Amosando publicacións coa etiqueta Grecia. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Grecia. Amosar todas as publicacións

mércores, maio 09, 2012

Eleccións en Grecia, ... Por Eric Toussaint

Por Eric Toussaint [*]
09.05.2012


Análise post electoral

Resultados definitivos das eleccións en Grecia

1.- Produciuse un terremoto electoral en Grecia:
-Syriza, unha coalición da esquerda radical converteuse no segundo “partido” en importancia pasando do 4% en eleccións precedentes (2009) ao 16,6% dos votos, co que pasa de 13 deputados a 52.

-O Partido Socialista (PASOK) perdeu 2/3 dos votos obtidos en 2009 porque desde o goberno implemento todas a medidas de austeridade recomendadas pola Troïka (o FMI, o BCE, a Comisión europea), así que pasou de ter o 44% ao 13,9% dos votos e de 160 a 41 deputados, habendo perdido 119.

-Nova Democracia, o partido principal da dereita, é o primeiro nestas eleccións pero tamén perdeu unha cantidade enorme de votos xa que pasou do 33,5% ao 19,20%. Con todo en canto a número de deputados progresou porque segundo a lei o primeiro partido recibe unha prima de 50 deputados!

-Alba Dourada, un partido neo nazi entrou no parlamento por primeira vez. Partindo case da nada obtivo o 7 % dos votos e 21 deputados.

-O Partido Comunista KKE progresa lixeiramente, pasando do 7,5% ao 8,4% e pasa de 21 a 26 deputados.

-Esquerda Democrática -DIMAR- (unha escisión de Syriza producida en 2010-2011) obtivo o 6 % dos votos e 19 deputados.

- Os Verdes non alcanzan o limiar necesario do 3 % para poder entrar no Parlamento, do mesmo xeito que o partido da extrema dereita Laos que, deste xeito, paga moi cara a súa participación no goberno, tendo en conta que conseguira 17 deputados nas últimas eleccións.
-Antarsya (coalición de extrema esquerda) quédase cun 1,1 %.
Á esquerda do PASOK teriamos Syriza + PC (KKE) + DIMAR + Antarsya con 97 escanos (cantidade provisoria) en lugar dos 34 escanos de 2009.

Na extrema dereita Alba Dourada ten 21 escanos en lugar dos 17 que Laos perdio.

2.- Comentarios totalmente parciais: o resultado dos neo nazis é moi preocupante (véxase a análise do contexto, que evoluciona rápidamente, por Yorgos Mitralias).

O resultado de Syriza é moi positivo xa que esta coalición anunciou como propostas/reivindicacións: a suspensión inmediata do pago da débeda grega durante 3 a 5 anos, a anulación das medidas de austeridade impostas desde 2010, a ruptura dos acordos coa Troica, a nacionalización de varios grandes bancos privados… Moitos deputados de Syriza apoian activamente a auditoría cidadá da débeda grega (dos cales Sofia Sakorafa). Syriza é o primeiro partido en todas as grandes cidades e na xeración dos 18-35 anos. Veremos si Syriza mantén esta orientación logo de ter este gran éxito electoral. O que é moi alentador é que unha parte importante do electorado (nas grandes cidades Syriza está á cabeza) apoiou propostas radicais. O futuro diranos si Syriza manterase á altura deste formidable sostén popular.

Véxase aquí o resultado das eleccións:

http://www.guardian.co.uk/news/datablog/interactive/2012/may/06/greece-elections-results-map

Publicado o 8 Maio 2012 por Eric Toussaint en Cuba Debate .

Máis artigos do autor en Cuba Debate

[*] Eric Toussaint, Historiador e analista político belga. É presidente do CADTM-Bélgica (Comité pola Anulación da Débeda do Terceiro Mundo). O seu último libro publicado é “Banque mondiale: lle coup d’État permanent”.
__________________

domingo, marzo 04, 2012

Comunistas da Galiza: Vídeo do KKE -Partido Comunista de Grecia- sobre a soberanía popular


Video do KKE sobre a soberanía popular.

Os Comunistas da Galiza envian un Video do KKE -Partido Comunista de Grecia- sobre a soberanía popular.

Achegámosche o video do Partido Comunista de Grecia -KKE, colgado na rede cos subtítulos en Galego.

Para activar os subtítulos, premer no botón CC na barra inferior e seleccionar o idioma.


http://www.youtube.com/watch?v=6_9S9ri3Rzk


Que rule.!!

http://es.kke.gr/

Enviado por:
Comunistas da Galiza P.C.P.E
-comunistasdagaliza@gmail.com-
3 de março de 2012 10:46
___________________

venres, febreiro 17, 2012

Cacerolada en apoio ao pobo grego, convocada pola #AcampadaFerrol, na Praza do Concello, este Venres 17 de Febreiro


O Movimento 15M convoca unha Cacerolada Solidaria en apoio ao Pobo Grego, impulsada pola #AcampadaFerrol, na Praza do Concello, este Venres 17 de Febreiro, ás 20:30 horas.

Onte este movimento publicou unha "Carta aberta de Mikis Theodorakis
e Manolis Glezos en defensa de Grecia, a democracia e Europa", onde estes dous históricos activistas  gregos chamaban a "a converxer nunha ampla fronte de acción europea canto antes, para producir un programa de transición de Europa, para coordinar a nosa acción internacional, co fin de mobilizar ás forzas do movemento popular, para reverter o actual equilibrio de forzas e derrotar aos líderes actuais historicamente irresponsables dos nosos países".




acampadaferrol@gmail.com

http://tomaarua.blogspot.com/



__________________

xoves, febreiro 16, 2012

#AcamapadaFerrol publica unha "Carta aberta de Mikis Theodorakis e Manolis Glezos en defensa de Grecia, a democracia e Europa"


"Carta aberta de Mikis Theodorakis
e Manolis Glezos en defensa de Grecia, a democracia e Europa"

Na acrópole de Atenas erixiuse en 1982 unha lápida de bronce recordando o xesto de Manolis. O texto di:

"ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 30ης ΜΑΙΟΥ 1941 ΚΑΤΕΒΑΣΑΝ ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΑΝΤΑΣ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΩΝ ΝΑZΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ". "ΕΝΤΟΙΧΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ “ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1941 – 1944″ ΤΟ 1982.

