Xurdimos a favor dunha política xusta, democrática, participativa e sustentábel, responsábel cara o futuro da humanidade e do resto das especies, respectuosa e defensora do medio natural, na convicción de que un outro mundo non só é posíbel senón que é necesario.
Este domingo decenas de miles de cidadáns e cidadás saíron ás rúas da maioría das cidades de todo o Estado convocados polo movemento “Democracia real xa” para mostrar a súa desconformidade co actual sistema político e económico, esixindo un cambio de rumbo e priorizando as políticas sociais e a participación cidadá sobre os recortes que se están levando a cabo desde as distintas administracións no marco de a crise capitalista actual.
Estas mobilizacións amosan a preocupación e indignación dos cidadáns polas consecuencias da crise económica e a resposta política á mesma, pola indefensión do cidadán de a pe fronte á corrupción dalgúns políticos, de empresarios e banqueiros.
Reclamouse que os poderes públicos respecten dereitos básicos como a vivenda, o traballo, a cultura, a saúde, a educación, a participación política, o libre desenvolvemento persoal e o dereito ao consumo dos bens necesarios para unha vida sa e feliz.
Tamén reclamaron cambios na Lei Electoral “que ofrezan vías para unha auténtica participación cidadá”, e avogou por “o fin das subidas de impostos indiscriminadas e a privatización do sector público”.
En Ferrol a concentración que reuniu preto de 1000 persoas tivo lugar na Praza de Armas, onde se deu lectura ao manifesto da Plataforma e a unha carta remitida por José Luís Sampedro, animando á cidadanía á participación activa en defensa do Estado de Benestar.
Os pasados 6 e 13 de Maio de 2011, entraron dous buques gaseiros na Ría de Ferrol, cargados con miles de toneladas de LNG/GNL para a ilegal e perigosa Reganosa.
O LNG "Finima" e o "Norman Lady" que son os nomes dos buques, 90 e 91 gaseiros, desde que entrara, en Maio de 2007, o "Galicia Spirit" ...
A entrada na Ría destes buques, fixo saltar a alarma social do despropósito gasista que é Reganosa, instalada no corazón da nosa Ría, a poucos metros dos núcleos de poboación, poñendo en perigo ás miles de persoas que moramos na súa contorna.
O inesperado terremoto de Lorca, é un desastre natural que nos ten que facer pensar. A Ría de Ferrol está sobre unha falla na que xa se teñen producido terremotos, polo de agora de pouca intensidade, mais isto é un aviso que nos indica que a Planta de Gas nunca se debeu construír en Mugardos, tan próxima a núcleos de poboación. E se aínda por acima, sabendo que isto foi así para especular e saciar a cobiza dos corruptos, máis indignación nos ten que causar e esixir o seu desmantelamento xa.
O Comité Cidadán de Emerxencia, como ven sendo habitual, convocou novas concentración, como ven sendo habitual, para denunciar e protestar ante o despropósito gasista.
Os que seguen son os vídeos que recollen as intervencións nas dúas concentracións:
Galería Fotográfica:
Concentración do 6 de Maio de 2011, en Ferrol, na Praza de Amboaxe.
Concentración do 13 de Maio de 2011, en Ferrol Vello, no Porto.
O Domingo 15 de Maio de 2011, están convocadas mobilizacións en toda a península, na Galiza: en Compostela, Vigo, A Coruña, Ourense, Lugo e Ferrol. No resto do Estado son máis de 60 e en Portugal 11.
En Ferrol, a mobilización, consistirá nunha Concentración ás 6 da Tarde do Domingo 15M de 2011, está convocada na Praza de Armas.
Manifesto DEMOCRACIA REAL XA
Somos persoas normais e correntes. Somos coma ti: xente que se levanta polas mañás para estudar, para traballar ou para buscar traballo, xente que ten familia e amizades. Xente que traballa arreo todos os días para vivir e darlles un futuro mellor a quen nos rodea.
Algunhas destas persoas considerámonos máis progresistas, outras máis conservadoras. Unhas crentes, outras non. Unhas temos ideoloxías ben definidas, outras considerámonos apartidarias e outras apolíticas… Pero todas e todos estamos preocupados, indignados polo panorama político, económico e social que vemos arredor de nós. Pola corrupción da clase política, empresarial e da banca… pola indefensión da cidadanía de a pé.
Esta situación fainos dano día tras día. Pero se nos unimos, podemos mudala. É hora de pórse en movemento, hora de construírmos entre todos, entre todas, unha sociedade mellor. Por iso sostemos firmemente o seguinte:
As prioridades de toda sociedade avanzada deben ser a igualdade, o progreso, a solidariedade, o libre acceso á cultura, a sustentabilidade ecolóxica e o desenvolvemento, o benestar e a felicidade das persoas.
Existen uns dereitos básicos que deberían estar cubertos nestas sociedades: dereito á vivenda, ao traballo, á cultura, á saúde, á educación, á participación política, ao libre desenvolvemento persoal e ao consumo dos bens necesarios para unha vida saudable e feliz.
O actual funcionamento do noso sistema económico e gobernamental non atende a estas prioridades e constitúe un atranco para o progreso da humanidade.
A democracia parte do pobo (demos = pobo; cracia = goberno), de xeito que o goberno debe ser do pobo. Así e todo, a maior parte da clase política nin sequera nos escoita. As súas funcións deberían ser as de levar a nosa voz ás institucións, facilitando a participación política e cidadá mediante vías directas e procurando o maior beneficio para o groso da sociedade, non a de se enriqueceren e medraren a expensas de nós, atendendo unicamente aos ditados dos grandes poderes económicos e aferrándose ao poder mediante unha ditadura partitocrática encabezada polas inamovibles siglas do PPSOE.
A ansia e acumulación de poder nunhas poucas mans xera desigualdade, crispación e inxustiza, o cal conduce á violencia, que nós rexeitamos. O obsoleto e antinatural modelo económico vixente bloquea a maquinaria social nunha espiral que se consome a si mesma enriquecendo unha minoría e sumindo o resto na pobreza e escaseza. Até o colapso.
A vontade e fin do sistema é a acumulación de diñeiro, primándoa por riba da eficacia e o benestar da sociedade, estragando recursos, destruíndo o planeta, xerando desemprego e consumidores infelices.
Os cidadáns somos parte da engrenaxe dunha máquina destinada a enriquecer unha minoría que non sabe nin das nosas necesidades. Somos xente anónima, pero sen nós, nada disto existiría, pois nós movemos o mundo.
Se como sociedade aprendemos a non confiar o noso futuro a unha abstracta rendibilidade económica que nunca redunda en beneficio da maioría, poderemos eliminar os abusos e carencias que todos e todas nós sufrimos.
