Amosando publicacións coa etiqueta Loita contra os desafiuzamentos. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Loita contra os desafiuzamentos. Amosar todas as publicacións

mércores, agosto 28, 2013

O goberno municipal de Ferrol libera unha partida de máis de 451 mil euros para poder rehabilitar, adxudicar e entregar 28 vivendas en Recimil - Asemblea de Stop-Desafiuzamentos en Caranza


A nosa loita comeza a dar os seus froitos. Mais temos que ter claro que vivenda que quede baleira en Recimil, ten que ser rehabilitada, adxudicada e entregada, como así consta no Regulamento e é de xustiza.

O pasado Luns 26 de Agosto, membros da Xunta de Goberno Local, coa presencia do Alcalde, realizaron unha rolda de prensa no Pazo Municipal, onde deron conta dunha serie de asuntos relacionados coa súa xestión, sendo o tema principal o relacionado coas vivendas protexidas de Recimil. O goberno municipal accedeu ao cambio nos orzamentos municipais e decideu liberar 451.818,94 euros, para acometer as reformas necesarias nas vivendas baleiras de Recimil, para poder entregar 28 delas antes de rematar Setembro. Polo seu interese reproducimos a nova que publica o propio Concello de Ferrol na súa web oficial. Non todos os obxectivos que nos marcamos están cumpridos, mais este é un paso moi importante.

O Concello de Ferrol aproba o proxecto de adecuación de 28 vivendas do barrio de Recimil

O goberno de Rey Varela da así un paso máis no compromiso para adxudicar 30 inmobles entre as familias incluídas no listado antes de que remate o mes de setembro.

O alcalde de Ferrol, José Manuel Rey Varela, anunciou o luns día 26 a aprobación por parte da Xunta de Goberno Local, en sesión ordinaria, de tres importantes proxectos urbanísticos. O primeiro edil da cidade estivo acompañado polo concelleiro de Urbanismo, Guillermo Evia Pérez; a portavoz do Goberno Municipal, Martina Aneiros Barros; e a concelleira de Benestar Social, Rosa Martínez Beceiro.

Así as cousas, o Executivo local deu luz verde o luns 26 ao proxecto para a “Adecuación de vivendas de Recimil para disposición da Concellería de Benestar Social”. As actuacións comprenden traballos de acondicionamento en 28 vivendas e conta cun orzamento estimado de execución de 451.818,94 euros (co 21% de IVE incluído). “Unha cantidade superior á prevista inicialmente que garantirá cumprir co compromiso asumido polo Goberno de adxudicar 30 vivendas antes do mes de setembro” engadiu o rexedor municipal.

Máis polo miúdo, o primeiro edil da cidade explicaba que as intervencións que se acometerán nas vivendas de Recimil consisten na renovación ou reparación dos acabados de solado, paredes e teitos co mantemento da tabiquería existente; reparación ou substitución das carpinterías interiores de madeira; substitución das carpinterías exteriores deterioradas; e a renovación das instalacións de electricidade, fontanería, ACS e saneamento que se atopen en mal estado. Segundo informou o alcalde ferrolán, as obras de adecuación das vivendas de Recimil iniciaranse nos próximos días e as adxudicacións serán realizadas antes da finalización dos traballos.

 Martes, 27 de agosto de 2013
Enlaces relacionados na prensa local:

O Concello de Ferrol empezará «en días» o arranxo de trinta pisos de Recimil | O goberno local aprobou onte un investimento duns 451.000 euros | Antía Urgorri
27.08.2013  [Acceder á Nova]

O Concello investirá 450.000 euros en reparar 28 vivendas do barrio de Recimil
Redacción Ferrol | 27.08. 2013 [Acceder á Nova]

O Concello arranxará de forma simultánea 28 pisos en Recimil | Pretende garantir o seu adjudicación en setembro e evitar aos okupas | Por Rocío Pita Parada |Ferrol
25.08.2013 [Acceder á Nova]

O Valedor investigou demóraa na entrega dos pisos de Recimil | Decidiu concluír os seus pesquisas ao argumentar o Concello que están en obras | Rocío Pita Parada
10.08. 2013 [Acceder á Nova]

NOTA.-
ESTE XOVES 29 DE AGOSTO DE 2013
, ÁS 5 DA TARDE ESTÁ CONVOCADA NOVA ASEMBLEA  DE STOP-DESAFIUZAMENTOS EN CARANZA [+INFO]



Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna,
da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra

Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

||||||||||||||||

Enviado por:
Foro Social de Ferrol Terra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
28 de agosto de 2013 11:24

______________________

domingo, agosto 11, 2013

Recurso de inconstitucionalidade da PAH contra a lei 1/2013: un paso máis na loita contra a violación de dereitos humanos - Documentos -Vídeo


As PAHs presentaron publicamente un recurso de inconstitucionalidade contra a "Lei 1/2013, de 14 de maio, de medidas para reforzar a protección aos deudores hipotecarios, reestructuración de débeda e aluguer social", por vulnerar, esta, dereitos humanos e fundamentais. Lei aprobada recentemente pola dereita española do PP, partido que detenta o controlo político da maioría das institucións do, polo de agora, Reino de España, e que ven lexislando desaforadamente contra os intereses da maioría social, a favor da grande banca e as grandes corporacións transnacionais. A presentación pública foi en Rolda de prensa, o pasado mércores día 7 de Agosto de 2013, en Madrid, ás 11 da mañá, no nº 6 da Rúa Domenico Scarlatti,  diante do Tribunal Constitucional.

As PAHs elaboraron un recurso de inconstitucionalidade ante o Tribunal Constitucional, contra a lei do PP, por vulnerar dereitos humanos, pois a comisión xurídica da Plataforma de Afectad@s pola Hipoteca PAH detectou polo menos seis causas de Inconstitucionalidade na Lei 1/ 2013. Esta Lei, non só non soluciona o problema que está causando un sufrimento intolerable a centenares de miles de familias, e perpetuando a violación sistemática de dereitos humanos, senón que ademais incumpre principios constitucionais.

De novo é a xente, a sociedade civil, son as PAHs, as que se organizan para defender os dereitos fundamentais.

As PAHs están solicitando os apoios necesarios para a presentación dun recurso de inconstitucionalidade en tempo e forma ante o Tribunal Constitucional. Igual que fixeron na tramitación da ILP, interpelaron non só aos grupos parlamentarios senón que apelaron tamén á conciencia individual de cada un dos deputados e deputadas. Os partidos e deputad@s que votaron a favor da tramitación da ILP e contra a lei finalmente aprobada polo Goberno (todos menos o PP), teñen a oportunidade de demostrar a súa coherencia e a veracidade do seu compromiso apoiando e asinando o recurso elaborado polo equipo xurídico das PAHs.

Na rolda de prensa do pasado mércores, procedeu-se á presentación oficial do recurso de inconstitucionalidade elaborado polas PAHs, dos seus contidos, e a interpelación ás Institucións con capacidade legal para interpoñelo. Aínda que a Plataforma de Afectad@s pola Hipoteca elaborou un recurso de inconstitucionalidade contra a lei 1/2013. O recurso necesita de polo menos 50 deputad@s para poder ser presentado ante o Tribunal Constitucional, por iso, as PAHs puxeron-se en contacto con todos os partidos políticos con representación parlamentaria co fin de solicitar-lles que se adhiran ao recurso. Ningunha das formacións políticas tiña previsto presentar recurso algún. O recurso de inconstitucionalidade elaborouse desde a sociedade civil fronte á vulneración sistemática de dereitos humanos que supón a actual lexislación en materia hipotecaria. De novo é a xente, son as PAHs, as que se organizan para defender os dereitos fundamentais.

A continuación transcribimos un resumo do recurso inconstitucionalidade e a carta enviada, polas PAHs, ás diputadas e os diputados do Congreso.

Resumo do recurso de inconstitucionalidade.

Resumimos a continuación os seis puntos polos cales as Plataformas de Afectados polas Hipotecas consideramos que a chamada "Lei Antidesahucios" vulnera os dereitos contemplados pola Constitución Española e a lexislación internacional.

Motivo 1: Inviolabilidade do domicilio e tutela xudicial efectiva.

A Lei en cuestión establece unhas condicións fixas para o mantemento da vivenda, sen deixar marxe á interpretación e ao contexto de cada caso, co que directamente deixa en suspenso o dereito á vivenda establecido pola Constitución e sen marxe para que os xuíces tomen decisións baseadas na situación das familias afectadas cando non se dan as condicións establecidas pola lei.

A vivenda máis aló dunha propiedade é o ámbito íntimo, persoal e privado das familias e polo tanto debe ser protexido polos dereitos implícitos que leva. Así o recoñece a Constitución Española no seu artigo 18 no que explica que as circunstancias para a entrada no domicilio privado só pode ser autorizado por un xuíz que as valore, xustifique e motive. A Lei ao non dar marxe de establecer esta valoración máis aló de criterios arbitrarios establecidos polo Goberno atenta contra contra a inviolabilidade do fogar.