A tradución ao galego é "Na noite do 30 de maio de 1941 os patriotas Manolis Glezos e Apostolos Sanda arrincaron a bandeira da ocupación nazi da roca sacra da Acrópole. Colocada pola "Resistencia Nacional Unida 1941 - 1944" en 1982. Agora, Manolis Glezos e Mikis Theodorakis , co mesmo espírito de resistencia, escribiron a seguinte:

CARTA ABERTA.

"En tempos antigos, a condonación por Solón das débedas que obrigaban aos pobres a ser escravos dos ricos -a chamada reforma Seisachtheia, sentou as bases para a aparición, na antiga Grecia, das ideas de democracia, cidadanía, política e Europa: os fundamentos da cultura europea e mundial.

Loitando contra a clase da riqueza, os cidadáns de Atenas sinalaron o camiño para a constitución de Pericles e a filosofía política de Protágoras, quen dixo: 'O home está moi por encima de todo o diñeiro'.

Hoxe en día, os ricos están tratando de tomarse a vinganza na mentalidade humana: 'Os mercados están moi por encima de todos os homes' é o lema que os nosos líderes políticos abrazan gustosamente, aliados ao demo diñeiro como novos Faustos.

Un puñado de bancos internacionais, axencias de información, fondos de investimento, nunha concentración mundial do capital financeiro sen precedentes históricos, reivindican o poder en Europa e en todo o mundo e preparan a abolición dos nosos estados e a nosa democracia, co arma da débeda, para esclavizar a poboación de Europa, pondo no lugar das imperfectas democracias que temos a ditadura do diñeiro e a banca, o poder do imperio totalitario da globalización, cuxo centro político está fóra da Europa continental a pesar da presenza de poderosos bancos europeos no corazón do imperio.

Comezaron con Grecia, utilizados como cobaias para trasladarse a outros países da periferia europea, e aos poucos cara ao centro. A esperanza dalgúns países europeos para escapar eventualmente demostra que os líderes europeos enfróntanse a un novo 'fascismo financeiro', non facéndoo mellor que cando se enfrontaron á ameaza de Hitler no período de entreguerras.

Non é unha casualidade que unha gran parte dos medios de comunicación controlados polo banco trátese aos países da periferia de Europa como 'porcos - pigs' e a súa campaña mediática, sádica e racista, vaia tinguida de desprezo. Os seus medios de comunicación non se dirixen só contra os gregos, senón tamén contra a herdanza grega e a antiga civilización grega. Esta opción mostra os obxectivos profundos e ocultos da ideoloxía e dos valores do capital financeiro, promotor dun capitalismo de destrución.

O intento dos medios de comunicación alemáns de humillar símbolos, como a Acrópole ou a Venus de Milo, monumentos que foron respectados ata polos oficiais de Hitler, non é senón unha expresión do profundo desprezo dos banqueiros que controlan os medios de comunicación, xa non tanto contra os gregos, senón abrigo contra as ideas de liberdade e democracia que naceron neste país.

O monstro financeiro produciu catro décadas de exención de impostos para o capital, todo tipo de 'liberalización do mercado', unha desregulación ampla, a abolición de todas as barreiras aos fluxos financeiros e as especulacións, os constantes ataques contra o Estado, a compra de partidos e medios de comunicación, a apropiación do excedente por un puñado de vampiros: os bancos mundiais de Wall Street. Agora ben, este monstro, un verdadeiro 'Estado tras os Estados' parece preparado para asestar un 'golpe de estado permanente' financeiro e político, e para máis de catro décadas.

Fronte ao ataque, as forzas políticas de dereita política e a socialdemocracia parecen comprometidas logo de décadas de entreguismo ao capitalismo financeiro, cuxos centros máis grandes están fóra de Europa. Doutra banda, os sindicatos e os movementos sociais aínda non están o suficientemente fortes como para bloquear o ataque de xeito decisivo como o fixeron moitas veces no pasado. O novo totalitarismo financeiro busca aproveitar esta situación para impor condicións irreversibles en toda Europa.

Hoxe, é tan necesario como urxente a coordinación inmediata e transfronteiriza dos intelectuais, as xentes das artes e as letras, os movementos espontáneos, as forzas sociais e as personalidades que comprenden a importancia do reto; necesitamos crear unha fronte de resistencia potente contra 'o imperio totalitario da mundialización' que está en marcha, antes de que sexa demasiado tarde.

Europa só pode sobrevivir se presenta unha resposta unida contra os mercados, un reto maior que o deles, un novo 'New Deal' europeo.

Debemos deter de inmediato o ataque contra Grecia e os outros países da UE na periferia, hai que pór fin a esta política irresponsable e criminal de austeridade e privatización, que conduciu directamente a unha crise peor que a de 1929.

As débedas públicas deben ser reestruturadas de forma radical na Eurozona, especialmente a expensas dos xigantes da banca privada. Os bancos deben volver ser avaliados e o financiamento da economía europea debe estar baixo control social, nacional e europeo. Non é posible deixar a chave financeira de Europa en mans dos bancos, como Goldman Sachs, JP Morgan, UBS, Deutsche Bank, etc ... Hai que prohibir os excesos incontrolados financeiros que son a columna vertebral de capitalismo financeiro destrutivo e crear un verdadeiro desenvolvemento económico en lugar de ganancias especulativas.

