Amosando publicacións coa etiqueta Liberdade de Expresión. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Liberdade de Expresión. Amosar todas as publicacións

martes, febreiro 16, 2021

En Ferrol como noutras cidades de Galiza, está convocada unha concentración en protesta pola detención de Pablo Hasel - Praza Amada Garcia (Edificio da Xunta), 17 de febreiro, ás 8 da tarde - Solidariedade !! Liberdade de Expresión !!!

A detención de Pablo Hasel esta terza feira en Lleida activou a convocatoria de mobilizacións na Galiza en solidariedade e pola liberdade do rapeiro catalán. Unhas concentracións que estaban previstas desde hai días en réxime de auto convocatoria e para facer efectivas na xornada a seguir da detención deste músico e activista.

As concentracións será esta cuarta feira, día 17 de febreiro, ás 20:00 horas. Até o de agora, están convocadas en Vigo, A Coruña, Ourense, Compostela, Ferrol; Ourense, A Guarda e Lugo. “Amnistía total” é, de novo, e como nas concentracións que decorreron hai máis dunha semana, a palabra de orde.

Pablo Hasel xa está en prisión, no centro penitenciario de de Ponent. Os Mossos d'Esquadra entraron na mañá desta terza feira no reitorado da Universidade de Lleida para arrestalo¡. Ducias de axentes accederon o edificio sobre as seis da mañá e, antes pasadas as oito e cuarto, detiñan o rapeiro catalán.

O prazo da Audiencia española para que o rapeiro ingresase voluntariamente en prisión para cumprir unha pena de 9 meses por exaltación do terrorismo rematou a pasada sexta feira. E onte o xulgado rexeitou o recurso para evitar a prisión.

Todas as concentracións serán ás 20:00 horas. Lugares:

- Ferrol, Praza Amada García
- A Coruña. Praza de Ourense
- Compostela, Praza do Toural
- Lugo, Praza Maior
- Ourense, Subdelegación do Goberno
- Pontevedra, Praza da Peregrina
- Vigo, no Marco
- A Guarda, Praza do Reló

Fonte: Nós Diario.

#LiberdadePabloHasel #LlibertatPabloHasel #FreePabloHasel


_______

venres, febreiro 12, 2021

Comunicado de Pablo Hasél unhas horas antes de terminar o prazo para ingresar voluntariamente en prisión: Sería unha humillación indigna acudir polo meu propio pé ante unha sentenza tan inxusta ...


ÚLTIMO COMUNICADO DE PABLO ANTES DO MEU ENCARCERAMENTO

Hoxe, ás 20:00 termina o prazo para ingresar voluntariamente en prisión. Sería unha humillación indigna acudir polo meu propio pé ante unha sentenza tan inxusta, así que terán que vir secuestrarme. Houbo moita solidariedade pero aínda non a suficiente para frear este grave ataque contra as nosas liberdades. A gran importancia das numerosas e concorridas manifestacións levou ao Goberno a prometer que reformará os puntos do Código Penal cos que nos encarceran, tratando así de desmobilizar e frear a solidariedade ante o lóxico escándalo que xera este nivel de represión. Pero sen máis presión nas rúas todo quedará en fume como tantas das súas promesas como derrogar a Lei Mordaza que encima ampliaron coa "Lei Mordaza dixital". Ademais, prohibiron e reprimido manifestacións coa escusa da pandemia mentres permiten as de fascistas ou outras aglomeracións. Si a liberdade de expresión  lles importase xa actuarían fai moito, xa que logo si ao final recúan e me liberan será unha conquista do movemento solidario porque non vou a mendigar ningún indulto nin nada que implique arrepentimento.

Convocáronse máis mobilizacións para cando me encarceren e o que aínda é máis importante: asembleas para organizar a loita. Para que a solidariedade teña continuidade e sexa máis efectiva é imprescindíbel que exista organización. A batalla non estará perdida cando me encarceren, todo o contrario, será o momento de intensificar a difusión, a mobilización, etc. Si se responde de forma contundente pensaranllo dúas veces antes de encarcerar a outros por denunciar aos culpábeis das políticas que sufrimos e é posíbel lograr que me saquen. Si non facemos retroceder ao Estado no plano represivo e outros, estamos perdidos. Xa que logo máis e isto, é a hora de dicir basta e tomar as rúas.

Non vou ser o único preso político, os cárceres do Estado están cheas de revolucionarios que nos representaron loitando por dereitos e liberdades democráticas. De feito parte da miña condena é por explicalo e ser solidario con estes. Por iso é importante ligar a reivindicación da nosa liberdade, da miña liberdade, á da Amnistía Total. Baixo este réxime a represión contra nós non parará e urxe non só fortalecer o movemento solidario con ese punto entre outros como a disolución de tribunais fascistas que nos condenan como a Audiencia Nacional (herdeira directa e con idéntica función que o Tribunal da Orde Pública franquista), tamén organizar a loita para acabar coa raíz do problema. Necesitamos avanzar cara á conquista dunha República Popular na que tomando o poder teñamos garantidos os dereitos e liberdades que este Estado nos nega haxa o goberno que haxa. Todos podemos aportar para achegar o fin de tanta barbarie e conquistar vidas dignas, eu fíxeno e seguireino facendo desde prisión.