Ademais neste sentido o Tribunal Europeo de Dereitos Humanos establece en diferentes sentenzas que o desaloxo forzoso só se debe dar si non se coloca ás persoas en situacións degradantes como a exclusión social e sempre que se adopten as medidas adecuadas para non agredir os dereitos das persoas.

O Estado Español subscribe varios tratados internacionais en materia de dereitos humanos nas que se establecen garantías que se deben dar antes, durante e despois do despexo. Ditas garantías tampouco se establecen na Lei.

Motivo 2. Vulnera os dereitos das crianzas e as discrimina pola idade.

A lei establece como unha das condicións que na morada haxa menores de 3 anos de idade, tanto na moratoria de lanzamentos como nas medidas de reestruturación de débeda.

Non existen criterios obxectivos para establecer ese límite de idade nin nada que xustifique nos casos de execución hipotecaria e posterior desafiuzamento.

O despexo das familias expoñen aos menores independentemente da súa idade a situacións de rúa ou desamparo e en consecuencia a situacións de violencia, temor, incerteza e dor. Á súa vez provoca o risco de afectación do seu integridade física, psíquica e moral e libre desenvolvemento da personalidade.

A situación actual no Estado en que miles de familias viven baixo o limiar da pobreza que se acentúa por unha moi alta taxa de paro, denunciada por organismos gobernamentais estatais e internacionais agravan esta situación e son vítimas das citadas consecuencias todos os nenos independentemente da súa idade.

Non existen motivos para a distinción realizada pola Lei e por iso vulnera tanto os dereitos recolleitos na Constitución Española como nos Dereitos do Neno.

Motivo 3. Vaguidade e indeterminación na constitución do fondo social de vivendas.

A Lei en cuestión "Encomenda" ao Goberno que "promova" co sector financeiro un fondo social de vivendas destinadas a persoas que sexan desaloxadas da súa vivenda habitual por impago de préstamo hipotecario.

Non se establece un prazo, as condicións de arrendamento nin instrumentaliza en forma algunha a forma en que este mandato debe levarse a cabo.

A vaguidade nas condicións e medidas para levar a cabo este mandato non ofrecen unha resposta adecuada ao contexto de urxencia social e non garanten o fin do mesmo: a protección das persoas e a garantía do acceso a unha vivenda digna.

Este feito agrávase máis no contexto de crise onde esta medida debería ser potenciada e non suxerida, e en especial cando vai dirixida especialmente a colectivos en situacións de vulnerabilidade en xeral e máis concretamente ás crianzas en particular. E con iso a vulneración dos dereitos á intimidade, vivenda, protección da vida que se establecen tanto na Constitución Española como nos tratados internacionais.

Motivo 4. Vulneración de tutélaa xudicial efectiva e defensa en relación ás garantías procesuales ofrecidas aos consumidores fronte aos profesionais.

Basicamente o tema é que a Lei dá a opción e non o deber aos xuíces a que poidan apreciar cláusulas abusivas de oficio, pero non obriga a iso. Non obstante o Tribunal Europeo recoñece que as familias están nunha situación de inferioridade ante as entidades financeiras e que dita desigualdade debe ser compensada pola figura de xuíz quen debe apreciar de oficio as cláusulas abusivas.

Por outra banda a Lei 1/2013 establece un prazo máximo de 1 mes para denunciar a cláusulas abusivas das do momento da publicación da Lei no BOE e dándose así por informada a todas as posibles persoas afectadas. Mais tanto a administración como os xulgados deben esgotar todas as vías de notificación antes de recorrer aos editos e diarios oficiais. Esta forma de notificación non foi aplicada á Lei 1/2013 limitándoa á mera publicación no BOE polo que na súa forma vulnera a tutela efectiva que o Estado debía procurar ás persoas que se atopan nun proceso de execución hipotecaria e polo tanto non pode ser admitida dita limitación de tempo nos procesos hipotecarios en curso.

Motivo 5. Violación do principio de igualdade de armas procesuales e acceso aos recursos establecidos pola lei.

A Lei 1/2013 abre a posibilidade de oposición por cláusulas abusivas tanto de oficio polo xuíz ou a instancia da parte executada. No entanto non modifica a lei de enxuizamento civil na parte en que di que a apelación só é posible pola parte acredora. Desta forma está creando unha situación de desigualdade, dando á parte máis forte ferramentas que nega á parte máis vulnerable, en lugar de compensar a parte máis débil como explicitamente ordena a lexislación europea.

Motivo 6. Referencias na Lei á execución ou venda extraxudicial.

A Lei 1/2013 fai referencia á execución ou venda extraxudicial, un sistema de execución que quita de mans dos xuíces a función xurisdicional e a deixa en mans dos notarios.

Un procedemento máis rápido que provoca unha maior indefensión das persoas e familias afectadas, dificultando a súa defensa no mesmo e que ademais establece-se unilateralmente pola entidade financeira no contrato hipotecario.

Este procedemento quita das mans dos xuíces a administración da xustiza e a tutela xudicial efectiva das persoas que establece a Constitución e á súa vez provoca unha discriminación das persoas sometidas a este procedemento respecto das que son executadas no procedemento xudicial ordinario.

Por todos estes motivos consideramos que a lei aprobada polo Goberno vulnera os dereitos das persoas e familias, contravén a Constitución, a lexislación europea e os tratados internacionais de dereitos humanos, mantendo as desigualdades entre as entidades financeiras ás que protexe fronte ás familias ás que perpetua na súa situación de indefensión.

O Recurso completo pode-se descargar aquí:
http://afectadosporlahipoteca.com/wp-content/uploads/2013/08/RI-L-1-13-complemento-695.4-lec.pdf


Carta aos deputad@s


Á atención do sr/a. deputado/a.

Dirixímonos a Ud. desde a Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH) co fin de solicitarlle a súa adhesión ao recurso de Inconstitucionalidade elaborado polo noso equipo xurídico para ser presentado ante o Tribunal Constitucional contra a lei 1/2013.

Desde a PAH detectamos polo menos seis motivos de inconstitucionalidade na citada lei que incurren nunha vulneración de dereitos fundamentais inadmisibles en toda democracia que se considere como tal.

Como saben, a ILP pola moratoria dos desafiuzamentos, a dación en pago retroactiva e o aluguer social contou co aval de máis de 1.400.000 firmas e o apoio maioritario da sociedade civil; con todo, as demandas cidadás foron menosprezadas e desoídas e o proceso de modificación da lei hipotecaria deu como resultado a Lei 1/2013 de 14 de Maio. Esta lei non recolle as demandas de mínimos expostas na ILP e perpetuan a condena de miles de familias a un sufrimento inadmisible e a exclusión social. A lei 1/2013 non é solución algunha á vulneración sistemática de dereitos humanos que se dá no noso país, unha situación flagrante ante a cal únicamente a sociedade civil está dando unha resposta. Así o indican todas as enquisas realizadas sobre o tema.

Poden consultar e descargar o recurso de inconstitucionalidade neste enlace.

Consideramos que brindar o seu apoio ao recurso de inconsitucionalidade responde a principios básicos de democracia e de protección e defensa dos dereitos humanos, dos dereitos fundamentais das maiorías sociais deste país, ás cales non se lles pode continuar dando as costas.

Por iso e detectando por parte do servizo xurídico da PAH polo menos seis causas de Inconstitucionalidade, solicitamos teñan a ben adherirse a este recurso e prestar o seu apoio á cidadanía que así o solicita e reclama.

A continuación expoñémoslle os detalles técnicos que ten que seguir para poder formalizar a súa adhesión ao recurso:
  • Cumprimentación do documento de adhesión achegado.
  • Envío á seguinte dirección postal: rúa SAN COSME Y SAN DAMIAN nº 24 1º Izda Madrid 28012. Horario de 9,30 a 14,00 e 16,00 a 20,00
  • É necesario un poder xeral para pleitos con facultades especiais para allanarse e absolver posicións a nome da procuradora de tribunais Dña. Virginia Aragón Segura.
  • Certificado do secretario do congreso onde acredite a súa condición de parlamentario.
Para calquera dúbida ou comentario pode responder a esta mesma dirección de correo. O prazo máximo de presentación do recurso, en base ás datas de aprobación da Lei 1/2013, é o 15 de agosto, polo que a adhesión necesariamente ten que formalizarse con anterioridad á data sinalada.

Un saúdo cordial,

Plataforma de Afectad@s por la Hipoteca (PAH)
http://afectadosporlahipoteca.com/
afectadosporlahipoteca@gmail.com

Vídeo da roda de prensa do día 7 de Agosto de 2013.


http://bambuser.com/v/3794075



Difunde:

Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna, da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra

Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

Enviado por:
Foro Social de Ferrol Terra FSdeFerrolTerra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
11 de agosto de 2013 11:08
__________________

xoves, xullo 18, 2013

Un veciño de Arteixo intenta suicidar-se cando ía ser desafiuzado da súa casa en Arteixo

Todas e todos temos dereito a unha vivenda digna e adecuada, non pode ser que por falta de recursos económicos, as persoas podamos quedar sen un teito onde poder vivir. En Arteixo hai mais de 2000 vivendas baleiras. Os poderes públicos teñen que artellar solucións. Non pode ser que haxa persoas sen poder acceder a unha vivenda, e pola contra haxa miles de vivendas baleiras. No manifesto das PAHs esixe-se a reconversión do parque hipotecario nun parque público de aluguer social. O dereito á vivenda é un dereito humano fundamental. Pola importancia da noticia transcribimos-la a continuación.