A arquitectura actual, baseada no Tratado de Maastricht e as regras da OMC, instalou unha máquina en Europa para fabricar débeda. Necesitamos un cambio radical de todos os tratados, a submisión do BCE ao control político da poboación europea, unha 'regra de ouro' para un mínimo do nivel social, fiscal e ambiental de Europa. Necesitamos urxentemente un cambio de paradigma, un retorno ao estímulo de crecemento a través da demanda de novos programas de investimento europeos, as novas regulacións, os impostos e o control do capital internacional e instalación de fluxos, unha nova forma de proteccionismo suave e razoable nunha Europa independente sería protagonista na loita por un mundo multipolar, democrático, ecolóxico e social.

Chamamos ás forzas e persoas que comparten estas ideas a converxer nunha ampla fronte de acción europea canto antes, para producir un programa de transición de Europa, para coordinar a nosa acción internacional, co fin de mobilizar ás forzas do movemento popular, para reverter o actual equilibrio de forzas e derrotar aos líderes actuais historicamente irresponsables dos nosos países, co fin de salvar ao noso pobo e á nosa sociedade antes de que sexa demasiado tarde para Europa".

Atenas, Octubro 2011

Mikis Theodorakis e Manolis Glezos


Carta aberta de Mikis Theodorakis e Manolis Glezos en defensa de Grecia, a dem...




acampadaferrol@gmail.com

http://tomaarua.blogspot.com/




__________________

luns, febreiro 13, 2012

Unha imaxe significativa - Mentras o Parlamento Grego aprobaba o último capítulo da Farsa, Grecia ardía polos catros costados - Vídeo

O diputado Giorgos Mayrikos, do Partido Comunista de Grecia -KKE, lanza o proxecto de lei para a austeridade ao Ministro de Economía

O Parlamento Grego está consumando a farsa elaborada polo actual Goberno ao ditado do Fondo Monetario Internacional, o Banco Central Europeo e a Unión Europea. Unha grande farsa en forma de medidas criminais contra a Clase Traballadora de Grecia. Medidas que recortan salarios, precarizan a sanidade pública, afunden a educación pública, producen despidos masivos, e un enorme aumento da pobreza, en suma, máis precariedade e desemprego para o Pobo Traballador grego.

Arde Grecia -Fotogalería en Público.

Juan Torres López fala das políticas de recortes da Unión Europea


http://actualidad.rt.com/economia/global/issue_36011.html

__________________

domingo, febreiro 12, 2012

Mobilizacións en Grecia e Portugal contra os recortes impostos pola Unión Europea, Fondo Monetario Internacional e Banco Central Europeo, e aceptados por gobernos ao servizo das políticas neoliberais - Vídeos da manifestación en Lisboa e da intervención completa de Arménio Carlos, Secretário-Xeral da CGTP-IN - Enlaces

Os gobernos portugués e grego acatan as medidas esixidas pola Unión Europea, Fondo Monetario Internacional e Banco Central, a cambio de "PRESTAMOS" PARA SEGUIR CAMIÑANDO POLA SENDA DA DESTRUCIÓN DE EMPREGO, DO TECIDO PRODUTIVO, DOS SERVIZOS PÚBLICOS, DAS PRESTACIÓNS SOCIAIS E DE EMPEORAMENTO DA CALIDADE DE VIDA. En resposta as centrais sindicais de ambos países mobilízanse contra os recortes impostos POLO CAPITAL FINANCEIRO E TRANSNACIONAL.

Terreiro do Pazo transformouse no Terreiro do Pobo
Manifestación en Lisboa, Sábado 11 de Febreiro de 2012


http://youtu.be/wOayNoWm6a8



Portugal

A Clase Traballadora Portuguesa indignada ante as medidas neoliberais e as imposicións contra o estado de benestar, quenta motores para xeneralizar as protestas e o combate contra as políticas de recortes, empobrecemento e desemprego.

En Portugal, miles de persoas saíron este sábado ás rúas de Lisboa para protestar contra as novas medidas que pretende implantar o Goberno baixo presión da chamada “Troika” (Unión Europea, Fondo Monetario Internacional e Banco Central Europeo).

A mobilización foi convocada polo maior sindicato luso, a Confederación Xeral de Traballadores Portugueses (CGTP), que estimou que a manifestación reuniu a preto de 300.000 persoas e considerouna a maior protesta celebrada na capital dos últimos 32 anos.

A marcha culminou na lisboeta praza do Comercio e nos discursos houbo referencias á próxima visita dunha misión de inspectores europeos. “Aproveitamos esta oportunidade para facer aquí nosa propia avaliación, a avaliación de quen sofren a diario”, afirmou o secretario xeral do CGTP, Armenio Carlos.

Temos que reforzar a loita”, proclamou Carlos, á vez que se convocaron novas mobilizacións para o próximo 29 de febreiro. “O país necesita desfacerse da soga que ten ao pescozo”, engadiu, nun claro apoio á renegociación da débeda.

O rescate é bo para os prestamistas, que conseguen miles de millóns en intereses e comisións, bo para os bancos (…), pero as medidas son moi malas para as traballadoras e traballadores, para os moz@s, para os 2,7 millóns de portugueses e potuguesas que están ao bordo da pobreza e para quen viven por baixo da fronteira da pobreza”, argumentou.