12 de Febreiro, de 2021

Pablo Hasél.


https://youtu.be/4qRZ8Q5ap8E


Canle Pablo Hasél. | Ir á Canle.
 
Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
12 de fevereiro de 2021 19:37

_______

 

 

 

 

domingo, setembro 30, 2018

'Estamos hoxe aquí, novamente nas rúas, para defender, unha vez máis, a nosa liberdade de expresión e de información...', así comeza o manifesto lido en Vigo na concentración de apoio a Boro, xornalista de La Haine, que hai 4 anos, na manifestación 'Jaque a la Monarquía', foi detido e agredido mentres facía o seu traballo - O día 3 de outubro será xulgado, con petición fiscal de 6 anos de cadea


Concentración de apoio a Boro e en defensa da liberdade de expresión
para amosara súa solidariedade con Boro, colaborador do medio LaHaine, que o vindeiro mércores será xulgado en Madrid acusado de atentado á autoridade e lesións e ao que lle piden 6 anos de cárcere e 6.000 euros de indemnización.

MANIFESTO “BORO CEIBE” 28/09/2018

Estamos hoxe aquí, novamente nas rúas, para defender, unha vez máis, a nosa liberdade de expresión e de información.

Como sabedes, hai uns días, a Audiencia Nacional rebaixou a condena aos doce músicos de “La Insurgencia” polas súas letras, de dous anos e un día de cárcere a seis meses e un día. Isto significa que, ao non ter antecedentes, seguramente non iremos a prisión. Se a alguén temos que agradecerlle esta redución non é á Audiencia Nacional, que nos segue a tratar como a delincuentes (xa decidiron que un pouco menos, pero delincuentes ao fin e ao cabo). Se a alguén llo temos que agradecer é á xente que, ao longo destes case dous anos, apoiounos e saíu á rúa a berrar pola nosa absolución.

Aínda que esta redución na condena supón un certo alivio, non nos conformamos. Nin un so día de prisión é aceptable por opinar. No noso caso, a través da nosa música, pero non somos os únicos perseguidos por exercer o dereito á liberdade de expresión. Esta mesma semana, acaban de procesar a Willy Toledo por “delito contra os sentimentos relixiosos”, ao rapeiro Pablo Hasel, aínda que tamén acaba de ver reducida a súa condena, segue en situación de entrar na cadea por delitos de opinión; ao noso compañeiro Valtonyc tivo que exiliarse para non entrar en prisión polas súas letras de rap; Álex García, de Resistencia Films será xulgado en novembro polos vídeos de denuncia subidos a youtube… e non esquezamos que Alfredo Remírez e Julen Ybarrola levan xa moitos meses na cadea, un por uns tuits e outro por unha pintada. E hai moitos casos máis. Está claro que o poder tenta reprimir as voces disidentes e incómodas para o sistema por todos os medios ao seu alcance. Está claro tamén que so a solidariedade con calquera represaliado e a resposta contundente da sociedade será quen de poñer freo a esta represión.

Para iso estamos hoxe aquí, para defender a liberdade de expresión e tamén a de información e prensa. Para solidarizarnos con todas as persoas criminalizadas por expresarse e con todos os xornalistas perseguidos por exercer o seu traballo sen someterse ao poder. É o caso de Boro, xornalista de La Haine, que hai 4 anos, na manifestación "Jaque a la Monarquía", foi detido e agredido mentres facía o seu traballo. O día 3 de outubro será xulgado, con petición fiscal de 6 anos de cadea. Non podemos calar ante esta inxustiza e este ataque frontal á prensa libre e crítica. Reclamamos a absolución de Boro e o cese da criminalización da disidencia.

Para rematar, imos ler unhas palabras que nos enviou Boro para que vos transmitíramos:

A todas as persoas solidarias que hoxe vos reunistes aquí para mostrar o voso apoio ante a inxustiza da que estou sendo obxecto, mandarvos todo o meu agarimo e o meu agradecemento.

Fai 4 anos e medio que comezou este pesadelo, e nestes días imos pasar xa por fin ao seguinte capítulo. Aquel día decidiron cebarse coa prensa independente, dun xeito violento, rastreira, e impune. Non lles bastou con iso, senón que agora pretenden encerrarme como represalia ao traballo que durante estes 18 anos estivo levando a cabo o proxecto no que participo, A Haine, ese proxecto de desobediencia informativa que tantas veces denunciou as súas montaxes, a súa brutalidade e as súas mentiras. Non o esquecen, e queren que pague por todas esas veces que o xornalismo crítico e independente conseguiu romper o silencio e o bloqueo mediático.

Pero o meu caso non é nin moito menos o único, nos últimos anos asistimos a unha auténtica avalancha represiva cuxa finalidade foi terminar coa mobilización social e con calquera cousa que poida incitar a ela. O ataque foi constante, apalear e detendo activistas en mobilizacións, afogándoos a base de multas, criminalizando o dereito a folga, deixando impunes os numerosos abusos policiais, ou detendo a persoas polas súas opinións políticas.