Un home intenta suicidarse cando ía ser desafiuzado do seu piso en Arteixo
.
Disparouse na cabeza cando a comisión xudicial e a procuradora ían efectuar o desaloxo da vivenda de aluguer - Foi denunciado por deber oito meses de renda.
O veciño, de 62 anos, permanece ingresado no hospital da Coruña en estado moi grave


Un veciño de Arteixo disparouse onte un tiro na cabeza cando ía ser desafiuzado do piso no que residía en réxime de aluguer. O home, Xullo M.E., de 62 anos, permanece ingresado no Centro Hospitalario Universitario da Coruña en estado "moi grave", segundo informaron desde o centro médico.

Os feitos sucederon pasadas as 11.30 horas de onte no número tres da Rúa Ángel López del Castillo, onde acudira a comitiva xudicial, un procurador e un cerralleiro para proceder ao desafiuzamento da vivenda polo non pago, segundo puido saber este xornal, de oito meses de aluguer. Xullo M.E. solicitou-lles máis tempo para poder levarse os mobles do piso e, tras ser-lle denegado este adiamento, desculpou-se un momento, meteuse nunha habitación e disparou-se na cabeza cun "arma curta", segundo informa a Garda Civil, que iniciou unha investigación sobre o suceso.

Até o lugar desprazaron-se dúas patrullas da Policía Local de Arteixo, a Garda Civil, unha ambulancia asistencial e outra medicalizada, na que o home foi traslado ao hospital da Coruña, onde, ao peche desta edición, permanecía ingresado na Unidade de Coidados Intensivos debido á ferida de bala que presenta na cabeza.

Non era a primeira vez que a comitiva xudicial acudía ao dúplex que habitaba Julio M.E. para desafiúza-lo. O pasado 8 de xullo, a comitiva, formada por un xestor e un funcionario do corpo de auxilio, tamén acudiu á vivenda acompañada do procurador que representa aos propietarios do inmóbel. Pero nesa ocasión suspendeu-se o desaloxo a petición do inquilino, que solicitou uns días para baleirar a vivenda. Os propietarios accederon a esta petición e concederon-lle tres días máis, aínda que non foi até onte pola mañá cando a comitiva xudicial regresou ao terceiro piso do número 3 Rúa Ángel López del Castillo. Julio M.E. recibiu-lles en pixama. Minutos despois, tras comunicar-lle que esta vez non habería o adiamento que el reclamaba, pegou-se un tiro na cabeza.

O suceso provocou unha grande conmoción na zona. O home non era unha persoa coñecida no municipio onde, segundo fontes consultadas, reside desde o ano 2011. "Ninguén se dá conta de quen é, non debe de facer moita vida en Arteixo", comentaba un grupo de veciños tras coñecer o tráxico suceso. Outro dos veciños, que reside no edificio contiguo, viu desde a súa fiestra como a ambulancia se levaba a un home "intubado e controlando os seus constantes vitais". "Non teño nin idea de quen é", asegura. Ningún dos inquilinos do número 3 Rúa Ángel López del Castillo quixo realizar declaracións sobre o acontecido minutos antes no terceiro esquerda. Segundo algunhas fontes, Julio M.E. vive só neste inmóbel, situado nunha céntrica rúa do municipio.

Segundo sosteñen desde o Concello de Arteixo, o home non se puxo en contacto con Servizos Sociais para pedir axuda e acceder ás prestacións dispoñíbeis.

O home foi denunciado polo non pago do aluguer polos propietarios do piso. Presentou alegacións e celebrou-se o xuízo, no que o xuíz decretou o desafiuzamento e se fixou o pasado 8 de xullo como a data para proceder ao despexo. O BNG de Arteixo lamenta este "tráxico suceso" e reclama "unha vez máis" ao Goberno local maior implicación para que este tipo de situacións "non se repitan".

Noticia publicada en "La Opinión de A Coruña", por Viviana Burón / Tania Suárez | Arteixo | 18.07.2013

Fonte: Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna, da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra.

Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
____________

venres, xullo 12, 2013

Contra a criminalizacións dos movimentos sociais - Manifestación na Coruña - Fotos - Vídeo


Umha representación de STOP-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, participou hoxe na manifestación contra a criminalización do movimento social d'A Coruña.

O movimento social d'A Coruña ven denunciando acoso continuado por parte das autoridades. Un acoso que tivo nas multas recibidas por 17 persoas, pola súa participación na loita contra o desafiuzamento da veciña d'A Coruña, Aurelia Rey.

Para denunciar ese acoso e castigo aos movimentos, varios colectivos sociais manifestaron-se polas rúas da cidade baixo o lema "Multan-nos a nós, para asustar-te a ti". Ao remate da manifestación os colectivos participantes realizaron a micrófono aberto intervencións moi aplaudidas. O representante dos "Sen Teito", reivindicou unha cidade que os acolla, e pola que transitar con liberdade. O representante do colectivo "Sen Papeis" reivindicou unha cidade máis humana: "Ningunha persoa é ilegal". A representante da loita de Afectad@s polas Preferentes explicou, nunha emocionada intervención, en que punto se encontra a súa loita, que máis de 15.000 euros, soman as multas recibidas da Delegación do Goberno, dixo que lle propuxeron ao Delegado o troque das multas por un paquete de preferentes, 'din que o Delegado do Goberno non aceptou' sic... A concentración recibiu tamén as saúdas doutros colectivos, e tamén da delegación de STOP-Desafiuzamentos de Ferrolterra. Para rematar o poeta Luix, da Timba Poética d'A Coruña, verbalizou en dous poemas a indignación e as esperanzas que afloran destas loitas, remataban estes versos cun "a rebelión está en marcha".


http://youtu.be/AIipswwxH-g

Publicado por Galiza Contrainfo, espazo de comunicación alternativa
Canle:
galizacontrainfo.

Web:
http://galizacontrainfo.org/

Os movementos sociais da cidade sairon á rúa para denunciar a represión a que están sendo sometidos e esixir a dimisión do delegado do goberno Samuel Juárez.
Baixo a Licenza  Creative Commons (reutilización permitida).


Conta no facebook de Stop-Desafiuzamentos A Coruña:
https://www.facebook.com/pages/STOP-DESAHUCIOS-A-CORU%C3%91A/216065495111451
_____

Enlace relacionado:
Ártabra 21: Contra a criminalización da solidariedade, concentración n'A Coruña, hoxe xoves, 11 de xullo, no Obelisco ás 8 da tarde
_______________

xoves, xullo 11, 2013

Contra a criminalización da solidariedade, concentración n'A Coruña, hoxe xoves, 11 de xullo, no Obelisco ás 8 da tarde

MULTANNOS A NOS PARA ASUSTARTE A TI.

20:00 HORAS OBELISCO. QUE A REVOLTA NON PARE¡¡¡

Catro persoas máis propostas para sanción.

Múltannos a nós para asustarte a ti

A Coruña, 10 de xullo 2013. Ao abeiro da crise social creada polas entidades bancarias en connivencia ca corrupción política, o goberno municipal do Concello da Coruña e a Subdelegación do Goberno están a amosar como, dende unhas institucións que se supoñen de todas e todos, perséguense as protestas e criminalízanse as demandas da cidadanía ao tempo que non se dubida en seguir apoiando aos bancos i élites políticofinancieiras que se están a beneficiar do actual drama social.

Ás 13 persoas que a día de onte estaban baixo ameaza de sancións por teren participado en mobilizacións a favor do dereito á vivenda e contra os recortes sociais, temos que engadir hoxe 4 persoas máis.

Este total de 17 persoas -polo de agora- están acusadas de feitos supostamente ocorridos tanto durante a tentativa de desafiuzamento de Aurelia Rey (18 de febreiro) como durante unha concentración diante da sede do Partido Popular (9 de abril).

A estas persoas acúsaselles de diferentes faltas, pero fundamentalmente podemos resumilas en 3: dificultar a súa identificación –cuestión totalmente falsa, as persoas indentificáronse, e foi en varios dos casos o feito de pedir tamén identificación a algún dos axentes o que conlevou estas propostas de sanción como represalia-, instigar ás masas a defender o dereito á vivenda –interpretación subrealista que insinúa que as aproximadamente 200 persoas que acudiron a parar o desafiuzamento de Aurelia, ou quenes participan en mobilizacións sociais, carecen de reflexións e posicionamentos propios sobre a actual crise de dereitos humanos e sociais no Estado español- e, en terceiro termo, unha perversa interpretación do que supón a “seguridade” cidadá, xa que, segundo as propostas de sanción, pronunciarse a favor do dereito á vivenda i en contra dos recortes que poñen en risco cuestións esenciais como a vivenda, a saúde ou a educación da cidadanía crea un clima de inseguridade.