Contra a explotación e o empobrecemento! Outra política é posible e necesaria!”, rezaba unha das pancartas. “Están roubando os soldos e os dereitos que temos. Están roubando aos pobres para darllo aos ricos. Son pobre e teño que protestar. Canto máis nos calemos, máis roubarán”, afirmou Jorge, un dos participantes.


Grecia

Grecia quedou paralizada por dous días de Folga Xeral, a indignación popular saíu ás rúas de todas as cidades e vilas do país heleno.

Grecia viviu este sábado a segunda xornada de folga xeral e manifestacións contra a iniciativa de lei que contempla drásticos recortes ao gasto público, a cal será votada no Parlamento este domingo.

Os manifestantes rexeitan o “paquetazo” de medidas neoliberales aprobado este venres polo gabinete, esixido pola zona euro para recibir a cambio un novo préstamo.

A folga paralizou todo o servizo de transporte público en Atenas, incluídos autobuses urbanos, taxis, tranvías e metro, trens suburbanos e barcos e o ferrocarril eléctrico operou durante tan só algunhas horas.

Os hospitais públicos funcionaron só co persoal indispensable, porque os médicos tamén se sumaron á folga.

Dúas manifestacións rexistráronse en Atenas, unha delas organizada pola Confederación Xeral do Traballo de Grecia e a Unión de Funcionarios Públicos na praza Syntagma, e a outra foi convocada pola Unión Comunista na Praza Omonia.

Para a noite deste domingo, os maiores sindicatos gregos convocaron a un mitin fronte á sé do Parlamento, durante a sesión na que os deputados debaterán e votarán o acordo alcanzado polo gabinete grego.

O paquete de recortes contempla reducir nun 20 por cento o salario mínimo, abolir os convenios colectivos e despedir a 15.000 funcionarios en 2012.

A chamada “Troika” esíxelle a Grecia drásticas medidas que están alimentando unha crise política e social sen precedentes no país.

Contra a explotación e o empobrecemento!

Outra política é posible e necesaria!

Portugal

Não à exploração, às desigualdades e ao empobrecimento Outra política é possível e necessária - Intervenção de Arménio Carlos, Secretário-Geral da CGTP-IN - Manifestação Nacional - 11 Fevereiro 2012


http://youtu.be/d0DkPoLLvbc


Fontes: Artigo baseado en noticias de axencias e das centrais sindicais.

Enlaces coas webs das Centrais Sindicais con presencia na Galiza,  coa confederacións internacionais e con outras centrais sindicais de interese:
_________________

sábado, decembro 24, 2011

Cartas abertas entre un alemán e un grego

Sempre é bo escoitar as dúas visións, non para cambiar, necesariamente de opinión, senón para facelo con maior fundamento.

INTERCAMBIO DE CARTAS ABERTAS

INSÓLITO E HILARANTE INTERCAMBIO DE CARTAS ABERTAS APARECIDAS NO XORNAL SEMANAL ALEMÁN "STERN"

Carta aberta de Walter Wuellenweber aos "Queridos Gregos"

Fai uns meses, aparece publicada unha Carta Aberta dirixida a "Queridos gregos" por un cidadán alemán de nome Walter Wuellenweber, que como título levaba :

"Despois que Alemaña tivo que salvar aos Bancos, agora debe salvar tamén a Grecia.
Os gregos que primeiro fixeron alquimias co Euro, agora no canto de facer economías, fan folgas".
Queridos gregos:

Desde 1981 pertencemos á mesma familia.

Nós, os alemáns, achegamos como ninguén outro ao Fondo común, preto de 200.000.000.000 euros, mentres que Grecia recibiu preto de 100 mil millóns desa suma, ou sexa a maior suma per cápita que ningún outro pobo da UE.

Nunca ningún pobo axudou ata agora voluntariamente ata este grao a outro e xa que logo tempo. Son Uds sinceramente, os amigos máis caros que temos.

O caso é que non só Uds engánanse a si mesmos, senón que tamén a nós.

En esencia, Uds nunca demostraron ser merecedores do noso Euro.

Desde a súa incorporación como moeda de Grecia, nunca lograron ata agora cumprir cos criterios de estabilidade.

Dentro da U.E. son o pobo que gasta as maiores sumas en bens de consumo.

Uds descubriron a Democracia, entón deben coñecer que se goberna a través da vontade do pobo, quen finalmente ten a responsabilidade. Non digan entón, que só os políticos son responsables do desastre.

Ninguén os obrigou a evadir durante anos impostos, oporse a cada política coherente para reducir o gasto público e ninguén os obrigou a elixir os gobernantes que tiveron e teñen.

Os gregos son quen nos mostraron o camiño da Democracia, da Filosofía e dos primeiros coñecementos de Economía Nacional. Pero agora móstrannos un camiño equivocado. E onde Uds xa chegaron, non vai máis aló!!

Á semana seguinte, "STERN" publica unha Carta Aberta dun grego, dirixida a Walter Wuellenweber
Querido Walter, chámome Georgios Psomás. Son funcionario público e non "empregado público" como despectivamente, como insulto, refírense a nós os meus compatriotas e os teus compatriotas.

O meu soldo é de 1.000 euros. Por mes eh? Non vaias pensar que son por día, como che queren facer crer no teu país. Fixate que gaño unha cifra que nin sequera é inferior en 1.000 euros á túa que é por varios miles.

Desde 1981, tés razón pertencemos á mesma familia. Só que nós lles concedemos en exclusividade a Uds unha chea de privilexios, como ser os principais provedores do pobo grego de tecnoloxía, armas, infraestrutura (dúas autoestradas e dous grandes aeroportos internacionais), telecomunicacións, produtos de consumo, autos, etc. Se me esquezo de algo perdóame. Sináloche que dentro da UE somos os maiores importadores de produtos de consumo que elaboran as fábricas alemás.