Tamén atacando a persoas do mundo da música, a cultura ou o xornalismo pola influencia social que poden ter. Dentro do mundo do xornalismo, e concretamente do xornalismo crítico e independente, tampouco fun nin moito menos o único represaliado: temos que recordar os casos de Alex García, o da xornalista catalá Verónica Landa, recentemente imputada por unha información sobre un policía condenado por torturas, ou o caso do medio navarro Ahotsa.info, recentemente imputado por "enaltecemento do terrorismo". Son só algúns exemplos deste ataque que converteu o dereito á libre información nun dos seus obxectivos.

A lista é moi longa, cada día máis. E ás decenas de casos que todas coñecemos súmanselle centos máis que pasan desapercibidos nos medios de comunicación: compañeiros presos por ir a unha manifestación, por participar en folgas xerais, ou simplemente por poñer un tweet, un cartel ou facer unha pintada.

Para millóns de persoas está quedando en evidencia a natureza deste estado, onde as elites políticas serven ás elites financeiras mentres espremen á clase traballadora e reprimen a quen protesta. Un estado onde non houbo ningunha depuración real das institucións franquistas durante aquela "transición" vendida como modélica.

O obxectivo deste ataque é acabar coa mobilización e a protesta social. Facer que teñamos medo de expresarnos con liberdade. Que non protestemos para que así poidan seguir espreméndonos sen preocupacións. Non lles deamos ese gran gusto, sigamos mobilizándonos, opinando, expresándonos e sigamos denunciando o seu sistema e o seu réxime podrecido.

Este 3 de outubro imos darlle a volta ao xuízo, desmontaremos o seu basto montaxe e demostraremos que o que ocorreu aquel día foi un salvaxe ataque á prensa crítica.

Moitas grazas a todas polo voso apoio!


Vigo, 28 de setembro de 2018

#BoroCeibe

Enviado por:
Colectivo por la Absolución de La Insurgencia
-colectivoabsolucioninsurgencia@gmail.com-
28 de setembro de 2018 23:20

__________________

xoves, marzo 15, 2018

Vemo-nos o luns 19 de marzo, ás 7 da tarde, na Praza Amada Garcia de Ferrol (Diante do edificio da Xunta), en apoio do compañeiro Emilio Cao, represaliado por participar na multitudinaria Marcha da Dignidade do 22 de Marzo de 2014, en Madrid - Non á lei Mordaza! Polas Liberdades Democráticas! polo Dereito a manifestar-se libremente, polo Dereito á Expresión... Emilio Cao Absolución


Vemo-nos o luns 19 de marzo, ás 7 da tarde, na Praza Amada Garcia de Ferrol (Diante do edificio da Xunta), en apoio do compañeiro Emilio Cao, represaliado por participar na multitudinaria Marcha da Dignidade do 22 de Marzo de 2014 en Madrid. Emilio Cao vítima dunha montaxe gobernativa e policial, foi detido nun tumulto provocado o mesmo día da grande manifestación. A Emilio piden-lle 5 anos e 8 meses de prisión, non permita-mos tal inxustiza. Non á lei Mordaza! Polas Liberdades Democráticas! polo Dereito a manifestar-se libremente, polo Dereito á Expresión... Emilio Cao Absolución.

MARCHAS DA DIGNIDADE FERROLTERRA
#ColumnaFerrolterra
marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com
http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/

#AbsoluciónEmilioCao

@absolucion-cao

Manifesto pola libre absolución de Emilio Cao

O vindeiro 19 de marzo o mozo Emilio Cao enfróntase a un xuízo que pode fenderlle a vida. A Fiscalía pídelle 5 anos e 8 meses de cadea por ter participado en 2014 na multitudinaria manifestación das Marchas da Dignidade, reivindicando pan, traballo e teito.Queren condenalo por ser parte dunha loita pola dignidade e a igualdade.

Daquela unha parte importante da sociedade fíxose consciente de que os sufrimentos individuais ocasionados pola crise eran, en realidade, problemas colectivos e que había que encaralos con solucións en común. O desemprego e a emigración, os desafiuzamentos a familias traballadoras e a precarización da vida eran problemas políticos denunciados en común na praza pública.

Había que enfrontar as consecuencias negativas das políticas dos menos sobre a vida das máis. Emerxía de novo o protagonismo das desposuídas. Con novas demandas, con novas necesidades, cun compromiso radical coa loita pola igualdade e a xustiza social.

Esa fronte da loita continua aberta e o Réxime do 78 mantén activa toda a súa maquinaria propagandística e represiva. Quérese abafar a chama da protesta entre a xente do común. Teiman en criminalizar toda protesta, en proscribir toda disidencia, en reprimir toda rebeldía, en acalar toda desconformidade.

O mantemento do Estado de excepción esixe castigo e represión para acurralar e minguar dereitos e liberdades. Impera o dereito penal do inimigo como fórmula para esmagar o antagonismo de clase revivido e negarnos as condicións materiais dos nosos dereitos de cidadanía.