É dicir, que o que realmente preocupa aos nosos gobernantes non é que esteamos a vivir un retroceso en dereitos humanos e sociais sen precedentes dende o inicio da democracia, senón que o que verdadeiramente considera como “problema” o goberno do Partido Popular no Concello e na Subdelegación é o feito de que fagamos uso do noso dereito á manifestación e libre expresión para denuncialo e pronunciarnos en contra.

Os colectivos sociais e persoas que loitamos polo benestar da cidadanía estamos a ver con fonda preocupación esta perversa interpretación da realidade que están a impoñer os representantes políticos. Éstes, facendo uso do seu poder, non dubidan en tentar silenciarnos a través da actuación de forzas que deixan de ser “de seguridade” para converterse en “represivas” xa que, en lugar de defendernos de bancos estafadores e políticos ladróns, cargan contra a cidadanía con toda a forza do aparato de Estado. Diante desta manipulación da realidade perfectamente imbricada no que a investigadora social Naomi Klein chama “a Doctrina do Shock” 1, resulta cada vez máis acaído ter presente as palabras do financieiro estadounidense WarrenBuffet -o cuarto home máis rico do mundo e un dos quince máis poderosos segundo Forbes2-: “There’s classwarfare, all right, but it’s my class, the rich class, that’s making war, and we’re winning.3” Os poderosos protéxense entre eles. É por iso que o Goberno, as persoas elexidas na Coruña ou no Estado para atender as demandas da poboación, estanse centrando abertamente en silenciarnos, reprimirnos e disuadirnos da nosa capacidade crítica, sancionando economicamente a quenes protestamos.

Que cabe agardar dun Concello e unha Subdelegación do Goberno que pertencen a un partido político especialista en estafar diñeiro público? Á vista do ambiente dos xulgados de Madrid, poucas organizacións activas na actualidade teñen tantos delincuentes entre as súas filas como ten o Partido Popular….

Nós non lles temos medo, estamos seguras e seguros dos nosos coñecementos e confiamos nos nosos sentimentos, estamos fortes para dar unha resposta. Mañán, xoves 11, ás 20.00hrs., na praza do Obelisco, concentración conxunta en denuncia da criminalización da solidariedade: Múltannos a nós para asustarte a ti.

No facebook:
https://www.facebook.com/pages/STOP-DESAHUCIOS-A-CORU%C3%91A/216065495111451

__________________

martes, xuño 25, 2013

Nova Asemblea de persoas afectadas pola desidia do goberno municipal, á hora da entrega das vivendas de Recimil - Este Mércores 26 de Xuño ás 6 da tarde no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño

Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, convoca unha Asemblea de Persoas Afectadas pola desidia do goberno municipal á hora de entrega das vivendas protexidas de titularidade municipal.

O obxectivo desta asemblea é abordar o estado actual da reivindicación de adxudicación e entrega das vivendas de Recimil ás persoas da lista que están agardando por elas.

Neste momento sabemos, sen confirmación oficial, que xa contrataron a unha empresa para a reforma e reparación das vivendas baleiras. Tamén nos consta que o Concello segue chamando, por orde, ás persoas da lista de espera, para confirmar a súa demanda de vivenda. Podemos informar tamén de que se está a elaborar o demandado censo de vivendas baleiras.

Queremos informar tamén de que trinta persoas afectadas pola desidia do Goberno Municipal, teñen interposta unha reclamación ante o Concello e ante o Valedor do Pobo. Continuamos á espera de que o Sr. Alcalde, José Manuel Rey Varela, conceda a segunda xuntanza coa Comisión constituída por persoas afectadas e de Stop-Desafiuzamentos para buscar unha solución a esta situación criada no noso concello en relación ao dereito a unha vivenda digna.

A citada Asemblea terá lugar o vindeiro Mércores, 26 de Xuño, ás 6 da tarde, no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño. Esta asemblea estará aberta tamén a todas aquelas persoas que queiran solidarizarse con este colectivo e incorporarse á loita por unha vivenda digna.

Ferrol, a 25 de Xuño de 2013

Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna,
da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra

Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

Enviado por:
Foro Social de Ferrol Terra FSdeFerrolTerra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
25 de junho de 2013 11:24

__________

xoves, xuño 13, 2013

O poder da cidadanía - Entrevista a Ada Colau Ballano (PAH) - Vídeo

O poder da cidadanía
Entrevista a Ada Colau Ballano (PAH)


O poder da cidadanía - Ada Colau Ballano... por attactv


A PAH (Plataforma de Afectados pola Hipoteca) loita para cambiar o procedemento de execución hipotecaria que vulnera os dereitos fundamentais das persoas. Varias son as iniciativas da Plataforma (dación en pago con carácter retroactivo, fin aos desalojos, os alugueres sociais) como explica nesta entrevista a representante Ada Colau Ballano: "Esta campaña está destinada a aumentar a desobediencia civil e xa non só para as persoas que sofren os execucións hipotecarias senón tamén para aquelas persoas que por culpa desta crise perden o seu traballo e non poden pagar por exemplo o aluguer. Entendemos que esas vivendas baleiras en mans dos bancos tamén deben ser unha solución para esa poboación que necesita a unha vivenda digna".

Fonte: ATTAC.TV - Publicado o 12.06.13.

STOP-Desafiuzamentos - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna, da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra
Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
_______

sábado, abril 13, 2013

Afetad@s pola desidia do goberno do PP, na adxudicación de vivendas protexidas de Recimil, reclaman unha solución: Adxudicación e entrega das vivendas Xa!


O que xurdiu como unha proposta da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, e acordada na pasada Asemblea de persoas que figuran na listaxe definitiva para acceder a unha vivenda protexida de propiedade municipal do barrio de Recimil, concretouse hoxe en Ferrol.

Esta Acción consistiu nunha concentración diante do Pazo Municipal, para dirixir-se posteriormente ao rexistro, onde un grupo de persoas afectadas fixeron entrega da reclamación para que se lles adxudique e entreguen xa, algunha das vivendas municipais liberadas.

No mesmo rexistro entregou-se un escrito, onde se solicitou unha reunión de urxencia co Sr. Alcalde, José Manuel Rey Varela e co concelleiro e concelleira, responsábeis de patrimonio e benestar social. O obxectivo da reunión, sería para trasladar-lles as queixas e demandas da Rede. Á xuntanza asistiría unha Comisión de persoas afectadas, xurdida da Asemblea do pasado 10 de Abril de 2013, composta por Laura Luz, Rosa, Ada Luz e Estefanía que estarían acompañadas por membros da Rede de Apoio Mutuo, Elena e Francisco que foron elixidos hoxe, en Esteiro, na asemblea semanal ordinaria de Stop-Desafiuzamentos.

Para finalizar tivo lugar unha Asemblea onde  veciñas afectadas falaron da súa situación persoal e familiar, reclamando unha vivenda digna. Os medios de comunicación local están recollendo con interese esta loita social [*]. O drama persoal que están sufrindo moitas destas familias, converten esta loita no centro de preocupación e entrega dentro da Rede, o que require de moito compromiso e paciencia, por tod@s @s activistas e afectad@s.

Fotos: Susete'70.


[*] Noticias:
Os solicitantes dunha vivenda municipal en Ferrol colapsan o rexistro do Concello | O alcalde anuncia a entrega de pisos en Recimil «nos próximos días» | ROCÍO PITA PARADA FERROL 12/4/2013 19:20 h  [Ir á web]

As persoas en lista de espera para unha vivenda de Recimil esixen que se axilice a súa entrega | REDACCIÓN FERROL | Actualizado 12 Abril 2013 - 13:09 h. [Ir á web]

Os rostros da espera por Recimil | As familias que agardan por un piso reclamarán hoxe ao Concello a súa entrega | Rocío Pita Parada ferrol / a voz 12/4/2013 [Ir á web]

Solicitantes de pisos en Recimil levarán a súa protesta ao Concello | Presentarán escritos para forzar a súa entrega e acudirán ao pleno | Rocío Pita Parada / Ferrol / La voz 11/4/2013  [Ir á web]

Os solicitantes de pisos de Recimil presentarán reclamacións no Concello
REDACCIÓN FERROL | Actualizado 11 Abril 2013 - 01:40 h. [Ir á web]

Aumenta a presión para que se entreguen pisos baleiros en Recimil | O Concello asegura que non hai ningún en condicións de habitabilidade | Rocío Pita Parada / Ferrol / La voz 9/4/2013  [Ir á web]


Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna, da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra.

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

No facebook:
http://www.facebook.com/StopDesafiuzamentosFerrolTerra/
________________

xoves, abril 11, 2013

Afetad@s pola desidia do goberno local de Ferrol, na adxudicación de vivendas protexidas de Recimil, reclaman unha solución

SOLIDARIZATE E APOIA, ÁS PERSOAS AFECTADAS POLA DESIDIA DO GOBERNO MUNICIPAL DO PP FERROLÁN, NA ADXUDICACIÓN DAS VIVENDAS PROTEXIDAS DE RECIMIL, PARTICIPANDO ESTE VENRES 12 DE ABRIL, ÁS 11.30HS DIANTE DO CONCELLO DE FERROL.