É necesaria unha revolución ética. Puxemos os cartos por riba do ser humano, mais temos que pólos ao noso servizo. Somos persoas, non produtos do mercado. Eu non son só quen compro, por que o compro e a quen llo compro.
Por todo o exposto, estamos indignados, estamos indignadas.
Cremos que podemos mudalo.
Cremos que podemos axudar.
Sabemos que, unidos, podemos.
Sae connosco. É o teu dereito.
Carta de José Luís Sampedro [*] para todos os que queremos unha Democracia Real Xa, Sábado, 14 de Maio de 2011 ás 16:43
Queridos amigos:
Ante a imposibilidade de asistir á vosa convocatoria, desexo con estas liñas manifestar a miña adhesión á iniciativa ¡Democracia real xa! Naturalmente interpretando a palabra "real" como adxectivo referido a realidade e non a realeza.
Fai uns meses uninme a Stéphan Hessel prologando o seu panfleto Indignádevos. Era un chamamento a non aceptar sen máis a tiranía do poder financeiro e o abandono dos valores que encarnaba a nosa civilización (Europa). Pouco despois, Rosa María Artal tomou a substitución e baixo o título Reacciona invitounos a uns cantos estudiosos a profundar nas razóns para actuar fronte á crise económica, política e social do sistema.
Agora é a vosa quenda, moito máis importante. Ilusióname ver que os receptores da mensaxe, moi certeramente, comprendestes que non basta con indignarse, que é necesario converter a indignación en resistencia e dar un paso máis. O momento histórico impón a acción, a mobilización, a protesta, a rebelión pacífica. O chamamento a indignarse non debe quedar nun best-seller facilmente digerible polo sistema e así o estades demostrando con esta convocatoria.
Por iso adhírome ás vosas reivindicacións, fago meu o manifesto, solidarízome e desexo un clamoroso 15-M. Pero sobre todo, anímovos a avanzar na loita cara a unha vida máis humana. Os medios oficiais non se van a envorcar convosco e atoparedes moitos obstáculos no camiño, pero está en xogo o voso futuro. O 15 de maio será algo máis que un oasis no deserto; será o inicio dunha ardua loita ata lograr que, efectivamente, nin sexamos nin nos tomen por "mercancía en mans de políticos e banqueiros". Digamos NON á tiranía financeira e as súas consecuencias devastadoras.
[*] José Luís Sampedro, nado en Barcelona o 1 de febreiro de 1917, é un escritor e economista de orixe catalá. [+Info]
_____________________
Apoios en Ferrol:
O colectivo F-CAPE apoia e participa na CONCENTRACIÓN convocada por DEMOCRACIA RAL XA! na Praza de Armas de Ferrol, o Domingo 15 de maio, ás 18 hs.
A Asociación Cultural FUCO BUXÁN apoia e participa na CONCENTRACIÓN convocada por DEMOCRACIA RAL XA! na Praza de Armas de Ferrol, o Domingo 15 de maio, ás 18 hs.
O Colectivo Ártabra 21 suma-se ao convite que diversas asociacións da nosa comarca, lanzan a toda a cidadanía para participar no Acto Unitario da Praza Rosalía de Castro, no barrio de San Xoán, para celebrarmos a nosa Lingua e as Nosas Letras. Un acto no que se escoitarán, desde distintas sensibilidades, valoracións e reivindicacións referentes á situación da Lingua e Cultura galegas, e unha expresión artística e popular que tamén vai reivindicar a figura de Lois Pereiro.
A convocatoria unitaria desenvolvera-se a partir das seis da tarde, ao redor da pequena figura de Rosalía de Castro, que preside a praza no barrio de San Xoán de Ferrol, este Luns 16 de Maio, véspera do Día das Letras.
Nota.- Foto de Jesús Rodríguez Montero - Lois Pereiro nun acto celebrado en Monforte de Lemos en 1992 - Na presentación do seu libro "Poemas 1981-1991". tirado da Fotobiografía Sonora - Ouvirmos edición 2010.
_______________
Com motivo do Dia das Letras, a Fundaçom Artábria organiza umha Jornada Lúdico-reivindicativa o vindouro sábado 14 de Maio.
Programa:
A jornada começará às 12.30h com umha ruada, sob a legenda "Todo o ano EM GALEGO", que sairá da Praça do Hino Galego e acabará no nosso Centro Social após percorrer o bairro da Madalena.
Jantar Popular
Recuperaremos forças com um jantar popular cuja ementa será composta de churrasco, que terá umha preço de 5€/dose e polvo que custará 7€/dose.
Conta-contos
Por problemas mágicos, o Fiz nom poderá estar connosco sábado. No seu lugar, contaremos com os contos para crianças de Eli Rojas.
Concerto
À noite, é a vez para a música, às 22h começarám os concertos no nosso Centro Social, que serám de entrada gratuita. Nesta ocasiom, contaremos com o punk-rock dos ferrolanos Nhió!; desde a Corunha chegará Sés com a sua formosa voz, que nos apresentará o seu último projeto acústico e também desde a Corunha contaremos com a fusom dos Skarallaos.
Nom podes faltar! Vem connosco berrar bem alto EM GALEGO todo o ano!
A Directiva da Fundaçom Artábria
-- A Fundaçom Artábria é um projecto popular em defesa da língua e cultura nacional, os valores solidários e os direitos históricos da Galiza. Entidade de carácter sociocultural sem ánimo de lucro que está declarada de Interesse Galego e classificada de interesse cultural, com o nº 54 no registo de fundaçons da Xunta de Galicia. Código de Identificaçom Fiscal (CIF): G15645518. Morada: Travessa de Batalhons nº7 Esteiro 15403 Ferrol - GALIZA Telefone do Centro Social: +34 981369099 Fax do Centro Social: +34 981369920
Este 17 de Maio chega em tempo eleitoral e, ainda que a Artábria nom se apresenta nem se apresentou nunca às eleiçons, nom podemos deixar de ter em conta esse facto, já que o seu resultado influi diretamente na língua e a própria campanha eleitoral já aponta alguns dados interessantes nesta questom que tanto nos preocupa.
Influi, por exemplo, no facto de que este ano nom haja convocatória de manifestaçom nacional, depois de que no ano passado houvesse nom só no 17 de Maio, mas também noutras datas, importantes mobilizaçons de muitos milhares de pessoas contra a política lingüística do PP.
A falta de convocatória nesta ocasiom aponta já para umha evidência, que nos sempre situamos como um problema: nom existe umha movimentaçom normalizadora independente dos interesses institucionais e eleitoralistas do BNG, força que impulsiona a plataforma “Queremos Galego”, na qual a Fundaçom Artábria nom participa precisamente porque no seu dia reclamamos a total independência do movimento normalizador em relaçom a qualquer sigla.