Emilio Cao tomou partido. Elixiu facer parte da cidadanía rebelde. Sumouse ás moitas que tomaron as rúas para reclamar dignidade. Desafiou a orde da inxustiza. Agora queren impoñerlle un castigo exemplar.

Xuntas, fraternalmente, tomamos partido por Emilio Cao. Represéntanos. A súa loita é a nosa. Fronte ao autoritarismo do Réxime do 78, a súa dignidade e a súa rebeldía; fronte á represión do Réxime do Estado de Excepción, a nosa rebeldía e a nosa solidariedade.

Ao carón de Emilio reivindicamos pan, traballo e teito; dignidade, liberdade, igualdade e xustiza social. E, agora, sumamos voces para esiximos a súa libre absolución.

Asina pola absolución de Emilio Cao:

https://www.absolucionemiliocao.gal/

________

domingo, outubro 22, 2017

Os días 2 e 3 de novembro os 12 rapeiros do colectivo La Insurgencia musical serán xulgados na Audiencia Nacional - En Vigo a Asemblea Aberta de Coia convoca un peche solidario o sábado 28 de outubro - Denuncian que é un caso máis de represión por parte do Estado contra os artistas e a liberdade de expresión


A Asemblea Aberta de Coia convoca un peche solidario o sábado 28 de outubro de 12:00 a 00:00 nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (Coia - Vigo). Pechámonos, como o fixemos a comezos de ano, para amosar o noso apoio e agarimo á rapazada de “La Insurgencia” que por facer cancións corre o risco de seren duramente reprimidos.

Os días 2 e 3 de novembro os 12 rapeiros deste colectivo musical serán xulgados na Audiencia Nacional. A petición para cada un deles é de: 2 anos e 1 día de cadea, 4.800 euros de multa e 9 anos de inhabilitación para cargo público.

Para demostrar, de novo, que en común podemos facerlle fronte á represión convidamos a participar nas actividades organizadas:

12:00 - Presentación do peche e rolda de prensa
12:30 – Recital de poesía
14:00 - Xantar compartido
16:30 – Obradoiros
18:30 – Proxección e coloquio sobre o caso de “La Insurgencia”
20:30 – Cea (venta de choripán e perritos)
21:30 – Micro aberto poesía e música
22:00 – Concerto “La Insurgencia”

Durante todo o día haberá exposición de fotografías e mercadillo solidario.

Xuntas pola liberdade de expresión! Fronte á represión, VIDA!

Evento no facebook

Asemblea Aberta de Coia
nonarotonda@gmail.com  |  @AsembleaDeCoia  |  facebook.com/asembleaabertacoia

La Insurgencia é un colectivo musical que pretende fomentar o internacionalismo, difundir e expandir a cultura revolucionaria, e elevar o nivel de conciencia das masas traballadoras. Os insurxentes son: Dmente C (Mexico), Gorka (España), iNessa (España), Komu (España), Leszno (España), Naimad B (Colombia), Oliver Botana (Rep. Dominicana), Pipe Díaz (España), Rapdikal (Ecuador) e Shahid (España). Si alguén está interesado en colaborar ou calquera outra consulta, pode contactar connosco en: somoslainsurgencia@gmail.com ¡Saúde e Revolución!

La insurgencia: Youtube | Twitter | Facebook.

Enviado por:
Asemblea Aberta Coia
-nonarotonda@gmail.com-
22 de outubro de 2017 10:47

__________________

sábado, febreiro 13, 2016

Fuco Buxán solidariza-se cos membros da compañía Títeres desde Abajo e soma-se á concentración de protesta de hoxe sábado 13 de febreiro ás 20:00h na Praza de Armas de Ferrol


Concentración en solidariedade cos Titiriteiros e en defensa dos dereitos fundamentais, sábado 13 de Febreiro na Praza do Concello de Ferrol, diante do Palacio Municipal


A Asociación Cultural Fuco Buxán súmase ós milleiros de voces que por todo o estado consideran sen fundamento, arbitraria e desproporcionada a decisión do xuíz Ismael Moreno de ditar auto de prisión preventiva contra os membros da compañía teatral Títeres desde Abajo por un suposto delito de enaltecemento do terrorismo. Se ben nun primeiro momento, o papel dos medios de comunicación conseguiu dar á representación de "La bruja y Don Cristobal" aparencia macabra e despiadada -mencionando contidos como violacións, asasinatos e unha pancarta facendo apoloxía da banda terrorista ETA-, finalmente resultou ser unha obra satírica na que se denunciaban os abusos de poder: entre eles, curiosamente, o escenificado por un axente de policía que colocaba nas mans da bruxa unha pancarta co slogan "GORA ALKA-ETA" coa fin de que a condenasen por apoloxía do terrorismo. Un delito que, ironías do destino, lles imputarían a eles mesmos, e que os mantería no cárcere varios días, para finalmente ser postos en liberdade con cargos.