Afetad@s pola desidia da Xunta de Goberno Local de Ferrol, na adxudicación de vivendas protexidas de Recimil, reclaman unha solución a súa situación de falta de vivenda.


O mércores 9 de abril, desde as 6 da tarde, tivo lugar unha Asemblea de persoas que figuran na listaxe definitiva para acceder a unha vivenda protexida de propiedade municipal do barrio de Recimil. No transcurso da Asemblea escoitaron-se testemuños de situacións dramáticas. Houbo un debate a fondo sobre o que estaba pasando coas vivendas de Recimil desde 2010.

Acordou-se presentar o vindeiro Venres 12 de Abril, ás 11:30hs, no rexistro do Concello a seguinte reclamación:

" ...

EXPOÑO:

Que por resolución da Xunta de Goberno Local, figuro na listaxe definitiva para acceder a unha vivenda protexida de propiedade municipal do barrio de Recimil, co nº___. Que sei que hai vivendas baleiras aptas para vivir que só necesitan sinxelas reformas ou reparacións. Que non se pode permitir que estean tapiando as vivendas baleiras e pola contra estas non se adxudiquen.  Que a miña situación económica segue sendo moi difícil e que necesito que se me adxudique unha vivenda sen demora.

...

SOLICITO:

Que teñan a ben atender esta reclamación e se me adxudique e entregue xa, algunha das vivendas baleiras protexidas de propiedade municipal do barrio de Recimil.

...
"

Ao tempo acordou-se nomear unha Comisión de persoas afectadas, acompañada por persoas da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra que soliciten unha reunión co Sr. Alcalde, José Manuel Rey Varela, para reclamar as nosas demandas.



Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna,
da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra.

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

No facebook:
http://www.facebook.com/StopDesafiuzamentosFerrolTerra/
_____________________

luns, abril 08, 2013

O "Plan de Oportunidades", as vivendas protexidas de Recimil e a Asemblea convocada por Stop-Desafiuzamentos


Desde hai días Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, está activando a reivindicación de entrega das vivendas protexidas de Recimil. Diante da reclamación de entrega dunha vivenda de emerxencia social ás persoas que quedaban desamparadas polos desafiuzamentos nos últimos meses, recibiamos sempre a mesma resposta: "non hai vivendas en Recimil en disposición para entregar". Os servizos sociais non dispoñen deste recurso para solucionar os problemas de grave emerxencia social. Mais o Alcalde en varias roldas de prensa, actos e mesmo cando presentou o seu "Plan de Oportunidades", facía mención a estas vivendas e daba cifras, mesmo falaba de orzamentos. Non sabemos onde van os orzamentos dispostos do pasado ano, nin que o que se está a facer cos deste. O único que sabemos é a resposta dos servizos sociais, de que eles só teñen os recursos que ofrecen. Os responsábeis políticos unha vez máis, ou menten ou son uns irresponsábeis. Non só non son capaces de adecuar unhas poucas vivendas para emerxencia social, senón que non teñen pensado dar resposta ás necesidades de 116 persoas con escasos recursos, que están á espera de que se lles entregue unha vivenda protexida en Recimil desde o pasado mes de Xullo, que foi cando se publicaron as listas definitivas de persoas que reúnen os requisitos para ser adxudicatarias.

Desde as nosa filas teñen-se entregado chaves ao Concello de vivendas aptas para vivir, mais o Concello o que fixo foi tapiar as vivendas que se lle entregan ou que atopa deshabitadas. O sistema é: previa visita da policía para comprobar se vive alguén na vivenda, chegan un par de operarios no nome do Concello, retiran a manilla da porta e a tapian con tixolo e logo pintan de marrón escuro. A pasada semana xa ían máis de 60 vivendas tapiadas. Mentres a xente está sen vivenda o Concello dedicase a tapialas. Que é o que está pasando?

Diante desta situación Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, comezou unha actividade de localización e contacto coas persoas que figuran na lista de espera, para activar unha campaña de demanda aos responsábeis municipais, para que poñan a disposición das persoas afectadas as vivendas protexidas de Recimil xa.

Nunha Asemblea previa celebrada a finais de marzo, en Esteiro, acordou-se convocar unha nova Asemblea de persoas afectadas, co noso apoio, coa intención de definir xa unha serie de accións encamiñadas a conseguir os citados obxectivos dunha morada onde poder vivir.

A citada Asemblea terá lugar o vindeiro Mércores, 10 de Abril, ás 6 da tarde, no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño.

Ferrol, a 7 de Abril de 2013

Stop-Desafiuzamentos (Adherida ás PAHs) - Comisión Dereito a unha Vivenda Digna,
da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra.

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

No facebook:
http://www.facebook.com/StopDesafiuzamentosFerrolTerra/


Enviado por:
Foro Social de Ferrol Terra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
8 de abril de 2013 00:51
_____________________

xoves, marzo 28, 2013

Grupo Parlamentario da Esquerda Plural: As nosas enmendas á Lei antidesafiuzamentoss


Onte martes (26.03.2013) o Grupo Parlamentario da Esquerda Plural (IU-ICV-CHA) presentamos seis enmendas á iniciativa lexislativa popular (ILP) da dación en pago impulsada pola Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH). Propoñemos, entre outras cousas, que a mera existencia de cláusulas abusivas nun contrato hipotecario sexa razón suficiente para que o seu titular poida opoñerse á execución hipotecaria, ademais de reclamar ao Goberno que cre unha Oficina de Atención ás persoas afectadas por cláusulas abusivas.

Da mesma xeito que fai uns días trasladamos as propostas da PAH en forma de enmenda ao Real Decreto de medidas urxentes ante os desafiuzamentos aprobado polo Goberno, nesta ocasión as nosas enmendas de adición á ILP pretenden adaptar a normativa hipotecaria vixente á sentenza do Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TJUE), que fai uns días sentenciou que a lexislación española é contraria á directiva comunitaria de protección ao consumidor.

Para liquidar este feito, desde IU-ICV-CHA propoñemos que, "caso de execución do inmóbel da persoa hipotecada, admítase o rexeitamento da afectada fundamentado coa existencia de cláusulas abusivas no préstamo hipotecario", dando potestade ao secretario xudicial para convocar ás partes e "acordar a paralización do desafiuzamentos ou determinar a cantidade pola cal deberase continuar coa execución".

Por outra banda, a Esquerda Plural, coordinada neste asunto por Joan Coscubiela, propón a creación dunha Oficina de Atención ás Persoas Afectadas polas Cláusulas Abusivas que preste asesoramento aos cidadáns e emita ditames sobre o carácter abusivo ou non das cláusulas incluídas nos contratos hipotecarios. Esta oficina debería funcionar en coordinación entre o Goberno e as Comunidades Autónomas.

Así mesmo, se insta ao Goberno a modificar o IRPF para evitar que as operacións de dación en pago ou quitas de débeda poidan ser consideradas ganancias patrimoniais e estean, xa que logo, suxeitas a retencións tributarias.

Tamén cremos que os limiares fixados para acollerse ao Código de Boas Prácticas son excesivamente restritivos, polo que suscitan que se modifiquen para suprimir os condicionantes persoais ou familiares actualmente vixentes, e para elevar o teito de prezo máximo das vivendas susceptibles de acollerse ao mesmo. Así, ao noso xuízo só debería terse en conta si hai unha situación de insolvencia sobrevida, si trátase do domicilio habitual e si non se está en posesión doutros bens.

Na mesma liña, vemos necesario que a mediación e o arbitraxe xudicial sexa un paso "obrigatorio" e previo a calquera execución, e que durante o tempo que duren ditos procedementos suspéndanse tanto o desafiuzamento como a acumulación de intereses de calquera tipo. Así mesmo, defendemos que sexan os debedores os que poidan elixir libremente a que opción das recolleitas no Código "reestruturación da débeda, quita ou dación en pago" acóllense, en lugar de que sexa o banco o que o decida.

Con respecto ao Fondo Social de Vivenda, a Esquerda Plural insiste na súa petición de constituír un parque público co stock de vivenda que as entidades financeiras nacionalizadas traspasaron á SAREB (o "banco malo") e que "reúnan condicións de habitabilidad", así como as que sexan propiedade do Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB).

Así mesmo, deberían incluírse neste fondo todas as vivendas baleiras que sexan propiedade de administracións e empresas públicas a calquera nivel.

Todas elas deberían estar a disposición dos afectados polas hipotecas por un período mínimo de cinco anos e contar cun prezo máximo protexido e adaptado á capacidade económica dos arrendatarios, de maneira que "en ningún caso sexa superior ao 30% dos ingresos mensuais do arrendatario individual, nin ao 20% dos ingresos do núcleo familiar".