Nom se confunda essa reclamaçom com um rejeitamento genérico e preconceituoso aos “partidos políticos”. O que rejeitamos é a instrumentalizaçom partidarista dos instrumentos de luita social, porque isso os esteriliza como forças de verdadeira participaçom e transformaçom. Quando os movimentos estám montados por e ao serviço de umha organizaçom política concreta, como é o caso que comentamos, pode ser ativado ou desativado em funçom de interesses alheios à própria luita concreta, neste caso a normalizadora. Ou será que neste ano nom existem já os motivos que havia no ano passado para convocar umha mobilizaçom nacional pola língua?
Por outra parte, a campanha eleitoral está a deixar claro também, no caso de Ferrol, o absoluto desprezo que a maior parte das forças políticas que participam nas eleiçons sentem pola língua e sua necessária normalizaçom.
Seguramente o caso mais vergonhoso é o do PSOE, força governante cujo principal dirigente, Vicente Irisarri, ainda nom aprendeu a falar a língua deste país com um mínimo de dignidade e correçom. Alguém pode imaginar um dirigente partidário de qualquer força política a falar um espanhol tam ruim como o galego de Irisarri? A resposta é evidente: Nom.
No PP, suposta alternativa, os seus candidatos falam espanhol quase a tempo completo, com algumhas pinceladas de galego para enganar algum incauto, mas sem nengumha referência às medidas normalizadoras que irám implantar se ganharem as eleiçons. Isso é normal, proque essas medidas nom existem no caso do galego. Sim no caso do espanhol, que continuará a ser a língua imposta como tem sido durante tanto tempo que o nosso povo está a perder a língua própria de maneira acelerada.
Independentes por Ferrol segue o guiom da direita espanhola que representa, igual que o PP, neste tema. Nada podemos esperar de Juan Fernández e dos seus, salvo mais espanholizaçom e marginalizaçom do galego.
É verdade que forças como IU ou sobretodo o BNG representam algo diferente. Nom som agressivas nem desprezam o galego. Porém, as duas já governárom e nengumha delas aplicou um programa normalizador para regaleguizar o concelho de Ferrol. Nom passam de boas palavras e de umha galeguizaçom superficial da vida administrativa e da propaganda institucional: isso nom chega nem para começar a dar a volta à situaçom.
Diante desta paisagem, à Fundaçom Artábria, como parte do tecido associativo popular ferrolano, corresponde continuar a denunciar e a exigir mudanças políticas que possibilitem a recuperaçom do protagonismo social e institucional para a nossa língua. Nunca demos, nem vamos dar agora, cheques em branco a ninguém, porque sabemos que isso nom é bom e nom serviria à causa que estamos a reivindicar hoje aqui e todo o ano nas nossas atividades.
Estender a consciência, mostrar a utilidade e o orgulho de exercermos como galegos e galegas a tempo completo, reclamar a reorientaçom da Galiza para o mundo de mais de 200 milhons de pessoas que fala a nossa língua. Eis o labor a que temos dedicado todos estes anos de existência e que nos permite denunciar os incumprimentos e falta de compromisso dos partidos e das instituiçons. Só o espalhamento da consciência e a vontade de mais língua, de mais galego, poderá impor as transformaçons políticas necessárias que possibilitem umha Galiza em galego.
A luita por um Ferrol e por umha Galiza em Galego continua!
Na Galiza, em Galego!
Ferrol, 17 de Maio de 2011
-- A Fundaçom Artábria é um projecto popular em defesa da língua e cultura nacional, os valores solidários e os direitos históricos da Galiza. Entidade de carácter sociocultural sem ánimo de lucro que está declarada de Interesse Galego e classificada de interesse cultural, com o nº 54 no registo de fundaçons da Xunta de Galicia.
Código de Identificaçom Fiscal (CIF): G15645518. Morada: Travessa de Batalhons nº7 Esteiro 15403 Ferrol - GALIZA Telefone do Centro Social: +34 981369099 Fax do Centro Social: +34 981369920
Mais outra vez un buque gaseiro ten prevista a súa entrada na Ría de Ferrol, cargado con miles de toneladas de LNG/GNL para a ilegal e perigosa Reganosa.
O "Norman Lady" que é o nome do buque agardado, de entrar, faría o 91 gaseiro para a planta regasificadora de Mugardos, desde que o fixera, en Maio de 2007, o "Galicia Spirit" ...
A entrada na Ría deste buque gaseiro, fai saltar a alarma social do despropósito gasista que é Reganosa, instalada no corazón da nosa Ría, a poucos metros dos núcleos de poboación, poñendo en perigo ás miles de persoas que moramos na súa contorna. O inesperado terremoto de Lorca, é un desastre natural que nos ten que facer pensar. A Ría de Ferrol está sobre unha falla na que xa se teñen producido terremotos, polo de agora de pouca intensidade, mais isto é un aviso que nos indica que a Planta de Gas nunca se debeu construír en Mugardos no corazón da nosa Ría, tan próxima a núcleos de poboación. E se ainda por acima, sabendo que isto foi así para especular e saciar a cobiza dos corruptos, máis indignación nos ten que causar e esixir o seu desmantelamento xa.
O Comité Cidadán de Emerxencia, como ven sendo habitual, convoca unha nova acción de denuncia e protesta, mais desta volta a Concentración terá lugar en Ferrol Vello, na zona do porto onde estaba a antiga Fábrica de Xeo, seguindo cunha nova forma de acción, rotando as mobilizacións por diferentes lugares e barrios, dun xeito itinerante, co obxectivo de chegar coa protesta a un número maior de persoas. Ademais de difundir entre a poboación, en sintese, 10 razóns para preguntar-se ... Por que Reganosa ten que saír da nosa Ría e das nosas Vidas ?.
Características do buque:
O "Norman Lady", un moi antigo buque gaseiro que leva bandeira noruega, foi construído en 1973, hai 38 anos; ten unha eslora de 241 m, o seu puntal é de 40 m e súa manga de 46.06 m; o seu calado son 10.6 m e a súa capacidade de 87.600 m³.
POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
... Mais este tremendo esforzo, esta dura pelexa, pagou a pena. Queremos xa que logo empezar agradecendo á sociedade vasca a súa onda de solidariedade activa, o seu compromiso e o seu apoio para que todos o spartidos políticos, incluído BILDU, poidan concorrer finalmente a este ciclo electoral ...
... Mai non esquecemos que o acaecido ata agora pon en evidencia que aínda que BILDU foi a cabeza de turco escollida esta vez, antes houbo outras, o que estivo en xogo e seguirá estando é a loita de quen creemos na democracia, a de verdade, a de todos e todas, fronte aos que apostan pola autocracia e a dedocracia, onde o que importa é o poder e o que sobran as persoas e os seus dereitos ...
