abeledo - Guerra, Pandemia, crises...sempre perdemos os mesmos - Guerra na Ucraína: drama, censura e hipocrisía. Non penso odiar a Rusia


Guerra, Pandemia, crises...sempre perdemos os mesmos.

As sancións económicas que Europa vaille a impoñer a Rusia van a rebentar as economías dos cidadáns europeos.

Haberá oligarquías que en tempos de crise se enriquezan aínda máis, pero sen dúbida os pobos de Europa serán máis pobres.

A UE aplica medidas de bloqueo económico a Rusia, unhas medidas que non serven para nada a hora de parar a guerra na Ucraína. Pero que afectan dramaticamente a economía dos cidadáns europeos e van a empobrecernos a todos, menos a uns poucos que se farán aínda máis ricos.

Borrell e os seus compinches na UE non defenden os intereses dos cidadáns europeos, ao adoptar medidas de bloqueo a Rusia que son un tiro no pé para a economía dos pobos da UE, medidas contra Rusia que non serven para parar a guerra en Ucraína. A quen serven?.

A UE envía armas a Ucraína para tratar que a guerra sexa longa e cruenta posíbel, que o conflito se enquiste, a sabendas de que a Ucraína non pode gañar a guerra e que o bloqueo económico afectará dramaticamente aos cidadáns europeos. Borrell pídenos que apaguemos a luz.

Namentres denuncian censura en Rusia; Borrell anuncia un “mecanismo para sancionar actores nocivos que desinforman” na UE.

O xefe de diplomacia no Parlamento Europeo:  "Ten que haber algunha garantía para que a información non sexa un elemento que contamine as mentes".

A prensa utiliza titulares tendenciosos e toma partido namentres fomenta a rusofobia.

Entre os ucraínos a opinión sobre a invasión non é tan unánime como nos venden. A realidade é máis complexa que un enfrontamento entre bos e malos. A verdade non importa o que importa é o relato.

A propaganda usa os chamados "Verificadores de información independentes": dise de aqueles que deciden que noticias son falsas e cales non segundo os intereses da empresa que lles paga.

Antigamente xa existían pero formaban parte da censura do Estado.

A primeira vítima da guerra é a verdade e na guerra a información máis que nunca é propaganda.


Guerra na Ucraína: drama, censura e hipocrisía. Non penso odiar a Rusia

Hipocrisía é cando no valado de Melilla recibise a golpes devolvese en quente aos que escapan das guerras en África, da fame, a miseria, da escravitude, ou da ablación, namentres anunciamos que daremos residencia e acolleremos a todos os refuxiados da Ucraína.

Hipocrisía é dar as costas e non ver a guerra e o xenocidio no Iemen e Palestina perpetrados por Arabia Saudí e Israel, esquecer as mulleres no Afganistán Talibán, dar as costas ao pobo saharauí que ten o seu territorio ocupado por Marrocos, e so querer ver a Ucraína.

Hipocrisía son as bandeiras da Ucraína ata na sopa, non me parece mal, pero boto en falta moitas outras bandeiras; Palestina, Sáhara Occidental, Kurdistan, Iemen, Sudán, Somalia, Libia, Siria, Donetsk, e un longo etcétera de bandeiras de países en guerra, en conflito, con fame de todo.

Hipocrisía: cando maltratamos aos que saltan o valado de Ceuta ou Melilla, ou tentan cruzar o mar Mediterráneo, fuxindo de guerras provocadas por Occidente, da fame, de ditadores, da escravitude na Libia destruída polos OTANISTAS, da ablación as mulleres en África, da morte e da miseria... pero eles son negros, ou morenos, non son racialmente aceptables para Europa, non son xeopoliticamente ou xeoestratexicamente interesantes, ou non teñen materias primas que roubar para Occidente.

É interesante escoitar como un militar español, o coronel Baños, que é un experto en intelixencia militar e xeopolítica, nos fala nun canal xeneralista español de como no Estado español os medios de comunicación desinforman, intoxican, minten e están ao servizo da OTAN e dos EEUU cando falan sobre o conflito en Ucrania.

Europa e Occidente, apostan pola censura e a propaganda en relación a Ucraína. Queda prohibida calquera opinión, ou información, que poida estragar o relato oficial.

Dende prohibir aos cidadáns europeos informarse en medios rusos, ata a censura en redes sociais a modo de bloqueos, contas restrinxidas, ou eliminación de contidos ou directamente de usuarios.

Por outra banda asistimos a censura cultural  ademais da política e económica, como as cancelacións e boicots as producións rusas, que van dende a música clásica, ata o arte, o teatro, teñen xerado reaccións encontradas: dende os que entendemos que é un acto de censura hipócrita e estúpido, aos que o asumen como unha medida de presión inexorable.

Ou o castigo ao deporte ruso, un castigo xamais visto antes, en ningunha invasión anterior ou actual.

Non me cabe na cabeza que o xefe da diplomacia española e europea, Josep Borrell, este facendo este tipo de declaracións incendiarias. Non podo entendelo. Non sei si Borrell é un idiota, un imbécil ou un irresponsable. Ou si realmente Josep Borrell esta mal da cabeza.

Non me van a obrigar a odiar a Rusia, nin ao pobo ruso, o mundo debe moito aos pobos da antiga URSS, eles esmagaron a Alemaña NAZI e foron os que fixeron o maior esforzo e sacrificio para liberar Europa.

Rusia destaca pola súa cultura, a súa u literatura, a arte, o seu deporte...é un país continente.

Ademais a guerra na Ucraína pon sobre as nosas mesas a importancia de ter soberanía alimentaria, de ter unha agricultura capaz de alimentar por si mesma a poboación do noso territorio si é preciso, a importancia de apostar polo sector primario para ter soberanía.

As reservas de millo e trigo, na Galiza, están baixo mínimos. O gran xestor Feijóo, suplirá estas carencias, con eucaliptos supoño. Non é a guerra, é a renuncia a soberanía alimentaria a que nos pon entre a espada e a parede.

Rusia non ten a culpa de todo e o empobrecemento dos pobos de Europa é responsabilidade dos gobernos de Europa e das súas políticas.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de persoal da CIG no comité de empresa de Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.



Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
9 de março de 2022 16:04

_______

Foto: Ukraine on Fire (2016) |Fanny Sage in Ukraine on Fire (2016)_______