En casos de insolvencia total ou ingresos persoal ou familiares inferiores a 450 euros mensuais, a renda mensual deberá ser cuberta polo fondo de aluguer social que corresponda.

Publicado no blogue do deputado de Chunta Aragonesista (CHA) pola Esquerda de Aragón no Congreso, Chesús Yuste.

Enviado por:
Grupo de apoio á Esquerda Plural
28 de março de 2013 19:22

http://oncediputados.blogspot.com.es/

___________________

martes, marzo 26, 2013

O escrache é ilegal, violento e eu non querería sufrilo, vale, e que? , ... Por Isaac Rosa

Por Isaac Rosa [*]
26.03.2013

O escrache é ilegal, é violento, e eu non querería que ninguén mo fixese a min na miña casa. Tres obviedades que non merecen que lles dediquemos nin un minuto, e con todo levamos varios días entrando ao trapo de quen queren levar o debate ao seu calello sen saída para tourearnos con facilidade.

Non merecen un minuto, así que lle dedicarei medio: o escrache é ilegal e violento como o é calquera acción de protesta que se salga do formato "manifestación autorizada e que se disolve á súa hora": é ilegal e violento como ilegal e violento era acampar en Sol, rodear o Congreso, parar desafiuzamentos, ocupar bancos ou montar piquetes na folga.

De modo que, ante a repetida acusación de ilegalidade e violencia, antes que seguirlles o xogo e entrar a discutir si é máis violento poñer pegatinas ou botar pola forza a unha familia da súa casa, ou si é máis ilegal un escrache que un desafiuzamento baseado nunha lei abusiva, habería que contestar: "si, o escrache é ilegal e é violento, e que?"

O terceiro argumento co que acurralan aos prol-escrache é tamén tramposo: gustaríache que cho fixesen a ti? Cada vez que un político ou un tertuliano móstrase comprensivo cos escraches, lánzanlle o mesmo dardo: gustaríache que os antiabortistas plantásense ante a túa casa con megáfonos e cacerolas e perseguísenche pola rúa? Aquí tamén, no canto de perder o tempo en desmontar ese tipo de comparacións, habería que contestar: "non, non me gustaría, e que?"

En realidade os activistas, os desafiuzados e quen loitan con eles, non teñen este tipo de dúbidas: eles sempre contestaron "e que?" Aínda que ás veces entren ao trapo, non perden moito tempo en discutir con quen sempre levan as de gañar pois xogan con cartas marcadas. Simplemente actúan.

Somos outros os tiquismiquis, os que á frase "eu comprendo os escraches" engadimos sempre algunha coletilla: "sempre que sexan pacíficos", "sempre que respecten o domicilio privado", "sempre que teñan coidado cos fillos", "sempre que non molesten aos veciños"... Somos outros, quen nunca habemos ter medo de que nos boten de casa e por iso instintivamente empatizamos máis co malestar do deputado sitiado que co sufrimento da familia desafiuzada. Somos outros, quen non fomos aínda moi golpeados pola violencia económica e por iso espántanos calquera cousa que alguén etiquete de violento.

Pero gústenos ou non, fai tempo que nesta partida alguén deu un puñetazo sobre a mesa, cambiou as regras e rompeu a baralla. E non foi a PAH. Ao contrario, os antidesafiuzamentos non empezaron polos escraches, senón que antes de chegar ata aquí subiron todos os chanzos previos: confianza no sistema (que os deixou tirados), denuncias nos xulgados (pero a lei hipotecaria os desamparaba xudicialmente), peticións aos gobernantes (oídos xordos), manifestacións (ignoradas ou reprimidas), paralización de desafiuzamentos (recibindo a cambio máis policía), recollida de firmas e presentación dunha ILP (que o PP resistiuse a admitir a trámite, e pensa rexeitar), e agora, logo de consumir todos os cartuchos anteriores, o escrache.
Son eles, quen responden "e que?", os que agora se arriscan a sufrir un escrache moito máis potente: o tridente político, policial e mediático que nos próximos días acosará á PAH, a criminalizará e manipulará, e non cesará ata ver a Ada Colau entrar esposada na Audiencia Nacional.

Publicado en ZonaCrítica de eldiario.es.

[*]Isaac Rosa Camacho -Sevilla, 1974, é escritor e activista de esquerdas. Anque naceu en Sevilla, viveu en Extremadura e agora reside en Madrid. Publicou as novelas "La malamemoria" (1999), posteriormente reelaborada en "¡Otra maldita novela sobre la guerra civil!" (2007), "El vano ayer" (2004) e "El país del miedo" (2008). Con "El vano ayer" obtivo o Premio Rómulo Gallegos (2005), o Premio Ojo Crítico e o Premio Andalucía de la Crítica, e foi levada ao cine por Andrés Linares co título de "La vida en Rojo". A súa última novela, "El país del miedo", recibiu o Premio Fundación José Manuel Lara á mellor novela de 2008. Isaac Rosa. Tivo o honor de remplazar a Javier Ortiz na columna que publicaba no xornal "Público" logo do seu pasamento. Agora colabora co xornal dixital eldiario.es. Outras obras: "Adiós muchachos" (1998, teatro), "El ruido del mundo" (1998, novela), "Kosovo. La coartada humanitaria" (2001, ensaio), ...
________________

venres, marzo 15, 2013

Europa declara ilegal a lei española dos desafiuzamentos - O Tribunal de Xustiza da Unión Europea deu un varapalo á normativa española sobre desafiuzamentos, confirmando a ilegalidade do procedemento español de execución hipotecaria desde fai vinte anos - Hoxe Venres, 15 de Marzo, en Esteiro, xuntanza aberta de STOP-Desafiuzamentos




Europa declara ilegal a lei española dos desafiuzamentos

Comunicado do equipo xurídico da PAH respecto da sentenza da UE

O Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TJUE) deu un varapalo á normativa española sobre desafiuzamentos, confirmando a ilegalidade do procedemento español de execución hipotecaria desde fai vinte anos. O TJUE, de obrigado cumprimento para os xuíces españois, pasa por encima até da normativa estatal e conclúe que se vulnera de forma clara os dereitos fundamentais das persoas afectadas e concretamente o dereito á defensa. A lei actual non dá ao afectado mecanismos de oposición efectivos para facer valer os seus dereitos no marco do procedemento de ejecución actual.

Os procedementos de execución hipotecaria en curso deben ser paralizados de oficio e de forma inmediata, posto que a normativa que os regula é ilegal.

A sentenza dá importantes facultades de actuación nos procesos vixentes aos xuíces. A declaración do procedemento como ilegal abre amplas vías para alegar a nulidade dos procedementos que se tramitaron até agora.

Tivo que ser un tribunal europeo quen se pronuncie ante a impasibilidade dun Goberno e dun Parlamento cegos e xordos, incapaces de atender o clamor popular e dar solución ao drama social que os desafiuzamentos provocaron e seguen provocando hoxe. O TJUE dá tamén con esta sentenza unha labazada ao Tribunal Constitucional español, o cal viña avalando un procedemento de execución hipotecaria que se demostrou claramente ilegal.

As inmediatas estratexias xurídicas posibles ante o fallo do TJUE serán analizadas este sábado nunha reunión de avogados da PAH.

A sentenza é un respaldo ao contido da Iniciativa Lexislativa Popular
, cuxas medidas cuestionaban-se polo seu carácter retroactivo. Á luz da doutrina do TJUE a retroactividade non só é unha posibilidade recoñecida na Constitución, senón unha necesidade. Unha necesidade xa que se suscita a nulidade das execucións hipotecarias realizadas desde o ano 1993, data da Directiva na que se basea a sentenza para declarar ilegal o procedemento español. Non pode sosterse que unha persoa sexa condenada a pagar unha débeda perpetua derivada dun procedemento ilegal.

Esta sentenza reafirma a importancia da mobilización cidadá a favor das medidas da ILP, unhas medidas de mínimos que se están debatendo no Parlamento, e as cales dan resposta ás formulacións de respecto aos dereitos fundamentais das persoas afectadas.

¡Si Se Pode!

14 de Marzo de 2013

Documentación:

SENTENCIA DO TRIBUNAL DE XUSTICIA (Sala Primera) de 14 de marzo de 2013, no asunto C-415/11. Formato -pdf.

Tribunal de Xustiza da Unión Europea - COMUNICADO DE PRENSA nº 30/13 - Luxemburgo, 14 de marzo de 2013 - Sentencia no asunto C-415/11 - Mohamed Aziz / Catalunyacaixa. Formato -pdf.

A noticia na web de prensa do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPJ).