... Arrancaremo esta campaña coa ilusión intacta, porque loitamos fronte a quen nos querían ver dobregados, arrodillados e mudos e, non o conseguiron. O triunfo da sociedade vasca ante o despropósito e os intereses mezquinos dalgúns xa é un triunfo colectivo que ninguén nos vai a poder arrebatar, do mesmo xeito que a nosa dignidade ...
... Temos pois ante nós e nós agora o reto de facer chegar as nosas propostas, que as temos, a todos os pobos e localidades de Euskal Herria e demostrar así que o compromiso de suma desde a diferenza, que diferentes sensibilidades da esquerda en Euskal Herria poden sumar para construír país ...
... Foi unha aposta a que nos truxo ata aquí, unha aposta polo cambio político e social que nos levará á restitución de todos os dereitos humanos, civís e políticos para todas as persoas en toda Euskal Herria. Un cambio político e social ao servizo da cidadanía, para facer fronte de forma efectiva a todas as desigualdades existentes na nosa sociedade ...
... A nosa é unha aposta colectiva, de todos e todas e para todas aquelas persoas que queren construír nacionalmente Euskal Herria, que queren transformala socialmente desde abaixo e á esquerda. Xa que logo, animamos á cidadanía a acompañarnos nesta campaña para conseguir que BILDU sexa a resposta efectiva e útil que este pobo necesita e merece ...
... O 22 de maio queremos encher as urnas de ilusión, de esperanza, de decenas de miles de votos de soberanistas e independentistas de esquerda. O futuro é noso, esta en as nosas mans, porque o futuro constrúeno os pobos, construímolo nós e nós ...
“CONTRA O SAQUEO SOCIOAMBIENTAL DA NOSA TERRA”
“Terra viva e vida digna para tod@s”
MANIFESTACIÓN
Día: Domingo 8 de Maio
Hora: 12:00 h
Lugar: Alameda/Santiago de Compostela
A rede Galiza Non Se Vende convídavos a participar na manifestación que se celebrará o próximo 8 de maio en Compostela, as 12 na Alameda. Os 60 colectivos que a forman continúan a diario a loitar, resistir, traballar, arelar, formular, construír, informar, concienciar a favor da nosa terra e na procura de dignidade e equidade. Vente expresar con nós por unha Galiza mellor.
CONTRA O SAQUEO SOCIOAMBIENTAL DA NOSA TERRA!!!
Por unha utilización racional dos recursos naturais Pola protección do patrimonio natural e histórico Por unhas rías limpas Por uns ríos vivos Pola defensa da nosa soberanía alimentaria Por un litoral público e natural Por un urbanismo integrado na natureza e na nosa cultura Por uns montes ben xestionados Pola participación da cidadanía na xestión do noso Por unha xustiza incorruptible Polo respecto ás outras especies e a protección real da natureza Por un transporte colectivo eficaz Por unhas alternativas enerxéticas públicas e conscientes Por unha xestión responsable dos residuos Polo fortalecemento do rural e a economía social na Galiza
O 8 de Maio, día da manifestación contra a destrución socioambiental danosa terra, ás 17:00 celebrarase na Sala Nasa o último concerto da III Caravana de GNSV, onde actuarán os grupos Guintervan e GalegoZ, presentados polo grupo de teatro Berrobamban.Concerto de remate da III Caravana de concertos da rede de colectivos “Galiza Non Se Vende” co lema: “Contra o saqueo socioambiental da nosa terra”. Terra viva e vida digna para tod@s.
Actuarán os grupos Güintervan e GalegoZ presentados polo grupo de teatro Berrobambán:
Guintervan
Género: Acústica / Drum & Bass / Folk. Excentrica mistura de melodias balcánicas, ritmos e armonias diabólicas, velocidade extrema e cancións líricas en galego é a marca da banda. Presentan o seu novo traballo “Mundo loco”
GalegoZ
Género: Electrónica en directo / Fusión. Bases electrónicas misturadas con reggae, funk e soul, e salpicadas por letras combativas, irreverentes e a veces incluso surrealistas conforman o orixinal sonido de GalegoZ. Música marxista-electricista, para bailar pensada e feita en Galiza.
Palabras de Mabel Rivera, voceira de GNSV
Escoita esta entrevista á compañeira Mabel Rivera, voceira da plataforma medioambientalista.
Galiza, está a sufrir un saqueo social e ambiental a todos os niveis, mantido por un modelo económico e social inviabel, que destrúe os ecosistemas, acaba coa biodiversidade e produce miseria e condicións sociolaborais de esclavitude, para as personas.
Saquean os recursos naturais para o beneficio privado duns poucos cobizosos, sen ter en conta a destrución do medio ambiente e o que vai quedar para as xeracións futuras.
Depredan os nosos montes, pretendendo privatizalos. Devorándoos con canteiras e louseiras que deixan toneladas de entullos. Fomentando a, eucaliptización, as concentracións parcelarias, o abandono da silvicultura, e a desaparición do gando ceibe e o pastoreo, que propician os incendios e a desertización. Permitindo que se infesten de parques eólicos e industriais.
Espolian a nosa identidade, Estragando xacementos arqueolóxicos e edificacións de alto valor etnográfico. Atacando a nosa lingua e a nosa cultura, impoñendonos un modelo alleo, miserabel e individualista que provoca a pérda tráxica e irreparabel dos nosos legados culturais.
Usurpan as nosas arelas de xustiza, con fiscais e xuices que non defenden os bens comúns senón que favorecen aos ricos e poderosos, criminalizando e reprimindo os movementos sociais con multas, paos e ata o cárcere.
Desmantelan o pouco transporte público e colectivo que temos, construindo irracionais infraestruturas para o transporte privado, como as autovías ou o elitista AVE.
Saquean a nosa saúde, intentando privatizar a sanidade. Impoñendonos o negocio das farmaceuticas. Fomentando o cultivo de transxénicos e a utilización de agro-tóxicos. Contaminando o medio coa incineración e aterramento de residuos, centrais térmicas e industrias sucias. Contaminando acuíferos, ríos e rías por falta de depuración. E instalando industrias perigosas que arriscan a vida da poboación en caso de accidente.
Depredan o litoral, construíndo recheos nas rías para crear polígonos industriais sobre o mar ou para protexer portos deportivos que utiliza unha minoría e privatizan a costa. Instalando piscifactorías e gaiolas para cria e engorde industrial de peixes artificiais. E desenvolvendo un aberrante e caótico urbanismo que infecta toda a costa.