Ante estes feitos:

Manifestamos a nosa solidariedade cos membros da compañía Títeres desde Abajo, e solicitamos a retirada inmediata dos cargos contra eles. Non so a maioría do público presente na actuación, senón todos aqueles que coñecemos máis tarde o contido da obra, somos capaces de discernir entre facer propaganda dunha banda terrorista e empregar unha pancarta como atrezzo no argumento dunha obra de teatro

Consideramos a actuación completamente desproporcionada: continuamente estamos a presenciar casos na prensa de delitos graves -corrupción, branqueo de capitais, acoso, abusos a menores, ...- nos que os imputados son tratados con suma delicadeza en comparación: liberdades con fianza, permisos para saír do país, ... e incluso de excesivo celo defensivo por parte do ministerio fiscal.

Condenamos o papel de certos -e non poucos- medios de comunicación que se adicaron a difundir durante as primeiras horas informacións esaxeradas, torticeras e parciais. E Instámolos a que cumpran o código deontolóxico da Federación de Asociacións de Periodistas de España, que os compromete, entre outras cuestións, a respectar e buscar a verdade contrastando as súas fontes e emendando inmediatamente os erros que detecte usando como mínimo os mesmos medios e intensidade empregados para difundilos.

Solicitamos que o Ministerio de Xustiza investigue ó xuíz Ismael Moreno para determinar se a súa actuación é constitutiva dun delito de prevaricación. De considerarse aceptable a súa actuación, calquera persoa se atoparía en risco de ser acusado de tal delito e privado de liberdade por motivos tan ridículos como o representado na obra: que alguén che pegue un papel no lombo con sóframas pro-etarras, contar un chiste, representar ou reproducir obras nas que personaxes ou situacións estean relacionadas co terrorismo, ...

Por todo isto, sumarémonos á convocatoria das Marchas da Dignidade de Ferrolterra para realizar unha concentración de protesta este sábado 13 de febreiro ás 20:00h na Praza de Armas de Ferrol.

Asociación Cultural Fuco Buxán: Dirección: Rúa Armada Española, 32 baixo - 15406 - Ferrol (A Coruña) |  Apartado Correos: 240 - C.P. 15400 - Ferrol | Telefono: 981325492 | Email:  fucobuxan@gmail.com Visita a nosa web: www.fucobuxan.net | Blog Pensamento Crítico http://opinionsfuco.blogspot.com.es/  | Facebook: http://www.facebook.com/pages/Fuco-Bux%C3%A1n/118931821452749 | Twitter: http://twitter.com/FucoBuxan  | Google+: https://plus.google.com/u/0/108716477794009532670/posts

Enviado por:
A.C. Fuco Buxán Fuco Buxán
-fucobuxan@gmail.com-
13 de fevereiro de 2016 02:02

__________

domingo, febreiro 07, 2016

A obra era de Lorca, ... Por Willy Toledo - En defensa dos titiriteros de Madrid - Alfonso e Raúl, Liberdade ! - Compañía Títeres Desde Abajo



Liberdade Alfonso e Raúl
"A Bruxa e Don Cristóbal"

"Neste espectáculo revivimos a Don Cristóbal Polichinela, ese escuro personaxe da tradición popular ibérica. Nesta ocasión, Polichinela preséntase baixo diferentes formas para impoñer a súa vontade a base cachiporra. Con todo, tamén habita nestas terras unha bruxa que ten a firme decisión de amar a súa liberdade por encima de todo e non deixarse pisotear por ningún Don Cristóbal, por moito poder que este se arrogue".  |
Compañía Títeres Desde Abajo

Willy Toledo sae en defensa dos titiriteros de Madrid: "A obra era de Lorca"


Por Willy Toledo [*]
07.02.2016


Onte foron detidos dous compañeiros actores da "Compañía Títeres Desde Abajo" mentres representaban unha obra nunha praza de Madrid como parte das celebracións de Carnaval.

O espectáculo, chamado "A Bruxa e Don Cristóbal", é unha montaxe clásica dos monicreques de cachiporra que non foi pensado para un público infantil, pero o Concello de Madrid programouno a media tarde e en plena rúa; o lugar estaba cheo de menores.

A rapazada imaxino que estaría gozando de xeito abondo cos cahiporrazos das marionetas, como sempre fan, pero a algúns papás e mamás parece que non lles estaba gustando tanto o asunto. Nun momento da obra, que denuncia a criminalización dos movementos sociais e da esquerda, alguén coloca en mans dun manifestante un cartel coa Palabra ETA a modo de denuncia do "todo o que se mova e proteste é ETA". Ben, a estes adultos, infinitamente máis estúpidos que as súas criaturas menores de idade, pareceulles que aquilo era unha oda a Josu Ternera, e había que paralo.

A Policía Nacional Democrática Española detenos e léva-os aos calabozos da Brigada Político Social (Brigada de Información para os demócratas de toda a vida de Franco). Tiven a fortuna de ser convidado amabelmente a visitar devanditos calabozos, polos que pululan uns chiquitos mu majos cuns pasamontañas postos, que axudan moito a sentirche nun clima de absoluta seguridade e respecto aos teus dereitos de ser humano, así que vos podo asegurar que a miña tranquilidade respecto de que o trato que estarán recibindo alí será en grao sumo respectuoso e humano é total e completa.