LEMBRAR, HOXE VENRES 15 DE MARZO XUNTANZA DE STOP-DESAFIUZAMENTOS, EN ESTEIRO DE 5 A 7 DA TARDE.
[CONVOCATORIA]

|||||||||||||||||||||||||||||

Outras novas:

|||||||||||||||

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

No facebook:
http://www.facebook.com/StopDesafiuzamentosFerrolTerra/



Enviado por:
Stop-Desafiuzamentos de Ferrol Terra
-forosocialdeferrolterra@gmail.com-
15 de março de 2013 00:17

domingo, marzo 03, 2013

"O caso de Aurelia Rey tan só é a punta do iceberg" - Entrevista con Héctor Tejón, ... Por Miguel Pardo


Héctor Tejón converteuse durante días na cara visible de Stop Desafiuzamentos na Coruña e tamén nun dos protagonistas involuntarios do conflito de Aurelia Rey, a anciá cuxo desaloxo foi paralizado pola presión cidadá. Agarrado ao megáfono, este sociólogo en paro -"en activo non retribuído", prefire dicir el- leu comunicados, coidou de Aurelia, atendeu á prensa e emocionouse varias veces logo dunha semana tan intensa como esgotadora. Cun discurso firme e claro, pide á sociedade que se implique nunha problemática que vai moito máis aló do caso desta muller de 85 anos, que aínda está pendente dunha solución definitiva, e ao que chegou a raíz da súa participación en movementos como o 15M, pero sobre todo pola súa "inquedanza persoal" nunha problemática como a da vivenda.

E de súpeto, atópaste co caso de Aurelia Rey...

O caso de Aurelia é moi particular e moi específico, unha parte do problema que non pode significar o todo. A nivel da opinión pública, é moito máis sinxelo ir contra un banco que contra un propietario individual. Non é o mesmo unha familia que asina unha hipoteca, non é capaz de pagala e vai ser desaloxada, que este caso. Ademais, nós non sabiamos que nos iamos atopar con todo o que nos atopamos durante estas últimas semanas.
 "A nivel da opinión pública, é moito máis sinxelo ir contra un banco que contra un propietario individual"

Con que se atoparon?

Non sabiamos das relacións de poder da familia propietaria. Teñamos en conta que antes de iniciar as mobilizacións falamos con Servizos Sociais da Coruña e co avogado dos denunciantes. A resposta do Concello foi sempre a mesma: “non temos pisos e a mellor opción é unha residencia”. Tamén intentamos deter a orde de desaloxo falando cos donos do piso, pero non o conseguimos. Logo mobilizámonos porque o lanzamento era inminente e conseguimos paralo.

Todo polo atraso no pago de dous meses de aluguer.


Claro, porque neste caso nin tan sequera hai un impago, senón un atraso. É unha lei máis que discutible a que permite que se desaloxe unha persoa nesta situación. Lembremos que o primeiro atraso foi en 1999 e o segundo en 2011. Foi aí cando os donos aproveitaron para iniciar o proceso legal que rematou no intento de desafiuzamento. A familia buscaba unha opción legal que lles permitise botar a Aurelia da súa casa. É un caso claro de mobbing inmobiliario e de especulación. Teñamos en conta que varios dos edificios colindantes ao de Aurelia son propiedade da mesma familia, incluído o inmoble onde vive.
"Sempre intentamos chegar a un acordo coa familia propietaria antes de iniciar as mobilizacións, pero non o conseguimos"

A familia acusa a Aurelia Rey de non facilitar as cousas co seu comportamento.

A familia sempre dixo que era moi difícil convivir con Aurelia e Aurelia di que é moi difícil convivir coa presión da familia. Nós sempre intentamos chegar a un acordo antes de iniciar as mobilizacións, pero non o conseguimos.

A repercusión mediática serviulles para lograr o seu obxectivo?

Recibimos moito apoio de todas as partes do Estado grazas á repercusión mediática que tivo o tema e isto serviunos de moita axuda, pero tamén xurdiron outras actitudes non tan positivas cara a nós. Aurelia non elixiu estar no foco de nada. A familia propietaria tirou pola vía penal en lugar de reclamar a mediación dos Servizos Sociais, que teñen tamén esa función. Pasamos dunha solución amigable a unha resolución conflitiva. Aproveitáronse do marco legal vixente para levar a cabo o desaloxo.
"En vez de ver en Aurelia unha persoa xubilada que cobra unha miseria, algúns viron nela unha persoa que vive nunha zona que non lle correspondería polo seu nivel económico"
Pero habéra máis casos como os de Aurelia ...

Xa nos están chegando novos casos. Sabemos que non pode ser que Aurelia sexa o todo, pero tampouco a podemos deixar soa porque é unha situación de exclusión social flagrante. Lembremos que Aurelia Rey cobra unha pensión non contributiva duns 370 euros e vive por debaixo do limiar da pobreza. Por iso pedimos a implicación da cidadanía. Tivemos moito apoio, pero tamén sabemos de moita xente que se implicou na censura moral ao culpar a Aurelia de rexeitar pisos que estaban moi lonxe ou de vivir no lugar onde vive. Digamos que tamén xurdiron celos entre clases. En vez de ver en Aurelia unha persoa xubilada que cobra unha miseria, algúns viron nela unha persoa que vive nunha zona que teoricamente non lle correspondería polo seu nivel económico.

Doéronlle algúns deses comentarios?


Por que non podes vivir en calquera lugar da cidade? Ou é que xa aceptamos o clasismo por zonas? Ao final, a clase baixa social reproduce discursos que van na súa contra. Aurelia Rey leva máis de trinta anos vivindo na mesma zona. Que diriamos se o mesmo caso de Aurelia se dese nun barrio máis humilde? Aceptémolo ou non, segue sendo traumático porque estás dando pé ao desarraigo, máis aínda cando falamos dunha persoa de 85 anos que ten o seu médico, as súas amizades e o seu modo de vida nunha zona determinada.
"Estamos cumprindo unha función que debería realizar a Concellería de Servizos Sociais"

Que ocorre agora que se parou o desafiuzamento?

Isto tamén nolo preguntamos nós. E agora que? Da parte de acompañamento e de busca dunha nova vivenda deberían ocuparse os Servizos Sociais, pero o único que ofertan son pisos de protección oficial e no Concello aseguran que non hai iniciado ningún proceso de "concorrencia competitiva aberta", como din eles. En definitiva, que non teñen pisos. Agora estamos nunha situación na que nós estamos cumprindo a función que debería realizar a Concellería de Servizos Sociais. Estamos encargándonos de buscarlle un piso nos dous meses que ten de prazo, pero tamén nos ocuparemos de axudarlle coa mudanza e de reubicala. Se ocorrese con outras familias, pasaría o mesmo. Sempre se fala de cando se para o desafiuzamento, pero a onde van esas familias que conseguen a dación en pago pero quedan sen casa? Quen se ocupa delas?

Están cumprindo os movementos sociais a función que deberían realizar os poderes públicos?

Está pasando e iso é unha mostra do desmantelamento do Estado de Benestar. É o activismo social o que moitas veces se ten que ocupar de cousas das que se deberían ocupar as administracións públicas. Non é que nos poidamos ver nesa situación, senón que xa nos estamos vendo nela. Hai moitos máis casos e é evidente que nós non nos podemos ocupar de todos. Pedimos que as administracións públicas se impliquen. O que non pode ser é que nós teñamos que buscar e procurar unha solución porque o Concello ou a quen lle corresponda non o faga.

No entanto, sempre dixestes que o voso labor é tamén de concienciación social, de pedagoxía...

É evidente. Teñamos en conta que en plena crixe, séguense mantendo as mesmas rendas para os alugueres cando o poder adquisitivo da sociedade é claramente menor. Temos que facer entender que os novos tempos requiren novos modos de relación. Pasamos dun Estado de Benestar a un reparto da carencia. Ou nos coordinamos entre todos ou non sei o que pode pasar. Eu creo na autoxestión, pero sei que é complicado porque a pequena burguesía propietaria non quere perder os seus privilexios, a pesar de que o poder adquisitivo das familias segue baixando e o paro é cada vez maior. O que debemos facer é darlle unha volta a este pensamento porque non podemos pensar que un movemento como Stop Desahucios se pode converter nuns Servizos Sociais autoxestionados.
"Estoulles agradecido aos políticos que estiveron con nós e que deron a cara"

Que opina do apoio que recibiron de cargos públicos co Concello?

Calquera apoio de concelleiros da corporación municipal foi importante, tamén como salvoconduto contra a represión do activismo, porque hai xente á que xa lle están chegando citacións para ir declarar ao xulgado.

Hai quen di que os políticos que os apoiaron só querían sacarse a foto.

Eu persoalmente estoulles agradecido. Só podo ter palabras de agradecemento para os concelleiros do BNG Xosé Manuel Carril e Avia Veira. Desde o primeiro día estiveron con nós e incluso quedaron a durmir no portal. Eu só os vía como uns activistas máis que apoiaron o movemento. Estiveron da nosa man e esa debe ser a función dun político. Non debe impoñerse na sociedade, senón ser a membrana de vinculación dese magma social. César Santiso, concelleiro de Esquerda Unida, tamén estivo varios días dando a cara con nós e incluso algún concelleiro socialista se achegou para interesarse polo tema, a pesar de que neste último caso é difícil de entender cando foi o seu partido o que lexislou xusto en contra do que nós defendemos.
"Claro que se poden cambiar as cousas, pero necesítase xente disposta a romper coas lóxicas tradicionais"
En definitiva, cren que conseguiron unha maior concienciación da sociedade respecto dos desafiuzamentos ou desaloxos?