Espolian os espazos naturais, que deberian estar protexidos polo seu valor natural ou a súa vulnerábel biodiversidade, onde permiten construcións e actividades de todo tipo que os van degradando, sendo o pais con menos espazos naturais protexidos do Estado.
Usurpan o dereito á participación cidadá na toma de decisións, apuntalando a precariedade democrática, a corrupción xeneralizada do sistema e posibilitando a impunidade dos que abusan da cidadanía. Utilizan o parlamento para debater diferencias persoais ou partidistas, sin atender aos problemas da sociedade, como as 70.000 familias galegas sen ningún ingreso.
Desmantelan as nosas paisaxes, Con aberracións urbanísticas, polígonos industriais, infraestruturas viarias irracionais, infraestruturas enerxéticas, canteiras, minas, louseiras, concentracións parcelarias, e campos de golf, que poñen en perigo o equilibrio ecolóxico e a biodiversidade.
Saquean o noso futuro, Roubándonos as pensións. Repartíndose o diñeiro publico entre as grandes empresas e bancos. Privatizando todos os servizos sociais, aumentando o número de persoas sen recursos. Apostando por un irracional sistema económico baseado no consumo e o crecemento ilimitado.
Depredan os océanos, Mediante unha pesca industrial que esquilma os bancos de peixe roubando os recursos dos países empobrecidos e impoñéndolles unhas relacións de prepotencia, insolidarias e inxustas.
Espolian outros países, asasinando, sometendo e violando os dereitos humáns das suas xentes mediante invasións e guerras imperialistas para apoderarse de todos os seus recursos, sobre todo os mineiros e enerxéticos.
Usurpan o noso dereito a información, Controlando os grandes medios de comunicación, pagados con cartos públicos e a servizo do poder político e económico.
Desmantelan a división natural do pais en comarcas, afondando ainda máis os desequilibrios territoriais entre o interior e a costa, o rural e o urbano, concentrando masivamente a poboación en grandes cidades e areas metropolitanas centralizadoras, artificiais e insostíbeis.
Saquean os nosos dereitos máis básicos, intentando privatizar o agua ou as sementes, considerandoas como mercadoria e permitindo que sexan acaparadas por intereses privados.
Depredan os nosos ríos, Cunha sobreexplotación hidroeléctrica, que crea barreiras artificiais. Disminuindo o seu caudal cunha rede de abastecimento ineficaz para un uso derrochador do auga. Utilizandoos como sumidoiros naturais de aguas residuais e industriais que acaban coa súa biodiversidade.
Espolian o pequeno comercio, Coa proliferación de grandes centros comerciais e macropolígonos empresariais, que desestruturan o territorio e perxudican á vida dos barrios e pobos.
Usurpan o noso dereito á vivenda cun urbanismo baseado na especulación, convertendo unha necesidade social nun negocio. Aprobando planos xerais que chegan a triplicar o número de vivendas en vilas e cidades, nun pais con decrecemento da poboacion.
Desmantelan a nosa soberania alimentaria, desprotexendo os nosos sectores produtivos tradicionais como o agro, a gandeiria, a pesca de baixura e o marisqueo.
Estes individuos que Saquean, depredan, espolian, usurpan e desmantelan a nosa terra teñen nome e apelidos e forman a clase política corrupta de todas as administracións, banqueiros, e empresarios sen escrúpulos e xuíces e fiscais comprados. Son culpábeis de enriquecerse a base de depredar o territorio e empobrecer a nosa xente, culpábeis de cobiza insaciábel, culpábeis da nosa escravitude e de por en marcha e manter de xeito forzado este sistema insostíbel, culpábeis, en definitiva da nosa ruína.
Por un cambio de modelo economico e social, baseado na xustiza, na solidariedade entre as persoas e os pobos, na harmonia coa natureza, no equilibrio entre o uso dos recursos naturais e a súa proteción e no respeto pola nosa cultura e todas as demais.
Parecen moitos, pero nós somos máis, parecen fortes pero precisan de nós.
Por un futuro que é o noso: movámonos, informémonos, xuntémonos, resistamos, rebelémonos, loitemos, denunciemos, defendamos, mobilicémonos, imaxinemos, creamos, traballemos, actuemos, fagamos posible esta terra viva e vida digna que todos e todas queremos.
Cada día que pasa, a noticia sobre a morte de Bin Laden crea máis e máis dúbidas, xera máis e máis contradicións.
No seu primeiro discurso, o presidente Obama dixo que a intención do operativo era atraparlle vivo e traerlle a EEUU para porlle fronte a un xuíz. Durante unha entrevista que deu o Sr. Leon Penetta, director da CIA, o día 3 de Maio á cadea NBC (NBC Nightly News) asegurou que a intención da misión desde un principio foi asasinar a Bin laden. Voceiros da Casa Branca dixeron o mesmo. Mentiu Obama?
A CNN entrevistaba en directo fai dous días ao embaixador de Paquistán en EEUU e preguntáballe se o goberno americano informara ao goberno de Paquistán desta misión e dixo que si. Aos poucos segundos a comentarista da CNN conectou cunha rolda de prensa desde a Casa Branca na que, en resposta á pregunta dos xornalista, díxose que non, que nunca se informou ao goberno de Paquistán ata pasada a operación, porque non se fiaban.
Díxose que foi un preso de Guantánamo quen deu a pista, un libio chamado Abu Al-Libi, pero ese preso levaba neste campo de concentración incomunicado desde o ano 2005, ano en que agora din que se construíu a casa de Abbottabad. Recordemos que nun principio díxose que esa casa estaba recentemente construída. Bin Laden supostamente non empezou a vivir nela ata Xaneiro do 2011 aínda que se vixiaba desde Agosto do 2010. Están así xustificando manter aos presos de Guantánamo? Porque Obama prometeu pechar este complexo, pero non o fixo. Seguramente agora ninguén pon en dúbida a rendibilidade de manter aberta esta prisión inhumana.
Unha das fillas de Bin Laden, de 12 anos e a súa nai, que estaban nesa casa a noite do asalto, aseguran que lle atraparon vivo e foi executado logo dun disparo na cabeza. Os americanos aseguran desde un principio que atoparon resistencia e dispararon respondendo ao lume inimigo.
A cadea AL-Arabiya (Arabic news network) anunciou que a muller de Bin Laden ferida de bala no ataque, foi trasladada curiosamente ao mesmo hospital que levaron ao seu pai no 2001 e atópase baixo custodia dos Estados Unidos.
A ONU pediu ao goberno americano que saque á luz toda a información, as fotos e/ou os vídeos referentes a esta operación. O goberno négase. Por que? De que teñen medo? Asasináronse a menores de idade nesa operación como mencionan algunhas fontes? Estaba desarmada a muller que morreu, aínda sen identificar?