O Tribunal de Orde Pública (Audiencia Nacional para os mesmos demócratas de máis arriba-España!) como non podía ser menos, acusa aos meus compañeiros dun delito de "enaltecimiento do terrorismo".

O Excelentísimo, Ilustrísimo e Pristinísimo Concello de Madrid do Cambio, que os contratou, como non podía ser doutro xeito, sacou un comunicado no que denuncia o ocorrido, e anuncia que tomará medidas legais. Contra os títeres-titiriteros (entre virxes e marionetas, a importancia que teñen neste país os cachos de madeira é algo que me recolle e emociona)

Ben, claro que si: o teatro, a Soto do Real.

Si é para denunciar ao estado represor, claro; si é para enxalzar a figura doutro Excelentísimo e Ilustrísimo de ESPAÑA, Don José Antonio Primo de Rivera, fundador e ideólogo do fascismo español, métesche meses nun teatro da Gran Vía sen que dona Carmena e os seus "cambistas" digan esta boquiña é miña. Non digamos xa o resto da ?sociedade?.

A prensa, pois que dicir: un fosa séptica cheira infinitamente mellor.

O que me alivia a dor, e dáme esperanza, é que a inmediata ola de solidariedade de nós, os seus compañeiros do gremio, que seguro está a puntito de explosionar, será de tal calibre, que pronto os veremos na rúa de novo.

Hoxe teño a dous compañeiros presos.

A dous máis.

Esta vez tamén son colegas de oficio.

A obra "A Bruxa e Don Cristóbal" está inspirada en "O Retablillo de Don Cristóbal", de Federico García Lorca. A Lorca quitoulle a vida o disparo covarde dunha bala fascista. A Alfonso e Raúl roubáronlle a liberdade o silencio cómplice e o apoio miserábel dunha sociedade moribunda, lacaia e tamén covarde. Moi covarde.

Os tres son vítimas do mesmo sistema e os seus defensores.

Si non nos abrazamos pronto fóra, compañeiros, terminarémonos abrazando dentro.

Ao tempo.

E con orgullo e a cabeza ben alta.

Esta noite, ás 20:30 horas, estaremos representando a nosa obra "El Rey" no Teatro Musical de Valencia.

Señores e señoras do goberno, do TOP, da BPS, genteciñas dos medios de comunicación: alí estarei, á súa disposición, para ingresar nos cárceres do estado criminal español, xunto a Alfonso e Raúl, e o resto doutros miles de compañeiros presos.

PD: aos señores da pistola: un teatro é un sitio mu bonito onde se fai, pos iso; TEATRO.

Imaxino que nunca oirían falar destas marcianadas, así que moitísimo menos haberán vostedes asistido nunca a unha sala, polo que lles suxiro buscar a dirección nun rueiro.

Rogo veñan logo da función, que a gozo moito e vén unha chea de xente que pagou xa a súa entrada.

Espérolles.

Moitas grazas? despois viñeron a por os titiriteros, pero como eu non o era.

Que pena de país doente.

6 de febreiro de 2016


Fonte: larepublica.es/ .

[*] Guillermo Toledo Monsalve (Madrid, 22 de maio de 1970), máis coñecido como Willy Toledo, é un actor, produtor de teatro e activista político. | Facebook. A coherencia política de Willy Toledo foi obxecto de linchamento moral e grande manipulación mediática e nas redes contra o activista. A rede está chea de mentiras e manipulacións, así como de usurpación de identidade. No seu momento chegou a anunciar-se a morte do activista e actor.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
7 de fevereiro de 2016 17:20

___________

sábado, xaneiro 10, 2015

Charlie Hebdo e o debate sobre a liberdade de expresión, ... Por Santiago Mayor


Santiago Mayor [*]
10.01.2015


De entrada é bo aclarar que o título é un pouco enganoso. A idea deste artigo non é falar sobre a revista humorística francesa Charlie Hebdo, pero si tomar un debate que emerxeu a partir do brutal ataque sufrido pola súa redacción o mércores 7 de xaneiro: o da suposta liberdade de expresión.

A masacre perpetrada por tres cidadáns franceses de ascendencia árabe e de relixión musulmá é sen dúbida depreciábel. Partindo desa base e deixando de lado calquera debate respecto diso, resulta interesante abordar a problemática da liberdade de expresión.

Non é unha tarefa sinxela, máis no mundo do xornalismo que, ao marxe de ideoloxías tende a abroquelarse detrás deste concepto practicamente sen matices e considera calquera posta en dúbida da súa profesión como un "ataque" a esa suposta liberdade.

Que é a liberdade de expresión?

Como bo concepto liberal, a liberdade de expresión baséase na igualdade ante a lei. Todos os cidadáns e cidadás son igualmente libres de emitir as súas opinións. Agora ben, non hai que ser Karl Marx para saber que isto non é tan así.