Ese é sempre un dos obxectivos e temos medo de que o caso de Aurelia tape todo o demais. O que notas pola rúa, cando a xente te anima a seguir, é que estamos todos moi necesitados de esperanza. Claro que se poden cambiar as cousas, pero necesítase xente disposta a romper coas lóxicas tradicionais. Todos estabamos afeitos a ingresar a renda do piso a final de mes, pero como fas se nin tan sequera tes a renda do traballo? Notamos máis apoio e notamos tamén como moitas familias que antes non se achegaban a nós por vergonza, si que nos chaman agora para preguntarnos como os poderiamos axudar.

Seguirán loitando?

Seguiremos en pé de loita. O de Aurelia é un caso moi concreto e moi especial. A xente pode quedarse co caso de Aurelia, pero este caso só é a punta do iceberg. Ela podería ser a avoa de calquera e por iso moita xente se identificou co seu problema, pero insisto en lembrar que está nunha clara situación de exclusión social, algo que quizais non soubemos transmitir como deberiamos. Destina máis do 30% dos seus ingresos ao pago do aluguer e iso se cadra é o realmente grave. En Servizos Sociais dixéronnos que había máis Aurelias. Creo que esa resposta que nos deron debería facer reflexionar aos poderes públicos. Se hai máis casos como o desta muller, deberían recapacitar sobre o que están facendo cos cartos públicos ou sobre o que está pensando con dereitos básicos que veñen recollidos na propia Constitución.

Publicado en Praza Pública. Entrevista de Miguel Pardo.

O Caso de Aurelia Rey en Praza Pública:
http://praza.com/tema/53/desafiuzamentos/

_________________

"O gran sufrimento causado por desafiuzamentos realizados as persoas, leva-as para o suicidio" - Entrevista con Manuel Gomez-Beneyto, ... Por Myriam Mancisidor

Por Myriam Mancisidor [*]
03.03.2013


Manuel Gómez-Beneyto [**] psiquiatra, é mestre e unha das voces máis respectadas en saúde mental en Europa. Profesor de Psiquiatría da Universidade de Valencia e Coordenador Científico da Estratexia Nacional de Saúde Mental, Gómez-Beneyto segue tres liñas principais de investigación: epidemioloxía psiquiátrica, avaliación dos servizos de saúde mental e psicoterapia. De caracter afable e tímido sorriso, o psiquiatra participou esta semana nunha conferencia organizada pola Confederación Española de Agrupaciones y Personas con Enfermedad Mental (FEAFES) en Soto del Barco (Asturias), titulado "Saúde mental:. Hoxe e futuro", A porta pechada, 16 especialistas en saúde mental en España, analizaron a evolución e retrocesos deste servizo que rexistra cada vez maior demanda.

- Cal foi a evolución da enfermidade mental en España?

- Nós non temos datos, é a verdade. Ou sexa, a resposta á súa pregunta é que a situación económica aumentou a taxa de depresión ou as taxas de suicidio, pero non temos números para probar iso, porque non hai sistemas de información axeitados que podan revelar esa evolución de forma fiable. Pero, sabemos que determinados factores económicas poden influír na saúde mental da poboación, porque iso xa está comprobado noutros países e pode ser aplicado a España.

- A que cambios económicos se refire?

- De todos os efectos que pode crear unha crise económica na poboación, débese subliñar, en relación á saúde mental, a pobreza: afecta non só a unha maior incidencia de depresión e estados de ansiedade, senon que tamén empeora a evolución da enfermidade a longo prazo. En segundo lugar hai que destacar o endebedamento, tamén causante de depresión e estados de ansiedade. Tamén inflúe en terceiro lugar, o aumento da percepción das desigualdades económicas, que tamén causa a enfermidade mental. Así, aínda que non temos datos, sabemos que todos estes factores determinan un aumento na depresión.

- E sobre o suicidio?

- As taxas de suicidio en España, segundo os datos manexados polo Instituto Nacional de Estatística (INE), non cambiaron, pero iso non significa que non haxa un cambio. O que pasa é que eses cambios non os capta o INE, porque non afectan ao monto total de suicidios, pero si a un moi específico sector, ás persoas desafiuzadas, por exemplo. Houbo cinco, seis ou sete suicidios en relación aos desafiuzamentos é un indicador moi claro de que esta lexislación aumenta o número de suicidios, é unha relación causal.

- As persoas que deciden pór fin á súa vida, porque non poder facer frente a unha hipoteca, estaban anteriormente perturbadas?

- Non, non, non. Suicidanse ante o desaloxo, non hai dúbida. Que esas persoas estaban previamente perturbadas? Non está demostrado. Os estudos feitos sobre a enfermidade mental como causa de suicidio mostra xeralmente que unha porcentaxe significativa de persoas xa tiveron un trastorno mental, pero nen moito menos son asi todos os casos. Non é certo, entón, que o argumento de que, se unha persoa comete suicidio é enfermo mental. Hai persoas que no seu perfecto xuízo aínda toma decisións racionais de matarse en circunstancias insostibles e gran sufrimento, e iso se aplica aos desafiuzamentos.

- Ante iso, que debería fazer a administración de saúde?

- A administración sanitaria debería, por unha banda, aumentar os recursos para que poidan atender á demanda crecente das enfermidades da poboación. Non só para a xustiza social e humanitaria, senon por razóns económicas, xa que os desenvolvedores depresivos van inchar o número de persoas economicamente dependentes da Administración e, polo tanto, xerar prexuízos económicos considerables. Polo tanto, desde o punto de vista economicista, sería xustificado dedicar máis recursos a esta poboación vulnerable. Ademais, deben tamén darse cambios que favorezan a saúde xeral da poboación, que resolvan problemas que afectan á saude ppública: un exemplo sería cambiar a lexislación para evitar desafiuzamentos, e que este cambio lexislativo, que non afecta directamente o sistema de saúde, beneficie a saúde pública.

- Pola contra, asistimos a unha sucesión de recortes ...

- Estamos a introducir medidas lexislativas de cambio no sistema do coidado e da saúde, totalmente contrarias á solución dos problemas, que, deste xeito van a aumentar. O decreto de abril do ano pasado a través da introdución de cambios para a sustentabilidade do sistema, que conduce a unha diminución dos recursos humanos e materiais destinados ás persoas, produce un corte na dispoñibilidade e cobertura do sistema de saúde. O sector que é máis vulnerable é o enfermo mental. Estas leis están sendo aplicadas ao contrario do que deberia ser feito. Pero non hai só un problema económico, é de ideoloxía.

- Explique, por favor.

- Hai un problema de como concibir a sociedade en xeral e a saúde, en particular a saúde mental. Esta perspectiva neoliberal que está estendendose no noso país tende a ser contraria ao desenvolvemento da comunidade de saúde mental, que é o que se estaba a facer, e que é o que a Lei Xeral de Saúde pretende, e outros organismos como a OMS (Organización Mundial da Saúde) apoian. Está quedando todo reducido a un sistema centralizado, con un interés maior en coidados agudos, deixando en segundo plano ás persoas con enfermedades crónicas e, en particular, enfermedades mentais, persoas que deriva aos servizos sociais, negandolles polo tanto o dereito á saúde . Hai tamén cambios ideolóxicos.

- Como o que?

- A proposta de reforma do Código Penal tamén vai afectar a un sector de trastornos mentais graves polo feito de consideralo perigoso en si e non polas súas circunstancias. Así, podemos dicir que non hai só unha crise económica, senón de cambio de valores. Estamos pasando dun sistema que ten como obxectivo protexer ao cidadán e á cidadá, e dar seguridade a través do benestar social, a outro onde o que predomina é a centralización, eficiencia, disciplina e orde que exclúe moitas persoas.

- Defende o "Modelo de Avilés" para o tratamento de enfermidades mentais graves no seu entorno?


- O "Modelo Avilés" e outros comprobados, como por exemplo, o coidado de familiares a través de técnicas de psicoeducación para adestramento-los na xestión das crises e previlas, teñen demostrado a súa eficiencia económica, polo tanto hai que apoialos.


[*] Myriam Mancisidor, xornalista asturiana e mochilera. O seu twitter https://twitter.com/Myriammuros.
[**] Manuel Gómez Beneyto, é Licenciado en Mediciña (Universidade de Santiago de Compostela), Diploma en Mediciña Psicolóxica (Royal College of Psychiatrists de Londres) e Doutor en Mediciña, (Universidad de Valencia). Membro da Federación Española de Asociaciones de Psicoterapia (FEAP).

Catedrático de Psiquiatría, Coordinador da Unidade Docente de Psiquiatría do Departamento de Mediciña e Profesor de Psiquiatría Social do Departamento de Mediciña todo elo na Universidade de Valencia. Actualmente é profesor Honorario de dita Universidade.

As súas principais líñas de investigación relacionanse coa epidemioloxía psiquiátrica, a avaliación de servizos de saúde mental, e aa psicoterapia. É membro de CIBERSAM._____________________