Con todo, agora mesmo (10 da noite hora da costa este de EEUU) o reporteiro de FOX News, Geraldo Rivera está describindo as imaxes que di ver sobre a morte de Bin Laden e que son terribles. Un documento "moi gráfico" di o famoso xornalista tras cubrir a visita de Obama a Fort Campbell, onde deu un entusiasta discurso en mangas de camisa fronte a 2.300 soldados da 101st Airborne Division que regresaron de Paquistán. Pódeo ver Geraldo e non a ONU? Mostrarano mañá os noticieros do mundo? Seguramente, e será a Fox a que da primicia.
Os voceiros da Casa Branca presumiron de seguir paso a paso e en tempo real a operación vía satélite, con imaxes e sons directos da acción. Pero cando un xornalista preguntou como morreran as mulleres supostamente usadas como escudos humanos, o voceiro dixo non ter ningún dato respecto diso.
Supoñamos que é verdade, que este terrorista que o día do 11 de Setembro do 2001 atopábase nun hospital militar Pakistani en Rawalpindi, por cortesía do exército americano, dato confirmado e publicado por varias fontes incluída a CSB NEWS en boca de Dan Rather, foi o cerebro do atentado do 11-S. Supoñamos que a operación para eliminarlle é unha historia real. Que a Casa Branca estudou e elaborou dito ataque. Sería verdade entón que Obama tardou 16 horas en tomar a decisión e dar luz verde á operación militar, que só tiña o 60% de posibilidades de atopar ao terrorista.
Desde que se vixiaba a casa no mes de agosto do 2010, ningún satélite puido ver nesa casa a ninguén que respondese aos trazos do líder de Al Qaeda. Deben ser as 16 horas máis longas deste presidente. En que estaría pensando?
A veciñanza non notaba nada raro, a xente que entraba e saía desa casa ía desarmada e non chamaba a atención. A decisión non era fácil para este premio Nobel da paz, pero finalmente asentiu.
Cando os soldados executaron ao Bin Laden comunicaron ao mando da operación "EKA" -Enemy Kill in Acction.
Levaron o corpo ao portaavións Carl Vinson e ofrecéronllo á súa familia pero que non o aceptaron. Tras tomar mostras de ADN, tirárono ao mar seguindo rituais musulmáns. Non respectaron ao home, nin ás súas ideas, nin respectaron a súa vida... nin a vida dos seus fillos ou as súas mulleres, pero si as súas crenzas relixiosas. Todo un detalle.
Resulta moi estraño que a CIA non quixese interrogar ao líder deste grupo terrorista. O máis lóxico, supondo que toda esta historia é certa, fose levar a este señor e interrogalo. E se vas saltarche todos os dereitos humanos e leis internacionais, que importancia tería torturarle e obrigarlle lle a confesar cal é o seguinte obxectivo ou obxectivos, no canto de lucubrar e de tratar de adiviñalo en base a datos ambiguos sacados dun computador.
A información oficial que a CNN está dando neste momento nas noticias, aquí en Wáshington, fala do complexo seguimento que se lle deu a un dos mensaxeiros de Bin Laden vía satélite grazas ao seu celular. Describe como esta persoa, tras facer unha chamada de teléfono foi detectado e vixiado durante horas a pesar de ter o aparello apagado. Pódese rastrexar un teléfono apagado? O caso é que este mensaxeiro foi a clave que levou a descubrir a casa onde se escondía o obxectivo.
A CNN saca fotos difuminadas dos mortos nesta misión, dúas deles sen identificar. De onde sacaron estas fotos?
As quinielas son agora sobre a sucesión do líder de Al Qaeda, que cal papa, debe ser tomada e confirmada con fumata branca. O máis nomeado resluta ser Al-Zawahiri, aínda que a CNN xa mostra fotos e currículos de varios máis.
Os rusos, nun pique digno da guerra fría, anunciaron "a eliminación" de Abdullah Kurd , líder desta organización terrorista no Cáucaso. Iso quere dicir que xa hai un candidato menos. Sexa cal for o seguinte, está claro que esta película terá secuelas, que a guerra, os asasinatos, os ataques terroristas e as alertas mundiais non acaban aquí. Tampouco as dúbidas, nin os mitos, nin as sospeitas.
Co lema "usa a bici todos os días e celebrao unha vez ao mes", en moitas cidades do mundo ten lugar a Masa Crítica. En Ferrol, a data acordada cambiou para os primeiros sábados de mes. Este Sábado 7 de Maio, con saída ás 11 da mañá da Praza do Inferniño. Antes da sáida terá lugar un pequeno taller de sinxelas autorreparacións das nosas bicis (freos, cámaras... acción!).
E unha vez máis un buque gaseiro ten prevista a súa entrada na Ría de Ferrol, cargado con miles de toneladas de LNG/GNL para a ilegal e perigosa Reganosa.
O LNG "Finima" que é o nome do buque agardado, de entrar, faría o 90 gaseiro para a planta regasificadora de Mugardos, desde que o fixera, en Maio de 2007, o "Galicia Spirit" ...
A entrada na Ría deste buque gaseiro, fai saltar a alarma social do despropósito gasista que é Reganosa, instalada no corazón da nosa Ría, a poucos metros dos núcleos de poboación, poñendo en perigo ás miles de persoas que moramos na súa contorna.
O Comité Cidadán de Emerxencia, como ven sendo habitual, convoca unha nova acción de denuncia e protesta, mais desta volta a Concentración terá lugar en Ferrol, na Praza de Amboaxe, seguindo cunha nova forma de acción, rotando as mobilizacións por diferentes lugares e barrios, dun xeito itinerante, co obxectivo de chegar coa protesta a un número maior de persoas. Ademais de difundir entre a poboación, en sintese, 10 razóns para preguntar-se ... Por que Reganosa ten que saír da nosa Ría e das nosas Vidas ?.
Características do buque:
O LNG "Finima", leva bandeira convencional das Bermudas, foi construído en 1983, hai 28 anos; ten unha eslora de 286.90 m e unha manga de 41.8 m; o seu calado son 11.2 m e a súa capacidade de 133.000 m³.
POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
Ante a convocatoria aberta da seita loisista, co apoio da Asociación de Escritores en Lingua Galega, o Pen Clube de Galicia e a Asociación Galega de Editores, chama a organizar un novo vendaval, que percorra todo o mundo, o día 12 de Maio ás 8 da tarde.
O ATENEO FERROLÁN chama a participación dos colectivos, asociacións e persoas individuais que queiran colaborar desta homenaxe pública que faremos a LOIS PEREIRO: Lectura Manifesto, Mural con artistas locais, música, teatro, danza, lectura poética, .... Dende o Ateneo Ferrolán tentamos involucrar a zona de Ferrol desta homenaxe pública a LOIS PEREIRO.