A verdade é que non facemos responsables só aos nosos políticos polo desastre de Grecia. Contribuíron moito algunhas grandes empresas alemás, as que pagaron enormes coimas aos nosos políticos para asegurarse os contratos, para vendernos de todo, e uns cantos submarinos fóra de servizo, que postos no mar, quedan tombados de costado no mar.

Eu se que aínda non dás crédito ao que escribo. Ten paciencia, esperá, le toda a carta e se non chego a convencerche, autorízoche a que me botes da Eurozona, ese lugar da VERDADE, da PROSPERIDADE, da XUSTIZA e do CORRECTO.

Estimado Walter:

Pasou máis de medio século desde que a Segunda Guerra Mundial terminou, é dicir MÁIS DE 50 ANOS, desde a época en que Alemaña debería saldar as súas obrigacións con Grecia.

Estas débedas, QUE SÓ ALEMAÑA ata agora resístese a saldar con Grecia, (Bulgaria e Rumania cumpriron en pagar as indemnizacións estipuladas), consisten en :
  1. Unha débeda de 80.000.000 de marcos alemáns por indemnizacións, que quedou impagada desde a Primeira Guerra Mundial.
  2. Débedas por diferenzas de clearing, no período entreguerras, que ascende hoxe en 593.873.000 dólares USA.
  3. Os préstamos obrigados que contraeu o III Reich a nome de Grecia durante a ocupación alemá, que ascenderon en 3,5 mil millóns de dólares durante todo o período de ocupación.
  4. As reparacións que debe Alemaña a Grecia, polas confiscacións , persecucións, execucións e destrucións de pobos enteiros, rutas, pontes, liñas ferroviarias, portos, que produciu o III Reich,e que segundo o ditaminado polos tribunais aliados, ascende a 7,1 mil millóns de dólares, dos cales Grecia non viu un billete aínda.
  5. As inmensurables reparacións de Alemaña pola morte de 1.125.960 gregos (38.960 executados, 12.000 mortos como dano colateral, 70.000 mortos en combate, 105.000 mortos nos campos de concentración en Alemaña, 600.000 mortos de fame, etc. etc.)
  6. A tremenda e inmensurable ofensa moral ocasionada ao pobo grego e aos ideais humanísticos da cultura grega.
Se amigo Walter, que non che debe gustar para nada o que che escribo.

Laméntoo

Pero máis me molesta o que Alemaña quere facer comigo e cos meus compatriotas.

Amigazo Walter: en Grecia operan 130 empresas alemás, dentro das cales inclúense todos os colosos da industria do teu país, as que teñen ganancias anuais de 6,5 mil millóns de euros.
Moi pronto Walter, se a cousa segue así, non poderei comprar máis produtos alemáns, porque cada vez teño menos diñeiro. Eu e os meus compatriotas crecemos sempre con privacións, ímolo aguantar, non che fagas problema. Podemos vivir sen BMW, sen Mercés, sen Opel, sen Skoda.

Deixaremos de comprar produtos de Lidl, de Praktiker, de IKEA.

Pero Uds, Walter, como llas van a arranxar cos desempregados que deixará esta situación que por aí os obrigue a baixar a súa standard de vida, os seus autos luxosos, as súas vacacións ao exterior, as súas excursións sexuais a Tailandia?

Vostedes (alemáns, suecos, holandeses, e restantes ?compatriotas? de Euroza) pretenden que nos vaiamos de Europa, da Eurozona e non sei tamén de onde máis.

Creo firmemente que debemos facelo, para salvarnos dunha Unión que é unha banda de especuladores financeiros, un equipo no cal xogamos, se consumimos os produtos que Uds ofrecen: préstamos, bens industriais, bens de consumo, obras faraónicas, etc.

E finalmente Walter, debemos "arranxar" outro tema importante, xa que vos tamén, sos debedor de Grecia:

ESIXIMOS QUE NOS DEVOLVAN A CIVILIZACIÓN QUE NOS ROUBARON!!!

Queremos de volta a Grecia as inmortais obras dos nosos antepasados, que gardan nos museos de Berlín, de Munich, de París, de Roma e de Londres.

E ESIXO QUE SEXA AGORA!! Xa que se me morro de fame, quérome morrer á beira das obras dos meus antepasados

Cordialmente

Georgios Psomás

Publicada en "El Viejo Topo" de Decembro de 2011 nº287 -en formato pdf.

Enviada por:
Lupe Ces
-lupeces@gmail.com-
23 de dezembro de 2011 19:51
http://lupeces.blogspot.com/
_______________

mércores, febreiro 23, 2011

Hoxe 23 de Febreiro, unha nova Folga Xeral en Grecia

[Clicar na foto para acceder á Galería Fotográfica]

O pasado Xoves 10 de Febreiro de 2011, miles de traballadoras e traballadores,  mozos e mozas, participaron no día nacional de acción e enviaron unha mensaxe de resistencia contra a política antipopular, antiobrera do Goberno Grego.

A mobilización foi organizada conxuntamente pola Fronte Militante de Tod@s os Traballadores e Traballadoras (PAME), a Fronte Militante de tod@s os Campesiñ@s (PASY), a Fronte Antimonopolista Grego de Autónom@s e Pequen@s Comerciantes (PASEVE), a Fronte Militante de Estudantes (MAIS) e a Federación Grega de Mulleres (OGE) e incluía actividades multiformes. Así, centos de sindicalistas de sindicatos de orientación de clase visitaron fábricas, empresas, hospitais, universidades, oficinas para desempregados, mentres que pola tarde realizáronse protestas con pancartas en decenas de cidades en Grecia. Desde o río Evros ata Creta e Peloponeso, as forzas de clase deixaron claro que non mostrarán tolerancia cara á política do goberno, da UE, do FMI, non van sucumbir ante a súa chantaxe, non van inclinar a cabeza ante as esixencias do capital.