Non calquera, neste mundo, pode e ten acceso a difundir as súas ideas masivamente na televisión, a radio ou os diarios. Ese é un atributo de poucas persoas, maioritariamente empresarios ou, de mínima, xente cun capital cultural e económico importante.

(Si, existen medios alternativos e populares, pero cal é o seu alcance? A propia dinámica nalgúns casos e a escaseza de recursos financeiros -como pasa con Notas- noutros, convértese nun enorme limitante á hora de inserirse nunha disputa pola masividade).

Entón xa logramos delimitar un primeiro espazo da liberdade de expresión. Son libres de expresarse quen teñen as condicións materiais para facelo.

Este primeiro punto está asociado con outra restrición que, aínda que non é lineal, achégase moito e ten que ver co poder nunha sociedade determinada. Os sectores oprimidos, marxinados e excluídos adoitan carecer de voz propia onde expresarse. En xeral, os medios de comunicación non reflicten a súa realidade, as súas necesidades e, pola contra, os estigmatizan e reforzan a dinámica de dominación.

Acá é onde aparece o eixe central do debate quen exerce a liberdade de expresión? E, máis importante aínda sobre quen a exercen?

José Antonio Gutiérrez, no seu artigo Je ne suis pas Charlie (Eu non son Charlie) faise eco disto e sostén: "Non me esquezo da carátula do Nº 1099 de Charlie Hebdo, na cal se trivializaba a masacre de máis de mil exipcios por unha brutal ditadura militar, que ten o beneplácito de Francia e de EEUU, mediante unha portada que di algo así como Matanza en Egipto. O Corán é unha merda: non detén as balas".

E acto seguido preguntábase que pasaría si publicase "unha revista cuxa portada tivese o seguinte lema: Matanza en Parides. Charlie Hebdo é unha merda: non detén as balas e fixese unha caricatura do falecido Jean Cabut cribado cunha copia da revista nas súas mans". Sen dúbidas sería un escándalo mundial, reproducido até a fartura en todos os medios internacionais e que chegaría a gran parte dos fogares do mundo.

Con todo da tapa 1099 de Charlie Hebdo ninguén, máis que quen compraron a revista, se acorda.

Dereito á información e responsabilidade social do xornalismo

Ao concepto de liberdade de expresión preferimos substituílo por outros dous, presentes no Código Internacional de Ética Xornalística da UNESCO: o dereito á información e o de responsabilidade social do xornalismo e os xornalistas.

"No xornalismo, a información compréndese como un ben social, e non como un simple produto. Isto significa que o xornalista comparte a responsabilidade da información transmitida", sostén o Código da UNESCO aprobado en 1983. E aquí é onde máis se mete o dedo na chaga desta profesión tan egocéntrica e individualista.

Non dá o mesmo dicir tal ou cal cousa. Non se pode dicir sempre o que a un se lle canta. O xornalismo supón unha responsabilidade, e como dicimos en Notas, unha responsabilidade histórica. Un compromiso co noso tempo e o noso lugar.

Prosegue o Código de Ética: "O verdadeiro xornalista defende os valores universais do humanismo, en particular a paz, a democracia, os dereitos do home, o progreso social e a liberación nacional, e respectando o carácter distintivo, o valor e a dignidade de cada cultura, así como o dereito de cada pobo a escoller libremente e desenvolver os seus sistemas políticos, social, económico ou cultural" [o resaltado é do autor].

A indignación que suscitou o ataque á redacción de Charlie Hebdo está a anos luz da que produciu, na prensa occidental polo menos, o bombardeo sistemático durante máis de 50 días por parte de Israel á Franxa de Gaza. Máis de dous mil palestinos morreron, entre eles máis de 500 nenos e nenas. Esas vidas valen menos que as dos 12 xornalistas franceses? Para nada. E iso vai dicir todo o mundo. Pero unha cousa é o que se di e outra o que se fai.

Ou como tomariamos na nosa sociedade occidental e cristiá que unha revista dun país musulmán como Irán ou Exipto fixese recurrentemente caricaturas ofensivas sobre Xesucristo ou a Virxe María? Seriamos tan tolerantes e gritariamos aos catro ventos o dereito dos humoristas islámicos a expresarse? Eu creo que non, porque a burla é sempre máis sinxela sobre un outro subordinado ou, en última instancia, sobre un mesmo. Eu pódome criticar, pero outros?

En Europa, continente colonialista que durante décadas oprimiu e aínda hoxe oprime a países do terceiro mundo (moitos deles de crenza musulmá) está crecendo unha ola de islamófobia que identifica a calquera crente do Islam cun potencial terrorista.

Desde o xornalismo e desde o humor hai que asumir unha responsabilidade neste contexto (que non é o mesmo que o de Arxentina, vale aclarar). En nome da liberdade de expresión non se pode reproducir a estigmatización e a lóxica de opresión sobre os sectores marxinados e excluídos. Sobre un outro do que vale dicir calquera cousa.

En nome de reivindicar o meu dereito a opinar non podo apontoar esa lóxica que somete e condena a comunidades enteiras.