Como remataba Lois a súa Modesta proposición:
“quen teña tempo, enerxía, e desexe facer algo, que vaia propoñendo algo... (por exemplo)”.
Esquecéuselle mencionar tamén que noutro lugar chamado Libia, matouse a un fillo e aos netos dun gobernante e a centenares de persoas, mediante bombardeos absolutamente ilegais, porque a misión da ONU , tamén ilegal porque se tomou sen esperar os informes de situación e sen analizar a presenza de estranxeiros en territorio libio, era "a exclusión aérea" para evitar bombardeos que danasen á poboación civil.
"América pode facer o que se propoña. Esa é a historia do noso país. Somos unha nación, baixo Deus, indivisible con liberdade e xustiza para todos", este foi a mensaxe fundamentalista do presidente Barack Obama, ao anunciar que Osama Bin Laden fora asasinado por tropas estadounidenses, que actuaron sen previa autorización do goberno de Paquistán, o país onde realizaron a súa operación ilegal.
A sixilosa operación, que demandou mobilizar helicópteros e tropas, realizouse na localidade de Abbottabad, a uns 50 km da capital paquistaní, segundo explicou o presidente Obama e precisou que durara 40 minutos e que morreron outras catro persoas, dous correos de Bin Laden e un fillo do líder fundamentalista.
Obama tamén dixera que as súas tropas tiñan o cadáver, que segundo os informes rexistraba un balazo na cabeza -tiro de graza- e ademais detívose a dúas mulleres e algúns dos seus fillos, que por suposto ninguén saberá onde están, como os detidos-desaparecidos en Guantánamo ou en calquera dos seus cárceres secretos, que conforman unha das maiores violacións aos dereitos humanos.
Pero esta mañá medios estadounidenses anunciaron que "o cadáver de Bin Laden foi arroxado ao mar", sinalando que "a Operación levada a cabo por un comando especializado, foi planeada e realizada no máis alto segredo e o goberno paquistaní non foi informado ata despois de que tivese lugar" (Télam 3 de maio 2011 e outras axencias).
"O corpo do xefe de Al Qaida foi sacado da residencia en helicóptero e sepultado logo en alta mar, seguindo os ritos musulmáns, informaron fontes oficiais estadounidenses", nun final especial de novela negra.
As "coidadosas" tropas de Estados Unidos, especializadas en todo tipo de torturas, que no seu momento Bush xustificou publicamente, han ?sepulto? no mar a Bin Laden cumprindo nada menos que un ?rito? musulmán. Calquera simple inspector de policía sospeitaría deste final.
O atropelo da lexislación internacional en Paquistán é máis que evidente e responde a aquel anuncio apocalíptico de George W,Bush en 2001 onde declaraba ao mundo unilateralmente a "guerra preventiva, sen final e sen fronteiras", anulando na súa perspectiva -que hoxe rescata Obama- a soberanía de todos os países do mundo.
Díxose que Bin Laden resistiu o ataque durante unha hora antes de ser abatido polas forzas de elite estadounidenses e respecto diso e segundo informou a cadea CNN, a "misión do comando era a de matar ao líder de Al Qaeda e non a de apresarlle"(Télam 2-5-11)
Pola súa banda a Comisión Europea (CE) considerou que a súa posición "favorable" á morte de Osama Bin Laden polas forzas estadounidenses "non contradi os valores e principios da Unión Europea (UE), que avoga pola liberdade, a democracia e o fin da pena de morte a escala mundial".
E continúa "non é a execución dunha sentenza a matar. Seguiremos estando en contra da pena de morte no futuro", como declarou a portavoz comunitaria, Pia Ahrenkelde, ao ser interrogada respecto diso en rolda de prensa, segundo un cable da axencia mexicana Notimex (2-5-11)
Pero por suposto, aliñada case podería dicirse colonizadamente con Wáshington, a CE remataba que "sen dúbida, a súa morte está dentro do contexto dos esforzos globais para erradicar o terrorismo" e a súa voceira considerou que isto "fai que o mundo no que vivimos sexa máis seguro aínda que non implica o fin do terrorismo".
Esquecéuselle mencionar tamén que noutro lugar chamado Libia, matouse a un fillo e aos netos dun gobernante e a centenares de persoas, mediante bombardeos absolutamente ilegais, porque a misión da ONU , tamén ilegal porque se tomou sen esperar os informes de situación e sen analizar a presenza de estranxeiros en territorio libio, era "a exclusión aérea" para evitar bombardeos que danasen á poboación civil.
Atreveríame a asegurar que ninguén sabe de certo que o cadáver cun disparo na cabeza que deforma os trazos ata puntos irrecoñecibles sexa o de Bin Laden. E se o arroxaron ao mar será imposible sabelo.
Como nos mentiron en forma constante, ata coa verdadeira xénese do derrube das Torres Xemelgas en setembro de 2001, temos todo o dereito a polo en dúbida aínda que Wáshington diga que o ADN certificou que é Bin Laden.
Mentiuse descaradamente para invadir e ocupar IRAQ, mentiuse da mesma xeito sobre a suposta gran rebelión popular contra Muammar Al Khadafi en Libia, xa que logo por propia confesión de Obama e de acordo a The New York Times, axentes da CIA foron despregados a fins de 2010 en Libia "para contactar aos (presuntos) rebeldes e guiar os ataques da coalición" (30-3-11).
De acordo ao xornal "os membros da central de intelixencia estadounidense serían despregados desde fai varias semanas -en pequenos grupos- en terras libias, coa misión de establecer "contacto" cos rebeldes e determinar "brancos" das operacións militares. "Decenas de membros das forzas especiais británicas e de axentes de espionaxe do M16 traballan en Libia", di o xornal, "recollendo información sobre as posicións e movementos das forzas leais a Gaddafi".
Añade que "os empregados da CIA son un número non coñecido de funcionarios estadounidenses do servizo secreto que xa traballaban en Trípoli ou chegaron recentemente" cita un artigo de Patria Grande tomando a fonte de The New York Times (Socialista yahoogroups.com, 3 de marzo de 2011)
A novela negra da "guerra antiterrorista" cuxo mando está nas mans dos maiores terroristas que coñeza a humanidade, sen freos, sen respecto a ningún dos dereitos establecidos, que acabaron coa credibilidade que algunha vez tiveron as Nacións Unidas, á vez que perpetraron con argumentos falsos o primeiro xenocidio do Século XXI -máis dun millón de mortos en condicións atroces en Iraq e Afganistán que ninguén xulga- segue crecendo cada día.
Nunca tan similar esta doutrina do imperio ás "fronteiras seguras" por medio das cales Adolfo Hitler ameazaba a unha boa parte do mundo, descoñecendo soberanías e dereitos internacionais.