Traballadores, traballadoras, estudantes, autónom@s e pequen2s comerciantes, mulleres, xubilados uniron a súa voz contra a política que sementa a pobreza e a miseria, diminúe os salarios e as pensións, aumenta o desemprego, provoca despedimentos e a agresividade do capital.

Demostraron o seu determinación de loitar contra a barbarie capitalista e organizar a súa loita común. Deron así outro paso decisivo para a preparación da Folga Xeral do 23 de Febreiro que abarcará todos os centros de traballo.

Fonte do Artigo: http://es.kke.gr

Fonte das Fotos: http://picasaweb.google.gr/cpg.kke
___________________

luns, decembro 20, 2010

O 15 de Decembro, tivo lugar a Xornada de Loita en Europa contra as políticas neoliberais, en Grecia houbo Folga Xeral, o video mostra unhas secuencias duras da xornada

Centos de manifestantes entraron en confrontación coa policía en Atenas o mércores 15 de Decembro de 2010, no transcurso da Folga Xeral e da Xornada de Loita na Europa. Foi unha xornada de enfrentamentos, dun sector numeroso de activistas coa policia que protexía aos bancos, grandes empresas e hoteis de luxo ..., era unha protesta contra as medidas neoliberais tomadas polo goberno grego, ao dictado do Baco Central Europeo, FMI, ...   No video, tamén se  ve como o ex-ministro do Desenvolvimento Kostas Hatzidakis foi atacado por varias persoas fora dun hotel de luxo. Unha escea de especial violencia onde se ve ao exmandatario ferido e á xente berrando-lle "ladróns", dirixindo-se a el . O videdo foi publicado por Russia Today, un canal de TV que naceu en Decembro de 2009 e que se pode ver vía satelite ou por medios de pago.



Fonte: Canal de Russia Today

Enviado por:
uan Fernández Sixto
20 de diciembre de 2010 ás 6:20
____________

venres, xullo 02, 2010

A 11ª Folga Xeral en Grecia tivo lugar o pasado 29 de Xuño de 2010



Contra os métodos máis sucios do capital

A experiencia da dura loita de clases é valiosa

A exitosa folga masiva da Fronte Militante de Todos os Traballadores (PAME) o 29 de xuño adquire grandísima importancia xa que se enfrontou a unha das operacións máis sucias contra o movemento obreiro. A 11ª folga das forzas de orientación de clase nun período de seis meses paralizou fábricas, centros de traballo, portos, estacións de tren e aeroportos en todo o país. Os folguistas participaron nas gardas de folga e formaron piquetes fóra de numerosos centros de traballo.



No entanto, unha vez máis a atención concentrouse na dura loita de clases no porto do Pireo. Os sindicatos de orientación de clase das tripulacións de motor inferior e de enxeñeiros e as forzas do PAME protexeron a súa folga con valentía. A pesar da intimidación de parte do goberno dos socialdemócratas, os armadores e os demais partidos burgueses a folga foi moi exitosa aínda que empregaron os métodos máis sucios como:
  • Sentenzas xudiciais que declaraban a folga ilegal
  • Ordes de detención contra os sindicalistas do PAME dirixentes dos sindicatos dos mariñeiros
  • Bomba terrorista na casa da cabeza do PAME en Tesalónica co fin de intimidar ás forzas clasistas un día antes da folga
  • Intimidación, represión e uso de gases químicos polas forzas de represión da policía e do corpo de policía portuaria ao final non conseguiron impedir as forzas de clase de entrar no porto e protexer a súa folga. As forzas do PAME conseguiron impedir a saída da gran maioría de barcos. Algúns barcos saíron do porto ?coa pistola apuntando á cabeza dos membros da tripulación? pero sen pasaxeiros nin vehículos. De feito, as forzas de represión facilitaron a súa fuxida e feriron algúns compañeiros de traballo. As propias tripulacións dos barcos xogaron un papel crucial a pesar da chantaxe da patronal.
  • Mentiras dos medios de comunicación que o PAME e as folgas prexudica ao turismo e non a expansión da pobreza por mor das medidas gobernamentais.

As forzas de clase con determinación e disciplina protexeron con pleno éxito a súa folga e a participación masiva de decenas de miles de traballadores na folga deu unha resposta inmediata.



Decenas de miles de xente participaron na concentración do PAME fose do Parlamento en Atenas, así como nas concentracións en 60 cidades en Grecia contra as medidas que aumentan a idade de xubilación, recortan os salarios e as pensións, liberalizan os despedimentos, aumentan os impostos e impulsan a flexibilidade laboral mentres promoven para os próximos 3 anos a conxelación dos salarios e a abolición da 13ª e 14ª pensión.



Na concentración, Yiannis Tasioulas, presidente do Sindicato de Traballadores da Construción de Atenas, mencionou: "Lexitiman os crime a expensas dos nosos dereitos de seguridade. Lexitiman o crime de refugallo de gran parte dos nosos ingresos e logo os ladróns acusan ás súas vítimas porque reaccionan ao roubo e contra os ladróns e os criminais".

"Nós respondemos a esta lexitimidade que lei é o que é xusto para os traballadores e non as ganancias dos capitalistas. Por iso sempre van ter de confrontarnos".



A concentración do PAME en Atenas dirixiu unha chamada clasista, obreira, internacionalista á clase obreira e aos sindicatos militantes de Europa, a todos os sindicalistas europeos que loitan contra a ofensiva antiobrera feroz para a coordinación da loita e o rexeitamento da CES pactista e destas forzas que desarmaron ao movemento obreiro a través da política de conciliación co capital, da política de colaboración de clases, de submisión.