Como sabiamente publicou na tapa do seu último número a Revista Barcelona "o mundo occidental" condenou o ataque e "reivindicou un sistema de valores, crenzas e negocios que case nunca comete xenocidios, que poucas veces financia grupos terroristas, que estigmatiza unicamente a quen o merecen".

A hipocresía é unha práctica que debemos desterrar da nosa profesión. A liberdade de expresión é, quizais, a súa manifestación máis importante.

[*] Santiago Mayor,  @SantiMayor, Xornalista. Membro do equipo de redacción de @Notas_arg (Notas - Periodismo Popular),  @PatriaGrandeArg. Ezpeleta, Quilmes, Argentina. notas.org.ar, outros artigos de do autor en Rebelión.

Publicado en Rebelión o 10 de Xaneiro de 2015, mediante unha licenza de Creative Commons, respectando a súa liberdade para publicalo, co permiso do autor, noutras fontes.
____________________

martes, setembro 17, 2013

O trilinguismo, soa-vos? - Vídeo parlamentar de interesse


Alfred Bosch expulsado do Congresso do Deputados por falar inglês.

O porta-voz da Esquerda Republicana de Catalunha, é expulso da tribuna do Congresso por falar Inglês. Afirmaque o PP co trilinguismo, "nom se preocupam polo Inglês, eles só estam interessados em destruir a convivência".


http://youtu.be/DMn3r9zfMlk


Fonte: EsquerraTV

Enviado por:
Joam Tavia
-jtavia@gmail.com-
17 de setembro de 2013 18:11
______________

luns, xuño 04, 2012

O Concello de Compostela contra a liberdade de expresión: Enlace para asinar en contra de que o Concello de Compostela ilegalice as actividades na vía pública - Non deixemos que se estenda a represión da liberdade de expresión, mañá pode-nos tocar a nós

Na foto: o defraudador fiscal co amigo do alma

O Concello de Santiago de Compostela, gobernado até hai pouco tempo polo hipócrita e defraudador fiscal, Gerardo Conde Roa, do dereitista Partido Popular e agora polo seu amigo en políticas dereitistas, Ángel Currás Fernández, impoñen taxas á liberdade de expresión. Denunciemos tamén desde Ferrol esta práctica antidemocrática, non deixemos que se estenda a represión da liberdade de expresión, mañá pode-nos tocar a nós.

As compañeiras e compañeiros do Movemento polos Dereitos Civís -MpDC, envían-nos a seguinte nota co prego de difusión:

As organizacións culturais, sindicais, xuvenís... veñen realizando actividades na vía pública como concertos, manifestacións, concentracións, recollida de sinaturas.... Actividades que entran dentro de dereitos fundamentais como o dereito á reunión, liberdade de expresión, cultura, etc... e polo tanto gozan de protección constitucional e non poden ser prohibidos.

O Concello [en mans] do Partido Popular ven de aprobar unha ordenanza que conseguirá, na práctica, impedir estes dereitos á maior parte da cidadanía do Concello de Compostela. Por medio de taxas para REALIZA A SOLICITUDE, taxas para COLOCAR UNHA MESA NA VÍA PÚBLICA coa que recoller sinaturas, taxas para PODER INSTALAR UNHA MEGAFONÍA coa que ler un comunicado as organizacións non poderán exercer ese dereitos fundamentais ao non dispoñer de capacidade económica para facer fronte ás mencionadas taxas. Ademais o Concello pedirá fianzas (algo que xa ven facendo de forma ilegal) que poden chegar a ser desorbitadas como as de responsabilidade civil. Neste momento o Concello xa pide, de forma ilegal, fianzas de 600€ para a colocación dunha pancarta e 400€ para exhibir unha película ao ar libre. Por último, e se os medios económicos non foran suficientes para disuadir a calquera organización de realizar algunha actividade na vía pública de Compostela, os permisos outorgaran-se en precario, podendo o Concello anulalo en calquera momento.

En resumo, si unha organización xuvenil quere organizar unha concentración con recollida de sinaturas na vía pública terá que pagar unha taxa por solicitar o permiso no concello, outra taxa para a colocación da mesa ou calquera soporte divulgativo, outra taxas por enchufar o equipo de son co que ler o manifesto na concentración; ademais deberá aboar unha fianza discrecional por parte do Concello. Si consegue facerse cos medios económicos necesarios para cumprir con todos os requisitos descritos, ademais de realizar todas os trámites formais de forma correcta e que o Concello conteste (sendo habitual que non conteste) conseguirá unha autorización EN PRECARIO que poderá ser anulada en calquera momento polo Concello.

É evidente que a ordenanza ten obxectivo de fondo de limitar os dereitos fundamentais antes mencionados e polo tanto non pode ser aplicada.

Asina en: http://www.change.org/petitions/alcalde-de-compostela-non-ilegalices-as-actividades-sociais-na-v%C3%ADa-p%C3%BAblica
Colabora co MpDC:
Envía este mail aos teus contactos e anímaos a cubrir a ficha para recibir información do MpDC

Enviado por:
Movemento polos Dereitos Civís
-mpdc@movemento.org-
4 de junho de 2012 08:53
_____________