Novamente estamos antes unha enorme operación publicitaria de Wáshington na que Estados Unidos intenta lograr que a atención pública despéguese do seu brutal e recente operación en Libia, matando nenos.
Para isto nada mellor que unha posta en escena, similar ás que lograba Hitler en pleno auxe do nazismo, cando convocaba ao pobo alemán, sometido á sinistra desinformación, planeada como un arma de dominación e paralización desa poboación, por Joseph Goebbels, hoxe multiplicado por miles e miles dos seus imitadores que o superaron longamente da man da ditadura global da desinformación.
Por suposto no anuncio con bombos e pratos de que finalmente logo de 10 anos mataron a Bin Laden, non recordaron que este fora -e ninguén sabe se seguía séndoo- un home ligado á CIA, quen baixo ese comando creou aos chamados "talibán" de Al Qaeda, para combater con guerrillas apoiadas por Estados Unidos aos soviéticos en Afganistán, en tempos da Guerra Fría.
Bin Laden e a súa familia foron socios de grandes negocios da familia Bush, e esta historia foi magníficamente contada polo cineasta estadounidense Michael Moore.
A incógnita sobre a verdade destes feitos acompañaranos sempre ou algún tempo, o suficiente como para que xa sexa un feito consumado a invasión de todos os países que decida ocupar o imperio baixo o mandato de que ?América pode facer o que se propoña? aínda que sexa acabar coa humanidade.
Por Manuel Miragaia Doldán[*] 01.05.2009 Con só dous millóns oitocentos mil habitantes existe un país que conta con tres aeroportos a menos de cento cincuenta quilómetros de distancia entre eles. Para o seu funcionamento achéganse xenerosas axudas de diñeiro público a liñas de baixo custo. Uns políticos visionarios cren que, malia o próximo AVE, deben ampliar pistas e terminais. Aínda que o país perda arreo poboación está ben que manteña tres, porque Avilés e O Porto, como son outros países, á forza teñen que ficar moi lonxe. Ademais, os mozos e mozas galegos que emigran terán que dispor de aeroportos perto das súas casas para cando veñan visitar á familia.
Tamén nese maravilloso e portentoso país, os seus espelidos políticos decidiron que tivese na súa costa norte, a menos de quince quilómetros de distancia entre eles, dous magníficos e custosísimos portos exteriores, un xa hai anos rematado, mais sen acceso terrestre, e outro aínda en construción. Seica cando os acaben seguirán á espera de carbón para queimar nas térmicas próximas, que xa non chegará, e sen outros proxectos para lles dar utilidade aos seus dilatados peiraos.
Nese exótico país procúrase que a xente viva absorbendo contaminación e desfrutando de perigos. Por iso no réxime pasado instalouse unha celulosa e unha refinaría de petróleo pegadas ás casas de dúas cidades. E para lle dar a todo o conxunto máis emoción, os seus eminentes políticos permitiron hai poucos anos que se instalase noutra localidade unha grande planta de gas, á que chegan enormes buques gaseiros navegando por unha ría sinuosa.
Como había que ser xeneroso cos outros países e agasallalos con postos de traballo, estes lúcidos dirixentes políticos impulsaron reconversións industriais, deslocalizacións e peches de explotacións gandeiras, desertizando o medio rural e converténdoo nun verde eucaliptal. Para que preocuparse da produción interna de alimentos se se podían mercar foráneos nos supermercados? Sobraba xente nas aldeas e a súa vida era anticuada. O moderno, o desenvolvido e o “guay-del-Paraguay” era transformarse nun precario urbano castelán-falante.
Nese portentoso país, fartos da natureza, alcaldes superdotados deseñaron cidades coa máxima concentración europea en grandes superficies comerciais –o pequeno comercio non daba para as campañas electorais–, cubríndoas, no canto de arboredo e xardíns, con afoutas torres de vivendas, rúas e máis beirarrúas.
E como do que se trataba era de non seren menos, sen teren servizos de tren de proximidade nas áreas metropolitanas, lanzáronse co apoio de todos os políticos sen excepción á construción do AVE, pois había que establecer dúas viaxes rápidas por día co centro do Estado, aínda que se destruísen vales e montañas, se incomunicasen unha beira coa outra ou se utilizasen as vías do tren convencional pechando estacións.
Nese país de lenda non podía faltar un presidente con soños funerarios faraónicos, ao que ninguén lle quixo parar os pés a tempo, que teimou na tolería de facer unha inútil e gravosa Cidade da Cultura. Compría gastar os fondos europeos en todo, agás en mellorar o tecido produtivo e o Estado de benestar.
A ese país devandito de continua irracionalidade non se lle pode denominar Galiza, senón de xeito máis acaído o país das desfeitas sen fin.
[*] Manuel Miragaia Doldán [A Coruña, 1958], Profesor, Filósofo e Escritor. É Licenciado en Filosofía pura pola Universidade de Santiago de Compostela e diplomado en Maxisterio por Ciencias Sociais, é especialista en lingua galega e diplomado en galego pola Escola Oficial de Idiomas da Coruña. Na actualidade, traballa como profesor no IES “Alfredo Brañas” de Carballo. Realizou diversos traballos de investigación e innovación educativa, impartiu cursos e actuou en diversas ocasións como conferenciante e en recitais de poesía.
Desde 1976 escribe habitualmente artigos en galego en diversos medios de comunicación: El Ideal Gallego, El correo Gallego, A Nosa Terra, Man Común e fundamentalmente en La Voz de Galicia, xornal no que leva colaborando desde 1979. Escribiu crítica literaria e política, comentarios sobre eventos históricos e temas de educación, entrevistas, etc. Durante varios anos, mantivo neste xornal a sección humorística “A Revolta” e posteriormente o epígrafe “Xanela aberta” ata o ano 2000. Na actualidade escribe semanalmente no xornal “Galicia hoxe”, baixo o epígrafe “Vento fresco”, artigos que tratan sobre aspectos destacables da sociedade contemporánea desde unha perspectiva galega e de crítica intelectual. Publicou os libros Xénese e apocalipse, Edicións do Castro (1981, poesía) e Manual para escritores e outras sátiras, Ed. Toxosoutos (1997, narrativa). Ademais, traduciu sete libros ó galego e publicou ensaios en diversas revistas como “Arco da vella” (“Nós, os heterodoxos”) e “Agalia” (“A realidade portuguesa no pensamento galeguista”). Continúa producindo obra poética e narrativa.
Esta é unha entrevista actual datada no mes de Xuño deste ano 2009, onde se pode apreciar o compromiso e o pensamento do Profesor, Filósofo e Escritor: Conversas Contemporáneas