A experiencia destas duras loitas de clases fai que a loita por cambios radicais sexa máis necesaria. A clase obreira produce a riqueza e debe reclamala. Os medios de produción, a riqueza debe pasar a ser propiedade do pobo. Este obxectivo pode dar un novo impulso á loita.

Fonte do Artigo: es.kke.gr

Fonte das Fotos: http://picasaweb.google.gr/cpg.kke?feat=flashalbum
____________________

martes, xuño 01, 2010

A parrhesia: a mantenta da solución da Unión Europea á crise de Grecia - Video da intervención de Daniel Cohn-Bendit, no Parlamento Europeo

O 5 de Maio de 2010, o Parlamento Europeo, reunia-se en sesión plenaria para abordar a Preparación do Cume de Xefes de Estado e de Goberno da Zona-Euro do 7 de Maio de 2010. Unha das intervencións no debate foi do eurodiputado Daniel Cohn-Bendit [*] do groupe Verts/ALE. Intervención que merece ser reproducida e espallada a todos os ventos. Desde Ártabra 21 contribuímos a que estas verdades saían á luz no monitor dalgunhas persoas que seguen o noso sitio na rede.


Por Pedro Olalla
11.05.2010

Desde Atenas, na Grecia

Apenas catro frases -uns escasos fragmentos de Eurípides, Isócrates, Demóstenes e Polibio- dannos a coñecer unha virtude -tamén escasa- que os antigos atenienses reclamaban como necesaria para o sostemento da democracia: a parrhesia. Mentres que a isegoria era un dereito -o dereito á igualdade no uso da palabra-, a parrhesia era algo máis: unha virtude, a virtude de atreverse a usar a palabra para dicir a verdade. Cando a democracia cambaléase por falta de parrhesia na mesma cidade en que naceu, é momento de reflexionar sobre o sentido destas antigas voces.

Fai uns días, o eurodiputado dos Verdes, Daniel Cohn-Bendit [Na Foto], falou con inusual parrhesia ante o Parlamento Europeo: "É evidente que durante catro meses estivemos mareando a perdiz. É evidente que nos equivocamos. É evidente que, con eses titubeos, estivemos dando pábulo aos mercados e á especulación. Polo menos, os membros do Consello responsables deberían dicilo, deberían dicir 'é culpa nosa'. A Sra. Merkel, o Sr. Sarkozy, non sei en realidade que papel xogan ... O que lle estamos pedindo ao goberno de Papandreou é algo case imposible de lograr. Eu pídolle a Ecofin e aos presidentes dos gobernos que pensen se eles mesmos son capaces de facer nos seus países reformas como as que lle estamos pedindo a Grecia. Canto tempo faría falta para reformar o sistema de pensións en Francia? Canto tempo necesitaría Alemaña para arranxar as súas pensións? ¡E estámoslle pedindo a Papandreou que o cambie todo en tres meses! Están sendo Uds. totalmente irracionais, e proba diso é o que agora está pasando en Grecia. Non lle estamos dando a Papandreou nin a Grecia o tempo necesario para atopar a unha solución consensuada. Non existe en Grecia unha identificación co Estado. Existe tan só o -cada cal ao seu-. E iso é lamentable. A culpa é de todos: décadas de corrupción da clase política en Grecia. Non deberiamos tratar de convencerlles con prácticas e non só con decretos? ¡O consenso fai falta crealo! E xa verán Uds. o que vai pasar en España cando empecen os problemas. Xa verán en Portugal. Quero dicir con isto que debemos inspirar unha actitude de responsabilidade, e non pedir o imposible. Creo recordar que alguén dixo fai tempo '¡Quero que me devolvan o meu diñeiro!' E agora queremos gañar diñeiro á conta dos gregos. ¡Porque diso se trata! A nós préstannos ao 1,5% ou ao 3% e nós prestámoslle a Grecia ao 3,5% ou ao 6%. ¡Estamos facendo negocio á conta dos gregos e iso é inadmisible!"

"Doutra banda, Europa tamén pode tomar iniciativas. Guy Verhostaff ten razón cando fala dun Fondo Monetario Europeo, dun fondo de investimento e solidariedade. Para levar a cabo un préstamo europeo habería que modificar os tratados. ¡Pois adiante, camaradas, a modificar os tratados! ¡Na nosa man está tomar iniciativas! Se o Consello é incapaz de facelo, hagámoslo nós, desde este Parlamento. Cremos dunha vez un Fondo Monetario Europeo que poida pór freo á especulación. Ademais, pídolle ao Consello que lle diga ao FMI que a Oficina Internacional do Emprego debe tomar cartas no asunto do que está pasando en Grecia. ¡Trátase de persoas, non debe decidir só o Diñeiro! ¡Son as institucións europeas e internacionais do emprego as que deben pór freo ao delirio dos financeiros!"

"E finalmente, existe tamén outro xeito de prestar axuda aos orzamentos de Grecia: tomar dunha vez a iniciativa, como Unión Europea que somos, de fomentar o desarmamento na rexión. Unha iniciativa política para o desarmamento entre Grecia e Turquía. Unha iniciativa política para que as forzas armadas turcas se retiren do norte de Chipre. ¡Se no fondo somos uns hipócritas! Nos últimos meses, Francia vendeulle seis fragatas a Grecia por 2.500 millóns de euros. Helicópteros por 400 millóns. Rafale de combate por 100 millóns cada un. Os meus 'espías' non souberon dicirme se foron 10, 20 ó 30 ... E Alemaña vendeulle a Grecia outros 6 submarinos por outros 1.000 millóns. ¡Máis transparencia! ¡Se somos uns absolutos hipócritas! ¡Prestámoslles diñeiro para que nos compren armas! Se somos de verdade responsables, garantamos entre todos a integridade territorial de Grecia. Creo que aplicar estes recortes é máis eficaz que recortar soldos de menos de mil euros. Eu pídolle á Comisión un pouco de xustiza".

Teñen que ver Uds. as caras de póker dos eurodiputados, as gargantas tragando saliva, as miradas cruzadas, os tensos silencios, as covardes palmaditas que resoan ao final do discurso? Políticos e cidadáns, ver o video e asistir en vivo a unha lección de parrhesia.

Fonte: lapasiongriega.blogspot.com

L'eurodéputé Daniel Cohn-Bendit s'exprime avec force sur l'aide financière à la Grèce.
O eurodiputado dos Verdes Daniel Cohn-Bendit fala con inusual parrhesia ante o Parlamento Europeo.


Fonte: http://www.youtube.com/watch?v=wg5SU_bDNsA

Enlace coa reprodución da intervención no sitio oficial do Parlamento Europeo nos videos do debate completo no Parlamento Europeo, con todas as intervencións [16:15:11 - Inicio das intervenciones a 17:14:43 - Fin das intervenciones]:

europarl.europa.eu

[*] Daniel Cohn-Bendit nasceu na França, filho de judeus alemães refugiados na França em 1933 fugidos do Nazismo. Aos 14 anos, optou pela nacionalidade alemã porque, segundo ele, não queria se sujeitar ao serviço militar francês.

Membro da Federação Anarquista, e depois do movimento "Negro e Vermelho", ele se definiu mais tarde como liberal-libertário. Em 1967, enquanto é estudante de Sociologia da faculdade de Nanterre, começa o movimento de contestação que levará ao Movimento de 22 de Março em 1968. É colocado na "lista negra" dos estudantes da faculdade. Na seqüência da evacuação das salas pela polícia en 2 de maio, está entre os estudantes que ocupam a Sorbonne em 3 de maio. Será, junto com Alan Geismar e Jacques Sauvageot, uma das principais figuras de Maio de 68. Em 21 de maio, enquanto está em Berlim, é proibido de retornar à França. Em 28 de maio, com o cabelo tingido e óculos escuro, volta para Sorbonne, onde é aclamado. O slogan "Somos todos judeus alemães" demonstra o apoio dos jovens a quem a imprensa chama de "Dany, o vermelho". [Fonte: Wikipedia]

________________________

O Blogue de Pedro Olalla:
http://blogs.lne.es/pedro-olalla/
_________________________________

venres, maio 07, 2010

Manifestación en Atenas, 5 de Maio de 2010, nunha das xornadas da Folga Xeral


5 de maio de 2010 — ΠΑΜΕ: Απεργία Τετάρτη 5 Μάη 2010

"Xa abonda os sacrificios para os banqueiros, os industriais, os monopolios. Se é necesario imos facer calquera sacrificio para defender, todos unidos, os nosos dereitos, a nosa vida. Para defender a vida das nosas fillas e fillos, para non entregarlles atados de pés e mans para a explotación máis dura. Non imos entregarlles as nosas conquistas.

A súa reclamación que se trata dun paquete de rescate do país é unha mentira. É un paquete de rescate para os patróns, os banqueiros, os armadores que foron os únicos que se beneficiaron dos anteriores paquetes de axuda, así como para os acredores estranxeiros que xunto cos plutócratas gregos durante décadas quitan do noso pobo a riqueza que produce.

Deseñaron estas medidas moitos anos antes e agora vanas aplicando gradualmente. Menciónanse no Tratado de Maastricht, no Libro Branco. Inclúense en todas as resolucións dos Cumes da Unión Europea. Formaban parte do programa do PASOK e da ND. Incluíanse nos 9 puntos do acordo entre a Confederación de traballadores no sector privado e a Federación Grega de Empresas".

"É o noso dereito e imos loitar por ter a nosa Grecia que vai ser infinitamente mellor que a súa. Ata se votan esta medidas non as van a lexitimar nas nosas conciencias, non imos obedecer ás leis que utilizan para impórnolas. Día tras día, mes tras mes imos reunir forzas para impedir a realización destas leis, ata derrocar estas propias leis e a eles mesmos".

"Nós, as traballadoras e os traballadores, autónomos, artesáns,  pequenos comerciantes, pequenos e medianos campesiños, mozas e mozos somos a maioría.

E a medida que construímos a nosa fronte, a nosa coalición, máis fortes imos ser. E cando construamos a nosa fronte non imos ser simplemente fortes senón poderosos. Porque construiriamos o instrumento do noso poder, construiriamos o instrumento para planificar e producir tendo como criterio as nosas necesidades. Construiriamos o mecanismo básico para impedir a minoría de usurpadores e parásitos que viven coa riqueza que nos privaron que é o resultado do noso traballo e basta para que construamos a nosa vida e a vida das nosas fillas e fillos e das xeracións futuras.

Este é o noso deber patriótico e a nosa gran responsabilidade. Esta é a vía de sentido único para nós e non imos rendernos non importa cantos sacrificios serán necesarios
".

G. Perros, e membro do Secretariado do Fronte Militante de Tod@s as Traballadoras e Traballadores PAME

Fonte: http://www.kke.gr/
_________________________

Pobos de Europa: levanten-se !


Proclama do Partido Comunista de Grecia -KKE na Acrópole

Web oficial do Partido Comunista de Grecia

http://www.kke.gr/

Nota.-Ten unha edición en español e algo menos completa en Português.
__________________